[sublips]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88020617]Co ma do rzeczy czy rozmawiałam z terapeutą? To nie zmienia danych zawarty (lub nie) w publikacjach naukowych.
Pisząc o potrzebach mam na myśli zapewnienie bezpieczeństwa i zaspokojenie potrzeb fizjologicznych. + Noszenie na rękach, czego generalnie wymagają chyba wszystkie noworodki naczelnych.
Skoro aktualny stan wiedzy rzekomo jest taki jak mówisz, to nie powinno być żadnym problemem wskazanie publikacji udowadniającej istnienie takiej traumy i precyzującej czym dokładnie się ona objawia. Ja takiej nadal nie widziałam, ale przecież nie wykluczam, że istnieje.
A to, że coś się rozważa w publikacjach albo widać korelację, nie jest żadnym dowodem na istnienie ciągu przyczynowo skutkowego między zjawiskami. Badania na tych przykładowych seryjnych mordercach też zawierają mix różnych hipotez i nigdy nie jest tak, że jedyna rzecz, która poszła "nie tak" w życiu takiego człowieka to powrót matki do pracy niedługo po porodzie [/QUOTE]
Przecież zamieściłam Ci link do badania, gdzie na reprezentatywnej grupie, ukazano, że absencja matki wpływa negatywnie na rozwój dziecka i prowadzi do deficytów rozwoju. Ty piszesz "Ale to nie musi być matka". Ale musi być opiekun w liczbie 1, który nawiązuje bliską relację z dzieckiem od początku.
Dlatego - jak w praktyce sobie wyobrażasz taką sytuację, że dziecko ma matkę, ale ktoś inny nawiązuje z nim tak bliską relację i relacja między matką tego dziecka a jej dzieckiem w ogóle na tym nie traci?

To ma do rzeczy, czy rozmawiałaś, bo negujesz tzw. wiedzę ogólną na ten temat. Taka wiedzą jest to, że ten kontakt z matką - bądź innym opiekunem w przypadku braku biologicznej matki - jest po prostu istotny dla rozwoju dziecka. Takich tez nie trzeba naprawdę bronić, bo to było wielokrotnie udowodnione i jest zawarte w podręcznikach akademickich, jak kształcisz się np. na terapeutę od zaburzeń rozwoju. Noworodek ma nie tylko potrzeby fizjologiczne, ale całą masę potrzeb psychicznych. Jeśli ta biologiczna matka istnieje i może zajmować się dzieckiem, to będzie najlepszą opiekunką, bo mam nadzieję, że wiesz, że więź matka-dziecko tworzy się jeszcze przed narodzinami.

Napisałam o tym fakcie, żeby podkreślić, że w świetle badań te pierwsze miesiące, lata życia są bardzo istotne, a nie że pan X zaczął mordować, bo mama go zostawiła; a tymczasem Ty piszesz, że "ojciec może chcieć rozmawiać z bardziej ukształtowanym dzieckiem" (coś takiego). Po pierwsze to pokazuje Twój brak wiedzy w tym obszarze, bo noworodki również mają potrzeby psychiczne. A po drugie to można sobie woleć, ale jak nie zajmiesz się dzieckiem w tym okresie, to może prowadzić do wielu patologii, deficytów rozwoju oraz zaburzeń.