A ja nazwiska nie zmieniam!

[Trauma]

[1=a2fc2be9cd8d1027f8cb90d 936276c49cf807c7d_6559504 24f87d;27156286]Czyżbyś nie była pewna swojej decyzji i szukała potwierdzenia na Wizażu, że dobrze robisz? [/QUOTE]

Bardziej żeby się pochwalić Chciałam też zobaczyć ile kobiet tak jak ja nazwiska nie zmienia No i dowiedziałam się, że są mężczyźni, którzy przejmują nazwisko żony (co wzbudza mój podziw!!!). Dla mnie jest to jedna z ważniejszych decyzji przed ślubem (a nie np. wybór podkolanówek), na pewno dużo Pań miało dylemat co wpisać w rubryczkę. Temat taki powinien być, dla Pań które nie są pewne a chciałyby zostać przy swoim i dopiero będą podpisywały papiery. Nie jesteście same

[Estrellita]

Będę miała dwa nazwiska - swoje i męża. Razem z imieniem 27 liter. Trochę dużo, ale nie ja jedna na świecie

Biorę ślub w zaawansowanym wieku 34 lat i jestem ze swoim nazwiskiem dość zżyta.
Na myśl o nazywaniu się tak z dnia na dzień zupełnie inaczej czułam się głupio i niepewnie. Jak nie ja. Dla mnie zostawienie swojego nazwiska to jakaś forma kontynuacji dotychczasowej tożsamości. Urodziłam się jako M. Byłam M. zanim poznałam TŻ. Nie zniknę przecież po ślubie.
Z drugiej strony wchodzę do rodziny męża więc coś mi się jednak zmienia w życiorysie. Stąd drugie nazwisko. Łączymy w końcu dwie rodziny: M i W.
Dla mnie to układ optymalny.

Pozdrawiam

[Trauma]

Napisane przez izotropia

Spotkałam się z opinią, że kobieta która zostawia sobie swoje nazwisko po ślubie, a nie ma firmy, prac naukowych itp. nie jest pewna wyboru męża i nie chce sobie robić za dużo zamieszania ze zmianą nazwiska,dokumentów - ot jakby chciała zawsze się nazywać tak samo w razie gdyby się to rozpadło też nie będzie musiała zmieniać dokumentów i zawiadamiać każdego o zmianie nazwiska...

Nie wiem gdzie taką BZDURĘ usłyszałaś. Niczego nie jestem tak pewna jak wyboru kandydata na męża. Po tylu latach razem jakbym miała wątpliwości to bym się z nim rozstała a nie brała ślub.Nie wyobrażam sobie życia bez niego.

[the rock]

Napisane przez Trauma

Nie wiem gdzie taką BZDURĘ usłyszałaś. Niczego nie jestem tak pewna jak wyboru kandydata na męża. Po tylu latach razem jakbym miała wątpliwości to bym się z nim rozstała a nie brała ślub.Nie wyobrażam sobie życia bez niego.

Popieram - bzdura nad bzdurami

[izotropia]

Napisane przez Trauma

Nie wiem gdzie taką BZDURĘ usłyszałaś. Niczego nie jestem tak pewna jak wyboru kandydata na męża. Po tylu latach razem jakbym miała wątpliwości to bym się z nim rozstała a nie brała ślub.Nie wyobrażam sobie życia bez niego.

Napisałam, że spotkałam się z taką opinią, a nie że się z nią zgadzam przytoczyłam jako ciekawostkę spojrzeń innych na ten temat.
Nie twierdzę, że jesteś niepewna swojego wyboru... ani nic nie sugeruję bo sama się zastanawiam nad podwójnym nazwiskiem, a to też zgodnie z przytoczonym fragmentem wskazywałoby na moją niepewność, a takiej nie mam

[the rock]

Napisane przez izotropia

Napisałam, że spotkałam się z taką opinią, a nie że się z nią zgadzam przytoczyłam jako ciekawostkę spojrzeń innych na ten temat.
Nie twierdzę, że jesteś niepewna swojego wyboru... ani nic nie sugeruję bo sama się zastanawiam nad podwójnym nazwiskiem, a to też zgodnie z przytoczonym fragmentem wskazywałoby na moją niepewność, a takiej nie mam

Sa różne stereotypy i zabobony. Każdy mówi co mu ślina na język przyniesie

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Napisane przez izotropia

Spotkałam się z opinią, że kobieta która zostawia sobie swoje nazwisko po ślubie, a nie ma firmy, prac naukowych itp. nie jest pewna wyboru męża i nie chce sobie robić za dużo zamieszania ze zmianą nazwiska,dokumentów - ot jakby chciała zawsze się nazywać tak samo w razie gdyby się to rozpadło też nie będzie musiała zmieniać dokumentów i zawiadamiać każdego o zmianie nazwiska...

Nie, no bez przesady - nie tylko kobiety, które mają własny biznes czy dorobek naukowy, mogą chcieć zostawić swoje nazwisko. Ja jestem pewna swojego wyboru partnera i nie biorę pod uwagę rozwodu, bo gdybym brała, to nie wychodziłabym za mąż A to, że nie trzeba wymieniać dokumentów, to faktycznie wygoda

Napisane przez Trauma

Bardziej żeby się pochwalić Chciałam też zobaczyć ile kobiet tak jak ja nazwiska nie zmienia

No więc ja nie zmieniam. Jestem przyzwyczajona do swojego nazwiska, lubię je, jest ładne - a nazwisko narzeczonego trudne i nietypowe. Gdyby nie to, że jest tak długie, to może wzięłabym podwójne.

[Trauma]

Napisane przez the rock

Sa różne stereotypy i zabobony. Każdy mówi co mu ślina na język przyniesie

Od takich zasłyszanych opinii zaczyna się właśnie opowiadanie bzdurnych historyjek na weselach

[the rock]

Napisane przez Trauma

Od takich zasłyszanych opinii zaczyna się właśnie opowiadanie bzdurnych historyjek na weselach

Tym bardziej po %

[Trauma]

Napisane przez the rock

tym bardziej po % :d

:d :d :d

[Heledore]

Napisane przez gadunia

A tak w kwestii polskiego prawa: jak kobieta juz wybierze nazwisko jakie bedzie nosic po slubie, to czy potem moze to jakos zmienic? (np wybrala panienskie, ale po 5 latach chce jednak przyjac nazwisko meza, to moze czy nie?). Orientuje sie ktos?

może jak najbardziej. Moka koleżanka, ze studiów nigdy nie chciała nawiska męża. Uważała, że jest okropne (całkiem normalne było ), ale ugieła się pod presja teściowej która urządzała dzikie awantury. jednak 2 latach miała dość, mówila, że w ogóle nie czuje się sobą kiedy przedstawia się nowym nazwiskiem. Zmieniła na dwuczłonowe. Koleżanka jednak i tak używała tylko panieńskiego nazwiska, zarówno w sytuacjach zawodowych jak i prywatnych. Dwa nazwiska wpisywała tylko w dokumentach. W między czasie zaczeła odnosić sukcesy naukowe. Jednak na konferencjach, wkładach w druczkach, ulotkach promujących wydarzenie- pomimo licznych upomnień - wpisywano jej tylko nazwisko męża (!) co utrudniało jej nieco zycie. Dlatego znowu zmieniła nazwisko... na panieńskie

[Trauma]

Napisane przez Heledore

teściowej która urządzała dzikie awantury.

Na jej miejscu tym bardziej bym zmieniła. I wcale nie z motywu "na złość teściowej" ale żeby pokazać teściowej, że nie będzie rządzić w ich związku a tym bardziej nią. Zmieniając nazwisko wbrew sobie dała wyraźny sygnał, że jest uległa i "mamusia" w ich związku ma najważniejsze i ostatnie zdanie. I podejrzewam, że teraz "mamusia" włącza się do każdej ich dyskusji. Dobrze zrobiła, że wróciła do swojego ale nie rozumiem po co się tak męczyć na własne życzenie?

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Napisane przez Heledore

może jak najbardziej. Moka koleżanka, ze studiów nigdy nie chciała nawiska męża. Uważała, że jest okropne (całkiem normalne było ), ale ugieła się pod presja teściowej która urządzała dzikie awantury.

Moja przyszła teściowa na szczęście nie marudzi. Zresztą nawet gdyby, to i tak decyzję podjęłam wspólnie z narzeczonym, ona nie ma tu prawa głosu.

[Heledore]

Napisane przez Trauma

Na jej miejscu tym bardziej bym zmieniła. I wcale nie z motywu "na złość teściowej" ale żeby pokazać teściowej, że nie będzie rządzić w ich związku a tym bardziej nią. Zmieniając nazwisko wbrew sobie dała wyraźny sygnał, że jest uległa i "mamusia" w ich związku ma najważniejsze i ostatnie zdanie. I podejrzewam, że teraz "mamusia" włącza się do każdej ich dyskusji. Dobrze zrobiła, że wróciła do swojego ale nie rozumiem po co się tak męczyć na własne życzenie?

w każdym innym wypadku bym się z tobą zgodziła, ale sytuacja była bardziej skomplikowana. W mega skrócie - własna matka wyrzuciła ją z domu jak dowiedziała się o ślubie(jej matka nienawidzi wszystkich mężczyzn). Kolezanka pomieszkiwała u koleżanek bo teściowa tez była z kategorii upierdliwych. Gdyby nie zmieniła nazwiska to teściowa by dachu nad głową w swojej wielkiej chacie nie uzyczyła.... więc koleżanka zagryzła zęby i zmieniła nazwisko. Siła wyzsza. Chciaż w sumie to i tak była wymówka teściowej która chciałą żeby było "po bożemu", bo
w końcu i tak im oboje kazała się wynieść - po pół roku. Koleżanka jako że robiła doktorat to dostali akademik małżeński a potem już sobie jakoś dali rade. Dziś nie utrzymują kontaktu z matkami obojga stron (ojców brak).

[gramwzielone]

Napisane przez gadunia

Absolutnie sie z tym nie zgadzam. Kto jej broni przedstawiac sie w nieoficjalnych sytuacjach (czyli np.spotkanie ze znajomymi albo w jakims towarzystwie) nazwiskiem meza?? Przeciez tu chodzi tylko o oficjalne dokumenty czyli: banki, urzedy itd. Poza tym prawda jest taka, ze o tym jakie nazwisko przyjela beda wiedziec jedynie Ci, ktorym oni sami zechca powiedziec.

Nie może się tak przedstawiać bo po pierwsze to NIE JEST JEJ NAZWISKO, więc to jest kłamstwo i wprowadzanie w błąd. Janina Kowalska i Janina Nowak to dwie różne osoby.

Po drugie biorąc ślub, wypadałoby żeby byc na tyle dojrzałym żeby rozumieć konsekwencje swoich czynów i decyzji. Więc skoro kobieta decyduje się na zostanie przy swoim nazwisku, nie powinno byc dla niej problemem przedstawianie się jako "Janina Kowalska, żona Jana Nowaka" czy małżeństwa " państwo Janina Kowalska i Jan Nowak".
Jeśli natomiast ma jakieś trudności z tłumaczeniem ludziom kim jest dla pana Jana czy chciałaby się przedstawiać jako pani Nowak czy określać siebie i męża jako "państwa Nowak" przyjmuje jego nazwisko.

Każdy ma wybór, ale podejście w stylu 'o, jaka to ja nie jestem oryginalna i dorosła bo zostaję przy swoim nazwisku', a potem, gdy przychodzi co do czego, używanie dla wygody nazwiska męża to gówniarzeria i tyle.

[Trauma]

Napisane przez Heledore

akademik małżeński

Też można mieszkać. Byle osobno. Chociaż nie każdy tak lubi. Moja szwagierka dobrowolnie przeniosła się do akademika ale wydaje mi się, że nie chciała po prostu mieszkać z moją teściową (bo ta jej proponowała). Choć wina (mi się zdaje) leży po obu stronach, to szwagierka trochę przegięła swoim zachowaniem i narobiła sobie wrogów u wszystkich od strony swojego męża.

[the rock]

[1=a2fc2be9cd8d1027f8cb90d 936276c49cf807c7d_6559504 24f87d;27207895]Moja przyszła teściowa na szczęście nie marudzi. Zresztą nawet gdyby, to i tak decyzję podjęłam wspólnie z narzeczonym, ona nie ma tu prawa głosu.[/QUOTE]
Dokładnie. Kwestie nazwiska obgadałam z TŻtem, razem poszliśmy do USC i teściowa nic na ten temat nie wie. To nie jest jej sprawa.

[arnama]

Napisane przez gramwzielone

Nie może się tak przedstawiać bo po pierwsze to NIE JEST JEJ NAZWISKO, więc to jest kłamstwo i wprowadzanie w błąd. Janina Kowalska i Janina Nowak to dwie różne osoby.

Po drugie biorąc ślub, wypadałoby żeby byc na tyle dojrzałym żeby rozumieć konsekwencje swoich czynów i decyzji. Więc skoro kobieta decyduje się na zostanie przy swoim nazwisku, nie powinno byc dla niej problemem przedstawianie się jako "Janina Kowalska, żona Jana Nowaka" czy małżeństwa " państwo Janina Kowalska i Jan Nowak".
Jeśli natomiast ma jakieś trudności z tłumaczeniem ludziom kim jest dla pana Jana czy chciałaby się przedstawiać jako pani Nowak czy określać siebie i męża jako "państwa Nowak" przyjmuje jego nazwisko.

Każdy ma wybór, ale podejście w stylu 'o, jaka to ja nie jestem oryginalna i dorosła bo zostaję przy swoim nazwisku', a potem, gdy przychodzi co do czego, używanie dla wygody nazwiska męża to gówniarzeria i tyle.

Zgadzam się w 100%

[Karinio]

Napisane przez gramwzielone

Nie może się tak przedstawiać bo po pierwsze to NIE JEST JEJ NAZWISKO, więc to jest kłamstwo i wprowadzanie w błąd. Janina Kowalska i Janina Nowak to dwie różne osoby.

Po drugie biorąc ślub, wypadałoby żeby byc na tyle dojrzałym żeby rozumieć konsekwencje swoich czynów i decyzji. Więc skoro kobieta decyduje się na zostanie przy swoim nazwisku, nie powinno byc dla niej problemem przedstawianie się jako "Janina Kowalska, żona Jana Nowaka" czy małżeństwa " państwo Janina Kowalska i Jan Nowak".
Jeśli natomiast ma jakieś trudności z tłumaczeniem ludziom kim jest dla pana Jana czy chciałaby się przedstawiać jako pani Nowak czy określać siebie i męża jako "państwa Nowak" przyjmuje jego nazwisko.

Każdy ma wybór, ale podejście w stylu 'o, jaka to ja nie jestem oryginalna i dorosła bo zostaję przy swoim nazwisku', a potem, gdy przychodzi co do czego, używanie dla wygody nazwiska męża to gówniarzeria i tyle.

Napisane przez arnama

Zgadzam się w 100%

i ja równiez się zgadzam

[alonka00]

Napisane przez gramwzielone

Nie może się tak przedstawiać bo po pierwsze to NIE JEST JEJ NAZWISKO, więc to jest kłamstwo i wprowadzanie w błąd. Janina Kowalska i Janina Nowak to dwie różne osoby.

Po drugie biorąc ślub, wypadałoby żeby byc na tyle dojrzałym żeby rozumieć konsekwencje swoich czynów i decyzji. Więc skoro kobieta decyduje się na zostanie przy swoim nazwisku, nie powinno byc dla niej problemem przedstawianie się jako "Janina Kowalska, żona Jana Nowaka" czy małżeństwa " państwo Janina Kowalska i Jan Nowak".
Jeśli natomiast ma jakieś trudności z tłumaczeniem ludziom kim jest dla pana Jana czy chciałaby się przedstawiać jako pani Nowak czy określać siebie i męża jako "państwa Nowak" przyjmuje jego nazwisko.

Każdy ma wybór, ale podejście w stylu 'o, jaka to ja nie jestem oryginalna i dorosła bo zostaję przy swoim nazwisku', a potem, gdy przychodzi co do czego, używanie dla wygody nazwiska męża to gówniarzeria i tyle.

Napisane przez arnama

Zgadzam się w 100%

Napisane przez Karinio

i ja równiez się zgadzam

podpisuję się pod tym!

[Ani_qa]

Napisane przez gramwzielone

Nie może się tak przedstawiać bo po pierwsze to NIE JEST JEJ NAZWISKO, więc to jest kłamstwo i wprowadzanie w błąd. Janina Kowalska i Janina Nowak to dwie różne osoby.

Po drugie biorąc ślub, wypadałoby żeby byc na tyle dojrzałym żeby rozumieć konsekwencje swoich czynów i decyzji. Więc skoro kobieta decyduje się na zostanie przy swoim nazwisku, nie powinno byc dla niej problemem przedstawianie się jako "Janina Kowalska, żona Jana Nowaka" czy małżeństwa " państwo Janina Kowalska i Jan Nowak".
Jeśli natomiast ma jakieś trudności z tłumaczeniem ludziom kim jest dla pana Jana czy chciałaby się przedstawiać jako pani Nowak czy określać siebie i męża jako "państwa Nowak" przyjmuje jego nazwisko.

Każdy ma wybór, ale podejście w stylu 'o, jaka to ja nie jestem oryginalna i dorosła bo zostaję przy swoim nazwisku', a potem, gdy przychodzi co do czego, używanie dla wygody nazwiska męża to gówniarzeria i tyle.

popieram

[Trauma]

Zgadzam się.... ale!! JA ostatnio spotykam się z tendencją "jaka ja jestem oryginalna bo mam dwuczłonowe nazwisko". Ja rozumiem różnych naukowców, prof, ludzi którzy mają firmy i zmiana nazwiska jest niewygodna albo mają konkretne powody zawodowe. Ale dla mnie wybór dwuczłonowego nazwiska to tak, jakby się było niezdecydowanym czy chce się zostać przy swoim czy przy nazwisku męża. Z moich znajomych dwuczłonowe nazwiska mają osoby, których zarówno własne nazwiska jak i nazwiska męża się niczym nie wyróżniają na zasadzie " nie chcę być Kowalska, nie chcę być też Nowak ale Kowalskiej-Nowak jeszcze w Polsce nie ma więc będę oryginalna" a koniecznie chcą się wyróżnić. W tej sytuacji trąci to dla mnie lekką porażką...

[Chatka]

Napisane przez Trauma

Zgadzam się.... ale!! JA ostatnio spotykam się z tendencją "jaka ja jestem oryginalna bo mam dwuczłonowe nazwisko". Ja rozumiem różnych naukowców, prof, ludzi którzy mają firmy i zmiana nazwiska jest niewygodna albo mają konkretne powody zawodowe. Ale dla mnie wybór dwuczłonowego nazwiska to tak, jakby się było niezdecydowanym czy chce się zostać przy swoim czy przy nazwisku męża. Z moich znajomych dwuczłonowe nazwiska mają osoby, których zarówno własne nazwiska jak i nazwiska męża się niczym nie wyróżniają na zasadzie " nie chcę być Kowalska, nie chcę być też Nowak ale Kowalskiej-Nowak jeszcze w Polsce nie ma więc będę oryginalna" a koniecznie chcą się wyróżnić. W tej sytuacji trąci to dla mnie lekką porażką...

Szczerze, to mi się raczej wybór dwuczłonowego nazwiska kojarzy z pewnym kompromisem z samym sobą - nie chce rezygnować ze swojego, ale chce być też częścią partnera, więc wybiera oba, żeby było jakby "po równo".
Oczywiście mogę się mylić, bo nie mówię tego z własnego doświadczenia - sama będę miała jedno nazwisko, wspólnie ustalone z Narzeczonym i nie wyobrażam sobie brać dwóch z powodów czysto wygodnickich - nie chciałoby mi się na każdym świstku tyle pisać, oraz po prostu chcemy z TŻtem mieć to samo nazwisko razem z naszymi dziećmi. Natomiast ze szpanem mi się taki wybór nigdy nie kojarzył, ale może i rzeczywiście czasem tak się zdarza.

[arnama]

Napisane przez Trauma

Zgadzam się.... ale!! JA ostatnio spotykam się z tendencją "jaka ja jestem oryginalna bo mam dwuczłonowe nazwisko". Ja rozumiem różnych naukowców, prof, ludzi którzy mają firmy i zmiana nazwiska jest niewygodna albo mają konkretne powody zawodowe. Ale dla mnie wybór dwuczłonowego nazwiska to tak, jakby się było niezdecydowanym czy chce się zostać przy swoim czy przy nazwisku męża. Z moich znajomych dwuczłonowe nazwiska mają osoby, których zarówno własne nazwiska jak i nazwiska męża się niczym nie wyróżniają na zasadzie " nie chcę być Kowalska, nie chcę być też Nowak ale Kowalskiej-Nowak jeszcze w Polsce nie ma więc będę oryginalna" a koniecznie chcą się wyróżnić. W tej sytuacji trąci to dla mnie lekką porażką...

Ja nie znam przypadków dla szpanu
W moim otoczeniu kobiety wybierają podwójne Bo czują przywiązanie do Panieńskiego lub z powodówd zawodowo- naukowych, dla tego, że jednocześnie chcą stworzyć "Państwo Nowaków" a nie figurować jako "pani Kowalska, żona Pana Nowaka" czyli kierują się zarówno powodami, dla których kobieta zostawia panieńskie, jak i powodami tych kobiet które biorą nazwisko męża Co to za oryginalność nazwisko dwuczłonowe? dziś to jest już często spotykane
Po prostu tak chcą ii już i dla mnie jest to poważniejsze niż np zmienianie nazwiska co dwa lata: raz na męża, raz na podwójne, raz na panieńskie- to już jest dla mnie śmieszne i żałosne

[Trauma]

Poruszamy się w innych kręgach towarzyskich

[arnama]

Napisane przez Trauma

Poruszamy się w innych kręgach towarzyskich

Na szczęście

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Napisane przez Trauma

JA ostatnio spotykam się z tendencją "jaka ja jestem oryginalna bo mam dwuczłonowe nazwisko". Z moich znajomych dwuczłonowe nazwiska mają osoby, których zarówno własne nazwiska jak i nazwiska męża się niczym nie wyróżniają na zasadzie " nie chcę być Kowalska, nie chcę być też Nowak ale Kowalskiej-Nowak jeszcze w Polsce nie ma więc będę oryginalna" a koniecznie chcą się wyróżnić. W tej sytuacji trąci to dla mnie lekką porażką...

Gdybym ja chciała się wyróżnić, to wzięłabym właśnie nazwisko przyszłego męża, bo ma bardzo nietypowe, rzadkie, noszone tylko przez kilkanaście osób w Polsce. Ale mnie na wyróżnieniu się nie zależało, więc zostawiłam swoje, nieco bardziej pospolite (i łatwiejsze zarazem)

[gramwzielone]

Napisane przez Trauma

Zgadzam się.... ale!! JA ostatnio spotykam się z tendencją "jaka ja jestem oryginalna bo mam dwuczłonowe nazwisko". Ja rozumiem różnych naukowców, prof, ludzi którzy mają firmy i zmiana nazwiska jest niewygodna albo mają konkretne powody zawodowe. Ale dla mnie wybór dwuczłonowego nazwiska to tak, jakby się było niezdecydowanym czy chce się zostać przy swoim czy przy nazwisku męża. Z moich znajomych dwuczłonowe nazwiska mają osoby, których zarówno własne nazwiska jak i nazwiska męża się niczym nie wyróżniają na zasadzie " nie chcę być Kowalska, nie chcę być też Nowak ale Kowalskiej-Nowak jeszcze w Polsce nie ma więc będę oryginalna" a koniecznie chcą się wyróżnić. W tej sytuacji trąci to dla mnie lekką porażką...

Dla mnie wybór dwuczłonowego nazwiska jest kompromisem - jednocześnie ukłonem w stronę własnej rodziny i tradycji rodzinnej oraz chęcią bycia częscią rodziny partnera. Poza tym jest to zawsze wygoda, kwestia ulatwiająca życie jeżeli chodzi o identyfikację kobiety.
A i nie wiem gdzie trzeba mieszkac, żeby tak popularna i w sumie już powszechna rzecz jak podwojne nazwisko była czymś oryginalnym i niespotykanym, bo nawet u mnie na wsi nie jest to rzeczą dziwną ani rzadką

[Trauma]

Żebym nie została źle zrozumiana. Jeżeli któraś z Pań ma ważny osobisty powód, to nazwisko dwuczłonowe powinna jak najbardziej nosić. Natomiast ważnym powodem nie jest na pewno "bycie oryginalnym". Dla mnie wtedy jest to takie bardziej "bycie niezdecydowanym" albo "kombinowanie jak sobie utrudnić życie".

[Stysik]

Napisane przez Trauma

Piszę o tym, bo chciałam się dowiedzieć czym Wy kierowałyście się przy wyborze nazwiska? Czy wiązało się to też z jakąś pierwszą osobistą decyzją/historią ?

ja wybrałam dwuczłonowe- ze względów sentymentalnych... jestem xy - taka się urodziłam i taka się czuję, tak chcę mieć wyryte na nagrobku ... a dwuczłonowe to kompromis

Napisane przez barwineczek

Twoja decyzja, ja chce nazwisko męża pomimo, że jest bardzo zabawne, chcę, żeby łączyło nas wszystko, zakładamy nową rodzinę której on ma być głową, a dla mnie osoba która zostawia swoje nazwisko jest trochę egoistyczna; bierzesz pod uwagę, że dzieci mogą się śmiać z twoich że rodzice się inaczej nazywają?? że ludzie Was mogą nie odbierać jako małżeństwa??

egoistyczna? to jestem egoistką a wiesz dobrze mi z tym

Napisane przez Hawwa87

U nas przyjęło się, że kobieta przyjmuje nazwisko męża i inna decyzja czasem spotyka się ze zdziwieniem innych... A przecież to, że biorę ślub, nie oznacza, że staję się kimś innym A tak właśnie bym się czuła, gdybym miała zmienić nazwisko, dlatego w drodze kompromisu wybrałam podwójne.

cieszę się że ktoś ma takie poglądy jak ja

[1=a2fc2be9cd8d1027f8cb90d 936276c49cf807c7d_6559504 24f87d;27156286]No i ok, skoro masz argumenty przemawiające za pozostawieniem swojego nazwiska, to jest zostaw. Tylko po co wątek zakładać? Czyżbyś nie była pewna swojej decyzji i szukała potwierdzenia na Wizażu, że dobrze robisz? [/QUOTE]moim zdaniem ciekawa dyskusja więc warto było o tym pogadać na wątku

Napisane przez Estrellita

Będę miała dwa nazwiska - swoje i męża. Razem z imieniem 27 liter. Trochę dużo, ale nie ja jedna na świecie

Biorę ślub w zaawansowanym wieku 34 lat i jestem ze swoim nazwiskiem dość zżyta.
Na myśl o nazywaniu się tak z dnia na dzień zupełnie inaczej czułam się głupio i niepewnie. Jak nie ja. Dla mnie zostawienie swojego nazwiska to jakaś forma kontynuacji dotychczasowej tożsamości. Urodziłam się jako M. Byłam M. zanim poznałam TŻ. Nie zniknę przecież po ślubie.
Z drugiej strony wchodzę do rodziny męża więc coś mi się jednak zmienia w życiorysie. Stąd drugie nazwisko. Łączymy w końcu dwie rodziny: M i W.
Dla mnie to układ optymalny.

Pozdrawiam

też tak myślę