Anoreksja bulimiczna i Miłosierdzie Boże

[puchaty71]

Napisane przez Caudofemoralis

Widzisz, sam zauważasz, że jestem pod wpływem tych rzeczy, których doświadczam. Może są niewidzialne, ale ich wpływ jest widoczny, doświadczalny. Natomiast to, że jakaś cząsteczka może być w dwóch stanach naraz, nie ma dla mnie znaczenia. Bo kiedy ją zaobserwuję, i tak zawsze będzie miała tylko jeden stan. To jest prawda w skali makro.

Rzecz w tym, że ma to właśnie fundamentalne znaczenie! Przecież identycznie jak obserwujesz foton w interferometrze i poprzez fakt obserwacji wywołujesz niejako konkretny jego stan, tak samo obserwujesz świat materialny wokoło a w tym swoje własne ciało. Można oczywiście przejść z tym do porządku dziennego i tak jak napisałaś, co z tego, skoro ten stan jest zawsze jakiś, zawsze określony. Prawie wszyscy ludzie tak robią skupiając się jedynie na tym, czego doświadczają w przek0naniu, że są jednym z tych doświadczanych doświadczeń i nazywają je: "ja".
Ale przede wszystkim ta obserwacja świadczy o tym, że NIE MOGĘ być swoim własnym ciałem, ani umysłem/myślami, ponieważ fakt obserwacji jest PIERWSZY wobec ciała, myśli i świata, który "powoływany" jest faktem obserwacji/wiedzenia. Nie może być odwrotnie. Więc nie jest tak, że świadomość/wiedzenie jest atrybutem ciała. Oczywiście, jako ludzie, w przeciwieństwie do zwierząt, roślin czy materii nieożywionej, mamy możliwość uświadomienia sobie świadomości i rozpoznania siebie w tym. Czyli odkrycia swojej prawdziwej natury.

To, że doświadczamy, nie ma dla nas kompletnie żadnego znaczenia. Daniel Dennet opisywał przypadek kobiety, która po urazie głowy wylądowała na łóżku. Nie robiła kompletnie nic, mimo że była w pełni świadoma i sprawna. Po wyzdrowieniu powiedziała, że odczuwała wszystko, ale nic nie miało dla niej znaczenia. Nie miała powodu, żeby cokolwiek robić. Z perspektywy tej kobiety oba torty byłyby identyczne. Nawet ten z wirusem. Czy ta kobieta, według ciebie, postrzegała świat takim, jaki jest naprawdę? Czy może jednak coś jej umknęło?

Myślę, że to jest źle postawione pytanie. Świat naprawdę nie jest czymś, wobec czego stoimy i który możemy postrzegać jako coś, co się nam przydarza. Nie możemy wiedzieć jaki świat jest "naprawdę". Jeśli nam się wydaje, że jest inaczej, ulegamy iluzji. Świat nie jest opowieścią o nas, ani też nie jest przez nas opowiadany. Świat opowiada sam siebie, i odbywa się to właśnie TAK (nie ma żadnego NIE). Protest wobec tego, uczucie, że jest inaczej, wrażenie oddzielenia i bycia częścią stojącą "wobec", jednym słowem jakiekolwiek NIE, jest częścią tej opowieści.
To, czy uważamy, że torty się różnią czy nie, nie ma znaczenia, wobec tego, że każde zdanie na ten temat będzie przecież postrzegane. Dokładnie tak jak z tym fotonem, który przyjmuje jakiś stan. Ale co sprawia, że przyjmuje? Ta kobieta nie była ani bliżej ani dalej od odkrycia swojej natury od Ciebie czy ode mnie. Nic jej nie umknęło ale też niczego nie zyskała.

Mówisz o istnieniu? Nadal nie widzę, co to ma wspólnego z "prawdziwą naturą". To jest tylko inne spojrzenie na rzeczywistość, nie "prawdziwsze". Te dwa torty nie są "tak naprawdę" identyczne. Są identyczne na jednym poziomie, a na innym nie.

Nie ważne jakie są te torty. Nie ważne, czy są identyczne czy nie - o to właśnie chodzi, że to nie jest ważne. Nie chodzi o to, co się pojawia i znika. Przecież każde doświadczenie, percepcja, myśl, emocja pojawia się i znika. W czym to się dzieje? Co sprawia, że foton "wie" po opuszczeniu źródła, że na drodze pojawi się lub nie detektor? Kim jestem, skoro doświadczam ciała, świata i myśli?

[Caudofemoralis]

Napisane przez puchaty71

Prawie wszyscy ludzie tak robią skupiając się jedynie na tym, czego doświadczają w przek0naniu, że są jednym z tych doświadczanych doświadczeń i nazywają je: "ja".
Ale przede wszystkim ta obserwacja świadczy o tym, że NIE MOGĘ być swoim własnym ciałem, ani umysłem/myślami, ponieważ fakt obserwacji jest PIERWSZY wobec ciała, myśli i świata, który "powoływany" jest faktem obserwacji/wiedzenia. Nie może być odwrotnie. Więc nie jest tak, że świadomość/wiedzenie jest atrybutem ciała.

Ja jestem swoim ciałem, swoim umysłem, swoimi doświadczeniami. Taka jest definicja mnie. Cokolwiek mówisz o jakiejś prawdziwej naturze, to nie jestem ja. Bo ja jestem odrębna od mojego psa i od mojego krzesła, i nie biję siebie, gdy ktoś mnie uderzy.

Napisane przez puchaty71

Nie ważne jakie są te torty. Nie ważne, czy są identyczne czy nie - o to właśnie chodzi, że to nie jest ważne.

A co to znaczy, że coś jest ważne?

[Lidoczka]

Napisane przez MissScully

Nie, absolutnie sie nie zgodzę -wiara katolicka nie opiera się na relacjach z ludzmi. Napisze wiecej i cala doktryna sie ze mna zgodzi katolicyzm koncentruje sie na nasladownictwie zachowan wzorcowych przekazanych maluczkim przez madrzejszego od innych klechy, a przede wszystkim na relacji na linii boszek-czlowiek w rozmaitych konfiguracjach stawiajac te prosta relacje, z wplywem innych w odosobnieniu, z wplywem szatana, wplywem innowiercow etc.

Moze Cie to zdziwi ale ufnosc jest uczuciem. Stopniowalnym ale uczuciem.

Ostatnie dwa zdania mnie nie dziwią. Wiele osób postrzega ufność jako uczucie. Ufność to coś więcej. Może być odczuwalna, ale nie musi być. Ufność do Boga łączy się z wiarą, że nie ma takiego grzechu, którego On by nie przebaczył. Ufność prowadzi też jeszcze dalej. Jest zgodą na wypełnienie woli Bożej we mnie. Czyli chcę żyć dla innych, dać im to szczęście, które Pan Jezus chce im wyświadczyć z moją pomocą.
Dzisiaj mi się to zupełnie nie udało. Po to jest mi teraz ufność, żeby spróbować po raz kolejny, a nie po to, żeby się tylko wspaniale czuć.

Napisane przez Caudofemoralis

A co to znaczy, że coś jest ważne?

Wiem, że nie do mnie to pytanie, ale odpowiem. Czytałam taką radę, że jak sprzątasz dom to zachowuj tylko to, co konieczne albo co wywołuje w Tobie prawdziwą radość. Jeśli coś tylko "może ci się kiedyś przyda, ale nie wiesz" to wyrzucasz.
Prawdziwa radość to taka, która czyni Twoje życie pięknym. To jest ważne. Autorka porady o sprzątaniu twierdzi, że gdy w ten sposób porządkujesz dom wtedy wszystko będzie Cię w nim cieszyć, gdy skończysz.

[MissScully]

Napisane przez Lidoczka

Ostatnie dwa zdania mnie nie dziwią. Wiele osób postrzega ufność jako uczucie. Ufność to coś więcej. Może być odczuwalna, ale nie musi być. Ufność do Boga łączy się z wiarą, że nie ma takiego grzechu, którego On by nie przebaczył. Ufność prowadzi też jeszcze dalej. Jest zgodą na wypełnienie woli Bożej we mnie. Czyli chcę żyć dla innych, dać im to szczęście, które Pan Jezus chce im wyświadczyć z moją pomocą.
Dzisiaj mi się to zupełnie nie udało. Po to jest mi teraz ufność, żeby spróbować po raz kolejny, a nie po to, żeby się tylko wspaniale czuć.

To na czerwono-cóż kk myśli inaczej...
Wiesz co to jest pycha w kk?

[Lidoczka]

Napisane przez MissScully

To na czerwono-cóż kk myśli inaczej...
Wiesz co to jest pycha w kk?

Całą wartością Kościoła jest Boże przebaczenie. Na tym opierają się sakramenty, czyli to, co w Kościele najcenniejsze.
Pewność, że Pan Jezus odpuści każdy grzech, który wyznajemy, nie jest zuchwałością. Bóg oddał za nas życie, wycierpiał za każdy grzech, żebyśmy już w Jego miłość nie wątpili i nikt nie jest tego miłosierdzia pozbawiony.
Prawdziwa pokora daje radość w sercu. Nie budzi smutku, czy poczucia winy, ale jest wdzięcznością. Gdy widzę własny grzech, zło i widzę, jak miłość Boga nawet mnie zmienia to jeszcze większą ufność mam w Jego miłosierdziu.

[Limonka2738]

Napisane przez Lidoczka

Całą wartością Kościoła jest Boże przebaczenie. Na tym opierają się sakramenty, czyli to, co w Kościele najcenniejsze.

Na siedem sakramentów tylko dwa (chrzest i spowiedź) opierają się na przebaczeniu grzechów w jakikolwiek sposób.

Chyba że nie jesteś katoliczką, to przepraszam. Ale jeśli jesteś, to się doucz, bo ciężko takie osoby traktować poważnie.

[puchaty71]

Aby dostąpić jakiegokolwiek sakramentu należy być w stanie łaski uświęcającej czyli być ochrzczonym oraz świeżo po spowiedzi. Dlatego bez spowiedzi czyli przebaczenia nie ma żadnych sakramentów. Zatem jak najbardziej prawidłowe jest stwierdzenie Lidoczki, że sakramenty opierają się na przebaczeniu.

Wysłane z mojego EML-L29 przy użyciu Tapatalka

[Limonka2738]

Napisane przez puchaty71

Aby dostąpić jakiegokolwiek sakramentu należy być w stanie łaski uświęcającej czyli być ochrzczonym oraz świeżo po spowiedzi. Dlatego bez spowiedzi czyli przebaczenia nie ma żadnych sakramentów. Zatem jak najbardziej prawidłowe jest stwierdzenie Lidoczki, że sakramenty opierają się na przebaczeniu.

Wysłane z mojego EML-L29 przy użyciu Tapatalka

Lol.

Żeby kupić rower trzeba być człowiekiem. Zatem kupowanie roweru opiera się na byciu człowiekiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lidoczka]

Napisane przez Limonka2738

Na siedem sakramentów tylko dwa (chrzest i spowiedź) opierają się na przebaczeniu grzechów w jakikolwiek sposób.

Chyba że nie jesteś katoliczką, to przepraszam. Ale jeśli jesteś, to się doucz, bo ciężko takie osoby traktować poważnie.

Napisane przez Limonka2738

Lol.

Żeby kupić rower trzeba być człowiekiem. Zatem kupowanie roweru opiera się na byciu człowiekiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Gdy już grzechy zostaną odpuszczone w sakramencie spowiedzi to można przyjmować Komunię. Dla mnie to niezwykłe, mimo całego zła mogę jednoczyć się z Bogiem. On zniża się do mnie i daje szczęście. Jest to bezpośrednio związane z przebaczeniem. Na tym polega całe piękno, że nie zasługuję na taki dar, a jednak Bóg mi daje samego Siebie tak po prostu.
Podobnie inne sakramenty, każdy z nich działa w trochę inny sposób, ale ich źródłem jest Boże miłosierdzie.

[mariamalaria]

Napisane przez Lidoczka

Gdy już grzechy zostaną odpuszczone w sakramencie spowiedzi to można przyjmować Komunię. Dla mnie to niezwykłe, mimo całego zła mogę jednoczyć się z Bogiem. On zniża się do mnie i daje szczęście. Jest to bezpośrednio związane z przebaczeniem. Na tym polega całe piękno, że nie zasługuję na taki dar, a jednak Bóg mi daje samego Siebie tak po prostu.
Podobnie inne sakramenty, każdy z nich działa w trochę inny sposób, ale ich źródłem jest Boże miłosierdzie.

Czemu ty się tak samobiczujesz i poniżasz?
Tego nie znoszę w religiach chrzescijańskich. Tego ciągłego "nie jestem godzien ".

Ja jestem WARTOSCIĄ, nikt się nie musi do mnie zniżać i zasluguję na wszystko, co mam dobrego i nie "mimo całego zła ". Dlaczego ma być we mnie zło?

[puchaty71]

Napisane przez Limonka2738

Lol.

Żeby kupić rower trzeba być człowiekiem. Zatem kupowanie roweru opiera się na byciu człowiekiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisałaś, że tylko dwa sakramenty opierają się w JAKIKOLWIEK sposób na przebaczeniu, podczas gdy każdy sakrament tego przebaczenia wymaga a więc się na nim opiera.
Tak jak kupowanie roweru wymaga bycia człowiekiem. Nie można więc powiedzieć, że kupowanie roweru nie opiera się w jakikolwiek sposób na byciu człowiekiem, tak jak stwierdziłaś to dla sakramentów.

[Limonka2738]

Napisane przez puchaty71

Napisałaś, że tylko dwa sakramenty opierają się w JAKIKOLWIEK sposób na przebaczeniu, podczas gdy każdy sakrament tego przebaczenia wymaga a więc się na nim opiera.
Tak jak kupowanie roweru wymaga bycia człowiekiem. Nie można więc powiedzieć, że kupowanie roweru nie opiera się w jakikolwiek sposób na byciu człowiekiem, tak jak stwierdziłaś to dla sakramentów.

Nie. Kupowanie roweru nie opiera się w żaden sposób na byciu człowiekiem.

Jest warunkowane przez bycie człowiekiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MissScully]

Napisane przez puchaty71

Aby dostąpić jakiegokolwiek sakramentu należy być w stanie łaski uświęcającej czyli być ochrzczonym oraz świeżo po spowiedzi. Dlatego bez spowiedzi czyli przebaczenia nie ma żadnych sakramentów. Zatem jak najbardziej prawidłowe jest stwierdzenie Lidoczki, że sakramenty opierają się na przebaczeniu.

Wysłane z mojego EML-L29 przy użyciu Tapatalka

Anatema też się opiera na przebaczeniu
Co do spowiedzi to kiepsko bo są 2 które co do zasady wyłączają spowiedź - chrzest i ostatnie namaszczenie -tu nawet nie potrzeba być przytomnym(świadomym)...: mur: Lepiej ostatnie namaszczenie to jedyny sakrament ze nawet nie trzeba byc katolikiem zeby go przyjac...ot cudny spadek po średniowieczu.

---------- Dopisano o 22:05 ---------- Poprzedni post napisano o 20:48 ----------

Napisane przez Lidoczka

Całą wartością Kościoła jest Boże przebaczenie. Na tym opierają się sakramenty, czyli to, co w Kościele najcenniejsze.
Pewność, że Pan Jezus odpuści każdy grzech, który wyznajemy, nie jest zuchwałością. Bóg oddał za nas życie, wycierpiał za każdy grzech, żebyśmy już w Jego miłość nie wątpili i nikt nie jest tego miłosierdzia pozbawiony.
Prawdziwa pokora daje radość w sercu. Nie budzi smutku, czy poczucia winy, ale jest wdzięcznością. Gdy widzę własny grzech, zło i widzę, jak miłość Boga nawet mnie zmienia to jeszcze większą ufność mam w Jego miłosierdziu.

Brzmisz trochę jak z Dzienniczka siostry Faustyny. On była prostą dziewczyna niewykształconą i jej eufemistyczne podejscie do religii w tamtych czasach się sprawdzało. W tych...jak wytłumaczysz anatemę, wojny z innowiercami etc?
Nie pytałam jak rozumiesz pokorę, pytałam o pychę. Fakt też na literę p, tylko zakres odrobinę odmienny

[mariamalaria]

Napisane przez MissScully

Anatema też się opiera na przebaczeniu
Co do spowiedzi to kiepsko bo są 2 które co do zasady wyłączają spowiedź - chrzest i ostatnie namaszczenie -tu nawet nie potrzeba być przytomnym(świadomym)...: mur: Lepiej ostatnie namaszczenie to jedyny sakrament ze nawet nie trzeba byc katolikiem zeby go przyjac...ot cudny spadek po średniowieczu.

---------- Dopisano o 22:05 ---------- Poprzedni post napisano o 20:48 ----------


Brzmisz trochę jak z Dzienniczka siostry Faustyny. On była prostą dziewczyna niewykształconą i jej eufemistyczne podejscie do religii w tamtych czasach się sprawdzało. W tych...jak wytłumaczysz anatemę, wojny z innowiercami etc?
Nie pytałam jak rozumiesz pokorę, pytałam o pychę. Fakt też na literę p, tylko zakres odrobinę odmienny

Wytłumaczy złem człowieka, bo umysł, jaki ma nie pozwoli wytłumaczyć inaczej.

[Lidoczka]

Napisane przez MissScully

Anatema też się opiera na przebaczeniu
Co do spowiedzi to kiepsko bo są 2 które co do zasady wyłączają spowiedź - chrzest i ostatnie namaszczenie -tu nawet nie potrzeba być przytomnym(świadomym)...: mur: Lepiej ostatnie namaszczenie to jedyny sakrament ze nawet nie trzeba byc katolikiem zeby go przyjac...ot cudny spadek po średniowieczu.

---------- Dopisano o 22:05 ---------- Poprzedni post napisano o 20:48 ----------


Brzmisz trochę jak z Dzienniczka siostry Faustyny. On była prostą dziewczyna niewykształconą i jej eufemistyczne podejscie do religii w tamtych czasach się sprawdzało. W tych...jak wytłumaczysz anatemę, wojny z innowiercami etc?
Nie pytałam jak rozumiesz pokorę, pytałam o pychę. Fakt też na literę p, tylko zakres odrobinę odmienny

Faustyna jest patronką Miłosierdzia Bożego. Może sobie być "niewykształcona", ale to jej wstawiennictwo miało wpływ na to szczęście, które mam teraz. I nie zamieniłabym tego, choćby się znalazł ktoś z mnóstwem tytułów naukowych gotowy mi pomóc.
Wolę napisać o prostej, słabej, ale ufającej Faustynie. Podziwiam ją, ale jednocześnie to, o co ją oskarżasz jest prawdą. Tylko że ta jej prostota jest piękna. Dlatego zarzucaj co chcesz, ona sama pisała, że nic nie ma na swoją obronę oprócz Bożego Miłosierdzia.

Napisane przez mariamalaria

Wytłumaczy złem człowieka, bo umysł, jaki ma nie pozwoli wytłumaczyć inaczej.

Właśnie tak, w czymś się zgadzamy. Nie wiem, czy ten słaby umysł to do mnie, czy do św. Faustyny, ale nieistotne. Intelekt nie jest dla mnie najważniejszy i wiem, że wszyscy jesteśmy słabi. Gdzieś w środku wątku była mowa o sile psychicznej i o tym, że jak się ją posiada to się nie choruje na anoreksję. To nieprawda.
A jak wielu ludzi pozornie silnych czymś się w końcu załamuje? Ilu pod tą siłą ukrywa różne problemy, ile osób oszukuje się w ten sposób? Tego nie da się zobaczyć od razu, często smutek jest bardzo starannie ukrywany.
Wracając do Twojej wypowiedzi, dla mnie umysł ludzki jest ograniczony i mamy w sobie dużo zła. Wiem, że umysł mi na wiele nie pozwala, bo nikomu nie pozwala na wiele. Moją siłą jest Pan Jezus, ja nie jestem silna.
A jednak jest we mnie duża radość, której tak długo nie było
Nie było nawet kiedy starałam się być silna, bo podobno gdy będę silna to będzie mi dobrze. Wmawiają nam: Trzeba być silnym, wyznaczać sobie cele, realizować, nie pokazywać słabości, żartować i umieć się śmiać z siebie, bo to robi dobre wrażenie, a pierwsze wrażenie najważniejsze, inaczej pomyślą, że jesteś słaby itd. itd.

Jestem szczęśliwa, bo jest ze mną Pan Jezus. Zna całe moje zło, ale to nie przeraża. Jemu powierzam tę słabość. Dlatego tam, gdzie zarzuciłaś mi pychę, odpisałam, że wiara w przebaczenie to nie jest zuchwałość. Uważasz, że powinnam wątpić w Jego przebaczenie? Odkąd poznałam Boże Miłosierdzie to już umysł mi na to nie pozwala...

[Caudofemoralis]

Napisane przez Lidoczka

Jestem szczęśliwa, bo jest ze mną Pan Jezus. Zna całe moje zło, ale to nie przeraża.

Nie, ty jesteś szczęśliwa, bo jesteś przekonana, że jest z tobą Pan Jezus. I to jedyne, co udało ci się nam przekazać w tym wątku—że jeśli w coś mocno uwierzymy, to będziemy szczęśliwi niezależnie od tego, czy to prawda.

[MissScully]

Lidoczko
Elementem pokory jest nietrwanie w grzechu. Nie można popadać w pychę bezceremonialnie wykorzystując przebaczenie. I nie bog nie wszystko wybacza dlatego mamy takie dziela boze jak czysciec i pieklo i takie wynalazki jak stracenie dusz czy wieczne potepienie. I zanim sie obruszysz ze Twoje grzeszki to male to ...przypominam w kk jest wyraznie napisane kto sadzi a kto jest sadzony wiec wiecej pokory robaczku ze zacytuje klasyka.
Akurat Faustyny to Ty kompletnie nie pojmujesz wiec nie odwoluj sie do Niej...Jej wypowiedzi to wlasnie stadium nad tym o czym probujem Ci napisac i za co tak jej nie cierpieli jej wspolczescni ...z kk notabene

[Lidoczka]

Napisane przez MissScully

Lidoczko
Elementem pokory jest nietrwanie w grzechu. Nie można popadać w pychę bezceremonialnie wykorzystując przebaczenie. I nie bog nie wszystko wybacza dlatego mamy takie dziela boze jak czysciec i pieklo i takie wynalazki jak stracenie dusz czy wieczne potepienie. I zanim sie obruszysz ze Twoje grzeszki to male to ...przypominam w kk jest wyraznie napisane kto sadzi a kto jest sadzony wiec wiecej pokory robaczku ze zacytuje klasyka.
Akurat Faustyny to Ty kompletnie nie pojmujesz wiec nie odwoluj sie do Niej...Jej wypowiedzi to wlasnie stadium nad tym o czym probujem Ci napisac i za co tak jej nie cierpieli jej wspolczescni ...z kk notabene

Ale ja staram się nie trwać w grzechu. Bóg przebacza i daje nam wciąż szansę na lepsze życie, chce żebyśmy je zmieniali. O tym już pisałam.
Wcale nie twierdzę, że moje grzechy są małe. Ale wiem, że gdy ich żałuję i je wyznaję w spowiedzi to Bóg przebacza, zawsze. Chcę zmieniać swoje życie, więc szczerze to nie rozumiem Twojego posta. Ale dobrze, może Pan Jezus chce mi przypomnieć o pokorze, choć jednak myślę, że zrobiłby to trochę innymi słowami...

[MissScully]

Napisane przez Lidoczka

Ale ja staram się nie trwać w grzechu. Bóg przebacza i daje nam wciąż szansę na lepsze życie, chce żebyśmy je zmieniali. O tym już pisałam.
Wcale nie twierdzę, że moje grzechy są małe. Ale wiem, że gdy ich żałuję i je wyznaję w spowiedzi to Bóg przebacza, zawsze. Chcę zmieniać swoje życie, więc szczerze to nie rozumiem Twojego posta. Ale dobrze, może Pan Jezus chce mi przypomnieć o pokorze, choć jednak myślę, że zrobiłby to trochę innymi słowami...

Zabójstwo też by Ci wybaczył? a poza tym nie znasz boga, znasz jego wersje narzucona Ci przez kk. A to duuza roznica. Na poziomie wszystkich religii sa elementy wspolne ktore wlasciwie sa aksjomatem. Problem w tym jak zaczynaja aksjomat interpretowac przedstawiciele religii, bo to juz kompletnie wypacza boga. A jak juz doloza sie wyznawcy to powstaje misz masz niestrawny. Popatrz wierzysz w boga i jednoczesnie wierzysz ze to bog katolicki? dlaczego? czy ten ktory Ci pomogl powiedzial na wstepie Jam z kk? a jak nie to skad masz pewnosc ze on z kk?

[Mijanou]

Napisane przez MissScully

Zabójstwo też by Ci wybaczył? a poza tym nie znasz boga, znasz jego wersje narzucona Ci przez kk. A to duuza roznica. Na poziomie wszystkich religii sa elementy wspolne ktore wlasciwie sa aksjomatem. Problem w tym jak zaczynaja aksjomat interpretowac przedstawiciele religii, bo to juz kompletnie wypacza boga. A jak juz doloza sie wyznawcy to powstaje misz masz niestrawny. Popatrz wierzysz w boga i jednoczesnie wierzysz ze to bog katolicki? dlaczego? czy ten ktory Ci pomogl powiedzial na wstepie Jam z kk? a jak nie to skad masz pewnosc ze on z kk?

Chyba nie ma Boga katolickiego i Boga protestanckiego. Jest jeden Bóg. A wszelkie religie są jak biura podróży do wspolnego celu. Tyle tylko, że kościół katolicki uważa się za monopolistę w branży i myśli, że można kantowac klientów jak się da

[Limonka2738]

Napisane przez Mijanou

Chyba nie ma Boga katolickiego i Boga protestanckiego. Jest jeden Bóg. A wszelkie religie są jak biura podróży do wspolnego celu. Tyle tylko, że kościół katolicki uważa się za monopolistę w branży i myśli, że można kantowac klientów jak się da

A skąd w sumie wiesz?

Może jest paru i idziesz do nieba tego, kogo wyznajesz?

A może jest jeden i uważa naiwność za najgorszą cechę, więc porozrzucał po świecie religie i ci, którzy się nabrali idą do piekła?

A może jest tylko jeden i jest nim Allah?

A może nie ma żadnego?

A może jest i ma nas gdzieś, stworzył świat, a po śmierci i tak przestajemy istnieć.

A może celowo napuszcza ludzi różnych religii na siebie?

A może pomyślał, że tak będzie śmiesznie, jak jednym powie jedno, drugim drugie, taki troll?

A nawet jeśli istnieje i na pewno jeden, to skąd pewność, że jest dobry i chce dla nas jak najlepiej?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mijanou]

Napisane przez Limonka2738

A skąd w sumie wiesz?

Nie wiem. Wierzę

[mariamalaria]

Napisane przez Lidoczka

Właśnie tak, w czymś się zgadzamy. Nie wiem, czy ten słaby umysł to do mnie, czy do św. Faustyny, ale nieistotne. Intelekt nie jest dla mnie najważniejszy i wiem, że wszyscy jesteśmy słabi. Gdzieś w środku wątku była mowa o sile psychicznej i o tym, że jak się ją posiada to się nie choruje na anoreksję. To nieprawda.
A jak wielu ludzi pozornie silnych czymś się w końcu załamuje? Ilu pod tą siłą ukrywa różne problemy, ile osób oszukuje się w ten sposób? Tego nie da się zobaczyć od razu, często smutek jest bardzo starannie ukrywany.
Wracając do Twojej wypowiedzi, dla mnie umysł ludzki jest ograniczony i mamy w sobie dużo zła. Wiem, że umysł mi na wiele nie pozwala, bo nikomu nie pozwala na wiele. Moją siłą jest Pan Jezus, ja nie jestem silna.
A jednak jest we mnie duża radość, której tak długo nie było
Nie było nawet kiedy starałam się być silna, bo podobno gdy będę silna to będzie mi dobrze. Wmawiają nam: Trzeba być silnym, wyznaczać sobie cele, realizować, nie pokazywać słabości, żartować i umieć się śmiać z siebie, bo to robi dobre wrażenie, a pierwsze wrażenie najważniejsze, inaczej pomyślą, że jesteś słaby itd. itd.

Jestem szczęśliwa, bo jest ze mną Pan Jezus. Zna całe moje zło, ale to nie przeraża. Jemu powierzam tę słabość. Dlatego tam, gdzie zarzuciłaś mi pychę, odpisałam, że wiara w przebaczenie to nie jest zuchwałość. Uważasz, że powinnam wątpić w Jego przebaczenie? Odkąd poznałam Boże Miłosierdzie to już umysł mi na to nie pozwala...

Właśnie. Umysł ci nie pozwala...
Przerażający przykład zniewolenia umysłu przez religię. Poza granicami zdrowego rozsądku.
Nigdzie nie pisałam, że Masz slaby umysł. Tylko że umysł jaki masz, nie pozwoli ci wytłumaczyć inaczej.
To, co czujesz i myślisz musi bowiem być zgodne z systemem wierzeń, które dla Ciebie są prawdą.
W psychiatrii to się nazywa spójny system urojeń.
Ale w religiach wszelakich tak tego nazywać nie wolno, bo to niepoprawne polityczne.

[Mijanou]

Ja myslę, że wiara nie jest niczym złym sama w sobie.

Problem zaczyna się w chwili, gdy ktos komuś zaczyna narzucać swoje systemy wartości lub popada w fanatyzm religijny. Ja sama jestem osobą wierzącą (choć podobnie, jak Napoleon uważam, że Bóg jest po stronie najsilniejszej armii i nie można po prostu siedzieć z założonymi rękami i wszekie sukcesy/ porażki tłumaczyć wyrokami Bozymi) ale nie wadzi mi, że są ateiści, Buddyści, Muzułmanie, Pastafarianie itd. Wiara to jedna rzecz. Dla mnie nie podlega dyskusji. Natomiast bardzo krytycznie podchodzę do wszelkiego typu religii a osobliwie do religii katolickiej.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Mijanou

lub popada w fanatyzm religijny.

No i moim zdaniem to przypadek autorki wątku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mijanou]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87322183]No i moim zdaniem to przypadek autorki wątku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

A to już nie mnie osądzać.
Póki mówi o sobie i nie usiłuje nikogo nawracać na katolicyzm- jej sprawa, w co wierzy i jak wierzy.

[mariamalaria]

Napisane przez Mijanou

Ja myslę, że wiara nie jest niczym złym sama w sobie.

Problem zaczyna się w chwili, gdy ktos komuś zaczyna narzucać swoje systemy wartości lub popada w fanatyzm religijny. Ja sama jestem osobą wierzącą (choć podobnie, jak Napoleon uważam, że Bóg jest po stronie najsilniejszej armii i nie można po prostu siedzieć z założonymi rękami i wszekie sukcesy/ porażki tłumaczyć wyrokami Bozymi) ale nie wadzi mi, że są ateiści, Buddyści, Muzułmanie, Pastafarianie itd. Wiara to jedna rzecz. Dla mnie nie podlega dyskusji. Natomiast bardzo krytycznie podchodzę do wszelkiego typu religii a osobliwie do religii katolickiej.

Żaden obłęd oparty o spójnym systemie urojeń nie jest też niczym złym samym w sobie. Problem jest wtedy, gdy ktoś szkodzi sobie lub innym.

[Dobranka]

Napisane przez mariamalaria

Właśnie. Umysł ci nie pozwala...
Przerażający przykład zniewolenia umysłu przez religię. Poza granicami zdrowego rozsądku.

Przerażające jest dla mnie to, że ty sama nie dostrzegasz swojego mityczno - magiczno - fanatycznego sposobu myślenia. A ja to widzę. Za wszelką cenę szukasz sensu (i co gorsza, próbujesz narzucić innym swoje myślenie), co jest właśnie (to poszukiwanie sensu na siłę) myśleniem mitycznym i wierzeniem w niewidzialne krasnoludki. Mogłabyś porozmawiać o różowych jednorożcach, jasiach i małgosiach z niejedną syrenką czy misiem puchatkiem.

[Mijanou]

Napisane przez mariamalaria

Żaden obłęd oparty o spójnym systemie urojeń nie jest też niczym złym samym w sobie. Problem jest wtedy, gdy ktoś szkodzi sobie lub innym.

Akurat nie sądzę, by Autorka szkodziła sobie. Szkodziłaby sobie, gdyby (dajmy na to) wybrała modlitwę zamiast pomocy medycznej w skrajnej sytuacji. A to, ze wierzy, że jej ksiądz odpuszcza grzechy (sic!) i że myśli schematami to akurat nic groźnego nie jest.

[mariamalaria]

Napisane przez Mijanou

Akurat nie sądzę, by Autorka szkodziła sobie. Szkodziłaby sobie, gdyby (dajmy na to) wybrała modlitwę zamiast pomocy medycznej w skrajnej sytuacji. A to, ze wierzy, że jej ksiądz odpuszcza grzechy (sic!) i że myśli schematami to akurat nic groźnego nie jest.

Też myślę, że nie szkodzi.

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 12:08 ----------

Napisane przez Dobranka

Przerażające jest dla mnie to, że ty sama nie dostrzegasz swojego mityczno - magiczno - fanatycznego sposobu myślenia. A ja to widzę. Za wszelką cenę szukasz sensu (i co gorsza, próbujesz narzucić innym swoje myślenie), co jest właśnie (to poszukiwanie sensu na siłę) myśleniem mitycznym i wierzeniem w niewidzialne krasnoludki. Mogłabyś porozmawiać o różowych jednorożcach, jasiach i małgosiach z niejedną syrenką czy misiem puchatkiem.

Jak spotkam, to porozmawiam. To równie prawdopodobne jak rozmowa z bogami, Jezusem, Maryją.