Zostać programistką

[Alekto123]

Napisane przez NatalieMcCool

Po drugie: to dość samotna praca i nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę. Owszem, odbywają się różne spotkania w ciągu dnia, ale zdecydowaną większość czasu spędzisz sama przed kompem rozwiązując swój problem, nie rozmawiając przy tym z nikim. Tak, są spotkania, tak, można z kimś coś ustalić i zapytać o radę albo pomoc, ale jakby nie patrzeć lwia część czasu to Ty + kod i szukanie rozwiązania.

Wiele programistów to introwertycy, więc na small talki w kuchni nie ma co specjalnie liczyć.

A z mieszanego profilu edukacyjnego można zrobić zaletę jeśli będzie to zrobione z pomysłem i wykorzystać jakoś ten kierunek humanistyczny.
Co to za kierunek Autorko?

Z mieszanego to też zależy co, jakieś biologiczno/medyczne rozeznanie jest właśnie dobrze widziane w niektórych firmach w przetwarzaniu danych, jeśli akurat przetwarzają tego typu dane, gdzie ta wiedza jest na plus, to fakt, że łapiesz lepiej niż przeciętna osoba z ulicy o co chodzi jest atutem.

Raczej też nikt komercyjnie nie przetwarza danych i nie potrzebuje specjalnie nic z tego czym zajmuje się humanistyka. Jeśli takie projekty są to pewnie jest ich bardzo mało, głównie pewnie są to też akademickie projekty.

Za to humaniści są uważani za bardziej komunikatywnych i lepiej sobie radzących w kontakcie z klientem, więc autorce mogłoby się udać iść na support IT z językami. To chyba też lepsza dla niej opcja uczyć się języków, w razie czego pozwolą jej łatwiej się dostać do wielu branż, a nie tylko IT.

[DzieckoHagrida]

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89668512]
Co to za kierunek Autorko?
[/QUOTE]

Mam licencjat z anglistyki.

[Ruwi]

Napisane przez DzieckoHagrida

Mam licencjat z anglistyki.

No to super, angielski jest bardzo ważny w tej pracy Wiadomo, zależy gdzie się trafi, ale ja jednak przychylam się do opinii, że skille społeczne są ważne w tym zawodzie i nie jest to tak samotna praca, jak mogłoby się wydawać, bo jest mocne nastawienie na współpracę w zespole. A i z biegiem lat, gdy wchodzi się w bardziej liderskie rolę wypada umieć się dzielić wiedzą z innymi devami czy zbierać wymagania bezpośrednio z klientem, czasem się spędza więcej czasu na callach niż właściwym kodzeniu. Ogólnie też dla juniora najlepsza jest moim zdaniem praca w biurze na miejscu a nie zdalna, ale wiadomo raczej nie ma co na początku wybrzydzać.

[Interceptor]

Napisane przez DzieckoHagrida

Co do rady pt. "Najpierw idź na terapię", to ja i tak mam 30 lat w plecy. Nic nie osiągnęłam. Terspia to byłyby kolejne miesiące uciekania przed życiem i marnowania czasu i zasobów. Mam moment, żeby coś realnie zmienić więc muszę dać z siebie wszystko jeśli chodzi o naukę.

Czy Ty masz bladoróżowe pojęcie czym jest terapia? Bo to jest stygmatyzujące co piszesz.

[Alekto123]

Co do skilli społecznych, to tak trzeba mieć, ale takie skille jakie potrzeba do pracy w zespole programistycznym, to może mieć i introwertyk i ekstrawertyk, zresztą te dwa to tylko spektrum. Nie jest tak, że jest się tylko w 100% introwertykiem, a ktoś inny tylko w 100% ekstrawertykiem.

W pracy wystarczy być normalnym, a nie toksycznym współpracownikiem i umieć się komunikować w zdrowy sposób, umieć w dyplomację. Nie jest to żaden rocket science. Jak ktoś nie umie odnosić się do ludzi, to będzie mało lubianym członkiem zespołu pewnie niezależnie, w jakiej branży skończy.

Natomiast faktem jest, że jak masz taska, to siedzisz przed komputerem i rozwiązujesz go samemu w większości, chyba że jest na tyle trudny albo skomplikowany, że trzeba go omówić. Taki sposób pracy i brak większych interakcji z innymi dla osób bardziej ekstrawertycznych może być zwyczajnie nudny/frustrujący.

Mam licencjat z anglistyki.

Drugi język? Moim zdaniem dla ciebie to najłatwiejsza droga do IT jest przez help desk z językami. Masz licencjat, który na help desku jest jakimś plusem. Natomiast w rolach bardziej technicznych nie będzie żadnym atutem, a na stanowiska programistyczne konkurujesz też z ludźmi po studiach kierunkowych albo pokrewnych.

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

A może magisterka albo podyplomowe? W jakimś ściślejszym kierunku

Sent from my FP4 using Tapatalk

[cava]

Ja bym autorce wątku proponowała iść zgodnie ze swoimi zdolnościami.
I nauczyć się kolejnego, ale tym razem rzadkiego języka: fiński, turecki, szwedzki, norweski, koreański np.
W 2 lata ostrego orania nauki języki dla osoby uzdolnionej w tym i umiejącej się języka już uczyć, przy finansowaniu rodziców na dodatek, da się opanować język w stopniu umożliwiającym zaczęcie pracy z nim.



Obecnie znać angielski to jest poziom startu 0, wszyscy znają, taka prawda, nie jest to już żaden atut.

Natomiast dla osób z kolejnymi, zwłaszcza rzadkimi językami jest dużo pracy, duże firmy wyłapują takie osoby i same doszkalają do tego co chcą żeby one robiły, na ogół są to jakieś okolice logistyki, księgowości, HRów.

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

Mnie też się wydaje, że najłatwiejsza droga to zatrudnienie się w jakimś supporcie, szczególnie, jeśli się dobrze zna jeszcze jakiś inny język, niektóre firmy praktycznie nie wymagają żadnej szczególnej wiedzy. Ale to nie to samo co programowanie i nie wiem, czy tak łatwo to potem zmienić.
Nie zakładałabym, że jeśli autorka skończyła humanistyczne studia, to koniec, już wiadomo, że się nie odnajdzie, przecież nie wiadomo, czy nie ma predyspozycji.

[skara]

Na studiach językowych powinna mieć przynajmniej jeszcze jeden język na przyzwoitym poziomie, a możliwe, że dwa. Myślę że łatwiej rozwijać to co się już ma niż uczyć się od zera.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[8f44be8657be3d2a3733d9c7d3db3d2234bdc5f1_65838332e9b82]

U Tżta w pracy była kobieta w wieku około emerytalnym, która znała kilka języków, a nie umiała włączyć tabletu. Sprawdzała i robiła tłumaczenia. Także można różnie pracować w IT.

Wybrać technologię, znaleźć darmowe materiały, napisać pierwszą prostą aplikację. Jak te kroki okazałaby się za ciężkie poszłabym w innym kierunku. Technologie bardzo szybko się zmieniają, trzeba umieć wyszukiwać informacje.

A rynek się zmienił. Aktualnie prowadzimy rekrutacje i tyle jest CV, że zapraszane są na rozmowy osoby tylko z jakimś doświadczeniem.
Na testera manualnego też kiedyś można było dostać się dość łatwo. Natomiast teraz CV jest sporo i od razu są odrzucane te, które z branżą nie mają nic wspólnego.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

[1=8f44be8657be3d2a3733d9c 7d3db3d2234bdc5f1_6583833 2e9b82;89668705]U Tżta w pracy była kobieta w wieku około emerytalnym, która znała kilka języków, a nie umiała włączyć tabletu. Sprawdzała i robiła tłumaczenia. Także można różnie pracować w IT.
[/QUOTE]
O, znam osobę po filologii, która pracuje jako "technical writer": robi tłumaczenia i pisze dokumentację. Źle jej się nie powodzi.

[DzieckoHagrida]

Napisane przez cava

Ja bym autorce wątku proponowała iść zgodnie ze swoimi zdolnościami.
I nauczyć się kolejnego, ale tym razem rzadkiego języka: fiński, turecki, szwedzki, norweski, koreański np.
W 2 lata ostrego orania nauki języki dla osoby uzdolnionej w tym i umiejącej się języka już uczyć, przy finansowaniu rodziców na dodatek, da się opanować język w stopniu umożliwiającym zaczęcie pracy z nim.



Obecnie znać angielski to jest poziom startu 0, wszyscy znają, taka prawda, nie jest to już żaden atut.

Natomiast dla osób z kolejnymi, zwłaszcza rzadkimi językami jest dużo pracy, duże firmy wyłapują takie osoby i same doszkalają do tego co chcą żeby one robiły, na ogół są to jakieś okolice logistyki, księgowości, HRów.

Kurczę, myślałam właśnie o tym, żeby przez 2 lata opanować jakiś inny język. Jestem przekonana, że bym to zrobiła, ponieważ jest to jedna z niewielu rzeczy, jakie potrafię robić (w sensie: nauka języka). Ale naprawdę sama znajomość szwedzkiego (jest najłatwiejszy z wymienionych przez Ciebie języków) znacząco zwiększyłaby moje szanse na dobrą pracę?

---------- Dopisano o 14:42 ---------- Poprzedni post napisano o 14:40 ----------

Napisane przez skara

Na studiach językowych powinna mieć przynajmniej jeszcze jeden język na przyzwoitym poziomie, a możliwe, że dwa. Myślę że łatwiej rozwijać to co się już ma niż uczyć się od zera.

Miałam hiszpański przez kilka semestrów, ale zaliczałam go metodą zakuć-zdać-zapomnieć, zresztą i tak nie wyszliśmy poza A2.

[cava]

Napisane przez DzieckoHagrida

Kurczę, myślałam właśnie o tym, żeby przez 2 lata opanować jakiś inny język. Jestem przekonana, że bym to zrobiła, ponieważ jest to jedna z niewielu rzeczy, jakie potrafię robić (w sensie: nauka języka). Ale naprawdę sama znajomość szwedzkiego (jest najłatwiejszy z wymienionych przez Ciebie języków) znacząco zwiększyłaby moje szanse na dobrą pracę?[COLOR="Silver"]

Tak, zwiększyłoby.
Moja córka skończyła licencjat z rzadkiego języka, obserwowałam jak ten narybek tylko z licencjatem wchodził na rynek pracy i widzę jak sobie radzą po około roku, jakie dostają propozycje pracy. Jest dobrze.

[skara]

Hiszpański jest prosty, a Ty masz już A2. W ciągu pół roku porządnej nauki będziesz komunikatywna, za rok możesz mieć dobre B2. Zdecydowanie wystarczy do korpo, znam mnóstwo ludzi, którzy z takim poziomem kolejnego języka wchodzili na obsługę klientów w dużych firmach.
Zaczynać niszowy język od zera to moim zdaniem średni pomysł - wymaga dużo czasu i jest niszowy - więc jeśli akurat nie trafisz na lukę w rynku pracy, to jego przydatność będzie znikoma.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DzieckoHagrida]

Napisane przez cava

Tak, zwiększyłoby.
Moja córka skończyła licencjat z rzadkiego języka, obserwowałam jak ten narybek tylko z licencjatem wchodził na rynek pracy i widzę jak sobie radzą po około roku, jakie dostają propozycje pracy. Jest dobrze.

A jaki to język?

[pixelova]

[1=8f44be8657be3d2a3733d9c 7d3db3d2234bdc5f1_6583833 2e9b82;89668705]U Tżta w pracy była kobieta w wieku około emerytalnym, która znała kilka języków, a nie umiała włączyć tabletu. Sprawdzała i robiła tłumaczenia. Także można różnie pracować w IT.

Wybrać technologię, znaleźć darmowe materiały, napisać pierwszą prostą aplikację. Jak te kroki okazałaby się za ciężkie poszłabym w innym kierunku. Technologie bardzo szybko się zmieniają, trzeba umieć wyszukiwać informacje.

A rynek się zmienił. Aktualnie prowadzimy rekrutacje i tyle jest CV, że zapraszane są na rozmowy osoby tylko z jakimś doświadczeniem.
Na testera manualnego też kiedyś można było dostać się dość łatwo. Natomiast teraz CV jest sporo i od razu są odrzucane te, które z branżą nie mają nic wspólnego.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk[/QUOTE]Wiesz, ja pracowałam na studiach na recepcji w agencji marketingowej ale nie można powiedzieć, że zajmowałam się marketingiem czy SoMe. Więc tłumaczenie tekstów w firmie z branży IT z samym IT niewiele ma wspólnego. Autorka o tej branży nie ma pojęcia a wymyśliła sobie karierę bo z jakiegoś powodu chce rzucić wszystko co zna i ruszyć w nieznane, z różnym skutkiem. Trzeba się zastanowić co spowodowało potrzebę tak radykalnej zmiany, z postów brzmi na dobry temat na terapię. Do zastanowienia jest też skąd propozycja rodziców by ją utrzymywać i sfinansować nowy start. Być może autorka miota się wiele lat, nie potrafi osiąść w jednym miejscu, coś zaczyna i nie kończy. Zgadzam się z cavą aby skupić się na tym w czym jest się dobrym lub wybranie bezpiecznej branży, która da pewny zarobek. Mam koleżanki, które z powodzeniem skończyły kursy w Towarzystwie Księgowych i pracują w dużych firmach, padła też propozycja pracy w HR.

Wysłane z mojego RMX3771 przy użyciu Tapatalka

[Alekto123]

[1=695d786c3492781c3fd020c 39a3abf990173eddf_6577a2b 887a02;89668662]
Nie zakładałabym, że jeśli autorka skończyła humanistyczne studia, to koniec, już wiadomo, że się nie odnajdzie, przecież nie wiadomo, czy nie ma predyspozycji. [/QUOTE]
Predyspozycje może i ma, ale obecnie będzie miała dużą konkurencję, taką co zna angielski i jest po studiach kierunkowych, w tym momencie informatyka to bardzo popularny kierunek, próbować można, ale prawdopodobieństwo powodzenia jest teraz niskie. Oczywiście autorka zrobi jak chce.

Kurczę, myślałam właśnie o tym, żeby przez 2 lata opanować jakiś inny język. Jestem przekonana, że bym to zrobiła, ponieważ jest to jedna z niewielu rzeczy, jakie potrafię robić (w sensie: nauka języka). Ale naprawdę sama znajomość szwedzkiego (jest najłatwiejszy z wymienionych przez Ciebie języków) znacząco zwiększyłaby moje szanse na dobrą pracę?

Poszukaj sobie ofert pracy z danym językiem, np. tutaj masz starą ofertę z hiszpańskim: https://nofluffjobs.com/job/help-des...-cyclad-krakow

a tutaj szwedzkim: https://nofluffjobs.com/job/customer...fessional-lodz

Daje ci takie stare oferty, bo na nofluffjobs masz widełki płacowe i widzisz czego możesz oczekiwać po takiej pracy.

[DzieckoHagrida]

Wiecie co, to może faktycznie zamiast programowania, nauczę się biegle szwedzkiego. Moim celem nie jest koniecznie programowanie, tylko po prostu nauczenie się czegoś, co mi da normalną pracę i normalne pieniądze, a nie zapieprz w sklepie. Po prostu pomyślałam o programowaniu bo po pierwsze odpowiadałby mi charakter pracy, a po drugie, zarobki. Zwłaszcza, że ci programiści, z którymi rozmawiałam, pracują 4-6h dziennie, a nie np. 8-10. No i programowanie ma taką zaletę, że mniej więcej wiem, jak się go nauczyć i jest to wykonalne, bo już za późno aby np. zostać lekarzem Chociaż bardzo żałuję, że nie pokierowałam swoim życiem inaczej i np. nie zostałam weterynarzem.

[aninudy]

Napisane przez DzieckoHagrida

Wiecie co, to może faktycznie zamiast programowania, nauczę się biegle szwedzkiego. Moim celem nie jest koniecznie programowanie, tylko po prostu nauczenie się czegoś, co mi da normalną pracę i normalne pieniądze, a nie zapieprz w sklepie. Po prostu pomyślałam o programowaniu bo po pierwsze odpowiadałby mi charakter pracy, a po drugie, zarobki. Zwłaszcza, że ci programiści, z którymi rozmawiałam, pracują 4-6h dziennie, a nie np. 8-10. No i programowanie ma taką zaletę, że mniej więcej wiem, jak się go nauczyć i jest to wykonalne, bo już za późno aby np. zostać lekarzem Chociaż bardzo żałuję, że nie pokierowałam swoim życiem inaczej i np. nie zostałam weterynarzem.

Nie ma co rozkminiac przeszłości. Nigdzie Cię to nie zaprowadzi. Lepiej skupić się na tu i teraz i co można zrobić, żeby przyszłość była lepsza czy życiowo czy finansowo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DzieckoHagrida]

Napisane przez pixelova

Autorka o tej branży nie ma pojęcia a wymyśliła sobie karierę bo z jakiegoś powodu chce rzucić wszystko co zna i ruszyć w nieznane, z różnym skutkiem. Trzeba się zastanowić co spowodowało potrzebę tak radykalnej zmiany, z postów brzmi na dobry temat na terapię. Do zastanowienia jest też skąd propozycja rodziców by ją utrzymywać i sfinansować nowy start.

Jak to "rzucić wszystko, co zna", skoro nic i tak nie mam. Nie mam żadnej sensownej pracy, która "porzucam", ani innych spraw.

"Co spowodowało potrzebę tak radykalnej zmiany" - nienawiść do dotychczasowego życia i prac, podczas których czekałam tylko na koniec zmiany... Niskie zarobki, żal z powodu zmarnowanej młodości.

---------- Dopisano o 21:30 ---------- Poprzedni post napisano o 21:13 ----------

Napisane przez aninudy

Nie ma co rozkminiac przeszłości. Nigdzie Cię to nie zaprowadzi. Lepiej skupić się na tu i teraz i co można zrobić, żeby przyszłość była lepsza czy życiowo czy finansowo.

Oczywiście. Na szczęście ten najgorszy żal mam już za sobą. Jak uświadomiłam sobie, co zrobiłam z moim życiem, to przez kilka miesięcy czy nawet lat (już nie pamiętam nawet) byłam totalnie załamana. Bardzo chciałam coś zmienić, czy czegoś się nauczyć, ale na to trzeba mieć i siły i czas, a ja byłam ich pozbawiona. Myślałam, że klamka zapadła i nic już się nie zmieni, zawsze będę wstawać rano z obrzydzeniem.
Ale potem zaczęłam jednak wyszukiwać różnych rozwiązań, nawet jakby rodzice nie zaoferowali pomocy, i tak bym coś wymyśliła. Nie byłam na żadnej terapii, ale zrobiłam sobie taką prywatną terapię przez czytanie (np. bardzo mi pomógł autor Irvin Yalom) i u niego właśnie jest napisane, że aby nie mieć poczucia zmarnowanego życia, trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, co mam zrobić, aby kolejne 5 lat było dobrze wykorzystanych. To, co było, już nie wróci, ale w teraźniejszości nadal są opcje i nadal można dużo zdziałać.

[Limonka2738]

Napisane przez cava

Ja bym autorce wątku proponowała iść zgodnie ze swoimi zdolnościami.
I nauczyć się kolejnego, ale tym razem rzadkiego języka: fiński, turecki, szwedzki, norweski, koreański np.
W 2 lata ostrego orania nauki języki dla osoby uzdolnionej w tym i umiejącej się języka już uczyć, przy finansowaniu rodziców na dodatek, da się opanować język w stopniu umożliwiającym zaczęcie pracy z nim.



Obecnie znać angielski to jest poziom startu 0, wszyscy znają, taka prawda, nie jest to już żaden atut.

Natomiast dla osób z kolejnymi, zwłaszcza rzadkimi językami jest dużo pracy, duże firmy wyłapują takie osoby i same doszkalają do tego co chcą żeby one robiły, na ogół są to jakieś okolice logistyki, księgowości, HRów.

Ujmę to tak. Ostatnio widziałam oferty w Warszawie z językiem mandaryńskim za 3k netto. No tyłka nie urywa. Znajomi z doświadczenie potrafią wyciągać 6k na rękę, ale na Warszawę kokosy to nie są i niestety moim zdaniem trud i ilość godzin, który trzeba w to włożyć się nie opłaca.



Jeśli chce się to robić na czystej kalkulacji, bez miłości, nie polecam koreańskiego ani japońskiego. Nie widzę sensu uczenia się 4 poziomów grzeczności i jak ich użyć (jest ich więcej, no ale na potrzeby konwersacyjne), odmieniania przymiotników przez czasy, klasyfikatorów, odmiennych systemów pisma itd. To są lata, 5 to takie absolutne minimum moim zdaniem, żeby być w miarę komunikatywnym (i tak będziesz popełniać błędy, ale już się na większość tematów dogadasz).



Coś europejskiego, żeby nie musieć się dodatkowo uczyć zupełnie innego sposobu myślenia - norweski, szwedzki, to jeszcze, bo to są stosunkowo proste języki z podobną mentalnością. Fiński też jest moim zdaniem zbyt trudny, jeśli kalkulujemy na chłodno.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[DzieckoHagrida]

Napisane przez Limonka2738

Ujmę to tak. Ostatnio widziałam oferty w Warszawie z językiem mandaryńskim za 3k netto. No tyłka nie urywa. Znajomi z doświadczenie potrafią wyciągać 6k na rękę, ale na Warszawę kokosy to nie są i niestety moim zdaniem trud i ilość godzin, który trzeba w to włożyć się nie opłaca.



Jeśli chce się to robić na czystej kalkulacji, bez miłości, nie polecam koreańskiego ani japońskiego. Nie widzę sensu uczenia się 4 poziomów grzeczności i jak ich użyć (jest ich więcej, no ale na potrzeby konwersacyjne), odmieniania przymiotników przez czasy, klasyfikatorów, odmiennych systemów pisma itd. To są lata, 5 to takie absolutne minimum moim zdaniem, żeby być w miarę komunikatywnym (i tak będziesz popełniać błędy, ale już się na większość tematów dogadasz).



Coś europejskiego, żeby nie musieć się dodatkowo uczyć zupełnie innego sposobu myślenia - norweski, szwedzki, to jeszcze, bo to są stosunkowo proste języki z podobną mentalnością. Fiński też jest moim zdaniem zbyt trudny, jeśli kalkulujemy na chłodno.

Wow, dzięki za mądry i racjonalny komentarz. Ja interesuję się językami i mam świadomość, że nauka koreańskiego to zajęcie na grube tysiące godzin - pewnie nie kilka tysięcy, tylko raczej kilkanaście. To nie tak, jak z angielskim, że 3 tysiące godzin nauki i można pracować w tym języku bez trudu.
Co do fińskiego to niedawno miałam "styczność" z tym językiem, bo próbowałam czegoś się o nim dowiedzieć i zobaczyć jak brzmi, poczytać o jego gramatyce, to od razu było dla mnie jasne, że to wymagałoby też niewyobrażalnego nakładu pracy. Żeby się opłaciło, to zarobki musiałyby być od 10k wzwyż, bo to jest tak naprawdę kilka ładnych lat wyjętych z życia, nauka po kilka godzin dziennie.

Więc jednak pójdę w ten szwedzki. Oczywiście pełna lęku, że za 5 lat automatyczne tłumaczenia będą tak dobre, że nawet będą prowadzić rozmowy z klientami. Człowiek będzie miał słuchawkę w uchu i automat na bieżąco będzie mu tłumaczył, co klient do niego mówi. Ale zauważyłam, że te przewidywania odnośnie AI się nie spełniają, bo niby kreatywna praca jest najtrudniejsza do zastąpienia, bo już AI maluje obrazy na miarę Leonarda, a tymczasem sprzątaczki dalej sprzątają, a tirowcy dalej jeżdżą tirami, mimo że miały być samochody bez kierowców.

EDIT: W sumie myślę, że nauka programowania do średniozaawansowanego poziomu jest łatwiejsza niż nauka koreańskiego XD

[Rogatka_Ozdobna]

Napisane przez DzieckoHagrida

Więc jednak pójdę w ten szwedzki. Oczywiście pełna lęku, że za 5 lat automatyczne tłumaczenia będą tak dobre, że nawet będą prowadzić rozmowy z klientami.

A jakie jest zapotrzebowanie na pracowników że znajomością szwedzkiego? Wszak prawie każdy Szwed bardzo dobrze mówi po angielsku. No i automatyczne tłumaczenie w ciągu ostatnich paru lat zrobiły ogromny postęp, a co dopiero będzie w najbliższej przyszłości.

[DzieckoHagrida]

Napisane przez Rogatka_Ozdobna

A jakie jest zapotrzebowanie na pracowników że znajomością szwedzkiego? Wszak prawie każdy Szwed bardzo dobrze mówi po angielsku. No i automatyczne tłumaczenie w ciągu ostatnich paru lat zrobiły ogromny postęp, a co dopiero będzie w najbliższej przyszłości.

No, Greta Thunberg mówi po angielsku lepiej niż ja, mimo że jestem filologiem (ale myślę, że ja lepiej piszę po ang).

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez Rogatka_Ozdobna

A jakie jest zapotrzebowanie na pracowników że znajomością szwedzkiego? Wszak prawie każdy Szwed bardzo dobrze mówi po angielsku. No i automatyczne tłumaczenie w ciągu ostatnich paru lat zrobiły ogromny postęp, a co dopiero będzie w najbliższej przyszłości.

Ale Szwed nie będzie pracował za pensje Polaka na helpdesku. Po to firmy zakładają działy w Polsce, Rumunii czy Indiach żeby nie płacić szwedzkich, czy szwajcarskich pensji
Edit: dopiero zrozumiałam, że chodzi Ci o klientów, a nie pracowników to prawda, że wiele osób w zachodniej Europie mówi po angielsku, ale nie wszyscy. Jeśli Twoje korpo obsługuje jakichś szwedzkich Januszy biznesu albo blue collar, wtedy ten poziom angielskiego nie będzie tak zaawansowany

[Pigeons]

Napisane przez DzieckoHagrida

Ale zauważyłam, że te przewidywania odnośnie AI się nie spełniają, bo niby kreatywna praca jest najtrudniejsza do zastąpienia, bo już AI maluje obrazy na miarę Leonarda, a tymczasem sprzątaczki dalej sprzątają, a tirowcy dalej jeżdżą tirami, mimo że miały być samochody bez kierowców.

Nie no, przewidywania rewolucji AI były takie, że zautomatyzuje prace umysłową niskiego/średniego szczebla. W końcu jest oparta o przetwarzanie danych, a nie o robotykę np. I w związku z tym to będzie pierwsza rewolucja, która dotknie pracowników umysłowych, osób wykształconych, a nie pracowników fizycznych.

[cava]

Napisane przez Limonka2738

Ujmę to tak. Ostatnio widziałam oferty w Warszawie z językiem mandaryńskim za 3k netto. No tyłka nie urywa. Znajomi z doświadczenie potrafią wyciągać 6k na rękę, ale na Warszawę kokosy to nie są i niestety moim zdaniem trud i ilość godzin, który trzeba w to włożyć się nie opłaca.

Wiem jak jest ze skandynawskimi, młodzież od drugiego roku licencjatu była ostro nagabywana przez pracodawców w tym duże światowe korpa. Na start, ludzie którzy praktycznie nic nie umieli, mieli tylko angielski i ten drugi jezyk zaczęty, dostawali propozycje w okolicach 5000-8000 zł brutto. A to było 3 lata temu około. Rekordzistka dostała prace w Gdańsku za 8000 brutto wtedy, teraz pewnie już jest po podwyżkach.
No i widzę ze taki rzadki jezyk jest trampolina do dalszego zdobywania kwalifikacji, nikt z nich nie pracuje jako tłumacz, zostali wszyscy wciągnięci w tryby firm i od zera uczeni innych kwalifikacji, czyli ostatecznie maja języki + jakiś zawód

Coś europejskiego, żeby nie musieć się dodatkowo uczyć zupełnie innego sposobu myślenia - norweski, szwedzki, to jeszcze, bo to są stosunkowo proste języki z podobną mentalnością. Fiński też jest moim zdaniem zbyt trudny, jeśli kalkulujemy na chłodno.

Moje dziecię twierdzi, ze fiński jest owszem egzotyczny w brzmieniu, ale jest językiem prostym w konstrukcji. Wiec łatwym do nauki.

[Limonka2738]

Napisane przez cava

Moje dziecię twierdzi, ze fiński jest owszem egzotyczny w brzmieniu, ale jest językiem prostym w konstrukcji. Wiec łatwym do nauki.

Ale nie jest indoeuropejski, to utrudnia sprawę.



Więc jeśli nie jesteś pasjonatem fińskiego, to po prostu polecam jakiś inny, bardziej strategiczny wybór.


Ze straszenia za młodu wiem, że niespecjalnie istnieje coś takiego jak "trudny" język. Każdego da się w miarę łatwo nauczyć. I każdy ma swoją logikę (to może nie być ta sama logika, co nasza, ale jest).


Nie zapominaj też, że tak twierdzi osoba, która wybrała taki a nie inny kierunek studiów. Jak coś cię fascynuje, to zawsze wydaje się łatwiejsze.



Spójrz na listę przypadków: https://suomika.pl/lista-przypadkow-...-z-koncowkami/


Po co uczyć się języka, który ma 15 przypadków (które ponoć są bardziej regularne niż nasze, ale wciąż, jest ich 15!), kiedy można uczyć się języka, który nie posiada odmiany przez przypadki (norweski)?


Po co uczyć się języka aglutynacyjnego, kiedy nie trzeba, a nie operuje się jeszcze takim? Oczywiście ja bardzo, bardzo polecam języki aglutynacyjne, bo są szalenie ciekawe, ale nie dla kogoś, kto się po prostu chce nauczyć jakiegoś języka, żeby zwiększyć swoje szanse na rynku pracy.


(Aglutynacja czyli tworzenie słów i zdań przez doklejanie i wymienianie końcówek słowa.

HATARAKU - pracować
HATARAKANAI - nie pracować

HATARAKIMASU - pracować, ale grzeczniej
HATARAKEMASU - być w stanie pracować, grzecznie

HATARAKITAI - chcieć pracować
HATARAKASETE ITADAKIMASU - pracować, bardzo grzecznie

HATARAKANAKEREBA NARIMASEN - musieć pracować
HATARAKANAKEREBANARANAKATTARA - jeśli nie musiałem pracować



AOI - niebieski
AOKUNAI - nie niebieski
AOKATTA - niebieski w czasie przeszłym
AOKUNAKATTA - nie niebieski w czasie przeszłym - osoba spostrzegawcza zauważy, że dokleiłam kolejno nie, a potem czas przeszły po prostu, więc to nie jest nic trudnego ani nielogicznego, ale wymaga ogarnięcia systemu. Tak samo jak I z AOI znika przy doklejaniu KATTA, tak samo I na NAI znika przy doklejaniu KATTA.


Popłynęło mi się, ale w gruncie rzeczy niech autorka zobaczy, jak to wygląda, może ją to zainteresuje, już teraz kasować nie będę, skoro już nawet zrobiłam kolorki.



i tak dalej https://www.japaneseverbconjugator.c...83%8D%E3%81%8F)



Wtedy się wybiera język z podobną gramatyką, podobną wymową i kulturowo podobny do takich, które już dobrze znamy.


Aczkolwiek jeśli autorka czuje pociąg do jakiegokolwiek języka (albo zainteresowała się wstępnie japońskim, bo ja się nie potrafię powstrzymać, jak już zacznę), to powinna nauczyć się właśnie tego. Moje rady zakładają, że zna polski, angielski i nie ma jakichś konkretnych faworytów.

[Trzepotka]

Treść usunięta