Czy stawiacie granice przyjaciołom?

[julkaaa123567]

Czy w relacjach przyjacielskich jeżeli coś Wam nie pasuje w zachowaniu drugiej osoby mówicie o tym wprost czy raczej odpuszczacie ? Ja stawiam granice w związku partnerskim, ale w relacjach przyjacielskich nigdy tego nie robię, ani moi przyjaciele nie robią tego w stosunku do mnie. Ostatnio zaczęło mi to przeszkadzać, bo czuję że kumuluje się we mnie złość na druga osobę z powodu niewyjaśnionych sytuacji. Mam tu na myśli błache sytuację, np. spóźnienia czy nie oddanie pożyczonej rzeczy. Mam poczucie, że jeśli powiem komuś że np przeszkadza mi to że się spóźnia to wyjdę na sztywna, przewrażliwiona, a poza tym, że nie mam takiego prawa skoro druga strona nie ma do mnie żadnych "pretensji". A jak jest u Was ?

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

W takich przypadkach jak spóźnienia,oddanie pożyczonej rzeczy mówię i nie określiłabym tego jako "stawianie granic", a szacunek do samej siebie. Masz prawo mówić, gdy coś Ci nie pasuje.

[karawanna]

Jak najbardziej warto powiedzieć o tym, co Ci nie pasuje. Nie trzeba przecież od razu wpadać w taki ton, żeby sprowokowało to kłótnie. To, co z tym zrobi druga osoba, zależy już tylko i wyłącznie od niej. Ja ostatnio podczas luźnej rozmowy nadmieniłam co mi nie pasuje od dłuższego czasu, natomiast w zachowaniu znajomych nie zmieniło to niestety kompletnie nic.

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[alicjaross]

jesli mi coś w zachowaniu znajomych przeszkadza tak bardzo, to rozluźniam znajomość

[Aelora]

Tak, w relacji przyjacielskiej też można stawiać jakieś granice. Nie musisz od razu wyskakiwać z pretensjami, ale w przypadku nieoddanej rzeczy możesz np. zasugerować "będę potrzebować rzeczy XYZ, czy możesz mi ją przynieść?" albo w kwestii spóźnień ustalić "ok, ale po naszym spotkaniu mam coś do zrobienia, więc zaczekam na ciebie np. 20 minut i muszę lecieć". Jeśli druga strona nie zrozumie aluzji i będzie powtarzać irytujące zachowania, pozostaje chyba stopniowe rozluźnienie znajomości.

[pixelova]

Ja nauczyłam się stawiać granice zawsze, niezależnie od poziomu i zażyłości relacji. To nie jest tak, że po magicznym słowie "przyjaźń" nagle masz dać sobie wchodzić na głowę i niczego nie egzekwować od innych. Ja tak rozumiem przyjaźń, na szacunku wobec siebie i respektowaniu czyichś granic.

[julkaaa123567]

Napisane przez pixelova

Ja nauczyłam się stawiać granice zawsze, niezależnie od poziomu i zażyłości relacji. To nie jest tak, że po magicznym słowie "przyjaźń" nagle masz dać sobie wchodzić na głowę i niczego nie egzekwować od innych. Ja tak rozumiem przyjaźń, na szacunku wobec siebie i respektowaniu czyichś granic.

Bardziej mam takie myślenie, że to "tylko" przyjaźń, więc nie mam prawa nic od tej osoby oczekiwać, tak jak np od partnera, który dzieli ze mną życie.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 09:38 ---------- Poprzedni post napisano o 09:37 ----------

Napisane przez Aelora

Tak, w relacji przyjacielskiej też można stawiać jakieś granice. Nie musisz od razu wyskakiwać z pretensjami, ale w przypadku nieoddanej rzeczy możesz np. zasugerować "będę potrzebować rzeczy XYZ, czy możesz mi ją przynieść?" albo w kwestii spóźnień ustalić "ok, ale po naszym spotkaniu mam coś do zrobienia, więc zaczekam na ciebie np. 20 minut i muszę lecieć". Jeśli druga strona nie zrozumie aluzji i będzie powtarzać irytujące zachowania, pozostaje chyba stopniowe rozluźnienie znajomości.

Wg mnie te przyklady w ogóle nie mówią o tym, że coś Ci przeszkadza.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[Krystal_26]

Myślę, że w przyjaźni czy zwykłej znajomości tak samo trzeba stawiać granice jak w związku partnerskim. Inaczej ludzie będą cię ciągle wykorzystywać, np właśnie "pożyczać" rzeczy, a potem nie oddawać, podbierać kosmetyki i na dłuższą metę będziesz stratna finansowo. Albo faktycznie tak się w tobie złość skumuluje, że w końcu wybuchniesz i będzie wielka kłótnia. Jak ktoś się notorycznie spóźnia I to nie mówię, że jakąś minutę czy dwie ale czekasz po 20 - 30 minut, to ja bym się już nie umawiała kolejny raz, to jest faktycznie nieprzyjemne i to brak szacunku dla ciebie.

[wiekanka]

Napisane przez julkaaa123567

Czy w relacjach przyjacielskich jeżeli coś Wam nie pasuje w zachowaniu drugiej osoby mówicie o tym wprost czy raczej odpuszczacie ? Ja stawiam granice w związku partnerskim, ale w relacjach przyjacielskich nigdy tego nie robię, ani moi przyjaciele nie robią tego w stosunku do mnie. Ostatnio zaczęło mi to przeszkadzać, bo czuję że kumuluje się we mnie złość na druga osobę z powodu niewyjaśnionych sytuacji. Mam tu na myśli błache sytuację, np. spóźnienia czy nie oddanie pożyczonej rzeczy. Mam poczucie, że jeśli powiem komuś że np przeszkadza mi to że się spóźnia to wyjdę na sztywna, przewrażliwiona, a poza tym, że nie mam takiego prawa skoro druga strona nie ma do mnie żadnych "pretensji". A jak jest u Was ?

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Dlaczego masz takie przeczucie?
I skad wiedza, że twoja przyjaciółka czy przyjaciele nie mają pretensji?
Może należałoby porozmawiać teraz o tych błachych, bo co, jeśli przyjdą trudniejsze sprawy?

[julkaaa123567]

Napisane przez wiekanka

Dlaczego masz takie przeczucie?

I skad wiedza, że twoja przyjaciółka czy przyjaciele nie mają pretensji?

Może należałoby porozmawiać teraz o tych błachych, bo co, jeśli przyjdą trudniejsze sprawy?

Nikt ze znajomych czy przyjaciół nigdy nie powiedział mi, że coś mu nie pasuje w moim zachowaniu, a na pewno takie rzeczy są, bo wiadomo że ideałem nie jestem. Więc wnioskuję, że albo nie oczekują ode mnie niczego i uważają że nasze relacje powinny być łatwe proste i przyjemne bez wymagań i mówienia "nie chce tego czy tamtego" albo są w takiej sytuacji jak ja, że boją się powiedzieć.


Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[wiekanka]

Napisane przez julkaaa123567

Nikt ze znajomych czy przyjaciół nigdy nie powiedział mi, że coś mu nie pasuje w moim zachowaniu, a na pewno takie rzeczy są, bo wiadomo że ideałem nie jestem. Więc wnioskuję, że albo nie oczekują ode mnie niczego i uważają że nasze relacje powinny być łatwe proste i przyjemne bez wymagań i mówienia "nie chce tego czy tamtego" albo są w takiej sytuacji jak ja, że boją się powiedzieć.


Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

No ale czego się mozna bać?
Jedynie to mozna tylko spekulować, ze to nie jest przyjazń a raczej wygodne kolezeństwo.
Ja wolałabym sprawdzić a nie się oszukiwać. A juz na pewno nie kumulowac w sobie złosci na nieswiadomą przyjaciołkę.
Albo szanuje twoj czas ( i ciebie) albo się mijacie, już w podstawowej sprawie.

[pixelova]

Napisane przez julkaaa123567

Bardziej mam takie myślenie, że to "tylko" przyjaźń, więc nie mam prawa nic od tej osoby oczekiwać, tak jak np od partnera, który dzieli ze mną życie.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Jak dla mnie to nie definicja przyjaźni a naiwności. Nie czujesz się wykorzystywana?

[Aelora]

Napisane przez julkaaa123567

Wg mnie te przyklady w ogóle nie mówią o tym, że coś Ci przeszkadza.

W porządku, może są zbyt łagodne, chodziło mi raczej o to żeby druga strona wiedziała że stawiasz granice. A jak Ty powiedziałabyś że przeszkadzają Ci np. spóźnienia albo nieoddawanie rzeczy?

[wiekanka]

Napisane przez Aelora

W porządku, może są zbyt łagodne, chodziło mi raczej o to żeby druga strona wiedziała że stawiasz granice. A jak Ty powiedziałabyś że przeszkadzają Ci np. spóźnienia albo nieoddawanie rzeczy?

Powiem tak, mogłabym powiedzieć przyjaciołce "słuchaj, nie wiem, jakie ty masz podejście do spozniania się ale ja nie czuję sie z tym ok"
I tyle. To od niej zależy, czy się zastanowi, czy moje zdanie uszanuje, czy będzie miała to w nosie pod przykrywką, ze jestem sztywna.

A ode mnie zależy, co z tym zrobię.

Jeśli autorka boi się w ogole zadac takie pytanie to problem jest grubszy.

[julkaaa123567]

Napisane przez wiekanka

Powiem tak, mogłabym powiedzieć przyjaciołce "słuchaj, nie wiem, jakie ty masz podejście do spozniania się ale ja nie czuję sie z tym ok"

I tyle. To od niej zależy, czy się zastanowi, czy moje zdanie uszanuje, czy będzie miała to w nosie pod przykrywką, ze jestem sztywna.



A ode mnie zależy, co z tym zrobię.



Jeśli autorka boi się w ogole zadac takie pytanie to problem jest grubszy.

Jestem na terapii i obgadam to na pewno na wizycie, ale ogólnie jak tak teraz myślę to nie wiem czy przesadzam albo tego nie dostrzegałam ale chyba nie widziałam nigdy nigdzie żeby ktoś komuś stawiał granice, np. mój mąż swoim znajomym czy oni jemu.
Widziałam to jedynie w moim domu rodzinnym gdzie granice się stawiało na okrągło i to w agresywny sposób.
Teraz nie wiem czy relacje w moim środowisku są po prostu nieszczere czy może ja to jakoś zniekształcam. Jestem po prostu ciekawa jak go wygląda u innych czy faktycznie inni mówią o swoich oczekiwaniach.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[Aelora]

Napisane przez julkaaa123567

Jestem na terapii i obgadam to na pewno na wizycie, ale ogólnie jak tak teraz myślę to nie wiem czy przesadzam albo tego nie dostrzegałam ale chyba nie widziałam nigdy nigdzie żeby ktoś komuś stawiał granice, np. mój mąż swoim znajomym czy oni jemu.
Widziałam to jedynie w moim domu rodzinnym gdzie granice się stawiało na okrągło i to w agresywny sposób.
Teraz nie wiem czy relacje w moim środowisku są po prostu nieszczere czy może ja to jakoś zniekształcam. Jestem po prostu ciekawa jak go wygląda u innych czy faktycznie inni mówią o swoich oczekiwaniach.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Może próbujesz przenosić sytuacje z rodzinnego domu na otoczenie i dlatego czujesz potrzebę "ustawiania towarzystwa do pionu". Po swoim otoczeniu raczej widzę że ludzie nie dają sobie wchodzić na głowę, ale stawiają granice w luźny sposób, wplatają to jakoś w normalną rozmowę. Stąd np. moje powyższe przykłady. Jak komunikujesz że nie będziesz na kogoś czekać albo skrócisz spotkanie z powodu spóźnienia, a ktoś i tak będzie się spóźniał, to jest mało rozgarnięty albo robi to z premedytacją i wtedy szkoda czasu na taką osobę. Tak samo, gdy przypominasz o oddaniu jakiejś rzeczy, a ktoś nie zreflektuje się, że przetrzymał Twoją własność. Chyba najważniejsze jest wyczucie, raczej mało kto lubi mieć w swoim otoczeniu szeryfa który często strofuje, że to i tamto mu się nie podoba.

[evonla]

To zależy jakich masz przyjaciół. Jeden to weźmie do siebie, przemyśli i poprawi zachowanie, drugi może odebrać jako atak i wybuchnie kłótnia, a potem się oddali. Z doświadczenia wiem, że czasem nie warto mówić o tym, co ci nie odpowiada, bo traktowane jest to właśnie jako atak, niezależnie od tonu wypowiedzi, więc chyba w takich przypadkach rozsądnym jest poluźnienie kontaktów i wówczas gdy drugiej stronie brak kontaktu będzie przeszkadzać, spyta się dlaczego tak jest i to będzie dobry moment na rozmowę.

[kaledonia]

Od przyjaciół też trzeba oczekiwać np. punktualności i dotrzymywania słowa. Brak tych dwóch rzeczy to dla mnie brak szacunku w stosunku do mojej osoby.

[wiekanka]

Napisane przez julkaaa123567

Jestem na terapii i obgadam to na pewno na wizycie, ale ogólnie jak tak teraz myślę to nie wiem czy przesadzam albo tego nie dostrzegałam ale chyba nie widziałam nigdy nigdzie żeby ktoś komuś stawiał granice, np. mój mąż swoim znajomym czy oni jemu.
Widziałam to jedynie w moim domu rodzinnym gdzie granice się stawiało na okrągło i to w agresywny sposób.
Teraz nie wiem czy relacje w moim środowisku są po prostu nieszczere czy może ja to jakoś zniekształcam. Jestem po prostu ciekawa jak go wygląda u innych czy faktycznie inni mówią o swoich oczekiwaniach.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Stawianie granic mozna nie tylko agresywnie. Mozna i najlepiej i najzdrowiej asretywnie. To oznacza, że obie strony czuja sie szanowane i zadna ze stron nie czuje presji.
Ty nie zmuszasz przyjaciołki do przychodzenia punktualnie. To jej wybór. Zrobi, jak chce. Ale jest już swiadoma, że tobie to nie pasuje.
Za to ty nie kisisz złosci na nią i od teraz też zrobisz, jak zechcesz.

Możesz to akceptowac, nie musisz. Ale zaakceptowaie czegos wbrew sobie na czyjąs korzyśc jest swiadomym nie szanowaniem siebie.

[julkaaa123567]

Napisane przez Aelora

Może próbujesz przenosić sytuacje z rodzinnego domu na otoczenie i dlatego czujesz potrzebę "ustawiania towarzystwa do pionu". Po swoim otoczeniu raczej widzę że ludzie nie dają sobie wchodzić na głowę, ale stawiają granice w luźny sposób, wplatają to jakoś w normalną rozmowę. Stąd np. moje powyższe przykłady. Jak komunikujesz że nie będziesz na kogoś czekać albo skrócisz spotkanie z powodu spóźnienia, a ktoś i tak będzie się spóźniał, to jest mało rozgarnięty albo robi to z premedytacją i wtedy szkoda czasu na taką osobę. Tak samo, gdy przypominasz o oddaniu jakiejś rzeczy, a ktoś nie zreflektuje się, że przetrzymał Twoją własność. Chyba najważniejsze jest wyczucie, raczej mało kto lubi mieć w swoim otoczeniu szeryfa który często strofuje, że to i tamto mu się nie podoba.

Właśnie boję się że wyjdę na szeryfa i że po prostu stracę te osoby, bo życie w dzisiejszych czasach jest wystarczająco ciężkie i te osoby uznają, że mają gdzieś taka relację gdzie jeszcze muszą się pilnować, aby się np nie spóźniać, bo mi to nie pasuje.
Generalnie zawsze uważałam że to że mi przeszkadza że ktoś się np spóźnia to jest problem ze mną, że mam takie wymagania, a nie z tym kimś, że się spóźnia, bo to nic poważnego przecież.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[pixelova]

Napisane przez julkaaa123567

Właśnie boję się że wyjdę na szeryfa i że po prostu stracę te osoby, bo życie w dzisiejszych czasach jest wystarczająco ciężkie i te osoby uznają, że mają gdzieś taka relację gdzie jeszcze muszą się pilnować, aby się np nie spóźniać, bo mi to nie pasuje.
Generalnie zawsze uważałam że to że mi przeszkadza że ktoś się np spóźnia to jest problem ze mną, że mam takie wymagania, a nie z tym kimś, że się spóźnia, bo to nic poważnego przecież.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Rozumiem strach przed stratą ale jeśli ktoś ma w nosie twoje potrzeby, rani cię to na pewno jest to przyjaciel?

[Aelora]

Napisane przez julkaaa123567

Właśnie boję się że wyjdę na szeryfa i że po prostu stracę te osoby, bo życie w dzisiejszych czasach jest wystarczająco ciężkie i te osoby uznają, że mają gdzieś taka relację gdzie jeszcze muszą się pilnować, aby się np nie spóźniać, bo mi to nie pasuje.
Generalnie zawsze uważałam że to że mi przeszkadza że ktoś się np spóźnia to jest problem ze mną, że mam takie wymagania, a nie z tym kimś, że się spóźnia, bo to nic poważnego przecież.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Nie musisz się na wszystko godzić, możesz też przemyśleć na ile takie zachowania są faktycznie dla Ciebie nieznośne, a co jesteś w stanie znieść bo prawdopodobnie Twoi przyjaciele też akceptują w Tobie różne błahe rzeczy które mogłyby nie podobać się innym. Zależy jak stawiasz granice - jeśli raz i drugi zaznaczysz w rozmowie że nie masz czasu na spóźnienia albo po prostu poczekasz określoną ilość czasu i odwołasz spotkanie to przyjacielowi powinno zrobić się głupio/przeprosić i zrozumieć, że masz swoje zasady.

Tak jak pisała evonla, jeśli powiesz komuś wprost, zwłaszcza tak bez okazji, "wiesz co, nie lubię tego że się spóźniasz" może to zostać odebrane jako czepialstwo i atak. W miarę możliwości staraj się reagować od razu, gdy następuje niekomfortowa dla Ciebie sytuacja. Szczerze mówiąc poczułabym się dziwnie gdyby przyjaciółka nagle zaczęła bez okazji wytykać mi czego we mnie nie lubi. Pomyślałabym, że wcześniej jej to jakoś nie przeszkadzało, nic mi nie mówiła, a teraz nagle zgłasza problem, co jest nie tak?

[wiekanka]

Napisane przez julkaaa123567

Właśnie boję się że wyjdę na szeryfa i że po prostu stracę te osoby, bo życie w dzisiejszych czasach jest wystarczająco ciężkie i te osoby uznają, że mają gdzieś taka relację gdzie jeszcze muszą się pilnować, aby się np nie spóźniać, bo mi to nie pasuje.
Generalnie zawsze uważałam że to że mi przeszkadza że ktoś się np spóźnia to jest problem ze mną, że mam takie wymagania, a nie z tym kimś, że się spóźnia, bo to nic poważnego przecież.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

To zależy, jak taką prośbe ubierzesz w słowa. Jeśli to będzie tylko krytyka i uwaga skierowana w jej stronę, to moze przyjaciółka nie poczuć się najlepiej, bo nikt nie lubi byc krytykowany.
Ale jeśli wcześniej powiesz, "wiesz, że cię lubię i uwielbiam z tobą spędzac czas ale zle sie czuję, gdy się umawiamy, ja przychodzę na czas a ciebie nie ma.
Czy czujesz w tym przekazie dominację, że jesteś szeryfem?
Jesli ona się poczuje urazona, to moim zdaniem raczej nie ty jestes przrwrazliwiona.

[SteveS]

Napisane przez evonla

To zależy jakich masz przyjaciół. Jeden to weźmie do siebie, przemyśli i poprawi zachowanie, drugi może odebrać jako atak i wybuchnie kłótnia, a potem się oddali. Z doświadczenia wiem, że czasem nie warto mówić o tym, co ci nie odpowiada, bo traktowane jest to właśnie jako atak, niezależnie od tonu wypowiedzi, więc chyba w takich przypadkach rozsądnym jest poluźnienie kontaktów i wówczas gdy drugiej stronie brak kontaktu będzie przeszkadzać, spyta się dlaczego tak jest i to będzie dobry moment na rozmowę.

To drugie to dla mnie nie przyjaźń. W przyjaźni chodzi o to, żeby szanować siebie nawzajem. Jeśli wiem, że mojej przyjaciółce coś nie odpowiada, to nie robię tego, bo mi wygodniej (np. się spóźniam stale), bo szanuję jej czas. Jesli ktoś się obraża jak powiem, ze słuchaj, nie lubię, jak się spóźniasz, czy mogłabyś tego nie robić? W przeciwnym razie następnym razem wyjdę po kwadransie i nie będę czekać, bo mam też inne sprawy - to sorry, ale albo nie jest przyjacielem, albo jest egoistą skupionym wyłącznie na sobie.

[julkaaa123567]

A takie bardziej skomplikowane kwestie? Ten przykład ze spóźnianiem jest akurat taki oczywisty. A np to że ktoś wiecznie odwołuje spotkania albo nie ma czasu się spotkać przez długi czas albo przez większość czasu usiłuje rozmawiać tylko na tematy które tylko jego interesują? Czy to też będzie ok jeśli powiem, że mi to nie pasuje ?

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[DianaR]

Oczywiście, że tak. Przyjaźń polega na wzajemnym szacunku i zrozumieniu się. Jeżeli coś mi się nie podoba mówię to otwarcie i wyjaśniamy na bieżąco daną sytuację W przyjaźni nie możesz czuć się, źle o takich sytuacjach trzeba rozmawiać.

[karawanna]

Napisane przez julkaaa123567

A takie bardziej skomplikowane kwestie? Ten przykład ze spóźnianiem jest akurat taki oczywisty. A np to że ktoś wiecznie odwołuje spotkania albo nie ma czasu się spotkać przez długi czas albo przez większość czasu usiłuje rozmawiać tylko na tematy które tylko jego interesują? Czy to też będzie ok jeśli powiem, że mi to nie pasuje ?

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Takie coś wskazuje dla mnie ewidentnie, że takiej osobie nie zależy w ogóle na znajomości ze mną. Nie ma opcji, żebym taka osobę nazywała swoim przyjacielem. W takich przypadkach przestaje inicjować kontakt i najczęściej znajomość po prostu się wygasza.

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[wiekanka]

Napisane przez julkaaa123567

A takie bardziej skomplikowane kwestie? Ten przykład ze spóźnianiem jest akurat taki oczywisty. A np to że ktoś wiecznie odwołuje spotkania albo nie ma czasu się spotkać przez długi czas albo przez większość czasu usiłuje rozmawiać tylko na tematy które tylko jego interesują? Czy to też będzie ok jeśli powiem, że mi to nie pasuje ?

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Oj Julka widzę, ze im dalej w las, tym więcej drzew. Przestań się zmuszać do udawania, że Ci to pasuje, bo przeciez nie pasuje. Sam fakt, ze nie wiesz, jak powiedzieć, co powiedziec, z ktorej strony powiedzieć a moze z lewej do prawej lub odwrotnie, zeby nie urazić, nie obrazić. Tak komunikacja z przyjaciołką nie wyglada.
Rozmowa z przyjaciołka to jak brak obawy głośno myśleć.

[Aelora]

Napisane przez julkaaa123567

A takie bardziej skomplikowane kwestie? Ten przykład ze spóźnianiem jest akurat taki oczywisty. A np to że ktoś wiecznie odwołuje spotkania albo nie ma czasu się spotkać przez długi czas albo przez większość czasu usiłuje rozmawiać tylko na tematy które tylko jego interesują? Czy to też będzie ok jeśli powiem, że mi to nie pasuje ?

Jeśli wiecznie odwołuje spotkania, to po prostu przestajesz się umawiać, Twój czas ma swoją wartość. Jeśli gada tylko o sobie, to też możesz ograniczyć kontakt, bo służysz za osobę do wyżalenia się, a nie przyjaciółkę. Można tłumaczyć komuś jakieś drobiazgi w stylu tego spóźniania się, ale jeśli dostrzegasz sprawy takiego kalibru jak opisane wyżej to rozmowa raczej nie pomoże i pomyśl jaki w ogóle stosunek ma do Ciebie ta osoba którą nazywasz przyjacielem. Opisujesz cały czas zachowania tej samej przyjaciółki? Skoro jest Ci z kimś tak bardzo nie po drodze, to dlaczego nazywasz tę znajomość przyjaźnią?

[julkaaa123567]

Po prostu zawsze żyłam w przeświadczeniu że to ze mną jest coś nie tak, nie z innymi. Albo żeby się nie czepiać, bo każdy popełnia błędy, w tym ja, albo że ktoś może mieć trudny czas i dlatego zachowuje się jak się zachowuje, po prostu nie może inaczej w tym momencie i należy mu to wybaczyć. W sumie terapia tylko mnie w tym przekonaniu utwierdzila. Muszę znowu omówić ten temat.
Odnośnie nazywania tego przyjaźnią to znamy się wiele lat i rozmawiamy na intymne tematy, dlatego tak to nazywam, ale być może żadna z tych relacji nie stoi na solidnych fundamentach.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka