Jest oziębły, a ja nie wiem co zrobić.

[Pani_w_kapeluszu]

Hej,
Zacznę od początku, jestem z moim od 2,5 roku. Oczywiście na początku fajerwerki, wspólne spędzanie czasu, zabieganie o moją uwagę... W końcu zamieszkaliśmy razem. Niewiele po tym fakcie, nasze życie zaczęło się zmieniać. Aktualnie wygląda to tak, że przychodzi na chwilę po pracy do mieszkania, zakręci się i zajmuje się sobą - wychodzi na rower, gra na komputerze czy telefonie, do późnych godzin, wraca (albo do mieszkania, albo do rzeczywistości) zakręci się i idzie spać. Nie musze chyba wpominać, że gotowanie, pranie, sprzatanie w większości jest na mojej głowie... Chyba, jeszcze bym to wszystko znosiła normalnie, gdyby okazywał mi normalnie uczucia, niestety od dłuższego czasu wygląda to tak, że gdy chce go pocałować, przytulić się czy iść do łóżka to zamienia się w kłodę, która nawet ręką nie ruszy, przez co wszystkiego mi się odechciewa, on inicjuje jakiekolwiek zbliżenia raz na miesiąc/dwa miesiące, co dla mnie jest stanowczo za mało. Uprzedzając pytania - rozmawialiśmy , on uparcie twierdzi, że jego zachowanie jest spowodowane moim, że ciągle jestem zazdrosna i mam pretensje, w dodatku moimi oczekiwaniami, (oczekuję od niego odrobiny uwagi raz na jakiś czas, przecież kazdy ma swoje życie i ma prawo robić z nim co chce, ale jezęli jest się w związku to wypadałoby jakąś część życia spędzić razem) usiłuję wpędzić go pod pantofel . Czy docieranie do niego ma jakiś sens? Czy możlwe, że ja faktycznie mam ciągłe pretensje nie będąc nawet tego świadomą ? Dajcie mi znać co myślicie w tym temacie .. ponieważ ja już chyba zaczynam się gubić

[Przytul_Mnie_Dzisiaj]

Związek się już dawno wypalił.

[Dziubka]

On nie poświęca Ci tyle uwagi, ile byś chciała, do tego niewiele robi w domu, Ty się wkurzasza, masz pretensje, on się coraz bardziej separuje, Ty masz więcej pretensji i tak w kółko. Może się wypaliło uczucie, a może warto jeszcze usiąść i spróbować coś ustalić, podział obowiązków domowych i umówić się na wspólne spedzanie czasu x razy w tygodniu, do ustalenia. A Twój tekst o tym, że byś to znosiła, gdyby tylko okazywał uczucia jest tak typowy dla kobiet spragnionych miłości, że aż żal to czytać. "Już niech nie robi nic w domu, ale niech chociaż całuje". Zaniżanie wymagań, żeby tylko dostać odrobinę czułości. Niestety znam to zautopsji. Nie idź tą drogą.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Pani_w_kapeluszu

Nie musze chyba wpominać, że gotowanie, pranie, sprzatanie w większości jest na mojej głowie...

No musisz wspominać, bo wcale nie jest oczywiste, że nie wiedzieć czemu wzięłaś na siebie te obowiązki, chociaż wcale nie musiałaś.

Uprzedzając pytania - rozmawialiśmy , on uparcie twierdzi, że jego zachowanie jest spowodowane moim, że ciągle jestem zazdrosna i mam pretensje, w dodatku moimi oczekiwaniami, (oczekuję od niego odrobiny uwagi raz na jakiś czas, przecież kazdy ma swoje życie i ma prawo robić z nim co chce, ale jezęli jest się w związku to wypadałoby jakąś część życia spędzić razem) usiłuję wpędzić go pod pantofel

A rzeczywiście tak jest, że jesteś zazdrosna i masz pretensje? Skoro o tym rozmawialiście, to chyba podał jakieś przykłady tego zachowania?

[mariamalaria]

Napisane przez Pani_w_kapeluszu

Hej,
Zacznę od początku, jestem z moim od 2,5 roku. Oczywiście na początku fajerwerki, wspólne spędzanie czasu, zabieganie o moją uwagę... W końcu zamieszkaliśmy razem. Niewiele po tym fakcie, nasze życie zaczęło się zmieniać. Aktualnie wygląda to tak, że przychodzi na chwilę po pracy do mieszkania, zakręci się i zajmuje się sobą - wychodzi na rower, gra na komputerze czy telefonie, do późnych godzin, wraca (albo do mieszkania, albo do rzeczywistości) zakręci się i idzie spać. Nie musze chyba wpominać, że gotowanie, pranie, sprzatanie w większości jest na mojej głowie... Chyba, jeszcze bym to wszystko znosiła normalnie, gdyby okazywał mi normalnie uczucia, niestety od dłuższego czasu wygląda to tak, że gdy chce go pocałować, przytulić się czy iść do łóżka to zamienia się w kłodę, która nawet ręką nie ruszy, przez co wszystkiego mi się odechciewa, on inicjuje jakiekolwiek zbliżenia raz na miesiąc/dwa miesiące, co dla mnie jest stanowczo za mało. Uprzedzając pytania - rozmawialiśmy , on uparcie twierdzi, że jego zachowanie jest spowodowane moim, że ciągle jestem zazdrosna i mam pretensje, w dodatku moimi oczekiwaniami, (oczekuję od niego odrobiny uwagi raz na jakiś czas, przecież kazdy ma swoje życie i ma prawo robić z nim co chce, ale jezęli jest się w związku to wypadałoby jakąś część życia spędzić razem) usiłuję wpędzić go pod pantofel . Czy docieranie do niego ma jakiś sens? Czy możlwe, że ja faktycznie mam ciągłe pretensje nie będąc nawet tego świadomą ? Dajcie mi znać co myślicie w tym temacie .. ponieważ ja już chyba zaczynam się gubić

Dlaczego o wspólny dom, jedzenie, sprzątanie, pranie dbasz tylko ty?