Rodzicielstwo bliskosci ( Attachment Parenting )

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Moja półtora roku ma i są pady na ziemię olewam. Nie może się bawić wszystkim, wytrzeć nos trzeba, umyć zęby czy buzię też, o przewijaniu nie wspomnę A dzisiaj - dobrze, że śpi, bo już miałam dość płacz o wszystko: pić nie, jeść nie (za to palce w kaszę owszem), przytulić nie, na rękach nie, zabawki nie (ew. do rzucania), herbatnik jeden nie -bo całą paczkę dojrzała :/ i tak dalej. Jeśli czegoś bardzo chce/nie chce to delikatnie stawiam na podłogę lub sadzam, ona z reguły wówczas wykonuje pad z tańcem węża na które to ekscesy nie zwracam uwagi. Z reguły potem wstaje i chce się przytulić, no to ok.

Mam koleżankę, której synek właśnie tak po głowie się bił i walił głową we wszystko, co możliwe :/ lekarka zaleciła suplementację cynkiem i magnezem, bo niedobory tychże wzmagają takie zachowania i ogólny niepokój u dzieci. Tu ładnie rozpisane:

http://www.wswieciedaniela.blogspot....-szczegoy.html

Ale to akurat nie o tym chłopcu pisałam, tu na blogu problemy dodatkowe - a koleżanka ta od bijącego się dziecka ma ogólnie całkowicie zdrowe dziecko i również takie zalecenia dostała.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja nic nie suplementuję, oprócz wit. D :/ Nie wiem, czy to dobrze, dawno nie robiliśmy morfologii.
Ale on tak robi tylko przy złoszczeniu się, ewidentnie. Choć będę na to zwracać uwagę.
Mój Młody jeszcze tak wiele nie kapuje, ale zwykle te napady są kilkunastosekundowe, ew. kilkuminutowe. Potem jest znów pogodny i przytula się, śmieje i wszystko.

Co do czyszczenia nosa, to nawet się nie wypowiadam, wiele razy się obawiałam wizyty opieki społecznej.

A taki dzień Szaja miałam wczoraj.
Nie wyszliśmy na dwór z powodu tej głupiej pogody co 5 sekund innej i każdorazowo usypiałam Młodego na drzemkę godzinę. Oprócz tego histeria przy wkładaniu do krzesełka do karmienia, przy karmieniu, przy wszystkim. Już odliczałam sekundy do powrotu TŻa, po czym Młody usnął na nadprogramowo długą drzemkę i na noc zasnął o 22... Mnie się urwał film chyba przed nim jeszcze.
Dzisiaj choćby waliło nie wiem czym z nieba, idę na spacer.

[Debrah]

Perse: też mamy ten etap
Norma rozwojowa, nie ma to związku z tym czy u was w domu ktoś krzyczy czy nie etc.
Nie potrafi powiedzieć to wyraża inaczej. Także niezadowolenie, jeśli w tej chwili miał inny plan a został zabrany do przewinięcia np.
Często pomaga jak uprzedzam " pójdziemy się przewinąć wtedy i wtedy" - nie odrywam nagle i znienacka od super zabawy. Bawi się chwilę, albo idziemy z tą rzeczą.

Jeśli są sytuacje kiedy muszę coś zrobić na już to jej to mówię, nazywając jednocześnie jej emocje typu "Widzę, że jesteś teraz bardzo zła/smutna/rozczarowana i rozumiem to, ale w tej chwili muszę to i to, bo..."
Perse pamiętaj, że frustrują się także dorośli.
I rolą rodzica nie jest chronienie ustawiczne dziecka przed stresem i frustracją tylko nauczenie sobie z nimi radzić - wtedy gdy jest ona nie douniknięcia. Np poprzez empatyczne rozumienie, wspieranie, nazywanie uczuć.
To ci się przyda jak będzie miał parę lat - i zamiast uderzać w coś powie ci " jestem bardzo zły!" - od ciebie musi się tego nauczyć.
A że z mową słabo, emocje wielkie wielkie + problemy z ich nazwaniem ( tu też pomagamy my rodzice) to tak jest i jeszcze trochę będzie.

Juula polecam

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Tak, znam ten sposób, tylko sądziłam, że to jest raczej dla starszych, już rozumiejących co nieco dzieci. Artkowi to mogę mówić i że rozumiem go w stu procentach, ale nie robi to na nim wrażenia i wrzeszczy jak szalony, czasami płacze - oczywiście w większości wypadków bez łez No i ucieka. Ale fakt, mam nadzieję, że to zaprocentuje.
Jak ma jakąś zabawkę, to oczywiście idziemy z nią na przewijak

Książkę niedawno zamówiłam inną, Rozwój psychiczny 0-10 lat, więc z kolejną muszę poczekać do przyszłej Matki Boskiej Pieniężnej
Ale robi się coraz bardziej pod górkę, więc chyba muszę :P

[vretka]

Mam podobny problem z moim jedenastomiesięcznym maluchem i też nie bardzo czuję, że potrafię sobie poradzić z atakami histerii. Dzisiaj na przykład postanowił sprawdzać, co się stanie, kiedy będzie mnie bił po twarzy. Tłumaczyłam mu spokojnie, że nie wolno (oczywiście bez elaboratów, ale w prostych słowach ) Kiedy go od siebie odsunęłam, zaczął wyć w wniebogłosy i nie mogłam go uspokoić przez dobre kilka minut. Co robić w takiej sytuacji? Czuję, że mówienie tak małemu dziecku, że się rozumie jego złość to jak rzucanie grochem o ścianę

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Mów po prostu NIE, odsuwając jego ręce, ew. odstawiając małego na bok - pokazujesz dezaprobatę i tyle, nie siłowo, nie agresywnie.

[vretka]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47590692]Mów po prostu NIE, odsuwając jego ręce, ew. odstawiając małego na bok - pokazujesz dezaprobatę i tyle, nie siłowo, nie agresywnie.[/QUOTE]
Tyle, że moje łagodne ale stanowcze NIE kończy się histerią. Wygląda na to, że nie pozostaje mi nic innego jak tylko czekać, aż młody zacznie coś więcej rozumieć

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Artek wali głową o krzesełko do karmienia... I to tak mocno, że przesuwa się razem z krzesełkiem.
I to nawet nie, jak jest zły, chyba robi to, żeby zwrócić naszą uwagę (choć i tak jest prawie zawsze skupiona na nim).
Mówimy mu, że nie wolno tak robić i robimy poważne miny, a jak nie ma już potrzeby, to szybko wyciągamy z krzesełka.

I ciągnie dzieci w piaskownicy za włosy. A jak się już dostanie do włosów, to ma obłęd w oczach i krzyczy z radości, jak kogoś ciągnie. No nic, odciągam i tyle. Nie wiem, skąd to zamiłowanie do ciągnięcia za włosy się bierze, inne dzieci też tak mają?

[_vixen_]

Moje dziecko, aż chyba dziwne, nigdy nie przejawiało zachowań agresywnych, nie uderzyło mnie w złości, nie ciągnęło za wlosy. Jak jest BARDZO zła (czyli zwykle zmęczona) to tupie nóżkami. Także nie wiem, co poradzić.

[boska latynoska]

Napisane przez _vixen_

Moje dziecko, aż chyba dziwne, nigdy nie przejawiało zachowań agresywnych, nie uderzyło mnie w złości, nie ciągnęło za wlosy. Jak jest BARDZO zła (czyli zwykle zmęczona) to tupie nóżkami. Także nie wiem, co poradzić.

Moje również. Jak jest bardzo zła, to kładzie się na podłodze i wali nogami. Zastanawiam się, czy są dzieci które w ogóle takich zachowań nie przejawiają, bo moja teściowa twierdzi, że do 5 roku życia na bank i u nas sie to pojawi...

[MamaKtosia]

Napisane przez _vixen_

Moje dziecko, aż chyba dziwne, nigdy nie przejawiało zachowań agresywnych, nie uderzyło mnie w złości, nie ciągnęło za wlosy.

Moja też nie ma takich zachowań, za to rzuca się na podłogę i wije wężowo jak to zgrabnie ujęła Szaja. Przy czym po wnikliwych obserwacjach wiem, że to rzucanie jest tylko wtedy gdy jest głodna albo bardzo zmęczona. Jeśli ma normalny poziom cukru i nie pada ze zmęczenia to da się z nią bez problemu współpracować.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Tyle, że mój Młody nie ciągnie za te włosy ze złości. On po prostu uważa to za świetną (dla siebie) zabawę. Wręcz robi to w pełnym uśmiechem na buzi.
Jedyne, co mnie martwi, to to uderzanie głową w krzesełko czy wózek.

[_vixen_]

Napisane przez boska latynoska

Moje również. Jak jest bardzo zła, to kładzie się na podłodze i wali nogami. Zastanawiam się, czy są dzieci które w ogóle takich zachowań nie przejawiają, bo moja teściowa twierdzi, że do 5 roku życia na bank i u nas sie to pojawi...

Mnie dziwi mnie, że córka mi jeszcze nie wlała, bo przecież do żłoba chodzi.

Ale dodam, że dziecko mam wielce kulturalne po tej placówce: "Mamusiu, POPROSZĘ...", od nas sie tego na pewno nie nauczyła , aż mnie mobilizuje do lepszych manier

[marsi11]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;47601479]Tyle, że mój Młody nie ciągnie za te włosy ze złości. On po prostu uważa to za świetną (dla siebie) zabawę. Wręcz robi to w pełnym uśmiechem na buzi.
Jedyne, co mnie martwi, to to uderzanie głową w krzesełko czy wózek.[/QUOTE]

To taki etap, nie mart się ja też to przerabiałam

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez _vixen_

Moje dziecko, aż chyba dziwne, nigdy nie przejawiało zachowań agresywnych, nie uderzyło mnie w złości, nie ciągnęło za wlosy. Jak jest BARDZO zła (czyli zwykle zmęczona) to tupie nóżkami. Także nie wiem, co poradzić.

Moja starsza też. Jak zła, to warczy Młodsza na razie też nic, aczkolwiek ostatnio sprała starszą poszło o autko takie do jeżdżenia w marketach, ona sama chciała i koniec, więc siostra zostala wytargana za włosy i pogryziona. Atawizm, cholerka

[wkitek]

Byłyście może na Konferencji bliskości? Bo byłą ostatnio, a chciałam się dowiedzieć czy warto na takie zjazdy się wybierać. Czy można coś ciekawego wynieść. A mam duże wątpliwości.