Potzrebuje porady - do mężątek i rozsadnych kobiet

[kamaO]

Napisane przez anka766

jeszcze sie nie wyprowadził .Powiedział ze zrobi to po świetach. nie bedzie sie ze mna meczył. jak odejdzie to docenie drugiego człwieka -to cytat

Przykro mi, ale twój mąż tymi słowami dowodzi tylko tego, jakim jest chamem i prostakiem

To chyba raczej on Cię doceni, gdy się okaże, że nagle sam sobie musi wyprać skarpetki i ugotować obiadek - tylko że wtedy może być za późno.
A jaki łaskawy - po świętach się wyprowadzi... A co??? Boi się, że karpika nie dostanie???

Dziewczyno - jestes młoda - zadbaj w końcu o siebie, a nie o jakiegoś darmozjada!!!

[dorinka30]

Aniu, daj sobie i jemu czas. Przemyślcie wszystko raz jeszcze.
Obecnie niedowyobrażenia jest dla mnie sytuacja, zeby to czy kocham swojego Tża wymagało zastanowienia. Ale wiem, że jak jest strasznie kiepsko i źle, to ta miłość się wypala...... czasem można ją jeszcze wskrzesić a czasem już nie.

Zyczę powodzenia. Informuj nas na bieżąco o postępach w sprawie.
Trzymaj się

[elisek]

Gdy przez długi czas dzieje się źle, druga strona dostarcza tylko rozczarowań i bólu to jednocześnie tym samym niszczy uczucia, pewność. Jednak na myśl o tym, że może być dobrze, w wielu przypadkach jest się skłonnych do odbudowania miłości. Za tym przecież się tęskni. I właśnie to jest powodem rozterek, nadzieja, że możliwa jest poprawa czy racjonalne spojrzenie na to co ktoś nam zrobił/robi i na co go stać, obawy z tym związane.

[anka766]

Napisane przez elisek

Gdy przez długi czas dzieje się źle, druga strona dostarcza tylko rozczarowań i bólu to jednocześnie tym samym niszczy uczucia, pewność. Jednak na myśl o tym, że może być dobrze, w wielu przypadkach jest się skłonnych do odbudowania miłości. Za tym przecież się tęskni. I właśnie to jest powodem rozterek, nadzieja, że możliwa jest poprawa czy racjonalne spojrzenie na to co ktoś nam zrobił/robi i na co go stać, obawy z tym związane.

Pieknie to ujełas ..... To jest włąśnie granica na której stoję ....Dlategoteż boje się zrobić krok w jedną badż druga strone

[anka766]

Napisane przez dorinka30

Aniu, daj sobie i jemu czas. Przemyślcie wszystko raz jeszcze.
Obecnie niedowyobrażenia jest dla mnie sytuacja, zeby to czy kocham swojego Tża wymagało zastanowienia. Ale wiem, że jak jest strasznie kiepsko i źle, to ta miłość się wypala...... czasem można ją jeszcze wskrzesić a czasem już nie.

Zyczę powodzenia. Informuj nas na bieżąco o postępach w sprawie.
Trzymaj się

Dormika będe pisać ... bardzo mi pomagacie

[sniezynkaaa]

moj pierwszy post na tym forum.

powiem szczerze , bez ogrodek.

oboje jestescie niedojrzali, jak to mozliwe zeby przez 9 lat sie " nie dotrzec"?
stanowicie rodzine, wedlug mnie patologiczna. maz sobie lata po nocy, zona na to pozwala, pewnie wraca pijany jak to na dyskotekach. do tego jawne zdrady, bicie sie nawzajem. z tego co widze, to na pewno taka bijatyka nie byla pierwsza w waszym domu, skoro tak latwo ci przyszlo ja zniesc. a najgorsze jest to, ze obserwuje to dziecko i ani razu nie zastanowilas sie nad jego biedna, zszarpana psychika, tylko myslisz o sobie i mezu.

z doswiadczenia , tego co obserwuje to wiem, ze tacy ludzie jak wy maja w ogole male szanse stworzenie normalnego domu z kimkolwiek.

on zawsze bedzie lawirantem i dziwkarzem, a ty awanturnica.

niektorzy nigdy nie dorastaja, cierpia na tym tylko bogu winne dzieci

[lorelei]

Napisane przez sniezynkaaa

moj pierwszy post na tym forum.

powiem szczerze , bez ogrodek.

oboje jestescie niedojrzali, jak to mozliwe zeby przez 9 lat sie " nie dotrzec"?
stanowicie rodzine, wedlug mnie patologiczna. maz sobie lata po nocy, zona na to pozwala, pewnie wraca pijany jak to na dyskotekach. do tego jawne zdrady, bicie sie nawzajem. z tego co widze, to na pewno taka bijatyka nie byla pierwsza w waszym domu, skoro tak latwo ci przyszlo ja zniesc. a najgorsze jest to, ze obserwuje to dziecko i ani razu nie zastanowilas sie nad jego biedna, zszarpana psychika, tylko myslisz o sobie i mezu.

z doswiadczenia , tego co obserwuje to wiem, ze tacy ludzie jak wy maja w ogole male szanse stworzenie normalnego domu z kimkolwiek.

on zawsze bedzie lawirantem i dziwkarzem, a ty awanturnica.

niektorzy nigdy nie dorastaja, cierpia na tym tylko bogu winne dzieci

Jak tak dalej będziesz pisać to będzie to twój pierwszy i ostatni post .

Jak nie masz nic konstruktywnego do dodania to po prostu nic nie pisz.

anka766 potrzebuje dojrzałej porady i wsparcia a nie obrazania.

A swoją drogą ten post świadczy jedynie o tym jak bardzo TY jesteś niedojrzała i nie szanujesz innych ludzi.

Aniu pozdrowienia, trzymaj się i nie zwracaj uwagi na głęboko nieszczęśliwe osoby które chcą się dowartościować dokuczając innym.

[elisek]

Napisane przez lorelei

A swoją drogą ten post świadczy jedynie o tym jak bardzo TY jesteś niedojrzała i nie szanujesz innych ludzi.

To prawda.
Oj długa jeszcze droga przed Tobą sniezynkooo.

[sniezynkaaa]

drogie kobiety, pisze wprost wieloletnie doswiadczenie, codziennie podobne przypadki. dla scislosci pracuje w poradni psychologicznej pytajac o zdanie kazdego innego psychologa, oprocz teorii, uslyszycie miedzy innymi i potwierdzenie moich slow.

nie pisze tego jako krytyk a jako specjalista.

najwazniejsze jest mowic o problemie konkretnie bez uzywania eufemizmow

[neska951]

dla ścisłości jak widać wszyscy psychologowie są tacy sami
Twój post w tym wątku jest zbędny dziwczyna prosiła o radę a nie o krytykę
jeśli prowadząc terapię nazywasz ludzi"dziwkarzami i awanturnicami" to ..........
ehhhhhhhhhh szkoda słów................ ale z tego co piszesz prawdopodobnie krzywdzisz ludzi którzy przychodzą do Ciebie po pomoc



a dla ściśłości jesteśmy z tej samej branży..................

[elisek]

Wybacz sniezynkooo , ale mówiąc jak lubisz bez ogródek, oba twoje posty rozbawiły mnie setnie

[lorelei]

Napisane przez sniezynkaaa

drogie kobiety, pisze wprost wieloletnie doswiadczenie, codziennie podobne przypadki. dla scislosci pracuje w poradni psychologicznej pytajac o zdanie kazdego innego psychologa, oprocz teorii, uslyszycie miedzy innymi i potwierdzenie moich slow.

nie pisze tego jako krytyk a jako specjalista.

najwazniejsze jest mowic o problemie konkretnie bez uzywania eufemizmow

Aby praca psychologa miała sens to niezbędny jest szacunek dla pacjenta a w Twojej wypowiedzi tego nie widać. Nie ma w Tobie za grosz empati więc nie wyobrazam sobie jak mozesz pomagać innym .


neska951 zgadzam się z Tobą, jest taki dowcip o szewcu .

[La-ra]

Tak mi się zrobiło po tym jak dziś weszłam znów na ten wątek. Czytam sobie pierwszy post Śnieżynki i myślę sobie "oj dziewczynko jaka jeszcze przed Tobą w życiu długa droga" Czytam drugi i oczy ze zdumienia przecieram. NORMALNIE NIE WIERZE dziewczyny. Chyba muszę juz iść spać bo mam omamy wzrokowe.
Śnieżynko, czy ty chcesz powiedzieć, żeś absolwentka psychologii? Może z kursu ESKK? Z całym szacunkiem dla tej szkoły

[Sabbath]

Bardzo ciężki jest Twój post i poważny problem, Aniu.
Żadna z nas nie jest w stanie dać Ci jednoznacznej odpowiedzi, choć każda stara się pomóc, jak potrafi. Ostateczną decyzję podejmujesz wyłącznie Ty, więc potraktuj moją odpowiedź po prostu jako kolejny punkt widzenia.

Po pierwsze: nie sądzę, by kobieta miała prawo uderzyć mężczyznę. Oczywiście znaczy to również, że mężczyzna nie ma prawa uderzyć kobiety. Mamy równouprawnienie i w obu przypadkach jest to naruszenie nietykalności osobistej drugiego człowieka i jest sprzeczne z prawem.

Po drugie: rozwiązywanie konfliktów za pomocą krzyku to najgorsze możliwe wyjście, ale niestety, kiedy tkwi się wewnątrz nie sposób się opanować. Znam to

Po trzecie: (i tu już odnoszę się bezpośrednio do Twojej sytuacji) zachowując się biernie stawiasz się w coraz goszej sytuacji. Oddajesz swojemu małżonkowi całkowitą władzę nad wydarzeniami, pozwalasz za siebie decydować i sobą kierować. Zabiera Ci to możliwość popchnięcia spraw w kierunku, w którym chcesz, aby zmierzały. Odziera Cię to nie tylko z szacunku męża, ale i z szacunku do siebie samej - człowiek realizuje się przez działanie, nie przez podleganie działaniu innych. Nie oddawaj mu całkowitej władzy - podejmuj decyzje. Oczywiście, możesz się pomylić, każdy z nas może, ale jeżeli to nie będą Twoje decyzje, tylko Twojego męża, murowane, że wyjdziesz na nich gorzej, bo Wasze inetersy są w tej sytuacji sprzeczne.

Po czwarte: zastanów się na spokojnie, czego chcesz od życia. Nie licz na to, że Twój ukochany raptownie się zmieni. Bedziesz go miała takim, jaki jest, z sukcesywnie pogłębiającymi się irytującymi cechami, albo wcale. Musiszzdecydować, czy jestes w stanie to wytrzymać i zaakceptować rolę, jaką możesz przy nim pełnić. Jeśli tak - odpuść sobie awantury i ciesz się, że masz go przy sobie. Jeśli nie - przykro mi - ale im wcześniej zaczniesz układać sobie życie, tym lepiej. Każdy miesiąc, rok tkwienia w takiej bolesnej sytuacji zmienia Twoją psychikę, okalecza Cię, niszczy Twoję poczucie własnej wartości i pewność siebie, a także, co istotne, utrudnia Ci zbudowanie zdrowych relacji z mężczyzną w przyszłości. Teraz bierzesz na barki balast, który będziesz niosła całe życie.

Po piąte: Jeśli ma się wyprowadzić - to Ty podejmij tę decyzję i każ mu to zrobić już. Nie obiecuję, że będzie Ci wówczas łatwo, ale przynajmniej bedziesz miała satysfakcję, że jesteś silna i dumna. Nie będziesz się czuła porzucona i bezwartościowa, a to boli bardziej, niż samo rozstanie. I jeszcze jedno: on także będzie musiał zachować dla Ciebie szacunek, bo nie porzuci Cię jak zużytą rzecz, tylko zostanie odprawiony. Też coś warte, nie?

Po szóste: dziecko. Oooo, to jest kłopot, bo dzieci tak mają, że chca mieć dwoje rodziców. Gwarantuję Ci jednak, (nie ja własciwie, ale wyniki badań), że lepiej wychowują się, zdrowsze i szczęśliwsze są dzieci, które mają dwoje rodziców utrzymujących dobre stosunki na odległość, niż dzieci wychowywane przez nieszczęśliwą, sfrustrowaną matkę w domu z toksyczną atmosferą. Nawet jeśli się rozstaniecie, on nadal pozostanie ojcem Twojego cudownego synka i człowiekiem, którego kochałaś. Jeśli tylko będzie chciał, jak tylko możesz ułatwiaj mu kontakty z dzieckiem, podtrzymuj ich więż, ale nie tkwij w złym związku ze względu na dziecko. Ono jest mądrzejsze, niż myslisz i wie, kiedy jesteś szczęśliwa, a kiedy nie. Twoje nieszczęście niszczy także Twojego syna.

Po siódme: jeśli zdecydujesz się na jeszcze jedną rozmowę ze swoim mężczyzną powiedz mu wyraźnie: "Kocham Cię, ale potrafię bez Ciebie żyć." Jest tylko jedno ale: sama musisz w to najpierw uwierzyć.

Uff... Strasznie dużo się napisałam, ale naprawdę staram się pomóc.
Aniu, pamiętaj, Twoje życie bedzie takie, jak Ty Nim pokierujesz. Jesteś młoda, jesteś bystra, jeśli na avatarku jesteś Ty, to jesteś także piękna. Zasługujesz na to, żeby czuć się kochaną, szanowaną i spełnioną.

Trzymaj się cieplutko i dzielnie.

[Mona Lisa]

Napisane przez sniezynkaaa

dla scislosci pracuje w poradni psychologicznej

Przepraszam, jako KTO?

[Sabbath]

Napisane przez sniezynkaaa

drogie kobiety, pisze wprost wieloletnie doswiadczenie, codziennie podobne przypadki. dla scislosci pracuje w poradni psychologicznej pytajac o zdanie kazdego innego psychologa, oprocz teorii, uslyszycie miedzy innymi i potwierdzenie moich slow.

nie pisze tego jako krytyk a jako specjalista.

najwazniejsze jest mowic o problemie konkretnie bez uzywania eufemizmow

Śnieżynko, ja też sądzę, że czasem należy ludźmi wstrząsnąć. Tyle, że w tym przypadku to już nie bardzo ma sens, bo jest za późno na wstrząsanie.
Z resztą, nie widzę, żeby Ania była szczególną awanturnicą. W Jej sytuacji chyba każdy człowiek wyszedłby z siebie. Ja Ją świetnie rozumiem. A rad udziela się łatwo, kiedy patrzy się na problem z zewnątrz, na zimno.
"Wstrząsanie" ma sens w przypadku urojonych problemów i histerycznych zachowań. To nie ten przypadek.
Z resztą, nawet w przypadku najbardziej niestworzonych pomysłów, na tym forum trząść nie wolno. Nawet lekko zachybotac nie wolno...

[bess]

Napisane przez sniezynkaaa

moj pierwszy post na tym forum.

powiem szczerze , bez ogrodek.

oboje jestescie niedojrzali, jak to mozliwe zeby przez 9 lat sie " nie dotrzec"?
stanowicie rodzine, wedlug mnie patologiczna. maz sobie lata po nocy, zona na to pozwala, pewnie wraca pijany jak to na dyskotekach. do tego jawne zdrady, bicie sie nawzajem. z tego co widze, to na pewno taka bijatyka nie byla pierwsza w waszym domu, skoro tak latwo ci przyszlo ja zniesc. a najgorsze jest to, ze obserwuje to dziecko i ani razu nie zastanowilas sie nad jego biedna, zszarpana psychika, tylko myslisz o sobie i mezu.

z doswiadczenia , tego co obserwuje to wiem, ze tacy ludzie jak wy maja w ogole male szanse stworzenie normalnego domu z kimkolwiek.

on zawsze bedzie lawirantem i dziwkarzem, a ty awanturnica.

niektorzy nigdy nie dorastaja, cierpia na tym tylko bogu winne dzieci

hie hie to juz wiem czemu nie ciagnie mnie do poradni psych.zawsze sie bałam ze spotkam tam taka pania,ktorej sie bedzie WYDAWAŁO ze jest madrzejsza ode mnie
Moja droga jako specjalista,NIGDY ale to NIGDY nie powinnas wypowiadac sie w ten sposob.Fachowiec nie ocenia,to zdaje sie podstawowa zasada.
ciekawe ze to juz 3 intrygujacy "psycholog"jakiego spotykam na forum. a to na koncu to juz chyba przez pomylke ci sie wcisnelo

[izanna]

Odnoszę wrażenie, że jednak najlepszym psychologiem tego postu jest Sabbath. Dużo mądrych rad płynących, bądź to z serca, bądź też popartych własnym doświadczeniem, a przy tym ostrożność w osądzaniu z dużą dawką osobistej kultury. Miło poczytać.

[Fafix]

Napisane przez izanna

Odnoszę wrażenie, że jednak najlepszym psychologiem tego postu jest Sabbath. Dużo mądrych rad płynących, bądź to z serca, bądź też popartych własnym doświadczeniem, a przy tym ostrożność w osądzaniu z dużą dawką osobistej kultury. Miło poczytać.

Sabbath, ja też uważam, że to bardzo dobre rady. A co do postu śnieżynki, to napisałaś, to samo co Sabbath, a o ile gorzej to brzmi. Nie pomyślałaś, że takie "walnięcie obuchem" może bardziej zaszkodzić. Ten policzek według mnie, to był akt rozpaczy, a nie agersja sama w sobie. A to, że kobieta ufa swojemu mężczyżnie, to, że nie dostrzega oczywistych faktów, to tylko dowód na to, że bardzo kocha(kochała) i , że jest słaba. A słabemu się pomaga, jeśli prosi o pomoc, tak jak to zrobiła Ania.

[elisek]

Tak , Sabbath to mądra kobitka , a w swoim poście jednocześnie pięknie i rzeczowo ujęła w zasadzie wszystkie sprawy dotyczące kłopotu Ani. Bardzo wartościowe słowa.

[dorinka30]

Jak tam Aniu, nic się nie odzywasz? jak sytuacja? Przemyśleliście temat Waszego życia, związku?
Trzymaj się.

[sniezynkaaa]

ja tu nie udzielam zawodowych rad, mowie o problemie ktory istnieje,a jest nim niedojrzalosc obojga partnerow, co ze soba zrobia to ich sprawa, rowniez drogie dzieci (bo mam syna 25-letniego) nie musiscie az tak sie przejmowac, bo na ogol takie malzenstwa trwaja bardzo dlugo, do konca. troche sie pozdradzaja, pobija ale wracaja do siebie zawsze.

stworzylyscie tu kolko wzajemnej adoracji, wy nie pomagacie, wy ja tylko obstapilyscie i zalewacie potokiem rad z ktorych w sumie nic nie wyplywa, dziewczyna ma teraz metlik w glowie.


ona juz sie tu nie odezwie, przeczytala to wszystko i doskonale wie, ze wiem co napisalam i jest mi wdzieczna ze ktos jej zastosowal terapie szokowa, czasami to najlepsza droga, zeby zaczac postrzegac wewnetrzne problemy i zaczac je naprawiac.

to tyle. zegnam panie

[anka766]

Sniezynka zatkało mnie. Ale kązdy post w dyskusji biore pod uwagę, nie boję się krytyki, chociaż jak bym się zdecydowała na to by pójść do poradni małzeńskiej (a myslałam o tym) i usłyszałabym ze jestem awanturnicą a mój mąż usłyszałby ze jest dziwkarzem nie wiem czy kontynuowałam bym terapie.

dormika30 nasze stosunki się ociepliły. porozmawialismy sobie szczerze i postanowilismy spróbowac byc razem, dla siebie a nie dla dziecka. tum razem podstawa naszego związku ma byc rozmowa. Oboje chcemy sie naauczyć rozmawiac i rozumieć. To puenta naszej rozmowy.

śniezynko bardzo dbam o moje dziecko i dlatego radze sie na forum by nie tworzyć mu patologicznej rodziny. dziecko nigdy nie jest świadkiem naszych kłótni!!!!

sabbath jesteś baaaardzo mądrą kobietą i twój post wydrukuję sobie i bedę go czytać by nie zapomnieć .

Wszystkim wam dziękuje za troske, ciepłe słowa i mądrość.

[anka766]

Jak widzisz snieżynko nie zamierzam się nie odzywać. Nie wszystko jest takie proste i jasne jak przewidujesz. czasem trzeba wczuć się w sytuacje i być bardziej elastycznym. Nie potępiam twojego zdania ani sie nie obrażam ale.... twoja teoria sie nie sprawdziła. masz syna 25 letniego wię jesteś zapewne w długoletnim związku. 3 lata po slubie dalej spijaliście sobie miód z ust jezeli tak to Ci zazdroszczę.Pozdrawiam

[elisek]

Napisane przez sniezynkaaa

ja tu nie udzielam zawodowych rad, mowie o problemie ktory istnieje,a jest nim niedojrzalosc obojga partnerow, co ze soba zrobia to ich sprawa, rowniez drogie dzieci (bo mam syna 25-letniego) nie musiscie az tak sie przejmowac, bo na ogol takie malzenstwa trwaja bardzo dlugo, do konca. troche sie pozdradzaja, pobija ale wracaja do siebie zawsze.

stworzylyscie tu kolko wzajemnej adoracji, wy nie pomagacie, wy ja tylko obstapilyscie i zalewacie potokiem rad z ktorych w sumie nic nie wyplywa, dziewczyna ma teraz metlik w glowie.


ona juz sie tu nie odezwie, przeczytala to wszystko i doskonale wie, ze wiem co napisalam i jest mi wdzieczna ze ktos jej zastosowal terapie szokowa, czasami to najlepsza droga, zeby zaczac postrzegac wewnetrzne problemy i zaczac je naprawiac.

to tyle. zegnam panie

Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, że każdy może zajrzeć do twojego profilu, gdzie zamieściłaś np. datę urodzenia. Wynika z niej, że jesteś 28-latką, więc jeśli masz 25-letniego syna to bardzo ci gratuluję . Po raz kolejny uśmiałam się czytając twój post. Niestety, od pierwszej chwili nie wierzę w ani jedno twoje słowo. Myślę, że ten wątek to nie miejsce na eksperymenty z twojej strony.
Anka, trzymam za ciebie kciuki, cieszę się z tego co postanowiliście

[La-ra]

Śnieżynko - sama powinnaś wybrać się ze sobą do jakiejś poradni, takie rzeczy się leczy. Gratuluję syna

Aniu cieszę się, że Twój mąż zmienił postawę. Jeśli jest szansa by coś pięknego znów między wami powstało to wspaniale.

[Sabbath]

Napisane przez elisek

Tak , Sabbath to mądra kobitka , a w swoim poście jednocześnie pięknie i rzeczowo ujęła w zasadzie wszystkie sprawy dotyczące kłopotu Ani. Bardzo wartościowe słowa.

Wcale nie czuję się szczególnie mądra Jestem raczej narwana, mimo przekroczonej trzydziestki, wciąż nie potrafię zachować obojętności wobec cudzych problemów.
Nie bardzo rozumiem też niepisane zasady tego forum - kiedy napisałam ładnej, naprawdę ładnej czternastolatce, że to, że zostawiają Ją chłocy nie wynika z Jej wyglądu i że problem tkwi gdzie indziej - dostałam żółtą kartkę za atak na inną uztykowniczkę. A cóż Jej miałam napisać - udzielić kolejnych rad, jak się JESZCZE ładniej malować??
Problem Ani jest inny - nie ma co potrząsać, ale też nie ma jedynie słusznej rady, której można Jej udzielić. Wiemy o Niej tyle, ile nam napisała; nie znamy stanowiska drugiej strony, nie wiemy, na jakiej bazie budowali związek... Jednego tylko jestem pewna: tego, że bez względu na wszystkie teorie dotyczące równouprawnienia, ról życiowych, stereotypowych i postulowanych zachowań, bez względu na nasze oceny układu Ani i Jej małżonka - najważniejsze jest to, żeby byli szczęśliwi. I Oni, i ich synek. Czego im życzę
Z własnego doświadczenia wiem jedno, choć nie mówi się o tym jakoś, ani nie pisze: dobry związek nie "dzieje się" sam. To ciągła praca i ciągłe uświadamianie sobie, że to jest właśnie to, nad czym warto się trudzić.
A warto, prawda, dziewczyny?

[kasiakkk]

Napisane przez sniezynkaaa

stanowicie rodzine, wedlug mnie patologiczna. maz sobie lata po nocy, zona na to pozwala, pewnie wraca pijany jak to na dyskotekach. do tego jawne zdrady, bicie sie nawzajem. z tego co widze, to na pewno taka bijatyka nie byla pierwsza w waszym domu, skoro tak latwo ci przyszlo ja zniesc. a najgorsze jest to, ze obserwuje to dziecko i ani razu nie zastanowilas sie nad jego biedna, zszarpana psychika, tylko myslisz o sobie i mezu.

to chyba jakaś nadinterpretacja delikatnie mówiąc. Przecież Ania wyraźnie napisała, że pierwszy raz uderzyła męża a ich synka przy tym nie było.

[/quote] on zawsze bedzie lawirantem i dziwkarzem, a ty awanturnica [/quote]

a tego to już zupełnie nie rozumiem. Skąd Ty możesz o tym wiedzieć?

Dziwi mnie również fakt, że najpierw piszesz:

wieloletnie doswiadczenie [...] dla scislosci pracuje w poradni psychologicznej pytajac o zdanie kazdego innego psychologa, oprocz teorii, uslyszycie miedzy innymi i potwierdzenie moich slow.
nie pisze tego jako krytyk a jako specjalista.

a w kolejnej wypowiedzi sama sobie zaprzeczasz:

ja tu nie udzielam zawodowych rad

no więc co Ty tu właściwie robisz, bo oprócz tego, że przechwalasz się niewiadomo czym, przekręcasz fakty i niepotrzebnie obrażasz wypowiadające się osoby - jakoś umknęły mi Twoje dobre intencje

[/quote] stworzylyscie tu kolko wzajemnej adoracji, wy nie pomagacie, wy ja tylko obstapilyscie i zalewacie potokiem rad z ktorych w sumie nic nie wyplywa [/quote]

a tego to już nawet nie chce mi sie komentować

Masz na swoim koncie tylko trzy wypowiedzi, ale za to jakie
Dawno nie widziałam tu tak aroganckich osób - w dodatku przekonanych o własnej nieomylności i wszechwiedzy.

[neska951]

Napisane przez Sabbath

Problem Ani jest inny - nie ma co potrząsać, ale też nie ma jedynie słusznej rady, której można Jej udzielić. Wiemy o Niej tyle, ile nam napisała; nie znamy stanowiska drugiej strony, nie wiemy, na jakiej bazie budowali związek... Jednego tylko jestem pewna: tego, że bez względu na wszystkie teorie dotyczące równouprawnienia, ról życiowych, stereotypowych i postulowanych zachowań, bez względu na nasze oceny układu Ani i Jej małżonka - najważniejsze jest to, żeby byli szczęśliwi. I Oni, i ich synek. Czego im życzę
Z własnego doświadczenia wiem jedno, choć nie mówi się o tym jakoś, ani nie pisze: dobry związek nie "dzieje się" sam. To ciągła praca i ciągłe uświadamianie sobie, że to jest właśnie to, nad czym warto się trudzić.
A warto, prawda, dziewczyny?

Właśnie dlatego nie odważyłam się dawać żadnych konkretnych rad za mało wiemy o Tobie Aniu........przed Tobą i Twoim mężem jeszcze wiele pracy ale jeśli dwoje ludzi chce ze sobą być to będą nad sobą pracować.......chciałam tylko jedno powiedzieć starajcie się aby wasze dziecko nie było świadkiem Waszych "burzliwych" dyskusji , wiadomo że każdy się sprzecza w każdym związku ale są granice których moim zdaniem nie można przekraczać np przemoc fizyczna lub ubliżanie sobie.

Chińczycy mówią że miłość między kobietą i mężczyzną jest jak ogród, trzeba o niego dbać, nie tylko podlewać rośliny uczuciem, ale i pożądkować go aby nie zachwaścił się .......fajnie to to sobie wymyślili ci chińczycy


a co do słów śnieżynki to nie zgadzam się z opinią że stwożyłyśmy tu kółko wzajemnej adoracj........nie rozumiem to dlatego że nie użył nikt wulgarnych słów tak jak ona uważam że tego typu rozmowy jakie są tu prowadzone pozwalają uspokoić emocje, spojrzeć na problem z dystansu a co najważniejsze " wzmocnić się" przed podjęciem rozstrzygających decyzji

[Mona Lisa]

Napisane przez sniezynkaaa

stworzylyscie tu kolko wzajemnej adoracji (...)

Odniesienie do KWA pozwala przypuszczać, że Sniezynkaaa to zadomowiona już u nas Wizażanka, zalogowana dla niepoznaki pod innym nickiem...