Zero smutków, zero złości - plotkujemy po całości!

[Alexi_]

Hej dziewczyny kopę lat !
Na smierć zapomniałam o tym wątku a gdy go wreszcie odgrzebałam to niezmiernie miło jest przeczytać, że stosunkowo dobrze Wam sie układa w życiu
Ja w sumie tez nie narzekam, co prawda nie jest tak jakbym chciała, księcia na bialym rumaku ciągle brak, w totolotka też niestety nie wygrałam a na domiar złego ciągnie mnie do typów bardzo podobnych do exa (tak jak sie zresztą spodziewałam ) więc póki co skupie się na nowym kierunku studiów, nowych ludziach, w dodatku musze szukac współlokatorki bo poprzednia wyjechała, także duużo zmian i chyba zapowiada sie interesująco
A do samotności chyba juz na nowo przywykłam, tak jak kiedyś nie mogłam wytrzymac jednego wieczoru tak teraz mam w sobie spokój i zadowolenie, że moge robić co mi sie podoba nikt nic ode mnie nie chce i mam od groma czasu dla siebie (czytanie ksiązek, oleje na głowie, maseczki i te sprawy )

[beri899]

Dobrze się Was czyta. Szkoda, że tak mało dziewczyn się tutaj odzywa !! Jestem ciekawa, Co tam u Was wszystkich !

A u mnie... Coraz bardziej marudzę, popadam w melancholie, a może to też przez tą zmienną pogodę?
Robię już podsumowanie roku, chociaż jeszcze sie nie skonczyl. To byl ciezki rok, ale wciąż wyciagam z niego wiele wniosków, nie do konca przyjemnych. Ze swojego wyglądu nie jestem wciąż zadowolona. Fakt faktem po rozstaniu schudłam ok. 15 kg i wygladam lepiej, ale wciąż czuje się źle sama z sobą. Więc muszę coś z tym zrobić ! Nie poznalam nikogo, jestem sama, ale zyje w zgodzie sama ze soba. Wciaz pracuje i mieszkam w okolicach Krakowa, ale i w tej sferze zawodowej bywa ciezko.

Tak czy siak, nowy rok bedzie dla nas boski kobietki nasze ! Byle jakis patafian znowu sie nie przypałętał :P

[nnatalkaa89]

U mnie również bez zmian. Ostatnio byłam na dwóch weselach i to sama. Niby się wybawiłam, ale niestety to nie to samo. Dziwnie się czułam jak wokół same pary. Nawet żadnego kolegi nie miałam żeby wziąć. A jak koleżanka załatwiła kolegę to przed weselem mu coś ważnego wypadło i nie mógł iść. :/
A tak to wciąż praca, dom, praca, dom.
Chciałabym żeby w końcu coś się zmieniło ;-) żeby coś było pozytywnego w moim życiu!

[justka89]

U mnie ostatnio dużo się zmieniło. Zaczęła pracę w szkole. Znowu singielka, od jakiś 3 miesięcy.

[Gosiuch]

Dobrze że Wam się układa dziewczyny

Koleżanka zaprosiła mnie dwa dni temu na swoje wesele, które odbędzie się już 18 października... Jakoś bliskość tego terminu wcale nie jest mi na rękę. Nie mam sukienki, butów, prezentu, w sumie komplikuje mi to też inne sprawy, które miałam zaplanowane w tym terminie.
Kurcze, mogła mnie trochę wcześniej uprzedzić. Teraz sama mam wątpliwości czy powinnam iść.

Zazdroszczę Wam dziewczyny tego, że macie pracę. Ja niestety wciąż bezskutecznie szukam czegoś co byłoby związane z kierunkiem mojego wykształcenia. Możliwe że będę miała szansę przenieść się do Krakowa, więc może ewentualnie tam coś znajdę, ale póki co to dla mnie zarówno odległa perspektywa jak i odległe miejsce

[ponury1939]

Napisane przez nnatalkaa89

U mnie również bez zmian. Ostatnio byłam na dwóch weselach i to sama. Niby się wybawiłam, ale niestety to nie to samo. Dziwnie się czułam jak wokół same pary. Nawet żadnego kolegi nie miałam żeby wziąć. A jak koleżanka załatwiła kolegę to przed weselem mu coś ważnego wypadło i nie mógł iść. :/
A tak to wciąż praca, dom, praca, dom.
Chciałabym żeby w końcu coś się zmieniło ;-) żeby coś było pozytywnego w moim życiu!

Miałaś możliwość, ale nie chciałaś więc nie okłamuj ludzi
A żeby coś się zmieniło czasem trzeba wyjść z inicjatywą, a nie tylko czekać na gotowe

[nnatalkaa89]

Napisane przez ponury1939

Miałaś możliwość, ale nie chciałaś więc nie okłamuj ludzi
A żeby coś się zmieniło czasem trzeba wyjść z inicjatywą, a nie tylko czekać na gotowe

Ja o Tobie nie mówię. Więc się nie wtrącaj, proszę! jak chcesz coś powiedzieć do mnie to pisz w wiadomościach, a nie się wtrącasz.

[dzolin]

Hej
Witam Was
Z naszego spotkania ciągle nic! Pytam Was CZEMU? :P Może coś realnie już pomyślimy? Chociażby o spotkaniu między Świętami a Sylwestrem? Co Wy na to? Bo wcześniej to nie wiem czy nam się uda zgrać...

U mnie niestety zamieszanie wielkie! Pracuję po 13 godzin, nie mam na nic siły, dziś pierwszy raz od 3 tygodni skończyłam wczesniej...
Jeśli chodzi o serducho to po Eksie pojawił się ktoś, ale też nic nie wyszło (frajer!), a EKS ciągle w głowie choć to już prawie 3 miesiące od rozstania... Jeeeeeeeeeeej. Ale myślę teraz ŻADNYCH POWAŻNYCH ZWIĄZKÓW!

Nawet nie mam czasu wpaść tu i popisać

[beri899]

Czesc dziewczyny ! Co u Was slychac? Mam nadzieje, że chociaż u Was jest dobrze.
U mnie praca i jeszcze raz praca = wykończenie psychiczne i brak siły do zrobienia czegoś dla samej siebie. Nie poznałam żadnego księcia w tym roku, nie zmieniłam pracy na lepszą. Utrzymuje się sama, ale i w tej kwestii jest ciężko, stać mnie jedynie na opłacenie pokoju, jedzenie i jakąś drobnostkę dla samej siebie, bo zostaje mi niewiele. Utkwiłam w miejscu. Brak mi wiary w lepsze dni, nawet już nie marzę, że poznam jakiegoś mężczyznę z którym stworzę związek. Stwierdziłam, że każdy facet jest taki sam i każdy jest "patafianem" - paru takich poznałam w tym roku. Jeśli chodzi o exa, nie mamy ze sobą kontaktu już 11 miesięcy i uczucie do niego się wypaliło. Czasami jednak wspomnienia wracają, najczęściej wtedy kiedy jest mi źle. Nauczyłam się żyć bez niego, a przecież kiedyś on był moim powietrzem...
Przepraszam, że tak się rozpisałam. Potrzebowałam to wszystko wyrzucić z siebie.

[mandragona]

Napisane przez beri899

Czesc dziewczyny ! Co u Was slychac? Mam nadzieje, że chociaż u Was jest dobrze.
U mnie praca i jeszcze raz praca = wykończenie psychiczne i brak siły do zrobienia czegoś dla samej siebie. Nie poznałam żadnego księcia w tym roku, nie zmieniłam pracy na lepszą. Utrzymuje się sama, ale i w tej kwestii jest ciężko, stać mnie jedynie na opłacenie pokoju, jedzenie i jakąś drobnostkę dla samej siebie, bo zostaje mi niewiele. Utkwiłam w miejscu. Brak mi wiary w lepsze dni, nawet już nie marzę, że poznam jakiegoś mężczyznę z którym stworzę związek. Stwierdziłam, że każdy facet jest taki sam i każdy jest "patafianem" - paru takich poznałam w tym roku. Jeśli chodzi o exa, nie mamy ze sobą kontaktu już 11 miesięcy i uczucie do niego się wypaliło. Czasami jednak wspomnienia wracają, najczęściej wtedy kiedy jest mi źle. Nauczyłam się żyć bez niego, a przecież kiedyś on był moim powietrzem...
Przepraszam, że tak się rozpisałam. Potrzebowałam to wszystko wyrzucić z siebie.

Nigdy nie jest tak,że zaplanujemy poznanie "księcia".Pamiętaj on pojawi się w najmniej oczekiwanej chwili . Nie smutaj tylko ruszaj do przodu ! .Przeżyłyśmy tyle, to nic nam nie jest straszne. Eksowie nas nie złamali, dzięki nim jesteśmy silniejsze i mamy szansę na zbudowanie normalnych dojrzałych i przyszłościowych związków
U mnie również 11 miesięcy od rozstania również nie czuję nic do eksa - dosłownie odcięłam, to grubą "nicią". Zaczyna się pojawiać ktoś, kto wydaje się być inny ... zobaczymy co życie przyniesie.

Drogie Kobietki pamiętajmy jesteśmy silne !

[justka89]

W końcu ktoś napisał

[beri899]

Napisane przez justka89

W końcu ktoś napisał

Justka89, a Co u Ciebie słychać?

[justka89]

A u mnie dobrze. 3 miesiąc już pracuje w zawodzie. Studiuję dwa kierunki podyplomowe. Faceta brak, ale nie załamuje się.
A u Ciebie?

[beri899]

Justka zdolna z Ciebie dziewczyna, prace i studia nie jest łatwo połączyć. Ja napisałam wyżej Co u mnie słychać...

[justka89]

Napisane przez beri899

Justka zdolna z Ciebie dziewczyna, prace i studia nie jest łatwo połączyć. Ja napisałam wyżej Co u mnie słychać...

Nie mam wyjścia, jak chce sie pracować to trzeba spełnić wymaggania pracodawcy dlatego 2 kierunki jednocześnie. Jak je skończę to będę chciała coś jeszcze zrobić. Takie uroki pracy nauczyciela.
A faktycznie, przeczytałam, a napisałam. Ślepota mnie łapie po 6h przy kompie.

[Gosiuch]

Dziewczyny, zazdroszczę pracy, bo ja jestem właśnie na etapie poszukiwań.

Poza tym jest mi trochę źle, bo facet z którym byłam parę miesięcy mnie zostawił. Drugie rozstanie w tym roku - średnio ciekawa sytuacja.
Naprawdę, strasznie mnie to załamuje Głównie dlatego, że myślałam że to będzie ideał a tu takie zakończenie

[beri899]

Gosiuch ideałów nie ma, istnieją za to same "patafiany "

[justka89]

Napisane przez beri899

Gosiuch ideałów nie ma, istnieją za to same "patafiany "

Dobrze piszesz

[Gosiuch]

Napisane przez beri899

Gosiuch ideałów nie ma, istnieją za to same "patafiany "

Teraz to ja to doskonale wiem
Ten patafian po prostu wyjątkowo dobrze się maskował

[justka89]

Napisane przez Gosiuch

Teraz to ja to doskonale wiem
Ten patafian po prostu wyjątkowo dobrze się maskował

Facetom maskowanie się bardzo dobrze wychodzi. Są dobrymi aktorami. Na początku mówią jedno, a potem zmiana zdania.

[Gosiuch]

Napisane przez justka89

Facetom maskowanie się bardzo dobrze wychodzi. Są dobrymi aktorami. Na początku mówią jedno, a potem zmiana zdania.

Wydaje mi się że oni sami wierzą w to co mówią. Bo "wielka miłość" i "ta jedyna". Tylko tak jak mówisz, z dnia na dzień zmiana zdania.
Chociaż ostatnie obietnice to zazwyczaj rzeczywiście kłamstwa. Kurcze ja też bym potrafiła grać tak jak mój eks, robić maślane oczka i obiecywać "jak zamieszkamy razem" i inne świetlane przyszłości. Ale jak można tak ranić drugiego człowieka?

Naprawdę po tym roku mam serce rozbite na miliony kawałków. Nie wiem czy chcę kogoś pokochać. Czy nie lepiej byłoby spotykać się z różnymi facetami, wszystkim mydlić oczka i dla wszystkich być idealną i zdystansowaną.
Bo jak świat ma mi się zawalać po raz trzeci to ja dziękuję.

Przepraszam za te gorzkie słowa, ale musiałam to z siebie wyrzucić

[justka89]

Gosciuch dobrze rozumiem to co piszesz. Coś mi się wydaje, że masz podobne doświadczenia z facetami tak jak ja

[Gosiuch]

Napisane przez justka89

Gosciuch dobrze rozumiem to co piszesz. Coś mi się wydaje, że masz podobne doświadczenia z facetami tak jak ja

Wszyscy faceci są do siebie podobni.

[ivy_chance]

Cześć dziewczyny, u mnie też nic ciekawego. Dopadają mnie często takie smutne wieczory jak chociażby dzisiaj, puszczam sobie melancholijną muzykę i jedyne na co mam ochotę to jedzenie. ( a obiecałam sobie, ze schudnę )

Faceta brak, jakichkolwiek kandydatów też. Zaczynam nawet myśleć, że to chyba dobrze, że jestem sama. Przychodzą jednak wieczory i byłoby miło mieć w kogo się wtulić, obejrzeć coś razem, czy chociażby gdzieś wyjść. Ale po co mam się umawiać z facetami, którzy mi się nie podobają, ani z wyglądu ani z charakteru? Tylko dlatego, że ja im się podobam? Bez sensu w ogóle coś takiego rozważać.

Fakt, podoba mi się jeden chłopak, aczkolwiek jestem w fazie wybijania go sobie z głowy.

Wszystko co mnie pochłania to studia i rurka. Jedyny plus tych rozstań to fakt, że znalazłam swoją pasję.

Gosiuch, też przeżyłam 2 rozstania w tym roku. Szczerze? Tak naprawdę czekam tylko aż ten rok się skończy, był zdecydowanie najgorszy w moim życiu. Miejmy nadzieję, że szczęście niedługo do nas przyjdzie

[Gosiuch]

ivy_chance, jak przeżyłaś to drugie rozstanie? Bo powiem Ci szczerze, że ja o wiele gorzej niż pierwsze. Po pierwszym myślałam sobie, ok, nie wyszło, ale teraz mam już wspaniałego faceta, ideał. A tu znowu zostałam zraniona w paskudny sposób Boję się teraz

Zazdroszczę trochę dziewczynom które są po swoim pierwszym rozstaniu... Bo po cierpieniu przychodzi wtedy nadzieja.
A ja zamiast nadziei częściej mam rozmyślania jakim mój drugi ex był ideałem pod każdym względem i jak go kocham Ile razy można cierpieć i przeżywać rozstania, już za pierwszym razem nieźle dostałam w kość.

[ivy_chance]

Napisane przez Gosiuch

ivy_chance, jak przeżyłaś to drugie rozstanie? Bo powiem Ci szczerze, że ja o wiele gorzej niż pierwsze. Po pierwszym myślałam sobie, ok, nie wyszło, ale teraz mam już wspaniałego faceta, ideał. A tu znowu zostałam zraniona w paskudny sposób Boję się teraz

Wiesz co, też nie wiem czy nie było gorzej niż po pierwszym. W 1 exie widziałam dużo wad, nie układało się tak jak powinno. Z 2 było idealnie, nie miałam sobie nic do zarzucenia, on był moim idealnym facetem, spełnieniem wszystkich marzeń.
Po 2 rozstaniu bardziej zaczęłam myśleć w stylu "co ze mną jest nie tak?", "dlaczego mnie zostawiają?", "jestem beznadziejna".

Teraz już tak nie myślę, widzę wady w obu moich chłopakach i czasami myślę, że dobrze się stało, że nie jesteśmy razem.
Jestem gotowa na coś nowego, całkowicie zamknęłam tamte rozdziały (odzywali się, 1 bardziej niż 2 ale raczej szybko kończyłam rozmowę bo uważam, że w sumie nie mamy o czym rozmawiać), ale nadal się boję. Boję się kolejnego rozstania, boję się, że znowu zostanę potraktowana jak zabawka, która się po prostu znudziła.
Najgorsze jest to, że nie mam gwarancji, że tak się nigdy nie stanie.

Minęło pół roku od 2 rozstania więc to już dość dużo i szczerze? chciałabym sobie ułożyć życie, wejść w jakąś fajną relację. Ile będę na taką czekać? Nie mam pojęcia, ale poczekam.

1 eks jest w związku, 2 nie mam pojęcia, ale znając go to na pewno obrócił już wiele panienek. Teraz czas żebym ja miała kogoś fajnego

[beri899]

Dziewczyny, nie ma co się dołować patafianami... Jak to mówią, nie ten - to następny.
Nie można całe życie się obwiniać, że coś nam nie wychodzi. Ja wciąż spotykam downów... Co jeden, to lepszy ! Ale wyciągam z tego jakąś lekcje. Na kawę, do kina owszem pójdę, jeśli ktoś mnie zaprasza, ale uczę się nabierać dystansu do mężczyzn. Mówić można wiele, ale to czyny świadczą o człowieku...

Ostatnio jakiś degenerat na mnie trąbi, jak wychodzę z pracy.. To trwa od czerwca. Jak na złość nigdy jego twarzy nie widzę... Już ja go dorwę, to mu pokaże gdzie raki zimują.

Jakie macie plany na Sylwestra?
Ja kupuje ruski szampan, a tak to nie wiem...

[justka89]

U mnie planów brak na sylwestra. Pewnie spędzę go z mamą w domu.

[dzolin]

To teraz ja witam was piękne Panie

Piszecie o patafianach - mam to samo! Powiem więcej... W 2014 spotykałam się z dwoma chłopcami. Po rozstaniu w grudniu (po którym trafiłam na wizaż) szybko zaczęłam się spotykać z YY, chociaż Eks wciąż siedział w głowie i serduchu. W sumie z Eksem przeszło mi gdzieś ok marca? Tak myślę. I z YY było róznie, raz lepiej raz gorzej, ale myślałam, że się unormuje, będzie wspaniale, blablabla. Nic bardziej mylnego, rozstaliśmy się w lipcu. Tęskniłam za nim do listopada, bo pokochałam gnojka. I wiecie co odkryłam w listopadzie? Weszłam na jego pocztę, ok, może podłe, odnalazłam, że ma konto na portalu randkowym i odkryłam, że każdego dnia będąc ze mną szukał innej, o litości. Nie był wobec mnie szczery nawet odrobinę, chciał kogoś innego. Oh, do tej pory jest mi przykro. A mieliśmy być tylko szczęśliwi. W międzyczasie spotykałam się jeszcze z kimś, ale to był jasny układ, zero uczucia czy coś i mimo to też odszedł.
Teraz w moim życiu nie ma nikogo. Nie mam też ochoty na jakieś randki czy inne pierdołki czuję straszną niechęć do facetów i boję się, że ona nigdy nie minie

[Lanari]

Hej

U mnie raz lepiej raz gorzej. Krąże między Zieloną, a Londynem i miejsca sobie znaleźć nie moge Faceta brak. Niby nie narzekam z tego powodu aczkolwiek było by miło w końcu się jakoś ustabilizować... Co prawda było trzech kandydatów ale wszyscy dostali, oczywiście najdelikatniej jak się dało, kosza. Dalej czekam na mojego księcia

Poza tym zastanawiam się gdzie w końcu osiąść. Zostać w Polsce, czy jednak ten Londyn na dłużej? Skłaniam się jednak przy ojczyźnie ale Londyn kusi, oj kusi i sama już nie wiem Tutaj w Pl mam wiekszość rodziny, przyjaciółke i zwierzaki. Mam realną możliwość zamieszkania "na swoim", ba! już nawet powoli remontuje nowe mieszkanie.
Z drugiej strony Londyn, wiadomo, większe możliwości, finansowo byłoby odrobine łatwiej ale tam ani sytuacja z pracą ani mieszkaniowa nie jest pewna. Znajomych do zabawy owszem mam ale to nie to samo co wieloletni przyjaciele z Polski...
A takie krążenie w tą i we wtą na dłuższą mete mija się z celem

No, wygadałam się

Pozdrawiam Was dziewczyny Fajnie, że czasem ktoś tu jeszcze coś naskrobie