Nieśmiałość

[78dbc4686a6596a64a15bbea1245bdcccc981e85_60bc01f2b4b81]

Jestem facetem, ale nic złego chyba się nie stanie.

Mam problem z nieśmiałością. Co gorsza zauważyłem, że zaczynam upodabniać się do ojca, który cały dzień siedzi z wódą w ręce przed telewizorem. Ja siedzę cały dzień przy komputerze. Zero znajomych, zero spotkań, nikt się mnie nigdy nie spytał jak mam plany na weekend, wakacje.

W następnym roku szkolnym będę maturzystą, czyli chodzę do szkoły średniej już dłuższy czas, moja klasa poza nazwiskiem nic o mnie nie wie. Wykorzystywali mnie do robienia zadań, teraz nie mają już ze mną kontaktu od kilku miesięcy (mam nadzieję, że nauczanie przez Internet będzie jeszcze obowiązywało w przyszłym roku), skasowałem wszystkie konta, mój numer telefonu ma tylko moja mama i babcia, nikt poza tymi osobami nie ma ze mną kontaktu. Próbowałem porozmawiać z kimś w klasie, ale byłem zlewany, wymienili ze mną dwa zdania i odchodzili albo „wyrzucali” mnie z „kółka”. Na przerwach podpieram ściany. Nauczyciele przyzwyczaili się, że projekty grupowe robię sam, więc chociaż dobrze, że nie zawalam szkoły i ocen przez to.

Mieszkam w średnim mieście, lecz nie ma tu wielu rozrywek. Jest siłownia, kino i pizzeria, i to właściwie tyle z ciekawszych. Kiedyś wychodziłem jeszcze na spacery, ale znudziło mi się, ile można chodzić z słuchawkami i iść nie wiadomo gdzie. Do kina nie chodzę, bo przecież filmy mogę zobaczyć w domu w Internecie, jedzenie zamawiam lub sam sobie przygotowuję, a zamiast siłowni jeżdżę na rolkach okazjonalnie (bardzo rzadko).

Już sam nie wiem co robić. Z jednej strony chciałbym kogoś mieć, z drugiej, skoro tyle osób mnie nie lubi, w ciągu życia nie znalazłem żadnych kolegów to może rzeczywiście jestem skazany na samotność.

[kwitnacybez]

[1=78dbc4686a6596a64a15bbe a1245bdcccc981e85_60bc01f 2b4b81;87940972]Jestem facetem, ale nic złego chyba się nie stanie.

Mam problem z nieśmiałością. Co gorsza zauważyłem, że zaczynam upodabniać się do ojca, który cały dzień siedzi z wódą w ręce przed telewizorem. Ja siedzę cały dzień przy komputerze. Zero znajomych, zero spotkań, nikt się mnie nigdy nie spytał jak mam plany na weekend, wakacje.

W następnym roku szkolnym będę maturzystą, czyli chodzę do szkoły średniej już dłuższy czas, moja klasa poza nazwiskiem nic o mnie nie wie. Wykorzystywali mnie do robienia zadań, teraz nie mają już ze mną kontaktu od kilku miesięcy (mam nadzieję, że nauczanie przez Internet będzie jeszcze obowiązywało w przyszłym roku), skasowałem wszystkie konta, mój numer telefonu ma tylko moja mama i babcia, nikt poza tymi osobami nie ma ze mną kontaktu. Próbowałem porozmawiać z kimś w klasie, ale byłem zlewany, wymienili ze mną dwa zdania i odchodzili albo „wyrzucali” mnie z „kółka”. Na przerwach podpieram ściany. Nauczyciele przyzwyczaili się, że projekty grupowe robię sam, więc chociaż dobrze, że nie zawalam szkoły i ocen przez to.

Mieszkam w średnim mieście, lecz nie ma tu wielu rozrywek. Jest siłownia, kino i pizzeria, i to właściwie tyle z ciekawszych. Kiedyś wychodziłem jeszcze na spacery, ale znudziło mi się, ile można chodzić z słuchawkami i iść nie wiadomo gdzie. Do kina nie chodzę, bo przecież filmy mogę zobaczyć w domu w Internecie, jedzenie zamawiam lub sam sobie przygotowuję, a zamiast siłowni jeżdżę na rolkach okazjonalnie (bardzo rzadko).

Już sam nie wiem co robić. Z jednej strony chciałbym kogoś mieć, z drugiej, skoro tyle osób mnie nie lubi, w ciągu życia nie znalazłem żadnych kolegów to może rzeczywiście jestem skazany na samotność.[/QUOTE]
Szczerze mówiąc, nie wiem, co mogę doradzić, ale zdecydowałam się napisać do Ciebie, ponieważ jestem w wieku zbliżonym do Twojego, mam taki sam problem i kilka dni temu założyłam tu podobny wątek. Jeśli chcesz, możesz na niego zerknąć - być może myśl, że wiele osób boryka się z nieśmiałością i samotnością doda Ci trochę otuchy. Co więcej, gdybyś miał taką ochotę, możemy pogadać prywatnie o tym, co nas trapi, wystarczy, że dasz mi znać w wiadomości prywatnej.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Autorze, to juz czwarty twoj watek na identyczny temat. Dostales juz duzo rad. Nikt juz nic nowego nie wymysli i nie sprawi magicznie, ze zaczniesz cos zmieniac.

[evonla]

Może pora otworzyć się na innych i chcieć ich w ogóle poznać?

[bibi1234]

Musisz polubić samego siebie. Porozmawiaj z kolegami i koleżankami, powiedz, że chciałbyś się z nimi spotykać po szkole. Nie wierzę, żeby kilka osób nie zareagowało pozytywnie. Wiesz jacy oni są i wiesz jaką osobę wybrać do rozmowy, która będzie życzliwa. Wybierz jedną osobę i pogadaj z nią o tym. Wtedy ta osoba pomoże Ci nawiązać relacje z innymi osobami.

Zobacz na to, jest masa fajnych ludzi na świecie.

https://youtu.be/tAf9UAVR_6w


Możesz też poznać dodatkowo nowych ludzi spoza szkoły przez aplikacje, czy jakieś grupy zainteresowań na fb. Polub samego siebie.

[Metheus]

Meh, skąd ja to znam... Szkoła średnia to tylko krótki etap w życiu, potem gwałtownie zmienia się środowisko (praca lub studia) i jest szansa na nowych znajomych. Z autopsji wiem, że niektórzy łapią lepszy kontakt z osobami nieco starszymi od siebie, niż z rówieśnikami. Oczywiście to naturalne, że każda zmiana środowiska wiąże się ze zmianą znajomych. Przyjaciół przez życiu ma się niewielu.



Ogólnie to polecam olać tych ludzi z klasy ze szkoły średniej. Otrzymasz świadectwo ukończenia szkoły, zobaczycie się na maturach i tyle byście się widzieli w życiu. 95% ludzi już nie spotkasz nigdy więcej.



W te wakacje postanowiłem zrobić sobie wolne, będę mieć pierwsze takie wakacje od paru lat. Co za tym idzie - te wakacje spędzę samotnie bo nie mam nikogo, kogo mógłbym gdzieś wyciągnąć, ani nie ma nikogo kto mógłby mnie gdzieś wyciągnąć. Proponowałem znajomym wyjazd do większego miasta na jednodniową wycieczkę, ale chyba to olali i jakoś odzewu nie ma. Raz udało mi się jedną koleżankę wyciągnąć na rolki, drugą na rower i tyle... Żadnego rewanżu.



Najwyżej wsiądę w auto i pojadę sobie gdzieś w siną dal ze swoim ukochanym amstaffem (psy są naprawdę wierne).



Jeszcze mam pomysł, żeby porobić sobie jakieś kursy. Kusi mnie żeby sobie zrobić prawko na motocykle i na ciężarówki. Zawsze to jakiś samorozwój, a takie dodatkowe kwalifikacje zawsze się przydarzą bo nigdy nie wiadomo jak to z robotą.



W moim przypadku - niby żyje się w 100k mieście, ale atrakcji tyle co kot napłakał. Jak to niektórzy mówią, to taka trochę "większa wioska z tramwajami". Niektórzy mogą się już domyślać w którym jednym z wielu miast żyję.


... a potem ludzie się dziwią, że młodzi wyjeżdżają do większych miast.


Jak ktoś chce popisać, to jestem otwarty via PW. Zaglądam na wizaż co jakiś czas, ale mogę częściej. Zresztą też na razie nie mam co robić, a doceniam nawet internetowe kontakty.

[...] zauważyłem, że zaczynam upodabniać się do ojca, który cały dzień siedzi z wódą w ręce przed telewizorem. Ja siedzę cały dzień przy komputerze. Zero znajomych, zero spotkań, nikt się mnie nigdy nie spytał jak mam plany na weekend, wakacje.

Bo tak właśnie jest, taka tendencja. Jeśli starzy się ekstrawertyczni i robią grilla praktycznie weekend w weekend, to najprawdopodobniej dzieci też będą bardzo towarzyskie i nie będą mogły się odpędzić od ludzi. Ale jak się ma rodziców, którzy nie potrzebują tyle kontaktu z ludźmi, to również tak samo będzie z dzieciakami.



Pytanie jest... Jak bardzo potrzebujesz tego kontaktu? Tak szczerze. Chciałbym zauważyć że obecne czasy mocno fiksują ludziom w głowach (media, stereotypy, presja społeczna), że wielu ludzi nie wytrzymuje i kończy na leczeniu psychiatrycznym. :/

[cocolocco]

Moim zdaniem, żeby środowisko Cię zaakceptowało, najpierw musisz zaakceptować sam siebie. Postaraj się sprawić, żeby Twoje życie było ciekawsze, doświadczaj nowych rzeczy, czytaj, poznawaj różne kultury. Do tego wcale nie jest potrzebne życie w dużym mieście
A ludźmi ze szkoły średniej to bym się jakoś nie przejmowała, bo i tak większość kontaktów z tego okresu potem ginie. No i to nie jedyne miejsce, gdzie można poznawać ludzi

[bibi1234]

Metheus a może sobie zwyczajnie zainstaluj aplikację randkową na smartfonie?

[kwitnacybez]

Napisane przez Metheus

W moim przypadku - niby żyje się w 100k mieście, ale atrakcji tyle co kot napłakał. Jak to niektórzy mówią, to taka trochę "większa wioska z tramwajami". Niektórzy mogą się już domyślać w którym jednym z wielu miast żyję.

Ha ha, ja mieszkam w niemalże 300k mieście i to jest dopiero "wielka wioska" - brakuje u nas i tramwajów, i jakiś fajnych atrakcji... Jeśli ktoś zgadnie, w jakiej miejscowości mieszkam, stawiam kawę mrożoną! ;D

[Metheus]

Napisane przez bibi1234

Metheus a może sobie zwyczajnie zainstaluj aplikację randkową na smartfonie?

Stypa u mnie jest na portalach, ciągle widać te same osoby. Jak ustawię zasięg na 100 km to robi się ciekawiej, ale póki co to poza pisaniem nic nie wynikło.
A nóż widelec może z dnia na dzień ktoś się pojawi.

Napisane przez kwitnacybez

Ha ha, ja mieszkam w niemalże 300k mieście i to jest dopiero "wielka wioska" - brakuje u nas i tramwajów, i jakiś fajnych atrakcji... Jeśli ktoś zgadnie, w jakiej miejscowości mieszkam, stawiam kawę mrożoną! ;D

Czy strzelacie tam w samoloty z łuków?

[kwitnacybez]

Napisane przez Metheus

Czy strzelacie tam w samoloty z łuków?

Zgadza się! U nas na przelatujące samoloty oglądają się nawet dorośli. xD

[rurq]

A próbowałeś szukać znajomych po wspólnych zainteresowaniach? W sensie na przykład dołączyć do jakieś tematycznej grupy na fejsie albo do jakiegoś forum? Albo zacząć chodzić na jakieś zajęcia związane z tym, co lubisz? Wiele ludzi poznaje się przez np. zajawkę na planszówki, taniec, ćwiczenia na świeżym powietrzu czy co tam jeszcze kto lubi.

Z mojego doświadczenia powiem Ci, że dużo łatwiej znaleźć ludzi, którzy będą chcieli spędzać z Tobą czas (i z którymi Ty będziesz chciał go spędzać, to też jest ogromnie ważne!) w grupie, z którą już na starcie Cię coś łączy, np. wspomniane zainteresowania, niż wśród kompletnie obcych osób z którymi połączył Cię przypadek (a tak to wygląda zwykle w liceum).