nudziara czy wyobraziłam sobie nie wiadomo co?

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Tw0ja_Stara

Czyli ma być tranzakcja na zasadzie ty sponsorujesz a ktoś ci ogarnia chatę, więc w zasadzie go nie chcesz sponsorować darmo, tylko oczekujesz czegoś w zamian. Więc o czym ty mówisz, że ci wszystko jedno czy partner pracuje czy nie, skoro masz jakieś tam oczekiwania co do prowadzenia domu jak nie pracuje

No z samej kultury wypada, żeby osoba siedząca na czyimś utrzymaniu ogarnęła chatę.

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

No z samej kultury wypada, żeby osoba siedząca na czyimś utrzymaniu ogarnęła chatę.

Czyli ma pracować, ponieważ ogarnianie domu to też jet praca, tyle, że darmo. A raczej za mieszkanie i utrzymanie finansowe. W takim razie to wcale nie jest dobrotliwe utrzymywanie kogoś, tylko handel wymienny. Jedną strona daje dach nad głową, jedzenie i utrzymuje finansowe. Druga zajmuje się domem. Przy okazji tracąc doświadczenie zawodowe i wartość na rynku pracy. Po 20 - 30 latach jak stronie finansującej się znudzi, to może zostać na lodzie.

[Limonka2738]

Napisane przez Tw0ja_Stara

Inaczej mówiąc sponsorka.

Czyli ma być tranzakcja na zasadzie ty sponsorujesz a ktoś ci ogarnia chatę, więc w zasadzie go nie chcesz sponsorować darmo, tylko oczekujesz czegoś w zamian. Więc o czym ty mówisz, że ci wszystko jedno czy partner pracuje czy nie, skoro masz jakieś tam oczekiwania co do prowadzenia domu jak nie pracuje

No albo pracuje i wtedy dom ogarniamy 50/50, albo nie pracuje, ale ogarnia sam dom.


W ogóle te dywagacje są absurdalne, bo nie wejdę w związek z panem domu z powodów wymienionych wyżej. Ale jakby na przykład przez jakiś czas szukał pracy, to bez spiny go utrzymam, no ale wtedy on ogarnia dom, to dla mnie naturalne.



Ale nie przeszkadzałoby mi się związać z nauczycielem, który ma najniższą krajową, ale lubi to, co robi, bo zarabiam wystarczająco dla nas dwoje. Więc bardziej mi zależy na tym, czy partner jest inteligentny i ma pasję, niż ile za to dostaje.


EDIT. I nie wiem, co próbujesz udowodnić. Oczywiście, że nie wezmę byle kogo z ulicy, żeby był moim partnerem. Musi spełniać szereg wymagań, które są mocno wyśrubowane (na tyle, że nie spotkałam takiej osoby przez ostatnie 4 lata). Tylko te wymagania nie są finansowe.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Limonka2738

No albo pracuje i wtedy dom ogarniamy 50/50, albo nie pracuje, ale ogarnia sam dom.


W ogóle te dywagacje są absurdalne, bo nie wejdę w związek z panem domu z powodów wymienionych wyżej. Ale jakby na przykład przez jakiś czas szukał pracy, to bez spiny go utrzymam, no ale wtedy on ogarnia dom, to dla mnie naturalne.



Ale nie przeszkadzałoby mi się związać z nauczycielem, który ma najniższą krajową, ale lubi to, co robi, bo zarabiam wystarczająco dla nas dwoje. Więc bardziej mi zależy na tym, czy partner jest inteligentny i ma pasję, niż ile za to dostaje.


EDIT. I nie wiem, co próbujesz udowodnić. Oczywiście, że nie wezmę byle kogo z ulicy, żeby był moim partnerem. Musi spełniać szereg wymagań, które są mocno wyśrubowane (na tyle, że nie spotkałam takiej osoby przez ostatnie 4 lata). Tylko te wymagania nie są finansowe.

To zaakceptowałabyś bezrobotnego filozofa, który codziennie wychodzi do biblioteki pracować nad dziełem życia (powiedzmy: 50 tomową historia filozofii chińskiej), ale jest na twoim utrzymaniu?

[Limonka2738]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

To zaakceptowałabyś bezrobotnego filozofa, który codziennie wychodzi do biblioteki pracować nad dziełem życia (powiedzmy: 50 tomową historia filozofii chińskiej), ale jest na twoim utrzymaniu?

Bardzo możliwe, że tak.


Jednym z moich warunków jest zajaranie nauką (w sensie fizyką, matematyką albo pokrewnymi), no więc jeśli filozofia to nie jego jedyne hobby, to możemy być razem. Ale dostaje bonusowe punkty, bo pewnie zna mandaryński.

[DrDoom]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

to jest reakcja na uprzednie zachowanie kobiety. znam kobiety zarabiające o wiele więcej niż ich facet i wszystkie one po nim cisną, wywyższają się, swoją drogą spada im też pociąg seksualny do niego.
w ogóle bezrobocie obniża jakość życia seksualnego, co jest kontr-intuicyjne, bo przecież jak się jest zmęczonym pracą to powinno mniej się chcieć.

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

To zaakceptowałabyś bezrobotnego filozofa, który codziennie wychodzi do biblioteki pracować nad dziełem życia (powiedzmy: 50 tomową historia filozofii chińskiej), ale jest na twoim utrzymaniu?

Jeżeli jedna strona w związku zarabia wystarczająco dużo, aby na nic nie brakowało, to pensja drugiej strony staje się drugorzędna.


Jak dla mnie, wtedy ważną rolę odgrywa "szacunek" i rzeczy za które doceniamy partnera, które nie muszą być wymiernie materialne, ale cenione przez nas.

U mnie np. pensja partnerki nie zrobi wielkiej różnicy, dlatego chciałem, aby szukała pracy która będzie ją satysfakcjonować, a pasek wypłaty jest nieistotny. Cenię ją np. za to że się aktywnie udziela w różnych wolontariatach jak koordynatorka w szlachetnej paczce, zaangażowanie, troskę o te rodziny aby każdego przydzielić/doglądnąć. To 2 miesiące w roku praktycznie wyrwane z kalendarza, gdzie nawet kwestie domowych obowiązków spadają na mnie, ale cieszę się, że angażuje się aktywnie dla innych, bo takich osób coraz mniej.


Co innego gdy partner jest po prostu leniwy albo bez ambicji i mocno "odstaje" od naszego zaangażowania. Co innego gdy robi coś ważnego, ale nie dochodowego, typu właśnie wolontariat, lekarze bez granic, czy nawet zakręcony naukowiec. Coś, co na nas działa i będzie nas kręcić w partnerze, aby związek miał solidne podparcie.


Te gardzące kobiety, to częsty przypadek kiedy kobieta idzie w naukę>potem kariera>rozwija się, awanse w pracy, dochodzi "wysoko" i ukoronowaniem jej pragnień jest założenie rodziny.
Tyle, że po 30tce Ci którymi są zainteresowane są najczęściej zajęci, a na rynku jest dużo więcej lepiej wykształconych i ogarniających życie kobiet niż mężczyzn. Nie chodzi o samą kasę, wykształcenie, światopogląd, podejście do życia.
I wiele z nich schodzi ze swojego "poziomu" aby znaleźć partnera i mieć dziecko, ale nie są w tym układzie spełnione.


Dlatego mężczyźni chętniej wybierają kobiety zarabiające mniej, bo się czują w takim związku pewniej i bezpieczniej.
Przespać się jak najbardziej, ale mężczyźni wcale nie są tacy hop do przodu aby wchodzić w poważne związki z kobietami które dużo lepiej zarabiają, mają bardziej prestiżowe stanowiska.


Dlatego panowie mając te 35-40 lat na karku, chętnie rozglądają się za młodszymi partnerkami. Nie chodzi wcale o wygląd, bo w tych czasach może być kobieta atrakcyjna mając lat 20 i 40. Nie chodzi też o mityczną "płodność" bo w tych czasach mało kto chce mieć gromadę dzieci. Tym bardziej jak ma te 35+ i bez dzieci, nie wybiera młodszej aby stworzyć z nią drużynę piłkarską z bobasów :P
Po prostu młodsze = są na wcześniejszym etapie kariery, doświadczenia, wiedzy, obycia w świecie.
Łatwiej im zaimponować, łatwiej zadowolić, łatwiej być postrzeganym jako "dobra partia" ; ) Do tego nie będą tak szybko naciskać na powiększanie rodziny, bo zegar biologiczny już tyka na granicy.





Taka "genetyka", mimo indywidualności, nadal u kobiet jednym z czynników oceniania potencjalnego partnera jest jego "atrakcyjność" względem innych kobiet ze swojego otoczenia


I oczywiście, nie każda, nie zawsze, ale społecznie tak to działa, a prawo dżungli zaczyna obowiązywać już w szkole. Gdzie nawet w medialnym/kinowym przekazie jest klasyczny schemat i "atrakcyjne" kąski stanowią sportowcy a przeciwwagą dla panów oceniających przez atrakcyjność są cheerleaderki.


Bo gdybyś miała do wyboru, 2 takich samych panów, a ich jedyną zmienną jest zawód jaki wykonują. Pierwszy jest strażakiem, drugi pracuje w straży miejskiej. To kogo wybierzesz ? Ponad 90% wybiera strażaka, bo to społecznie ceniony zawód, strażak pomaga, strażak ratuje życie, do strażaków ma się szacunek. Nawet wśród kiboli panuje powiedzenie, że gdyby zostali zamknięci na stadionie ze wszystkimi służbami mundurowymi, strażacy są jedyną grupą której by nie wpier******.


Tyle teorii i stereotypów, ale patrząc na 2 panów pod względem potencjalnego partnera/męża/ojca, to czy faktycznie strażak jest "lepszy" ?


To zawód z dużym ryzykiem wypadków. Uznawany za jedne z najniebezpieczniejszych, to strażak jest na pierwszej linii frontu.
Z racji pracy są narażeni na różnego rodzaju traumy, wyciąganie ludzi z wypadków, pożary, urazy.

W sytuacji klęski żywiołowej jak pożar/powódź/kataklizmy, na partnera możesz liczyć - strażaka w domu nie ma, pomaga innym.


Na logikę jeżeli mielibyśmy oceniać partnera przez pryzmat potencjalnego ojca czy męża, obecności w rodzinie, i był kiedy jest potrzebny, strażnik miejski to "bezpieczniejsza" opcja.
Praca bezpieczna, bez większych stresów, od godziny X do Y, bez ryzyka. Tyle, że mało kto strażników miejskich lubi lub postrzega jako osoby które się społecznie darzy szacunkiem

[bierna_sosna]

No nie wiem.. Dla mnie też chyba by było bardziej ok mieć głowę spokojniejszą i jednak nastawić się na chłopa ze spokojniejszą pracą. Ani jedna ani druga nie są łatwe. Dużo adrenaliny, nerwów itp. To który zawód jest bardziej ceniony społecznie mnie interesuje za bardzo.

[Tw0ja_Stara]

Napisane przez Limonka2738

No albo pracuje i wtedy dom ogarniamy 50/50, albo nie pracuje, ale ogarnia sam dom.


W ogóle te dywagacje są absurdalne, bo nie wejdę w związek z panem domu z powodów wymienionych wyżej. Ale jakby na przykład przez jakiś czas szukał pracy, to bez spiny go utrzymam, no ale wtedy on ogarnia dom, to dla mnie naturalne.



Ale nie przeszkadzałoby mi się związać z nauczycielem, który ma najniższą krajową, ale lubi to, co robi, bo zarabiam wystarczająco dla nas dwoje. Więc bardziej mi zależy na tym, czy partner jest inteligentny i ma pasję, niż ile za to dostaje.


EDIT. I nie wiem, co próbujesz udowodnić. Oczywiście, że nie wezmę byle kogo z ulicy, żeby był moim partnerem. Musi spełniać szereg wymagań, które są mocno wyśrubowane (na tyle, że nie spotkałam takiej osoby przez ostatnie 4 lata). Tylko te wymagania nie są finansowe.

Niczego nie próbuje udowadniać, próbuję zrozumieć choć trochę twój pokrętny tok myślenia a to trudne, bo nic się kupy nie trzyma.

[Limonka2738]

Napisane przez Tw0ja_Stara

Niczego nie próbuje udowadniać, próbuję zrozumieć choć trochę twój pokrętny tok myślenia a to trudne, bo nic się kupy nie trzyma.

Nie rozumiem, czego nie rozumiesz.


Mam pieniądze, cenię inne rzeczy w partnerze.


Technicznie mogłabym być z bezrobotnym, bo stać mnie na utrzymanie obojga.


Ale w praktyce nie potrafiłabym szanować kogoś, kto nie myśli o stabilizacji finansowej, niezależności itd. Plus bardzo bym nie chciała, żeby facet męczył się ze mną w imię "nie będę miał gdzie mieszkać".


Więc w grę wchodzą faceci, którzy mają jakąś karierę, nie muszą dużo zarabiać, ale muszą być samodzielni.


Nie przeszkadzałoby mi, gdyby na przykład szukał swojej drogi pół roku, albo się przebranżowił i robił kursy przez rok na mój koszt. Ale docelowo ma to zmierzać do budowania jakiejś niezależności.


To samo myślę o kobietach, ale ponieważ nie wchodzę z nimi w związki, to nie muszę ich szanować, więc niech sobie nie pracują. (Mam na myśli szacunek typu podziwianie, looking up to someone, a nie taki podstawowy szacunek, który się ma do każdego człowieka.)

[Sweet_Judi]

Autorko, a zakładasz opcje, że po prostu dopowiadałaś sobie dużo co do jego zachowania wcześniej?

[loxol]

Sama nie wiem. Wydaje mi się, że było tak jak pisałam, ale może nie?

[Ellen_Ripley]

Napisane przez loxol

Sama nie wiem. Wydaje mi się, że było tak jak pisałam, ale może nie?

Ale co niby było, jak nie było niczego? Wy kiedykolwiek ucięliście sobie jakaś dłuższą lub głębszą (nie o pogodzie) pogawędkę? Czy serio według Ciebie uśmiech i zwyczajowe "cześć" to już praktycznie podryw?

[loxol]

Oczywiście, że nie… spotykam różnych ludzi na swojej drodze, wiele mówi cześć i się uśmiecha, a jednak to nie to samo…

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez loxol

Oczywiście, że nie… spotykam różnych ludzi na swojej drodze, wiele mówi cześć i się uśmiecha, a jednak to nie to samo…

To znaczy ja myślę, że lepiej jednak nie wypełniać sobie pustych miejsc własnymi wyobrażeniami. Ten sąsiad jest dla Ciebie obcym człowiekiem, tak naprawdę ze sobą nie rozmawialiście, nic o nim nie wiesz. Masz jakieś okruchy i strzępki informacji (uśmiechnął się, coś powiedział, był miły) - i całą gigantyczną przestrzeń między nimi wypełniasz własnymi myślami.
Normalnie poznaje się ludzi podczas rozmów i spotkań. Ty ich nie masz i zastępujesz je wyobrażaniem sobie, co ten facet myśli, czuje i jaki jest. Po angielsku to się nazywa limerence. Serio, nie polecam, nie tędy droga do poznania drugiego człowieka.

[loxol]

To oczywiste, ale co zrobić 😁 wzięło mnie i już 🙃

[Sweet_Judi]

Napisane przez loxol

To oczywiste, ale co zrobić 😁 wzięło mnie i już 🙃

Świadomość tego, że być może stworzyłaś sobie obraz nieistniejącej osoby we własnej głowie to dobry punkt wyjścia

A tak poważnie, z tego co piszesz to nawet nie ma w co tu brnąć, więc i tak nie zrobisz nic ze swoim "wzięciem cię".

[loxol]

Jaki obraź sobie stworzyłam? 🤭 a to ciekawe!

[miami_drink]

Napisane przez loxol

Jaki obraź sobie stworzyłam? 🤭 a to ciekawe!

Jeżeli nie jesteś w stanie zauważyć ile dorobiłaś sobie historii do faceta spotykanego mimochodem to girl

[CiemnookaTajemnica1]

Jakby chciał i był zainteresowany to widząc twój uśmiech by zagadał sam

Nie wymieniliście nawet krótkiej konwersacji

[TheSunTheMoonTheStars]

Ja coraz bardziej zaczynam podejrzewać, że to troll.

[deadlift]

Ktoś bez wyobraźni może sobie pomyśleć, że nauczycielki (i nauczyciele) są, przepraszam, głupkowaci, nudni, usztywnieni, bo takich ich zapamiętał ze szkoły i nie rozumnie, że poza szkołą tacy nie są.

[loxol]

Dorobiłam to, że mówi cześć i się uśmiecha? 😂

[deadlift]

Napisane przez Magmag0194

Myślę, że tu chodzi raczej o to, że utrzymywanie drugiej osoby przy dużej rozbieżności zarobków to raczej obniżanie swojego poziomu życia. I teraz pytanie na ile ktoś jest chętny na takie poświęcenie.

Czy każdy facet myśli tak "pragmatycznie"? Wiele żon w ogóle nie pracuje jak mojego kolegi który ma firmę albo o, baba faceta z jakiegoś (sądząc zwłaszcza po jej zachowaniu) półświatka, co mijam ich dom gdy idę do sklepu.

[CiemnookaTajemnica1]

Napisane przez deadlift

Czy każdy facet myśli tak "pragmatycznie"? Wiele żon w ogóle nie pracuje jak mojego kolegi który ma firmę albo o, baba faceta z jakiegoś (sądząc zwłaszcza po jej zachowaniu) półświatka, co mijam ich dom gdy idę do sklepu.

Dziwi mnie że kobiety piszą takie rzeczy zamiast wspierać aiè wzajemnie w swoich wyborac co do stylu życia.
To że kobieta nie pracuje nie znaczy że nie wnosi żadnych wartości do związku. Dla facetów co dużo zarabiają tak wygodniej bo oni mogą siè skupić na pracy a kobieta ogarnia resztę. Jeśli kobieta jest dobrze zabezpieczona finansowo w takiej relacji to uważam że to wspaniała opcja na wspólne życie.

[pseudofeministka]

Napisane przez DrDoom

Jeżeli jedna strona w związku zarabia wystarczająco dużo, aby na nic nie brakowało, to pensja drugiej strony staje się drugorzędna.


Jak dla mnie, wtedy ważną rolę odgrywa "szacunek" i rzeczy za które doceniamy partnera, które nie muszą być wymiernie materialne, ale cenione przez nas.

U mnie np. pensja partnerki nie zrobi wielkiej różnicy, dlatego chciałem, aby szukała pracy która będzie ją satysfakcjonować, a pasek wypłaty jest nieistotny. Cenię ją np. za to że się aktywnie udziela w różnych wolontariatach jak koordynatorka w szlachetnej paczce, zaangażowanie, troskę o te rodziny aby każdego przydzielić/doglądnąć. To 2 miesiące w roku praktycznie wyrwane z kalendarza, gdzie nawet kwestie domowych obowiązków spadają na mnie, ale cieszę się, że angażuje się aktywnie dla innych, bo takich osób coraz mniej.


Co innego gdy partner jest po prostu leniwy albo bez ambicji i mocno "odstaje" od naszego zaangażowania. Co innego gdy robi coś ważnego, ale nie dochodowego, typu właśnie wolontariat, lekarze bez granic, czy nawet zakręcony naukowiec. Coś, co na nas działa i będzie nas kręcić w partnerze, aby związek miał solidne podparcie.


Te gardzące kobiety, to częsty przypadek kiedy kobieta idzie w naukę>potem kariera>rozwija się, awanse w pracy, dochodzi "wysoko" i ukoronowaniem jej pragnień jest założenie rodziny.
Tyle, że po 30tce Ci którymi są zainteresowane są najczęściej zajęci, a na rynku jest dużo więcej lepiej wykształconych i ogarniających życie kobiet niż mężczyzn. Nie chodzi o samą kasę, wykształcenie, światopogląd, podejście do życia.
I wiele z nich schodzi ze swojego "poziomu" aby znaleźć partnera i mieć dziecko, ale nie są w tym układzie spełnione.


Dlatego mężczyźni chętniej wybierają kobiety zarabiające mniej, bo się czują w takim związku pewniej i bezpieczniej.
Przespać się jak najbardziej, ale mężczyźni wcale nie są tacy hop do przodu aby wchodzić w poważne związki z kobietami które dużo lepiej zarabiają, mają bardziej prestiżowe stanowiska.


Dlatego panowie mając te 35-40 lat na karku, chętnie rozglądają się za młodszymi partnerkami. Nie chodzi wcale o wygląd, bo w tych czasach może być kobieta atrakcyjna mając lat 20 i 40. Nie chodzi też o mityczną "płodność" bo w tych czasach mało kto chce mieć gromadę dzieci. Tym bardziej jak ma te 35+ i bez dzieci, nie wybiera młodszej aby stworzyć z nią drużynę piłkarską z bobasów :P
Po prostu młodsze = są na wcześniejszym etapie kariery, doświadczenia, wiedzy, obycia w świecie.
Łatwiej im zaimponować, łatwiej zadowolić, łatwiej być postrzeganym jako "dobra partia" ; ) Do tego nie będą tak szybko naciskać na powiększanie rodziny, bo zegar biologiczny już tyka na granicy.





Taka "genetyka", mimo indywidualności, nadal u kobiet jednym z czynników oceniania potencjalnego partnera jest jego "atrakcyjność" względem innych kobiet ze swojego otoczenia


I oczywiście, nie każda, nie zawsze, ale społecznie tak to działa, a prawo dżungli zaczyna obowiązywać już w szkole. Gdzie nawet w medialnym/kinowym przekazie jest klasyczny schemat i "atrakcyjne" kąski stanowią sportowcy a przeciwwagą dla panów oceniających przez atrakcyjność są cheerleaderki.

Jest troche racji w tym co napisales. Ja sama naleze do kobiet, ktore sa wyksztalcone spelnione zawodowo i finansowo. To, ze facet niezle zarabia nie jest dla mnie jakims szczegolnym atutem, skoro sama mam swoje pieniadze. Ale to tez dziala w druga strone. Pamietam jak kilka lat temu poznalam faceta, ktory byl na podobnym etapie , to on twierdzil, ze dla niego kobieta moze zarabiac najnizsza krajowa, nie musi miec wlasnego mieszkania czy zarabiac nie wiadomo ile i ze on w ogole nie ma takich oczekiwan wzgledem kobiet. Nawet powiedzial, ze wyksztalcone kobiety, czesto rodza niepotrzebne problemy przez swoje wymagania . Wiec mysle, ze dla faceta, ktory sam niezle zarabia, to tez nie sa czynniki, ktorych on poszukuje w kobietach.


Natomiast nie zgodze sie, ze takie kobiety obnizaja wymagania pozniej, zeby zalozyc rodzine. gdyby tak bylo, to takie kobiety nie bylyby same, bo zawsze jakis facet do zwiazku by sie znalazl. Ja zaraz przed 30-stka podjelam decyzje o zakonczeniu kilkuletniego zwiazku, wiem, ze nie chce miec dzieci i raczej tez nie daze do zamazpojscia. Mam wymagania i w zyciu ich nie obnize, bo bylam juz w relacji, ktora byla poniej tych wymagan. A poza tym juz estem na takim etapie, ze wiem, iz zwiazek to jakas czec naszego zycia i jezeli przynosi wiecej problemow niz radosci, to nie warto. Dlatego tez uwazam, ze z tej perspektywy latwiej jest zdobyc mlodsza kobiete, u szczytu kariiery, latwiej jej zaimponowac, bo bedzie wpatrzona etc. Oczywicie nie jest to regula, ale ja widze takie tendencje.

[fantenisa]

Cześć "nudziaro". Sądzę, że sąsiad ocenił Cię tak jak zachowała się Twoja klasa, po prostu przypiął Cię do zachowania reszty. Chcesz popisać to zostawiam kontakt: tajemniczy92@interia.pl