Wasze sposoby jak się zmobilizować

[sliewks]

Podpowiedzcie jak się zmobilizować, zorganizować, trzymać się planu, postanowień, wziąć się za siebie.

Mam na myśli przede wszystkim zwykłą codzienność. Przykładowo mam teraz trochę wolnego z przymusu. Mnóstwo rzeczy do zrobienia, i takich zwykłych, i takich niezwykle ważnych dla mnie. Zamiast tego całe dnie chodzę z kąta w kąt, przeglądam głupoty w internecie, instagram, filmiki, itp. I ciągle myślę że później zrobię co mam zrobić. Tylko że tego później nie ma. Ciągle wszystko przekładam na później. Wszystko później, wszystko na ostatnią chwilę. Tylko że często te później nie nadchodzi. I ja mam poczucie, że czas mi ucieka, przelatuje między palcami.

Mam nawet problem żeby zmobilizować się z większym sprzątaniem, wykorzystać chwilowo wolny czas np. na ćwiczenia czy naukę języków. Z tym żeby gdzieś pójść, coś zobaczyć. Zupełnie nie umiem sobie zaplanować czasu, a w zasadzie trzymać swoich planów. I to nawet takich krótkoterminowych. I nie jest to kwestia zmęczenia. Zawsze taka byłam. Teraz mieszkam sama, w zasadzie zajmuje się tylko sobą.

Próbowałam rożnych metod, ale nic nie działa. Nie umiem trzymać się swojego planu, wyznaczonych przez siebie zadań. Nie umiem być konsekwentna. Mając wolny dzień nie robię nic kompletnie wartościowego i potrzebnego mi.

Mam też gigantyczny problem z podjęciem decyzji. Zawsze mi się wydaje że mam jeszcze czas, że zaraz będzie lepiej, zaraz zdążę itp.

[Norluka]

Wyłącz internet i odklej się od telefonu.

[sliewks]

Napisane przez Norluka

Wyłącz internet i odklej się od telefonu.

Staram się. Tylko kompletnie brakuje silnej woli. I po jakimś czasie, szybko, znowu włączam. Nie umiem nad tym zapanować, nad wyrobieniem silnej woli.

[squirrelqa]

Może jakiś "partner in crime", żeby razem się na coś umówić i to robić?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[08c7cbc1c0d531be9e51934d16bbb4732386b516_63def18200ca5]

1. To co koniecznie musisz zrobić zrób z samego rana, zanim zaczniesz się rozpraszać. Zrobienie czegoś rano wyzwala w mózgu też dopaminę, więc łatwiej zrobić inne rzeczy. To przez szukanie dopaminy często się prokrastynuje.

2. Połącz aktywności, których nienawidzisz z tymi fajnymi. Ja na przykład przy sprzątaniu zawsze mam włączony jakiś film. Mam też taką regułę, że filmy/seriale oglądam głównie przy sporcie (rowerek), więc łączę przyjemne z pożytecznym.

3. Pracuj zrywami. Np. 15 minut na posprzątanie mieszkania. Najważniejsze da się zrobić.

4. Przy rzeczach wymagających koncentracji ja używam ASMR albo odpowiedniej muzyki do motywacji i unikania rozpraszania. Z rzeczami typu sprzątanie działa to gorzej.

5. Zrozum swój sposób pracy. Ja np. nienawidzę pracować tuż przed deadlinem, bo robię wtedy co prawda to co powinnam, ale nie mam frajdy z pracy. Więc zazwyczaj zaczynam sporo wcześniej niż muszę.

6. Stwórz rutynę. Np. ja jeżdżę 20 km co drugi dzień na rowerku stacjonarnym. Teraz po raz pierwszy mi się nie udało (bo okres i złe samopoczucie) i z rutyną naprawdę jest łatwiej.

7. Deaktywuj konta na portalach społecznych jeśli tracisz tam czas. Mam konto na fb, ale deaktywuję się co chwila na kilka dni, tygodni, nawet miesięcy kiedy mam problem z koncentracją albo widzę, że fb zaczyna dla mnie być zbyt ważny.

8. Kawa podnosi poziom dopaminy. Na mnie działa mocno dopingująco.

<- Dałabym dużo, żeby znać te metody jak miałam te 25 lat.

[sublips]

Nie będę tutaj diagnozować przez Internet, ale na Twoim miejscu poczytałabym u ADHD u dorosłych i być może poszła po diagnozę, jeśli się z tym utożsamiasz; często przy tym pojawiają się problemy z motywacją, zabraniem się za coś, z rozpraszaczami.

[Pani_Robot]

Napisane przez sublips

Nie będę tutaj diagnozować przez Internet, ale na Twoim miejscu poczytałabym u ADHD u dorosłych i być może poszła po diagnozę, jeśli się z tym utożsamiasz; często przy tym pojawiają się problemy z motywacją, zabraniem się za coś, z rozpraszaczami.

Prokrastynacja to jeden z objawów. I takie rozesr... życiowe, że tak to brzydko ujmę. (Ja się np własnie uczę do jutrzejszego egzaminu z psychiatrii i metod badania, doszłam w związku z tym do filmików o kaligrafii i prowadzenia bullet journal gdzieś o 4 nad ranem...)

Ale oczywiście to mogą być inne rzeczy - chociażby maskowana depresja bywa nieoczywista, a w depresji właśnie mamy problemy ze skupieniem.

Ogólnie trening CBT, prioretyzowanie celów, nauka nowych nawykow poprzez dodawanie ich do starych - np kiedy rano myję zęby, przetrę umywalkę i baterię. Kiedy wieczorem biorę leki w kuchni, sprzatnę przed snem blaty z okruchów itd.

Wcześniej dobrze spisać sobie złe nawyki i np doceniać (ja jestem na tym etapie właśnie) kiedy zauważasz "oho, znowu bez sensu scrolluję". Wtedy masz szansę np włączyć sobie zamiast tego jakiś ciekawy dokument na Netflixie czy Arte.tv.

Zamiast robić generalne porządki - olaboga, od czego do cholery zacząć?! Odgrać dom (dużo porad na vlogach, ksiazki o minimalizmie) i nie dopuszczaj do bałaganu. Jeśli dobrze przechowujesz rzeczy - maja swoje działy, koszyczki na półkach, odpowiednio duzo miejsca w tychże, nie będziesz unikać ich odkładania, bo nie będziesz musiała upychać i nie będą Ci się sypać na łeb. Wtedy zostanie Ci tylko kurz.

Stosuj metodę pustego biurka - to zalecenie do nauki dla dzieci z ADHD. Postaraj się o muzykę bez wokalu w tle - taką do czytania czy studiowania. Dziel pracę na tyle, ile czasu jesteś się w stanie skupić - mierz czy to 10 czy 15 minut i rób przerwy starając się wydłużać ten czas o minutę za każdym razem np.

Do nauki języka proponuję wykłady na YT i podcasty w temacie, który dobrze znasz - wtedy zrozumiesz slownictwo, dodatkowo możesz włączyć napisy słuchając i czytając jednocześnie. Możesz też słuchać audiobooków w danym języku np książek, które juz znasz i połapiesz się w fabule.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Chętnie poczytam odpowiedzi. Problemy hormonalne tak mną tyrają, że życie ucieka mi przez palce przez wieczne zmęczenie i brak motywacji do zrobienia czegokolwiek.

[08c7cbc1c0d531be9e51934d16bbb4732386b516_63def18200ca5]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89488951]Chętnie poczytam odpowiedzi. Problemy hormonalne tak mną tyrają, że życie ucieka mi przez palce przez wieczne zmęczenie i brak motywacji do zrobienia czegokolwiek.[/QUOTE]

Jeśli hormony "Tobą tyrają" to chyba oczywiste, że najpierw to trzeba rozwiązać. Pół roku temu okazało się, że miałam silną anemię i byłam na granicy niedoczynności tarczycy i też spałam na stojąco.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

[1=08c7cbc1c0d531be9e51934 d16bbb4732386b516_63def18 200ca5;89489031]Jeśli hormony "Tobą tyrają" to chyba oczywiste, że najpierw to trzeba rozwiązać. Pół roku temu okazało się, że miałam silną anemię i byłam na granicy niedoczynności tarczycy i też spałam na stojąco.[/QUOTE]

No a dla mnie oczywiste jest to, że nie mogę przyjmować żadnych leków przez inne dolegliwości i mogę je regulować tylko dietą. Więc zajmie to dużo czasu, a pracować i żyć trzeba więc staram się znajdować sposoby aby małymi kropkami jednak się z obowiązków wywiązywać. O jakimś tam rozwijaniu pasji aktualnie nie marzę i nie myślę.

[Natalie_Alex]

Napisane przez sliewks

Podpowiedzcie jak się zmobilizować, zorganizować, trzymać się planu, postanowień, wziąć się za siebie.

Mam na myśli przede wszystkim zwykłą codzienność. Przykładowo mam teraz trochę wolnego z przymusu. Mnóstwo rzeczy do zrobienia, i takich zwykłych, i takich niezwykle ważnych dla mnie. Zamiast tego całe dnie chodzę z kąta w kąt, przeglądam głupoty w internecie, instagram, filmiki, itp. I ciągle myślę że później zrobię co mam zrobić. Tylko że tego później nie ma. Ciągle wszystko przekładam na później. Wszystko później, wszystko na ostatnią chwilę. Tylko że często te później nie nadchodzi. I ja mam poczucie, że czas mi ucieka, przelatuje między palcami.

Mam nawet problem żeby zmobilizować się z większym sprzątaniem, wykorzystać chwilowo wolny czas np. na ćwiczenia czy naukę języków. Z tym żeby gdzieś pójść, coś zobaczyć. Zupełnie nie umiem sobie zaplanować czasu, a w zasadzie trzymać swoich planów. I to nawet takich krótkoterminowych. I nie jest to kwestia zmęczenia. Zawsze taka byłam. Teraz mieszkam sama, w zasadzie zajmuje się tylko sobą.

Próbowałam rożnych metod, ale nic nie działa. Nie umiem trzymać się swojego planu, wyznaczonych przez siebie zadań. Nie umiem być konsekwentna. Mając wolny dzień nie robię nic kompletnie wartościowego i potrzebnego mi.

Mam też gigantyczny problem z podjęciem decyzji. Zawsze mi się wydaje że mam jeszcze czas, że zaraz będzie lepiej, zaraz zdążę itp.

Moim zdaniem najlepszy sposób na mobilizację, to wyrobienie w sobie rutyny. Jeśli coś robię codziennie (nawet przez krótki czas, np. 30 minut), to nawet ciężko jest mi tego nie robić, gdy mam wolny dzień.

[sliewks]

Wielokrotnie starałam się jakiś nawyk w sobie wyrobić, gdyż wiem ze to ważne. Tylko że udaje się zaledwie kilka razy powtórzyć daną czynność. Później np. zapominam lub wmawiam sobie że raz mogę odpuścić i zacznę kolejnego dnia, a tego kolejnego dnia odpuszczam bo wmawiam sobie że zacznę kolejnego dnia i kolejnego dnia to samo. I tak cały czas.
Zaczęłam tworzyć listy zadań, które mam wykonać, ale zaraz o tym zapominam. Po raz kolejny. Lub przekładam na niewiadomo kiedy.
Jak np. postanowiłam zaprzestać lub zmniejszyć przeglądanie internetu głównie instagrama to przestałam ale może przez godzinę. I potem na chwilę znowu zaczęłam, przy czym ta chwila zamieniła się w kolejne godziny.

Guzdram się z każdym wyjściem z domu wychodząc w wolny dzień czasem kilka godzin później niż planowałam. I nie chodzi o to że nie chce wyjść, bo tak jest także gdy naprawdę chce wyjść, także dla przyjemności. Tylko się zwyczajnie guzdrze zajmując się w międzyczasie głupotami.

Praktycznie nigdy nie jestem punktualna, także wtedy gdy się z kimś umówię, ktoś na mnie czeka, jest coś do załatwienia. I tu też zdecydowanie nie chodzi o to, że nie chcę wyjść.

I trudność z podejmowaniem decyzji, zupełnie nie wiem czego chce, a nawet jak wiem to i tak nie mogę podjąć decyzji.

Wychodzi na to że jest bardzo coś ze mną nie tak. Lecz jestem totalnie przekonana, że ktoś kto mnie zna tak sobie to nie uwierzyłby w te problemy.

[Laief]

Napisane przez sliewks

Wielokrotnie starałam się jakiś nawyk w sobie wyrobić, gdyż wiem ze to ważne. Tylko że udaje się zaledwie kilka razy powtórzyć daną czynność. Później np. zapominam lub wmawiam sobie że raz mogę odpuścić i zacznę kolejnego dnia, a tego kolejnego dnia odpuszczam bo wmawiam sobie że zacznę kolejnego dnia i kolejnego dnia to samo. I tak cały czas.
Zaczęłam tworzyć listy zadań, które mam wykonać, ale zaraz o tym zapominam. Po raz kolejny. Lub przekładam na niewiadomo kiedy.
Jak np. postanowiłam zaprzestać lub zmniejszyć przeglądanie internetu głównie instagrama to przestałam ale może przez godzinę. I potem na chwilę znowu zaczęłam, przy czym ta chwila zamieniła się w kolejne godziny.

Guzdram się z każdym wyjściem z domu wychodząc w wolny dzień czasem kilka godzin później niż planowałam. I nie chodzi o to że nie chce wyjść, bo tak jest także gdy naprawdę chce wyjść, także dla przyjemności. Tylko się zwyczajnie guzdrze zajmując się w międzyczasie głupotami.

Praktycznie nigdy nie jestem punktualna, także wtedy gdy się z kimś umówię, ktoś na mnie czeka, jest coś do załatwienia. I tu też zdecydowanie nie chodzi o to, że nie chcę wyjść.

I trudność z podejmowaniem decyzji, zupełnie nie wiem czego chce, a nawet jak wiem to i tak nie mogę podjąć decyzji.

Wychodzi na to że jest bardzo coś ze mną nie tak. Lecz jestem totalnie przekonana, że ktoś kto mnie zna tak sobie to nie uwierzyłby w te problemy.

Zapisz się jak najszybciej do lekarza i zdiagnozuj pod kątem adhd, bo dziewczyny mogą mieć rację. A dobrze dobrane leki potrafią mocno ułatwić życie. Nie zwlekaj z tym jeśli naprawdę chcesz sobie pomóc.

[rukolka]

Napisane przez sliewks

Wielokrotnie starałam się jakiś nawyk w sobie wyrobić, gdyż wiem ze to ważne. Tylko że udaje się zaledwie kilka razy powtórzyć daną czynność. Później np. zapominam lub wmawiam sobie że raz mogę odpuścić i zacznę kolejnego dnia, a tego kolejnego dnia odpuszczam bo wmawiam sobie że zacznę kolejnego dnia i kolejnego dnia to samo. I tak cały czas.
Zaczęłam tworzyć listy zadań, które mam wykonać, ale zaraz o tym zapominam. Po raz kolejny. Lub przekładam na niewiadomo kiedy.
Jak np. postanowiłam zaprzestać lub zmniejszyć przeglądanie internetu głównie instagrama to przestałam ale może przez godzinę. I potem na chwilę znowu zaczęłam, przy czym ta chwila zamieniła się w kolejne godziny.

Guzdram się z każdym wyjściem z domu wychodząc w wolny dzień czasem kilka godzin później niż planowałam. I nie chodzi o to że nie chce wyjść, bo tak jest także gdy naprawdę chce wyjść, także dla przyjemności. Tylko się zwyczajnie guzdrze zajmując się w międzyczasie głupotami.

Praktycznie nigdy nie jestem punktualna, także wtedy gdy się z kimś umówię, ktoś na mnie czeka, jest coś do załatwienia. I tu też zdecydowanie nie chodzi o to, że nie chcę wyjść.

I trudność z podejmowaniem decyzji, zupełnie nie wiem czego chce, a nawet jak wiem to i tak nie mogę podjąć decyzji.

Wychodzi na to że jest bardzo coś ze mną nie tak. Lecz jestem totalnie przekonana, że ktoś kto mnie zna tak sobie to nie uwierzyłby w te problemy.

O to ja mam bardzo podobnie. Ale u mnie to na pewno żadne adhd jak poczytałam, bo objawy nie pasują. Np. problemów z nauką nigdy nie miałam, wręcz przeciwnie (z koncentracją za to ogromne). Nie angażuję się w jakieś ryzykowne zachowania, nie jestem też impulsywna, ani nerwowa. Męczą mnie te wymienione przez Ciebie zachowania, ale już chyba się pogodziłam, że nic z tym nie zrobię.

[Laief]

Napisane przez rukolka

O to ja mam bardzo podobnie. Ale u mnie to na pewno żadne adhd jak poczytałam, bo objawy nie pasują. Np. problemów z nauką nigdy nie miałam, wręcz przeciwnie (z koncentracją za to ogromne). Nie angażuję się w jakieś ryzykowne zachowania, nie jestem też impulsywna, ani nerwowa. Męczą mnie te wymienione przez Ciebie zachowania, ale już chyba się pogodziłam, że nic z tym nie zrobię.

Na adhd sklada się bardzo wiele czynników. To szerokie spektrum i trzeba wziąć pod uwagę jakie problemy występowały w dzieciństwie, a jakie teraz + w jakim stopniu utrudniają funkcjonowanie.

[Agaciok xD]

Ja mam zdiagnozowane ADHD, "objawy" mam identyczne jak autorka. No i co z tego, ze mam diagnoze? NIC leki sa, ale one pomagaja na koncentracje i sa uzalezniajace, bo oparte na pochodnych amfetaminy, wiec bierze sie je tylko wtedy kiedy jest taka potrzeba, np masz wazny dzien w pracy albo mega trudny egzamin i musisz przysiasc i sie pouczyc, a nie dlatego ze masz spotkanie z kolezanka i nie chcesz sie spoznic. Diagnoza tak naprawde nic w moim zyciu nie zmienila, po prostu wiem, ze to mam.

---------- Dopisano o 15:38 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

Napisane przez rukolka

O to ja mam bardzo podobnie. Ale u mnie to na pewno żadne adhd jak poczytałam, bo objawy nie pasują. Np. problemów z nauką nigdy nie miałam, wręcz przeciwnie (z koncentracją za to ogromne). Nie angażuję się w jakieś ryzykowne zachowania, nie jestem też impulsywna, ani nerwowa. Męczą mnie te wymienione przez Ciebie zachowania, ale już chyba się pogodziłam, że nic z tym nie zrobię.

Ja tez problemow z nauka nie mialam, ale nigdy sie specjalnie nie uczylam, po prostu wszystko samo wchodzilo do glowy. Duza czesc osob z ADHD jest bardzo inteligentna i mimo nie uczenia sie, przechodzi przez wszystkie klasy bez problemu, nawet z czerwonym paskiem.


U mnie duzo dalo wylaczenie powiadomien na Instagramie i w ogole w prawie kazdej apce. Koncentracja i motywacja nagle wzrosly 10-krotnie, bo nie kusi mnie, zeby sprawdzic telefon, bo otrzymalam powiadomienie.

[rukolka]

Napisane przez Agaciok xD

Ja tez problemow z nauka nie mialam, ale nigdy sie specjalnie nie uczylam, po prostu wszystko samo wchodzilo do glowy. Duza czesc osob z ADHD jest bardzo inteligentna i mimo nie uczenia sie, przechodzi przez wszystkie klasy bez problemu, nawet z czerwonym paskiem.


U mnie duzo dalo wylaczenie powiadomien na Instagramie i w ogole w prawie kazdej apce. Koncentracja i motywacja nagle wzrosly 10-krotnie, bo nie kusi mnie, zeby sprawdzic telefon, bo otrzymalam powiadomienie.

U mnie wyłączenie powiadomień to jeszcze gorzej, bo sprawdzam częściej czy ktoś nie napisał. A przy włączonych tylko jak słyszę.
A jakie masz jeszcze inne objawy? Jesteś nerwowa?

[Laief]

Napisane przez Agaciok xD

Ja mam zdiagnozowane ADHD, "objawy" mam identyczne jak autorka. No i co z tego, ze mam diagnoze? NIC leki sa, ale one pomagaja na koncentracje i sa uzalezniajace, bo oparte na pochodnych amfetaminy, wiec bierze sie je tylko wtedy kiedy jest taka potrzeba, np masz wazny dzien w pracy albo mega trudny egzamin i musisz przysiasc i sie pouczyc, a nie dlatego ze masz spotkanie z kolezanka i nie chcesz sie spoznic. Diagnoza tak naprawde nic w moim zyciu nie zmienila, po prostu wiem, ze to mam.

Jeśli mówisz o metylo to nie ma on wysokiego potencjału uzależniającego i jak najbardziej można przyjmować go codziennie. Zalecane są przerwy w celu zbijania tolerancji na lek. Oczywiście, że po wzięciu tabletki magicznie nie znikną wszystkie problemy. Jednak często mogą pomóc np na koncentrację, wyciszenie natłoku myśli, motywację, energię lub uspokojenie, itd. Wtedy możesz to wykorzystać przy swoich kłopotach np w pracy, do sprzątania domu, rozsyłania cv, wzięcia się za swoją pasję, napisania licencjatu, zbudowania nawyków, cokolwiek. To jak wykorzystasz to narzędzie zależy tylko od Ciebie.
No i wiadomo, że na każdego dany lek zadziała trochę inaczej. Lekarz może przepisać też coś innego, niż metylo, bo na tym nie kończą się opcje. A ludzie mają najróżniejsze doświadczenia i sporo osób twierdzi, że wow i zmiana życia o 180st, ale nie można oczekiwać i nastawiać się, że na nas podziała tak samo. Jednak warto spróbować.

Sama diagnoza i świadomość adhd jest bardzo ważna. Możesz się więcej o sobie dowiedzieć, poznać mechanizmy, zagłębić się w to, czy chociażby dobrać odpowiednią terapię wiedząc, że jest się osobą neuroatypową. Dodatkowo często osoby z adhd mają również autyzm, więc świadomość może pomóc w dalszym diagnozowaniu. Istnieje też duże prawdopodobieństwo dziedziczenia adhd, więc jak ewentualnie później pojawią się dzieci to też będziesz wiedzieć na co zwrócić uwagę, jak sobie poradzić przy pewnych problemach u osoby neuroatypowej, czego nauczyć, żeby miało łatwiej w dorosłym życiu, niż rodzic, który późno dostał diagnozę.

[sliewks]

Napisane przez Agaciok xD

Ja mam zdiagnozowane ADHD, "objawy" mam identyczne jak autorka. No i co z tego, ze mam diagnoze? NIC leki sa, ale one pomagaja na koncentracje i sa uzalezniajace, bo oparte na pochodnych amfetaminy, wiec bierze sie je tylko wtedy kiedy jest taka potrzeba, np masz wazny dzien w pracy albo mega trudny egzamin i musisz przysiasc i sie pouczyc, a nie dlatego ze masz spotkanie z kolezanka i nie chcesz sie spoznic. Diagnoza tak naprawde nic w moim zyciu nie zmienila, po prostu wiem, ze to mam.

---------- Dopisano o 15:38 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------


Ja tez problemow z nauka nie mialam, ale nigdy sie specjalnie nie uczylam, po prostu wszystko samo wchodzilo do glowy. Duza czesc osob z ADHD jest bardzo inteligentna i mimo nie uczenia sie, przechodzi przez wszystkie klasy bez problemu, nawet z czerwonym paskiem.


U mnie duzo dalo wylaczenie powiadomien na Instagramie i w ogole w prawie kazdej apce. Koncentracja i motywacja nagle wzrosly 10-krotnie, bo nie kusi mnie, zeby sprawdzic telefon, bo otrzymalam powiadomienie.

Ja też nigdy nie miałam z nauką problemów. Jeśli chciałam to z łatwością się uczyłam.
I tym bardziej nie wiem dlaczego teraz (nie wiem od kiedy, czy zawsze) często zapominam np. że miałam poćwiczyć czy coś innego zrobić. Myślałam że to może przebodźcowanie. I zbyt dużo problemów i stresu. Niestety bywam nerwowa.

Nie mogę przestać przeglądać co jakiś czas np. instragrama. Nie mam ustawionych powiadomień, po prostu co jakieś czas biorę i znowu przeglądam. Próbowałam przestać, ale bezskutecznie. Bardzo dużo czasu na to marnuje, a nie chce całkowicie odinstalować, bo śledzę także fajne i wartościowe treści. Choć co mi zmieni np. zaprzestanie śledzenia czyiś podróży.

---------- Dopisano o 17:53 ---------- Poprzedni post napisano o 17:47 ----------

Napisane przez Laief

Jeśli mówisz o metylo to nie ma on wysokiego potencjału uzależniającego i jak najbardziej można przyjmować go codziennie. Zalecane są przerwy w celu zbijania tolerancji na lek. Oczywiście, że po wzięciu tabletki magicznie nie znikną wszystkie problemy. Jednak często mogą pomóc np na koncentrację, wyciszenie natłoku myśli, motywację, energię lub uspokojenie, itd. Wtedy możesz to wykorzystać przy swoich kłopotach np w pracy, do sprzątania domu, rozsyłania cv, wzięcia się za swoją pasję, napisania licencjatu, zbudowania nawyków, cokolwiek. To jak wykorzystasz to narzędzie zależy tylko od Ciebie.
No i wiadomo, że na każdego dany lek zadziała trochę inaczej. Lekarz może przepisać też coś innego, niż metylo, bo na tym nie kończą się opcje. A ludzie mają najróżniejsze doświadczenia i sporo osób twierdzi, że wow i zmiana życia o 180st, ale nie można oczekiwać i nastawiać się, że na nas podziała tak samo. Jednak warto spróbować.

Sama diagnoza i świadomość adhd jest bardzo ważna. Możesz się więcej o sobie dowiedzieć, poznać mechanizmy, zagłębić się w to, czy chociażby dobrać odpowiednią terapię wiedząc, że jest się osobą neuroatypową. Dodatkowo często osoby z adhd mają również autyzm, więc świadomość może pomóc w dalszym diagnozowaniu. Istnieje też duże prawdopodobieństwo dziedziczenia adhd, więc jak ewentualnie później pojawią się dzieci to też będziesz wiedzieć na co zwrócić uwagę, jak sobie poradzić przy pewnych problemach u osoby neuroatypowej, czego nauczyć, żeby miało łatwiej w dorosłym życiu, niż rodzic, który późno dostał diagnozę.

Myślę że bardzo by mi to pomogło. Niesamowicie.

[Laief]

Napisane przez sliewks

W jaki sposób sprawdzić czy to faktycznie ADHD, do kogo się udać, co i jak mi poradziłybyście? Z tego co piszecie to warto sprawdzić czy to ADHD czy coś innego.

Zarejestruj się do psychiatry. Na fb masz fajną grupę 'adhd u doroslych'. Znajdziesz tam spis polecanych lekarzy, którzy znają się na diagnozie w tym kierunku.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

[1=08c7cbc1c0d531be9e51934 d16bbb4732386b516_63def18 200ca5;89488552]1. To co koniecznie musisz zrobić zrób z samego rana, zanim zaczniesz się rozpraszać. Zrobienie czegoś rano wyzwala w mózgu też dopaminę, więc łatwiej zrobić inne rzeczy. To przez szukanie dopaminy często się prokrastynuje.

2. Połącz aktywności, których nienawidzisz z tymi fajnymi. Ja na przykład przy sprzątaniu zawsze mam włączony jakiś film. Mam też taką regułę, że filmy/seriale oglądam głównie przy sporcie (rowerek), więc łączę przyjemne z pożytecznym.

3. Pracuj zrywami. Np. 15 minut na posprzątanie mieszkania. Najważniejsze da się zrobić.

4. Przy rzeczach wymagających koncentracji ja używam ASMR albo odpowiedniej muzyki do motywacji i unikania rozpraszania. Z rzeczami typu sprzątanie działa to gorzej.

5. Zrozum swój sposób pracy. Ja np. nienawidzę pracować tuż przed deadlinem, bo robię wtedy co prawda to co powinnam, ale nie mam frajdy z pracy. Więc zazwyczaj zaczynam sporo wcześniej niż muszę.

6. Stwórz rutynę. Np. ja jeżdżę 20 km co drugi dzień na rowerku stacjonarnym. Teraz po raz pierwszy mi się nie udało (bo okres i złe samopoczucie) i z rutyną naprawdę jest łatwiej.

7. Deaktywuj konta na portalach społecznych jeśli tracisz tam czas. Mam konto na fb, ale deaktywuję się co chwila na kilka dni, tygodni, nawet miesięcy kiedy mam problem z koncentracją albo widzę, że fb zaczyna dla mnie być zbyt ważny.

8. Kawa podnosi poziom dopaminy. Na mnie działa mocno dopingująco.

<- Dałabym dużo, żeby znać te metody jak miałam te 25 lat.[/QUOTE]

Mam problem jak autorka i się odniose do tego posta. Dla mnie np te rady w ogóle by nie zadziałały.

1. Rano to mam ochotę umrzeć, a nie robić cokolwiek.
2. Dla mnie trening to musi byc porządny trening, jak mam czas myśleć o czymkolwiek a nie o tym, że zaraz umrę, uznaje czas za zmarnowany.
3. Tu się zgodzę.
4. Nie umiem się koncentrować.
5. Jak zaczynać sporo wcześniej, jak się wiecznie ma czas i po co teraz? Toż to sedno problemu.
6. Nie wierzę w rutynę i nigdy ona u mnie nie działała.
7. Tu by było ok, ale mam wrażenie że jestem uzależniona od telefonu i zawsze do tego wracam.
8. Kawa usypia.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 18:52 ---------- Poprzedni post napisano o 18:48 ----------

A najlepsze jest to że ja a pracy potrafię być sto procent skupiona, wykonywać swoje obowiązki, a tylko jak przekraczam prog domu to cała energia upada.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Sodalite]

Napisane przez rukolka

O to ja mam bardzo podobnie. Ale u mnie to na pewno żadne adhd jak poczytałam, bo objawy nie pasują. Np. problemów z nauką nigdy nie miałam, wręcz przeciwnie (z koncentracją za to ogromne). Nie angażuję się w jakieś ryzykowne zachowania, nie jestem też impulsywna, ani nerwowa. Męczą mnie te wymienione przez Ciebie zachowania, ale już chyba się pogodziłam, że nic z tym nie zrobię.

ze względu na różnice w wychowywaniu dziewczynek i chłopców (z jednej strony to, że dziewczynki muszą być zawsze grzeczne, a z drugiej strony żarciki "ooo coś taka nerwowa, PMS?") oraz różnice hormonalne, czasem zdarza się, że ADHD u kobiet nie zwiąże się z występowaniem tych typowych objawów. brak problemów z nauką czy impulsywności i nerwowości niczego nie wyklucza.

nie sugeruję oczywiście, że masz ADHD. tylko, że brak typowych objawów nie oznacza, że na pewno go nie masz.

[sliewks]

Jeśli macie podobne problemy jak ja, zwłaszcza odwlekanie i przekładanie wszystkiego, zapominanie, brak punktualności, guzdranie itp. i nie wynika to z ADHD, to jak sobie z tym radzicie, jakie macie sposoby, metody.

[cava]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89490020]Mam problem jak autorka i się odniose do tego posta. Dla mnie np te rady w ogóle by nie zadziałały.

1. Rano to mam ochotę umrzeć, a nie robić cokolwiek.
2. Dla mnie trening to musi byc porządny trening, jak mam czas myśleć o czymkolwiek a nie o tym, że zaraz umrę, uznaje czas za zmarnowany.
3. Tu się zgodzę.
4. Nie umiem się koncentrować.
5. Jak zaczynać sporo wcześniej, jak się wiecznie ma czas i po co teraz? Toż to sedno problemu.
6. Nie wierzę w rutynę i nigdy ona u mnie nie działała.
7. Tu by było ok, ale mam wrażenie że jestem uzależniona od telefonu i zawsze do tego wracam.
8. Kawa usypia.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 18:52 ---------- Poprzedni post napisano o 18:48 ----------

A najlepsze jest to że ja a pracy potrafię być sto procent skupiona, wykonywać swoje obowiązki, a tylko jak przekraczam prog domu to cała energia upada.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Ostatnio gdzieś mi się rzuciło w oczy info, ze taka reakcja na kawę ( kofeinę) , jest ważnym symptomem i często oznacza ze hormony sa do badania, a zwłaszcza te stresu. Prawdopodobnie sa znacznie podwyższone.

[undecided_1994]

Autorko, wypisz wymaluj jakbym o sobie czytała jeszcze niedawno

Co mi pomogły, to takie sposoby jak ja je zabawnie nazywam "na dziecko", a więc zrobiłam sobie listę rzeczy które chcę aby znalazły się w mojej rutynie codziennej. Zrobiłam sobie tabelkę gdzie je wypisałam i zostawiłam krateczki na każdy dzień tygodnia po czym zawiesiłam na ścianie. Dodatkowo mam plan dnia na każdy dzień tygodnia wypisany dokładnie godzina po godzinie, z zaznaczeniem o której chcę aby te czynności były wykonane + mam dodane rzeczy, których codziennie nie robię. Taki plan dnia również mam na ścianie. Po każdej zrobionej rzeczy, w tabelce zamalowuję kratkę i zaznaczam w planie dnia jako zrobione. U mnie na początku patrzenie ilu rzeczy nie zrobiłam, a w rezultacie ile h zmarnowałam, było dla mnie przygnębiające, co skłoniło mnie do działania. Niby wcześniej miałam to wszystko w głowie tak jak ty, ale odkładałam z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień i ostatecznie to tu coś zrobiłam, tam coś zrobiłam co już musiałam, ale nic konkretnego i sama na siebie byłam zła. Tylko jak miałam jedynie w głowie, to wtedy się tego nie widzi ile rzeczy nie zrobiłam faktycznie i ile h poświęciłam na jakieś głupoty, ale jak zawiesiłam na ścianie gdzie widzę kilkanaście razy dziennie to zadziałało.
Dodatkowo ja również, jak już ktoś wcześniej pisał, łączę przyjemne z pożytecznym. Czyli jak sprzątam, gotuję, rozwieszam pranie, ćwiczę, itd., to włączam sobie jakiś film, serial, czy podcast dzięki czemu czas mi szybciej leci. Dla mnie te czynności są żmudne, dlatego pomaga.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Krystal_26]

Jeśli chodzi o naukę języków albo sport spróbuj zapisać się na jakieś zajęcia zorganizowane i zapłacić za karnet z góry. Poza tym nie próbuj planować za dużo jednego dnia, jak mam wrażenie, że obowiązki mnie przytłaczają bo i tak ich jest za dużo, to też nie mam aż siły zacząć rozłóż sobie wszystko systematycznie na cały tydzień i wymyśli jakąś nagrodę, na przykład wyjście do kawiarni albo włączenie serialu dopiero po skończeniu sprzątania. Ale z tego co piszesz, wygląda mi to trochę na uzależnienie od internetu Jeśli on pożera Ci aż tak dużo czasu, że masz problem z obowiązkami domowymi. Spróbuj też odwiedzić psychologa.

[brandie]

Tak, ja też sobie planuję na cały tydzień często zadania, po trochu do przodu. Bo potem gdy jest sytuacja, że jest tyle rzeczy do zrobienia, że nie wiesz gdzie ręce włożyć, to naprawdę nie jest dziwne, że ma się załamkę i brak motywacji.
Biorę się też od rana za wszystko (tzn. staram, wiadomo, że czasem nie wychodzi), bo u mnie się to lepiej sprawdza - na wieczór lubię już wyluzować i odpocząć, jestem bardziej produktywna rano. Robienie czegoś na ostatnią chwilę wieczorem jest dla mnie okropne. Lubię to uczucie np. w weekend, że mam już wolne popołudnie, bo wyrobiłam plan i mogę w spokoju sobie odpalić tego Netflixa - mnie mocno męczy to uczucie z tyłu głowy, że mam coś do zrobienia, a to odwlekam, jestem tym gorzej zmęczona niż jakbym rzeczywiście to robiła.
Puszczam sobie coś do słuchania i nie odpoczywam - cisnę dopóki nie skończę, bo jak usiądę, to kaplica - zaraz sięgam po telefon.
Motywuje mnie mocno wykreślanie zrobionych punktów - podbudowuje mnie to, że jestem produktywna.
Najważniejsza kwestia to podniesienie tyłka - jak już wstaniesz, odłożysz ten telefon, to w moim przypadku jakoś już idzie do przodu wszystko. Ale wiem jak to jest - zbieranie się dwie godziny żeby zrobić coś w przykładowo 20 minut - jak o tym pomyśleć, to jest to absurdalne i durne Ale tak mamy.
Fajna metoda, to też te wyzwania 15 minut, pół godziny, godzina etc.- u mnie się to sprawdza przy sprzątaniu - gdy się śpieszysz, to naprawdę można sporo ogarnąć.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

ja mam to samo, zawsze bylam energiczna jak juz zaczelam cos robic, ale zeby sie do tego zebrac i zaczac robic to juz nie tak latwo
moje zycie to jak przekladanie budzika na za 5 min kilkanascie razy, az wstaje na sam koniec i sie spozniam - kiedys do szkoly, potem do pracy, teraz na szczescie moge usiasc do kompa w pizamie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[sliewks]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89490543]ja mam to samo, zawsze bylam energiczna jak juz zaczelam cos robic, ale zeby sie do tego zebrac i zaczac robic to juz nie tak latwo
moje zycie to jak przekladanie budzika na za 5 min kilkanascie razy, az wstaje na sam koniec i sie spozniam - kiedys do szkoly, potem do pracy, teraz na szczescie moge usiasc do kompa w pizamie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


W jaki sposób się mobilizowałaś?