[Asilos Magdalena]

Napisane przez kika171

Asilos Magdalena cokolwiek bym nie napisała to bedzie to banalne...czytając to co nap zabrakło mi słów mogę jedynie życzyć Ci powodzenia i dużoooo silnej wolia więc Kochana pamiętaj o tym, że musisz pozytywnie patrzeć na zycie bo to już połowa sukcesu

Napisane przez funky87

Asilos Magdalena - czytałam twoją historię i nie mogłam się oderwać od ekranu, podziwiam Cię za Twoją ogromną siłę i wolę walki , naprawdę możesz być wzorem dla nie jednej z nas. Mam nadzieję ze pomimo tego załamania i zniechęcenia jakie Cię teraz ogarnia nie poddasz się

Dziękuję Wam za te dobre słowa. Wszystkim tu dziękuję Wiecie, ja sama się dziwię czasem, że to przetrwałam, że starczyło mi sił. Ale wtedy żyło się z dnia na dzień (nie pisze- żyłam, bo to dotyczyło całej mojej nabliższej rodziny). Gdybym mi ktoś wtedy powiedzial, że stawanie na nogi będzie trwało tak długo- może bym tego nie zniosła.

Napisane przez Krytia

Asilos Magdalena moge cię zapytać : gdzie teraz jesteś, że za niedługo wracasz ? <sorry, że pytam ale ja taka nie doinformowana jestem>

Jestem w Szkocji. Mieszkam z moim bratem, pracuję tu. Ale postanowiłam wrócić do kraju, bo źle mi tu. Jestem bardzo przywiązana do rodziców i strasznie tęsknię. Poza tym tęsknię za moimi kotkami i psiakami Boże aż się popłakałam Tak strasznie ich wszystkich kocham!!!!

Napisane przez iza_wiosenna

dokładnie tak myślałam.

powinnaś pomyśleć nad terapią, a mama jest wg mnie pierwszą osobą, która powinna dowiedzieć się, że coś nie tak. pomyśl, jak się poczuje, gdy dowie się, gdy stanie się coś złego

Pomyślę jak powidzieć to mamie. Nie wiem czy lepiej będzie poczekać z tą rozmową do mojego powrotu czy powiedzieć teraz przez skypa.
Och czuję, że mam przed sobą dłuuuugą, nieprzepsaną noc...