Ludzie i zachowania, które nas dziwią + ot, część 77.

[Imperfecta]

Napisane przez Nuova

Mam w otoczeniu sporo nastolatków i są absolutnie normalnymi ludźmi - z jednymi da się pogadać, z drugimi średnio, nie widzę jakiejś dramatycznej różnicy między własnym pokoleniem „gimbów”. Mam wrażenie, ze niektórzy koło 30stki zaczynają wchodzić w tryb „ach ta dzisiejsza młodzież”


Sent from my iPhone using Tapatalk

Możliwe, że już się starzeję xD bo w sumie znam tylko jednego w miarę normalnego nastolatka - chłopaka mojej siostry nawet ona sama, mimo że kocham ją jak nikogo na świecie, to jest takim zamułem, że masakra. Owszem, da się z nią pogadać, jest inteligentnym i cudownym człowiekiem, ale jednocześnie tak rozmemłanym, że tragedia.

Najgorzej jak się gdzieś szykujemy - ja zdążę umyć włosy, podsuszyć, umalować się, ubrać i czekać w drzwiach a ona dopiero się zastanowi co założyć

[0235a76bf37a0c9e786a33d682e03cfb1aa33c8b_653ef22455ebf]

Napisane przez Imperfecta

No nie wiem, nie przypominam sobie, żebym ja czy ktokolwiek z mojej klasy w gimnazjum czy szkole średniej był taki otępiały. Chyba, że ja wtedy odbierałam to inaczej, bo nie potrafię sobie tego wytłumaczyć.

też mi się wydaje, że byłam normalną nastolatką a moja mama ma zupełnie inne wspomnienia, nie bez powodu zaczęła do mnie mówić 'mimoza' - podobno byłam bardzo nie do życia momentami. więc coś w tym jest, że nasze wspomnienia rozmijają się z rzeczywistością.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=0235a76bf37a0c9e786a33d 682e03cfb1aa33c8b_653ef22 455ebf;89459795]też mi się wydaje, że byłam normalną nastolatką a moja mama ma zupełnie inne wspomnienia, nie bez powodu zaczęła do mnie mówić 'mimoza' - podobno byłam bardzo nie do życia momentami. więc coś w tym jest, że nasze wspomnienia rozmijają się z rzeczywistością.[/QUOTE]

[Pusheen_]

Napisane przez Nuova

Mam w otoczeniu sporo nastolatków i są absolutnie normalnymi ludźmi - z jednymi da się pogadać, z drugimi średnio, nie widzę jakiejś dramatycznej różnicy między własnym pokoleniem „gimbów”. Mam wrażenie, ze niektórzy koło 30stki zaczynają wchodzić w tryb „ach ta dzisiejsza młodzież”


Sent from my iPhone using Tapatalk

Prawda.

Ale czy to jest dziwne? Bierz pod uwagę, że na rynek co parę lat wchodzą coraz młodsi. Ludzie, którzy urodzili się w latach dwutysięcznych JUZ studiują, a reszta to m.in. nastolatki, nie spędzające mniej czasu niż my w Internecie czy social mediach. I to w dużej mierze dla nich jest kreowana obecna moda.

Nie wydaje mi się niczym nienaturalnym, że ktoś mający teraz lat 30 nie łapie już kontaktu z 20 - latkiem.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[Finlora]

Napisane przez Imperfecta

Mam siostrę w szkole średniej, jej niektóre koleżanki to takie muły stajenne, że głowa mała, do tego jak widzę jak przychodzą nadać paczkę i się muszą pięć minut zastanawiać jak się nazywają, to nic więcej mi nie trzeba.
Moja koleżanka ma córkę w wieku nastoletnim i to samo.

Siostra też jest taki "mułem" czy tylko koleżanki?

[Imperfecta]

Napisane przez Finlora

Siostra też jest taki "mułem" czy tylko koleżanki?

Pisałam kilka postów wyżej, że niestety też

[lightangel]

Napisane przez Imperfecta

Mam dokładnie jak wy dziewczyny też nie potrafię się długo gniewać, choć odpalam się w momencie.

I z tymi wątkami odnośnie "co zrobić z mężem" też mam takie samo zdanie. U mnie co z myśli to z serca, jak mam coś do kogoś, to mówię od razu, tak jak o tym myślę. Gdybym miała jakieś podejrzenia wobec TŻta, to wiedziałby szybciej niż zdążyłabym poskładać myśli Mam to samo, nie wiem w ogóle co to ma być, że większość młodzieży teraz jest taka bez życia. To jest okropne.

Dokładnie tak to widzę, sporo młodych osób jest takich właśnie jakby bez życia. Żeby nie było, nie chcę nikogo obrażać ani oceniać, po prostu smutno mi się patrzy na takie osoby bo mam wrażenie że strasznie się męczą. [1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89459594]Ale po czym to oceniasz?

Młodzież jak dorośli, bywają różni. Po za tym dziwnie oceniać jest kogoś, bo jest powolny w sklepie. Zmęczenie po szkole, po zajęciach itp.[/QUOTE]Zależy co rozumiemy przez powolność, bo ja nie miałam na myśli tego że ktoś sobie będzie skanował zakupy kilka minut czy powoli chodził między półkami. Bardziej chodzi mi o takie sytuacje że ktoś ma np. 3 rzeczy w koszyku a spakowanie tak ogromnych zakupów zajmuje mu naprawdę kilka minut.
I jasne, każdy może być zmęczony czy mieć gorszy dzień, dlatego z szacunku do drugiej osoby nie komentuję jej powolności. Ale jednak wolę w takiej sytuacji iść do innej kasy żeby się niepotrzebnie nie denerwować patrząc jak ktoś nie potrafi spakować do plecaka albo do torby dwóch jogurtów i czekolady. [1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89459775]Myślę że masz rację, odbierałaś ten stan inaczej .

Trzeba by zapytać rodziców. Moze jeszcze pamiętają [/QUOTE]Moja mama pamięta i czasem sama mi mówi że ani ja ani moi znajomi tacy nie byliśmy. Na pewno nie tryskaliśmy energią każdego dnia, bo raczej nikt codziennie nie ma super energii, ale nie byliśmy jak zombie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Imperfecta]

Napisane przez lightangel

(...)Bardziej chodzi mi o takie sytuacje że ktoś ma np. 3 rzeczy w koszyku a spakowanie tak ogromnych zakupów zajmuje mu naprawdę kilka minut.
(...)

Ostatnio była u mnie klientka, młoda dziewczyna, która pięć paczek pakowała dwie godziny!!! Z zegarkiem w ręku patrzyłam, bo nie mogłam uwierzyć. No mi się to w głowie nie mieściło, bo to roboty na maksymalnie piętnaście minut, do pół godziny.

A to jej pakowanie polegało na włożeniu rzeczy do pudełka i zaklejenie go taśmą, plus przeciągnięcie folią stretch.

Dwie godziny! No jak można tak długo robić coś takiego? Rozumiem jakby trzeba było to pudełko dopasować, wypełnić, ale włożyć i zakleić? Litości, toż to życia szkoda

[Nuova]

Napisane przez Pusheen_

Prawda.

Ale czy to jest dziwne? Bierz pod uwagę, że na rynek co parę lat wchodzą coraz młodsi. Ludzie, którzy urodzili się w latach dwutysięcznych JUZ studiują, a reszta to m.in. nastolatki, nie spędzające mniej czasu niż my w Internecie czy social mediach. I to w dużej mierze dla nich jest kreowana obecna moda.

Nie wydaje mi się niczym nienaturalnym, że ktoś mający teraz lat 30 nie łapie już kontaktu z 20 - latkiem.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

Brat mojego męża ma 19 lat, często spotykamy się z nim i jego dziewczyna (tez 19 lat) - czy maja inna modę, inne poczucie humoru, inne podejście do życia? Tak. Czy to zmienia, ze nadal są sympatyczny, empatycznymi i normalnymi ludźmi? Nie.

Ja mam 30 lat, btw.

Etykiety są moim zdaniem dla ludzi o wąskich horyzontach.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Pusheen_]

Napisane przez Imperfecta

Ostatnio była u mnie klientka, młoda dziewczyna, która pięć paczek pakowała dwie godziny!!! Z zegarkiem w ręku patrzyłam, bo nie mogłam uwierzyć. No mi się to w głowie nie mieściło, bo to roboty na maksymalnie piętnaście minut, do pół godziny.

A to jej pakowanie polegało na włożeniu rzeczy do pudełka i zaklejenie go taśmą, plus przeciągnięcie folią stretch.

Dwie godziny! No jak można tak długo robić coś takiego? Rozumiem jakby trzeba było to pudełko dopasować, wypełnić, ale włożyć i zakleić? Litości, toż to życia szkoda

No ale bierzesz pod uwagę to, że jeśli ktoś jest "mułem", to nie musi być jego wina?

Ludzie mają różny temperament i to, że ktoś jest flegmatykiem to nie jego wina, po prostu tak mu się trafiło. Gdyby można było sobie wybierać temperament w przydziale, to chyba większość wybralaby bycie ekstrawertykiem, bo życie dla takich jest łatwiejsze.

Każdy chciałby być pełen energii i nie podający się obciążeniom czy zmeczeniu za szybko.

Ale ludzie dostaja od natury to co dostają, chorują, są genetycznie obciążeni, mają zaburzenia neurologiczne co wpływa na ich funkcjonowanie...

Sama pisałaś o swoich dolegliwościach, najwyraźniej nie są tak straszne skoro pozwalają Ci na bycie dość energiczna osobą.

Bierz pod uwagę, że zdrowie zawsze może siąść (oby nie), są też losowe sytuacje które tego zdrowia pozbawiają.

To, że dzisiaj cieszysz się swoją żywotnością nie oznacza, że tak samo będzie za lat 15 czy 10, ale Ci tego nie życzę. Niejeden "muł" był kiedys super energetycznym 30 - latkiem, który pracował niestrudzenie i góry mógł przenosić, a potem "cyk" i przeszedł w inny stan, nie będąc nawet starym.


Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[Imperfecta]

Napisane przez Pusheen_

No ale bierzesz pod uwagę to, że jeśli ktoś jest "mułem", to nie musi być jego wina?

Ludzie mają różny temperament i to, że ktoś jest flegmatykiem to nie jego wina, po prostu tak mu się trafiło. Gdyby można było sobie wybierać temperament w przydziale, to chyba większość wybralaby bycie ekstrawertykiem, bo życie dla takich jest łatwiejsze.

Każdy chciałby być pełen energii i nie podający się obciążeniom czy zmeczeniu za szybko.

Ale ludzie dostaja od natury to co dostają, chorują, są genetycznie obciążeni, mają zaburzenia neurologiczne co wpływa na ich funkcjonowanie...

Sama pisałaś o swoich dolegliwościach, najwyraźniej nie są tak straszne skoro pozwalają Ci na bycie dość energiczna osobą.

Bierz pod uwagę, że zdrowie zawsze może siąść (oby nie), są też losowe sytuacje które tego zdrowia pozbawiają.

To, że dzisiaj cieszysz się swoją żywotnością nie oznacza, że tak samo będzie za lat 15 czy 10, ale Ci tego nie życzę. Niejeden "muł" był kiedys super energetycznym 30 - latkiem, który pracował niestrudzenie i góry mógł przenosić, a potem "cyk" i przeszedł w inny stan, nie będąc nawet starym.
Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

No ale czemu to, że ktoś jest energiczny i gadatliwy, to już ma prawo kogoś denerwować (mi się na przykład buzia nie zamyka, ciągle gadam, jestem głośna, wszędzie mnie pełno i robię pięćset rzeczy naraz), bo to taaaaakie męczące i lecą rady jak taką osobę uciszyć, a skoro mnie denerwuje czyjaś flegmatyczność, to już mam się zastanawiać czy to jego wina, czy nie?

Mi się też trafił taki temperament, że jestem głośna i niech ktoś to znosi, skoro mnie może aż boleć patrzenie, jak ktoś się piętnaście razy zastanawia nad jednym ruchem. no każdy kij ma dwa końce.
Już pomijam fakt, że to po człowieku widać czy rusza się powoli, bo coś mu dolega, czy po prostu ma takie ruchy. Już bez jaj, że się czepiam że ktoś starszy, czy niepełnosprawny ma wolne ruchy.

[Pusheen_]

Napisane przez Nuova

Brat mojego męża ma 19 lat, często spotykamy się z nim i jego dziewczyna (tez 19 lat) - czy maja inna modę, inne poczucie humoru, inne podejście do życia? Tak. Czy to zmienia, ze nadal są sympatyczny, empatycznymi i normalnymi ludźmi? Nie.

Ja mam 30 lat, btw.

Etykiety są moim zdaniem dla ludzi o wąskich horyzontach.


Sent from my iPhone using Tapatalk

No jesteście rodziną już, a w niej ma się kontakty z ludźmi w różnym wieku - od maluchów, po nastolatki, seniorów, itd.

W innych okolicznościach i sytuacjach towarzyskich 30 - letnia osoba raczej tak "po prostu" nie zagada do 19 - latka, prawda? Już się czuje tę granicę wieku jednak i zupełnie innych pokoleń.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[natalia_t]

Ja doskonale pamiętam, że w czasach liceum i na początku studiów byłam we wszystkim bardzo zagubiona, powolna i nieudolna. Większości tego czasu nie pamiętam. Może to było tylko dojrzewanie, a możliwe, że miałam jakieś zaburzenia czegoś. Wiele osób twierdzi, że liceum to najlepszy czas życia, a ja w żadnym życiu nie chciałabym tego czasu powtórzyć.
Na pewno pandemia i lockdown dały w kość dziecion i nastolatkom, ale nie sądzę, żeby było to tak bardzo zauważalne na ulicach. Po prostu z każdym pokoleniem następują zmiany, które są niezrozumiałe dla pokoleń poprzedzających.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pusheen_]

Napisane przez natalia_t

Ja doskonale pamiętam, że w czasach liceum i na początku studiów byłam we wszystkim bardzo zagubiona, powolna i nieudolna. Większości tego czasu nie pamiętam. Może to było tylko dojrzewanie, a możliwe, że miałam jakieś zaburzenia czegoś. Wiele osób twierdzi, że liceum to najlepszy czas życia, a ja w żadnym życiu nie chciałabym tego czasu powtórzyć.


Po prostu z każdym pokoleniem następują zmiany, które są niezrozumiałe dla pokoleń poprzedzających.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie.

Ja też raczej nie chciałabym wrócić do czasów nastoletnich, a nie wspominam ich znowu najgorzej. To nie jest wcale taki piękny czas.

No ale popkultura lubi to przeklamywac, a i ludziom z czasem trochę się zmienia optyka - zapominaja o różnych rzeczach albo tracą one dla nich znaczenie, wspomnienia się jakoś tam zacierają.

Ale za to inne zostają wiecznie żywe

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[Natalie_Alex]

Napisane przez Imperfecta

Mam siostrę w szkole średniej, jej niektóre koleżanki to takie muły stajenne, że głowa mała, do tego jak widzę jak przychodzą nadać paczkę i się muszą pięć minut zastanawiać jak się nazywają, to nic więcej mi nie trzeba.
Moja koleżanka ma córkę w wieku nastoletnim i to samo.

Język, którego używasz pokazuje, że jesteś nietolerancyjna. I tak, młodzież, to też jest grupa, która może być dyskryminowana, jak każda inna.

Denerwują mnie osoby, którym usta się nie zamykają, ale nie przyszłoby mi do głowy, by je nazywać, np. "parkoczącymi maciorami" czy coś w tym stylu.

---------- Dopisano o 03:14 ---------- Poprzedni post napisano o 03:10 ----------

Napisane przez Nuova

Brat mojego męża ma 19 lat, często spotykamy się z nim i jego dziewczyna (tez 19 lat) - czy maja inna modę, inne poczucie humoru, inne podejście do życia? Tak. Czy to zmienia, ze nadal są sympatyczny, empatycznymi i normalnymi ludźmi? Nie.

Ja mam 30 lat, btw.

Etykiety są moim zdaniem dla ludzi o wąskich horyzontach.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Zgadzam się, że etykiety są dla ludzi o wąskich horyzontach. W zeszłym roku uczyłam młodzież przygotowującą się do szkół artystycznych w wieku 18 lat i świetnie mi się z nimi pracowało i rozmawiało. Nawet byłam zdania, że ludziom z mojego pokolenia brakuje empatii, jaką oni potrafili się wykazać.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Imperfecta

Ostatnio była u mnie klientka, młoda dziewczyna, która pięć paczek pakowała dwie godziny!!! Z zegarkiem w ręku patrzyłam, bo nie mogłam uwierzyć. No mi się to w głowie nie mieściło, bo to roboty na maksymalnie piętnaście minut, do pół godziny.

A to jej pakowanie polegało na włożeniu rzeczy do pudełka i zaklejenie go taśmą, plus przeciągnięcie folią stretch.

Dwie godziny! No jak można tak długo robić coś takiego? Rozumiem jakby trzeba było to pudełko dopasować, wypełnić, ale włożyć i zakleić? Litości, toż to życia szkoda

Nie pomyślałaś, że może była chora?

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Natalie_Alex

Język, którego używasz pokazuje, że jesteś nietolerancyjna. I tak, młodzież, to też jest grupa, która może być dyskryminowana, jak każda inna.

Denerwują mnie osoby, którym usta się nie zamykają, ale nie przyszłoby mi do głowy, by je nazywać, np. "parkoczącymi maciorami" czy coś w tym stylu.
Zgadzam się, że etykiety są dla ludzi o wąskich horyzontach. W zeszłym roku uczyłam młodzież przygotowującą się do szkół artystycznych w wieku 18 lat i świetnie mi się z nimi pracowało i rozmawiało. Nawet byłam zdania, że ludziom z mojego pokolenia brakuje empatii, jaką oni potrafili się wykazać.

Dla mnie ciąg skojarzeń: zamulony/zmulony/muł stajenny jest jasny.
Czy możesz napisać jaki ciąg skojarzeń doprowadził Cię do okreslenia: parkoczace maciory?
Znam określenie maciora jako obraźliwie o tęgiej kobiecie.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Natalie_Alex

Zgadzam się, że etykiety są dla ludzi o wąskich horyzontach. W zeszłym roku uczyłam młodzież przygotowującą się do szkół artystycznych w wieku 18 lat i świetnie mi się z nimi pracowało i rozmawiało.

I ja się pod tym podpiszę.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89459955]Nie pomyślałaś, że może była chora?[/QUOTE]
Pewnie nigdy nie widziała,nie zatanawiala się, nie pakowała. Pewnie gdyby ktoś podszedł, zaproponował pomoc, i pokazał to by ogarnęła szybciej.

[VI4]

Napisane przez Imperfecta

No ale czemu to, że ktoś jest energiczny i gadatliwy, to już ma prawo kogoś denerwować (mi się na przykład buzia nie zamyka, ciągle gadam, jestem głośna, wszędzie mnie pełno i robię pięćset rzeczy naraz), bo to taaaaakie męczące i lecą rady jak taką osobę uciszyć, a skoro mnie denerwuje czyjaś flegmatyczność, to już mam się zastanawiać czy to jego wina, czy nie?

Mi się też trafił taki temperament, że jestem głośna i niech ktoś to znosi, skoro mnie może aż boleć patrzenie, jak ktoś się piętnaście razy zastanawia nad jednym ruchem. no każdy kij ma dwa końce.
Już pomijam fakt, że to po człowieku widać czy rusza się powoli, bo coś mu dolega, czy po prostu ma takie ruchy. Już bez jaj, że się czepiam że ktoś starszy, czy niepełnosprawny ma wolne ruchy.

Jest różnica między przeszkadzaniem w pracy ciągłym gadaniem a tym, że kogoś boli patrzenie. Jak Cię boli - to nie patrz. Mając pracę, w której trzeba być w kontakcie z otoczeniem, nie da się odciąć od dźwięków, więc porównanie mało trafione.

[Imperfecta]

Napisane przez Natalie_Alex

Język, którego używasz pokazuje, że jesteś nietolerancyjna. I tak, młodzież, to też jest grupa, która może być dyskryminowana, jak każda inna.

Denerwują mnie osoby, którym usta się nie zamykają, ale nie przyszłoby mi do głowy, by je nazywać, np. "parkoczącymi maciorami" czy coś w tym stylu.

Super, że po kilku moich postach na jakiś tam temat jesteś w stanie stwierdzić czy jestem tolerancyjna czy nie no cóż, powiem Ci tylko, że się mylisz, ale tłumaczyć się nie zamierzam, mogę tylko pogratulować oka do ludzi


[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89459955]Nie pomyślałaś, że może była chora?[/QUOTE]

Na ten argument już odpowiadałam, to po pierwsze, a po drugie ani z rozmowy, ani z jej ogólnego zachowania nic nie wskazywało na to, że jest chora, tylko po prostu powolna.

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89459959]Pewnie nigdy nie widziała,nie zatanawiala się, nie pakowała. Pewnie gdyby ktoś podszedł, zaproponował pomoc, i pokazał to by ogarnęła szybciej.[/QUOTE]

Zważywszy, że przychodziła regularnie, to jakoś ciężko pomyśleć, że robi to pierwszy raz.

Napisane przez VI4

Jest różnica między przeszkadzaniem w pracy ciągłym gadaniem a tym, że kogoś boli patrzenie. Jak Cię boli - to nie patrz. Mając pracę, w której trzeba być w kontakcie z otoczeniem, nie da się odciąć od dźwięków, więc porównanie mało trafione.

No nie wiem, tutaj też było pytanie jak uciszyć koleżankę z pokoju w którym jest ileś tam osób też można powiedzieć, że pracując z wieloma osobami w pokoju nie da się odciąć od dźwięków, ani kontaktu z ludźmi.

Napisane przez natalia_t

Ja doskonale pamiętam, że w czasach liceum i na początku studiów byłam we wszystkim bardzo zagubiona, powolna i nieudolna. Większości tego czasu nie pamiętam. Może to było tylko dojrzewanie, a możliwe, że miałam jakieś zaburzenia czegoś. Wiele osób twierdzi, że liceum to najlepszy czas życia, a ja w żadnym życiu nie chciałabym tego czasu powtórzyć.
Na pewno pandemia i lockdown dały w kość dziecion i nastolatkom, ale nie sądzę, żeby było to tak bardzo zauważalne na ulicach. Po prostu z każdym pokoleniem następują zmiany, które są niezrozumiałe dla pokoleń poprzedzających.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja nigdy w życiu nie chciałabym wrócić do czasów nastoletnich, to czas, którego najbardziej nie lubię w swoim życiu i najchętniej chciałabym, żeby się nie wydarzył.
Mam najgorsze wspomnienia z tego czasu, śmierć mamy, szykanowanie w szkole, w domu też mocno średnio.

[invisible_01]

Napisane przez Imperfecta

No nie wiem, nie przypominam sobie, żebym ja czy ktokolwiek z mojej klasy w gimnazjum czy szkole średniej był taki otępiały. Chyba, że ja wtedy odbierałam to inaczej, bo nie potrafię sobie tego wytłumaczyć.

Swoje pokolenie zawsze się odbiera inaczej Pracowałam w kinie kilkanaście lat temu i młodzież wtedy bywała bardzo otępiała, nie byli w stanie wybrać miejsca, nie potrafili podać własnego nazwiska do odbioru rezerwacji, a przecież wtedy nie było nawet internetu w telefonach ani tych wszystkich aplikacji co teraz. Ja też zapewne byłam otępiała, taki wiek.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Imperfecta

Super, że po kilku moich postach na jakiś tam temat jesteś w stanie stwierdzić czy jestem tolerancyjna czy nie no cóż, powiem Ci tylko, że się mylisz, ale tłumaczyć się nie zamierzam, mogę tylko pogratulować oka do ludzi
Na ten argument już odpowiadałam, to po pierwsze, a po drugie ani z rozmowy, ani z jej ogólnego zachowania nic nie wskazywało na to, że jest chora, tylko po prostu powolna.
Zważywszy, że przychodziła regularnie, to jakoś ciężko pomyśleć, że robi to pierwszy raz.
No nie wiem, tutaj też było pytanie jak uciszyć koleżankę z pokoju w którym jest ileś tam osób też można powiedzieć, że pracując z wieloma osobami w pokoju nie da się odciąć od dźwięków, ani kontaktu z ludźmi.

To że ktoś coś robi regularnie nie oznacza że to potrafi robić lub robi to dobrze. A może dziewczyna miała płacone za godzinę .

Mnie się zdaje że ludzie są różni, i pracujac w obsludze klienta trzeba mieć tego swiadomość.

[Imperfecta]

Napisane przez invisible_01

Swoje pokolenie zawsze się odbiera inaczej Pracowałam w kinie kilkanaście lat temu i młodzież wtedy bywała bardzo otępiała, nie byli w stanie wybrać miejsca, nie potrafili podać własnego nazwiska do odbioru rezerwacji, a przecież wtedy nie było nawet internetu w telefonach ani tych wszystkich aplikacji co teraz. Ja też zapewne byłam otępiała, taki wiek.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Więc widocznie staję się starą tetryczką [1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89460030]To że ktoś coś robi regularnie nie oznacza że to potrafi robić lub robi to dobrze. A może dziewczyna miała płacone za godzinę .

Mnie się zdaje że ludzie są różni, i pracujac w obsludze klienta trzeba mieć tego swiadomość.[/QUOTE]Jasne, że sobie zdaję sprawę, że ludzie są różni, ale to że mnie to denerwuje, to inna sprawa a biorąc pod uwagę, że nie mogę tego okazywać tym ludziom, to sobie chociaż na forum ponarzekam.

Na początku swojej pracy z klientem (pracowałam w spożywczych, warzywniakach, pralni, na poczcie no w różnych miejscach) czyli prawie dziesięć lat temu byłam mega wyrozumiała, tłumaczyłam każdego, kto albo się źle zachował, albo miał jakąś denerwującą mnie cechę - a bo może miał zły dzień, może go żona rzuciła, stracił pracę, jest chory, smutny, ale po pewnym czasie zauważyłam, że większość tych źle zachowujących się ludzi są po prostu chamami, chcącymi wyrzucić swoje frustracje na kimś obcym, na obsłudze w sklepie, czy w jakimś innym miejscu, od tego czasu moja wyrozumiałość poszła w cholerę i naprawdę nie lubię ludzi.

Próbowałam nawet innej pracy, gdzie byłam z tyłu, nie z klientem, ale tam praca polegała na robieniu swojego, nawet z koleżanką z biurka obok ciężko było pogadać, a ja jestem osobą gadatliwą, zaczęłam się tam dusić, w bezpośredniej obsłudze przynajmniej mam okazję pogadać o głupotach z klientami, bo jednak ich większa część jest w porządku, po prostu może takich w porządku być 50, przyjdzie jeden buc i już mam ochotę wyjść z tej pracy i nigdy więcej nie wrócić.

[sublips]

Ale no nie każdy ma predyspozycje do każdej pracy. Tak jak pisałam o swojej współpracowniczce, która pracowała bardzo dokładnie - nawet w projektach, gdzie wymagana była większa szybkość i mniejsza dokładność. I do takich projektów, które trzeba byłoby zrealizować "na już" w ogóle się nie nadawała, ale jak trzeba było coś przygotować bezbłędnie czy po prostu sprawdzić czyjś projekt, to była w tym najlepsza.

Przy pakowaniu paczek raczej się liczy szybkość niż idealne zaklejenie paczki jak od linijki, dlatego sądzę, że osoba flegmatyczna nie powinna być kurierem np., ale jest wiele zawodów, w których się taki temperament sprawdzi.

I znowu - nie wiem, co ma bycie ekstrawertykiem do paplania w pokoju non stop. Niestety, już miałam doświadczenie w pracy z takimi osobami - jedna z nich była moją przełożoną, więc trudno mi było zwrócić jej uwagę. Obecnie mam podobny problem i szukam pracy zdalnej. Jestem bardziej ekstrawertyczna niż introwertyczna, zdecydowanie mam temperament choleryka, ale nic mnie tak właśnie nie skłania do wewnętrznego wybuchu jak czyjeś paplanie, jak mam do zrobienia projekt. Sama sobie lubię pogadać, ale w momencie, kiedy jest luźniejszy okres i lubię swoich współpracowników to można sobie poplotkować przy kawie. Ale jak jest intensywny okres pracy to takie paplanie to dla mnie nie bycie ekstrawertykiem tylko zwyczajny brak kultury.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Imperfecta

Ja nigdy w życiu nie chciałabym wrócić do czasów nastoletnich, to czas, którego najbardziej nie lubię w swoim życiu i najchętniej chciałabym, żeby się nie wydarzył.
Mam najgorsze wspomnienia z tego czasu, śmierć mamy, szykanowanie w szkole, w domu też mocno średnio.

Wiek 13-17- najgorsze lata życia.
19-24 - najlepsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Imperfecta]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89460050]
Wiek 13-17- najgorsze lata życia.
19-24 - najlepsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]To u mnie 13-19 najgorzej, 19-25 średnio na jeża, ale na pewno lepiej niż wcześniej i w sumie uważam, że najlepsze lata swojego życia przeżywam przez ostatnie 6 lat

[invisible_01]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89460050]
Wiek 13-17- najgorsze lata życia.
19-24 - najlepsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Ja bym w życiu nie wróciła do okresu 19-23, nie ma mowy. Najlepszy okres dla mnie był, kiedy skończyłam 30 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez invisible_01

Ja bym w życiu nie wróciła do okresu 19-23, nie ma mowy. Najlepszy okres dla mnie był, kiedy skończyłam 30 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie mam nadzieję, że jeszcze zmienię zdanie i pójdzie ku jeszcze lepszemu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Ja cały okres edukacji wspominam świetnie. Miałam mnóstwo fajnych ludzi obok siebie i nauczycieli z prawdziwego zdarzenia. Chodziłam na przeróżne kółka zainteresowań, śpiewałam w scholi, potem w LO były kręgle i ogniska z gitarą. Myślę, że duże znaczenie ma też szkoła do której się trafi i środowisko w którym się taki nastolatek obraca. Na szczęście trafiłam na takie grupy gdzie ani się jakoś bardzo nie pilo alko, a jak ktoś palił to ukradkiem, bo co to będzie jak ktoś zauważy No i mega się premiowało naukę (moje LO było zawsze na szczycie rankingów w województwie) więc większość się serio starała i nawet brała udział w debatach oxfordzkich organizowanych w szkole. Wspaniały czas, do dzisiaj mamy kontakt. No i w LO wychowawca był chłopak przed 30stka , więc też miał do nas inne podejście i dziś jesteśmy z nim na Ty

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka