Czy mam zrezygnować z tych studiów?

[szamciacia]

Od października zaczynam studia zaoczne w prywatnej uczelni na kierunku budownictwo. Wybór właściwie nie mój a moich najbliższych(tata chciał żebym poszła własnie na ten kierunek, poniewaz on sam jest z tym związany) Problem w tym,że nie mam żadnej wiedzy na temat chemii, fizyki..(ostatni raz mialam do czynienia w pierwszej klasie liceum) no i matematyka tylko na poziomie podstawowym.. z matury miałam 60% więc to wcale nie jest zadowalający wynik. I tak naprawdę wiem że nie dałabym sobie rady... za duże zaległości.. pytanie do was, iść w tym roku czy zrezygnować od razu i wziąć się w garść nadrobić zaległości by iść z jakąś wiedzą na studia?? nie chce pójść na te studia i zmarnować kasę.. no bo to uczelnia prywatnaaa potrzebuuję porady..

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Po wuja idziesz na studia, które Cię w ogóle nie interesują, więc nawet jeśli jakimś cudem je skończysz i jeszcze większym cudem znajdziesz pracę w zawodzie, to przez circa 40 lat będziesz przeżywać katorgę robiąc coś czego nienawidzisz?

że o wydawaniu grubej kasy za pewnie kiepskiej jakości studia prywatne nie powiem. aż strach pomyśleć jak tacy inżynierowie się wezmą do roboty.

zrób sobie przysługę i wybierz coś co czujesz, w czym jesteś dobra, w czym faktycznie chcesz się rozwijać i do czego masz predyspozycje. bez sensu zmarnować sobie życie "bo tatuś powiedział"

[kalor]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7729436 1]Po wuja idziesz na studia, które Cię w ogóle nie interesują, więc nawet jeśli jakimś cudem je skończysz i jeszcze większym cudem znajdziesz pracę w zawodzie, to przez circa 40 lat będziesz przeżywać katorgę robiąc coś czego nienawidzisz?

że o wydawaniu grubej kasy za pewnie kiepskiej jakości studia prywatne nie powiem. aż strach pomyśleć jak tacy inżynierowie się wezmą do roboty.

zrób sobie przysługę i wybierz coś co czujesz, w czym jesteś dobra, w czym faktycznie chcesz się rozwijać i do czego masz predyspozycje. bez sensu zmarnować sobie życie "bo tatuś powiedział" [/QUOTE]

DO-KŁA-DNIE

Chcesz teraz zrezygnować, żeby się uczyć przez rok i iść na TE SAME studia z wieksza licealna wiedza. To ci wuja da, bo na studiach uczy się rzeczy o wiele bardziej skomplikowanych, często mało powiązanych z wiedza z liceum, i o ile cię to nie interesuje w jakimś stopniu lub nie zaciskaczami zębów, bo naprawdę chcesz zdobyc to wykształcenie, to będzie ci szło jak krew z nosa.

Tez niestety mam takie zdanie o prywatnych studiach inżynierskich jak wyżej. Bedziesz się meczyc przez te kilka lat, żeby mieć później problem ze znalezieniem pracy? Po co?

Rezygnuj i zastanawiaj się przez ten rok, co CIEBIE kręci. Jeśli będziesz musiała poprawić maturę lub dopisać jakiś przedmiot, to masz czas na złożenie deklaracji do lutego chyba. Nie słuchaj tatusia, bo tatuś za ciebie życia nie przeżyje, a skoro doradził ci zaoczne studia inżynierskie na uczelni prywatnej, to hmmmm... zastanawiałabym się, czy naprawdę wie, co dla ciebie dobre. Bo to wcale nie gwarantuje ci dobrej pracy w zawodzie.

[BlueRaccoon]

Poprzedniczki w zasadzie już wszystko powiedziały, ale z własnego doświadczenia dopowiem tylko, że nie wytrzymasz na takich studiach nawet semestru. Wiem to z własnego doświadczenia, bo też przerabiałam kilka kierunków wybranych "mądrze", tzn. po radzie wszystkich ciotek, wujków i innych, którzy uważali, że po tym na pewno będzie praca. To znaczy praca być może będzie, ale nie widziałam się w żadnym z tych kierunków - egzaminy co prawda zdawałam, ale miałam świadomość, że będę musiała z tym pracować przez najbliższe 40-parę lat. To było dla mnie nie do pomyślenia.

Rzuciłam to wszystko w cholerę i zaczęłam pedagogikę. Rodzina mnie nienawidzi i twierdzi, że umrę z głodu, bez ludzkiej godności, a ja tym czasem czuję się szczęśliwa i w dodatku znalazłam pracę jako instruktor pływacki, co mnie niesamowicie wręcz uskrzydla, bo pływanie to moja druga miłość. Nie martwię się o swoje ewentualne przyszłe zatrudnienie, bo wiem, co chcę

Najważniejsze, to mieć nie siebie pomysł. Swój własny, a nie rodziców, dziadków, wujków czy znajomych, bo to nie oni przepracują za Ciebie te 40+ lat. Nie daj się namówić na studiowanie czegoś, czego nienawidzisz, bo po tym NA PEWNO nie znajdziesz pracy, choćby byłby to najlepszy kierunek wszechświata.

[Beniak]

Zrezygnuj ale dlatego, że cię to nie kręci. Jakby cię budownictwo kręciło i byś się naprawdę widziała na tych studiach i w pracy w zawodzie to na pewno byś dała radę ogarnąć zaległości.

Po co marnować swoją młodość na studia, które cię nie uszczęśliwią? Które nie dadzą ci satysfakcji z samorealizacji i rozwijania się? Już nie mówiąc o marnowaniu życia w pracy, która w najlepszym wypadku będzie dla ciebie neutralna. Zastanów się co chciałabyś robić w życiu i jakie studia są do tego potrzebne (o ile jakiekolwiek są). Nie masz 30 lat i dziecka na utrzymaniu żeby decydować się na pracę z rozsądku. Teraz jest najlepszy czas na próby spełniania swoich marzeń, bo potem może być trudniej

[cavvythecat]

Napisane przez szamciacia

Od października zaczynam studia zaoczne w prywatnej uczelni na kierunku budownictwo. Wybór właściwie nie mój a moich najbliższych(tata chciał żebym poszła własnie na ten kierunek, poniewaz on sam jest z tym związany) Problem w tym,że nie mam żadnej wiedzy na temat chemii, fizyki..(ostatni raz mialam do czynienia w pierwszej klasie liceum) no i matematyka tylko na poziomie podstawowym.. z matury miałam 60% więc to wcale nie jest zadowalający wynik. I tak naprawdę wiem że nie dałabym sobie rady... za duże zaległości.. pytanie do was, iść w tym roku czy zrezygnować od razu i wziąć się w garść nadrobić zaległości by iść z jakąś wiedzą na studia?? nie chce pójść na te studia i zmarnować kasę.. no bo to uczelnia prywatnaaa potrzebuuję porady..

Twój tata coś tego nie przemyślał. Budownictwo rocznie kończy multum ludzi, a on wyrzuca kasę na marną uczelnię (nie dlatego, że prywatna, ale dlatego, że dostałaś się na nią bez choćby rozszerzonej matury z matmy), która w najlepszym wypadku niczym się pracodawcy kojarzyć nie będzie, w najgorszym wywoła tylko politowanie. Uświadom mu, że przecież albo tych studiów nie skończysz i będziesz zmieniać branżę albo jakoś skończysz, ale nie będziesz umiała znaleźć pracy i będziesz zmieniać branżę, więc po co marnować kilka lat.
Problem z poradami rodziców jest często taki, że siedzą w tej samej działce kilkanaście/dziesiąt lat, zaczynali te naście/dziesiąt lat temu i mają przestarzałą wizję rynku pracy czy prestiżu studiów. Ja akurat popieram studia z rozsądku, niekoniecznie miłości, ale tutaj coś ten rozsądek zawiódł.

[Cytrynowy_Sorbet24]

Odradzam, jeśli idziesz z musu. Studiuję ten kierunek, z podstawowej matury z matematyki miałam 94%, z rozszerzonej 60% a i tak uwaliłam semestr i jestem rok w plecy. Mimo że to był tylko i wyłącznie mój wybór (i nie żałuję go) to jest ciężko przetrwać i trzeba lubić to co się robi. Inaczej można co najwyżej popaść w depresję. W twoim przypadku dodatkowo z powodu presji najbliższych i nie sprostaniu ich ambicjom.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Rady rodziców to zło wcielony. Lwia część rodziców nie ma pojęcia o rynku pracy, ma wiedzę sprzed 30 lat albo czerpie wiedzę z telewizji. Nie dość, że wydasz kasę, będziesz Cię męczyć, to jeszcze nikt Cię nie zatrudni. Serio. Ciekawe, czy tatuś weźmie odpowiedzialność za spartolenie Ci życia.

Jesteś dorosła, zadaj sobie podstawowe pytanie: z czego jesteś dobra, jakie dziedziny lubisz i w jakim zawodzie się widzisz.

[Cytrynowy_Sorbet24]

Napisane przez megamag

Rady rodziców to zło wcielony. Lwia część rodziców nie ma pojęcia o rynku pracy, ma wiedzę sprzed 30 lat albo czerpie wiedzę z telewizji. Nie dość, że wydasz kasę, będziesz Cię męczyć, to jeszcze nikt Cię nie zatrudni. Serio. Ciekawe, czy tatuś weźmie odpowiedzialność za spartolenie Ci życia.

Jesteś dorosła, zadaj sobie podstawowe pytanie: z czego jesteś dobra, jakie dziedziny lubisz i w jakim zawodzie się widzisz.

Otóż to. Do dzisiaj mama mnie pyta czemu nie poszłam na pedagogikę, bo przecież w podstawówce chciałam być nauczycielką... I tak tłumaczę ciągle, że pedagogów są miliony, że nie ma dla nich miejsca w szkołach, że mnie kierunki humanistyczne od dawna nie interesują itd.

Miałam też na roku dziewczynę, która poszła na budownictwo, bo jej ojciec miał firmę w tej branży. Wytrzymała 2 semestry podczas których i tak musiała brać korepetycje, jak nie zdała sesji to bała się, żeby ojciec nie odebrał listu z uczelni. Od nowego roku poszła na kosmetologię, bo to lubiła, dostała dyplom szybciej niż my wszyscy na budownictwie. Jeździ na kursy, szkolenia i ma dobrą pracę w tym co lubi.

Powtarzam, że NIE WARTO.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cavvythecat]

Moja mama myśli, że pracodawcy zabijają się o ludzi po prawie, także no

[mogg]

1. To czy zdała podstawę z matmy czy rozszerzenie nie na znaczenia. Bo w liceum i tak nie masz ani calek ani pochodnych ani macierzy itp. Ja nie zdawałam w ogóle matury z matmy i miałam stypendium na studiach.
2. Fizyki - jest mega malo i w bardzo ograniczonym zakresie - ja naturalny ż fizyki i zdałam więc idzie to zdac.
3. Jeśli nie lubisz kierunków ścisłych i nie masz wyobraźni przestrzennej nie interesuje Cię w ogóle ta branża to nie warto się w to pakowac.
Przyjdą takie przedmiotu jak zelbet czy wytrzymają i nie dasz rady. Matma przy tym do pikus.


Jestem parę lat po skończeniu studiów budowlanych , pracuje w zawodzie ale dużo osób Z roku nie podjęło pracy . Bo zobaczyli ż czym to się je. To nie jest tak że po studiach to inżynier zarabia 5 tyś i i super .
Jest to ciężka trudna praca i nauka bo potem znów uprawnienia.

Wysłane z mojego SM-G930F przy użyciu Tapatalka