porzuciłam chłopaka dla innego, a ten...uciekł

[Francesca19]

Czesc dziewczyny. Zazwyczaj nie radzę się na forach, ale tym razem może pomożecie mi podjąc jakas decyzje.
Byłam z facetem ponad 6 lat. W trakcie tego zwiazku już po około 3 latach nie czułam się zbyt szczęśliwa. Równocześnie mój wieloletni przyjaciel zaczął okazywać mi uczucie, któremu po około 2 latach zaufałam i zdecydowałam sie zerwać stały związek. Po czym okazało się, że ten przyjaciel po prostu uciekl, zaczął unikać bliskich kontaktów, i rozmów. Uwodził mnie, flirtował a potem przestraszył sie sytuacji i odpowiedzialności.
Dopiero wtedy otworzyły mi się oczy, że ta relacja od początku była toksyczna. Czułam się oszukana. I nadal czuję. Jestem osobą wrażliwą, uczuciową, bardzo przeżywam odrzucenie....
W tej chwili mój niedoszły chłopak na siłę stara się mieć ze mną kontakt. Ponieważ nigdy dosłownie nie powiedział mi że mnie kocha itd, tylko między wierszami, tym trudniej jets mi rozmawiać z nim o tym jak bardzo mnie zranił. Chodzi o to, że nie wiem czy nadal sie z nim kontaktowac. I czy powinnam mu powiedzieć o moich odczuciach? Szczerze mówiąc, juz wyobrazam sobie tę rozmowe: Ja - zraniłes mnie, dla Ciebie zostawiłam chłopaka, On- Ale kiedy ja Ci mówiłem że Cie kocham?
Dodam, ze ten przyjaciel nie ma łatwego zycia, jest DDA, ma problemy rodzinne, z którym myslalam ze wyciągnę go za pomocą mojej milosci...Ma ewidentne problemy z bliskoscia...Przykre jest tylko to że chcialam mu pomoc, a sama obudziłam sie z nerwica i depresja bo cos co mi sugerowano (nadzieje na udany zwiazek) rozpadlo sie w drobny mak.
Nie wiem, czy sie z nim spotykac, rozmawiac...Nie ma zbyt wielu przyjaciol,a nadal te same problemy, i on nawet nie wie,albo udaje ze nie wie, że mnie zranił A ja chodze na terapie...Uwierzyłam mu, a on mnie odrzucił...
(mamy po 26 lat)

[dominikmeller25]

Napisane przez Francesca19

Uwierzyłam mu, a on mnie odrzucił...

jak ktoś ma miękkie serce to powinien mieć twardą dupę jak to się mówi, olej go nic więcej nie możesz tu zrobić bo niby co? płaszczyć się przed nim bo on jest DDA? może jak teraz dostanie od Ciebie po dupie to w końcu się obudzi i przestanie zachowywać jak dzieciak co to najpierw robi nadzieję, ucieka a potem znowu sobie przypomina.

[Colderia]

Śmierdzi trollem. A jeśli nie, no to "Jak sobie pościelisz tak się wyśpisz".

[Francesca19]

Oj, trollem nie jestem Ale ciekawe dlaczego taką etykietkę dostałam...

[Mick]

Napisane przez Francesca19

Czesc dziewczyny. Zazwyczaj nie radzę się na forach, ale tym razem może pomożecie mi podjąc jakas decyzje.
Byłam z facetem ponad 6 lat. W trakcie tego zwiazku już po około 3 latach nie czułam się zbyt szczęśliwa. Równocześnie mój wieloletni przyjaciel zaczął okazywać mi uczucie, któremu po około 2 latach zaufałam i zdecydowałam sie zerwać stały związek. Po czym okazało się, że ten przyjaciel po prostu uciekl, zaczął unikać bliskich kontaktów, i rozmów. Uwodził mnie, flirtował a potem przestraszył sie sytuacji i odpowiedzialności.
Dopiero wtedy otworzyły mi się oczy, że ta relacja od początku była toksyczna. Czułam się oszukana. I nadal czuję. Jestem osobą wrażliwą, uczuciową, bardzo przeżywam odrzucenie....
W tej chwili mój niedoszły chłopak na siłę stara się mieć ze mną kontakt. Ponieważ nigdy dosłownie nie powiedział mi że mnie kocha itd, tylko między wierszami, tym trudniej jets mi rozmawiać z nim o tym jak bardzo mnie zranił. Chodzi o to, że nie wiem czy nadal sie z nim kontaktowac. I czy powinnam mu powiedzieć o moich odczuciach? Szczerze mówiąc, juz wyobrazam sobie tę rozmowe: Ja - zraniłes mnie, dla Ciebie zostawiłam chłopaka, On- Ale kiedy ja Ci mówiłem że Cie kocham?
Dodam, ze ten przyjaciel nie ma łatwego zycia, jest DDA, ma problemy rodzinne, z którym myslalam ze wyciągnę go za pomocą mojej milosci...Ma ewidentne problemy z bliskoscia...Przykre jest tylko to że chcialam mu pomoc, a sama obudziłam sie z nerwica i depresja bo cos co mi sugerowano (nadzieje na udany zwiazek) rozpadlo sie w drobny mak.
Nie wiem, czy sie z nim spotykac, rozmawiac...Nie ma zbyt wielu przyjaciol,a nadal te same problemy, i on nawet nie wie,albo udaje ze nie wie, że mnie zranił A ja chodze na terapie...Uwierzyłam mu, a on mnie odrzucił...

Związku nie rozpoczyna się po to, żeby kogoś ratować

Jeśli masz taką potrzebę, spotkaj się z nim i wygarnij, jak bardzo Cię zranił. Musisz być jednak przygotowana na słowa, których nie chcesz usłyszeć. Możesz też napisać mu smsa, żeby dał Ci spokój. Wszystko zależy od tego, czego chcesz.

[Francesca19]

Zastanawiam się, Mick czy takie wygarnięcie żali mi pomoże czy wręcz mnie jeszcze bardziej zdenerwuje...Czy to mnie oczyści czy zaogni moją złość...A spotykać sie już nie chcę.

[tiniaczek]

Napisane przez Francesca19

Czesc dziewczyny. Zazwyczaj nie radzę się na forach, ale tym razem może pomożecie mi podjąc jakas decyzje.
Byłam z facetem ponad 6 lat. W trakcie tego zwiazku już po około 3 latach nie czułam się zbyt szczęśliwa. Równocześnie mój wieloletni przyjaciel zaczął okazywać mi uczucie, któremu po około 2 latach zaufałam i zdecydowałam sie zerwać stały związek. Po czym okazało się, że ten przyjaciel po prostu uciekl, zaczął unikać bliskich kontaktów, i rozmów. Uwodził mnie, flirtował a potem przestraszył sie sytuacji i odpowiedzialności.
Dopiero wtedy otworzyły mi się oczy, że ta relacja od początku była toksyczna. Czułam się oszukana. I nadal czuję. Jestem osobą wrażliwą, uczuciową, bardzo przeżywam odrzucenie....
W tej chwili mój niedoszły chłopak na siłę stara się mieć ze mną kontakt. Ponieważ nigdy dosłownie nie powiedział mi że mnie kocha itd, tylko między wierszami, tym trudniej jets mi rozmawiać z nim o tym jak bardzo mnie zranił. Chodzi o to, że nie wiem czy nadal sie z nim kontaktowac. I czy powinnam mu powiedzieć o moich odczuciach? Szczerze mówiąc, juz wyobrazam sobie tę rozmowe: Ja - zraniłes mnie, dla Ciebie zostawiłam chłopaka, On- Ale kiedy ja Ci mówiłem że Cie kocham?
Dodam, ze ten przyjaciel nie ma łatwego zycia, jest DDA, ma problemy rodzinne, z którym myslalam ze wyciągnę go za pomocą mojej milosci...Ma ewidentne problemy z bliskoscia...Przykre jest tylko to że chcialam mu pomoc, a sama obudziłam sie z nerwica i depresja bo cos co mi sugerowano (nadzieje na udany zwiazek) rozpadlo sie w drobny mak.
Nie wiem, czy sie z nim spotykac, rozmawiac...Nie ma zbyt wielu przyjaciol,a nadal te same problemy, i on nawet nie wie,albo udaje ze nie wie, że mnie zranił A ja chodze na terapie...Uwierzyłam mu, a on mnie odrzucił...
(mamy po 26 lat)

Kopnelabym w dupe. Burak.

[girlonthebridge]

Piszesz, że zostałaś odrzucona i oszukana a jak się poczuł Twój były chłopak. W sumie jak to mówią karma się wraca ja wychodzę z założenia, że będąc w związku się niczego nowego nie zaczyna bo to nigdy dobrze się nie kończy. 3 lata temu poczułaś, że coś złego się dzieje w Twoim związku, trzeba było go wcześniej zakończyć. Bo owszem "przyjaciel" Cię oszukał i odrzucił ale Ty zrobiłaś to samo swojemu chłopakowi.

[Francesca19]

Napisane przez girlonthebridge

Piszesz, że zostałaś odrzucona i oszukana a jak się poczuł Twój były chłopak.

Na pewno go zraniłam. Tak czy siak jednak chciałam z nim zerwać a nowe uczucie pomogło mi w tym rozstaniu. A tak nawiasem, z moim przyjacielem znam się dłużej niz z bylym chłopakiem. Więc nie mogłam zakończyć tego związku bez kontaktowania się z tymże przyjacielem. On był obecny, był obserwatorem moich relacji z chlopakiem przez 6 lat.

[v-x-n]

Piszesz, że nigdy nie powiedział Ci wprost, że mu na Tobie zależy. Skąd zatem przekonanie, że chciał być z Tobą i że Cię oszukał? Jak dla mnie albo poczyniłaś niezłą nadinterpretację jego zachowania (sorry, flirtowanie do niczego nie zobowiązuje ), albo nie opisałaś klarowanie całej sytuacji i jednak były bezpośrednie przesłanki, że przyjaciel chce od Ciebie czegoś więcej niż przyjaźni.

Dla mnie jak na razie sprawa wygląda tak: on niczego Ci nie obiecywał ani nawet w twarz Ci nie powiedział, że ma wobec Ciebie jakiekolwiek poważniejsze plany, ale Ty jednak coś sobie "wymyśliłaś" (nie piszę tego w negatywnym znaczeniu) i czujesz się zraniona/oszukana (tak naprawdę nie mając nawet dobrego powodu).

[Francesca19]

Myślę że nie dokonałam nadinterpretacji. Jesli to byłby flirt, nie trwałby kilka lat :P Poza tym były to róznego rodzaju sytuacje zblizenia np przytulenie bez powodu itp więc nie dam sobie wmówić jakiegoś błedu tutaj.

[szynka_w_toscie]

Myślę, że Ty po prostu potrzebowałaś bodźca żeby skończyć poprzedni związek i nim okazały się zaloty Twojego przyjaciela. Jeżeli chcesz dalej z nim utrzymywać kontakt to niezbędna będzie szczera rozmowa. Powiedz mu, że takim zachowaniem zrobił Ci nadzieję i Ciebie zranił. Tak chyba będzie lepiej

[anuanusia]

Napisane przez Francesca19

Na pewno go zraniłam. Tak czy siak jednak chciałam z nim zerwać a nowe uczucie pomogło mi w tym rozstaniu. A tak nawiasem, z moim przyjacielem znam się dłużej niz z bylym chłopakiem. Więc nie mogłam zakończyć tego związku bez kontaktowania się z tymże przyjacielem. On był obecny, był obserwatorem moich relacji z chlopakiem przez 6 lat.

Fajnie,że myślisz tylko o tym jak cierpisz. Mam wrażenie,że w ogóle swojej winy nie widzisz,że ty też możesz ranić.
Dziwne masz priorytety w obu relacjach. Jedna relacja mimo,że nie szczęśliwa to i tak w niej tkwisz. Druga relacja wcale nie lepsza.
Ten przyjaciel nawet chyba nie jest gotowy na jakąś normalną relację. Sam się musi ogarnąć i chcieć tej relacji, chyba,że zamierzasz zrezygnować z siebie i dbać tylko o jego potrzeby.

[Adne]

Jeśli potrafisz, zostałabym z tym panem na stopie przyjacielskiej. Wydaje mi się, że między Wami jest dużo niejasności. Może po prostu zebrać się do kupy i z nim szczerze porozmawiać?

[Francesca19]

Napisane przez anuanusia

Fajnie,że myślisz tylko o tym jak cierpisz. Mam wrażenie,że w ogóle swojej winy nie widzisz,że ty też możesz ranić.
Dziwne masz priorytety w obu relacjach. Jedna relacja mimo,że nie szczęśliwa to i tak w niej tkwisz. Druga relacja wcale nie lepsza.
Ten przyjaciel nawet chyba nie jest gotowy na jakąś normalną relację. Sam się musi ogarnąć i chcieć tej relacji, chyba,że zamierzasz zrezygnować z siebie i dbać tylko o jego potrzeby.

Droga Anusiu, dzięki za Twoje słowa. To ile ktoś cierpi niestety nie zalezy ode mnie, a mogę jedynie okreslic ile ja cierpię. A proszę Was o rade nie w zmierzeniu kto wiecej cierpi, tylko czy kontynuować dalej znajomosc z tym Panem.

[201803290936]

Autorko wątku, nie jest dobrze wskakiwać z jednego związku w drugi, jeżeli się pewnych rzeczy nie przepracowało, nie wyciągnęło wniosków, nie zrozumiało swoich błędów. A tkwienie w związku, gdzie sama piszesz, że od 3 lat było nie za ciekawie, świadczy o tym, że niewiele zrozumiałaś. Za to zachowałaś się, jak przysłowiowa małpa, która musi mieć nową gałąź, aby puścić poprzednią. To nie jest dobre. Właściwie całe swoje dorosłe życie spędziłaś w związku, teraz się koniecznie chciałaś zakopać w kolejny. A gdzie czas na poznanie samej siebie, złapanie oddechu, zastanowienie nieco nad sobą? Nie miałabyś go i dobrze się stało, że tamten facet się wycofał. Facet nie gwarantuje ani szczęścia w życiu, ani poczucia, że to życie jest pełne, ważne. Musisz to zrozumieć, czuć się dobrze z samą sobą (bo gdybyś się czuła dobrze i pewnie, to być dawno nieudany związek zakończyła, a nie szukała furteczki) i dopiero wtedy masz duże szanse na rozpoczęcie nowego, udanego związku. Także warto, abyś jednak dała sobie kilka miesięcy na odetchnięcie, wyciągnięcie jakichś wniosków i dopiero wtedy szukała faceta.

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[Lexie]

Już bez przesady z tym, że dziewczyna zraniła exa zrywając z nim. No pewnie zraniła (choć tak na 100% to też nie wiadomo, może i on się nosił z zamiarem zakończenia związku? ), ale co z tego? Nic się nie poradzi, że zrywając kogoś się rani, taki jest życie. Z tego co zrozumiałam przed zerwaniem nie dopuszczała się zdrad z tym przyjacielem, więc nic złego nie zrobiła.

Autorko, ja bym sobie raczej odpuściła znajomość po tej sytuacji. Po prostu miałabym żal, czułabym się głupio, miałabym wrażenie, że gość mnie chciał rozkochać, może skłonić do zdrady, ale jak przyszło co do czego, to mnie olał.
Chyba, że faktycznie nadinterpretujesz? Skoro przyjaciel nic wprost nie powiedział, może to był jakiś niezobowiązujący flirt co najwyżej, a Ty go użyłaś jako bodźca do zerwania.

[abdomen robotnika syfona]

Autorko, ja bym na Twoim miejscu odbyła rozmowę z panem. Powiedziałabym, że najpierw dał odczuć, że coś mogłoby z tego być, a później uciekł, czym mnie zranił. Strasznie nie lubię takiego niezdecydowania (i w dodatku usprawiedliwiania wszystkiego "problemami"). Pewnie bym chciała zakończyć tę znajomość bo przeczuwałabym, że sytuacja "ucieczki" się powtórzy i że w ogóle chłopak nie jest gotowy na związek.

Relacja czysto przyjacielska różni się od takiej, w której chłopak się stara o "coś więcej" i da się to odczuć. Więc nie zgadzam się z rzekomą nadinterpretacją.

Być może nowy chłopak był bodźcem do zerwania z poprzednim. Ale trwało to tak długo, że według mnie naprawdę mogło to wyglądać, że chłopak nr 2 chciałby zbudować związek z autorką.

Zgadzam się z tym, że takie wskakiwanie z jednego związku w drugi nie jest dobre, ale co miała zrobić dziewczyna? Skoro chłopak zabiegał o jej względy, a ona też "coś" do niego czuła to co? Miała "zarządzić" jakąś przerwę na przemyślenie spraw?

Czy "stary" chłopak mógł się czuć oszukany? Według mnie nie. Nie był przecież zdradzany itp, a tak się dzieje, że związki się po prostu kończą - takie życie. Może autorka uzmysłowiła sobie, że uczucie do poprzedniego się wypaliło, a pewnie decyzja zakończenia związku była odwlekana i odwlekana, dlatego to długo trwało (bo sobie myślała, że to może jednak ten, że coś się naprawi i takie tam - też tak miałam "za młodu" ).

[kennedy]

masz babo placek

[xRealistkax]

W jaki sposób przyjaciel "okazał Ci uczucie"? Bo wnioskuję, że słowo "kocham" z jego ust nie padło.

[abdomen robotnika syfona]

Napisane przez xRealistkax

W jaki sposób przyjaciel "okazał Ci uczucie"? Bo wnioskuję, że słowo "kocham" z jego ust nie padło.

Też mnie to ciekawi jak te uczucia były okazywane.

[Francesca19]

Słuchajcie, jak te uczucia były okazywane:
- organizowanie spotkan tylko we dwojke
-unikanie spotkan gdzie nasza dwojka bylaby w wiekszym gronie (tak żeby pole rażenia było większe)
-przytulanie w róznych sytuacjach, kiedy ja sie tego nie spodziewalam
-kupowanie prezentów z napisem I love you
-wysyłanie piosenek z tekstem I love you
-flirtowanie, podświadome programowanie np. Ja pytam: W czym mam isc na impreze? Jak myslisz? A on: Jak dla mnie to mozesz nawet nago...
-czeste smsowanie i długie rozmowy na gg
-zabieranie na wycieczke

I to nie trwało miesiac, czy pol roku ale kilka lat.
Już nie wspomnę że wiekszosc znajomych zaczęła sie temu przygladac, ale dopiero niedawno, po moim przebudzeniu poagadałam z nimi i mówia: to nie wiedzialas ze on sie od liceum w tobie buja? zatkało mnie...

[201803290936]

A wzięłaś pod uwagę, że może panu koledze taki układzik odpowiadał: on od skrytych flirtów, jakichś dwuznacznych gierek, ale nie od prawdziwego związku, zobowiązań etc.? Może z chwilą, gdy przestałaś być zajęta czar prysł? Lub uznał, że no fajnie, zabawa zabawą, ale sam nie chciałby mieć dziewczyny, która tkwiła by z nim w związku, gdy ten związek się dawno jej przejadł, znudził, wypalił? Odkąd jestem z TŻ mam większe powodzenie, bo niektórzy faceci po prostu lubią zajęte dziewczyny. Póki są zajęte przez kogoś innego.

[Francesca19]

Napisane przez Doris1981

A wzięłaś pod uwagę, że może panu koledze taki układzik odpowiadał

Teraz widzę że mu odpowiadał, bo zazwyczaj z moją osoba wiązały się same przyjemności: kawka, wycieczka, rozmowa,spacer...On niie jest dojrzały do związku i o tym wie. Gdy pojawiał sie problem, moja choroba, lub sytuacja że mógłby zachować sie jak facet, znikał jak kamfora. Szkoda tylko, że tak późno się zorientowałam. Wtedy rozstałabym się z chłopakiem, ale już nie dla niego, bez zaangazowania emocjonalnego, tylko dla samej siebie.

[Rena]

Napisane przez Francesca19

Myślę że nie dokonałam nadinterpretacji. Jesli to byłby flirt, nie trwałby kilka lat :P Poza tym były to róznego rodzaju sytuacje zblizenia np przytulenie bez powodu itp więc nie dam sobie wmówić jakiegoś błedu tutaj.

jak dla mnie to jest zdrada emocjonalna. Bylas w zwiazku a tu jakies kilkuletnie tango przytulango, a w tle misie ajlawju? To ja sie nie dziwie ze u Was sie zle dzialo z chlopakiem, bo swiety by sie zdenerwowal na takie przyjaznie.

Teraz przyjaciel nie chce byc z kobieta, o ktorej wie, ze zdradza. Dorosl i przemyslal to.

Ale wiesz, jak nie pierwszy, nie drugi to zazwyczaj trzeci jest rozwiazaniem.

[Francesca19]

Napisane przez Rena

To ja sie nie dziwie ze u Was sie zle dzialo z chlopakiem, bo swiety by sie zdenerwowal na takie przyjaznie.

Może masz trochę racji. Jednak mój chlopak wiedział, że się widuję z przyjacielem i miał do mnie zaufanie. Przez pierwsze 3 lata nic się nie działo,a potem zaczęłam myslec że bardziej pasuje do frienda....W tej chwili jestem sama i, co prawda to prawda, dorastam do nowego związku. Faceci mnie podrywają a ja im odmawiam, nie czuje sie gotowa...
I na pewno klin by tu zadziałał, tzn w nowym związku czułabym się pewnie doceniona i szczęsliwa, tylko czy... bym dorosła?

Myslę też że w starym związku naprawdę nie działo się zbyt dobrze. Np. była sytuacja że moja kolezanka miała wesele. Mój ex nie chciał za bardzo iść, więc poszłam z przyjacielem...I kilka takich sytuacji zrobiło kwasik w naszym tandemie...

[anuanusia]

Napisane przez Francesca19

Droga Anusiu, dzięki za Twoje słowa. To ile ktoś cierpi niestety nie zalezy ode mnie, a mogę jedynie okreslic ile ja cierpię. A proszę Was o rade nie w zmierzeniu kto wiecej cierpi, tylko czy kontynuować dalej znajomosc z tym Panem.

Chyba nie o to chodziło w moim poście, kto więcej cierpi a to,że nie widzisz swojej winy, jesteś niedojrzała i z takim podejściem to mało co Ci wyjdzie. Mam wrażenie,że nie potrafisz sama żyć ze sobą. Nie puścisz jednej gałęzi dopóki nie znajdziesz innej.

Mam wrażenie,że i tak będziesz szukała poklasku dla relacji z przyjacielem, która i tak nie wyjdzie. No ale powodzenia

Jak Ty chcesz kontynuować znajomość skoro ktoś uciekł, będziesz go gonić i piastować?

[Francesca19]

Aniu, on wciąż do mnie pisze, tak jakby nic sie nie stało. Chce się umówic na zwykłą kawę pogadac, a jak nie odpisuje wyrzuca mi że się zrobilam wazna, że juz nawet nie mozemy pogadac jak kumple. Udaje że nic nie zaszło...
A swoją winę widzę, oczywiście, dlatego też chodze na terapię...Mam straszny żal do przyjaciela, ale głownie do siebie (mój wewnetrzny krytyk jest bardzo aktywny) że byłam taka zaslepiona i głupia i dałam sie wciagnac w takie bagienko...

[Leszy]

Całkowicie odciąć się od "przyjaciela". Cudzysłów dlatego, że on takim nie jest i nie widzę w Twoich postach by kiedykolwiek był. Bliską relacje z nim masz zapewne dlatego, że cały czas próbował Cię zdobyć, przyjaciel też nie flirtowałby z Tobą widząc, że jesteś w związku. No ale cóż, Twoje życie.