Randki przez Internet cz. 3.

[Ellen_Ripley]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89103407]Oglądałam na Netflixie dokument Tinder Swindler i jestem w szoku. Dobrze, że ja takich pozerów zawsze dawałam od razu w lewo [/QUOTE]

Ale niektóre z tych kobiet niewiele lepsze, niż on. Wielce zakochana po miesiącu, głównie w wizji latania prywatnym odrzutowcem, wejścia do ultra bogatej rodziny, zakupów w Gucci itp. Już nie wspominając co trzeba mieć w głowie, aby nie pierwszej randce wsiąść z kimś obcym w samolot i lecieć do innego kraju. Niech one się cieszą, że on nie handlował żywym towarem, a "jedynie" oszukiwał na kasę. Współczuję nabranych kredytów, naprawdę, ale to wciskanie kitu o wielkiej miłości, porozumieniu dusz to mogłyby sobie darować. Strasznie płytkie te relacje tam ukazano. Większość go wybierała tak naprawdę tylko z powodu ukazanego na Tinderze bogactwa i stylu życia. A facet ani specjalnie ładny, ani z porywającym charakterem.

---------- Dopisano o 00:36 ---------- Poprzedni post napisano o 00:31 ----------

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;89103385]Jestem niemal pewna, że nie chodziło wówczas o pisanie co 20 minut jako przykład był podany facet, który napisał rano na dzień dobry, a potem popołudniu napisał, czemu mu dziewczyna nie odpisała. Padły argumenty, że dziewczyny podczas pracy nie mają czasu pisać i czują się osaczane. A z drugiej strony teraz faceci, którzy nie piszą kilkanaście godzin, bo są zalatani (w domyśle - praca), to są niezainteresowani na pewno...

Powiem wam szczerze, że gdybym była facetem szukającym kobiety na tinderze i szukała tu inspiracji, co robić by sprostac oczekiwaniom kobiet na tym portalu, to bym dostała zawrotu głowy i rzucila ten tinder w uj :-D bo to wszystko się wyklucza. Piszesz za często źle, za rzadko też źle. Piszesz zwykłe "hej co słychać" źle ;-) jak zbyt wymyślnie napiszesz na początku, to też dziwny jesteś... i tak dalej
[/QUOTE]

Zgadzam się z Tobą. Czasami warto się nieco uważniej przyjrzeć sobie, a nie ciągle "facet to, facet tamto, a bo on dziwny". Pomijam oczywiście ewidentnie krzywe akcje, jakieś nałogi itp. Natomiast wybrzydzanie nad tym, że ta druga strona ma jakieś oczekiwania, pragnienia często jest tu przesadne. Dlatego ja w tamtym przypadku napisałam dziewczynie, aby się nieco zastanowiła czego sama chce, bo facet ma prawo wybadać, czy jest nim zainteresowana i jeżeli ją nawet taka komunikacja aż tak męczy, to...

[Miss_Suze]

Napisane przez Malinowanuta

MIło, powodzenia

Dziękuję

Mimo wszystko będę podchodzić do tej znajomości ostrożnie, nie chcę znowu się sparzyć.

[sublips]

Sorry, ale takie pisanie, że jak zadowolić kobietę na Tinderze, to kojarzy mi się z wiadomo jaką grupą. Przecież w tym wątku nie wypowiada się jedna kobieta, więc nie "kobiety tak mają", ale każda użytkowniczka ma jakąś tam swoją wizję relacji. Najpierw to trzeba mieć rozmowę taką, w której właśnie ktoś w sumie pisze tylko po to, żeby pisać, żeby zrozumieć, o co chodzi - jest to męczące. Choć rzeczą oczywistą jest to, że przecież tutaj chodzi o to, że ta osoba się po prostu nie podoba.

A co do wybrednych kobiet na Tinderze - a mężczyźni to nie są wybredni, co . Ja się z tego cieszę, że wiele kobiet w końcu jest wybrednych, ceni siebie, nie zadowala się byle jaką relacją - niestety, więcej kobiet z uwagi na wychowanie i inne elementy ma tendencje do tolerowania wszystkich zachowań misiaczków.

Poza tym wcale nie jest prosto kogoś poznać sensownego.

[Yellow_Cherry]

Wczoraj mialam "ciekawa" Rozmowe na tindku. Napisal o 10, akurat w pracy mialam troche urwania glowy, ze nie bylo kiedy do kibleka isc, odpisalam jak wrocilam do domu - juz pretensje, ze mam zryw potem odpisywalam po killu minutach, bo jednak nie mam przyklejonego telefonu do reki, a w domu zawsze sie cos robi, to uslyszalam, ze jestem niepowazna, bo pewnie pisze z 10 na raz i nie mam czasu na niego, a jego nie interesuje... Grupen sex 🤯 nawet nie wiem skad mu takie cos do glowy przyszlo. Potem mowil cos o dzieciach, na pytanie ile ich ma dostalam z☠☠☠.ke ze tyle ze czasu nie ma i ogolnie wszystkie laski wymiekaja jak slysza ze jest wdowcem z dziecmi. Nie dalo sie dogadac bo na wszystko problemy widzial to chcial dzwonic, bo piszac mozna klamac a telefonicznie mowi sie prawde

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Yellow_Cherry

Wczoraj mialam "ciekawa" Rozmowe na tindku. Napisal o 10, akurat w pracy mialam troche urwania glowy, ze nie bylo kiedy do kibleka isc, odpisalam jak wrocilam do domu - juz pretensje, ze mam zryw potem odpisywalam po killu minutach, bo jednak nie mam przyklejonego telefonu do reki, a w domu zawsze sie cos robi, to uslyszalam, ze jestem niepowazna, bo pewnie pisze z 10 na raz i nie mam czasu na niego, a jego nie interesuje... Grupen sex 🤯 nawet nie wiem skad mu takie cos do glowy przyszlo. Potem mowil cos o dzieciach, na pytanie ile ich ma dostalam z☠☠☠.ke ze tyle ze czasu nie ma i ogolnie wszystkie laski wymiekaja jak slysza ze jest wdowcem z dziecmi. Nie dalo sie dogadac bo na wszystko problemy widzial to chcial dzwonic, bo piszac mozna klamac a telefonicznie mowi sie prawde

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ojej, co za egzemplarz.

Koleżanka mi wysłała screena z indyka z rodzinnych stron.
"Proszę wysyłać CV z klauzulą RODO. W celu kopulacji. Grafik mam napięty"
Najlepsze że koleżanka się z tym typem spotkała rok temu i uciekła po 15 minutach. Facet nie ma pracy i nigdy nie miał nic na dłużej niż kilka miesięcy, mieszka z mamą i mama wie wszystko najlepiej i on biedny nie rozumie, czemu kobiety są takie złe. Facet pod 40 już ))

Także dziewczyny właśnie dobrze, że macie wymagania. Nie jesteśmy od pisania usprawiedliwień. Jeśli intuicja mówi, że coś jest nie tak, to tak jest.

Też uważam, że jak ktoś chce, to odpisze i nie będzie zwlekał kilkanaście godzin. I jeśli takiej relacji chcecie to warto to komunikować i tego wymagać.

Ja jednak preferuje dłuższe rozmowy raz dziennie, wieczorem, kiedy mam czas. I tak z obecnym ramdkowiczem rozmawiamy, to jest właśnie ten moment relaksu o którym wspomniała klatka. Przed pierwszym spotkaniem pisaliśmy więcej, ale cieszę się że ten stan rzeczy się naturalnie zmienił po zapoznaniu na żywo.

[Miss_Suze]

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

[WesolyGrzyb]

Napisane przez Miss_Suze

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

Jeśli masz lękowy styl przywiązania to nie ma za bardzo drogi na skróty, w grę wchodzi terapia lub od bidy jakiś kurs w necie. Od siebie mogę polecić taki kanał na yt: Personal Development School, tam pod hasłem "anxious attachment style" znajdziesz bardzo ciekawe materiały
Raczej bym tego problemu nie próbowała rozwiązać przez "tłumienie zauroczenia", bo jest zbyt głęboko osadzony, a pozabezpieczny styl przywiązania to nie są przelewki tylko cecha, która rujnuje ludziom związki.

[Miss_Suze]

Napisane przez WesolyGrzyb

Jeśli masz lękowy styl przywiązania to nie ma za bardzo drogi na skróty, w grę wchodzi terapia lub od bidy jakiś kurs w necie. Od siebie mogę polecić taki kanał na yt: Personal Development School, tam pod hasłem "anxious attachment style" znajdziesz bardzo ciekawe materiały
Raczej bym tego problemu nie próbowała rozwiązać przez "tłumienie zauroczenia", bo jest zbyt głęboko osadzony, a pozabezpieczny styl przywiązania to nie są przelewki tylko cecha, która rujnuje ludziom związki.

Czy to lękowy styl przywiązania to nie wiem, bo fragment z niską samooceną (moim zdaniem mam samoocenę w normie) i tym, że nie mogłam liczyć na rodziców, a tak na serio moi rodzice byli jednymi z lepszych rodziców nie pasuje. Takie coś wyczytałam na necie skąd ten lękowy styl się bierze. Może to przez mojego alvaro ostatniego czuję taki stres. Dziękuję za polecenie kanału, na pewno zajrzę

[93c415117c97e4de5dd6a9da4f68eac238056681_62f82d1ce6160]

Napisane przez Miss_Suze

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

Przypomnij sobie, że i tak na końcu okażę się, że nie jest nawet w 50% tak fajny, jak Ci się wydawało w tym "stanie odklejenia". As always.

[Miss_Suze]

[1=93c415117c97e4de5dd6a9d a4f68eac238056681_62f82d1 ce6160;89103920]Przypomnij sobie, że i tak na końcu okażę się, że nie jest nawet w 50% tak fajny, jak Ci się wydawało w tym "stanie odklejenia". As always.[/QUOTE]

No to prawda, bo zauroczenie to takie idealizowanie kogoś i klapki na oczach

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Miss_Suze

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

Terapia? Mówiłas chyba, ze bedziesz chodzic, bo wlasnie masz chaos. Generalnie to mowilas ze randki chcesz uciąć żeby sobie wszytsko ulozyc. No nic sie nie zmieni, jak ty nic nie zmienisz

[WesolyGrzyb]

Napisane przez Miss_Suze

Czy to lękowy styl przywiązania to nie wiem, bo fragment z niską samooceną (moim zdaniem mam samoocenę w normie) i tym, że nie mogłam liczyć na rodziców, a tak na serio moi rodzice byli jednymi z lepszych rodziców nie pasuje. Takie coś wyczytałam na necie skąd ten lękowy styl się bierze. Może to przez mojego alvaro ostatniego czuję taki stres. Dziękuję za polecenie kanału, na pewno zajrzę

Ja też nie wiem, czy to jest dokładnie to - tak strzelałam, bo dużo punktów mi się po prostu zgadza np. dość szybkie zauroczenie i tempo znajomości, przeskakiwanie z jednej relacji do drugiej, martwienie się.
Wcale nie piszę tego złośliwie ani nic, ja to do tej pory nie wiem, jaki był/jest mój styl dokładnie, bo żaden mi nie pasuje na 100%, ale staram się eliminować u siebie w miarę możliwości objawy "pozabeczpieczne", czy to unikające czy to lękowe. Trudno też to wszystko podciągnąć pod jeden styl, bo i my się zmieniamy i też to wszystko jest takie raczej płynne. Też mi się zdarza pomyśleć "ooo dziś mi chłop wysłał mniej serc, pewnie już mu tak nie zależy", ale się po prostu po chwili pukam w głowę i bardziej puszczam durne myśli mimochodem, staram się z nimi nie identyfikować xD. Na pewno znalezienie konsekwentnego, przewidywalnego partnera też będzie dobrym pomysłem.

[KathyLeonia]

Napisane przez Miss_Suze

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

ech miałąm podobnie. Ciągłe czekanie na telefon, na sms z jego strony czy napisze czy nie napisze czy ja mam napisać. Ale wzięłam się zaparłam w sobie i stwierdziłam o nie, chłopie, jak Ci zależy to rusz dupę, bądź tym zdobywcą i sam pisz. I to była najskuteczniejsza linia ataku Uwierz mi, chłop normalnie wychodził sam z siebie

[Miss_Suze]

Tak, na terapię chodzę, ale nigdy nie myślałam, że mam zły styl przywiązywania. Też na tej terapii nie tylko rozmawiam o facetach. Na razie tylko jedna sesja za mną, więc to są dopiero początki początków.

No przez tego tindera to ja miałam mnóstwo tych facetów, że sama się nie łapie w tym W sensie randek, nie związków. Ja tak mam od zawsze, że jeżeli coś ma wyjść to albo zakocham się szybko albo wcale, póki co to się sprawdza. Ale chyba dużo osób tak ma, raczej mało kto się zakochuje przez X miesięcy.

Ja też staram się panować nad swoimi zachowaniami, emocjami. Na tego gościa to bym chętnie się rzuciła, ale nie zrobię tego, bo chce jednak go na trzeźwo poznać. Przez tindka miałam znajomość z osobą, która na mnie naciskała i to we mnie zabiło po prostu wszystkie pozytywne uczucia, więc to gwóźdź do trumny się z czymś spieszyć.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Jak dla mnie ten zły styl przywiązania to trochę stwierdzenie na wyrost. Dużo osób w pierwszej fazie zakochania nie może się skupić na niczym innym tylko myśleniu o obiekcie uczuć. Ot to kwestia hormonów i biologii, a nie koniecznie jakiś problemów do przepracowania na terapii. Natomiast nie wiem czy można coś na to poradzić oprócz przeczekania aż najsilniejsze emocje opadną albo całkowicie odcięcia się od ich triggera (na przykład kiedy uczucia są nieodwzajemnione albo wiemy że ta relacja nie będzie dla nas dobra).

[Miss_Suze]

Tak teraz czytam o tych stylach przywiązania. Kurcze, ja bym powiedziała, że mam wszystkie, ale zależy od sytuacji i etapu życia.

[Ellen_Ripley]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89103976]Jak dla mnie ten zły styl przywiązania to trochę stwierdzenie na wyrost. Dużo osób w pierwszej fazie zakochania nie może się skupić na niczym innym tylko myśleniu o obiekcie uczuć. Ot to kwestia hormonów i biologii, a nie koniecznie jakiś problemów do przepracowania na terapii. Natomiast nie wiem czy można coś na to poradzić oprócz przeczekania aż najsilniejsze emocje opadną albo całkowicie odcięcia się od ich triggera (na przykład kiedy uczucia są nieodwzajemnione albo wiemy że ta relacja nie będzie dla nas dobra).[/QUOTE]

Głos rozsądku.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Miss_Suze

Ja się za inne wizażanki nie wypowiadam, ale z mojej perspektywy czuję się osaczona jak facet po kilka razy dziennie pyta np 'jak samopoczucie?', że ewidentnie widać, że ktoś na siłę chce ciągnąć rozmowę. Albo miałam przypadek, że facet mnie spamował co minutę (nie 20, co minutę) wiadomościami, a jak nie odpisywałam to miał ból du.., mi o takie osaczanie chodziło jakby co.



O, to to



Jaaaj, ale super było. Po tych dwóch spotkaniach byłam taka niepewna, ale po dzisiejszym.. Już czuję te nieszczęsne motyle w brzuchu. Przełamaliśmy pierwszy dotyk. Jeździliśmy na łyżwach trzymając się za ręce Mam nadzieję, że to się jakoś fajnie rozwinie dalej, choć na razie bym wolała te moje zauroczenie zgasić, bo mi się pod wpływem tych uczuć mózg wyłącza

To tutaj już nie chodzi o częstość kontaktu, ale o jego jakość. Jeśli facet nie ma za bardzo nic ciekawego do powiedzenia albo do zagajenia rozmowy poza "jak tam samopoczucie?" cały czas, to albo jest po prostu nudny albo nie potrafi prowadzić rozmów online, które jednak mają inną specyfikę niż na żywo.

Napisane przez Yellow_Cherry

O tym pisaniu co 20 minut i uczuciu osaczenia, to ja tak mialam. Pisal z pytaniami co tam, jak sie czuje, czy sie wyspalam, jak tam zdrowie moich rodzicow, jak sie maja moje psy, jak w pracy... Jak napisalam np ze kiepsko, bo kierownik zawalil mnie robota, albo mial pretensje do wszystkich o cos, to bylo pocieszanie typu "jaki on niedobry, nie docenia cie, lobuz jeden, usmiechnij sie do niego, to zmieknie i bedzie milszy", z jednej strony protekcjonalne, z drugiej jakby dziecko pisalo. Dla mnie taki natlok pytan z d. Wzietych to gorsze niz jak facet nie napisze przez caly dzien.
Zwlaszcza jak nie ma tego efekty wow na poczatku, ktory pozwala na sporo przymknac oko

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No, ale mi właśnie o coś takiego chodziło. Ja w tym przykładzie nie widzę nic złego. Wiele dziewczyn wypowiada się, że facet słabo rokuje gdy tylko pisze "co słychać" albo "co o sobie powiesz", a nie potrafi w rozmowie nic dac od siebie...

W twoim przykładzie facet zagaduje na różne tematy, wykazuhey empatię. Gdy coś napiszesz - odpowiada - nawiązuje do tego. A i tak jest źle ;-)

Ok, rozumiem, że tu chodzi o to, że pisze co 20 minut, to za często (moim zdaniem po prostu podtrzymuje rozmowę, prowadzi dialog). Ale wyżej ktos pisal, że jak kilkanaście godzin nie odpisujez to też źle. No weź i bądź tu madry ;-)

Napisane przez Miss_Suze

Dziewczyny, a macie jakieś sposoby, żeby uczucie zauroczenia stłumić? Mimo, że relacja trwa to chcę się tego pozbyć, bo mi wtedy odwala. Czuję wieczny stres, jeść nie mogę, już zaczynam analizować kiedy się odezwał No u mnie ten stan jest męczący A bym chciała do tej relacji podchodzić tak w zupełności na luzie.

Myślę, że źle do tego podchodzisz. Nie o to chodzi, żeby tłumić uczucia. Bo skoro odczuwasz do kogoś sympatię, to co? Miałabyś sobie w myślach obrzydzać faceta czy coś? A na końcu byś tę relację zakończyła, bo tak go sobie obrzydzisz, że już nie będziesz chciała? ;-)

Wracamy do wcześniejszego tematu tu poruszanego - jestes bardzo młoda, a czujesz jakieś parcie na związek, że zegar tyka, muszę kogoś znaleźć, nie chcę być sama. Dużo randek na tinderze. Jak ktoś zauważył, miałaś sobie zrobić przerwę, a szybko wróciłaś. Moim zdaniem stąd bierze się twój stres, stresujesz się jakby koniecznie musiało się udać, jakby zadanie do zaliczenia.

Nie wiem czy jest na to inne lekarstwo, niż ułożenie sobie w głowie, że mam czas, jestem młoda, bawię się, spotykam bez presji. Może znajdz sobie jakieś hobby? Nie wiem, np. właśnie nauka języka? Żebyś tyle nie myślała o tym kiedy facet napisze i nie analizowala, daj temu wejść na naturalne tory, nie traktuj jak zadania do wykonania - że już muszę wejść na poziom, w którym piszemy codziennie a facet odzywa się w takiej a takiej częstotliwości... Może pomoże ci to, że facet pewnie tak samo się stresuje i zastanawia, kiedy napiszesz? Albo kiedy powinien napisać do ciebie - czy nie za wcześnie, czy nie za późno?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Miss_Suze]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89103976]Jak dla mnie ten zły styl przywiązania to trochę stwierdzenie na wyrost. Dużo osób w pierwszej fazie zakochania nie może się skupić na niczym innym tylko myśleniu o obiekcie uczuć. Ot to kwestia hormonów i biologii, a nie koniecznie jakiś problemów do przepracowania na terapii. Natomiast nie wiem czy można coś na to poradzić oprócz przeczekania aż najsilniejsze emocje opadną albo całkowicie odcięcia się od ich triggera (na przykład kiedy uczucia są nieodwzajemnione albo wiemy że ta relacja nie będzie dla nas dobra).[/QUOTE]



Z tym odcięciem to racja. Po moim alvaro przestałam go w ogóle oglądać na social mediach, było ciężko, dwie noce nieprzespane tym bardziej na tym wyjeździe, ale po tygodniu już tylko o nim myślałam.. Ah, co za marnotractwo czasu, on taki idealny nie był

[Ellen_Ripley]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;89103980]
(...)
Wracamy do wcześniejszego tematu tu poruszanego - jestes bardzo młoda, a czujesz jakieś parcie na związek, że zegar tyka, muszę kogoś znaleźć, nie chcę być sama. Dużo randek na tinderze. Jak ktoś zauważył, miałaś sobie zrobić przerwę, a szybko wróciłaś. Moim zdaniem stąd bierze się twój stres, stresujesz się jakby koniecznie musiało się udać, jakby zadanie do zaliczenia.

Nie wiem czy jest na to inne lekarstwo, niż ułożenie sobie w głowie, że mam czas, jestem młoda, bawię się, spotykam bez presji. Może znajdz sobie jakieś hobby? Nie wiem, np. właśnie nauka języka? Żebyś tyle nie myślała o tym kiedy facet napisze i nie analizowala, daj temu wejść na naturalne tory, nie traktuj jak zadania do wykonania - że już muszę wejść na poziom, w którym piszemy codziennie a facet odzywa się w takiej a takiej częstotliwości... Może pomoże ci to, że facet pewnie tak samo się stresuje i zastanawia, kiedy napiszesz? Albo kiedy powinien napisać do ciebie - czy nie za wcześnie, czy nie za późno?
[/QUOTE]

Dobrze napisane.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

No dokładnie. I nie ma się co na siłę diagnozować, że to zły styl przywiązania, bo komuś zależy a nawet jest mocno zauroczony nową znajomością. Ludzie to nie roboty. Oby tylko wiedzieć kiedy się ewakuować, jeżeli jest to nieodwzajemnione, czy ktoś chce nas wykorzystać. Lub po prostu gdy chce czegoś zupełnie innego, niż my.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ale niektóre z tych kobiet niewiele lepsze, niż on. Wielce zakochana po miesiącu, głównie w wizji latania prywatnym odrzutowcem, wejścia do ultra bogatej rodziny, zakupów w Gucci itp. Już nie wspominając co trzeba mieć w głowie, aby nie pierwszej randce wsiąść z kimś obcym w samolot i lecieć do innego kraju. Niech one się cieszą, że on nie handlował żywym towarem, a "jedynie" oszukiwał na kasę. Współczuję nabranych kredytów, naprawdę, ale to wciskanie kitu o wielkiej miłości, porozumieniu dusz to mogłyby sobie darować. Strasznie płytkie te relacje tam ukazano. Większość go wybierała tak naprawdę tylko z powodu ukazanego na Tinderze bogactwa i stylu życia. A facet ani specjalnie ładny, ani z porywającym charakterem.

Wiadomo, że wybierał sobie określone ofiary. Kobiety z wysokimi wymaganiami, które już pewnie X czasu szukają bezskutecznie swojego 'księcia'. Bogate, ale nie za bardzo, żeby dało im się wciąż zaimponować luksusem. Takie kobiety nawet w tym wątku się zdarzają i nie wiem o ile problem wynika z materializmu, a ile z pogodni za jakimś tam ideałem wypromowanym w popkulturze - bogatym, przystojnym, romantycznym, idealnym materiałem na męża i ojca. Wysokie wymagania moim zdaniem są w porządku, ale oczekiwanie, że druga osoba wpasuje się w każde najmniejsze nasze oczekiwanie w 100% to już trochę problem współczesnego randkowania. Bo jak ktoś się wpasowuje to właśnie może to być taka sytuacja, że po prostu mówi i robi to co chcemy usłyszeć i zobaczyć, a nie to co odzwierciedla rzeczywistość.

[Miss_Suze]

@Monicka, tylko ja właśnie już podchodzę strasznie na luzie. Nie mam parcia na związek. Owszem, wróciłam na tindera, ale de facto nic z tego nie wyszło z mojej strony i nie płakałam z tego powodu. A zdarzyło mi się zauroczyć to już mi odwala, ale to nie chodzi o desperacje czy parcie na związek, bo gdyby tak było to bym mogła się związać z byle kim z tej desperacji, a miałam możliwość, bo dwóch kandydatów odrzuciłam. Z czego jeden na bank był 'zdecydowany', ale dla mnie to nie było to. W tej sytuacji też nie chce niczego przyspieszać, żadnego seksu nie, niech to idzie naturalnie tak jak wyszło. Tylko emocje emocjomi i dlatego pytam się jak sobie z nimi poradzić, żeby właśnie znowu sobie nie kopnąć w kolano Obecnie sobie właśnie tak z tym radzę, że uciekam w hobby. Tak, uczę się języka, włoskiego i jakoś to idzie, w miarę regularnie się uczę Poza tym mam zamęt na studiach, gry do przejścia, książkę czytam. No i w weekend wychodzę ze znajomymi. To nie tak, że patrzę w sufit i tylko o facetach myślę, spokojnie

---------- Dopisano o 12:06 ---------- Poprzedni post napisano o 12:01 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89103996]Wiadomo, że wybierał sobie określone ofiary. Kobiety z wysokimi wymaganiami, które już pewnie X czasu szukają bezskutecznie swojego 'księcia'. Bogate, ale nie za bardzo, żeby dało im się wciąż zaimponować luksusem. Takie kobiety nawet w tym wątku się zdarzają i nie wiem o ile problem wynika z materializmu, a ile z pogodni za jakimś tam ideałem wypromowanym w popkulturze - bogatym, przystojnym, romantycznym, idealnym materiałem na męża i ojca. Wysokie wymagania moim zdaniem są w porządku, ale oczekiwanie, że druga osoba wpasuje się w każde najmniejsze nasze oczekiwanie w 100% to już trochę problem współczesnego randkowania. Bo jak ktoś się wpasowuje to właśnie może to być taka sytuacja, że po prostu mówi i robi to co chcemy usłyszeć i zobaczyć, a nie to co odzwierciedla rzeczywistość.[/QUOTE]

Muszę to obejrzeć. Czytałam opinie o tym na necie i coś tam niby było, że laska z nim samolotem na pierwszym spotkaniu gdzieś poleciała? Bo, aż trudno mi uwierzyć, że ktoś mógłby być, aż tak głupi, żeby lecieć samolotem z jakimś obcym typem.

---------- Dopisano o 12:09 ---------- Poprzedni post napisano o 12:06 ----------

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Ja też na takim podejściu najlepiej wychodzę, dlatego wylewam na siebie kubeł zimnej wody Może racja, żeby sobie faceta nie obrzydzać skoro relacja trwa, ale spróbuję nie dać się tak ponieść emocjom tylko rozsądkiem.

[WesolyGrzyb]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89103976]Jak dla mnie ten zły styl przywiązania to trochę stwierdzenie na wyrost. Dużo osób w pierwszej fazie zakochania nie może się skupić na niczym innym tylko myśleniu o obiekcie uczuć. Ot to kwestia hormonów i biologii, a nie koniecznie jakiś problemów do przepracowania na terapii. Natomiast nie wiem czy można coś na to poradzić oprócz przeczekania aż najsilniejsze emocje opadną albo całkowicie odcięcia się od ich triggera (na przykład kiedy uczucia są nieodwzajemnione albo wiemy że ta relacja nie będzie dla nas dobra).[/QUOTE]

No tak, ale ja piszę w oparciu o wszystkie posty Miss_Suze, a nie ten jeden. Co mi się rzuciło w oczy to chyba nieumiejętność bycia samej - była mowa o przerwie w randkowaniu, ale zawsze jeszcze z kimś tam luźno rozmawia i jakoś tak wychodzi, że to szukanie faceta i chęć posiadania kogoś to stały element. Dwa to szybkie tempo znajomości -> patrz pan od sylwestra. Ledwo zaczęli kręcić, a pojawił się motyw zapraszania go do znajomych, jakaś wycieczka, seksy. Mamy luty, a tu już jakiś fwb nawet się zdążył przewinąć. Poza tym Miss_Suze ma dopiero 22 lata, a już chyba całkiem spore doświadczenie związkowe, osoby z bezpiecznym stylem przeważnie trochę później zaczynają, chociaż nie jest to reguła.
No i też coś średnio kupuję ten tekst o wysokiej samoocenie. Czytałam wątek "znajomości w miejscu pracy" i tam widać zgoła co innego (sama napisała), w dodatku to przejmowanie się brakiem faceta i co o tym ludzie pomyślą też charakteryzuje ten właśnie styl - w przypadku stylu bezpiecznego związek nie jest aż tak ważnym elementem tożsamości. Można też mieć względnie dobrą samoocenę, ale chwiejną pod wpływem otoczenia.
No ale to są obserwacje z zewnątrz i się domyślam, że dużo ludzi tutaj ma takie cechy i zaraz się zacznie usprawiedliwianie "ale to, to i to jest zupełnie normalne" - sami sobie ustalajcie co DLA WAS jest normalne czy akceptowalne, ale ja mówię, jak się taki styl przedstawia na PDS na przykład.
Jak dla mnie sporo punktów jest odhaczonych, ale mówię - nie jest to żadna krytyka, bo i niczyja to jest wina, a też każdy sam sobie określa, co mu daje szczęście i na ile coś jest problematyczne.

[Miss_Suze]

Napisane przez WesolyGrzyb

No tak, ale ja piszę w oparciu o wszystkie posty Miss_Suze, a nie ten jeden. Co mi się rzuciło w oczy to chyba nieumiejętność bycia samej - była mowa o przerwie w randkowaniu, ale zawsze jeszcze z kimś tam luźno rozmawia i jakoś tak wychodzi, że to szukanie faceta i chęć posiadania kogoś to stały element. Dwa to szybkie tempo znajomości -> patrz pan od sylwestra. Ledwo zaczęli kręcić, a pojawił się motyw zapraszania go do znajomych, jakaś wycieczka, seksy. Mamy luty, a tu już jakiś fwb nawet się zdążył przewinąć. Poza tym Miss_Suze ma dopiero 22 lata, a już chyba całkiem spore doświadczenie związkowe, osoby z bezpiecznym stylem przeważnie trochę później zaczynają, chociaż nie jest to reguła.
No i też coś średnio kupuję ten tekst o wysokiej samoocenie. Czytałam wątek "znajomości w miejscu pracy" i tam widać zgoła co innego (sama napisała), w dodatku to przejmowanie się brakiem faceta i co o tym ludzie pomyślą też charakteryzuje ten właśnie styl - w przypadku stylu bezpiecznego związek nie jest aż tak ważnym elementem tożsamości. Można też mieć względnie dobrą samoocenę, ale chwiejną pod wpływem otoczenia.
No ale to są obserwacje z zewnątrz i się domyślam, że dużo ludzi tutaj ma takie cechy i zaraz się zacznie usprawiedliwianie "ale to, to i to jest zupełnie normalne" - sami sobie ustalajcie co DLA WAS jest normalne czy akceptowalne, ale ja mówię, jak się taki styl przedstawia na PDS na przykład.
Jak dla mnie sporo punktów jest odhaczonych, ale mówię - nie jest to żadna krytyka, bo i niczyja to jest wina, a też każdy sam sobie określa, co mu daje szczęście i na ile coś jest problematyczne.

Nie mówię, że mam wysoką samoocenę, tylko w normie. Nie uważam siebie za brzydką, niedoskonałą, jakąś ułomną. Moim zdaniem mam taką neutralną ocenę, bo też nie uważam się za najlepszą jak jakiś narcyz.
Nie wyciąga się innych wątków, ale w byłej pracy miałam konkretne powody, żeby czuć się gorzej. No komu by samopoczucie nie spadło gdyby czuł niechęć w grupie. Nie chcę wracać do tego wątku, bo sprawa zamknięta, już tam nie pracuje i dobrze.
Ogólnie uważam, że ocena po ilości partnerów jest trochę nie na miejscu i nie ma to związku ze stylem przywiązania. Fwb, bo miałam ochotę na seks i tyle, nie dopisywałabym do tego żadnej ideologii. Gość od sylwestra, też było zauroczenie, myślałam wtedy, że idzie git, a że nie wyszło to cóż. Ja nie uważam, że zrobiłam coś złego, robiłam to co w danym momencie czułam. Od ostatniego związku zanim zaczęłam kogoś sobie szukać minęło grube wiele miesięcy, to nie tak, że nie umiem być sama. Jestem już prawie rok singielką i żyję

[Martyna12111]

Też obejrzałam ten dokument "Oszust z Tindera" i muszę przyznać, że facet niezły w swoich kłamstwach, nie oceniam tych kobietek, bo facet naprawdę profesjonalny w zachowywaniu pozorów, choć nadal uważam, że branie wielkich kredytów dla kogoś czy dawanie danych z karty to mega głupota, ja nawet dla przyjaciółki nie wzięłabym kredytu. Chyba najbardziej wkurzył mnie koniec, facetowi praktycznie wszystko uszło płazem, odsiedział krótki wyrok, wyszedł jeszcze wcześniej i z tego co wiadomo nadal żyje na bogato, a babki nadal spłacają kredyty...

[Miss_Suze]

Napisane przez Miss_Suze

Nie mówię, że mam wysoką samoocenę, tylko w normie. Nie uważam siebie za brzydką, niedoskonałą, jakąś ułomną. Moim zdaniem mam taką neutralną ocenę, bo też nie uważam się za najlepszą jak jakiś narcyz.
Nie wyciąga się innych wątków, ale w byłej pracy miałam konkretne powody, żeby czuć się gorzej. No komu by samopoczucie nie spadło gdyby czuł niechęć w grupie. Nie chcę wracać do tego wątku, bo sprawa zamknięta, już tam nie pracuje i dobrze.
Ogólnie uważam, że ocena po ilości partnerów jest trochę nie na miejscu i nie ma to związku ze stylem przywiązania. Fwb, bo miałam ochotę na seks i tyle, nie dopisywałabym do tego żadnej ideologii. Gość od sylwestra, też było zauroczenie, myślałam wtedy, że idzie git, a że nie wyszło to cóż. Ja nie uważam, że zrobiłam coś złego, robiłam to co w danym momencie czułam. Od ostatniego związku zanim zaczęłam kogoś sobie szukać minęło grube wiele miesięcy, to nie tak, że nie umiem być sama. Jestem już prawie rok singielką i żyję

Edit. Miesiące przerwy od 2 letniego związku, a nie od mojego alvaro z wyjazdu i sylwestra. Żeby nie było niedomówień

EOT.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

WesolyGrzyb, w pewnym sensie masz racje. Ja też przerwę od Tindera ze względu na zmęczenie materiału rozumiem jako przerwę od randkowania w ogóle, a nie przerwę w szukaniu nowych facetów, a w międzyczasie intensywne umawianie się z tymi wcześniej sparowanymi. I też mam wrażenie, że niektóre użytkowniczki (nie tylko Suzue) mimo młodego wieku odczuwają mocną presję, żeby kogoś znaleźć albo przynajmniej nie wypaść z obiegu randek. Co nie wydaje mi się zdrowym podejściem do tematu. Przynajmniej nie dla osób, które deklarują, że mają dość czy odczuwają zniechęcenie. Wtedy chyba rozsądniej byłoby sobie dać faktyczny oddech na kilka tygodni i nie umawiać, ani nie pisać z nikim. Skupić się całkowicie na jakiś innych aspektach życia niż atencja osób trzecich, dramy, romanse itp.

---------- Dopisano o 12:34 ---------- Poprzedni post napisano o 12:31 ----------

Ja tak przynajmniej robiłam, jak zaczynałam czuć, że randki mnie bardziej frustrują niż bawią. A też kilka lat na Tinderze spędziłam zanim poznałam swojego obecnego partnera. Ale też nie mam aż takiego libido, żeby mieć potrzebę wchodzić w relacje fwb dla samego seksu. Rozumiem, że ktoś inny może mieć inne potrzeby.