Listopadówki 2017 cz. 4 - prawie porodówka! <3

[JustTheOne]

Itakinie, to chyba hormony ale aż wzruszył mnie Twój opis... mimo że wciąż nie rozumiem zagadki niepiszących się skurczy to najważniejsze że poszło praktycznie ekspresem i z happy endem. Myśle że większość dziewczyn w ciemno brałaby tak piękny poród


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[majkas]

Itakinie, super opis szczegółowy!!! Dzielna byłaś!!!


A ja z premedytacją podałam Bąbelkowi spirytus (czytaj: zjadłam 3 cukierki trufle. Moje ulubione. Pierwszy raz od stycznia) Na tym etapie (ostatni dzień 39 tygodnia) stwierdziłam że już mogę 😂

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_itakinie_]

Napisane przez JustTheOne

Itakinie, to chyba hormony ale aż wzruszył mnie Twój opis... mimo że wciąż nie rozumiem zagadki niepiszących się skurczy to najważniejsze że poszło praktycznie ekspresem i z happy endem. Myśle że większość dziewczyn w ciemno brałaby tak piękny poród


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Na cały poród zapisał się JEDEN skurcz.

Pozniej na sali lezalam z dziewczyna, której skurcze sie pisały, a ona ich nie czuła

[invi_08]

Napisane przez _itakinie_

Na cały poród zapisał się JEDEN skurcz.

Pozniej na sali lezalam z dziewczyna, której skurcze sie pisały, a ona ich nie czuła

A to były skurcze z brzucha? Bo ja przy pierwszym porodzie mialam krzyzowe i one sie podobno nie pisza na ktg. Bo ja tez prawie tynk gryzlam ze sciany a lekarz kpiaco mowil, ze nic sie nie pisze i ze wymyslam. A chwile pozniej sie okazalo, ze 4 cm rozwarcia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_itakinie_]

Napisane przez invi_08

A to były skurcze z brzucha? Bo ja przy pierwszym porodzie mialam krzyzowe i one sie podobno nie pisza na ktg. Bo ja tez prawie tynk gryzlam ze sciany a lekarz kpiaco mowil, ze nic sie nie pisze i ze wymyslam. A chwile pozniej sie okazalo, ze 4 cm rozwarcia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Krzyzowe wlasnie. Z brzucha bylo kilka.

[catiedove]

Napisane przez _itakinie_

Mam opis porodu - chcecie przeczytać?

Jest dłuugi i nuudny i mam nadzieję, że nie znajdziecie w nim traumatycznych przeżyc. Ja sama wspominam go bardzo pozytywnie - pomimo tylu wylanych łez





Oficjalnie chcę podziękować Wam dziewczyny za kciuki i wsparcie. Wiadomości na fejsie były mega i dodawały skrzydeł i wiary. Trzymam kciuki za kolejne porody, żeby były sprawne i bezbolesne

Jestem szczęśliwa, że mam swój skarb ze sobą; że jesteśmy juz w domku. Czuję, że w końcu jesteśmy w komplecie. Celebruję te chwile i cieszę się każdą radością .



Opis zamieszczam na "biało" - zeby nikogo nie zmuszać do lektury.



Mój opis porodu



Muszę napisać zanim ulecą szczegóły. Mąż zabrał synka na drzemkę, a ja nakarmiłam Ulę. Teraz mam chwilę dla siebie.





A więc...

We wtorek 24go miałam umówioną wizytę u swojego lekarza. Czułam się całkiem okej, choć ruch i aktywnośc ograniczyłam do minimum. Zaczęłam się ogarniać przed wizytą i okazało się, że znowu plamię. Trochę spanikowałam, ale wiedziałam, że zaraz będę wiedzieć co się dzieje. Asekuracyjnie zabrałam ze sobą torbę do szpitala.



Na wizycie lekarz stwierdził, że:

- szyjka skrócona, praktycznie jej nie ma, nie mierzy długości bo nie ma czego...

- plamienie jest z szyjki, czop podbity krwią

- łożysko okej, dzidzia okej.



Na początku wizyty ciśnienie w kosmos, później się ustabilizowało. Jakoś zdenerwowałam się opowiadaniem o wcześniejszej przygodzie szpitalnej, ogólnym samopoczuciu i plamieniu.

Umówiliśmy się na kolejną wizytę za tydzień. Sama jeszcze chciałam przesunąć wizytę na czwartek, żeby uniknąć zamieszania przed pierwszym listopada.

Maciek na odchodne zapytał czy dotrwam do terminu, lekarz stwierdził, że wątpi, ALE... mam się oszczędzać, zeby wytrwać jak najdłużej - 36t 2dz to trochę za wcześnie na rodzenie. Z drugiej strony jest już na tyle późno, że nie powinno być powodów do paniki.





Wróciliśmy do domu, wszystko było okej. Ogarnęłam synka do spania, zjadłam kolację, mąż poszedł na nockę.

W nocy zaczęły mnie nachodzić skurcze i pojawiło się pobolewanie jak przy okresie. Ale nic sobie z tego nie zrobiłam. Skurczyki były nieregularne i na tyle słabe, że udało mi się przespać noc. Rano już nie byłam taka pewna, że nic się nie dzieje. Czułąm bóle okresowe i skurczyki od czasu do czasu... pierwsze regularne pojawiły się co 30 min. Raz słabsze, raz mocniejsze. Kazałam się męzowi przespać po nocy, bo nie wiadomo czy nie będzie potrzeby, żeby zaraz jechać do szpitala.

Około piętnastej skurcze zrobiły się częstsze (co 12-20 minut) i mocniejsze - to znak, że coś się dzieje ;D. Zaprowadziłam synka na drzemkę licząc, że sama jeszcze trochę pośpię. Ale się nie dało... Obudziłam męża i zaczęliśmy rozmawiać co dalej. Stanęło na tym, że miałam zadzwonić do lekarza i zapytać co proponuje. NIe docierało do mnie, ze to może być już, że to się zaczyna. Na spokojnie dopakowałam jeszcze rzeczy do torby, chciałam iść pod prysznic, coś zjeść i spakować rzeczy dla córci. Wystarczyło je zgarnąć z komody do torby.



Lekarz bez zastanowienia powiedział, że mam jechać do szpitala, jeśli coś się dzieje, to będę w dobrych rękach i pod stałą opieką. Jakoś mnie nie przekonał , bo przecież jeszcze nie rodzę . Weszłam pod prysznic i pomyślałam, że te skurcze zaraz się wyciszą i nie będzie z czym jechać. A tu niespodzanka: ze skurczy co 12-20 min zrobiły się skurcze co 2-4 min. SZOOOK. Ubierałam się już na szybko, modląc jednocześnie, żeby w drodze do szpitala nie odeszły mi wody - przecież będę cała mokra. Byłam głodna, wiec na szybko i na zimno zjadłam rosół z makaronem. Mąż musiał dopakować te ubrania córci, bo ja już nie dałam rady.

Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w drogę do Elbląga. PO drodze zaliczyliśmy tylko mały przystanek pod sklepem po wodę i coś do jedzenia na później. Dobrze, że nie wpadałam na pomysł, żeby iść do tego sklepu sama .



Do szpitala dotarlismy po 45 minutach, skurcze dalej były tak jak wześnie - co 2-4 min. Raz mocniejsze, raz słabsze.

Chwilka czekania na izbie przyjęć i zaprosili mnie do gabinetu. Oczywiście nie obyło się bez dyskusji dotyczącej tygodnia ciaży - wg. usg 36i3dz, wg om 38... no nie mogli się zdecydować. Badanie na fotelu - szyjki brak, rozwarcie na 3cm. Podpinają ktg, na zapisie skurczy brak, macica luźna jak gacie starego... A ja się zwijam na kozetce... Pytanie - co panią tak boli? -No przecież skurcz mam... -Ale się nie pisze... - Ale mam... - To gdzie panią boli - Tu i tu... - To może rzeczywiście skurcz... - WTF?? ; W międzyczasue tona papierów i trudnych pytań. Dostaję do uzupełnienia plan porodu i mam w nim zaznaczyć - TAK/NIE Nie wyrażam zgody na podanie środków przeciwbólowych zmieniających świadomość. CO ja mam tu zaznaczyć? Nie nie, Tak nie, mój mózg nie ogarnia.

Przyjmują mnie na oddział, na patologię - bo nie wiedzą czy rodzę... Poobserwują i się dowiedzą. Jest godzina 18.20



Trafiam na salę, są tam dwie dziewczyny. Oglądają "Jeden z dziesięciu" i radośnie odpowiadają na pytania. A ja wchodzę i ryczę. Łzy same mi lecą, nawet nie wiem czemu. Maciek próbuje ze mną pogadać. A ja ryczę... bo nie wiem co się dzieje. Bo nie wiedzą czy rodzę, czy nie rodzę. Czy zostanę tu zaraz sama leżeć, czy jednak pójdę na porodówkę. Przebieram się w seksowną piżamkę, nie chcę siedzieć w sali. Dziewczynu patrzą na mnie jak na wariatkę. Nie dziwię się im.

Wychodzimy na korytarz i tam sobie spaceruję. Co chwilę pojawia się skurcz, ładnie oddcham, łapię jakąś dobrą pozycję i tak sobie trwam. W międzyczasie dostaję antybiotyk na gbs + coś na płucka dla dziecka + paracetamol w kroplówce. Może coś złagodzi, nie łagodzi. Skurcze trwają. Położna tylko pyta czy widzę jakąś rożnicę. Nie widzę... Przed 20 zaprasza mnie na kolejne badanie - rozwarcie nie postępuje, dalej na 3 cm. Sprawdza tętno. Mówi, że może sie wszystko wyciszyć i nie urodzę. Załamka totalna. Pytam ją jeszcze do kiedy może być mąż... bo jeśli go odeślą, a poród się zacznie, to może nie zdążyć wrócić. Mamy czas do 22, zobaczymy co będzie dalej. Wracam do męża, jest mi zimno, chce mi się ryczeć. Idę się położyć do sali. Skurcze są, ale co 4 minuty. Maciek liczy, a ja z każdym skurczem podgryzam materac. Położna pojawia się zdecydowanie za częśto i podpytuje jak sytuacja. Jednocześnie tłumaczy, że nie może podpiąc oxytocyny, bo nie może wywołać porodu, który jeszcze nie jest w terminie. Musimy czekać na rozwój wydarzeń. Znowu ciekną mi łzy. Sama nie wiem dlaczego. Skurcze bolą, ale to tylko skurcze. Ja się boję o swoje maleństwo, że jeszcze nie jest gotowe. Po głowie krąży tysiącjeden myśli, że sama zrobiłam coś złego, że ten poród się rozkręca, że mogłam bardziej uważać na siebie, że to, że tamto. W tym samym czasie piszę smsy moją domową położną. Każe mi te myśli odganiać daleko; stara się mnie uspokoić.

Około 9 pojawia się szpitalna położna i zaprasza mnie na badanie. Rozklejam się jej całkowicie w zabiegowym, chwilę rozmawiamy i robi mi się lepiej. Łzy przestają beznadziejnie cieknąć. Sama ją przepraszam za swoje zachowanie, że normalnie tak nie ryczę... Nie wiem skąd taka reakcja.

Położna robi badanie - rozwarcie na 5 i idziemy na porodówkę. Teraz już jest wszystko na serio. Nie ma gdybania, poród się zaczął.



Trafiamy na salę porodową, mogę iść posiedzieć w wannie, wziąć prysznic, chcę siusiu ;D. Podłączają mnie pod zapis ktg - nieeeenawidzętegoaaaaa! - nie piszą się skurcze, ja się zwijam; oddychanie pomaga . Położna proponuje podłączenie oxy - teraz już może, bo poród trwa. Może go przyspieszyć, ale zwiększyc intensywność lub pozwolić trwać... Decyduję się na podpięcię. Od tej pory wszystko dzieje się szybciej i mocniej, zaczynam przeklinać, przestaję płakać, zaczynam się śmiać. A SKURCZE NADAL SIĘ NIE PISZĄ. Same położne ze mnie nie mogą, bo jak można śmiać się podczas skurczu (chyba skurczu, bo przecież na ktg prosta linia), dostaję jakiejś głupawki.

Odpinają mi ktg, mogę chwilę pochodzić, idę znowu siusiu, wracam. Skurcze są już wyrazne. Połżna pyta czy nie czuję parcia - nie czuję, o kur...a czuję.

Kładę się na łóżku, szybkie badanie, odchodzą wody, przyj... uczucie jakbbym miała wys.ać arbuza. Zaczynam panikować, ale mam się uspokoić, złapać oddech. Na ciele pojawiają się mrówki, kolejne parte... panika. Nic do mnie nie dociera - nie słyszę położnych. Gdzieś w tle tylko głos lekarza - dziewczyno ogarnij sie, jedno parcie i koniec. Ma rację. Mąż głaszcze mnie po twarzy i mówi - już jest! Mała ląduje mi na brzuchu. Jezu... czy zapłacze, czy wszysko jest okej, jest taka maleńka. Płacze, jest okej, jest moja, najpiękniejsza... Mąż przecina pępowinę. Mamy ją. 2600g i 53cm szczęścia. Godzina 22.40. 25.10.2017 Nasza trzecia rocznica ślubu.



Sam poród (od wejscia na salę) trwał 1godz35 min. Parte 5 min, może mniej. Zostałam delikatnie nacięta - ale to przez własną głupotę i panikę w trakcie. Mogę rodzić raz jeszcze

Podziwiam! Byłaś super dzielna. Gratulacje raz jeszcze! ❤️
Wspaniały prezent na 3cią rocznice .


Wgl wszystkie Was podziwiam za porody SN. Nie wiem czy ja bym dała radę. Strach mnie obleciał na samą myśl i trochę bardzo nawet się cieszę, że mam to za sobą i że było CC.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invi_08]

Napisane przez _itakinie_

Krzyzowe wlasnie. Z brzucha bylo kilka.

A no wlasnie. Szkoda, ze robia często z kobiet idiotki i nie powiedzą wprost, ze krzyżowe sie nie pisza tylko drwia, "bo jakim cudem boli jak sie nic nie pisze" Ano boli. :/ bylas bardzo dzielna, jeszcze raz gratulacje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[migotka1010]

Piękny opis zazdroszcze tak szybkiej akcji i życzę sobie rownie sprawnego porodu

Z tym zzo musze odrazu na ip popytać.

[PPPatinka]

Napisane przez _itakinie_

Mam opis porodu - chcecie przeczytać?
Jest dłuugi i nuudny i mam nadzieję, że nie znajdziecie w nim traumatycznych przeżyc. Ja sama wspominam go bardzo pozytywnie - pomimo tylu wylanych łez


Oficjalnie chcę podziękować Wam dziewczyny za kciuki i wsparcie. Wiadomości na fejsie były mega i dodawały skrzydeł i wiary. Trzymam kciuki za kolejne porody, żeby były sprawne i bezbolesne
Jestem szczęśliwa, że mam swój skarb ze sobą; że jesteśmy juz w domku. Czuję, że w końcu jesteśmy w komplecie. Celebruję te chwile i cieszę się każdą radością .

Opis zamieszczam na "biało" - zeby nikogo nie zmuszać do lektury.

Mój opis porodu

Muszę napisać zanim ulecą szczegóły. Mąż zabrał synka na drzemkę, a ja nakarmiłam Ulę. Teraz mam chwilę dla siebie.


A więc...
We wtorek 24go miałam umówioną wizytę u swojego lekarza. Czułam się całkiem okej, choć ruch i aktywnośc ograniczyłam do minimum. Zaczęłam się ogarniać przed wizytą i okazało się, że znowu plamię. Trochę spanikowałam, ale wiedziałam, że zaraz będę wiedzieć co się dzieje. Asekuracyjnie zabrałam ze sobą torbę do szpitala.

Na wizycie lekarz stwierdził, że:
- szyjka skrócona, praktycznie jej nie ma, nie mierzy długości bo nie ma czego...
- plamienie jest z szyjki, czop podbity krwią
- łożysko okej, dzidzia okej.

Na początku wizyty ciśnienie w kosmos, później się ustabilizowało. Jakoś zdenerwowałam się opowiadaniem o wcześniejszej przygodzie szpitalnej, ogólnym samopoczuciu i plamieniu.
Umówiliśmy się na kolejną wizytę za tydzień. Sama jeszcze chciałam przesunąć wizytę na czwartek, żeby uniknąć zamieszania przed pierwszym listopada.
Maciek na odchodne zapytał czy dotrwam do terminu, lekarz stwierdził, że wątpi, ALE... mam się oszczędzać, zeby wytrwać jak najdłużej - 36t 2dz to trochę za wcześnie na rodzenie. Z drugiej strony jest już na tyle późno, że nie powinno być powodów do paniki.


Wróciliśmy do domu, wszystko było okej. Ogarnęłam synka do spania, zjadłam kolację, mąż poszedł na nockę.
W nocy zaczęły mnie nachodzić skurcze i pojawiło się pobolewanie jak przy okresie. Ale nic sobie z tego nie zrobiłam. Skurczyki były nieregularne i na tyle słabe, że udało mi się przespać noc. Rano już nie byłam taka pewna, że nic się nie dzieje. Czułąm bóle okresowe i skurczyki od czasu do czasu... pierwsze regularne pojawiły się co 30 min. Raz słabsze, raz mocniejsze. Kazałam się męzowi przespać po nocy, bo nie wiadomo czy nie będzie potrzeby, żeby zaraz jechać do szpitala.
Około piętnastej skurcze zrobiły się częstsze (co 12-20 minut) i mocniejsze - to znak, że coś się dzieje ;D. Zaprowadziłam synka na drzemkę licząc, że sama jeszcze trochę pośpię. Ale się nie dało... Obudziłam męża i zaczęliśmy rozmawiać co dalej. Stanęło na tym, że miałam zadzwonić do lekarza i zapytać co proponuje. NIe docierało do mnie, ze to może być już, że to się zaczyna. Na spokojnie dopakowałam jeszcze rzeczy do torby, chciałam iść pod prysznic, coś zjeść i spakować rzeczy dla córci. Wystarczyło je zgarnąć z komody do torby.

Lekarz bez zastanowienia powiedział, że mam jechać do szpitala, jeśli coś się dzieje, to będę w dobrych rękach i pod stałą opieką. Jakoś mnie nie przekonał , bo przecież jeszcze nie rodzę . Weszłam pod prysznic i pomyślałam, że te skurcze zaraz się wyciszą i nie będzie z czym jechać. A tu niespodzanka: ze skurczy co 12-20 min zrobiły się skurcze co 2-4 min. SZOOOK. Ubierałam się już na szybko, modląc jednocześnie, żeby w drodze do szpitala nie odeszły mi wody - przecież będę cała mokra. Byłam głodna, wiec na szybko i na zimno zjadłam rosół z makaronem. Mąż musiał dopakować te ubrania córci, bo ja już nie dałam rady.
Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w drogę do Elbląga. PO drodze zaliczyliśmy tylko mały przystanek pod sklepem po wodę i coś do jedzenia na później. Dobrze, że nie wpadałam na pomysł, żeby iść do tego sklepu sama .

Do szpitala dotarlismy po 45 minutach, skurcze dalej były tak jak wześnie - co 2-4 min. Raz mocniejsze, raz słabsze.
Chwilka czekania na izbie przyjęć i zaprosili mnie do gabinetu. Oczywiście nie obyło się bez dyskusji dotyczącej tygodnia ciaży - wg. usg 36i3dz, wg om 38... no nie mogli się zdecydować. Badanie na fotelu - szyjki brak, rozwarcie na 3cm. Podpinają ktg, na zapisie skurczy brak, macica luźna jak gacie starego... A ja się zwijam na kozetce... Pytanie - co panią tak boli? -No przecież skurcz mam... -Ale się nie pisze... - Ale mam... - To gdzie panią boli - Tu i tu... - To może rzeczywiście skurcz... - WTF?? ; W międzyczasue tona papierów i trudnych pytań. Dostaję do uzupełnienia plan porodu i mam w nim zaznaczyć - TAK/NIE Nie wyrażam zgody na podanie środków przeciwbólowych zmieniających świadomość. CO ja mam tu zaznaczyć? Nie nie, Tak nie, mój mózg nie ogarnia.
Przyjmują mnie na oddział, na patologię - bo nie wiedzą czy rodzę... Poobserwują i się dowiedzą. Jest godzina 18.20

Trafiam na salę, są tam dwie dziewczyny. Oglądają "Jeden z dziesięciu" i radośnie odpowiadają na pytania. A ja wchodzę i ryczę. Łzy same mi lecą, nawet nie wiem czemu. Maciek próbuje ze mną pogadać. A ja ryczę... bo nie wiem co się dzieje. Bo nie wiedzą czy rodzę, czy nie rodzę. Czy zostanę tu zaraz sama leżeć, czy jednak pójdę na porodówkę. Przebieram się w seksowną piżamkę, nie chcę siedzieć w sali. Dziewczynu patrzą na mnie jak na wariatkę. Nie dziwię się im.
Wychodzimy na korytarz i tam sobie spaceruję. Co chwilę pojawia się skurcz, ładnie oddcham, łapię jakąś dobrą pozycję i tak sobie trwam. W międzyczasie dostaję antybiotyk na gbs + coś na płucka dla dziecka + paracetamol w kroplówce. Może coś złagodzi, nie łagodzi. Skurcze trwają. Położna tylko pyta czy widzę jakąś rożnicę. Nie widzę... Przed 20 zaprasza mnie na kolejne badanie - rozwarcie nie postępuje, dalej na 3 cm. Sprawdza tętno. Mówi, że może sie wszystko wyciszyć i nie urodzę. Załamka totalna. Pytam ją jeszcze do kiedy może być mąż... bo jeśli go odeślą, a poród się zacznie, to może nie zdążyć wrócić. Mamy czas do 22, zobaczymy co będzie dalej. Wracam do męża, jest mi zimno, chce mi się ryczeć. Idę się położyć do sali. Skurcze są, ale co 4 minuty. Maciek liczy, a ja z każdym skurczem podgryzam materac. Położna pojawia się zdecydowanie za częśto i podpytuje jak sytuacja. Jednocześnie tłumaczy, że nie może podpiąc oxytocyny, bo nie może wywołać porodu, który jeszcze nie jest w terminie. Musimy czekać na rozwój wydarzeń. Znowu ciekną mi łzy. Sama nie wiem dlaczego. Skurcze bolą, ale to tylko skurcze. Ja się boję o swoje maleństwo, że jeszcze nie jest gotowe. Po głowie krąży tysiącjeden myśli, że sama zrobiłam coś złego, że ten poród się rozkręca, że mogłam bardziej uważać na siebie, że to, że tamto. W tym samym czasie piszę smsy moją domową położną. Każe mi te myśli odganiać daleko; stara się mnie uspokoić.
Około 9 pojawia się szpitalna położna i zaprasza mnie na badanie. Rozklejam się jej całkowicie w zabiegowym, chwilę rozmawiamy i robi mi się lepiej. Łzy przestają beznadziejnie cieknąć. Sama ją przepraszam za swoje zachowanie, że normalnie tak nie ryczę... Nie wiem skąd taka reakcja.
Położna robi badanie - rozwarcie na 5 i idziemy na porodówkę. Teraz już jest wszystko na serio. Nie ma gdybania, poród się zaczął.

Trafiamy na salę porodową, mogę iść posiedzieć w wannie, wziąć prysznic, chcę siusiu ;D. Podłączają mnie pod zapis ktg - nieeeenawidzętegoaaaaa! - nie piszą się skurcze, ja się zwijam; oddychanie pomaga . Położna proponuje podłączenie oxy - teraz już może, bo poród trwa. Może go przyspieszyć, ale zwiększyc intensywność lub pozwolić trwać... Decyduję się na podpięcię. Od tej pory wszystko dzieje się szybciej i mocniej, zaczynam przeklinać, przestaję płakać, zaczynam się śmiać. A SKURCZE NADAL SIĘ NIE PISZĄ. Same położne ze mnie nie mogą, bo jak można śmiać się podczas skurczu (chyba skurczu, bo przecież na ktg prosta linia), dostaję jakiejś głupawki.
Odpinają mi ktg, mogę chwilę pochodzić, idę znowu siusiu, wracam. Skurcze są już wyrazne. Połżna pyta czy nie czuję parcia - nie czuję, o kur...a czuję.
Kładę się na łóżku, szybkie badanie, odchodzą wody, przyj... uczucie jakbbym miała wys.ać arbuza. Zaczynam panikować, ale mam się uspokoić, złapać oddech. Na ciele pojawiają się mrówki, kolejne parte... panika. Nic do mnie nie dociera - nie słyszę położnych. Gdzieś w tle tylko głos lekarza - dziewczyno ogarnij sie, jedno parcie i koniec. Ma rację. Mąż głaszcze mnie po twarzy i mówi - już jest! Mała ląduje mi na brzuchu. Jezu... czy zapłacze, czy wszysko jest okej, jest taka maleńka. Płacze, jest okej, jest moja, najpiękniejsza... Mąż przecina pępowinę. Mamy ją. 2600g i 53cm szczęścia. Godzina 22.40. 25.10.2017 Nasza trzecia rocznica ślubu.

Sam poród (od wejscia na salę) trwał 1godz35 min. Parte 5 min, może mniej. Zostałam delikatnie nacięta - ale to przez własną głupotę i panikę w trakcie. Mogę rodzić raz jeszcze

Super opis😊

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ila1000]

Napisane przez migotka1010

Szkoda, ze tak wyszlo ale Ty nas tymi skurczami nie strasz


Jak to? To bez wczesniejszego wybrania szpitala akurat tego nie moge liczyc na zzo? Cos mi sie nie wydaje.. No ale przerazilas mnie

Też☠mi się☠nie wydaje, ale słyszalam jak dziewczyna się☠zapisywała. Ja wszędzie jadę☠na pałę, a mam padaczkę, mam nadzieję na zzo

[stypi_89]

Napisane przez _itakinie_

Mam opis porodu - chcecie przeczytać?
Jest dłuugi i nuudny i mam nadzieję, że nie znajdziecie w nim traumatycznych przeżyc. Ja sama wspominam go bardzo pozytywnie - pomimo tylu wylanych łez


Oficjalnie chcę podziękować Wam dziewczyny za kciuki i wsparcie. Wiadomości na fejsie były mega i dodawały skrzydeł i wiary. Trzymam kciuki za kolejne porody, żeby były sprawne i bezbolesne
Jestem szczęśliwa, że mam swój skarb ze sobą; że jesteśmy juz w domku. Czuję, że w końcu jesteśmy w komplecie. Celebruję te chwile i cieszę się każdą radością .

Opis zamieszczam na "biało" - zeby nikogo nie zmuszać do lektury.

Mój opis porodu

Muszę napisać zanim ulecą szczegóły. Mąż zabrał synka na drzemkę, a ja nakarmiłam Ulę. Teraz mam chwilę dla siebie.


A więc...
We wtorek 24go miałam umówioną wizytę u swojego lekarza. Czułam się całkiem okej, choć ruch i aktywnośc ograniczyłam do minimum. Zaczęłam się ogarniać przed wizytą i okazało się, że znowu plamię. Trochę spanikowałam, ale wiedziałam, że zaraz będę wiedzieć co się dzieje. Asekuracyjnie zabrałam ze sobą torbę do szpitala.

Na wizycie lekarz stwierdził, że:
- szyjka skrócona, praktycznie jej nie ma, nie mierzy długości bo nie ma czego...
- plamienie jest z szyjki, czop podbity krwią
- łożysko okej, dzidzia okej.

Na początku wizyty ciśnienie w kosmos, później się ustabilizowało. Jakoś zdenerwowałam się opowiadaniem o wcześniejszej przygodzie szpitalnej, ogólnym samopoczuciu i plamieniu.
Umówiliśmy się na kolejną wizytę za tydzień. Sama jeszcze chciałam przesunąć wizytę na czwartek, żeby uniknąć zamieszania przed pierwszym listopada.
Maciek na odchodne zapytał czy dotrwam do terminu, lekarz stwierdził, że wątpi, ALE... mam się oszczędzać, zeby wytrwać jak najdłużej - 36t 2dz to trochę za wcześnie na rodzenie. Z drugiej strony jest już na tyle późno, że nie powinno być powodów do paniki.


Wróciliśmy do domu, wszystko było okej. Ogarnęłam synka do spania, zjadłam kolację, mąż poszedł na nockę.
W nocy zaczęły mnie nachodzić skurcze i pojawiło się pobolewanie jak przy okresie. Ale nic sobie z tego nie zrobiłam. Skurczyki były nieregularne i na tyle słabe, że udało mi się przespać noc. Rano już nie byłam taka pewna, że nic się nie dzieje. Czułąm bóle okresowe i skurczyki od czasu do czasu... pierwsze regularne pojawiły się co 30 min. Raz słabsze, raz mocniejsze. Kazałam się męzowi przespać po nocy, bo nie wiadomo czy nie będzie potrzeby, żeby zaraz jechać do szpitala.
Około piętnastej skurcze zrobiły się częstsze (co 12-20 minut) i mocniejsze - to znak, że coś się dzieje ;D. Zaprowadziłam synka na drzemkę licząc, że sama jeszcze trochę pośpię. Ale się nie dało... Obudziłam męża i zaczęliśmy rozmawiać co dalej. Stanęło na tym, że miałam zadzwonić do lekarza i zapytać co proponuje. NIe docierało do mnie, ze to może być już, że to się zaczyna. Na spokojnie dopakowałam jeszcze rzeczy do torby, chciałam iść pod prysznic, coś zjeść i spakować rzeczy dla córci. Wystarczyło je zgarnąć z komody do torby.

Lekarz bez zastanowienia powiedział, że mam jechać do szpitala, jeśli coś się dzieje, to będę w dobrych rękach i pod stałą opieką. Jakoś mnie nie przekonał , bo przecież jeszcze nie rodzę . Weszłam pod prysznic i pomyślałam, że te skurcze zaraz się wyciszą i nie będzie z czym jechać. A tu niespodzanka: ze skurczy co 12-20 min zrobiły się skurcze co 2-4 min. SZOOOK. Ubierałam się już na szybko, modląc jednocześnie, żeby w drodze do szpitala nie odeszły mi wody - przecież będę cała mokra. Byłam głodna, wiec na szybko i na zimno zjadłam rosół z makaronem. Mąż musiał dopakować te ubrania córci, bo ja już nie dałam rady.
Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w drogę do Elbląga. PO drodze zaliczyliśmy tylko mały przystanek pod sklepem po wodę i coś do jedzenia na później. Dobrze, że nie wpadałam na pomysł, żeby iść do tego sklepu sama .

Do szpitala dotarlismy po 45 minutach, skurcze dalej były tak jak wześnie - co 2-4 min. Raz mocniejsze, raz słabsze.
Chwilka czekania na izbie przyjęć i zaprosili mnie do gabinetu. Oczywiście nie obyło się bez dyskusji dotyczącej tygodnia ciaży - wg. usg 36i3dz, wg om 38... no nie mogli się zdecydować. Badanie na fotelu - szyjki brak, rozwarcie na 3cm. Podpinają ktg, na zapisie skurczy brak, macica luźna jak gacie starego... A ja się zwijam na kozetce... Pytanie - co panią tak boli? -No przecież skurcz mam... -Ale się nie pisze... - Ale mam... - To gdzie panią boli - Tu i tu... - To może rzeczywiście skurcz... - WTF?? ; W międzyczasue tona papierów i trudnych pytań. Dostaję do uzupełnienia plan porodu i mam w nim zaznaczyć - TAK/NIE Nie wyrażam zgody na podanie środków przeciwbólowych zmieniających świadomość. CO ja mam tu zaznaczyć? Nie nie, Tak nie, mój mózg nie ogarnia.
Przyjmują mnie na oddział, na patologię - bo nie wiedzą czy rodzę... Poobserwują i się dowiedzą. Jest godzina 18.20

Trafiam na salę, są tam dwie dziewczyny. Oglądają "Jeden z dziesięciu" i radośnie odpowiadają na pytania. A ja wchodzę i ryczę. Łzy same mi lecą, nawet nie wiem czemu. Maciek próbuje ze mną pogadać. A ja ryczę... bo nie wiem co się dzieje. Bo nie wiedzą czy rodzę, czy nie rodzę. Czy zostanę tu zaraz sama leżeć, czy jednak pójdę na porodówkę. Przebieram się w seksowną piżamkę, nie chcę siedzieć w sali. Dziewczynu patrzą na mnie jak na wariatkę. Nie dziwię się im.
Wychodzimy na korytarz i tam sobie spaceruję. Co chwilę pojawia się skurcz, ładnie oddcham, łapię jakąś dobrą pozycję i tak sobie trwam. W międzyczasie dostaję antybiotyk na gbs + coś na płucka dla dziecka + paracetamol w kroplówce. Może coś złagodzi, nie łagodzi. Skurcze trwają. Położna tylko pyta czy widzę jakąś rożnicę. Nie widzę... Przed 20 zaprasza mnie na kolejne badanie - rozwarcie nie postępuje, dalej na 3 cm. Sprawdza tętno. Mówi, że może sie wszystko wyciszyć i nie urodzę. Załamka totalna. Pytam ją jeszcze do kiedy może być mąż... bo jeśli go odeślą, a poród się zacznie, to może nie zdążyć wrócić. Mamy czas do 22, zobaczymy co będzie dalej. Wracam do męża, jest mi zimno, chce mi się ryczeć. Idę się położyć do sali. Skurcze są, ale co 4 minuty. Maciek liczy, a ja z każdym skurczem podgryzam materac. Położna pojawia się zdecydowanie za częśto i podpytuje jak sytuacja. Jednocześnie tłumaczy, że nie może podpiąc oxytocyny, bo nie może wywołać porodu, który jeszcze nie jest w terminie. Musimy czekać na rozwój wydarzeń. Znowu ciekną mi łzy. Sama nie wiem dlaczego. Skurcze bolą, ale to tylko skurcze. Ja się boję o swoje maleństwo, że jeszcze nie jest gotowe. Po głowie krąży tysiącjeden myśli, że sama zrobiłam coś złego, że ten poród się rozkręca, że mogłam bardziej uważać na siebie, że to, że tamto. W tym samym czasie piszę smsy moją domową położną. Każe mi te myśli odganiać daleko; stara się mnie uspokoić.
Około 9 pojawia się szpitalna położna i zaprasza mnie na badanie. Rozklejam się jej całkowicie w zabiegowym, chwilę rozmawiamy i robi mi się lepiej. Łzy przestają beznadziejnie cieknąć. Sama ją przepraszam za swoje zachowanie, że normalnie tak nie ryczę... Nie wiem skąd taka reakcja.
Położna robi badanie - rozwarcie na 5 i idziemy na porodówkę. Teraz już jest wszystko na serio. Nie ma gdybania, poród się zaczął.

Trafiamy na salę porodową, mogę iść posiedzieć w wannie, wziąć prysznic, chcę siusiu ;D. Podłączają mnie pod zapis ktg - nieeeenawidzętegoaaaaa! - nie piszą się skurcze, ja się zwijam; oddychanie pomaga . Położna proponuje podłączenie oxy - teraz już może, bo poród trwa. Może go przyspieszyć, ale zwiększyc intensywność lub pozwolić trwać... Decyduję się na podpięcię. Od tej pory wszystko dzieje się szybciej i mocniej, zaczynam przeklinać, przestaję płakać, zaczynam się śmiać. A SKURCZE NADAL SIĘ NIE PISZĄ. Same położne ze mnie nie mogą, bo jak można śmiać się podczas skurczu (chyba skurczu, bo przecież na ktg prosta linia), dostaję jakiejś głupawki.
Odpinają mi ktg, mogę chwilę pochodzić, idę znowu siusiu, wracam. Skurcze są już wyrazne. Połżna pyta czy nie czuję parcia - nie czuję, o kur...a czuję.
Kładę się na łóżku, szybkie badanie, odchodzą wody, przyj... uczucie jakbbym miała wys.ać arbuza. Zaczynam panikować, ale mam się uspokoić, złapać oddech. Na ciele pojawiają się mrówki, kolejne parte... panika. Nic do mnie nie dociera - nie słyszę położnych. Gdzieś w tle tylko głos lekarza - dziewczyno ogarnij sie, jedno parcie i koniec. Ma rację. Mąż głaszcze mnie po twarzy i mówi - już jest! Mała ląduje mi na brzuchu. Jezu... czy zapłacze, czy wszysko jest okej, jest taka maleńka. Płacze, jest okej, jest moja, najpiękniejsza... Mąż przecina pępowinę. Mamy ją. 2600g i 53cm szczęścia. Godzina 22.40. 25.10.2017 Nasza trzecia rocznica ślubu.

Sam poród (od wejscia na salę) trwał 1godz35 min. Parte 5 min, może mniej. Zostałam delikatnie nacięta - ale to przez własną głupotę i panikę w trakcie. Mogę rodzić raz jeszcze

Super opis! 😊 ale jak tak to czytam, to już zaczynam się bać 😨 jestem baaaaardzo słabo odporna na ból. Dosłownie wszystko mnie boli, dlatego mam nadzieję na zzo, jeśli w ogóle będę rodzić sn

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ila1000]

Napisane przez _itakinie_

Mam opis porodu - chcecie przeczytać?
Jest dłuugi i nuudny i mam nadzieję, że nie znajdziecie w nim traumatycznych przeżyc. Ja sama wspominam go bardzo pozytywnie - pomimo tylu wylanych łez

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Absolutnie nudny nie jest Dziękuję za tak szczegółowy opis porodu! To daje siłę Podpinam go pod pierwszą☠stronę Dzielna z Ciebie mamusia! Jeszcze raz gratulacje

[car00lina]

Itakinie, super opis. Najbardziej o tym parciu, bo to znajomy motyw z mojego pierwszego porodu: położna mówi, że mogę mieć uczucie jakby się chciało kupę, no więc skurcz za skurczem a w pewnym momencie mój lament, bo 'chce mi się i zaraz zrobie' a położna z uśmiechem że to główka wychodzi

[Molise]

itakinie super opis

Wydaje mi się, ze sporo mam z listy na pierwszej stronie się nie udziela ... ciekawe ile z nich już urodziło.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rododendron91]

Napisane przez _itakinie_

Mam opis porodu - chcecie przeczytać?
Jest dłuugi i nuudny i mam nadzieję, że nie znajdziecie w nim traumatycznych przeżyc. Ja sama wspominam go bardzo pozytywnie - pomimo tylu wylanych łez


Oficjalnie chcę podziękować Wam dziewczyny za kciuki i wsparcie. Wiadomości na fejsie były mega i dodawały skrzydeł i wiary. Trzymam kciuki za kolejne porody, żeby były sprawne i bezbolesne
Jestem szczęśliwa, że mam swój skarb ze sobą; że jesteśmy juz w domku. Czuję, że w końcu jesteśmy w komplecie. Celebruję te chwile i cieszę się każdą radością .

Opis zamieszczam na "biało" - zeby nikogo nie zmuszać do lektury.

Mój opis porodu

Muszę napisać zanim ulecą szczegóły. Mąż zabrał synka na drzemkę, a ja nakarmiłam Ulę. Teraz mam chwilę dla siebie.


A więc...
We wtorek 24go miałam umówioną wizytę u swojego lekarza. Czułam się całkiem okej, choć ruch i aktywnośc ograniczyłam do minimum. Zaczęłam się ogarniać przed wizytą i okazało się, że znowu plamię. Trochę spanikowałam, ale wiedziałam, że zaraz będę wiedzieć co się dzieje. Asekuracyjnie zabrałam ze sobą torbę do szpitala.

Na wizycie lekarz stwierdził, że:
- szyjka skrócona, praktycznie jej nie ma, nie mierzy długości bo nie ma czego...
- plamienie jest z szyjki, czop podbity krwią
- łożysko okej, dzidzia okej.

Na początku wizyty ciśnienie w kosmos, później się ustabilizowało. Jakoś zdenerwowałam się opowiadaniem o wcześniejszej przygodzie szpitalnej, ogólnym samopoczuciu i plamieniu.
Umówiliśmy się na kolejną wizytę za tydzień. Sama jeszcze chciałam przesunąć wizytę na czwartek, żeby uniknąć zamieszania przed pierwszym listopada.
Maciek na odchodne zapytał czy dotrwam do terminu, lekarz stwierdził, że wątpi, ALE... mam się oszczędzać, zeby wytrwać jak najdłużej - 36t 2dz to trochę za wcześnie na rodzenie. Z drugiej strony jest już na tyle późno, że nie powinno być powodów do paniki.


Wróciliśmy do domu, wszystko było okej. Ogarnęłam synka do spania, zjadłam kolację, mąż poszedł na nockę.
W nocy zaczęły mnie nachodzić skurcze i pojawiło się pobolewanie jak przy okresie. Ale nic sobie z tego nie zrobiłam. Skurczyki były nieregularne i na tyle słabe, że udało mi się przespać noc. Rano już nie byłam taka pewna, że nic się nie dzieje. Czułąm bóle okresowe i skurczyki od czasu do czasu... pierwsze regularne pojawiły się co 30 min. Raz słabsze, raz mocniejsze. Kazałam się męzowi przespać po nocy, bo nie wiadomo czy nie będzie potrzeby, żeby zaraz jechać do szpitala.
Około piętnastej skurcze zrobiły się częstsze (co 12-20 minut) i mocniejsze - to znak, że coś się dzieje ;D. Zaprowadziłam synka na drzemkę licząc, że sama jeszcze trochę pośpię. Ale się nie dało... Obudziłam męża i zaczęliśmy rozmawiać co dalej. Stanęło na tym, że miałam zadzwonić do lekarza i zapytać co proponuje. NIe docierało do mnie, ze to może być już, że to się zaczyna. Na spokojnie dopakowałam jeszcze rzeczy do torby, chciałam iść pod prysznic, coś zjeść i spakować rzeczy dla córci. Wystarczyło je zgarnąć z komody do torby.

Lekarz bez zastanowienia powiedział, że mam jechać do szpitala, jeśli coś się dzieje, to będę w dobrych rękach i pod stałą opieką. Jakoś mnie nie przekonał , bo przecież jeszcze nie rodzę . Weszłam pod prysznic i pomyślałam, że te skurcze zaraz się wyciszą i nie będzie z czym jechać. A tu niespodzanka: ze skurczy co 12-20 min zrobiły się skurcze co 2-4 min. SZOOOK. Ubierałam się już na szybko, modląc jednocześnie, żeby w drodze do szpitala nie odeszły mi wody - przecież będę cała mokra. Byłam głodna, wiec na szybko i na zimno zjadłam rosół z makaronem. Mąż musiał dopakować te ubrania córci, bo ja już nie dałam rady.
Wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w drogę do Elbląga. PO drodze zaliczyliśmy tylko mały przystanek pod sklepem po wodę i coś do jedzenia na później. Dobrze, że nie wpadałam na pomysł, żeby iść do tego sklepu sama .

Do szpitala dotarlismy po 45 minutach, skurcze dalej były tak jak wześnie - co 2-4 min. Raz mocniejsze, raz słabsze.
Chwilka czekania na izbie przyjęć i zaprosili mnie do gabinetu. Oczywiście nie obyło się bez dyskusji dotyczącej tygodnia ciaży - wg. usg 36i3dz, wg om 38... no nie mogli się zdecydować. Badanie na fotelu - szyjki brak, rozwarcie na 3cm. Podpinają ktg, na zapisie skurczy brak, macica luźna jak gacie starego... A ja się zwijam na kozetce... Pytanie - co panią tak boli? -No przecież skurcz mam... -Ale się nie pisze... - Ale mam... - To gdzie panią boli - Tu i tu... - To może rzeczywiście skurcz... - WTF?? ; W międzyczasue tona papierów i trudnych pytań. Dostaję do uzupełnienia plan porodu i mam w nim zaznaczyć - TAK/NIE Nie wyrażam zgody na podanie środków przeciwbólowych zmieniających świadomość. CO ja mam tu zaznaczyć? Nie nie, Tak nie, mój mózg nie ogarnia.
Przyjmują mnie na oddział, na patologię - bo nie wiedzą czy rodzę... Poobserwują i się dowiedzą. Jest godzina 18.20

Trafiam na salę, są tam dwie dziewczyny. Oglądają "Jeden z dziesięciu" i radośnie odpowiadają na pytania. A ja wchodzę i ryczę. Łzy same mi lecą, nawet nie wiem czemu. Maciek próbuje ze mną pogadać. A ja ryczę... bo nie wiem co się dzieje. Bo nie wiedzą czy rodzę, czy nie rodzę. Czy zostanę tu zaraz sama leżeć, czy jednak pójdę na porodówkę. Przebieram się w seksowną piżamkę, nie chcę siedzieć w sali. Dziewczynu patrzą na mnie jak na wariatkę. Nie dziwię się im.
Wychodzimy na korytarz i tam sobie spaceruję. Co chwilę pojawia się skurcz, ładnie oddcham, łapię jakąś dobrą pozycję i tak sobie trwam. W międzyczasie dostaję antybiotyk na gbs + coś na płucka dla dziecka + paracetamol w kroplówce. Może coś złagodzi, nie łagodzi. Skurcze trwają. Położna tylko pyta czy widzę jakąś rożnicę. Nie widzę... Przed 20 zaprasza mnie na kolejne badanie - rozwarcie nie postępuje, dalej na 3 cm. Sprawdza tętno. Mówi, że może sie wszystko wyciszyć i nie urodzę. Załamka totalna. Pytam ją jeszcze do kiedy może być mąż... bo jeśli go odeślą, a poród się zacznie, to może nie zdążyć wrócić. Mamy czas do 22, zobaczymy co będzie dalej. Wracam do męża, jest mi zimno, chce mi się ryczeć. Idę się położyć do sali. Skurcze są, ale co 4 minuty. Maciek liczy, a ja z każdym skurczem podgryzam materac. Położna pojawia się zdecydowanie za częśto i podpytuje jak sytuacja. Jednocześnie tłumaczy, że nie może podpiąc oxytocyny, bo nie może wywołać porodu, który jeszcze nie jest w terminie. Musimy czekać na rozwój wydarzeń. Znowu ciekną mi łzy. Sama nie wiem dlaczego. Skurcze bolą, ale to tylko skurcze. Ja się boję o swoje maleństwo, że jeszcze nie jest gotowe. Po głowie krąży tysiącjeden myśli, że sama zrobiłam coś złego, że ten poród się rozkręca, że mogłam bardziej uważać na siebie, że to, że tamto. W tym samym czasie piszę smsy moją domową położną. Każe mi te myśli odganiać daleko; stara się mnie uspokoić.
Około 9 pojawia się szpitalna położna i zaprasza mnie na badanie. Rozklejam się jej całkowicie w zabiegowym, chwilę rozmawiamy i robi mi się lepiej. Łzy przestają beznadziejnie cieknąć. Sama ją przepraszam za swoje zachowanie, że normalnie tak nie ryczę... Nie wiem skąd taka reakcja.
Położna robi badanie - rozwarcie na 5 i idziemy na porodówkę. Teraz już jest wszystko na serio. Nie ma gdybania, poród się zaczął.

Trafiamy na salę porodową, mogę iść posiedzieć w wannie, wziąć prysznic, chcę siusiu ;D. Podłączają mnie pod zapis ktg - nieeeenawidzętegoaaaaa! - nie piszą się skurcze, ja się zwijam; oddychanie pomaga . Położna proponuje podłączenie oxy - teraz już może, bo poród trwa. Może go przyspieszyć, ale zwiększyc intensywność lub pozwolić trwać... Decyduję się na podpięcię. Od tej pory wszystko dzieje się szybciej i mocniej, zaczynam przeklinać, przestaję płakać, zaczynam się śmiać. A SKURCZE NADAL SIĘ NIE PISZĄ. Same położne ze mnie nie mogą, bo jak można śmiać się podczas skurczu (chyba skurczu, bo przecież na ktg prosta linia), dostaję jakiejś głupawki.
Odpinają mi ktg, mogę chwilę pochodzić, idę znowu siusiu, wracam. Skurcze są już wyrazne. Połżna pyta czy nie czuję parcia - nie czuję, o kur...a czuję.
Kładę się na łóżku, szybkie badanie, odchodzą wody, przyj... uczucie jakbbym miała wys.ać arbuza. Zaczynam panikować, ale mam się uspokoić, złapać oddech. Na ciele pojawiają się mrówki, kolejne parte... panika. Nic do mnie nie dociera - nie słyszę położnych. Gdzieś w tle tylko głos lekarza - dziewczyno ogarnij sie, jedno parcie i koniec. Ma rację. Mąż głaszcze mnie po twarzy i mówi - już jest! Mała ląduje mi na brzuchu. Jezu... czy zapłacze, czy wszysko jest okej, jest taka maleńka. Płacze, jest okej, jest moja, najpiękniejsza... Mąż przecina pępowinę. Mamy ją. 2600g i 53cm szczęścia. Godzina 22.40. 25.10.2017 Nasza trzecia rocznica ślubu.

Sam poród (od wejscia na salę) trwał 1godz35 min. Parte 5 min, może mniej. Zostałam delikatnie nacięta - ale to przez własną głupotę i panikę w trakcie. Mogę rodzić raz jeszcze

Super opis. Aż i ja się wzruszyłam!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ewcia1368]

Napisane przez majkas

Itakinie, super opis szczegółowy!!! Dzielna byłaś!!!


A ja z premedytacją podałam Bąbelkowi spirytus (czytaj: zjadłam 3 cukierki trufle. Moje ulubione. Pierwszy raz od stycznia) Na tym etapie (ostatni dzień 39 tygodnia) stwierdziłam że już mogę 😂

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

to trufle mają spirytus? hehe nie wiedziałam :P może go coś ruszy kiedy idziesz na jakąś wizytę? powiedzą Ci coś o rozwarciu czy szyjce?
co stosujesz na to wywołanie? bo z tego co kojarzę to Ty chcesz już rodzić

Napisane przez _itakinie_

Na cały poród zapisał się JEDEN skurcz.

Pozniej na sali lezalam z dziewczyna, której skurcze sie pisały, a ona ich nie czuła

dokładnie, ja nie czaje o co chodzi z tym ktg, bo wiele dziewczyn pisze że albo im się skurcze nie piszą, albo pisza a one nie czują

Napisane przez Molise

itakinie super opis

Wydaje mi się, ze sporo mam z listy na pierwszej stronie się nie udziela ... ciekawe ile z nich już urodziło.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

właśnie, a fajnie by to było uporządkować. Ma któraś jakiś kontakt z facebookowymi dziewczynami żeby dawały tu znać czy coś...?

[kana158]

Hej, hej - moja Hanula to mały mleczny stworek. Dzielnie walczyła o lakatacje 😜
Mamy nadzieje, ze juz jutro bedziemy juz w domku! Strasznie tesknimy za starasza siostrą!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Wanilka5]

Napisane przez whenee

Just szkoda że się nie udało, ale dobrze też że nie było to bardzo bolesne i traumatyczne.

Mój mąż tylko mówi Hanka wychodź już ! A ja mu mówię że jeszcze nie ma gdzie się podziać.

Molise jak tam twoja łazienka? My montujemy szafkę pod umywalkę.

Byliśmy na zakupach w Biedronce kasjerka 2 razy nam policzyła papier, dopiero w domu się zorientowałam. Szkoda 12 zł, a pogoda taka fatalna... Złam...

Nam kiedy policzył 6 Coca-Coli a nie 2..i też się wkurzylam

Napisane przez Molise

itakinie super opis

Wydaje mi się, ze sporo mam z listy na pierwszej stronie się nie udziela ... ciekawe ile z nich już urodziło.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie przydalobysie je pousuwac które się od dawna nie odzywaja

Dziś taka pogoda że do 17 w lozku leżałam z mężem a później kościół a teraz gofry robimy z rodzeństwem

A i kolezanka mamy dałam nam taki prezent dla malej tylko jak to wyprać?20171029_202646.jpg

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ila1000]

Napisane przez ewcia1368

to trufle mają spirytus? hehe nie wiedziałam :P może go coś ruszy kiedy idziesz na jakąś wizytę? powiedzą Ci coś o rozwarciu czy szyjce?
co stosujesz na to wywołanie? bo z tego co kojarzę to Ty chcesz już rodzić



dokładnie, ja nie czaje o co chodzi z tym ktg, bo wiele dziewczyn pisze że albo im się skurcze nie piszą, albo pisza a one nie czują



właśnie, a fajnie by to było uporządkować. Ma któraś jakiś kontakt z facebookowymi dziewczynami żeby dawały tu znać czy coś...?

Mogę uporządkować, ale w poprzednim wątku pisałyście, aby nie robić kolejnych podziałów. Więc zrobię, jak chcecie.
Jeśli chcecie, mogę wrzucić☠do zaginionych.

[eemmaa]

Ja przyznam szczerze że wolałabym listę uporządkować,bo się już gubię na tej pierwszej stronie i nie wiem co i jak 😂
U mnie bez zmian. Boli podbrzusze, kilka skurczy i tyle. Nic się nie dzieje 😉

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:08 ----------

Napisane przez Wanilka5

Nam kiedy policzył 6 Coca-Coli a nie 2..i też się wkurzylam

No właśnie przydalobysie je pousuwac które się od dawna nie odzywaja

Dziś taka pogoda że do 17 w lozku leżałam z mężem a później kościół a teraz gofry robimy z rodzeństwem

A i kolezanka mamy dałam nam taki prezent dla malej tylko jak to wyprać?Załącznik 7292551

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale piękny wzór! Ja bym uprała w pralce (program pranie ręczne/delikatne itp). Ręcznie praktycznie już nic nie porę 😛

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:13 ----------

Napisane przez kana158

Hej, hej - moja Hanula to mały mleczny stworek. Dzielnie walczyła o lakatacje 😜
Mamy nadzieje, ze juz jutro bedziemy juz w domku! Strasznie tesknimy za starasza siostrą!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kciuki za wyjście jutro 😘

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:17 ---------- Poprzedni post napisano o 21:13 ----------

Napisane przez _itakinie_

Krzyzowe wlasnie. Z brzucha bylo kilka.

Normalnie aż się trzęsę na myśl o bólach krzyżowych...


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Molise]

Napisane przez ila1000

Mogę uporządkować, ale w poprzednim wątku pisałyście, aby nie robić kolejnych podziałów. Więc zrobię, jak chcecie.
Jeśli chcecie, mogę wrzucićdo zaginionych.

Ja myślę, ze nikt się nie obrazi za wrzucenie do zaginionych. Jak się mamusie odezwą to zawsze można przerzucić znów na listę. A tak to lista jest długa, a połowa się nie odzywa.

Napisane przez kana158

Hej, hej - moja Hanula to mały mleczny stworek. Dzielnie walczyła o lakatacje
Mamy nadzieje, ze juz jutro bedziemy juz w domku! Strasznie tesknimy za starasza siostrą!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Trzymam kciuki za wyjście !


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[majkas]

Napisane przez ewcia1368

to trufle mają spirytus? hehe nie wiedziałam może go coś ruszy kiedy idziesz na jakąś wizytę? powiedzą Ci coś o rozwarciu czy szyjce?
co stosujesz na to wywołanie? bo z tego co kojarzę to Ty chcesz już rodzić


właśnie, a fajnie by to było uporządkować. Ma któraś jakiś kontakt z facebookowymi dziewczynami żeby dawały tu znać czy coś...?

Chciałam rodzić już 22.10 albo 24.10. Teraz wolę kilka dni nie, bo jestem w trakcie gotowania na zapas i chciałabym jeszcze wyciąć dynię na Halloween 😂

Wszystkie metody wywoływania opisałam na FB, stosuję różnie w zależności od humoru.

A co do badania to mam z położną w piątek, ale nie sądzę żeby sprawdziła szyjkę, tu w Irlandii chyba w ogóle mają to w nosie jeśli nie ma wskazań (raz mi badali w 21 tygodniu jak mi brązowo czerwony czop wyszedł i poleciałam spanikowana na pogotowie).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ila1000]

Napisane przez Molise

Ja myślę, ze nikt się nie obrazi za wrzucenie do zaginionych. Jak się mamusie odezwą to zawsze można przerzucić znów na listę. A tak to lista jest długa, a połowa się nie odzywa.





Trzymam kciuki za wyjście !


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wrzuciłam osoby, które skrajnie mało się odzywały... Jeśli uważacie, że kogoś powinnam dopisać, dajcie znać.

[whenee]

Napisane przez Wanilka5

Nam kiedy policzył 6 Coca-Coli a nie 2..i też się wkurzylam

No właśnie przydalobysie je pousuwac które się od dawna nie odzywaja

Dziś taka pogoda że do 17 w lozku leżałam z mężem a później kościół a teraz gofry robimy z rodzeństwem

A i kolezanka mamy dałam nam taki prezent dla malej tylko jak to wyprać?Załącznik 7292551

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pojechaliśmy żeby i im nie robić kłopotu wzięłam ten 2 papier, będzie srajtasma na zapas ale gdybym nie zobaczyła na paragon to bym się nie zczaiła.

Ja bym wrzuciła do pralki na delikatne albo ręcznie. Zrobiłam dzisiaj ostatnie pranie hankowe. Już mam dość, wychlapalam prawie 1,5 litra płynu na te wszystkie prania. Kupiłam proszek w Biedronce zobaczymy jak się sprawuje.

Też jestem za porządkiem na pierwszej stronie.

A fejsbukowe dziewczyny które tu się nie udzielają już się rozpakowaly?

[ila1000]

Napisane przez whenee

Pojechaliśmy żeby i im nie robić kłopotu wzięłam ten 2 papier, będzie srajtasma na zapas ale gdybym nie zobaczyła na paragon to bym się nie zczaiła.

Ja bym wrzuciła do pralki na delikatne albo ręcznie. Zrobiłam dzisiaj ostatnie pranie hankowe. Już mam dość, wychlapalam prawie 1,5 litra płynu na te wszystkie prania. Kupiłam proszek w Biedronce zobaczymy jak się sprawuje.

Też jestem za porządkiem na pierwszej stronie.

A fejsbukowe dziewczyny które tu się nie udzielają już się rozpakowaly?

W sensie które?;p

[whenee]

Napisane przez ila1000

W sensie które?;p

Doczytałam że magdziunia, nadehza się rozpakowały a zagramanicznie?

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:38 ----------

Dziobun?

[aczka5]

Itakinie, ale piekny opis tyle szczegolow.

U nas Grzegorz troche postraszyl, kisimy sie w domu. Starszak troche na glowe juz dostaje, brak tlenu chyba. A Toleczek poki co jest aniolkiem. 😊
I dzisiaj odpadl mu pepek 😀✌

Zadna dzis nie rodzi? 😀

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ila1000]

Napisane przez whenee

Doczytałam że magdziunia, nadehza się rozpakowały a zagramanicznie?

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:38 ----------

Dziobun?

Dziobun w tamtym wątku się udzielała

listopadówki 3

---------- Dopisano o 22:47 ---------- Poprzedni post napisano o 22:46 ----------

Napisane przez aczka5

Itakinie, ale piekny opis tyle szczegolow.

U nas Grzegorz troche postraszyl, kisimy sie w domu. Starszak troche na glowe juz dostaje, brak tlenu chyba. A Toleczek poki co jest aniolkiem. 😊
I dzisiaj odpadl mu pepek 😀✌

Zadna dzis nie rodzi? 😀

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Super, że dziecię młodsze daje pożyć

[sugar cube]

Napisane przez aczka5

Itakinie, ale piekny opis tyle szczegolow.

U nas Grzegorz troche postraszyl, kisimy sie w domu. Starszak troche na glowe juz dostaje, brak tlenu chyba. A Toleczek poki co jest aniolkiem. 😊
I dzisiaj odpadl mu pepek 😀✌

Zadna dzis nie rodzi? 😀

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja myslalam, ze moze moze sie cos rozkrecimam jakies tam skurcze, nawet momentami byly co 5-7 minut, ale nie boli jakos bardzo i czuje tylko jak leze. A ze pol dnia na kanapie serial ogladalismy, to wydawalo mi sie, ze cos z tego bedzie. Jak sie krece po domu, to juz niekoniecznie cos czuje. Ciekawe czy zasne dzisiaj jak sie sytuacja utrzyma.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Wanilka5]

Napisane przez eemmaa

Ja przyznam szczerze że wolałabym listę uporządkować,bo się już gubię na tej pierwszej stronie i nie wiem co i jak 😂
U mnie bez zmian. Boli podbrzusze, kilka skurczy i tyle. Nic się nie dzieje 😉

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:08 ----------


Ale piękny wzór! Ja bym uprała w pralce (program pranie ręczne/delikatne itp). Ręcznie praktycznie już nic nie porę 😛

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:13 ----------


Kciuki za wyjście jutro 😘

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:17 ---------- Poprzedni post napisano o 21:13 ----------


Normalnie aż się trzęsę na myśl o bólach krzyżowych...


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję no musze wyprać bo niemilosiernie śmierdzi;/

Napisane przez whenee

Doczytałam że magdziunia, nadehza się rozpakowały a zagramanicznie?

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:38 ----------

Dziobun?

Oo to gratuluję dziewczyna bo one są na tyle 1 FB przed podziałem?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz