Były kleryk

[skrywana_fantazja]

Pewnie nie, dlatego tym bardziej tacy ludzie sa dla mnie tragiczni, bo cokolwiek wybiorą będzie źle. Jeżeli ktoś czuje wielkie szczęście na myśl pójścia do zakonu no to nie ma problemu, ale jesli czuje się jak Abraham, który musi zabić swojego syna, bo Bóg tak chce, ale serce mu się kraje to moim zdaniem nie potrzebuje zakonu a terapeuty.

[Antymateria2]

Napisane przez skrywana_fantazja

Pewnie nie, dlatego tym bardziej tacy ludzie sa dla mnie tragiczni, bo cokolwiek wybiorą będzie źle. Jeżeli ktoś czuje wielkie szczęście na myśl pójścia do zakonu no to nie ma problemu, ale jesli czuje się jak Abraham, który musi zabić swojego syna, bo Bóg tak chce, ale serce mu się kraje to moim zdaniem nie potrzebuje zakonu a terapeuty.

Postać Abrahama to jest w ogóle coś niesamowitego... Bo tego nie można zrozumieć. To jest właśnie to. Jak zrozumieć gościa, który całe życia czeka na syna a nagle ktoś mu każe go zabić. To jest niebywała historia. Jak w ogóle pojąć, to, że Abraham w ogóle dochodzi do przekonania, ze nie jest szalony, tylko to Bóg mu to mówi. Niezwykła historia, jedna z najciekawszych jakie znam.

[skrywana_fantazja]

Problem w tym, ze Boże powołonie łatwo pomylić z niekoniecznie dobrymi podszeptami psychiki. O ile wierzę w powołanie, o tyle nie wierzę, że każdy człowiek, który uważa, że jest do czegoś powołany przez Boga rzeczywiście jest przez Niego do tego powołany.

[strix55]

Najczęściej opuszczenie stanu kapłańskiego wiąże się z podaniem do Stolicy Apostolskiej o stwierdzenie nieważności sakramentu święceń. Jeśli uznają że sakramentu święceń nie było wówczas może mieć żonę i dzieci i przystępować do Komunii. Jeśli nie ma czyni to również świętokradczo i należy to potępić.

[nosferatku]

Napisane przez Antymateria2

Postać Abrahama to jest w ogóle coś niesamowitego... Bo tego nie można zrozumieć. To jest właśnie to. Jak zrozumieć gościa, który całe życia czeka na syna a nagle ktoś mu każe go zabić. To jest niebywała historia. Jak w ogóle pojąć, to, że Abraham w ogóle dochodzi do przekonania, ze nie jest szalony, tylko to Bóg mu to mówi. Niezwykła historia, jedna z najciekawszych jakie znam.

Ja pozostaję przekonana, że faceta, któremu wewnętrzny głos każe zabić syna należy zaklasyfikować jednoznacznie.

---------- Dopisano o 00:48 ---------- Poprzedni post napisano o 00:40 ----------

Napisane przez skrywana_fantazja

Problem w tym, ze Boże powołonie łatwo pomylić z niekoniecznie dobrymi podszeptami psychiki. O ile wierzę w powołanie, o tyle nie wierzę, że każdy człowiek, który uważa, że jest do czegoś powołany przez Boga rzeczywiście jest przez Niego do tego powołany.

Myślę, że jakkolwiek tego nie nazwiemy - czy powołaniem, czy głosem Boga, czy misją, czy czymkolwiek innym - są takie zawody czy modele życia, które, pociągając wielu, są przeznaczone jedynie dla małej garstki tych, którzy faktycznie mają predyspozycje. Najgorsze jest to, że świat urządzono w ten sposób, byśmy większości kluczowych wyborów dokonywali jako całkowicie nieopierzone żółtodzioby. A przecież jak człowiek jest bardzo młody, to chce iść zmieniać świat i wierzy, że mu się uda, że przeskoczy własne ograniczenia.

[Urszulenka1989]

Witam ponownie!Dziś dowiedziałam się ze On planuje wrócić do seminarium,tylko ze mi wprost nic nie powiedział,ukrywa to chyba a mi tak przykro

[emilia098]

I co wrócił?

[150f22149d232a15625e38a732d46b6c6e220cbb_63e043022f3b0]

Napisane przez Urszulenka1989

Witam ponownie!Dziś dowiedziałam się ze On planuje wrócić do seminarium,tylko ze mi wprost nic nie powiedział,ukrywa to chyba a mi tak przykro

Tutaj pojawia się też pytanie, czy zechcą go z powrotem w seminarium. Chyba nie do końca napisałaś, na jakiej zasadzie poprzednim razem opuścił seminarium, ale nie jest to na pewno miejsce, gdzie można sobie przychodzić, odchodzić i wracać jak się zechce.