Nadgorliwi teściowie

[sky]

Hej dziewczyny, długo biłam się z myślami, czy o tym napisać, ale strasznie mnie to męczy, że spróbuję się przełamać.
Mam problem z relacją z teściami. Jesteśmy młodym małżeństwem, sięgając wstecz pierwsze spotkania z rodzicami męża nie wskazywały na nic niepokojącego. Aż do czasu Zamieszkaliśmy sami krótko przed zaręczynami. Od momentu wprowadzenia zaczęły się dziać różne dziwne rzeczy. Pod naszą nieobecność zdarzało się nie raz, że teściowie 'wpadali' przy okazji karmiąc nam kota i zmieniali detale w mieszkaniu, takie jak dywan w łazience, czy wyrzucali coś, co uważali już za zbędne lub zużyte. Były takie sytuacje, że mój teść brał nieproszony nasze pranie, w tym moją intymną bieliznę...do prania, argumentując to tym, że mamy mało pojemną pralkę... Innym razem przyjechał do nas w jakiejś sprawie i na naszych oczach zaczął przesuwać biurko, bo stwierdził, że w tym miejscu blokujemy wyjście na balkon. Była zima, nikt tam nie wychodził, mieliśmy plan zmian na wiosnę. Sytuacji tego typu było tak wiele, że trudne je zliczyć. Kiedy do nich przyjeżdżam czuję się nieswojo, jestem przygnębiona, prawie nic nie mówią, choć w towarzystwie jestem osobą otwartą i wygadaną. Rodzina męża z czasem zaczęła dawać mi pstryczki. Przez kilka lat mieszkałam za granicą. Po powrocie nie było lekko, miałam za sobą ciężki związek, nowe poszukiwania pracy, odnowienie znajomości, kontynuacja zawieszonych studiów. Mam wrażenie, że wielu osobom nie pasuje do schematu tej rodziny. Rodzice męża to wzięci lekarze, silne osobowości, ciężko im zrozumieć odmienność. Mąż stara się odpierać ataki w formie nadgorliwości i złośliwości, ale widzę że mu także jest z tym wszystkim trudno. Widzi ile mnie to kosztuje zdrowia i nerwów. Nie potrafię się ponownie otworzyć i zaufać. Wchodząc w ten związek szłam w to z ufnością i serdecznością do nowo poznanych ludzi, ale nie pozwolę aby ktoś narzucał mi swoje zdanie i próbował kierować moim życiem.
Mąż bardzo dobrze dogaduje się z moimi rodzicami. Są wspólne spotkania, opowiadanie zabawnych historii, nikt nie jest co chwilę oceniany. Ze swoimi natomiast rozmawia jak z urzędnikami - krótko i na temat.
Jeżeli chodzi o naszą relację mieliśmy kryzys, ale go zażegnaliśmy. Kocham go, jest dobrym człowiekiem, szkoda mi by było zrezygnować z tej relacji.
Daję temu wszystkiemu czas, ale moje pytanie brzmi, czy takie zachowania są normalne, czy któraś z Was też może doświadczyła czegoś podobnego?
Dodam, że nie rzucamy w siebie mięsem, staramy się trzymać jakieś pozory, ale mam wrażenie, że jak zrobimy coś (jako małżeństwo) co będzie odbiegało od ideologii teściów to będzie jedna wielka awantura.
Duszę się w relacji ja-teściowie. Nasza taktyka to postawienie granic, co uczyniliśmy i od mniej więcej pół roku jest spokojniej. Nie widujemy się za często, ale przed każdym spotkaniem czuję wewnętrzny niepokój co tym razem nieprzyjemnego usłyszę...
Zastanawiam się, czy to wszystko jest po prostu tego warte. Dziękuję bardzo za przeczytanie.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez sky

[FONT="Palatino Linotype"]Hej dziewczyny, długo biłam się z myślami, czy o tym napisać, ale strasznie mnie to męczy, że spróbuję się przełamać.
Mam problem z relacją z teściami. Jesteśmy młodym małżeństwem, sięgając wstecz pierwsze spotkania z rodzicami męża nie wskazywały na nic niepokojącego. Aż do czasu Zamieszkaliśmy sami krótko przed zaręczynami. Od momentu wprowadzenia zaczęły się dziać różne dziwne rzeczy. Pod naszą nieobecność zdarzało się nie raz, że teściowie 'wpadali' przy okazji karmiąc nam kota i zmieniali detale w mieszkaniu, takie jak dywan w łazience, czy wyrzucali coś, co uważali już za zbędne lub zużyte. Były takie sytuacje, że mój teść brał nieproszony nasze pranie, w tym moją intymną bieliznę...do prania, argumentując to tym, że mamy mało pojemną pralkę... Innym razem przyjechał do nas w jakiejś sprawie i na naszych oczach zaczął przesuwać biurko, bo stwierdził, że w tym miejscu blokujemy wyjście na balkon. Była zima, nikt tam nie wychodził, mieliśmy plan zmian na wiosnę. Sytuacji tego typu było tak wiele, że trudne je zliczyć. Kiedy do nich przyjeżdżam czuję się nieswojo, jestem przygnębiona, prawie nic nie mówią, choć w towarzystwie jestem osobą otwartą i wygadaną. Rodzina męża z czasem zaczęła dawać mi pstryczki. Przez kilka lat mieszkałam za granicą. Po powrocie nie było lekko, miałam za sobą ciężki związek, nowe poszukiwania pracy, odnowienie znajomości, kontynuacja zawieszonych studiów. Mam wrażenie, że wielu osobom nie pasuje do schematu tej rodziny. Rodzice męża to wzięci lekarze, silne osobowości, ciężko im zrozumieć odmienność. Mąż stara się odpierać ataki w formie nadgorliwości i złośliwości, ale widzę że mu także jest z tym wszystkim trudno. Widzi ile mnie to kosztuje zdrowia i nerwów. Nie potrafię się ponownie otworzyć i zaufać. Wchodząc w ten związek szłam w to z ufnością i serdecznością do nowo poznanych ludzi, ale nie pozwolę aby ktoś narzucał mi swoje zdanie i próbował kierować moim życiem.
Mąż bardzo dobrze dogaduje się z moimi rodzicami. Są wspólne spotkania, opowiadanie zabawnych historii, nikt nie jest co chwilę oceniany. Ze swoimi natomiast rozmawia jak z urzędnikami - krótko i na temat.
Jeżeli chodzi o naszą relację mieliśmy kryzys, ale go zażegnaliśmy. Kocham go, jest dobrym człowiekiem, szkoda mi by było zrezygnować z tej relacji.
Daję temu wszystkiemu czas, ale moje pytanie brzmi, czy takie zachowania są normalne, czy któraś z Was też może doświadczyła czegoś podobnego?
Dodam, że nie rzucamy w siebie mięsem, staramy się trzymać jakieś pozory, ale mam wrażenie, że jak zrobimy coś (jako małżeństwo) co będzie odbiegało od ideologii teściów to będzie jedna wielka awantura.
Duszę się w relacji ja-teściowie. Nasza taktyka to postawienie granic, co uczyniliśmy i od mniej więcej pół roku jest spokojniej. Nie widujemy się za często, ale przed każdym spotkaniem czuję wewnętrzny niepokój co tym razem nieprzyjemnego usłyszę...
Zastanawiam się, czy to wszystko jest po prostu tego warte. Dziękuję bardzo za przeczytanie.

Jeśli zrobicie coś nie po ich myśli i zrobią awanturę to co się stanie...? Nie musisz się z nimi spotykać. A po akcjach z przestawianiem czy zabieraniem rzeczy, mogliście wymienić zamki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

zmien zamki
nie wpuszczaj do domu jak przychodza niezapowiedziani
jak sie zapowiadaja to mow ze nie masz czasu albo proponuj spotkanie na neutralnym gruncie typu restauracja
naprawde musicie tak czesto sie spotykac z waszymi rodzicami?(z obydwu stron)

[LhunLai]

Jak można dawać rodzicom/ teściowym - ZWŁASZCZA takim! - klucze do własnego domu? Absurd. Sami się prosicie o naruszanie granic. W przypadku takich ludzi nie ma innego wyjścia, jak silne, stanowcze zaznaczanie swoich granic i jak najmniej kontaktów. I nie, ich zachowanie nie jest normalne tylko bardzo toksyczne.

[squirrelqa]

Bardzo dokładnie opisalas samowolkę teściów w waszym (waszym czy ich? Skąd mają klucze?) mieszkaniu, a problem jest chyba z werbalną krytyką w Twoją stronę, tak?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rena]

Jak na lekarzy to maja duzo czasu na ukladanie mebli u syna. Oni mieszkaja obok? Co na Twoj maz? To jego rola uciac ich serdecznosci. Jak tego nie robi, to problem masz z nim bardziej nawet niz z nimi.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Co to znaczy, że mąż "stara się odpierać ataki"? Co takiego robi i jak?
Jak zwykle w wątkach skupiających się na teściach ani trochę nie wierzę, że problem jest naprawdę w nich. Naprawdę jako dorośli ludzie nie powiedzieliście, że nie zgadzacie się na grzebanie w waszym mieszkaniu pod waszą nieobecność? Nie wpadliście na to, by wymienić zamki?

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Na moje oko szukasz pretekstu do rozwodu z mężem. Ile byliście razem przed ślubem?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Misia452]

Napisane przez LhunLai

Jak można dawać rodzicom/ teściowym - ZWŁASZCZA takim! - klucze do własnego domu? Absurd. Sami się prosicie o naruszanie granic. W przypadku takich ludzi nie ma innego wyjścia, jak silne, stanowcze zaznaczanie swoich granic i jak najmniej kontaktów. I nie, ich zachowanie nie jest normalne tylko bardzo toksyczne.

No właśnie, ja nie rozumiem po co dawaliście im klucze do mieszkania?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Ja rozumiem, że można dać klucze do mieszkania zaufanym ludziom na wszelki wypadek. To czego nie rozumiem, to dlaczego nie cofnęli tej decyzji, kiedy okazało się że pomylili się co do wyboru osób obdarzonych zaufaniem.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87883664]Ja rozumiem, że można dać klucze do mieszkania zaufanym ludziom na wszelki wypadek. To czego nie rozumiem, to dlaczego nie cofnęli tej decyzji, kiedy okazało się że pomylili się co do wyboru osób obdarzonych zaufaniem.[/QUOTE]Bo mają kota a teściowie to jedyni ludzie na świecie, którzy mogą go nakarmić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[sky]

Dzięki za otworzenie oczu. Od kilku miesięcy jest spokój, jednak faktycznie wymiana zamków to dobre rozwiązanie. Tak, mieszkanie jest nasze, dawaliśmy do zrozumienia mówiąc wprost, że nie zgadzamy się na takie coś, z tym że to wszystko jak grochem o ścianę. Rozmawiałam z mężem o wymianie zamków, do czego ostatecznie nie doszło-nie chciał być z rodzicami na wojennej ścieżce. Nie chcę żadnego rozwodu, nie w tym rzecz. Dziękuję za wszelkie obiektywne sugestie i utwierdzenie w przekonaniu, że to nie jest normalne. Dobrego dnia

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez sky

Rozmawiałam z mężem o wymianie zamków, do czego ostatecznie nie doszło-nie chciał być z rodzicami na wojennej ścieżce.

Tutaj masz prawdziwy problem, a nie w teściach.
Ciekawe, że teściom wolno mieć w tyłku wasze ograniczenia, ale on musi schodzić z wojennej ścieżki Ja w takiej sytuacji uświadomiłabym facetowi, że ma do wyboru wyłącznie wojenne ścieżki - ze swoimi rodzicami albo ze mną.

[sky]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87883790]Ja w takiej sytuacji uświadomiłabym facetowi, że ma do wyboru wyłącznie wojenne ścieżki - ze swoimi rodzicami albo ze mną.[/QUOTE]
Dokładnie tak mu powiedziałam.

[kennedy]

mowisz mezowi ze skoro rodzice nie szanuja prywatnosci to musicie zmienic zamki. i dzwonisz i umawiasz.

[ssnn]

Skoro to nie ich mieszkanie, to nie rozumiem, czemu sama nie zmieniłaś zamków?
Ani Ty, ani Twój mąż nie stawiacie granic.

[Rena]

Przeciez Wy im nawet nie musicie mowic, ze zmieniliscie zamek. Dowiedza sie dopiero jak przyjda ze swoim pod Wasza nieobecnosc i nie uda sie otworzyc drzwi. Nawet wtedy jednak moga to roznie interpretowac (typu pomylili klucze, popsulo sie cos w drzwiach). Jesli zadzwonia do syna z awantura, bo nie weszli, to mistrzostwo swiata w arogancji. Jak on tak nie widzi tej sprawy, to bedziesz miec z nim grubo pod gorke.

[kennedy]

jedyne co przychodzi mi do glowyto ze rodzice kupili synowi/ albo wam mieszkanie I *dali* i traktuja jak swoje

[sky]

Mieszkanie jest nasze i nie, nie zamierzam obwieszczać wszem i wobec rodzinie i znajomym o zmianie zamków. Jak wspominałam od kilku miesięcy nie wydarzyło się nic niepokojącego, a klucze zwrócili co nie znaczy, że ich sobie potajemnie nie dorobili. Nie tracąc czasu umówiliśmy już pana do wymiany.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez sky

Mieszkanie jest nasze i nie, nie zamierzam obwieszczać wszem i wobec rodzinie i znajomym o zmianie zamków. Jak wspominałam od kilku miesięcy nie wydarzyło się nic niepokojącego, a klucze zwrócili co nie znaczy, że ich sobie potajemnie nie dorobili. Nie tracąc czasu umówiliśmy już pana do wymiany.

skoro od kilku miesiecy nie wydarzylo sie nic niepokojacego oddali klucze to w czym problem i po co ten temat?
skoro nie czujesz sie dobrze w och towarzystwie to tam nie jedz ,nie ma obowiazku jezdzic do tesciow ,jestes wolnym czlowiekiem