Czy czujecie presję posiadania dzieci?

[bravvurka]

Wzięłam ślub 2 sierpnia tego roku i póki co nie chce mieć dzieci. Parcia póki co nie mam, ale teściowie mieli jakieś sugestie.
Szczerze powiem, że na chwilę obecną nie czuję się w pełni dojrzała żeby mieć maleństwo. Najpierw muszę przygotować tez jakieś zaplecze materialne
Tak na marginesie to bym chciała bliźniaków

[gosia1007]

Napisane przez bravvurka

Wzięłam ślub 2 sierpnia tego roku i póki co nie chce mieć dzieci. Parcia póki co nie mam, ale teściowie mieli jakieś sugestie.
Szczerze powiem, że na chwilę obecną nie czuję się w pełni dojrzała żeby mieć maleństwo. Najpierw muszę przygotować tez jakieś zaplecze materialne
Tak na marginesie to bym chciała bliźniaków

Hahaha dobre, gdyby mozna było wybrać to też wzięłabym bliźniaki. Może później trzeba się więcej namęczyć przy dwójce, ale za to dwa razy ciąży nie trzeba przeżywać. Za razem masz dwójkę a u mnie dwójka to ostateczność.

[mgar]

Czytając wasze wypowiedzi, czuję sie trochę bardziej pewnie.
Nie czuję w sobie pełni chęci posiadania dziecka, znaczy sie jeszcze nie teraz. Oczywiście jeśli bym zaszła w ciążę, nie byłoby to powodem to wielkich rozterek. Zastanawiam sie zatem, czy tak w pełni świadomie kiedykolwiek odważyłabym się na dziecko. Bo czy normalne jest to, że 33 letnia kobieta zastanawia sie nad tym czy zajść w ciążę czy popłynąć na Spitzbergen?
Z jednej strony warto spełnić marzenie z dzieciństwa, z drugiej może jestem już w wieku, iż należałoby dorosnąć zacząć mniej egoistycznie patrzeć na swoje życie?
Na dodatek moja praca...i jak napomknąć 50 letniemu facetowi, że przez najbliższe 1,5 roku trwania budowy zawsze coś sie może w moim życiu zmienić. Przecież zrobi duże oczy i powie ,że na zawał jestem za młoda

[Anukas]

a ja zaczynam się niepokoić czy będę mogła mieć dzieci, ostatnio nie zabezpieczamy się i nic ,mam 29 lat slub za rok , więc nie wiem czy mozna sobie to tak rozplanować , najpierw kariera , ustawianie się a dzidziuś na końcu , tylko czy nie za pózno

[Pomidora]

Napisane przez Anukas

a ja zaczynam się niepokoić czy będę mogła mieć dzieci, ostatnio nie zabezpieczamy się i nic ,mam 29 lat slub za rok , więc nie wiem czy mozna sobie to tak rozplanować , najpierw kariera , ustawianie się a dzidziuś na końcu , tylko czy nie za pózno

Nie dziwię ci się - ja sama czasami chciałabym wiedzieć, czy na pewno będę mogła mieć dzieci. Nie jestem gotowa na dziecko, ale kto mi da 100% gwarancji, że jak pcozuję taką gotowość, to będę mogła mieć dzieci? To jest właśnie najgorsze.
A moja rodzinka chyba nas sobie już odpuściła Przerzucili sie na szwagra i szwagierkę, bo są młodsi stażem małżeńskim, a nas traktują jak trędowatych, ze dzieci nie mamy. Cóż, to już chyba lepsze niż wieczne pytania i wtrącanie się

[!! Ivi !!]

Napisane przez mgar

Na dodatek moja praca...i jak napomknąć 50 letniemu facetowi, że przez najbliższe 1,5 roku trwania budowy zawsze coś sie może w moim życiu zmienić. Przecież zrobi duże oczy i powie ,że na zawał jestem za młoda

Nie rozumiem jak to na zawał jesteś za młoda
Może jestem słabo kumata..... ale nie zrozumiałam "co poeta miał na myśli"

[Starlett]

A ja czuję juz presję posiadania dzidziusia - natura juz na mnie te presję wywiera (stuknęło 26 latek..), ale rozum na razie podpowiada, żeby poczekać...oczywiście bojesię porodu i późniejszych zmian, jakie na pewno zajdą w moim życiu, nie mam jeszcze do końca ustabilizowanej sytuacji zawodowej...ale z drugiej strony, kto wie czy nie będziemy mieli później problemów z zajściem w ciążę?? same obawy.. a w dodatku tydzień temu moja najlepsza przyjaciółka straciła swoje nienarodzone dziecko (w 8. miesiącu ciąży) i tym bardziej się boję...

[AgusiaGda]

moi Teściowie chcieliby już zostać dziadkami


już drugi raz, podczas składania życzeń świątecznych (przy opłatku) słyszałam coś o dziecku... ;P

chociaż rok temu (o tej porze)byliśmy ze sobą zaledwie 8m-cy



mój Mąż też by chciał - ale "gorączka" lekko mu zelżała - mamy małe problemy z zaciążeniem i będzie potrzebna pomoc farmakologiczna

ale 1,5 m-ca temu powiedziałam, że przez najbliższe kilka m-cy nie mam zamiaru zachodzić w ciążę - przed ślubem była opcja, że możemy mieszkać spokojnie, kilka lat razem z Teściami(mają duże mieszkanie, 2 pokoje dla nas)
teraz zastanawiają się nad sprzedażą mieszkania - a ja nie mam zamiaru stresować się przeprowadzkami nie wiadomo gdzie
bo w tym wypadku mamy 2 opcje - kupujemy dom z Teściami, albo bierzemy kredyt i kupujemy swoje mieszkanie...

[Alvesta]

jesteśmy ponad dwa lata po ślubie, od jakiegoś roku przy każdych życzeniach słyszę ... i powiększenia rodziny.
a ja póki co nie chcę, nie myślę, nie wyobrażam sobie. Mam wrażenie na dodatek że każda z tych osób mówi o poważnej decyzji na całe życie jak o sprawieniu sobie zwierzaczka

[aleksandzia]

My jesteśmy miesiąc PRZED ślubem, a na święta ile się nasłuchałam od mojej rodziny, coś okropnego. Wszystkim się wydaje, że jak ślub to i dzieci od razu muszą być, a my mamy i dużo czasu (ja 23 on 25 lat) i chęć nacieszenia się sobą.
Ale to chyba wina tego, że jak na razie w rodzinie są tylko 2 maluchy i to każde mieszka dalej niż my. Z tego trzeba się chyba już tylko śmiać.

[asikk83]

Czytam i czytam i cieszę się, że jednak są dziewczyny, które maja podobne odczucia do mnie Jestem po slubie 7 miesięcy i na prawde nie czucję chęci posiadania dziecka, może za rok dwa lub trzy ale nie teraz. Chemy nacieszyć się z mężem sobą, zrobić wiele rzeczy, na które mamy ochote, a które z dzieckiem nie będą możliwe do zrealizowania. A z wszystkich stron słyszę: dlaczego nie? Koleżanki się starają, niekótre wręcz napierają: że trzeba już bo na co czekać, jak ślub to idziecko oczywiście itp., rodzice życzą powiększenia rodziny, teściowie przy każdej okazji nagadują na ten temat, eeee. Nie wiem już co myśleć i kiedy jest odpowiedni czas. Wiem, że teraz na pewno nie, ale z drugiej strony, mam czasem wrażenie, że śiwadomie nigdy się nie zdecyduje, bo zawsze będzie "coś".

[Pomidora]

Napisane przez asikk83

Czytam i czytam i cieszę się, że jednak są dziewczyny, które maja podobne odczucia do mnie Jestem po slubie 7 miesięcy i na prawde nie czucję chęci posiadania dziecka, może za rok dwa lub trzy ale nie teraz. Chemy nacieszyć się z mężem sobą, zrobić wiele rzeczy, na które mamy ochote, a które z dzieckiem nie będą możliwe do zrealizowania. A z wszystkich stron słyszę: dlaczego nie? Koleżanki się starają, niekótre wręcz napierają: że trzeba już bo na co czekać, jak ślub to idziecko oczywiście itp., rodzice życzą powiększenia rodziny, teściowie przy każdej okazji nagadują na ten temat, eeee. Nie wiem już co myśleć i kiedy jest odpowiedni czas. Wiem, że teraz na pewno nie, ale z drugiej strony, mam czasem wrażenie, że śiwadomie nigdy się nie zdecyduje, bo zawsze będzie "coś".

Zakładałam ten wątek będąc rok po ślubie. Też obawiałam się, że nigdy tak naprawdę nie przyjdzie czas na to, żeby świadomie zdecydować się na dziecko. ale powoli spełniamy nasze założenia, kupiliśmy mieszkanie, w sierpniu dostanę umowę na czas nieokreślony i... o dziwo, zachciewa nam się dzieci! I pewnie jeszcze w tym roku spróbujemy. Ale moge powiedzieć jedno - cieszę się, że nikt nas do tego nie zmusił, cieszę się, że sami podejmujemy decyzję w miarę jak do niej dojrzewamy. Bo wiem, że jeżeli zdecydujemy się na dziecko, to będzie ono owocem miłości, a nie strachu przed tym, co powie rodzina przy okazji kolejnych Świąt.

[SuavementeBesame]

Napisane przez hania811

Pomidora ja na szczęscie nie mam tego problemu.
U mnie jest wręcz na odwrót- wszyscy sa zdania że mamy jeszcze troszkę czasu na to..
Pozatym dobrze wiedza i rozumieja ze to nasza sprawa i nie poruszany jest nagminnie ten temat....a jakby był to byłabym bardzo zła
Tesciowa chyba by się załamała jakby babcia została- ONA NIE CHCE BYĆ BABCIA. Pamiętam jak zzieleniałą ze strachu jak powiedzielismy że slub bierzemy- myslał że dlatego że w ciązy jestem.

Hey

Znam ten ból... moja przyszła teściowa też kategorycznie nie chce zostać babcią. Twierdzi, że jest na to za młoda (ma 47 lat) i tak jak w twoim przypadku. kiedy powiedzieliśmy o ślubie to prawie się nie popłakała bo od razu jej dzieciaczki stanęły przed oczami

Za tydzień ślub a Ona tylko ciągle prosi byśmy z dzieckiem poczekali jeszcze trochę (w jej mniemaniu parę ładnych lat).

Ja w sumie na razie i tak nie chcę dziecka, ale mój TŻ chce i to bardzo.

[Karinio]

Czuć presji,raczej nie czuje. Po ślubie,w pierwsze święta Bożonarodzeniowe jako już małżeństwo dostaliśmy życzenia potomka. No,ale to taka kolej rzeczy

[ewelline]

Ja nie mieszkam w PL i tu gdzie jestem normalne jest ze ludzie późno decydują sie na dzieci wiec nikogo nie dziwi ze para w wieku 23-25 nie planuje potomstwa. Bo przecież jesteśmy jeszcze młodzi!!
Problem pojawia sie gdy jesteśmy w Pl, bo tam prawie wszyscy z rodziny i znajomych którzy sa mniej więcej w naszym wieku maja juz dzieci. Oczywiście na pierwszym miejscu z każdej strony słyszymy nalegania i dopytywanie o ślub jesteśmy zaręczeni i mieszkamy ze soba wiec rodzina nie daje nam z tym spokoju. Na dzieci nagonki jeszcze na szczęście nie ma takiej dużej, zdążają sie rożne komentarze. Np wspomnieliśmy komuś ze planujemy kopić mieszkanie, wiec pojawia sie pytanie: "jakie", my na to" dwu pokojowe "i wtedy pojawia sie oburzenie: "a, pokój dla dziecka? ", "jakiego dziecka, my nie mamy i nie planujemy.."no i druga osoba jest oburzona albo kopiliśmy samochód (2 lata temu) usłyszałam komentarz: "Dobry samochód, wózek sie zmieści bez problemu do bagażnika " albo jak wynajmowaliśmy pierwsze mieszkanie, które miało 3 pokoje, kuzynka TZa skomentowała:"fajne, salon,sypialnia i pokój dla dziecka" Ja gdy słyszę takie komentarze dostaje gorączki Najwięcej takich sytuacji jest ze strony rodziny TZa mysle ze dlatego ze ma duża rodzinie i dużo dzieci jest w niej. Rozumiem ze te ich dzieci sa dla nich wszystkim ale uważam ze całkowicie nie na miejscu sa te wszystkie komentarze i próbowanie uświadomić ze juz jesteśmy "staży" i już powinniśmy o tym myśleć. Ludzie nie rozumieją tez ze dla kogoś w tym momencie ważniejsza jest nauka, przyszłość zawodowa.

Gdy jestem w Pl jestem zestresowana 24h/dobę i wracam strasznie zmęczona Ludzie ciągle czegoś oczekują od człowieka: zaręczyny, ślub, jedno dziecko potem drugie i tak w nieskończoność. a jeśli czegoś nie ma w tej kolejności to wywołuje to niesmak a nawet oburzenie.

[malaczarnablog]

skąd ja to znam, presja jest niestety bardzo często.... u nas tez pytania kiedy, kiedy, kiedy ehhhh

[tylko_ chwilka]

Hehehe ja ten problem rozwiazałam z TZ inaczej...Nie czuje presji bo biorac slub mieliśmy juz na nim swojego 3,5 letniego synusia
Wszystko w odwróconej kolejności. Ale ja z tych które kochają dzieci i zawsze wcześnie ich pragnęłam...
Teraz prawie rok po slubie sie ogromnie ciesze bo lat mam 27 i zachorowałam tak, że najprawdopodobniej nie będzie mi już dane miec kolejnego maluszka.
Zawsze podziwiam kobiety, które nie boją się zwlekać do lat 30 i więcej, które nie boją się wizji trudności, leczenia itd.
Rozumiem chęc nacieszenia się soba, chęc podróżowania jednak mylnie pisza Ci którzy mówia o rzeczach/zabezpieczeniu materialnym. O tym co musza jeszcze miec, kupic czy spłacic nim pomyslą o dziecku---> ojj jakie to zgubne jest, jak później patrzac w stecz człowiek sam sobie mówi jakie to głupie i nieistotne było. Nie ma czegoś takiego jak idealny, perfekcyjny czas na dziecko...na pewno nie idealny meterialnie i rzeczowo.
Życzę spełnienia i ogromu miłosci świezoupieczonym!!!

[Karinio]

Napisane przez Karinio

Czuć presji,raczej nie czuje. Po ślubie,w pierwsze święta Bożonarodzeniowe jako już małżeństwo dostaliśmy życzenia potomka. No,ale to taka kolej rzeczy

I się spełniło życzenie,bo cytowany post napisałam 2011-o2.04,a dwa dni póżniej w następnym roku czyli w tym 2012 roku pojawił się nasz potomek

[201610281624]

My jesteśmy oboje jedynakami po 27 lat.Oboje mamy stałą pracę. Maż jest mgr inż i nie ma zamiaru juz się uczyć. Ja mam licencjat i marzę o mgr i podyplomóce. W zeszłym roku w sierpniu się pobraliśmy, w grudniu zamieszkaliśmy w swoim kupionym gniazdku. A przez te 4 miesiące troszkę u jednych rodziców, troszkę u drugich
Już w listopadzie rodzinka męża bacznie zaczęła mi się przyglądać, a tu nic.
Teściowa to o niczym tak nie marzy, jak o wnuku, a sama młoda jest, bo ma 45 lat
Zawiodła się na tym bardzo, bo ja nie chcę tak szybko robić ją babcią- zawsze jej mówię, że uważam, że jest za ładna i za młoda na babcię
Moi rodzice nic na ten temat nie mówią. Mąż chciałby mieć już bobo.
A ja? Hmm...no cóż...nie lubię dzieci to delikatne stwierdzenie Sama ciąża jest dla mnie okropnym stanem i nie widzę w niej nic pięknego, a poród...Poza tym mam problemy miesiączkowe ( okres raz na pół roku ), mnóstwo badań robionych i stwierdzono, że mam zespół policystycznych jajników.
Lekarz mi powiedział, że tego nie wylecze. W ciąże moge zajść, ale nie będzie to łatwe, a po ciąży mogę mieć regularnie, albo tak jak teraz. Sami nie wiedzą. A mnie, to nie wzrusza. Co ma być to będzie
Także nie wiem, co dalej będzie, a gadanie innych wkurzało mnie na początku, teraz mnie śmieszy
Jak pytają czy jestem w ciąży to odpowiadam : Tak, w dwóch


Autorko, myślę, że Uodpornisz się

---------- Dopisano o 00:51 ---------- Poprzedni post napisano o 00:33 ----------

Napisane przez Melliana

presję może nie, ale zapytania krążą i uwagi o chrzcinach. Tymczasem chęci brak, instynkt zerowy i skoro dotąd się nie pojawił, nie ma się co łudzić, że się pojawi. Naprawdę nie wiem, co jest takiego zachwycającego w tych pomarszczonych twarzyczkach i obslinianiu się...

Ja też tego nie wiem...Zapomniałaś dodać: płaczu, marudzeniu, wrzaskach, piszczeniu itp.małe dzieci wcale nie są sweetaśne...

[Pomidora]

Napisane przez Ainhoa

Autorko, myślę, że Uodpornisz się


Ja też tego nie wiem...Zapomniałaś dodać: płaczu, marudzeniu, wrzaskach, piszczeniu itp.małe dzieci wcale nie są sweetaśne...

Autorka się uodporniła na całe życie, pytania przestały płynąć, bo... mój synek ma już rok i 9 miesięcy I płacze, marudzi, wrzeszczy, piszczy... ale też przytula, całuje, gada po swojemu, kocha, śmieje się i daje mi tyle wzruszeń, że nie zamieniłabym tego na nic innego! Kilka lat temu, kiedy zakładałam wątek, nawet się tego nie spodziewałam. Myślę, że każda kobieta wie, czego chce w danym momencie swojego życia i może to się zmienić lub nie, nie powinna mieć na to wpływu żadna zewnętrzna presja.
I zgadzam się - CZYJEŚ dzieci wcale nie są sweetaśne Dopóki nie ma się swoich, nie zrozumie się zachwytu nad umorusaną buzią Pozdrawiam serdecznie!

[monique432]

Ja nie czuję się w ogóle stworzona do posiadania dzieci. Nie lubię, nie czuję się fizycznie na siłach... Zawsze miałam takie przeczucie, myślałam, a może w sumie tak mi mówili, że wszystko się zmieni. Mam pół roku do ślubu i nic. Nadal nie chcę mieć dzieci. W ogóle.
Jakoś nie przemawiają do mnie argumentacje "Kto ci poda szklankę wody na starośc?" a już w ogóle "Po ślubie drugi krok to dziecko!"
BO???
No i nikt nie wie, dlaczego. I mówią, że się buntuję. Ale przed czym?! Czy każda kobieta żyje po to, żeby urodzić dzieci BO TAK TRZEBA?

[littlealice]

Napisane przez monique432

Jakoś nie przemawiają do mnie argumentacje "Kto ci poda szklankę wody na starośc?"

Zgadzam się z tym w zupełności. A jest to najczęstszy argument teściowej, która nie rozumie, że można nie chcieć dzieci wogóle... Zresztą argument ze szklanką wody okropnie egoistyczny mi się wydaje....

[sugarfreeee]

Napisane przez Pomidora

Autorka się uodporniła na całe życie, pytania przestały płynąć, bo... mój synek ma już rok i 9 miesięcy I płacze, marudzi, wrzeszczy, piszczy... ale też przytula, całuje, gada po swojemu, kocha, śmieje się i daje mi tyle wzruszeń, że nie zamieniłabym tego na nic innego! Kilka lat temu, kiedy zakładałam wątek, nawet się tego nie spodziewałam. Myślę, że każda kobieta wie, czego chce w danym momencie swojego życia i może to się zmienić lub nie, nie powinna mieć na to wpływu żadna zewnętrzna presja.
I zgadzam się - CZYJEŚ dzieci wcale nie są sweetaśne Dopóki nie ma się swoich, nie zrozumie się zachwytu nad umorusaną buzią Pozdrawiam serdecznie!

Napisałaś to w śliczny sposób, aż się uśmiechnęłam - bardzo życzę Wam wszystkiego dobrego!

Ja z kolei mam inny problem - nikt nas na razie nie goni (szczęśliwie teściowa na razie niańczy swojego pierwszego wnuka - siostra męża zdjęła nam problem z głowy ), a moi rodzice zawsze mieli niesamowicie fajne, zdrowe podejście do mojego życia

Zastanawia mnie tylko pewna kwestia - sama nie czuję jeszcze instynktu macierzyńskiego (ciekawostka - na kilka miesięcy przed ślubem miałam przebłysk instynktu, myślałam o dzieciach, potem mi minęło i do tej pory nie wróciło ), a zastanawiam się jak ma się wiek do zachodzenia w ciążę i porodu. Czy to faktycznie tak jest, że im starsza będę tym będzie gorzej i trudniej zajść i urodzić? Mam 26 lat i cały czas zachodzę w głowę kiedy będzie "ten" czas...

[magnusia]

Napisane przez sugarfreeee

Zastanawia mnie tylko pewna kwestia - sama nie czuję jeszcze instynktu macierzyńskiego (ciekawostka - na kilka miesięcy przed ślubem miałam przebłysk instynktu, myślałam o dzieciach, potem mi minęło i do tej pory nie wróciło ), a zastanawiam się jak ma się wiek do zachodzenia w ciążę i porodu. Czy to faktycznie tak jest, że im starsza będę tym będzie gorzej i trudniej zajść i urodzić? Mam 26 lat i cały czas zachodzę w głowę kiedy będzie "ten" czas...

spokojnie nie ma wykładnika, że w wieku X przychodzi instynkt- każda ma to inaczej.
Ja mam skończone 36 lat a mój syn dziś kończy 3 tygodnie a więc jestem babą przed 40-tką która rozpoczęła swoją przygodę z macierzyństwem . Nie myśl "kiedy będzie ten czas" a tym bardziej nie słuchaj otoczenia i presji (jeśli miałaś styczność z takimi zachowaniami). Każdy dojrzewa do tego w innym momencie a niektóre kobiety nigdy i to też trzeba uszanować.
Szczerze mówiąc ja jeszcze do końca nie wierzę, że ten ludzik śpiący teraz w łóżeczku siedział w moim brzuchu i że teraz doszedł mi jeszcze jeden tytuł- "mama"

[dusiolka]

Napisane przez littlealice

Zgadzam się z tym w zupełności. A jest to najczęstszy argument teściowej, która nie rozumie, że można nie chcieć dzieci wogóle... Zresztą argument ze szklanką wody okropnie egoistyczny mi się wydaje....

Hm..wlasnie nastawienie sie z góry na brak dzieci jest podejściem egoistycznym jak dla mnie bo wiadomo,ze "łatwiejsze i lżejsze" jest zycie tylko we dwójkę


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[dezire]

Napisane przez dusiolka

Hm..wlasnie nastawienie sie z góry na brak dzieci jest podejściem egoistycznym jak dla mnie bo wiadomo,ze "łatwiejsze i lżejsze" jest zycie tylko we dwójkę

czy egoistyczne ? nie sądze. Wydaje mi się, że własnie ludzie, którzy nie mają dzieci z czegos rezygnują i cos tracą.

Wszystko zalezy od naszego swiatopoglądu.

Chcialabym miec dzieci, ale wizja porodu mnie przeraża jesli mdleję z bólu przy zwykłej miesiączce to nie chcę mysleć co może byc w trakcie

[dusiolka]

Napisane przez dezire

czy egoistyczne ? nie sądze. Wydaje mi się, że własnie ludzie, którzy nie mają dzieci z czegos rezygnują i cos tracą.

Wszystko zalezy od naszego swiatopoglądu.

Chcialabym miec dzieci, ale wizja porodu mnie przeraża jesli mdleję z bólu przy zwykłej miesiączce to nie chcę mysleć co może byc w trakcie

Lepiej w ogole nie myślec o porodzie i bólu myśle ze wtedy jest stają adrenalina ,ze za duzo sie nie myśli o tym co sie dzieje;p

A egoistycznie pod tym względem ze ne oszukujmy sie ale mamy takie czasy ,ze ludzie wola korzystać z wielu dóbr i mieć "wygodne" zycie i zminimalizowanie odpowiedzialność za drugiego człowieka. Dziecko to wiele wyrzeczeń a "dzisiaj" jest to niewygodne.. Takie jest myślenie naprawdę wielu ludzi,az przykro nieraz słuchać.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[dzierzka]

Jestem 3 lata po slubie i juz sie swojego osluchalismy. Przed slubem kazdy podejrzewal, ze jestem w ciazy a po slubie wszyscy czekaja na radosna nowine. Chociaz jestem w dosc ciekawej sytuacji bo moja mama nie chce miec wnukow a mama meza wciaz o tym marzy. My sami zdecydowalismy, ze nie bedziemy miec dzieci - do odwolania

Na taka decyzje zlozylo sie wiele czynnikow, wiec wydaje mi sie, ze w wypadku innych par nie mozna mowic tylko o argumencie wygody. Moj maz nie mial lekkiego dziecinstwa, moje bylo z kolei bajkowe. On nie mial przez cale zycie stycznosci z malymi dziecmi, ja polowe zycia spedzilam na opiekowaniu sie mniejszymi i wiekszymi pociechami i wciaz zdarza mi sie od czasu do czasu dla naszych wspolnych znajomych pilnowac dzieci, ktorych on nie znosi. Z tak roznymi zyciowymi doswiadczeniami obydwoje doszlismy do wniosku, ze dzieci to na razie nie jest dobry pomysl dla nas. Oczywiscie jesli zdarzy sie, ze zajde w nieplanowana ciaze to nikt nie bedzie histeryzowal i uciekal od odpowiedzialnosci - to tez bedzie dar i kolejna zyciowa nauka. Obydwoje zgadzamy sie tez co do tego, ze przeraza nas wizja wychowywania dziecka w dzisiejszym zdemoralizowanym swiecie, w ktorym my sami ledwo sobie radzimy...

[tevarrena]

Nie obchodzi mnie zdanie innych, tzn. rodziny, która wyczekuje wiadomości o ciąży, ale czuję presję przed samą sobą, bardzo chciałabym już mieć dziecko, mój mąż też, lata lecą, zegar tyka, a zawodowo mamy teraz najlepszą sytuację na dziecko, ale coś nie wychodzi

[claudusiaaaaa]

Ja jeśli mam byc szczera i odwołać się do głównego pytania wątku- to czułam presję- dużą. Kiedy brałam ślub miałam 23 lata,mąż 31 i po powrocie z podróży jedni otwarcie pytali, czy będą babcią, ciocią, wujkiem, inni pytali moich najbliższych, czy może już jestem. Przed ślubem też słyszałam kilka razy, że jestem w ciązy, czego nie miałam sama świadomości Ogólnie to bardzo mnie to denerwowało, nie dlatego, że nie chciałam mieć dzieci, a właśnie z tego powodu, że bardzo z mężem chcieliśmy i presja nam nie służyła.
Osobiście nie krytykuje osób, które dzieci mieć nie chcą. Dla mnie to odpowiedzialna decyzja, bo po co samemu się męczyć i wyżywać się na maleństwie. Każdy jest panem swojego życia. Ja mam bardzo duży instynkt, ale każda z nas jest inna i trochę tolerancji należy wykazywać.