Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. X

[201703060948]

Napisane przez SofiaPrunikos

Jest konstruktorem - nie wiem, czy to poszukiwany zawód, ale ma olbrzymie umiejętności (moim zdaniem jest geniuszem w tym co robi ). Mój chłopak podczas każdej rozmowy był bardzo bezpośredni - że z pierwszej pracy odszedł, bo nie dostał obiecanej podwyżki, a że w drugiej oszukano go z pensją (co innego powiedziano na rozmowie, co innego było na umowie

Ja też byłam bardzo bezpośrednia, chociaż dyplomatyczna, ale efekt nie był super. To chyba faktycznie różnice kulturowe, bo w Polsce miałam dotychczas 2 procesy rekrutacyjne i ta zmiana pracy nie była problemem, za każdym razem doszłam do ostatniego etapu, chociaż o nią pytano. W Niemczech pracownik ma się słuchać nawet jak go wykorzystują albo nie wywiązują się z umowy.

[charlotte89]

[1=e6a2c94443f966d5bdb1fa7 d483e1d75b7ed128e;5238649 3]Do charlotte89 - możesz próbować, ale rzadko która firma się na to godzi, a jak się zgodzi, to raczej traktuje to jako wybadanie przez ciebie co u konkurencji. Wiem, przerabiałam takich rozmów masę, jak chciałam zmienić pracę z której odeszłam. Niestety mówili nie, bo szefowa nie chciała rozwiązać mi umowy o pracę za porozumieniem stron. więc musiałam odejść sama i szukać. Szukam do tej pory prawie rok, licząc z poprzednią pracą - 3 lata. Trudniej się szuka w ten sposób i tyle. Ale to wszsytko zależy od branży. Jeśli jesteś w "umarłej branży tak jak ja" to masz zerowe szanse, a jeśli jesteś w branży do której wejściem są języki i wszystko w tych firmach jest załatwiane w obcych językach to jesteś górą.[/QUOTE]

Ale co mieliby uznać za chęć "wybadania co u konkurencji"? Fakt, że pracuje i jednocześnie rozglądam się za innym zajęciem czy prośbę o spotkanie po godzinach pracy? Zawsze myślałam, że większość osób tak robi Póki co mam umowę o dzieło podpisaną na miesiac i teoretycznie po tym miesiącu/dwóch/trzech moge zrezygnować z dnia na dzien, ale jesli dopiero wtedy zacznę szukac nowej pracy, to znowu musze liczyc sie z tym, ze kilka tygodni mi to zajmie. Szczerze mówiąc nie wiem, czy stać mnie na luksus bycia kolejny miesiac (lub wiecej) na bezrobociu..

Napisane przez madeline555

Tak z ciekawości zapytam, to ile trzeba pracować w jednym miejscu albo jak często można zmieniać pracę, żeby potencjalny pracodawca uznał to za normalne?

Pewnie im dłuższy staż pracy, tym wiecej Ale dla osoby od razu po studiach to myślę że minimum 2 lata.

[20160901857]

Ja uważam, ze od razu po studiach to jest właśnie czas, w którym częste zmiany są ok. Nie kazdy od razu znajduje swoje miejsce.

[charlotte89]

Napisane przez nouvelle90

Ja uważam, ze od razu po studiach to jest właśnie czas, w którym częste zmiany są ok. Nie kazdy od razu znajduje swoje miejsce.

Osobiście tez jestem tego zdania, ale jak widać w moim przypadku nawet 1,5 roku to jest dla części potencjalnych pracodawców zbyt krótko

[Tutli]

Napisane przez charlotte89

W razie czego martwi mnie tylko kwestia potencjalnych rozmów kwalifikacyjnych. Myślicie, ze wypada zaproponować godz. po 17?

Dlaczego nie? Nie znam nikogo, kto szukał pracy będąc na bezrobociu i dla firm to chyba oczywiste, że trzeba być bardziej elastycznym w umawianiu terminów spotkań. Przy ostatniej rekrutacji w której brałam udział ludzie chcieli przychodzić albo wcześniej albo później, więc się dostosowaliśmy, ja też nigdy chodząc na rozmowy nie miałam z tym problemu.

[Apelly]

Napisane przez nouvelle90

No nic, wysłałam wczoraj 2 cv - może coś z tego bedzie. Postanowiłam robić dużą selekcję ofert i wysyłać tylko tam, gdzie naprawde chciałabym pracować.

Napisane przez nouvelle90

Dam sobie szansę i jeżeli znajdę pracę, która bedzie tym, co naprawde chce robić albo chociaz mnie do tego przybliży, to zmienię.

Widać, że jesteś zmotywowana. I odważna. Powodzenia Ja też w zeszłym tygodniu musiałam uaktualnić cv w j. angielskim po dwóch latach od ostatniej aktualizacji. Za to z polskim cv jestem na bieżąco ;-)

Napisane przez ama09

Zazdroszczę że macie tyle ofert pracy na które możecie wysłać CV.

W edukacji gdzie szukam - ofert jak na lekarstwo.

Ale może jakieś bardziej konkretne za to?

[1=e6a2c94443f966d5bdb1fa7 d483e1d75b7ed128e;5238649 3]Wyrozumiali szefowie, jakoś w to nie wierzę. W żadnej pracy nie spotkałam wyrozumiałego szefa. Przerobiłam 7 szefów... nie wiem, może miałam pecha, ale naprawdę byli wredni.[/QUOTE]
Ja znów miałam wszystkich całkiem w porządku, nie mogę narzekać.

[Apelly]

Chyba przez ten upał pracodawcom nawet nie chce się prowadzić rekrutacji - taka posucha na stronach ogłoszeniowych

[ama09]

Też mam takie wrażenie.
Wysłałam wczoraj 10 CV i tylko jedna odmowa email. Reszta milczy.

[charlotte89]

Napisane przez Tutli

Dlaczego nie? Nie znam nikogo, kto szukał pracy będąc na bezrobociu i dla firm to chyba oczywiste, że trzeba być bardziej elastycznym w umawianiu terminów spotkań. Przy ostatniej rekrutacji w której brałam udział ludzie chcieli przychodzić albo wcześniej albo później, więc się dostosowaliśmy, ja też nigdy chodząc na rozmowy nie miałam z tym problemu.

Dzięki za opinię, mam nadzieje, że w moim przypadku będzie podobnie Do tej pory tylko dwóch potencjalnych pracodawców zaproponowało spotkanie o dowolnej godzinie, ale wówczas mnie samej nie zależało na tym, żeby umawiać się po 17.

[201704060907]

W UP nie ma ofert.
Dostałam namiar na firmę, która ponoć szukała stażystów, pojechałam tam - nie chcą nikogo...
Potem dzwoniłam na dwa ogłoszenia - które jedno ukazało się 2 dni,a drugie 3 dni wcześniej - już NIEAKTUALNE.
Szybkie te rozmowy o pracę...

Nawet się nie załapałam.
Nie wiem, co robię źle. Zazdroszczę Wam, że macie pracę, że udaje Wam się.

Nigdy nie wierzyłam w fatum czy jakieś klątwy, no ale... do ch*lery, ile mogę szukać?? :-(

[201703060948]

Napisane przez mizmaz

W UP nie ma ofert.
Dostałam namiar na firmę, która ponoć szukała stażystów, pojechałam tam - nie chcą nikogo...
Potem dzwoniłam na dwa ogłoszenia - które jedno ukazało się 2 dni,a drugie 3 dni wcześniej - już NIEAKTUALNE.
Szybkie te rozmowy o pracę...

Ja w to nie bardzo wierzę. Może rejestracja w UP daje tym przedsiębiorstwom jakieś plusy? W stylu chcą zatrudnić na staż ale znajomego, ale żeby państwo płaciło. Albo przetwarzanie ogłoszeń w UP/ ich akceptacja trwa kilka tygodni. Inaczej nie jestem w stanie tego wyjaśnić.

[Dagunia]

Co do UP powiem Wam jak to wygląda od strony pracodawcy.
Na wniosku stażowym jest miejsce na wpisanie imienia i nazwiska osoby, którą chcemy przyjąć. Panie z UP cieszą się kiedy taki wniosek jest pod kogoś, bo wtedy nie mają za wiele pracy. Kiedy nie mieliśmy kandydata i daliśmy "pusty" z minimalnymi wymaganiami ( średnie wykształcenie, znajomość office i komp, praca w zespole - stanowisko biurowe), bo sami wolimy doszkolić w zakresie który nas interesuje to przez 3 mc przysłali nam 2 osoby, które jawnie nam powiedziały że nie chcą pracować, że panie je zmusiły do przyjścia na rozmowę.
Ze strony pracownika UP - jeśli mogę coś radzić poszukującym stażu - idźcie same do pracodawcy z zapytaniem czy nie będzie zainteresowany przyjęciem Was na staż. Często pracodawcy nie mają wiedzy, że mogą kogoś takiego "wziąć" z urzędu.

[201704060907]

Napisane przez Osterhase

Ja w to nie bardzo wierzę. Może rejestracja w UP daje tym przedsiębiorstwom jakieś plusy? W stylu chcą zatrudnić na staż ale znajomego, ale żeby państwo płaciło. Albo przetwarzanie ogłoszeń w UP/ ich akceptacja trwa kilka tygodni. Inaczej nie jestem w stanie tego wyjaśnić.

Źle mnie zrozumiałaś (albo ja źle napisałam) Z tym stażem to dostałam "cynk" do znajomego znajomego pracującego w UP... że taka-i-siaka firma zgłosiła chęć współpracy ze stażystą. A jak pojechałam to "niestety, nic takiego nie było".
Więc albo ten cynk był blefem, albo ta firma po prostu kogoś już miała...

[201703060948]

Słuchajcie a ja mam pytanie nieco nie na temat, ale może któraś ma pomysł. Byłabym wdzięczna.

Opisywałam tu kilkukrotnie moją ostatnią pracę, która była fatalna, bo szef okazał się ostatnim #$@$^ i uprawiał coś, co można jedynie nazwać mobbingiem. Pisałam chyba, że wielu współpracowników mnie wtedy zagadało na osobności, mówiło, że widzi co się dzieje, ale nie powinnam brać tego do siebie, bo szef miał już taki problem z wieloma osobami, można by ułożyć całą listę. I te osoby były potem miesiącami potwornie zwalczane, obrażane, oskarżane o wyimaginowane winy. Dostawały sprzeczne polecenie, których nie dało się wykonać. Zabierano im obowiązki, tak że tygodniami nie miały nic do roboty. Obmawiano je. Ogólnie: klasyczny mobbing.

Pracowałam dla organizacji, która formalnie rzecz biorąc jest NGOsem, dostaje kupę kasy ze środków publicznych.

Chciałabym napisać opinię o tej organizacji online. Opisać pokrótce moje doświadczenia z nimi. Wiem, że nie byłam jedyną ofiarą, co daje mi poczucie, że mam rację. Na moim zwolnieniu lekarskim stała "depresja jako skutek mobbingu w miejscu pracy", mam również inne dowody, np. maile od współpracowników.

Niestety, moja opinia na kununu została po 2 tygodniach skasowana. Przypuszczam, że pracodawca dał znać i postraszył sądem.

Macie pomysły, gdzie mogłabym opisać swoje przeboje z tą organizacją? Gdzie opinie nie są kasowane?

Za wpisy "daj sobie spokój" dziękuję, ale wierzę, że mobbing to poważna sprawa i zwłaszcza w przypadku NGOsów, które mają duży kapitał zaufania społecznego - i które wszyscy opłacamy - nie należy takiego zachowania akceptować. Oczywiście w swojej opinii nie mam zamiaru kłamać, jedynie podać kilka faktów.

[Tutli]

Napisane przez Osterhase

Macie pomysły, gdzie mogłabym opisać swoje przeboje z tą organizacją? Gdzie opinie nie są kasowane?

Może notka na blogu? Albo wątek na jakimś forum poświęconym pracodawcom?

[mi.a]

Napisane przez Osterhase

Słuchajcie a ja mam pytanie nieco nie na temat, ale może któraś ma pomysł. Byłabym wdzięczna.

Opisywałam tu kilkukrotnie moją ostatnią pracę, która była fatalna, bo szef okazał się ostatnim #$@$^ i uprawiał coś, co można jedynie nazwać mobbingiem. Pisałam chyba, że wielu współpracowników mnie wtedy zagadało na osobności, mówiło, że widzi co się dzieje, ale nie powinnam brać tego do siebie, bo szef miał już taki problem z wieloma osobami, można by ułożyć całą listę. I te osoby były potem miesiącami potwornie zwalczane, obrażane, oskarżane o wyimaginowane winy. Dostawały sprzeczne polecenie, których nie dało się wykonać. Zabierano im obowiązki, tak że tygodniami nie miały nic do roboty. Obmawiano je. Ogólnie: klasyczny mobbing.

Pracowałam dla organizacji, która formalnie rzecz biorąc jest NGOsem, dostaje kupę kasy ze środków publicznych.

Chciałabym napisać opinię o tej organizacji online. Opisać pokrótce moje doświadczenia z nimi. Wiem, że nie byłam jedyną ofiarą, co daje mi poczucie, że mam rację. Na moim zwolnieniu lekarskim stała "depresja jako skutek mobbingu w miejscu pracy", mam również inne dowody, np. maile od współpracowników.

Niestety, moja opinia na kununu została po 2 tygodniach skasowana. Przypuszczam, że pracodawca dał znać i postraszył sądem.

Macie pomysły, gdzie mogłabym opisać swoje przeboje z tą organizacją? Gdzie opinie nie są kasowane?

Za wpisy "daj sobie spokój" dziękuję, ale wierzę, że mobbing to poważna sprawa i zwłaszcza w przypadku NGOsów, które mają duży kapitał zaufania społecznego - i które wszyscy opłacamy - nie należy takiego zachowania akceptować. Oczywiście w swojej opinii nie mam zamiaru kłamać, jedynie podać kilka faktów.

najbardziej popularny portal tego typu na świecie, to chyba Glassdoor ale spróbowałabym zamieścić opinię na wszystkich większych portalach z ocenami pracodawców, jeżeli ów NGOs jest na nich zarejestrowany

[201606270916]

Daję sobie spokój z szukaniem pracy. W wyniku przemieszań i trafiłam w inne miejsce i... no po prostu zupełnie jakbym była w innej firmie, wreszcie ludzkie warunki. Muszę tylko wynegocjować podwyżkę i będzie ok.

W zasadzie to moje szukanie też było słabe. Dało mi głównie rozeznanie że w branży jest źle i nie będzie lepiej bo ludzie są debilami. Trudno. Jak uporam się kiedyś ze studiami, to pomyślę nad przekwalifikowaniem. Na pewno wezmę się za angielski, może jednak polubię języki

---------- Dopisano o 16:28 ---------- Poprzedni post napisano o 15:58 ----------

Dodam ze u mnie odegrał pewną rolę konflikt z przełożonym. Rozmowy z nim nic nie dały, interwencja u jego przełożonych również. Więcej osób ma z nim problem, podobno mu się polepszylo po moim odejściu, ale mam nadzieję ze już nie będę tego sprawdzać w praktyce. Osterhase, może w Niemczech jest inna mentalność ale u mnie wszyscy marudzili, narzekali, a jak przyszło co do czego to gęby na kłódkę. Widzę ze kluczem do sukcesu jest wywyzszanie swoich w zasadzie żadnych osiągnięć i nienarzekanie na beznadziejne warunki, przynajmniej to docenia większość decyzyjnych osób. Jesteś nikim na co dzień i niezbędny jak musisz wziąć dzień wolnego Nowy szef na szczęście jest o niebo lepszy. Ciekawi mnie jednak na ile jeszcze bedzie mi probowal nabruzdzic poprzedni.

[201703060948]

Napisane przez Krolowa Julianna

Dodam ze u mnie odegrał pewną rolę konflikt z przełożonym. Rozmowy z nim nic nie dały, interwencja u jego przełożonych również. Więcej osób ma z nim problem, podobno mu się polepszylo po moim odejściu, ale mam nadzieję ze już nie będę tego sprawdzać w praktyce. Osterhase, może w Niemczech jest inna mentalność ale u mnie wszyscy marudzili, narzekali, a jak przyszło co do czego to gęby na kłódkę. Widzę ze kluczem do sukcesu jest wywyzszanie swoich w zasadzie żadnych osiągnięć i nienarzekanie na beznadziejne warunki, przynajmniej to docenia większość decyzyjnych osób. Jesteś nikim na co dzień i niezbędny jak musisz wziąć dzień wolnego Nowy szef na szczęście jest o niebo lepszy. Ciekawi mnie jednak na ile jeszcze bedzie mi probowal nabruzdzic poprzedni.

Nie, w Niemczech jest tak samo a może nawet gorzej. Ludzie jak tam pracowałam sami mnie zagadywali, opowiadali, że to samo przeżyli. Jak dzwoniłam po nich potem, czy są gotowi ewentualnie zeznawać przed sądem: "nigdy w życiu!".

(I podobnie jak Twoi, opowiadali, że szef zrobił się bardzo spolegliwy po moim odejściu Ciekawe jak długo to potrwa - wiem, że kolega doświadczał tego samego na przełomie 2014 i 2015, koleżanka od września 2014. Czyli wychodziłby cykl półroczny )

Z tym, że mam pewne porównanie, miałam już różnych szefów. Powiedzmy sobie wprost: naprawdę dobry szef trafia się rzadko. Ale nie najlepszy/ nawet kiepski szef a szef-sk*syn, który cię szykanuje, który wrzeszczy, że się obraziłaś jak patrzysz się w komputer i nie zwracasz na niego uwagi albo "co się szczerzysz" jak się uśmiechasz, który każe ci nawet pisemnie coś zrobić a potem wrzeszczy, że nigdy nie kazał ci tego zrobić, albo wrzeszczy, że "z tobą przecież w ogóle nie da się rozmawiać" jak podczas wspólnego omawiania projektu rzucisz okiem w laptopa, żeby sprawdzić, czy wszystkie punkty omówiliście, który zabrania ci ze sobą rozmawiać (wprost oraz mailowo), ale zabrania również podejmować samodzielnie decyzje odnośnie twojego projektu bo "omijasz struktury organizacji! masz się wreszcie dopasować!", który mówi ci, że doszedł do wniosku, że ty po prostu nie rozumiesz niemieckiego (i to po setkach jak sam twierdził "idealnie napisanych" maili do klientów i wielostronicowych projektach z minimalnymi usterkami językowymi) to jednak dwie różne rzeczy. Takiego zachowania doświadczyłam po raz pierwszy w życiu. Kto nie przeżył ten nie zrozumie.

[201606270916]

U mnie to był taki szef, część maili mam zachowane, jakby zaczął się mscic. Za bardzo szaleć nie chce bo jak pisałam, dużo zależy od zespołu, teraz mam lepiej i oby tak zostalo. A porównanie z innymi osobami mam. Wiem ze nie każdy jest ideałem, ale odrobina szacunku dla pracowników to jednak jakieś minimum. Szczególnie jeśli się na tych pracownikach wybijasz.

[201703060948]

Napisane przez Krolowa Julianna

U mnie to był taki szef, część maili mam zachowane, jakby zaczął się mscic. Za bardzo szaleć nie chce bo jak pisałam, dużo zależy od zespołu, teraz mam lepiej i oby tak zostalo. A porównanie z innymi osobami mam. Wiem ze nie każdy jest ideałem, ale odrobina szacunku dla pracowników to jednak jakieś minimum. Szczególnie jeśli się na tych pracownikach wybijasz.

Koszmarnie mnie to nadal wyprowadza z równowagi, chociaż już przecież kilka miesięcy upłynęło, powinnam już o tym nie myśleć. Nie wiem jak się tego pozbyć. Świadomość, że tacy ludzie istnieją i mają się dobrze... Żebym chociaż miała pracę, miałabym mniej czasu, żeby o tym myśleć.

[invisible_01]

Napisane przez Krolowa Julianna

Daję sobie spokój z szukaniem pracy. W wyniku przemieszań i trafiłam w inne miejsce i... no po prostu zupełnie jakbym była w innej firmie, wreszcie ludzkie warunki. Muszę tylko wynegocjować podwyżkę i będzie ok.

Gratulacje! Ja również zmieniłam pracę, miała być na chwilę, ale muszę Wam powiedzieć, że bardzo mi się podoba. Z chęcią chodzę do pracy, mam konkretne obowiązki, zespół jest super i fajnie dzielimy się zadaniami. Szefostwo też jak najbardziej na plus, każdy osobiście chciał mnie poznać i mieliśmy krótką rozmowę, wszyscy bardzo cieszyli się z tego, że dołączyłam do zespołu. Także chyba zagrzeję tu miejsca

[_nouvelle_]

ale mnie tu dawno nie było

podglądam Was dziewczyny i kwestia szefów jest najgorszym i jedynym powodem, dla którego w życiu się zwalniałam - mobbing pod postacią wyzwisk, kar i poniżenia.


teraz pracuję w firmie od ponad prawie 3 lat, na obecnym stanowisku półtora roku i wiem, że z tego samego powodu w przyszłym roku, jeśli nic się nie zmieni - odchodzę.
szefowa wyzywa, rzadko się pokazuje w pracy, jest osobą absolutnie niekompetentną i nieprzewidywalną i przede wszystkim niedojrzałą emocjonalnie.
i tylko jej dochodzące wizyty w pracy mnie tu trzymają, intensywne, ale na szczęście nie codzienne wyładowania powodują, że jeszcze tu jestem.
zespół mam super, ale wszyscy którzy odchodzili do tej pory i którzy planują, to w każdym przypadku ze względu głównie na nią.
dostałam niedawno prawdziwą umowę, stąd chcę na niej jeszcze "wysiedzieć".
nie skończyłam studiów i to też powoduje we mnie blokadę przed zmianą, ale mam nadzieję że może uda mi się za jakiś rok, dwa założyć coś własnego

fakt, że w jakimś sensie jestem wdzięczna za takie szefostwo - nabrałam grubej skóry i pancerza. mam pewność, że gdybym wylądowała w innym miejscu, to żaden szef mi nie straszny, wiele już usłyszałam, żeby cokolwiek mogło mnie "złamać"

[katrina1991]

Dzwoniła do mnie kobieta, że może mi zaoferować kursy finansowane przez unie europejską do 6tys. złotych. I teraz nie wiem, czy to ściema. Niby kobieta powołuje się na urząd pracy w e-mailach. Myślicie, że to może być prawda?

Chyba znalazłam staż u siebie. Chyba, bo kobieta powiedziała, że od początku września kogoś będzie szukać i wzięła numer. Fajnie by było, nie musiałabym dojeżdżać, bo wtedy, uwaga zostałoby mi 200zł miesięcznie na życie

[201703060948]

Napisane przez katrina1991

Chyba znalazłam staż u siebie. Chyba, bo kobieta powiedziała, że od początku września kogoś będzie szukać i wzięła numer. Fajnie by było, nie musiałabym dojeżdżać, bo wtedy, uwaga zostałoby mi 200zł miesięcznie na życie

Powodzenia Sama miałam już całą masę takich "chyba znalazłam", z których nic nie wyszło z przeróżnych powodów. Trzymam kciuki, żeby u Ciebie było lepiej!

[charlotte89]

Napisane przez invisible_01

Gratulacje! Ja również zmieniłam pracę, miała być na chwilę, ale muszę Wam powiedzieć, że bardzo mi się podoba. Z chęcią chodzę do pracy, mam konkretne obowiązki, zespół jest super i fajnie dzielimy się zadaniami. Szefostwo też jak najbardziej na plus, każdy osobiście chciał mnie poznać i mieliśmy krótką rozmowę, wszyscy bardzo cieszyli się z tego, że dołączyłam do zespołu. Także chyba zagrzeję tu miejsca

Fajnie, że tak dobrze się ułożyło Ja wlasnie zaczęłam drugi tydzień w nowej pracy, ale z każdym dniem utwierdzam się w przekonaniu, że w moim przypadku to będzie jednak zajęcie na chwile.. Mam nadzieje, że w przeciągu najbliższego miesiąca uda mi się znaleźć coś sensownego

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Napisane przez katrina1991

Dzwoniła do mnie kobieta, że może mi zaoferować kursy finansowane przez unie europejską do 6tys. złotych. I teraz nie wiem, czy to ściema. Niby kobieta powołuje się na urząd pracy w e-mailach. Myślicie, że to może być prawda?

Zadzwoń do urzędu pracy i wypytaj czy coś o tym wiedzą.

[201703060948]

A czy zdawała któraś z Was test rozumowania liczbowego/ werbalnego do Accenture?

Ten liczbowy to podobne zadania jak na Gmacie (quantitative part)? Łatwiejszy? Trudniejszy? Co powtarzać?

[aga3304]

Napisane przez Osterhase

A czy zdawała któraś z Was test rozumowania liczbowego/ werbalnego do Accenture?

Ten liczbowy to podobne zadania jak na Gmacie (quantitative part)? Łatwiejszy? Trudniejszy? Co powtarzać?

Nie zdawałam, ale słyszałam, że są tam testy SHL - a takie zdawałam w innej firmie.
Ogólnie dobrze zapoznać się z formą, ale chyba nie ma za bardzo z czego się przygotować.
Werbalny: typowe wnioskowanie
Jeżeli chodzi o liczbowy dostajemy do dyspozycji kalkulator prosty - taki jak na maturze. Zadania są bardzo łatwe - procenty, proporcje - tylko jest bardzo mało czasu i trzeba robić sprawie

edit: w werbalnym wnioski na podstawie tekstu- czyli najważniejsze, żeby odpowiadać tylko na podstawie dostępnych danych, a nie wiedzy własnej

[20160901857]

Do takich testów raczej cieżko sie jakoś specjalnie przygotować. Kiedyś Deloitte miało na stronie przykładowe, ale teraz to nie wiem, bo juz dawno sie tym nie interesowałam.

[201703060948]

Kurczę, chyba zbyt małe oczekiwania finansowe im podałam. Byłam zaskoczona telefonem i nie byłam w ogóle pewna, o które stanowisko chodzi, bo wysyłałam im już aplikacje na różnym poziomie specjalizacji. Nie dużo zbyt małe, ale trochę jednak tak.

Ale liczę na to, że w korpopracach i tak mają widełki. Jak sądzicie?