Ludzie z nerwicą oraz depresją - grupa wsparcia cz. III.

[Mija62]

Napisane przez tinkerver2

U mnie od wielu dni jest dobrze. Psychiatra powiedział, że mogę odstawić leki.

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

Zazdroszczę podejścia lekarza. Z moich doświadczeń wynika, ze lekarze, nie tylko psychiatrzy, pragną pacjenta na zawsze

Nawet do diabetologa, którego chodzę, który nafaszerował mnie lekami, a gdy zapytałam o dietę, powiedział- nie trzeba.
Nosz kuźwa. Oni nie chcą, żeby pacjent wyzdrowiał, tylko żeby uzależnić od leków.

Diabetolog prywatnie, 5 gwiazdek.

[Laief]

Napisane przez Mija62

Zazdroszczę podejścia lekarza. Z moich doświadczeń wynika, ze lekarze, nie tylko psychiatrzy, pragną pacjenta na zawsze

Nawet do diabetologa, którego chodzę, który nafaszerował mnie lekami, a gdy zapytałam o dietę, powiedział- nie trzeba.
Nosz kuźwa. Oni nie chcą, żeby pacjent wyzdrowiał, tylko żeby uzależnić od leków.

Diabetolog prywatnie, 5 gwiazdek.

5 gwiazdek na znanym lekarzu? A ile ma samych opinii?
Współczuję doświadczeń. Niestety często widywałam jak ludzie pytali, który lekarz wypisze im "odpowiednie" leki, bo oni chcą schudnac i tyle. Zreszta zdarza się, że sami sobie wypisują po znajomości przed wakacjami, żeby trochę zrzucić i dobrze się prezentować w lato. Kompletnie nie rozumiem jak można wykupować leki, gdy się nie choruje, a później jest problem z ich dostępnością dla tych, którzy ich naprawde potrzebują? Czyste k....

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Mija62]

Napisane przez Laief

5 gwiazdek na znanym lekarzu? A ile ma samych opinii?
Współczuję doświadczeń. Niestety często widywałam jak ludzie pytali, który lekarz wypisze im "odpowiednie" leki, bo oni chcą schudnac i tyle. Zreszta zdarza się, że sami sobie wypisują po znajomości przed wakacjami, żeby trochę zrzucić i dobrze się prezentować w lato. Kompletnie nie rozumiem jak można wykupować leki, gdy się nie choruje, a później jest problem z ich dostępnością dla tych, którzy ich naprawde potrzebują? Czyste k....

210 opinii i ona jest moim zdaniem świetną lekarką, no ale to jej biznes jednak.

Nie brałabym tyle leków, tylko żeby schudnąć. Mam zagrożenie cukrzycą (cukier 112) insulinooporność, zaburzenia hormonalne, niedoczynność tarczycy.
Owszem chce schudnąć, ale nie kilka kilko by w wakacje wskoczyć w bikini, tylko żeby być zdrową przede wszystkim.
Poza tym leki które biorę są dostępne w aptece, nie biorę ozempiku.

---------- Dopisano o 18:29 ---------- Poprzedni post napisano o 18:21 ----------

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

Jejku, to naprawdę wszystko zależy od konkretnego lekarza, wiesz? Ja spotkałam kilku, których określiłabym wręcz jako konowałów. Raz prawie umarłam na sepsę, bo trafiłam na foliarkę, która uparła się, że nie przepisze mi antybiotyku (w państwowej służbie zdrowia). Długo zastanawiałam się, czy jej nie pozwać, bo dosłownie prawie przez nią umarłam.

Moja rada: kiedy widzisz, że coś jest nie tak i lekarz wciska Ci kity, szukaj dalej. Bo lekarze bywają też rewelacyjni. Mi po tamtej lekarce pomógł lekarz prywatny. Zajęło to kilka miesięcy i wydałam kupę kasy, a po wszystkim pierwszy raz w życiu widziałam dorosłego faceta w lekarskim kitlu, który dosłownie skakał z radości, kiedy zobaczył dobre wyniki moich badań...
Także uwierz mi, lekarze z powołania, którym zależy, naprawdę istnieją.

Jezu sepsa, masakra i współczesne doświadczeń

Napewno są jeszcze jacyś lekarze z powołania, nigdy wcześniej ba nic nie chorowałam, dopiero zaczynam swoją przygodę z lekarzami.

_____
Tak czy siak zmieniłam lekarza psychiatrę, nie żebym była niezadowolona z poprzedniego lekarza, tylko teraz mam obok nową prywatną przychodnię, więc mobolnie jest za☠☠☠iście.
Zeszłam (sama) z faxoletu, biorę 'tylko' pregabalinę i czuję, że jest to super dla mnie. Jestem po niej mniej wybuchowa, nerwowa.

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Mija62]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

Jesteś pewna, że jest świetną lekarką? Jeśli twierdzi, że przy insulinooporności odpowiednie, zdrowe żywienie jest nieważne, to wręcz jest antyfachowcem, ja bym po takim tekście zmieniła lekarza.

Właśnie wczoraj byłam na 1szej wizycie u nowego psychiatry I lekarka pytała, czy mam już ustabilizowany poziom hormonów tarczycy I już sama zgłupiałam.
Na pierwszej wizycie w lutym diabetolog przepisała mi leki na tarczyce i w połowie maja byłam u niej na kolejnej wizycie i zastanawiam się, po jakim czasie powinnam mieć zrobione wyniki na tarczyce, czy cukier, żeby sprawdzić, czy reaguje na leczenie?

Esh czuje, że więcej od Was z forum dowiem się

---------- Dopisano o 18:40 ---------- Poprzedni post napisano o 18:34 ----------

Chociaż ta nowa psychiatra, jako pierwsza, logicznie mi powiedziała coś, co samą mnie zastanawiało.

Skoro mam niedoczynność tarczycy, która właśnie też może powodować stany depresyjne, to bez sensu jest brać antydepresanty, skoro przyczyną może być tarczyca.

[Laief]

Napisane przez Mija62

210 opinii i ona jest moim zdaniem świetną lekarką, no ale to jej biznes jednak.



Nie brałabym tyle leków, tylko żeby schudnąć. Mam zagrożenie cukrzycą (cukier 112) insulinooporność, zaburzenia hormonalne, niedoczynność tarczycy.

Owszem chce schudnąć, ale nie kilka kilko by w wakacje wskoczyć w bikini, tylko żeby być zdrową przede wszystkim.

Poza tym leki które biorę są dostępne w aptece, nie biorę ozempiku.

Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogłabyś je brać tylko po to, żeby schudnac. Chodzilo mi o sam fakt, że niestety ludzie często sięgają po te leki w takich celach - pacjenci, jak i lekarze. A to jest wg mnie obrzydliwe, bo później ich brakuje dla ludzi, którzy ich potrzebują. Szczególnie, że potrafia siać spustoszenie w organizmie, więc łykanie ich jak cukierków to totalna głupota. Nie mam na myśli jednego konkretnego leku.
Dla mnie bycie świetnym lekarzem to dbanie o zdrowie pacjenta ponad stan konta. Można mieć wiedzę, ale co z tego gdy się jej nie wykorzystuje by komuś naprawdę pomoc?
A Ty po czym stwierdzasz, że jest świetna?

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Mija62]

W sumie nie wiem na jakiej podstawie

Jest bardzo wnikliwa, brała udział w badaniach klinicznych leku który biorę (rybelsus) no i te dobre opinie. W sumie to były tylko dwie wizyty.

---------- Dopisano o 19:21 ---------- Poprzedni post napisano o 19:15 ----------

thesunThemoonThestar

Prywatnie chodzę, to pierdziele ich skierowanie, sama pójdę i zrobię wyniki, w maju byłam u diabetolog wizyta 200 + 700zł w aptece! I wczoraj psychiatra 250, mam dość

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[PumpkinEyes]

Ogólnie mam wrażenie, że większość lekarzy jest negatywnie nastawiona do tego, żeby pacjent sam się 'leczył' dietą czy domowymi sposobami. Nawet nie dlatego, że koniecznie chcą komuś wciskać leki i na tym zarabiać. Po prostu łatwiej przepisać pacjentowi receptę niż tłumaczyć co może, a czego nie może i jeszcze potem brać za to odpowiedzialność jak źle zrozumie i np. odstawi leki na rzecz samej diety. Dlatego moim zdaniem jeśli nie boimy się, że coś nam zaszkodzi to nawet nie ma się co o to pytać. Akurat w przypadku diet na insulinoporność to jest sporo wiarygodnych źródeł. Lepiej po prostu spróbować i zobaczyć jak człowiek będzie się czuł po odstawieniu czy wprowadzeniu pewnych produktów. Nikt ci raczej nie będzie bronił łączenia farmakoterapii z dietą, jeśli podejdziesz do niej rozsądnie.

Co do hormonów tarczycy to zbadaj sobie po prostu prywatnie. TSH, ft3 i ft3 to nie są duże koszta, a przy problemach z tarczycą lepiej kontrolować ją częściej niż rzadziej. Poza tym jak masz problemy z tarczycą to oznaczyłabym sobie jeszcze witaminę D3 i w razie czego zaczęła suplementację. Mnie tak endokrynolodzy zalecali i faktycznie zawsze mi się znacznie wyniki i samopoczucie poprawiały.

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

No leczenie się samemu to często głupota. Ale insulinooporoność to dosłownie jeden z takich stanów organizmu, w którym jedzenie jest kluczowe. U mnie w przychodni lekarz specjalnie odsyła do pielęgniarki, która przez pól godziny dokładnie tłumaczy zasady zdrowego żywienia, daje broszury informacyjne i ulotki, to jest część leczenia.

Gdzie takie cuda?

[Mija62]

Aktualnie jestem na cateringu dietetycznym.
Właśnie tak jak napisałam, sama sobie zrobię wyniki prywatnie, nie potrzebuje wizyty i płacić za wizytę, skoro wyniki I tak robię prywatnie. Wit D też robiłam.

[agnyska81]

Napisane przez Lianhua

Nie wiem. Czuje się w kropce. Coraz częściej myśle o śmierci. Naprawdę, szczerze chciałabym, żeby to wszystko się już skończyło. Wszystko leci tak szybko w dół, ze już nie wiem czego się złapać, jak się złapać, mieć siły, żeby trzymać. I mówię tu głównie o po prostu wstawaniu z łóżka i udawaniu, ze nic mi nie jest. Dalej jestem bez pracy, bo nie jestem w stanie jej szukać. Dalej nie zapisałam się do żadnego psychiatry, bo dobry psychiatra w tej okolicy jest tylko prywatnie, a na NFZ jak czytam opinie, to szkoda gadać. Pół roku bez pracy, wiec na nic mnie nie stać. Staram się unikać kontaktów z ludźmi jak tylko mogę. Każdy wyjście, każda rozmowa wywołuje u mnie ścisk w żołądku, klatce piersiowej i bóle brzucha. Wróciły moje znienawidzone napady płaczu. Tak naprawdę właśnie ten płacz najtrudniej mi ukryć i z nim walczyć. To są dosłownie sekundy, jak w randomowym czasie szklą mi się oczy, ściska mnie w gardle i…. I przechodzi. Zmuszam się do wstawania z łóżka, ale jedyne co mnie przytrzymuje, żeby z powrotem się nie położyć, to siedzenie w social mediach, oglądanie jakichś dram i gry. Ale znowu uważam, ze powinnam przestać i ograniczyć to, bo w tej chwili zwykle zle info o lubianym przeze mnie zespole, aktorze itd wywołuje we mnie tak silne emocje, jakbym się cofnęła do wieku 13/14 lat. To samo jak ktoś napisze coś do mnie w grze, jak mi pójdzie coś nie tak. Czuje jakbym się cofała w rozwoju.
Nie wiem co robić. Zostały mi 2 listki tabletek, które miałam kiedyś przepisane przez psychiatrę (escitalopram) i zastanawiałam się, czy nie zacząć ich brać. Starczyłoby mi na jakiś miesiąc, może kilka dni mniej… ale może pomogłoby na tyle, żeby chociażby zacząć szukać pracy i zarobic na tego psychiatrę, bo gdzieś w środku czuje, ze dosłownie jeszcze trochę i dłużej tak nie dam rady pociągnąć.

Lianhua - to co piszesz brzmi bardzo bardzo niepokojąco. Myślę, że w tym stanie nie czas na czytanie opinii o psychiatrze, bo pójście do niego to konieczność i sprawa bardzo pilna. Im dłużej jesteś w tym stanie tym bardziej sobie szkodzisz i się pogrążasz, tracisz poczucie co jest rzeczywiste. Ostatecznie są też telefony zaufania, właśnie na takie sytuacje jak Twoja, np. 116 123. Może to anonimowe rozwiązanie będzie dla Ciebie teraz przystępniejsze.

[khloe]

Brałam przez 3 miesiące escipram. Zero efektów. Może jeden tydzień czułam się ciut lepiej.

Wczoraj na wizycie zmiana leku, psychiatra zapisała mi fluoksetyne, zobaczymy.

Byłam 2 razy na psychoterapii, w sumie mam mieszane uczucia czy to w ogóle dla mnie. Jestem typem, na którego nie działają kołczowe gadki, żadne psychologiczne książki, zawsze to dla mnie jakiś bełkot.

Na pierwszej wizycie u psychologa opowiedziałam dwoje całe życie, od dzieciństwa, do teraz, jak wygląda moja sytuacja rodzinna itp. mówiłam chyba 45 minut, babka słuchała.

Na drugiej wizycie już było...drętwo? Psycholog pytała co u mnie, mówię,że bez zmian a ona na to "yhm...to co jeszcze chce pani powiedzieć".
Ona nic nie mówiła praktycznie, ja też nie chce się produkować skoro nie mam nic do powiedzenia. Powiedziała mi że mam niską samoocenę, źle się oceniam. Tyle, że ja to wszystko wiem i bez niej.

Kazała mi na następne spotkanie wypisać cele terapii i co chce osiągnąć. Tyle że ja nie wiem co mam napisać. Bo ja po prostu chciałabym lepiej się czuć.

Ehhhh

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[agnyska81]

Napisane przez khloe

Brałam przez 3 miesiące escipram. Zero efektów. Może jeden tydzień czułam się ciut lepiej.

Wczoraj na wizycie zmiana leku, psychiatra zapisała mi fluoksetyne, zobaczymy.

Byłam 2 razy na psychoterapii, w sumie mam mieszane uczucia czy to w ogóle dla mnie. Jestem typem, na którego nie działają kołczowe gadki, żadne psychologiczne książki, zawsze to dla mnie jakiś bełkot.

Na pierwszej wizycie u psychologa opowiedziałam dwoje całe życie, od dzieciństwa, do teraz, jak wygląda moja sytuacja rodzinna itp. mówiłam chyba 45 minut, babka słuchała.

Na drugiej wizycie już było...drętwo? Psycholog pytała co u mnie, mówię,że bez zmian a ona na to "yhm...to co jeszcze chce pani powiedzieć".
Ona nic nie mówiła praktycznie, ja też nie chce się produkować skoro nie mam nic do powiedzenia. Powiedziała mi że mam niską samoocenę, źle się oceniam. Tyle, że ja to wszystko wiem i bez niej.

Kazała mi na następne spotkanie wypisać cele terapii i co chce osiągnąć. Tyle że ja nie wiem co mam napisać. Bo ja po prostu chciałabym lepiej się czuć.

Ehhhh

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To kiepsko z tymi lekami, może drugie dadzą radę

Cele - od lepszego samopoczucia możesz wyjść jak najbardziej i podrążyć dalej. Kiedy jesteś szczęśliwa, spełniona, zadowolona z siebie? Co sprawia, że źle się czujesz, co Ci nie służy, może chcesz się tego pozbyć, ale nie umiesz. Może chcesz do czegoś dążyć, coś osiągnąć, ale jest coś co Cię hamuje. Może celem jest poprawa związku, bycie lepszym rodzicem (tu można konkretnie się zastanowić jak to miałoby wyglądać), rozwijanie w sobie jakichś cech (odwagi, proaktywności, spokoju), pozbycie się lęku, czarnych myśli.

Chciałabym Ci jakoś dodać otuchy, bo dobrze pamiętam swoje początki, też kiepsko oceniałam szanse powodzenia mojej psychoterapii. Było drętwo, nie umiałam mówić swobodnie, nie umiałam rozpoznawać swoich uczuć (zawsze mówiłam, że u mnie to albo jest pustka uczuciowa albo wszystkie uczucia naraz), nie umiałam zadawać sobie pytań, nie chciałam być szczera sama ze sobą. Bywałam zła, że nic nie idzie do przodu, potem wystraszona jak uderzyła nerwica, z którą nie wiedziałam jak sobie radzić, czasem z lękiem podchodziłam do przerw w terapii (że sama sobie nie poradzę). Chyba tylko dlatego to przezwyciężyłam, bo traktowałam terapię jako ostatnią deskę ratunku, skoro przez 20 lat sama sobie z tym nie dałam rady, to znaczyło, że już nie dam.

Khloe, pomyśl sobie, że przychodzisz tam zmienić swoje myślenie i działanie, pozbyć się starych schematów, które Ci nie służą. Na początku jest trudno, bo w mózgu masz ścieżki, którymi myśli i działania biegną z automatu. Najpierw potrzeba wysiłku, żeby coś ruszyć. Najpierw zauważyć, że Twoja automatyczna myśl może nie być zgodna z prawdą (np. ktoś spojrzał, acha, widzi, że jestem gruba, ocenia mnie), potem nauczyć się zdrowszego dialogu wewnętrznego, wreszcie zacząć działać inaczej. Musisz sama świadomie wydeptywać nowe ścieżki w mózgu, a stare będą coraz rzadziej używane, zaczną zarastać chaszczami. Stworzysz sobie nowe, lepsze ścieżki, gdzie nie będzie głupich podszeptów, gdzie nie będzie wchodził strach, będziesz mogła iść gdzie chcesz Ty, a nie gdzie Cię prowadzi to wszystko co Cię ukształtowało, gdzie idziesz tak, żeby unikać podrzuconych przez kogoś węży i ropuch. Będzie ciężko, będziesz myślała, że nie dasz rady, a potem pomału będziesz to robić. A im większy postęp, tym większego rozmachu nabierzesz, będziesz pewniejsza siebie, będziesz z siebie zadowolona i dumna, będziesz rozumieć siebie i robić tak, żeby sobie nie szkodzić w życiu.

[emiliais]

Khloe, no niestety są i tacy "terapeuci" co się minęli z powołaniem, nie powinno być kołczowania ani Twojego jałowego nawijania z którego nic nie wynika. Takiemu podziękuj za wspołpracę i szukaj dalej, wiem że można się zniechęcić, ale jak już trafisz na dobrego to będzie warto. Ja np. na czterech terapeutów to trzech trafiłam na kiepskich, a jednym byłam zachwycona, tylko że ona nie chciała mi zrobić terapii. No można się wkurzyć... Ale minęło trochę czasu i szukam dalej. A ta dobra terapeutka to nawet jedną sesją mi bardzo pomogła i rzuciła trop z którym potem pracowałam na własną rękę.
Cele terapii to raczej normalne że się wypisuje, jeśli jedyne co Ci przychodzi do głowy to że chcesz się lepiej czuć, to właśnie tak wpisz.

[agnyska81]

Napisane przez emiliais

Khloe, no niestety są i tacy "terapeuci" co się minęli z powołaniem, nie powinno być kołczowania ani Twojego jałowego nawijania z którego nic nie wynika. Takiemu podziękuj za wspołpracę i szukaj dalej, wiem że można się zniechęcić, ale jak już trafisz na dobrego to będzie warto. Ja np. na czterech terapeutów to trzech trafiłam na kiepskich, a jednym byłam zachwycona, tylko że ona nie chciała mi zrobić terapii. No można się wkurzyć... Ale minęło trochę czasu i szukam dalej. A ta dobra terapeutka to nawet jedną sesją mi bardzo pomogła i rzuciła trop z którym potem pracowałam na własną rękę.
Cele terapii to raczej normalne że się wypisuje, jeśli jedyne co Ci przychodzi do głowy to że chcesz się lepiej czuć, to właśnie tak wpisz.

Ale to są dopiero dwa spotkania Jakoś nie wiem na kogo hiper super musiałabym trafić, żeby mi od razu przypasował, zwłaszcza przy tym nijakim początku, poznawaniu się.
Miałam już wcześniej inną terapeutkę, ale nie byłam z nią szczera i nie była to jej wina, po prostu ja nie byłam gotowa na to wtedy.
Jasne, jeżeli pojawi się coś, czego się nie chce, to nic na siłę, ale dobrze byłoby to najpierw obgadać. Terapeuta takie rzeczy przyjmuje normalnie, przynajmniej powinien. Mi się też zdarzało, że sama powiedziałam, że chciałabym więcej pytań jak się zatnę, czy wkurza mnie to pytanie na końcu sesji "z jakimi uczuciami kończę" bo to nie jest tak hop siup, muszę pomyśleć.

[ojejuniu1974]

Napisane przez khloe

Brałam przez 3 miesiące escipram. Zero efektów. Może jeden tydzień czułam się ciut lepiej.

Wczoraj na wizycie zmiana leku, psychiatra zapisała mi fluoksetyne, zobaczymy.

Byłam 2 razy na psychoterapii, w sumie mam mieszane uczucia czy to w ogóle dla mnie. Jestem typem, na którego nie działają kołczowe gadki, żadne psychologiczne książki, zawsze to dla mnie jakiś bełkot.

Na pierwszej wizycie u psychologa opowiedziałam dwoje całe życie, od dzieciństwa, do teraz, jak wygląda moja sytuacja rodzinna itp. mówiłam chyba 45 minut, babka słuchała.

Na drugiej wizycie już było...drętwo? Psycholog pytała co u mnie, mówię,że bez zmian a ona na to "yhm...to co jeszcze chce pani powiedzieć".
Ona nic nie mówiła praktycznie, ja też nie chce się produkować skoro nie mam nic do powiedzenia. Powiedziała mi że mam niską samoocenę, źle się oceniam. Tyle, że ja to wszystko wiem i bez niej.

Kazała mi na następne spotkanie wypisać cele terapii i co chce osiągnąć. Tyle że ja nie wiem co mam napisać. Bo ja po prostu chciałabym lepiej się czuć.

Ehhhh

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W jakim nurcie terapii jesteś?
Może bardziej podpasowałby Ci jakiś inny, czy robiłas rozeznanie w tym temacie?
Od siebie polecam terapię racjonalno-emotywną (która jest chyba stosunkowo malo popularna):
- nie skupia się tak na rozgrzebywaniu całego życiorysu począwszy od dzieciństwa
- może się sprawdzić jesli lubisz rzeczowe podejście do życia i problemów
- można stosunkowo szybko odczuć poprawę

[karawanna]

Napisane przez ojejuniu1974

W jakim nurcie terapii jesteś?
Może bardziej podpasowałby Ci jakiś inny, czy robiłas rozeznanie w tym temacie?
Od siebie polecam terapię racjonalno-emotywną (która jest chyba stosunkowo malo popularna):
- nie skupia się tak na rozgrzebywaniu całego życiorysu począwszy od dzieciństwa
- może się sprawdzić jesli lubisz rzeczowe podejście do życia i problemów
- można stosunkowo szybko odczuć poprawę

Oooo brzmi to jak coś dla mnie, nigdy o tym nurcie nie słyszałam. Przepatrzyłam na szybko opis na wikipedii i te dwa przykłady określone jako nieracjonalne przekonania:
Muszę skupiać się nad rzeczami, które są niebezpieczne, nieprzyjemne czy też przerażające, w innym wypadku one mogą się zdarzyć.
czy
Powinno mi być przykro, kiedy inni ludzie mają problemy i powinienem być smutny, kiedy inni są smutni.
Towarzyszą mi wręcz od dzieciństwa.
Ja sama byłam w terapii w nurcie psychodynamicznym, ale kompletnie mi to nie odpowiadało, chociaż sama nie wiem, czy to wina terapeuty czy tego nurtu.

[natalcia250]

Ciekawie brzmi ten rodzaj terapii, ale przeczytałam sobie tabelkę z nieracjonalnymi i racjonalnymi myślami i to jest dokładnie to jak wygląda mój wewnętrzny dialog dosłownie, te racjonalne odpowiedniki to jest i tak to co w kółko sama sobie powtarzam, szkoda tylko, że nic to u mnie nie zmienia

z tym, że psycholog pyta co pacjent chciałby jeszcze powiedzieć zamiast zadawać konkretne pytania to chyba element nurtu psychodynamicznego? bo pamiętam, że byłam na kilku sesjach i właśnie to mi się nie podobało, wolę jak specjalista sam nakierowuje rozmowę i teraz przy CBT tak jest.

[Mija62]

Ja zmieniłam psychiatrę z powodów logistycznych i już żałuję, w tej nowej przychodni byłam na pierwszej wizycie u nowej psychiatry i musiałam od nowa opowiadać historie mojego leczenia, było nieco nudnawo, (jednak nikt nie dorówna mojemu pierwszemu psychiatrze) no ale w końcu dostałam receptę, na to co chciałam, a w recepcji usłyszałam, że już jej nie będzie, pewnie będzie jeszcze inny psychiatra

[khloe]

Napisane przez ojejuniu1974

W jakim nurcie terapii jesteś?
Może bardziej podpasowałby Ci jakiś inny, czy robiłas rozeznanie w tym temacie?

Szczerze? Nie wiem w jakim nurcie terapii jestem 🤷 wam to terapeuta mówi?

Powiem wam tak: w przychodni w której znalazłam na NFZ psychiatrę, jest też dwóch psychologów. Psychiatra na pierwszym spotkaniu wypisała mi skierowanie na psychoterapię na NFZ i się zapisałam do tego, który akurat byl "dostępny". Żadna z dwóch pań psycholog nie ma żadnych opinii, ta do której chodzę w tym roku zrobiła magisterkę z psychologii ( sprawdziłam ją na fejsie).

Na razie innej opcji nie ma, bo nie stać mnie,żeby bulić 200 zł co dwa tygodnie na psychologa.🤷

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:04 ---------- Poprzedni post napisano o 20:01 ----------

Napisane przez natalcia250

Ciekawie brzmi ten rodzaj terapii, ale przeczytałam sobie tabelkę z nieracjonalnymi i racjonalnymi myślami i to jest dokładnie to jak wygląda mój wewnętrzny dialog dosłownie, te racjonalne odpowiedniki to jest i tak to co w kółko sama sobie powtarzam, szkoda tylko, że nic to u mnie nie zmienia

z tym, że psycholog pyta co pacjent chciałby jeszcze powiedzieć zamiast zadawać konkretne pytania to chyba element nurtu psychodynamicznego? bo pamiętam, że byłam na kilku sesjach i właśnie to mi się nie podobało, wolę jak specjalista sam nakierowuje rozmowę i teraz przy CBT tak jest.

Gdzie znalazłaś tą tabletkę, sama chętnie zajrzę

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[agnyska81]

Napisane przez khloe

Powiem wam tak: w przychodni w której znalazłam na NFZ psychiatrę, jest też dwóch psychologów. Psychiatra na pierwszym spotkaniu wypisała mi skierowanie na psychoterapię na NFZ i się zapisałam do tego, który akurat byl "dostępny". Żadna z dwóch pań psycholog nie ma żadnych opinii, ta do której chodzę w tym roku zrobiła magisterkę z psychologii ( sprawdziłam ją na fejsie).

Wygląda na to, że te osoby nie są stricte psychoterapeutami, tylko psychologami (znaczy po studiach, ale bez dalszych szkoleń, przeprowadzania superwizji). Miałaś na skierowaniu napisane, że to psychoterapia czy pomoc psychologiczna czy może jeszcze inaczej?
Na jaki okres są te spotkania przewidziane?

[natalcia250]

Napisane przez khloe

Gdzie znalazłaś tą tabletkę, sama chętnie zajrzę

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

o tutaj https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapi...nalno-emotywna

[khloe]

Napisane przez agnyska81

Miałaś na skierowaniu napisane, że to psychoterapia czy pomoc psychologiczna czy może jeszcze inaczej?

Nie wiem co było na skierowaniu, bo nie dostałam go do reki- psychiatra w gabinecie mi powiedziała,że wystawia mi w systemie skierowanie na psychiterapię i jak podejdę do okienka do rejestracji to moge się zapisać, bo tam Panie będą je widzieć .
I faktycznie tak było, jak wyszłam z gabinetu i podeszłam do rejestracji i podałam nazwisko to babka widziała to skierowanie.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 18:32 ---------- Poprzedni post napisano o 18:29 ----------

Napisane przez agnyska81

Na jaki okres są te spotkania przewidziane?

Nie wiem, psycholog mi tego nie powiedziała. Ale tak, jak pisałam, byłam tylko na dwóch spotkaniach.

Normalnie mi głupio ci odpisywać, bo wychodzę na ignorantkę co w sumie idzie na to spotkanie jak święta krowa i nic nie wiem: ani jak długo będę tam chodzić, ani w jakim nurcie, ani nic 🤷

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[emiliais]

Khloe, to nie Twoja wina, że na nfz jest taka lipa Owszem, terapię się prowadzi w konkretnym nurcie i na początku się ustala cele terapii i terapeuta powinien Ci udzielić różnych informacji, oszacować czas trwania terapii, powiedzieć jak ona będzie wyglądała. No ale jak masz to za darmo to chodź i korzystaj, samo wygadanie się może pomóc, chyba że poczujesz że ten terapeuta sam ma problemy i je na Ciebie przenosi... nie wiem czy to moze byc prawdziwy terapeuta jeśli dopiero co skonczyl psychologie? To trzeba miec jeszcze skonczona kilkuletnia szkole terapii.

[Kirenne]

Cześć wszystkim 😊

Dawno mnie tu nie było. Radzę sobie z mniejszą dawką leków i różnymi życiowymi tematami.

Zaczęłam częściej wychodzić do ludzi i widzę, że mi to służy.

Przychodzę z prośbą o radę, bo napotkałam problem, z którym ciężko mi zrobić krok do przodu.

Niedawno wprowadziła się obok nowa sąsiadka. Partnerka faceta, który mieszkał tu wcześniej.
Dopiero po roku dowiedziałam się, że moja sypialnia graniczy z ich kuchnią.
Coraz częściej po 23:00 słyszę hałas garnków, szafek i przesuwanych krzeseł, przez co ciężko mi zasnąć.
Zarwane noce mi nie służą.

Dziś rano już miałam zamiar pójść im przedstawić sytuację, ale mam jakąś blokadę.
Stanęłam nawet przy drzwiach wyjściowych, ale nie mogłam się odważyć pójść dalej.

Helpunku. Jak się zmotywować?

[emiliais]

A co konkretnie Cię blokuje? Czego się obawiasz? Zawsze można spróbować miło zagadać, poprosić, wytłumaczyć... a nuż coś to da.