Toksyczny facet i moja przyjaciółka- co robić?

[kolorowakarteczka]

Moja bliska przyjaciółka robi straszne głupoty w życiu, a ja nie wiem, czy mam prawo powiedzieć jej w bardziej ostrych słowach, że robi sobie krzywdę, czy nie powinnam się wtrącać, bo przecież jest dorosła. Otóż ta wspaniała, mądra i honorowa dziewczyna była przez niedługi czas w bardzo toksycznym związku z koleżką, który chciał ją zamknąć w złotej klatce. Nie mogła mieć znajomych, a każdy kontakt z przeciwnikiem płci męskiej kończył się awanturą. Takich akcji byłam również parę razy świadkiem(dlatego też w ogóle daję sobie prawo do rozważania interwencji), bo delikwent lubił przy jej znajomych pokazywać kto tu jest panem i władcą. Na szczęście wiosną zeszłego roku koleżanka została szczęśliwie singielką, ale kontaktu z chłopakiem nie zerwała, co było dla mnie dość dziwne. Szczególnie mając na względzie fakt, że on podnosił na nią rękę, męczył psychicznie i kłócił się z jej rodzicami. Radziłam jej totalne odcięcie się od psychola. No ale koleżanka mnie okłamywała, mówiła że tylko sporadycznie piszą, a okazało się, że oni się normalnie spotykają. Przyznała się do tego kilka miesięcy później, gdy zdradziła, że wyjechali razem na weekend. Oczywiście ona utrzymuje, że nie są parą, po czym była gościem na wigilii w jego rodzinnym domu, regularnie odwiedza jego rodziców, on jej rodzinę również, spędzają razem czas itp. Jak można się domyślić on znowu ją kontroluje, robi awantury przy znajomych i traktuje niemal tak samo jak wcześniej. Ja ciągle jestem sceptyczna i daję jej jasno do zrozumienia co o nim myślę. Nie cierpię tego faceta, widać na pierwszy rzut oka, że ma problemy ze sobą i organicznie nienawidzi kobiet. Dla niego każda kobieta zdradza, więc trzeba ją krótko trzymać. Nie szanuje nawet własnej matki. Cały czas utrzymuje, że nie są parą, a tak się zachowują. Chcę jej powiedzieć, że w moich oczach zawsze była ambitną i honorową dziewczyną, a teraz zwyczajnie zachowuje się jakby tego honoru nie miała za grosz, a ten facet zamiata nią jak ścierą do podłogi. Nie wiem czy mogę pozwolić sobie na tak drastyczną reakcję, ale mam powoli dość ćwierkania o tym jak jest super i jak on się stara, a następnego wysłuchiwania, że obraził się o głupotę i wyzwał "w nerwach" powiedział kilka słów za dużo. Ona cały czas utrzymuje, że nie chce z nim być, a z niewiadomego dla mnie powodu zachowuje się jak jego dziewczyna. Pomóżcie mi podjąć decyzję. Czy mam prawo powiedzieć jej, że w moich oczach straciła honor totalnie? Inne argumenty do niej chyba nie dotrą, bo wyrażam swoje zdanie na ten temat chyba codziennie. Mówi mi, że mam się o nią nie martwić.

[bluebluesky]

Napisane przez kolorowakarteczka

Moja bliska przyjaciółka robi straszne głupoty w życiu, a ja nie wiem, czy mam prawo powiedzieć jej w bardziej ostrych słowach, że robi sobie krzywdę, czy nie powinnam się wtrącać, bo przecież jest dorosła. Otóż ta wspaniała, mądra i honorowa dziewczyna była przez niedługi czas w bardzo toksycznym związku z koleżką, który chciał ją zamknąć w złotej klatce. Nie mogła mieć znajomych, a każdy kontakt z przeciwnikiem płci męskiej kończył się awanturą. Takich akcji byłam również parę razy świadkiem(dlatego też w ogóle daję sobie prawo do rozważania interwencji), bo delikwent lubił przy jej znajomych pokazywać kto tu jest panem i władcą. Na szczęście wiosną zeszłego roku koleżanka została szczęśliwie singielką, ale kontaktu z chłopakiem nie zerwała, co było dla mnie dość dziwne. Szczególnie mając na względzie fakt, że on podnosił na nią rękę, męczył psychicznie i kłócił się z jej rodzicami. Radziłam jej totalne odcięcie się od psychola. No ale koleżanka mnie okłamywała, mówiła że tylko sporadycznie piszą, a okazało się, że oni się normalnie spotykają. Przyznała się do tego kilka miesięcy później, gdy zdradziła, że wyjechali razem na weekend. Oczywiście ona utrzymuje, że nie są parą, po czym była gościem na wigilii w jego rodzinnym domu, regularnie odwiedza jego rodziców, on jej rodzinę również, spędzają razem czas itp. Jak można się domyślić on znowu ją kontroluje, robi awantury przy znajomych i traktuje niemal tak samo jak wcześniej. Ja ciągle jestem sceptyczna i daję jej jasno do zrozumienia co o nim myślę. Nie cierpię tego faceta, widać na pierwszy rzut oka, że ma problemy ze sobą i organicznie nienawidzi kobiet. Dla niego każda kobieta zdradza, więc trzeba ją krótko trzymać. Nie szanuje nawet własnej matki. Cały czas utrzymuje, że nie są parą, a tak się zachowują. Chcę jej powiedzieć, że w moich oczach zawsze była ambitną i honorową dziewczyną, a teraz zwyczajnie zachowuje się jakby tego honoru nie miała za grosz, a ten facet zamiata nią jak ścierą do podłogi. Nie wiem czy mogę pozwolić sobie na tak drastyczną reakcję, ale mam powoli dość ćwierkania o tym jak jest super i jak on się stara, a następnego wysłuchiwania, że obraził się o głupotę i wyzwał "w nerwach" powiedział kilka słów za dużo. Ona cały czas utrzymuje, że nie chce z nim być, a z niewiadomego dla mnie powodu zachowuje się jak jego dziewczyna. Pomóżcie mi podjąć decyzję. Czy mam prawo powiedzieć jej, że w moich oczach straciła honor totalnie? Inne argumenty do niej chyba nie dotrą, bo wyrażam swoje zdanie na ten temat chyba codziennie. Mówi mi, że mam się o nią nie martwić.

Możesz pokusić się o ostatnią rozmowę na ten temat, ale prawda jest taka, że jeśli ona sama nie będzie chciała z nim skończyć, to nic się nie zmieni. Miałam taką koleżankę... nadal jest z podobnym kretynem, nadal narzeka i płacze, ale nic się nie zmienia. Jej życie, jej decyzja.

[kennedy]

Porozmawiaj z nia jeszcze raz.

Napisz co nam tutaj napisalas, powiedz ze ja wesprzesz i pomozesz sie od niego odciac.

2 jezeli nie zechce to powiedz ze nie chcesz slyszec ani jednego slowa na jego temat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kolorowakarteczka]

Ja tylko się boję, że ona po tym przestanie się ze mną przyjaźnić. A nie chcę jej tracić, bo jest wspaniałą osobą. Z jednej strony mogłabym to zostawić i ją zwyczajnie wspierać, ale z drugiej obawiam się, że jak w końcu zorientuje się w co się wpakowała, to będzie miała do mnie żal, że nią nie wstrząsnęłam.

[QueenOfIceEage]

Porozmawiaj z nia jeszcze raz, ale ostatni raz. Zastanow się dobrze, co chcesz jej powiedziec, tak zeby ta rozmowa przebiegla spokojnie, aby ona zrozumiala Twoje stanowisko. Niestety, to moze nie przyniesc zadnych skutkow, ale przynajmniej probowalas. Jesli przekazesz jej to, co tutaj napisalas, jesli jest Twoja przykaciolka zrozumie, ze chcesz dla niej dobrze. Jesli ja stracisz to oznacza, ze nie bylo to wiele warte, a Ty milczac w tej kwestii skazujesz się na jej wieczne hustwaki i toksyczne sprawozdania z toksycznego zwiazku. Po co Ci to? Powodzenia.

---------- Dopisano o 13:37 ---------- Poprzedni post napisano o 13:31 ----------

Dlaczego ona udaje, ze nie jest w zwiazku, beda w czyms, co wyglada jak związek? Sama przed soba nie chce się przyznac? Moze dziewczyna ma problemy z samoocena i uwaza, ze lepszy taki niz zaden albo ze innego nie znajdzie...

[nusia114]

Moja przyjaciółka też kiedyś spotykała się z tyranem - gość ją bił, nie było wychodzenia, jak się ze mną widziała to też zadowolony nie był. Plus jak sobie popił to już w ogóle masakra. Dodatkowo oni mieszkali obok mnie i ja te kłótnie słyszałam wiele razy i byłam świadkiem jak on ją traktuje. Ona przychodziła i się żaliła, itp, po czym za każdym razem wracała... Pewnego dnia stwierdziła, że musi się wyprowadzić, więc znalazłyśmy pokoje do wynajęcia w innym mieszkaniu i miało być super. Bodajże pierwszego dnia w nowym miejscu on u niej byl. Ja już miałam tego dość, bo ja byłam świadkiem tego co się dzieje i nie miałam już siły słuchać jej żalenia się i ocierania łez, kiedy od razu po ona dawała mu wrócić. Pewnego dnia powiedziałam jej, że jeśli dalej zamierza się z nim spotykać, kiedy doskonale wie, że wyrząda sobie krzywdę to niech nie przychodzi do mnie z płaczem, bo ja już nie mogę tego słuchać i ciągle prowadzić tych samych - do niczego nie prowadzących - rozmów. Po tym jak jej tak powiedziałam dalej rozmawiałyśmy, po prostu na inne tematy. Niedługo pózniej poszła w końcu po rozum do głowy i rozstali się na dobre. Nie mówię, że to moja zasługa w jakimkolwiek stopniu, ale rozumiem, że takie patrzenie na w kółko powtarzającą się sytuację jest męczące tak samo jak w kółko dawanie tych samych rad. Ja to po prostu uciełam, bo jak za pierwszym razem nie doszło, to i za 50 nie dojdzie jeśli ona sama w końcu czegoś nie zrobi.

[ajah]

Napisane przez kolorowakarteczka

Moja bliska przyjaciółka robi straszne głupoty w życiu, a ja nie wiem, czy mam prawo powiedzieć jej w bardziej ostrych słowach, że robi sobie krzywdę, czy nie powinnam się wtrącać, bo przecież jest dorosła. Otóż ta wspaniała, mądra i honorowa dziewczyna była przez niedługi czas w bardzo toksycznym związku z koleżką, który chciał ją zamknąć w złotej klatce. Nie mogła mieć znajomych, a każdy kontakt z przeciwnikiem płci męskiej kończył się awanturą. Takich akcji byłam również parę razy świadkiem(dlatego też w ogóle daję sobie prawo do rozważania interwencji), bo delikwent lubił przy jej znajomych pokazywać kto tu jest panem i władcą. Na szczęście wiosną zeszłego roku koleżanka została szczęśliwie singielką, ale kontaktu z chłopakiem nie zerwała, co było dla mnie dość dziwne. Szczególnie mając na względzie fakt, że on podnosił na nią rękę, męczył psychicznie i kłócił się z jej rodzicami. Radziłam jej totalne odcięcie się od psychola. No ale koleżanka mnie okłamywała, mówiła że tylko sporadycznie piszą, a okazało się, że oni się normalnie spotykają. Przyznała się do tego kilka miesięcy później, gdy zdradziła, że wyjechali razem na weekend. Oczywiście ona utrzymuje, że nie są parą, po czym była gościem na wigilii w jego rodzinnym domu, regularnie odwiedza jego rodziców, on jej rodzinę również, spędzają razem czas itp. Jak można się domyślić on znowu ją kontroluje, robi awantury przy znajomych i traktuje niemal tak samo jak wcześniej. Ja ciągle jestem sceptyczna i daję jej jasno do zrozumienia co o nim myślę. Nie cierpię tego faceta, widać na pierwszy rzut oka, że ma problemy ze sobą i organicznie nienawidzi kobiet. Dla niego każda kobieta zdradza, więc trzeba ją krótko trzymać. Nie szanuje nawet własnej matki. Cały czas utrzymuje, że nie są parą, a tak się zachowują. Chcę jej powiedzieć, że w moich oczach zawsze była ambitną i honorową dziewczyną, a teraz zwyczajnie zachowuje się jakby tego honoru nie miała za grosz, a ten facet zamiata nią jak ścierą do podłogi. Nie wiem czy mogę pozwolić sobie na tak drastyczną reakcję, ale mam powoli dość ćwierkania o tym jak jest super i jak on się stara, a następnego wysłuchiwania, że obraził się o głupotę i wyzwał "w nerwach" powiedział kilka słów za dużo. Ona cały czas utrzymuje, że nie chce z nim być, a z niewiadomego dla mnie powodu zachowuje się jak jego dziewczyna. Pomóżcie mi podjąć decyzję. Czy mam prawo powiedzieć jej, że w moich oczach straciła honor totalnie? Inne argumenty do niej chyba nie dotrą, bo wyrażam swoje zdanie na ten temat chyba codziennie. Mówi mi, że mam się o nią nie martwić.

Rozmawiać, ale nie agresywnie, napastliwie i traktując ją z góy- takie podejście nie zadziała.
Skoncentruj się na pozytywnym wsparciu i na konkretach tj. na sytuacjach, gdy koleżanka przez faceta traci coś konkretnego: pieniadze, szansę na rozwój, kontakty z bliskimi.
Na pewno będzie potrzebowała wsparcia. Niestety, w większości przypadków kobiety wracają i rozstanie ostateczne nie nastepuje od razu.

---------- Dopisano o 18:44 ---------- Poprzedni post napisano o 18:42 ----------

Napisane przez kolorowakarteczka

Ja tylko się boję, że ona po tym przestanie się ze mną przyjaźnić. A nie chcę jej tracić, bo jest wspaniałą osobą. Z jednej strony mogłabym to zostawić i ją zwyczajnie wspierać, ale z drugiej obawiam się, że jak w końcu zorientuje się w co się wpakowała, to będzie miała do mnie żal, że nią nie wstrząsnęłam.

Bardzo możliwe. Tym facetom zależy a izolacji kobiety. Dlatego jeśli tylko poczuje zagrożenie z twojej strony, będzie usiłował waszą relację ukrócić.

[ruda_beksa]

Napisane przez ajah

Rozmawiać, ale nie agresywnie, napastliwie i traktując ją z góy- takie podejście nie zadziała.
Skoncentruj się na pozytywnym wsparciu i na konkretach tj. na sytuacjach, gdy koleżanka przez faceta traci coś konkretnego: pieniadze, szansę na rozwój, kontakty z bliskimi.
Na pewno będzie potrzebowała wsparcia. Niestety, w większości przypadków kobiety wracają i rozstanie ostateczne nie nastepuje od razu.

Mądrze piszesz. Łatwo się zdenerwować, patrząc na chorą sytuację, ale trzeba nad tym panować, bo to może sprawić, że osoba w toksycznym związku poczuje się zaatakowana, osądzana albo wyśmiewana. Moja koleżanka była w takim związku latami. Facet był tak kontrolujący, że wybierał jej ubrania, zamawiał za nią w restauracji. Po kilku próbach zerwań wreszcie się uwolniła, ale to trwało, i potrzebowała dużo pozytywnego wsparcia bez osądzania.

[kolorowakarteczka]

Napisane przez ajah

Rozmawiać, ale nie agresywnie, napastliwie i traktując ją z góy- takie podejście nie zadziała.
Skoncentruj się na pozytywnym wsparciu i na konkretach tj. na sytuacjach, gdy koleżanka przez faceta traci coś konkretnego: pieniadze, szansę na rozwój, kontakty z bliskimi.
Na pewno będzie potrzebowała wsparcia. Niestety, w większości przypadków kobiety wracają i rozstanie ostateczne nie nastepuje od razu.

---------- Dopisano o 18:44 ---------- Poprzedni post napisano o 18:42 ----------



Bardzo możliwe. Tym facetom zależy a izolacji kobiety. Dlatego jeśli tylko poczuje zagrożenie z twojej strony, będzie usiłował waszą relację ukrócić.

Absolutnie, przecież martwię się o nią, nie zamierzam się pastwić
On zagrożenie czuje z każdej strony. Raz jestem dla niego wzorem wszelkich cnót, a raz snuje jakieś dziwne, obraźliwe domysły. Ona na szczęście nie jest zdominowana, ani uciśniona. Może gdyby razem mieszkali, albo przede wszystkim byli oficjalną parą.

[ajah]

Napisane przez kolorowakarteczka

Absolutnie, przecież martwię się o nią, nie zamierzam się pastwić
On zagrożenie czuje z każdej strony. Raz jestem dla niego wzorem wszelkich cnót, a raz snuje jakieś dziwne, obraźliwe domysły. Ona na szczęście nie jest zdominowana, ani uciśniona. Może gdyby razem mieszkali, albo przede wszystkim byli oficjalną parą.

w pierwszym słowie pytałaś czy jej powiedzieć co myślisz używając ostrych słów
ona jest pod jego silnym wplywem, czego nie można ignorować.

jeszcze jedno: gdy ona się zdecyduje to zostawić to zacznie się ostra jazda.


Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[kolorowakarteczka]

Ostrych słów, których użyłam w pierwszym poście, to chyba nie jest agresja i napastliwość. Taka jest niestety prawda, wiele razy słyszała ode mnie (i nie tylko!) że on nie jest facetem dla niej, że ona robi karierę, a on chciałby ją zamknąć w domu. I ona sama to wie, jest tego świadoma, sama uważa, że nie ma dla nich przyszłości, bo on musiałby spotykać się z dużo mniej przebojową i niezależną dziewczyną. Wiele razy i od wielu osób słyszała podobne temu, grzeczne pogaduszki, którym przyznawała rację i robiła po swojemu. Dlatego właśnie chciałabym wjechać jej na honor. Albo to, albo nic innego.

[ajah]

Napisane przez kolorowakarteczka

Ostrych słów, których użyłam w pierwszym poście, to chyba nie jest agresja i napastliwość. Taka jest niestety prawda, wiele razy słyszała ode mnie (i nie tylko!) że on nie jest facetem dla niej, że ona robi karierę, a on chciałby ją zamknąć w domu. I ona sama to wie, jest tego świadoma, sama uważa, że nie ma dla nich przyszłości, bo on musiałby spotykać się z dużo mniej przebojową i niezależną dziewczyną. Wiele razy i od wielu osób słyszała podobne temu, grzeczne pogaduszki, którym przyznawała rację i robiła po swojemu. Dlatego właśnie chciałabym wjechać jej na honor. Albo to, albo nic innego.

to też ci mówię: nie tędy droga.
ona to odbierze zapewne za atak i tyle osiagniesz. traktowanie jej jak gowniary nie jest dobra strategia.
idę o zakład, że ona większego problemu nie widzi i nie ma świadomość powagi sytuacji.
poczytaj sobie o mechanizmach obejrzyj sobie wystąpienie ted ed o przemocy domowej, zajrzyj na bloga moje dwie glowy- może ci się temat rozjasni.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[ruda_beksa]

Napisane przez kolorowakarteczka

Wiele razy i od wielu osób słyszała podobne temu, grzeczne pogaduszki, którym przyznawała rację i robiła po swojemu. Dlatego właśnie chciałabym wjechać jej na honor. Albo to, albo nic innego.

"Wjechanie jej na honor" może skończyć się tak, że ona przestanie się do ciebie odzywać, bo ty jej nie rozumiesz.

[LaPanteraNegra]

Miałam IDENTYCZNY przypadek wśród znajomych. Moja przyjaciółka również po zerwaniu z toksycznym facetem spotykała się z nim w ukryciu, okłamując koleżanki, którym na niej zależało. Niestety nie zrobisz nic, możesz jedynie w miarę możliwości być dla niej wsparciem. Im bardziej będziesz ją "atakować" w jej mniemaniu, tym bardziej ona będzie zwracać się w jego stronę. Możesz jej podesłać jakieś materiały traktujące o toksycznych związkach, na przykład jak polecany tu gdzieś blog moje dwie głowy. Dopóki ona sama nie zrozumie mechanizmów, przez które tkwi w tym związku, nie zerwie z nim całkowicie.

[kolorowakarteczka]

Hmm, w takim razie nie widzę chyba większego sensu w kolejnej rozmowie. Chciałam jej to oczywiście przedstawić w delikatny sposób, ale jednak używając dosadnych określeń. Może rzeczywiście podeśle jej to, o czym pisałyście, niech sama poczyta. Chociaż wiem, że zdaje sobie sprawę z tego, że spotyka się z toksyczną osobą. Może ona po prostu lubi się męczyć i kłócić, a nikt tego nie potrafi zrozumieć?

[ajah]

Napisane przez kolorowakarteczka

Hmm, w takim razie nie widzę chyba większego sensu w kolejnej rozmowie. Chciałam jej to oczywiście przedstawić w delikatny sposób, ale jednak używając dosadnych określeń. Może rzeczywiście podeśle jej to, o czym pisałyście, niech sama poczyta. Chociaż wiem, że zdaje sobie sprawę z tego, że spotyka się z toksyczną osobą. Może ona po prostu lubi się męczyć i kłócić, a nikt tego nie potrafi zrozumieć?

Nikt nie lubi się męczyć i kłócić. To co wypisujesz jest okropne i świadczy o twojej ignorancji. Dlatego poradziłam ci dokształcenie się w temacie.

Przede wszystkim wcale nie musisz jej pomagać. Jeśli chcesz jej pomóc, to w sposób skuteczny, a nie po to by udowodnić swoją rację i jedyna słuszność.
Co to w ogóle znaczy: delikatnie używając dosadnych określeń?
Nie widzisz w tym sformułowaniu sprzeczności?

[kolorowakarteczka]

Napisane przez ajah

Nikt nie lubi się męczyć i kłócić. To co wypisujesz jest okropne i świadczy o twojej ignorancji. Dlatego poradziłam ci dokształcenie się w temacie.

Przede wszystkim wcale nie musisz jej pomagać. Jeśli chcesz jej pomóc, to w sposób skuteczny, a nie po to by udowodnić swoją rację i jedyna słuszność.
Co to w ogóle znaczy: delikatnie używając dosadnych określeń?
Nie widzisz w tym sformułowaniu sprzeczności?

Jesteś pewna, że nikt? A chociażby DDA, jakieś inne zaburzenia o podłożu psychologicznym? To nie ja tu jestem ignorantką. Może w relacji mojej przyjaciółki największym problemem nie jest jej "partner", tylko ona sama? I nigdzie nie napisałam, że chcę udowodnić swoją wyższość. Gdybym chciała, to słuchałabym jej problemów i cieszyła się jak ja to nie mam dobrze, bo mam normalnego faceta. W delikatny sposób= spokojna rozmowa? Dosadne określenia to dobitne określenia, bo jak już wspominałam, wiele razy "owijałam w bawełnę". Wydaje ci się chyba, że mam ochotę wydzierać się po dziewczynie jak po gówniarze, że jest głupia żeby poprawić swoją samoocenę, czy whateva.

edit
Żeby była jasność, słowo lubi użyłam na zasadzie skrótu myślowego, chociaż nada uważam, że istnieją ludzie, szczególnie młodzi, którzy uważają, że tylko trudna, pełna kłótni i cierpienia miłość jest wartościowa. I nie mówię tutaj o nastolatkach.

[ruda_beksa]

Napisane przez kolorowakarteczka

Jesteś pewna, że nikt? A chociażby DDA, jakieś inne zaburzenia o podłożu psychologicznym? To nie ja tu jestem ignorantką.

Yyyyy... no, nie wiem. Osoby które są DDA nie "lubią" się męczyć i kłócić. Mogą mieć złe wzorce wzięte z domu i nie wiedzieć, jak należy stworzyć zdrowy związek, ale to nie znaczy, że one to LUBIĄ.

[kolorowakarteczka]

Napisane przez ruda_beksa

Yyyyy... no, nie wiem. Osoby które są DDA nie "lubią" się męczyć i kłócić. Mogą mieć złe wzorce wzięte z domu i nie wiedzieć, jak należy stworzyć zdrowy związek, ale to nie znaczy, że one to LUBIĄ.

To był skrót myślowy, dopisałam to w wiadomości, bo rzeczywiście nie brzmi zbyt fortunnie. Miałam na myśli raczej świadome działanie i dążenie do tych destrukcyjnych sytuacji.

[Wizabelka]

Poczytaj o mechanizmach toksycznych relacji. Jak masz sile to walcz o nią ale to długa i bolesna walka. Oberwie Ci się ale kiedyś Ci podziękuje. Ona nie jest w stanie sobie uświadomić do końca tej toksyczności. Małymi krokami możesz jej to pokazać. Pokaz jej filmik Julki kobus na yt o toksycznym związku na początek.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Sprawa przegrana moim zdaniem. Miałam niemal identyczną sytuację. Przyjaciółka miała toksyczny związek z kawałem chama, który ją źle traktował. Potem niby zerwali. Niby, bo spotykała się z nim w ukryciu i mnie okłamywała (jak i wszystkich innych), bo wiedziała, co na to powiem. I nagle, bach, okazało się, że jest w ciąży. Koleś się postanowił wspaniałomyślnie z nią ożenić. Jej matka oczy wypłakiwała, bo wiedziała, co będzie. Szybki ślub, dziecko i się zaczęła jazda na całego. Znęcanie psychiczne, awantury, wzywanie policji. Teraz są rozwiedzeni. Kiedyś sobie to wyrzucałam, że może powinnam coś więcej zrobić. Ale co tak naprawdę? Przyjaciółka może sobie co najwyżej pogadać. A druga strona może to olać. Niestety jak ktoś chce zmarnować sobie życie, to nie da się go powstrzymać.

[kolorowakarteczka]

Napisane przez Wizabelka

Poczytaj o mechanizmach toksycznych relacji. Jak masz sile to walcz o nią ale to długa i bolesna walka. Oberwie Ci się ale kiedyś Ci podziękuje. Ona nie jest w stanie sobie uświadomić do końca tej toksyczności. Małymi krokami możesz jej to pokazać. Pokaz jej filmik Julki kobus na yt o toksycznym związku na początek.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję za wskazówki będę walczyć, bo jest o kogo.

[ajah]

Napisane przez kolorowakarteczka

Jesteś pewna, że nikt? A chociażby DDA, jakieś inne zaburzenia o podłożu psychologicznym? To nie ja tu jestem ignorantką. Może w relacji mojej przyjaciółki największym problemem nie jest jej "partner", tylko ona sama? I nigdzie nie napisałam, że chcę udowodnić swoją wyższość. Gdybym chciała, to słuchałabym jej problemów i cieszyła się jak ja to nie mam dobrze, bo mam normalnego faceta. W delikatny sposób= spokojna rozmowa? Dosadne określenia to dobitne określenia, bo jak już wspominałam, wiele razy "owijałam w bawełnę". Wydaje ci się chyba, że mam ochotę wydzierać się po dziewczynie jak po gówniarze, że jest głupia żeby poprawić swoją samoocenę, czy whateva.

edit
Żeby była jasność, słowo lubi użyłam na zasadzie skrótu myślowego, chociaż nada uważam, że istnieją ludzie, szczególnie młodzi, którzy uważają, że tylko trudna, pełna kłótni i cierpienia miłość jest wartościowa. I nie mówię tutaj o nastolatkach.

Nie wydaje mi się, ze chcesz się na nią wydzierać.
Natomiast dla mnie sformułowania dosadne to np.: jest głupia/ ślepa, sama sobie robisz krzywdę itd.

Tak, jestem pewna, że nikt nie lubi. Używasz bardzo dziwnych skrótów myślowych.
DDA nie dążą świadomie do destrukcyjnych relacji. Bardzo często dąż do relacji, w których się odnajdują. Jeśli ktoś miał w domu huśtawę przez pijącego rodzica, to w takiej rozhuśtanej sytuacji będzie się odnajdywał i możliwe, że będzie poszukiwał stanów skrajnych emocji. Jedni sobie te potrzeby zaspokoją przez sporty ekstremalne, inni przez wiązki czy pracę w zawodzie wysokiego ryzyka.

W relacjach przemocowych największym problemem jest sprawca przemocy.
Ten facet bardzo dobrze wyczuł twoja koleżankę, dobrze ją czyta i nią manipuluje. Wciska jej kit wykorzystując jej słabości.
Problem w tym, że robi to od dłuższego czasu i przesuwa granicę coraz bardziej i powoli. W ten sposób jak we w przypadku gotowanej żaby nie ma szoku i ostrej reakcji na zachowania, których nikt nie powinien akceptować

[kolorowakarteczka]

Dziękuję wam za wszystkie wskazówki, pokażę jej filmiki, artykuły. Zobaczę jak zareaguję. Myślę, że wtedy sobie szczerze porozmawiamy, na pewno powiem jej o moich odczuciach. Po zastanowieniu przyznam też, że nie będę w żaden sposób dosadna, bo jej jest potrzebne moje wsparcie, które ciągle jej dawałam. Przyznam, że miałam nadzieję, że może to jej otworzy oczy, ale problem może leżeć dużo głębiej. Nie wiem czy w niej, czy w nim, bo jednak z tego co zdążyłam się dowiedzieć dzięki waszym wskazówkom, nie jestem do końca pewna, czy to rzeczywiście toksyczny związek, czy może starcie dwóch osób o skrajnie różnych charakterach. Niemniej jednak bardzo wam dziękuję. Temat uważam za zamknięty.

[tamaryfa]

Napisane przez kolorowakarteczka

Dziękuję wam za wszystkie wskazówki, pokażę jej filmiki, artykuły. Zobaczę jak zareaguję. Myślę, że wtedy sobie szczerze porozmawiamy, na pewno powiem jej o moich odczuciach. Po zastanowieniu przyznam też, że nie będę w żaden sposób dosadna, bo jej jest potrzebne moje wsparcie, które ciągle jej dawałam. Przyznam, że miałam nadzieję, że może to jej otworzy oczy, ale problem może leżeć dużo głębiej. Nie wiem czy w niej, czy w nim, bo jednak z tego co zdążyłam się dowiedzieć dzięki waszym wskazówkom, nie jestem do końca pewna, czy to rzeczywiście toksyczny związek, czy może starcie dwóch osób o skrajnie różnych charakterach. Niemniej jednak bardzo wam dziękuję. Temat uważam za zamknięty.

To ja Ci powiem, co może nią wstrząsnąć: jak zostanie zupełnie sama z tym chamem. To tak jak z każdym uzależnieniem - będziesz wspierać alkoholika, to gówno mu pomozesz.Zostawisz go na pastwę losu - podniesie się albo stoczy. Ona jest uzależniona od niego. I dopóki wie, że może "wyrzygać"swoje problemy na Ciebie - czuje się w miarę bezpiecznie. Jak utniesz temat (i może i znajomość), może z czasem coś do niej dotrze. Wiem, co mówię, bo miałam w rodzinie identyczną sytuację. Dawanie rad po raz 100tny nic nie dawało. Dopiero odcięcie sie od tej osoby otrzeźwiło ją

[ajah]

Napisane przez tamaryfa

To ja Ci powiem, co może nią wstrząsnąć: jak zostanie zupełnie sama z tym chamem. To tak jak z każdym uzależnieniem - będziesz wspierać alkoholika, to gówno mu pomozesz.Zostawisz go na pastwę losu - podniesie się albo stoczy. Ona jest uzależniona od niego. I dopóki wie, że może "wyrzygać"swoje problemy na Ciebie - czuje się w miarę bezpiecznie. Jak utniesz temat (i może i znajomość), może z czasem coś do niej dotrze. Wiem, co mówię, bo miałam w rodzinie identyczną sytuację. Dawanie rad po raz 100tny nic nie dawało. Dopiero odcięcie sie od tej osoby otrzeźwiło ją

to nie jest pomoc.
o ile w toksycznych związkach dochodzi do uzależnienia to metoda czekania na otrzeźwienie jest malo skuteczna.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk