oszalałam

[fridham]

Nigdy nie pomyślałabym, że będę tak rozemocjonowana, by dodać pytanie na forum. Jednak przyszedł moment i na mnie, więc chciałabym w skrócie wyrzucić z siebie jedną sprawę.
Poznałam ponad 2 tygodnie temu na tinderze studenta ze Szwecji. Posiadam dobry instynkt, który natychmiastowo odrzuca tak zwanych "graczy". Jest to na prawdę przesłodki, bardzo inteligentny chłopak, z którym można prowadzić ciekawe dyskusje. Przed spotkaniem pisaliśmy tydzień, od rana do wieczora. Umówiliśmy się na wieczór, zaprosił mnie do super winiarni, spędziliśmy tam kilka godzin. Była między nami taka chemia, że przenieśliśmy się do niego i już wiadomo co Jednak w tym przypadku było to zupełnie coś innego. Całą noc był do mnie przytulony i nie chciał wypuścić rano z domu. Po naszej pierwszej randce nadal pisaliśmy codziennie, każdego ranka budzę się z wiadomością i każdego wieczora zasypiam również z nim pisząc. Pewnego ranka był trochę pijany i wysłał mi bardzo długą wiadomość, że przeprasza i nie wie jak to powiedzieć, ale czuje dziwne uczucie w brzuchu jakie nigdy nie czuł i bardzo dobrze czuje się w moim towarzystwie. Mówił, że była to jego najlepsza randka. Przedwczoraj było kolejne spotkanie, poznałam nawet jego brata. Nadal piszemy, ale mam pewne obawy. Wszystko jest świetnie, jednak za tydzień wyjeżdza na 2/3 miesiące do domu do Szwecji. I nie mówi nic o przyszłości. Wiem, że znamy się dopiero 2 tygodnie, ale trochę mnie to martwi i nie wiem jak do tego podejść. Nie wiem, czy powinnam udawać, że jest mi z tym okej, czy może powinnam z nim o tym porozmawiać. Nie chcę jednak wszystkiego zepsuć, bo wiem, że faceci nie lubią takich rozmów, szczególnie na początku znajomości. Mam lada chwila egzaminy na studiach, a o niczym innym nie myślę i zamiast cieszyć się chwilą, chodzę podłamana...

[Adrianna_8]

Napisane przez fridham

Nigdy nie pomyślałabym, że będę tak rozemocjonowana, by dodać pytanie na forum. Jednak przyszedł moment i na mnie, więc chciałabym w skrócie wyrzucić z siebie jedną sprawę.
Poznałam ponad 2 tygodnie temu na tinderze studenta ze Szwecji. Posiadam dobry instynkt, który natychmiastowo odrzuca tak zwanych "graczy". Jest to na prawdę przesłodki, bardzo inteligentny chłopak, z którym można prowadzić ciekawe dyskusje. Przed spotkaniem pisaliśmy tydzień, od rana do wieczora. Umówiliśmy się na wieczór, zaprosił mnie do super winiarni, spędziliśmy tam kilka godzin. Była między nami taka chemia, że przenieśliśmy się do niego i już wiadomo co Jednak w tym przypadku było to zupełnie coś innego. Całą noc był do mnie przytulony i nie chciał wypuścić rano z domu. Po naszej pierwszej randce nadal pisaliśmy codziennie, każdego ranka budzę się z wiadomością i każdego wieczora zasypiam również z nim pisząc. Pewnego ranka był trochę pijany i wysłał mi bardzo długą wiadomość, że przeprasza i nie wie jak to powiedzieć, ale czuje dziwne uczucie w brzuchu jakie nigdy nie czuł i bardzo dobrze czuje się w moim towarzystwie. Mówił, że była to jego najlepsza randka. Przedwczoraj było kolejne spotkanie, poznałam nawet jego brata. Nadal piszemy, ale mam pewne obawy. Wszystko jest świetnie, jednak za tydzień wyjeżdza na 2/3 miesiące do domu do Szwecji. I nie mówi nic o przyszłości. Wiem, że znamy się dopiero 2 tygodnie, ale trochę mnie to martwi i nie wiem jak do tego podejść. Nie wiem, czy powinnam udawać, że jest mi z tym okej, czy może powinnam z nim o tym porozmawiać. Nie chcę jednak wszystkiego zepsuć, bo wiem, że faceci nie lubią takich rozmów, szczególnie na początku znajomości. Mam lada chwila egzaminy na studiach, a o niczym innym nie myślę i zamiast cieszyć się chwilą, chodzę podłamana...

Skąd pomysł, że faceci nie lubią poważnych rozmów? Jeśli mu na Tobie naprawdę zależy, to z chęcią odbędzie z Tobą taką rozmowę. Jakoś wysłał Ci tę długą wiadomość, więc jak widać rozmawiać się nie boi.

Ja bym zapytała, jak widzi waszą znajomość podczas tych 2-3 miesięcy i tyle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Patri]

Napisane przez fridham

wyjeżdza na 2/3 miesiące do domu do Szwecji. I nie mówi nic o przyszłości. Wiem, że znamy się dopiero 2 tygodnie, ale trochę mnie to martwi i nie wiem jak do tego podejść. Nie wiem, czy powinnam udawać, że jest mi z tym okej, czy może powinnam z nim o tym porozmawiać.

Masz rację, nie lubią takich rozmów. Ja sobie popsułam dawno temu dobrze rozwijającą się relację, bo zaczęłam się zastanawiać co dalej, jak on to widzi itp, i wprowadzałam jakieś kwasy zamiast po prostu czerpać z bycia razem. W końcu się tak porobiło, że ja żądałam określenia się, a on uznał, że naciskam i było po wszystkim. Wiem, ze Ci trudno, ale to dopiero dwa tygodnie. Ciężko żądać wyłączności czy obietnic. A moim zdaniem to za wcześnie na poważne rozmowy. Ale to tylko moje zdanie. Może powiedz, że będziesz tęsknić i żeby był grzeczny - niby w żartach - i tyle.

[Jogurtowe_love]

Mówienie żeby był grzeczny nawet w zartach jest bardziej creepy niż spytanie na serio jak widzi ich znajomość...

Autorko, może dla niego też to jest trudny temat i sam boi się go zaczynać z tych samych powodów co Ty. Spytaj po prostu czy będziecie mieli kontakt. Zobaczycie jak się potoczy relacja przez te 2,3 miesiące i jak będzie po jego powrocie. Nic na siłę, ale pogadanie nie zaszkodzi. Ja z moim mężem na początku znajomości byłam miesiąc a potem mieliśmy 6 miesiecy na odległość. Było trudno ale warto. Takie znajomości toczą się w szybszym tempie na samym początku bo wiecie, że macie ograniczony czas, więc może być tak że w te 2 tygodnie przeżywacie to co zwykle związki w pół roku.

[Ellen_Ripley]

Wyjedzie, starajcie się utrzymać kontakt i tyle. Będzie co ma być. Z góry ani Ty, ani on tego nie przewidzicie. Chęci mogą być ja najlepsze (i o tych chęciach możecie i powinniście pogadać oraz o tym jak widzicie podtrzymanie kontaktu, jak częsty miałby być, aby nikt z Was nie czuł się ani olany, ani przytłoczony), natomiast w praktyce może potem i tak się posypać. Do jesieni się przekonasz, czy dało i chciało się utrzymać kontakt, czy nie.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Ellen_Ripley

Wyjedzie, starajcie się utrzymać kontakt i tyle. Będzie co ma być. Z góry ani Ty, ani on tego nie przewidzicie. Chęci mogą być ja najlepsze (i o tych chęciach możecie i powinniście pogadać oraz o tym jak widzicie podtrzymanie kontaktu, jak częsty miałby być, aby nikt z Was nie czuł się ani olany, ani przytłoczony), natomiast w praktyce może potem i tak się posypać. Do jesieni się przekonasz, czy dało i chciało się utrzymać kontakt, czy nie.

Zgadzam się.

[Kamila334]

Porozmawiaj z nim szczerze. Do facetów trzeba prosto i konkretnie. Jeśli obojgu was będzie zależeć to te kilka miesięcy nie przeszkodzi

[Dwight_Schrute]

Napisane przez fridham

Posiadam dobry instynkt, który natychmiastowo odrzuca tak zwanych "graczy".

Tak, z pewnością.

Tym bardziej kiedy obydwoje nie rozmawiacie w swoim ojczystym języku.

Szwecja to mi się z tym kojarzy:

https://www.youtube.com/watch?v=9-3wUwFrQ1k

[sweria]

Ciężko to ocenić, nie znając danej osoby. Zasadniczo znacie się bardzo krótko, bo to jest tylko ponad dwa tygodnie. On zaraz wyjeżdża, czujesz motylki w brzuchu i chcesz żeby to nie ustąpiło do momentu jego przyjazdu. Ja bym porozmawiała z nim otwarcie. Przez czas jaki będzie u siebie, też możecie się chociaż spróbować spotkać (o ile nie ogranicza was czas czy pieniądze i pod warunkiem, że obojgu wam będzie zależeć). Powiedz,☠że go lubisz i chciałabyś z nim utrzymywać kontakt na takim poziomie, jaki jest teraz. Zakładam, że piszecie i rozmawiacie ze sobą przez telefon czy tam jakieś komunikatory. To nie jest nie wiadomo jak długo żeby nie wytrzymać tej rozłąki. Kwestia tego czy wasz kontakt nie osłabnie, bo dzięki temu możecie wręcz wzmocnić waszą relację. Jeśli czujesz, że chciałabyś z nim czegoś więcej i on też jest na to otwarty, to wal prosto z mostu