Powiedz to tutaj cz. 65.

[777godmode]

Boli mnie całe ciało. Myślałem, że to przeziębienie. Kataru praktycznie nie ma bo nie ma, kaszlu nie ma a boli mnie całe ciało od stóp do głów. Nic nie jem, ledwo piję. Leżę już prawie 24h w łóżku i męczę się z okropnym bólem. Szczególnie boli głowa ale boli też całe ciało.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez pempek

Zgadzam się totalnie
Uważam, że najtrudniejsze jest to kilka pierwszych lat (dla mnie było to około 3-4 lat), później ta relacja jest coraz fajniejsza, dziecko bardziej samodzielne
Moja córka ma aktualnie 11 lat i cieszy mnie pokazywanie jej świata, różnych miejsc, nawet uważam, że te wyjazdy zyskują w jej towarzystwie. Nie mówiąc już o takim normalnym życiu, w którym moja aktualna relacja z moją córką jest dla mnie super fajna, ważna, sprawia mi satysfakcję jak widzę jak się rozwija
Po tych latach uważam, że macierzyństwo to dla mnie super przygoda i bardzo się cieszę, że mam dziecko. A całą ciążę przepłakałam uważając, że jej nie pokocham i że w ogóle życie mi się zmienia na gorsze

Właśnie tych lat się boję. 4 lata to kupa czasu

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez 777godmode

Boli mnie całe ciało. Myślałem, że to przeziębienie. Kataru praktycznie nie ma bo nie ma, kaszlu nie ma a boli mnie całe ciało od stóp do głów. Nic nie jem, ledwo piję. Leżę już prawie 24h w łóżku i męczę się z okropnym bólem. Szczególnie boli głowa ale boli też całe ciało.

To brzmi jak grypa...

Wysłane z mojego M2101K6G przy użyciu Tapatalka

[NocnaWiedma]

[1=dd713d7aeb1ca621bb1f04f 5de473baa557ab4c7_64655c7 28a6af;89519082]Zaczęłam tu pisać, bo miałam nadzieję, że będę się jakoś "wspierać" w tym czasie. Zamiast tego w większości piszę te złe rzeczy. Rzeczy, które rzadko kiedy mogę powiedzieć innym wprost. Ciągle coś mi nie pasuje w ludziach wokół. Że się nie interesują, że ignorują, mniej od siebie dają. I niby słusznie. Ale może po prostu dają tyle, ile jestem warta. Czyli nic.
Wczoraj my się pokłóciliśmy. Jesteś mi jedyną bliską osobą, napisałam Ci co czuję. Ty odparłeś atakiem. Prawie za każdym razem tak robisz. I dopiero co mama mi to zrobiła. A ja dalej się nie nauczyłam, że nie warto mówić na głos, jak się z czymś czuję.
Nie wiem, ciągle uciekam przed tym "mrokiem", już tyle lat, tyle prób poukładania życia, ogarnięcia uczuć, ale to mnie ciągle goni. A mi już się nie chce uciekać i starać. Już od dłuższego czasu zaczynam czuć obojętność w coraz większej ilości kwestii. Nie wiem co próbuję sobie udowodnić.[/QUOTE]Jesteś warta troski, dobra i zainteresowania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pempek]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519391]Właśnie tych lat się boję. 4 lata to kupa czasu[/QUOTE]

Szybko mija

[777godmode]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;89519392]To brzmi jak grypa...

Wysłane z mojego M2101K6G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Oj tak, chyba grypa... Uderzyła nagle i szybko. Do tego straszny ból oczu, migrena. Nie lubię bardzo tego uczucia. Całkowite odcięcie od sił i dobrego nastroju tylko zastój w bólu.
W takich momentach człowiek chce sobie przypomnieć jak to jest się czuć dobrze bo wydaje się, że takie uczucie osłabienia i brak motywacji będzie już zawsze.

Chciałbym by ktoś przyniósł mi ciepłe jedzonko i picie do łóżka...

[pixelova]

Tylko to nas może uratować.

Wysłane z mojego M2102J20SG przy użyciu Tapatalka

[dd713d7aeb1ca621bb1f04f5de473baa557ab4c7_64655c728a6af]

Napisane przez NocnaWiedma

Jesteś warta troski, dobra i zainteresowania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję po prostu nie rozumiem, nie wydaje mi się, żebym była jakaś bardzo zła. Staram się, a kilka moich relacji w ciągu ostatniego miesiąca się posypało, nie uważam, że to moja wina. Trochę to boli. Staram się jakoś żyć dalej, cieszyć się, że przynajmniej mam fajnego faceta, chociaz jest daleko, ale mamy plany na przyszlosc, a tu nagle znowu coś. I widzę, że może mu głupio po wczoraj, będziemy rozmawiać i poprawiać to,co się da. Ale jestem po prostu trochę zmęczona. Nie mam komu się wygadać, już od dawna nie chcę zarzucać ludźmi swoimi problemami, to przynajmniej tu z siebie coś wyrzucę..

Wysłane z mojego SM-A405FN przy użyciu Tapatalka

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519373]No nie wiem, dziecko zmienia całe życie, a na pewno pierwsze kilka lat jest trudne. Nie ma miejsc w żłobkach, na matki się patrzy spode łba w miejscach pracy, w autobusie prędzej cię ktoś zje niż pomoże wejść z wózkiem. A do tego to jest olbrzymie obciążenie finansowe na długie lata, nawet jeśli dziecko jest zdrowe i nie wymaga specjalnych zabiegów, sprzętu czy czegoś. Często związki się rozpadają właśnie po pojawieniu się dziecka lub ledwo ciągną. Ja nie uważam, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko rozumiem, że bycie rodzicem to jak inne życie - pełne poświęceń i obowiązków.

Wynajęcie mieszkania z dzieckiem, to też chyba cud. Do tego prawo dotyczące aborcji. No minusów widzę całkiem sporo



Z plusów, co widzę? Nic konkretnego poza jakimś uczuciem i instynktem i tym, że kocham mojego partnera i na pewno rodzicielstwo z nim byłoby wspaniałym doświadczeniem, ale zdecydowanie też trudnym.



Może zegar mi jeszcze mocno nie tyka, ale za rok czy dwa chciałabym wiedzieć, czego chcę na 100%.[/QUOTE]Nawet nie wiesz jak te pierwsze lata lecą, to jest po prostu błyskawica. Ja niedawno nosiłam maluszka na rękach, a teraz byczek do szkoły się będzie szykował i opowiada mi historie używając przy tym takich słów jak absurd czy skandal (ma 6 lat). Teraz wspominam go jako bobasa i zwyczajnie za tym tęsknię. Jak się ma pomoc, dobrego partnera i rodzinę, to można to przeżyć nawet na lajcie. Co do finansów- no wiadomo, dziecko to kasa, ale ja na to nie patrze w ten sposób, kupuje mu różne rzeczy, opłacam zajęcia i mnie to zwyczajnie cieszy. Mamy na tyle środków, że wszyscy sobie dobrze żyjemy i nie muszę rezygnować z siebie i swoich potrzeb. Dlatego jeśli na dziecko patrzysz wyłącznie w kategoriach drenażu kieszeni i ograniczenia, to znak, że nie jesteś gotowa, ale przecież to wiesz

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 13:23 ---------- Poprzedni post napisano o 13:21 ----------

Napisane przez pempek

Zgadzam się totalnie

Uważam, że najtrudniejsze jest to kilka pierwszych lat (dla mnie było to około 3-4 lat), później ta relacja jest coraz fajniejsza, dziecko bardziej samodzielne

Moja córka ma aktualnie 11 lat i cieszy mnie pokazywanie jej świata, różnych miejsc, nawet uważam, że te wyjazdy zyskują w jej towarzystwie. Nie mówiąc już o takim normalnym życiu, w którym moja aktualna relacja z moją córką jest dla mnie super fajna, ważna, sprawia mi satysfakcję jak widzę jak się rozwija

Po tych latach uważam, że macierzyństwo to dla mnie super przygoda i bardzo się cieszę, że mam dziecko. A całą ciążę przepłakałam uważając, że jej nie pokocham i że w ogóle życie mi się zmienia na gorsze

Miałam tak samo! Pod koniec ciąży ryczałam, że nie jestem gotowa i się boję, ze życie mi się skończy (a ciąża planowana i chciana). Był baby blues, ale przetrwałam i mogłabym zjeść tego mojego skrzata czasem jak śpi i patrzę na niego to aż mnie ściska za serce jak bardzo go kocham (a wcale nie przyszła ta miłość z chwilą narodzin).

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[ateris]

Lady ja się wczoraj dowiedziałam o ciąży i jak o tym pomyślę to jest abstrakcja..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez ateris

Lady ja się wczoraj dowiedziałam o ciąży i jak o tym pomyślę to jest abstrakcja..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zdrówka

[ateris]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519650]Zdrówka [/QUOTE]Przyda się

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89519589]Nawet nie wiesz jak te pierwsze lata lecą, to jest po prostu błyskawica. Ja niedawno nosiłam maluszka na rękach, a teraz byczek do szkoły się będzie szykował i opowiada mi historie używając przy tym takich słów jak absurd czy skandal (ma 6 lat). Teraz wspominam go jako bobasa i zwyczajnie za tym tęsknię. Jak się ma pomoc, dobrego partnera i rodzinę, to można to przeżyć nawet na lajcie. Co do finansów- no wiadomo, dziecko to kasa, ale ja na to nie patrze w ten sposób, kupuje mu różne rzeczy, opłacam zajęcia i mnie to zwyczajnie cieszy. Mamy na tyle środków, że wszyscy sobie dobrze żyjemy i nie muszę rezygnować z siebie i swoich potrzeb. Dlatego jeśli na dziecko patrzysz wyłącznie w kategoriach drenażu kieszeni i ograniczenia, to znak, że nie jesteś gotowa, ale przecież to wiesz


Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

To są rzeczy, które można stracić w każdym momencie i to mnie przeraża, że właśnie zostałabym sama lub w bardzo nieciekawej sytuacji. A z drugiej strony i bez dziecka może się wszystko zawalić, ale no wtedy jestem odpowiedzialna tylko za siebie.

Nie patrzę tak na dziecko i ja swoje i bym chętnie miliony wydawała, ale ich nie mam. Nie ma co udawać, że nie obciąża to budżetu na 20 kilka lat. Ja wiem, że nie wypada u nas mówić o tym, że macierzyństwo to nie tylko czysta miłość, ale no to, że się martwię o finanse to raczej przejaw odpowiedzialności, a nie tego, że nie jestem gotowa do roli matki. Z drugiej strony też wiem, że chyba nigdy nie ma dobrego momentu, zawsze warunki mogą być lepsze, lepszy wiek, lepsze miejsce, lepsza praca, więc chyba trzeba zaakceptować fakt, że to jest po prostu trudne samo w sobie.

[ateris]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519654]To są rzeczy, które można stracić w każdym momencie i to mnie przeraża, że właśnie zostałabym sama lub w bardzo nieciekawej sytuacji. A z drugiej strony i bez dziecka może się wszystko zawalić, ale no wtedy jestem odpowiedzialna tylko za siebie.

Nie patrzę tak na dziecko i ja swoje i bym chętnie miliony wydawała, ale ich nie mam. Nie ma co udawać, że nie obciąża to budżetu na 20 kilka lat. Ja wiem, że nie wypada u nas mówić o tym, że macierzyństwo to nie tylko czysta miłość, ale no to, że się martwię o finanse to raczej przejaw odpowiedzialności, a nie tego, że nie jestem gotowa do roli matki. Z drugiej strony też wiem, że chyba nigdy nie ma dobrego momentu, zawsze warunki mogą być lepsze, lepszy wiek, lepsze miejsce, lepsza praca, więc chyba trzeba zaakceptować fakt, że to jest po prostu trudne samo w sobie.[/QUOTE]Pandorka ja też miałam rozkminy kiedy będzie ten najlepszy moment, a jak już w końcu nadszedł, to przez rok nie wychodziło.. niestety nie przewidzisz tego. Ty chyba jeszcze jesteś młodziutka to nie musisz się spieszyć z tą decyzją

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Imperfecta]

Napisane przez ateris

Lady ja się wczoraj dowiedziałam o ciąży i jak o tym pomyślę to jest abstrakcja..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Gratulacje i dużo zdrowia

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez ateris

Pandorka ja też miałam rozkminy kiedy będzie ten najlepszy moment, a jak już w końcu nadszedł, to przez rok nie wychodziło.. niestety nie przewidzisz tego. Ty chyba jeszcze jesteś młodziutka to nie musisz się spieszyć z tą decyzją

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Młodziutka, chciałabym 29 lat, do tego ostatnio ginekolog mi zasugerował, że z moimi owulacjami raz na 5 miesięcy, to za 2-3 lata może być ciut za późno. A przyznam, że bardziej od ciąży stresuje mnie myśl, że miałabym fiksować na punkcie zajścia w nią. Badania, kliniki, kalendarze, hormony, suplementy itp itd, no to wydaje mi sie dosyć przykrą sprawą, ale wiem tez, ze coraz wiecej par się z tym mierzy
Jednocześnie wiem, że powoli czas zacząć o tym myśleć, a z drugiej strony, to kurde mam wrażenie, że moje życie dopiero się zaczyna

[ateris]

Napisane przez Imperfecta

Gratulacje i dużo zdrowia

Dziękuję ️[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519667]Młodziutka, chciałabym 29 lat, do tego ostatnio ginekolog mi zasugerował, że z moimi owulacjami raz na 5 miesięcy, to za 2-3 lata może być ciut za późno. A przyznam, że bardziej od ciąży stresuje mnie myśl, że miałabym fiksować na punkcie zajścia w nią. Badania, kliniki, kalendarze, hormony, suplementy itp itd, no to wydaje mi sie dosyć przykrą sprawą, ale wiem tez, ze coraz wiecej par się z tym mierzy
Jednocześnie wiem, że powoli czas zacząć o tym myśleć, a z drugiej strony, to kurde mam wrażenie, że moje życie dopiero się zaczyna[/QUOTE]Młodziutka! Ja mam 35 więc ciaza geriatryczna hahah. Żartuje oczywiście
Rozumiem Cię i cokolwiek nie postanowicie trzymam kciuki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez ateris

Dziękuję ️Młodziutka! Ja mam 35 więc ciaza geriatryczna hahah. Żartuje oczywiście
Rozumiem Cię i cokolwiek nie postanowicie trzymam kciuki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Haha dziękuję "ciaza geriatryczna" to określenie to hit
Dziękuję, póki co jest decyzja o przygarnięciu kota, a potem pomyślimy

[Imperfecta]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519672]Haha dziękuję "ciaza geriatryczna" to określenie to hit

Dziękuję, póki co jest decyzja o przygarnięciu kota, a potem pomyślimy [/QUOTE]Też mi się spodobało to określenie
Ja w przyszłym roku 32 i chcemy zacząć się starać, więc też będę mieć taką ciążę geriatryczną prędzej czy później

[PumpkinEyes]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519667]Młodziutka, chciałabym 29 lat, do tego ostatnio ginekolog mi zasugerował, że z moimi owulacjami raz na 5 miesięcy, to za 2-3 lata może być ciut za późno. A przyznam, że bardziej od ciąży stresuje mnie myśl, że miałabym fiksować na punkcie zajścia w nią. Badania, kliniki, kalendarze, hormony, suplementy itp itd, no to wydaje mi sie dosyć przykrą sprawą, ale wiem tez, ze coraz wiecej par się z tym mierzy
Jednocześnie wiem, że powoli czas zacząć o tym myśleć, a z drugiej strony, to kurde mam wrażenie, że moje życie dopiero się zaczyna[/QUOTE]

A twój partner chce mieć dzieci w najbliższym czasie?

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez PumpkinEyes

A twój partner chce mieć dzieci w najbliższym czasie?

Chce, ale ma podobne 'przeciw' co ja

[alexandraaa09]

To ja się trochę wyłamię z tych pochwał macierzyństwa . Może dlatego, że za mną dopiero pół roku. Cóż, jest turbo ciężko, moje dziecko potrafi w nocy nie spać ciągiem 2-4h a i tak wstaje o 5-6 rano. Będziemy go diagnozować pod kątem alergii, bo może przez to tak kiepsko śpi. Chodzę jak zombie, śpimy z mężem w osobnych pokojach (wcześniej żyliśmy jak przysłowiowe gołąbeczki). Dobrze, że mamy solidny fundament wiec mysle, że to przetrwamy (dziecko po 5 latach razem, zaplanowane, bdb sytuacja finansowa). Kocham moje dziecko, ale szczerze mowiac nie wiem czy bym jeszcze raz się na nie zdecydowała .

[Higurashi]

Raaany, ale ulga! Czemu tak długo się wzbranialam przed wizytą u fizjoterapeutki?

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[alexandraaa09]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519667]Młodziutka, chciałabym 29 lat, do tego ostatnio ginekolog mi zasugerował, że z moimi owulacjami raz na 5 miesięcy, to za 2-3 lata może być ciut za późno. A przyznam, że bardziej od ciąży stresuje mnie myśl, że miałabym fiksować na punkcie zajścia w nią. Badania, kliniki, kalendarze, hormony, suplementy itp itd, no to wydaje mi sie dosyć przykrą sprawą, ale wiem tez, ze coraz wiecej par się z tym mierzy
Jednocześnie wiem, że powoli czas zacząć o tym myśleć, a z drugiej strony, to kurde mam wrażenie, że moje życie dopiero się zaczyna[/QUOTE]

Rezygnacja w dużej mierze z samej siebie to niestety chyba nieodłączny element macierzyństwa, przynajmniej ten początkowy okres. Dla mnie jako osoby dosyć niezależnej, ,,chodzącej swoimi drogami" to nadal trudny temat.

[Imperfecta]

Napisane przez Higurashi

Raaany, ale ulga! Czemu tak długo się wzbranialam przed wizytą u fizjoterapeutki?

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

Super! Ja idę 27 też mam nadzieję na ulgę

[tinkerver2]

Jestem wściekła. Dlaczego niektóre dzieci się broni za wszelką cenę, a na krzywdę innych ma się wywalone?

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[Nuova]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519667]
Jednocześnie wiem, że powoli czas zacząć o tym myśleć, a z drugiej strony, to kurde mam wrażenie, że moje życie dopiero się zaczyna[/QUOTE]

Mam tak samo, tylko jestem 2 lata starsza. Plus do tego teraz żyje sportem, a w ciąży/połogu/w okresie noworodkowym raczej musiałabym zwolnić tempo, co jest dla mnie abstrakcja póki co.

[Higurashi]

Napisane przez Imperfecta

Super! Ja idę 27 też mam nadzieję na ulgę

Życzę podobnych wrażeń, bo bardzo to przyjemne

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[dieRaserei]

Karyna + madka, najgorsze połączenie ever

[PumpkinEyes]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89519696]Chce, ale ma podobne 'przeciw' co ja[/QUOTE]

To już musicie się wspólnie zastanowić. Zwłaszcza, że nie jesteście razem długo i chyba jeszcze nie macie swojego miejsca docelowego. Ja osobiście uważam, że lepiej żałować, że się na dziecko zdecydowało niż żałować, że się zdecydowało. Tyle że ja teraz nie planuję i raczej mam podejście, że jak za parę lat się nie uda to trudno. Mój partner tak samo, zupełnie bez ciśnienia. Jakbym uważała, że dziecko prędzej czy później musi być, to pewnie by mi było bardziej śpieszno.