potrzebuję porady - związek bez zaangażowania.

[olaaaaapl1994]

Hej dziewczyny! Potrzebuje porady. Jestem w facetem w związku od 4 lat (mam 28 lat, on 30). Ogólnie jest miedzy nami dobrze, ale chłopak próbował mnie zawsze zbywać w sprawie rozmowie o przyszłości, zaangażowaniu, dziecku i ślubie w niedalekiej przyszłości.

W końcu dzisiaj wybuchłam i spytałam się o konkrety. Jak się spodziewacie, dostałam od niego odpowiedz jakiej nie chciałam usłyszeć (Nie mam nigdy zamiaru brać ślubu i nie chcę mieć dzieci).

Moja głowa jest pełna emocji. Z jednej strony jest nam wygodnie, ale z drugiej chciałabym ruszyć się i zacząć żyć od nowa. Boje się przyszłości, zwłaszcza podczas covida, bycia i mieszkania samej (mieszkam za granicą i nie mam tu rodziny, ani wielu przyjaciół), braku wiary w siebie i obaw przed tym ze nie znajdę już nigdy partnera do życia. W sierpniu zaczynam nowa prace (o której marzyłam), ale boje się ze emocjonalnie nie dam rady sobie poradzić, jeżeli zdecyduje się na rozstanie z obecnym partnerem. Bardzo go kocham, i ciągle łudzę się, że chłopak zmieni zdanie. Chciałabym dowiedzieć się w jaki sposób przekonałyście chłopaka do zmiany zdania, albo w jaki sposób zebrałyście siłę i odwagę na to żeby się rozstać i zacząć od nowa.

Czy podzieliłybyście się ze mna swoimi doświadczeniami?

Pozdrawiam,
Ola

[karola11]

Napisane przez olaaaaapl1994

Hej dziewczyny! Potrzebuje porady. Jestem w facetem w związku od 4 lat (mam 28 lat, on 30). Ogólnie jest miedzy nami dobrze, ale chłopak próbował mnie zawsze zbywać w sprawie rozmowie o przyszłości, zaangażowaniu, dziecku i ślubie w niedalekiej przyszłości.

W końcu dzisiaj wybuchłam i spytałam się o konkrety. Jak się spodziewacie, dostałam od niego odpowiedz jakiej nie chciałam usłyszeć (Nie mam nigdy zamiaru brać ślubu i nie chcę mieć dzieci).

Moja głowa jest pełna emocji. Z jednej strony jest nam wygodnie, ale z drugiej chciałabym ruszyć się i zacząć żyć od nowa. Boje się przyszłości, zwłaszcza podczas covida, bycia i mieszkania samej (mieszkam za granicą i nie mam tu rodziny, ani wielu przyjaciół), braku wiary w siebie i obaw przed tym ze nie znajdę już nigdy partnera do życia. W sierpniu zaczynam nowa prace (o której marzyłam), ale boje się ze emocjonalnie nie dam rady sobie poradzić, jeżeli zdecyduje się na rozstanie z obecnym partnerem. Bardzo go kocham, i ciągle łudzę się, że chłopak zmieni zdanie. Chciałabym dowiedzieć się w jaki sposób przekonałyście chłopaka do zmiany zdania, albo w jaki sposób zebrałyście siłę i odwagę na to żeby się rozstać i zacząć od nowa.

Czy podzieliłybyście się ze mna swoimi doświadczeniami?

Pozdrawiam,
Ola

Nie zmienisz jego zdania i nawet nie powinnaś próbować tego robić. To nie rokuje zbyt dobrze jeśli na Twoje próby rozmowy facet Ciebie zbywał. Macie inne spojrzenie na przyszłość, inne plany i priorytety. Być może jemu kiedyś się odmieni, ale napewno nie za sprawą tego, że Ty go będziesz namawiać. Jeżeli tak bardzo się rozmijacie to myślę, że w dalszej perspektywie z tego już nic nie będzie. Nie bój się ewentualnego rozstania. Niejedna z nas myślała, że już nikogo nie znajdzie i będzie skazana na samotność. A życie tak potrafiło zaskoczyć, że na drodze stanął ktoś o niebo lepszy. Być z kimś byle być kosztem swoich pragnień? No nie, to się nie może udać.

[Krystal_26]

Nie przekonasz go. On po prostu cię nie kocha i nie myśli poważnie o wspólnej przyszłości z tobą. Nie zmienisz go na siłę. Najlepsze, co możesz zrobić to odejść, spotkasz jeszcze kogoś, kto ma podobne cele w życiu jak ty i też chciałby założyć rodzinę. A swoją drogą nie wiem czemu czekałas aż 4 lata (!) z rozmową o takich podstawowych rzeczach :/

[Meteoryt]

Tak jak dziewczyny pisza wyzej, takie sprawy powinno sie omawiac na poczatku zwiazku.
Mysle, ze powinnas sie z nim rozstac, sama to w glebi czujesz, wiem, latwo powiedziec, trudniej zrobic, sama jestem w takiej sytuacji, ze w glebi wiem, ze on mnie nie kocha i nie jest dla mnie dobrym partnerem, to ciezko jest zrobic ten krok.
Jesli masz ochote, tutaj znajdziesz moj watek: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1281689
oczywiscie, moja sytuacja jest inna, ale postanowilam sie odezwac, bo Ty, tak samo i ja stoimy przed podobnym dylematem i podobna decyzja.
Moj partner zjezdza z Niemiec, zeby sie ze mna spotkac i porozmawiac, ale wiem, ze nic z tego nie bedzie. Wierze, ze spotkam jeszcze kogos dobrego dla siebie i tego musze sie trzymac, Ty rowniez.
Pozdrawiam cieplutko

[dfa92456d73d4ef7a78ce2327709265e19ebf5a3_60cd257269584]

No to masz jasność. Nie chce, ma pewnie swoje powody. I nie szukaj problemu w sobie.
Po facecie w wieku 30 lat można się spodziewać raczej pewnej stabilności w poglądach i podejściu do małżeństwa także nie licz na to, że się zmieni.
Teraz wiesz na czym stoisz, jeśli będziesz liczyła, że zmieni zdanie, cóż, sama sobie robisz kuku.
Decyzja należy do ciebie, czy żyjesz z nim bez ślubu i dziecka czy rozstajecie się i szukasz kogoś kto podziela twoje poglądy, poniekąd na fundamentalne sprawy.

[NocnaWiedma]

On nie chce w życiu ślubu. Ty chcesz wziąć ślub. Razem nie możecie zrealizować swoich potrzeb także no jedyną droga to szukać swojej oddzielnie, a nie razem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olaaaaapl1994]

Chciałabym wszystkim dziewczynom bardzo podziękować. Poprzedni dzień był pełen emocji i rozczarowań. Muszę się teraz pozbierać, wziąć za siebie (pewnie troche płaczu, wspomnień i tęsknoty będzie), ale nie ma co się nad sobą długo użalać. Nie warto mieć nadzieje na coś co na 99% nie wypali. Cieszę się, ze mimo to mamy ze sobą dobre relacje i z dnia na dzień nie będę musiała szukać nowego mieszkania, i zawsze z jego strony dostanę pomoc (facet jest fajny, ale trochę za bardzo zamknięty na świat i nie chcę stawić czoła przyszłości).

Meteoryt - już zaglądam na twój wpis! Mam nadzieje, ze razem możemy się jakoś wesprzeć. Obydwie damy rade - trzeba się tylko odważyć!

Buziaki,
Ola

[black_elderflower]

Ola, z tego samego powodu zakończył się mój ponad 3 letni związek, partner też 30 lat. On nie chciał nigdy wziąć ślubu, ja tak. Nie mogla bym żyć bez ślubu i rozstaliśmy się. Partner po 3 miesiącach od rozstania powiedział, że już mnie nie kocha. To bardzo mnie wszystko boli ale tak musiało być. Czas iść dalej...

Powodzenia!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mamrot28]

No cóż. Mój partner jednego dnia chciał ślubu a drugiego już nie. Ale dziecko/dzieci jak najszybciej. Rozstaliśmy się. Mi jest cholernie ciężko. Jemu? Ledwo minęły dwa miesiące a już w nowym związku. Także ten.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 14:38 ---------- Poprzedni post napisano o 14:38 ----------

Napisane przez Mamrot28

No cóż. Mój partner jednego dnia chciał ślubu a drugiego już nie. Ale dziecko/dzieci jak najszybciej. Rozstaliśmy się. Mi jest cholernie ciężko. Jemu? Ledwo minęły dwa miesiące a już w nowym związku. Także ten.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wątpię czy dorosły facet będzie zmieniał zdanie co chwila w tak ważnych kwestiach. Widocznie jemu taki tryb życia odpowiada...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

W takiej sytuacji trzeba odejść. Ja próbowałam wiele razy rozmawiać, nic to nigdy nie dało. Brak rozmów i odpuszczenie tematu też nie. Także ze swojej perspektywy mówię, żeby odejść, im szybciej, tym lepiej. I nie oglądać się za siebie. Pomimo że kochasz. Polecam też pracę nad sobą: ja musiałam przekonać samą siebie, że to nie było to. Pomogło.

[13e04aff77a26badce511545edbe1fb21313cff4_62d888f2f2271]

Ja za to miałam inny problem. Ja deklarowałam, że nigdy nie chcę ślubu i dzieci, a partner/partnerzy tak. Aż w pewnym momencie wydawało mi się, że mężczyźni z poglądami takimi, jak moje nie istnieją. Jak widać z Twojego opisu, są.
Mi niestety nie udało się nikogo takiego poznać. Wszyscy wręcz rozpaczliwie pragną ślubu i gromadki dzieci. Od rozstania jestem sama.

[olaaaaapl1994]

[1=13e04aff77a26badce51154 5edbe1fb21313cff4_62d888f 2f2271;88737237]Ja za to miałam inny problem. Ja deklarowałam, że nigdy nie chcę ślubu i dzieci, a partner/partnerzy tak. Aż w pewnym momencie wydawało mi się, że mężczyźni z poglądami takimi, jak moje nie istnieją. Jak widać z Twojego opisu, są.
Mi niestety nie udało się nikogo takiego poznać. Wszyscy wręcz rozpaczliwie pragną ślubu i gromadki dzieci. Od rozstania jestem sama.[/QUOTE]
Wizaz_zaziw zapraszam do Danii, do wyboru do koloru! A mi daj namiary na jakiegoś który chce

---------- Dopisano o 21:04 ---------- Poprzedni post napisano o 21:01 ----------

[1=13e04aff77a26badce51154 5edbe1fb21313cff4_62d888f 2f2271;88737237]Ja za to miałam inny problem. Ja deklarowałam, że nigdy nie chcę ślubu i dzieci, a partner/partnerzy tak. Aż w pewnym momencie wydawało mi się, że mężczyźni z poglądami takimi, jak moje nie istnieją. Jak widać z Twojego opisu, są.
Mi niestety nie udało się nikogo takiego poznać. Wszyscy wręcz rozpaczliwie pragną ślubu i gromadki dzieci. Od rozstania jestem sama.[/QUOTE]

[1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;88737038]W takiej sytuacji trzeba odejść. Ja próbowałam wiele razy rozmawiać, nic to nigdy nie dało. Brak rozmów i odpuszczenie tematu też nie. Także ze swojej perspektywy mówię, żeby odejść, im szybciej, tym lepiej. I nie oglądać się za siebie. Pomimo że kochasz. Polecam też pracę nad sobą: ja musiałam przekonać samą siebie, że to nie było to. Pomogło.[/QUOTE]

Próbuje zebrać moc! Cokolwiek będzie, zmiany z reguły wychodzą ludziom na dobre.

Próbuje zorganizować sobie teraz jakieś zajęcia dla własnego rozwoju!

Trzymaj się kochana!

[aniamad7611]

Napisane przez olaaaaapl1994

Hej dziewczyny! Potrzebuje porady. Jestem w facetem w związku od 4 lat (mam 28 lat, on 30). Ogólnie jest miedzy nami dobrze, ale chłopak próbował mnie zawsze zbywać w sprawie rozmowie o przyszłości, zaangażowaniu, dziecku i ślubie w niedalekiej przyszłości.

W końcu dzisiaj wybuchłam i spytałam się o konkrety. Jak się spodziewacie, dostałam od niego odpowiedz jakiej nie chciałam usłyszeć (Nie mam nigdy zamiaru brać ślubu i nie chcę mieć dzieci).

Moja głowa jest pełna emocji. Z jednej strony jest nam wygodnie, ale z drugiej chciałabym ruszyć się i zacząć żyć od nowa. Boje się przyszłości, zwłaszcza podczas covida, bycia i mieszkania samej (mieszkam za granicą i nie mam tu rodziny, ani wielu przyjaciół), braku wiary w siebie i obaw przed tym ze nie znajdę już nigdy partnera do życia. W sierpniu zaczynam nowa prace (o której marzyłam), ale boje się ze emocjonalnie nie dam rady sobie poradzić, jeżeli zdecyduje się na rozstanie z obecnym partnerem. Bardzo go kocham, i ciągle łudzę się, że chłopak zmieni zdanie. Chciałabym dowiedzieć się w jaki sposób przekonałyście chłopaka do zmiany zdania, albo w jaki sposób zebrałyście siłę i odwagę na to żeby się rozstać i zacząć od nowa.

Czy podzieliłybyście się ze mna swoimi doświadczeniami?

Pozdrawiam,
Ola

Poradzisz sobie. Rozstanie to nie koniec świata, wiem co mówię, przechodziłam to nie raz, ba - przechodzę to właśnie teraz I będąc przestraszoną 20latką za granicą, i zostawiając ojca mojego dziecka.. też myślałam, że sobie nie poradzę. A jest inaczej
Wiadomo, to nie jest łatwe. Jest ciężko. Jest smutno, przykro, są lęki i obawy. Ale za jakiś czas sobie uświadamiasz, że to była dobra decyzja.

Nie pakowałabym się w ten związek dalej i nie marnowała energii, jeśli marzysz o ślubie, dzieciach, rodzinie. Jeśli tego naprawdę pragniesz, odejdź, znajdziesz to wszystko u kogoś innego.
Nawet jeśli Twój facet zmieniłby zdanie - nie bałabyś się, że mu się nagle z powrotem odwidzi? Że jednak nie podoła jak przyjdzie co do czego? Nie stanie na wysokości zadania, przestraszy się i ucieknie?

[13e04aff77a26badce511545edbe1fb21313cff4_62d888f2f2271]

Napisane przez olaaaaapl1994

Wizaz_zaziw zapraszam do Danii, do wyboru do koloru! A mi daj namiary na jakiegoś który chce

---------- Dopisano o 21:04 ---------- Poprzedni post napisano o 21:01 ----------





Próbuje zebrać moc! Cokolwiek będzie, zmiany z reguły wychodzą ludziom na dobre.

Próbuje zorganizować sobie teraz jakieś zajęcia dla własnego rozwoju!

Trzymaj się kochana!

O, dobrze wiedzieć! Muszę odwiedzić ten kraj.
A co do namiarów, zasadniczo całe tzw. ''katolickie południe'' Polski to kolebka takich tradycjonalistów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Chłopaki z Danii są fajni

[trzyplusy]

Do tego sie nie przekonuje. Bardzo nie ladnie, ze nie powiedzial ci wczesniej. Cztery lata to duzo czasu zeby sie okreslic. Szukaj innego.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Ja najbardziej tutaj nie rozumiem po co tkwić aż 4 lata w związku nie mając żadnych informacji czy w ogóle da się w nim spełnić swoje cele.

[Kr0pek]

Lepiej się rozstać. Wina nie leży tu po żadnej ze stron, po prostu macie inne spojrzenie na przyszłość do czego każdy ma prawo. Bez ślubu i dzieci da się żyć, ślub i dziecko to tylko dodatkowa rzecz, a nie każdy ma ochotę to robić.
Szkoda byście sobie marnowali czas.

[Monikaaa8]

Mój pierwszy chłopak też na początku mówił o ślubie i dzieciach, a po 4 latach jak wróciłam do tematu, bo "już trochę jesteśmy razem" to powiedział, że ślubu nigdy nie weźmie i dzieci też nie bardzo ma zamiar mieć. Odeszłam. Wydaje mi się, że bardziej trzeba patrzyć jak człowiek o czymś mówi, czy wraca do tematu choćby w bardzo zawoalowany sposób, niż to co rzeczywiście mówi niestety. Rozstaliśmy się ponad 10 lat temu, on jest w stałym związku od lat, nie mają ślubu ani dzieci, więc trzeba mu przyznać, że chociaż jest konsekwentny

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mahdab]

Mój mąż do dzisiaj twierdzi, że chce, a przez lata z tego nic nie wynikło, więc ciesz się, że powiedział ci po przyduszeniu prawdę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magmag0194]

Napisane przez Mahdab

Mój mąż do dzisiaj twierdzi, że chce, a przez lata z tego nic nie wynikło, więc ciesz się, że powiedział ci po przyduszeniu prawdę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie myślisz o rozwodzie? To są jednak fundamentalne sprawy.

[Mahdab]

Napisane przez Magmag0194

Nie myślisz o rozwodzie? To są jednak fundamentalne sprawy.

Jasne, że tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magmag0194]

Napisane przez Mahdab

Jasne, że tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Współczuję, straszne jest to, że ludzie potrafią latami zwodzić przy takich poważnych tematach

[olennnkaaaa]

Napisane przez Mahdab

Mój mąż do dzisiaj twierdzi, że chce, a przez lata z tego nic nie wynikło, więc ciesz się, że powiedział ci po przyduszeniu prawdę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też nie rozumiem tego i rozwala mnie to "chcę", przy którym nic nie wychodzi. U mnie było tak z zaręczynami. Dużo gadania, zero czynów. Żenujące jest się o to wykłócać czy dopraszać, bo wtedy to całkiem straci wartość, ale się odechciewa.

[kszykszykszy]

Gdybym się miała dopraszać by się zaręczyć x czasu to zwyczajnie bym powiedziała raz, pogadała czy on realnie tego chce i gdyby to przez jakiś czas nadal wyglądało jak wygląda to powiedziałabym by się spokojnie nad tym zastanowił, dajesz mu czas i niech stwierdzi czy widzi was razem czy nie. Także albo w jedną albo w drugą i jak coś to się spakować i dać mu czas. Zwyczajnie.

[olennnkaaaa]

Napisane przez kszykszykszy

Gdybym się miała dopraszać by się zaręczyć x czasu to zwyczajnie bym powiedziała raz, pogadała czy on realnie tego chce i gdyby to przez jakiś czas nadal wyglądało jak wygląda to powiedziałabym by się spokojnie nad tym zastanowił, dajesz mu czas i niech stwierdzi czy widzi was razem czy nie. Także albo w jedną albo w drugą i jak coś to się spakować i dać mu czas. Zwyczajnie.

U mnie było inaczej niż u autorki, bo jej facet szczerze powiedział, że zaręczyn nie chce.
U mnie facet, z którym byłam 3 lata, a znałam się 4, pierwszy zaczynał gadkę o zaręczynach, ślubie, mierzył mi palce, mówił o tym, że pogada z kumplem, który jest jubilerem... I tak 3 lata Co by zmieniła "poważna" rozmowa? Powiedziałby, że chce, bardzo. Miałabym mu dać czas do końca miesiąca? Wyprowadzić się, czyli de facto wymusić te zaręczyny? Problem się rozwiązał niejako sam, bo okazało się, że szuka sobie okazji na portalach. Doceniam szczerość faceta autorki. Przynajmniej nie robi z niej idiotki, mydląc oczy.

[Magmag0194]

Napisane przez olennnkaaaa

Problem się rozwiązał niejako sam, bo okazało się, że szuka sobie okazji na portalach, ale doceniam szczerość faceta autorki. Przynajmniej nie robi z niej idiotki, mydląc oczy.

4 lata unikał rozmowy o konkretach. Fakt, ona mogła wcześniej wyczuć, że coś jest na rzeczy, ale on też jej nie powiedział na początku związku, a raczej te poglądy ma stałe.

[olennnkaaaa]

Napisane przez Magmag0194

4 lata unikał rozmowy o konkretach. Fakt, ona mogła wcześniej wyczuć, że coś jest na rzeczy, ale on też jej nie powiedział na początku związku, a raczej te poglądy ma stałe.

Unikanie rozmowy to też sygnał. Można było przycisnąć go do konkretnej wypowiedzi szybciej, ale to zalatuje desperacją, parciem na ślub, wiec rozumiem, że tego nie zrobiła.

[Magmag0194]

Napisane przez olennnkaaaa

Unikanie rozmowy to też sygnał. Można było przycisnąć go do konkretnej wypowiedzi szybciej, ale to zalatuje desperacją, parciem na ślub, wiec rozumiem, że tego nie zrobiła.

Nie no ja pytam od razu. Tak jest łatwiej. Tyle, że ja ślubu raczej nie chcę, a jeśli już, to dopiero po odhaczeniu ważniejszych dla mnie spraw.
Właśnie dlatego, że spora część spotykanych przeze mnie mężczyzn miała wizję ślub przed 30-stką, dzieci jakoś po ślubie. Ni mi to nie pasuje, więc wolałam jasno opisać jak to widzę. Tyle, ze to ja jestem tą stroną, której się nie pali do takich rzeczy.

[olennnkaaaa]

To ja już jestem po 30

Nie chcę mieć dzieci i nie jestem wierząca, dlatego jakiegoś szczególnego parcia na ślub nie mam, ALE małżeństwo jednak jest dla mnie istotne w wymiarze symbolicznym i trochę też społecznym.
Takie gadanie przez kilka lat niepoparte działaniem jest frustrujące i wprowadza w błędne przekonanie, że jest się dla kogoś ważną, podczas gdy nic z tych rzeczy.