Mąż znęca się nade mną psychicznie?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89103011]Treść usunięta[/QUOTE]

Dokładnie. Na wezwanie policja musi przyjechać i zrobić notatkę służbową.

[czulaprzewodniczka]

Jak powiedziałam mężowi że to co robi to jest przemoc psychiczna i że się go boję to stwierdził że go oskarżam bezpodstawnie i sobie coś ubzdurałam.

Jestem w szoku. Takiej reakcji się nie spodziewałam.

[Miss_Suze]

Napisane przez czulaprzewodniczka

Jak powiedziałam mężowi że to co robi to jest przemoc psychiczna i że się go boję to stwierdził że go oskarżam bezpodstawnie i sobie coś ubzdurałam.

Jestem w szoku. Takiej reakcji się nie spodziewałam.

Masz możliwość wyprowadzić się tymczasowo np. do rodziców lub bliskich znajomych?

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez czulaprzewodniczka

Jak powiedziałam mężowi że to co robi to jest przemoc psychiczna i że się go boję to stwierdził że go oskarżam bezpodstawnie i sobie coś ubzdurałam.

Jestem w szoku. Takiej reakcji się nie spodziewałam.

po tym jak za kazdy swoj wybuch obwinia ciebie? czego innego sie spodziewalas?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez czulaprzewodniczka

Jak powiedziałam mężowi że to co robi to jest przemoc psychiczna i że się go boję to stwierdził że go oskarżam bezpodstawnie i sobie coś ubzdurałam.

Jestem w szoku. Takiej reakcji się nie spodziewałam.

To jest tzw gaslighting. Kolejna forma przemocy psychicznej.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[noname88_1]

Wypowiem się z perspektywy (dorosłego już) dziecka, które wychowywało się w domu z takim furiatem - może to da do myślenia autorce wątku.

Moja rzeczywistość to latanie od terapii do terapii żeby uporządkować/ogarnąć/przepracować to wszystko co wydarzyło się w moim życiu.
Mam tendencje do wikłania się w związki toksyczne lub przemocowe (mój ostatni wątek na tym forum). Mam problem ze stawianiem granic, z ogarnieciem tego jakie zachowanie jest jeszcze ok a jakie niedopuszczalne.
Towarzyszy mi wieczne poczucie winy. Koniec końców skończyło się u psychiatry z zespołem paranoidalnym.

Całe dziecięce życie marzyłam że w końcu moja matka kopnie w zad tatusia przemocowca.

Zastanów się czy chcesz aby Twoje dziecko przychodziło przez to wszystko. Bo jeśli się z nim nie rozstaniesz, nie uciekniesz piekło będziesz przechodziła nie tylko Ty ale także Twoje dziecko.

Wysłane z mojego SM-A505FN przy użyciu Tapatalka

[Ellen_Ripley]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89103417]po tym jak za kazdy swoj wybuch obwinia ciebie? czego innego sie spodziewalas?
[/QUOTE]

No właśnie? Że nagle się przyzna i zmieni?

Autorko, tu się czas wyprowadzić, rozstać. Nic w tym facecie się nie zmieni w stosunku do Ciebie. Rozmowy niczego nie zmienią.

[Jogurtowe_love]

Jakbym czytała o swojej sytuacji. Ten tekst o chodzeniu jak w zegarku po o☠☠☠☠☠☠☠u identyczny. Mąż potrafi się przyczepić o każdą głupotę. Ma dni, że wstaje i od rana jest wytykanie co zrobiłam źle. O koty też się czepia. Jak posprzątam, to chodzi po domu ze szmatką i zbiera każdy okruch który pominęłam. W kuchni nic nie może stać na blatach, dom musi być na błysk. Do tego dostał jakiejś obsesji na temat "słuchania się go". Jak wymyśli sobie, że teraz mam iść spać, to mam iść spać natychmiast chociaż mi się nie chce. Jak wymyśli, że mam siedzieć to mam siedzieć. Nie mogę nic robić po południu, bo mu przeszkadzam. Nie jestem w stanie przewidzieć, które moje zachowanie doprowadzi go do wybuchu. Do tego wszystkiego obraża się ciągle i mówi, że to moja wina, bo się nie staram, nie odzywam się do niego, nie doceniam go itp, potrafi strzelić focha że się nie tak odezwałam, że nie czeka na niego ciepła herbata jak wraca z pracy (której potrafi potem nie wypić przez 3 dni). Seksu boję się odmówić, bo się obrazi i będzie chodził wkurzony parę dni i odbije się to na mnie. W kółko mi mówi że jestem brzydka, zaniedbana, mam brzydkie włosy, jestem głupia itp. A po tym wszystkim następuje faza "kochany mąż", gdzie robi mi śniadania do łóżka, kupuje jakieś drogie prezenty. I potem jest że on dla mnie taki dobry a ja taka ciągle niezadowolona i ciągle tylko płaczę. Od paru miesięcy mnie nie przeprosił za żadne swoje zachowanie. Jestem w 8 miesiącu ciąży, mężowi nasiliły się takie zachowania od jakiegoś 3 miesiąca.

Ja już sama nie wiem czy to on się faktycznie zachowuje jak psychopata czy to ja zwariowałam. Jak go nie ma, to czuję że oddycham swobodnie. Na dźwięk domofonu jak wraca zaczyna mnie boleć żołądek. Już naprawdę chyba wolałabym żeby mnie pobił, bo wtedy miałabym jasny dowód tego co robi. Ale on się do tego nie posunie. Na zewnątrz to idealny mąż. Bardzo mocno myślę o odejściu, ale daję nam jeszcze trochę czasu, może minie mu w pracy stresujący okres, może tak przeżywa ciążę. Do psychologa nie chce iść... Mnie trzyma głównie kredyt na mieszkanie i kasa, którą wsadziłam we wkład własny. Poza tym samej nie będzie mnie stać żeby coś wynająć dla mnie, dziecka i 2 kotów. Boję się co będzie dalej.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Znalazłam jakiś czas temu na YouTubie kanał Projektowanie szczęścia. Głównie na temat toksycznych związków. Trochę mi to układa w głowie, może Tobie autorko też pomoże.

[skara]

Napisane przez Jogurtowe_love

Jakbym czytała o swojej sytuacji. Ten tekst o chodzeniu jak w zegarku po ou identyczny. Mąż potrafi się przyczepić o każdą głupotę. Ma dni, że wstaje i od rana jest wytykanie co zrobiłam źle. O koty też się czepia. Jak posprzątam, to chodzi po domu ze szmatką i zbiera każdy okruch który pominęłam. W kuchni nic nie może stać na blatach, dom musi być na błysk. Do tego dostał jakiejś obsesji na temat "słuchania się go". Jak wymyśli sobie, że teraz mam iść spać, to mam iść spać natychmiast chociaż mi się nie chce. Jak wymyśli, że mam siedzieć to mam siedzieć. Nie mogę nic robić po południu, bo mu przeszkadzam. Nie jestem w stanie przewidzieć, które moje zachowanie doprowadzi go do wybuchu. Do tego wszystkiego obraża się ciągle i mówi, że to moja wina, bo się nie staram, nie odzywam się do niego, nie doceniam go itp, potrafi strzelić focha że się nie tak odezwałam, że nie czeka na niego ciepła herbata jak wraca z pracy (której potrafi potem nie wypić przez 3 dni). Seksu boję się odmówić, bo się obrazi i będzie chodził wkurzony parę dni i odbije się to na mnie. W kółko mi mówi że jestem brzydka, zaniedbana, mam brzydkie włosy, jestem głupia itp. A po tym wszystkim następuje faza "kochany mąż", gdzie robi mi śniadania do łóżka, kupuje jakieś drogie prezenty. I potem jest że on dla mnie taki dobry a ja taka ciągle niezadowolona i ciągle tylko płaczę. Od paru miesięcy mnie nie przeprosił za żadne swoje zachowanie. Jestem w 8 miesiącu ciąży, mężowi nasiliły się takie zachowania od jakiegoś 3 miesiąca.

Ja już sama nie wiem czy to on się faktycznie zachowuje jak psychopata czy to ja zwariowałam. Jak go nie ma, to czuję że oddycham swobodnie. Na dźwięk domofonu jak wraca zaczyna mnie boleć żołądek. Już naprawdę chyba wolałabym żeby mnie pobił, bo wtedy miałabym jasny dowód tego co robi. Ale on się do tego nie posunie. Na zewnątrz to idealny mąż. Bardzo mocno myślę o odejściu, ale daję nam jeszcze trochę czasu, może minie mu w pracy stresujący okres, może tak przeżywa ciążę. Do psychologa nie chce iść... Mnie trzyma głównie kredyt na mieszkanie i kasa, którą wsadziłam we wkład własny. Poza tym samej nie będzie mnie stać żeby coś wynająć dla mnie, dziecka i 2 kotów. Boję się co będzie dalej.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Znalazłam jakiś czas temu na YouTubie kanał Projektowanie szczęścia. Głównie na temat toksycznych związków. Trochę mi to układa w głowie, może Tobie autorko też pomoże.

To nie jest normalnie. Nie wiem czy jest psychopatą, na pewno stosuje wobec Ciebie przemoc, jest furiatem, manipulantem i zwyczajnie złym człowiekiem. Złóż pozew o rozwód, mieszkanie sprzedacie, odzyskasz pieniądze włożone i coś sobie wynajmiesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez Jogurtowe_love

Jakbym czytała o swojej sytuacji. Ten tekst o chodzeniu jak w zegarku po ou identyczny. Mąż potrafi się przyczepić o każdą głupotę. Ma dni, że wstaje i od rana jest wytykanie co zrobiłam źle. O koty też się czepia. Jak posprzątam, to chodzi po domu ze szmatką i zbiera każdy okruch który pominęłam. W kuchni nic nie może stać na blatach, dom musi być na błysk. Do tego dostał jakiejś obsesji na temat "słuchania się go". Jak wymyśli sobie, że teraz mam iść spać, to mam iść spać natychmiast chociaż mi się nie chce. Jak wymyśli, że mam siedzieć to mam siedzieć. Nie mogę nic robić po południu, bo mu przeszkadzam. Nie jestem w stanie przewidzieć, które moje zachowanie doprowadzi go do wybuchu. Do tego wszystkiego obraża się ciągle i mówi, że to moja wina, bo się nie staram, nie odzywam się do niego, nie doceniam go itp, potrafi strzelić focha że się nie tak odezwałam, że nie czeka na niego ciepła herbata jak wraca z pracy (której potrafi potem nie wypić przez 3 dni). Seksu boję się odmówić, bo się obrazi i będzie chodził wkurzony parę dni i odbije się to na mnie. W kółko mi mówi że jestem brzydka, zaniedbana, mam brzydkie włosy, jestem głupia itp. A po tym wszystkim następuje faza "kochany mąż", gdzie robi mi śniadania do łóżka, kupuje jakieś drogie prezenty. I potem jest że on dla mnie taki dobry a ja taka ciągle niezadowolona i ciągle tylko płaczę. Od paru miesięcy mnie nie przeprosił za żadne swoje zachowanie. Jestem w 8 miesiącu ciąży, mężowi nasiliły się takie zachowania od jakiegoś 3 miesiąca.

Ja już sama nie wiem czy to on się faktycznie zachowuje jak psychopata czy to ja zwariowałam. Jak go nie ma, to czuję że oddycham swobodnie. Na dźwięk domofonu jak wraca zaczyna mnie boleć żołądek. Już naprawdę chyba wolałabym żeby mnie pobił, bo wtedy miałabym jasny dowód tego co robi. Ale on się do tego nie posunie. Na zewnątrz to idealny mąż. Bardzo mocno myślę o odejściu, ale daję nam jeszcze trochę czasu, może minie mu w pracy stresujący okres, może tak przeżywa ciążę. Do psychologa nie chce iść... Mnie trzyma głównie kredyt na mieszkanie i kasa, którą wsadziłam we wkład własny. Poza tym samej nie będzie mnie stać żeby coś wynająć dla mnie, dziecka i 2 kotów. Boję się co będzie dalej.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Znalazłam jakiś czas temu na YouTubie kanał Projektowanie szczęścia. Głównie na temat toksycznych związków. Trochę mi to układa w głowie, może Tobie autorko też pomoże.

Ja nawet nie jestem.w stanie tego czytać. Dziewczyno przecież Twój mąż to psychopata. Żaden ciężki okres w pracy nie uprawnia go do traktowania Cię w ten sposób. Odejdź teraz bo z malenikm dzieckiem na rękach będzie jeszcze trudniej spakować się i wyprowadzić. Myśl logicznie. Kotom znajdź nowy dom, powiedz komuś bliskiemu o tym co się dzieje i natychmiast zacznij czegoś szukać. Pracujesz lub jesteś na płatnym L4?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Jogurtowe_love

Jakbym czytała o swojej sytuacji. Ten tekst o chodzeniu jak w zegarku po o☠☠☠☠☠☠☠u identyczny. Mąż potrafi się przyczepić o każdą głupotę. Ma dni, że wstaje i od rana jest wytykanie co zrobiłam źle. O koty też się czepia. Jak posprzątam, to chodzi po domu ze szmatką i zbiera każdy okruch który pominęłam. W kuchni nic nie może stać na blatach, dom musi być na błysk. Do tego dostał jakiejś obsesji na temat "słuchania się go". Jak wymyśli sobie, że teraz mam iść spać, to mam iść spać natychmiast chociaż mi się nie chce. Jak wymyśli, że mam siedzieć to mam siedzieć. Nie mogę nic robić po południu, bo mu przeszkadzam. Nie jestem w stanie przewidzieć, które moje zachowanie doprowadzi go do wybuchu. Do tego wszystkiego obraża się ciągle i mówi, że to moja wina, bo się nie staram, nie odzywam się do niego, nie doceniam go itp, potrafi strzelić focha że się nie tak odezwałam, że nie czeka na niego ciepła herbata jak wraca z pracy (której potrafi potem nie wypić przez 3 dni). Seksu boję się odmówić, bo się obrazi i będzie chodził wkurzony parę dni i odbije się to na mnie. W kółko mi mówi że jestem brzydka, zaniedbana, mam brzydkie włosy, jestem głupia itp. A po tym wszystkim następuje faza "kochany mąż", gdzie robi mi śniadania do łóżka, kupuje jakieś drogie prezenty. I potem jest że on dla mnie taki dobry a ja taka ciągle niezadowolona i ciągle tylko płaczę. Od paru miesięcy mnie nie przeprosił za żadne swoje zachowanie. Jestem w 8 miesiącu ciąży, mężowi nasiliły się takie zachowania od jakiegoś 3 miesiąca.

Ja już sama nie wiem czy to on się faktycznie zachowuje jak psychopata czy to ja zwariowałam. Jak go nie ma, to czuję że oddycham swobodnie. Na dźwięk domofonu jak wraca zaczyna mnie boleć żołądek. Już naprawdę chyba wolałabym żeby mnie pobił, bo wtedy miałabym jasny dowód tego co robi. Ale on się do tego nie posunie. Na zewnątrz to idealny mąż. Bardzo mocno myślę o odejściu, ale daję nam jeszcze trochę czasu, może minie mu w pracy stresujący okres, może tak przeżywa ciążę. Do psychologa nie chce iść... Mnie trzyma głównie kredyt na mieszkanie i kasa, którą wsadziłam we wkład własny. Poza tym samej nie będzie mnie stać żeby coś wynająć dla mnie, dziecka i 2 kotów. Boję się co będzie dalej.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Znalazłam jakiś czas temu na YouTubie kanał Projektowanie szczęścia. Głównie na temat toksycznych związków. Trochę mi to układa w głowie, może Tobie autorko też pomoże.

Ale czekaj, do kogo należy mieszkanie?

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez czulaprzewodniczka

Mąż od zawsze miał napady złości, teraz mam wrażenie że mniej niż teraz, ale może to z moją pamięcią już nie bardzo.

Czyli od początku wiedziałaś, że to psychol. Pomimo to świadomie za niego wyszłaś i uczyniłaś go ojcem swojego dziecka. Wypadałoby to jakoś naprawić choćby dla dziecka, bo ono sobie furiata na ojca nie wybrało. Jeśli nie chcesz robić scen z policją, to chociaż do jakiejś fundacji się zgłoś, porozmawiaj z kimś kompetentnym. Może to Cię jakoś zmotywuje do działania. Najgorsze co możesz zrobić, to zamieść problem pod dywan.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Owszem, zakochanie potrafi nieźle otumanić człowieka, ale oni są po ślubie 7 lat, jeszcze przed ślubem kilka lat się spotykali, a dziecko ma zaledwie 6 miesięcy. Już chyba wiedziała po tym czasie z kim ma do czynienia? A mimo to zdecydowała się z nim na dziecko.
No ale dobra, mleko się rozlało i się dziecka nie cofnie. Dlatego należy je ratować. Siebie też.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[wlosomaniaczkaaa]

Jogurtove_love, nie usprawiedliwiaj go, że bidulek źle Twoją ciążę znosi. Właśnie teraz powinien przy Tobie skakać i jak nigdy starać się Ciebie nie denerwować. Oblał egzamin na dobrego ojca i męża na maksa.

[Jogurtowe_love]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89104569]Ale czekaj, do kogo należy mieszkanie?[/QUOTE]
Mieszkanie jest wspólne. Wkładu własnego płaciliśmy po 100 tys na głowę. Zostało nam 28 lat spłacania kredytu... Wiem że mąż nie będzie chciał się zgadzać na sprzedaż i nie mam jak go zmusić do wyprowadzki, więc jakby co czeka mnie długa batalia w sądzie. Moja kuzynka od 6 lat próbuje odzyskać kasę ze wspólnego mieszkania, które zamieszkuje były mąż, a u nich byla niebieska karta założona. Ja nie mam na razie podstaw do udowodnienia winy, jakby co to jest słowo przeciwko słowu. U nas te zachowania męża są na tyle przemyślane, że z zewnątrz to nie wygląda bardzo drastycznie, rzadko kiedy zdarza mu się duży wybuch, najczęściej to są małe przytyki ale trwają dosłownie całymi dniami. Jak udowodnić, że to przemoc? To samo będzie z opieką nad dzieckiem. Pensji mam 4,5 tys, jak na macierzyńskim będę dostawać 80% to się zesram z cenami wynajmu czegokolwiek w Warszawie. Nie mówiąc już o tym, że mało kto chce wynajmować kobiecie z dzieckiem. Więc jakbym chciała się rozwodzić i to wszystko poukaldac, to przede mną lata sądowania się i wydawania kasy, której nie mam na adwokatów. Już czasami naprawdę marzę o tym, żeby znalazł sobie jakąś inną kobietę, żeby coś mnie od niego uwolniło. Miłości już nie ma.

[skara]

Ja bym poszła do prawnika. Nie wiem czy może być tak, że on Ci przez dłuższy czas może nie oddawać 100 tysięcy, bo nie ma chęci sprzedać mieszkania. Tutaj chyba najwięcej do powiedzenia ma sąd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Elliott_2020]

Napisane przez Jogurtowe_love

Jakbym czytała o swojej sytuacji. Ten tekst o chodzeniu jak w zegarku po oâ˜â˜☠â˜â˜☠â˜â˜☠â˜â˜☠â˜â˜ ☠â˜â˜☠â˜â˜☠u identyczny. Mąż potrafi się przyczepić o każdą głupotę. Ma dni, że wstaje i od rana jest wytykanie co zrobiłam źle. O koty też się czepia. Jak posprzątam, to chodzi po domu ze szmatką i zbiera każdy okruch który pominęłam. W kuchni nic nie może stać na blatach, dom musi być na błysk. Do tego dostał jakiejś obsesji na temat "słuchania się go". Jak wymyśli sobie, że teraz mam iść spać, to mam iść spać natychmiast chociaż mi się nie chce. Jak wymyśli, że mam siedzieć to mam siedzieć. Nie mogę nic robić po południu, bo mu przeszkadzam. Nie jestem w stanie przewidzieć, które moje zachowanie doprowadzi go do wybuchu. Do tego wszystkiego obraża się ciągle i mówi, że to moja wina, bo się nie staram, nie odzywam się do niego, nie doceniam go itp, potrafi strzelić focha że się nie tak odezwałam, że nie czeka na niego ciepła herbata jak wraca z pracy (której potrafi potem nie wypić przez 3 dni). Seksu boję się odmówić, bo się obrazi i będzie chodził wkurzony parę dni i odbije się to na mnie. W kółko mi mówi że jestem brzydka, zaniedbana, mam brzydkie włosy, jestem głupia itp. A po tym wszystkim następuje faza "kochany mąż", gdzie robi mi śniadania do łóżka, kupuje jakieś drogie prezenty. I potem jest że on dla mnie taki dobry a ja taka ciągle niezadowolona i ciągle tylko płaczę. Od paru miesięcy mnie nie przeprosił za żadne swoje zachowanie. Jestem w 8 miesiącu ciąży, mężowi nasiliły się takie zachowania od jakiegoś 3 miesiąca.

Ja już sama nie wiem czy to on się faktycznie zachowuje jak psychopata czy to ja zwariowałam. Jak go nie ma, to czuję że oddycham swobodnie. Na dźwięk domofonu jak wraca zaczyna mnie boleć żołądek. Już naprawdę chyba wolałabym żeby mnie pobił, bo wtedy miałabym jasny dowód tego co robi. Ale on się do tego nie posunie. Na zewnątrz to idealny mąż. Bardzo mocno myślę o odejściu, ale daję nam jeszcze trochę czasu, może minie mu w pracy stresujący okres, może tak przeżywa ciążę. Do psychologa nie chce iść... Mnie trzyma głównie kredyt na mieszkanie i kasa, którą wsadziłam we wkład własny. Poza tym samej nie będzie mnie stać żeby coś wynająć dla mnie, dziecka i 2 kotów. Boję się co będzie dalej.

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Znalazłam jakiś czas temu na YouTubie kanał Projektowanie szczęścia. Głównie na temat toksycznych związków. Trochę mi to układa w głowie, może Tobie autorko też pomoże.

Polecam Ci kanał Tatiany Mitkovej "Psychologia relacji". Jej "konik" to właśnie relacje z psychopatami ( i jak się z nich uwolnić), wrzucam tu jeden z jej filmów. A to co wspomniałaś, że "na zewnątrz to idealny mąż" to bardzo częsta cecha u psychopatów. Potrafią świetnie stwarzać pozory.



https://youtu.be/JIrRkTGJCJ4

[White_Dove]

Autorko a co hak dziecko go wkurzy i zacznie je szarpać? Będziesz wychowywała syna z takim typem? A co jesli tez nauczyły się takiego zachowania i agresja będzie sprawy załatwiał?

A ten twój facet tragiczny zachowuje się jak dzieciak który nie dostał zabaweczki a nie jak mąż i ojciec. Ty nie jesteś jego seksualna niewolnica tylko partnerką.

Ja zastanowiłabym się nad tym związkiem… szkoda dziecka..

---------- Dopisano o 23:41 ---------- Poprzedni post napisano o 23:35 ----------

Ale czemu ty go bronisz. To on jest walnięty i furiat to on się powinien wstydzić a nie ty. Powiedz siostrze czy komuś zaufanej osobie.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Ruwi]

Napisane przez Jogurtowe_love

Mieszkanie jest wspólne. Wkładu własnego płaciliśmy po 100 tys na głowę. Zostało nam 28 lat spłacania kredytu... Wiem że mąż nie będzie chciał się zgadzać na sprzedaż i nie mam jak go zmusić do wyprowadzki, więc jakby co czeka mnie długa batalia w sądzie. Moja kuzynka od 6 lat próbuje odzyskać kasę ze wspólnego mieszkania, które zamieszkuje były mąż, a u nich byla niebieska karta założona. Ja nie mam na razie podstaw do udowodnienia winy, jakby co to jest słowo przeciwko słowu. U nas te zachowania męża są na tyle przemyślane, że z zewnątrz to nie wygląda bardzo drastycznie, rzadko kiedy zdarza mu się duży wybuch, najczęściej to są małe przytyki ale trwają dosłownie całymi dniami. Jak udowodnić, że to przemoc? To samo będzie z opieką nad dzieckiem. Pensji mam 4,5 tys, jak na macierzyńskim będę dostawać 80% to się zesram z cenami wynajmu czegokolwiek w Warszawie. Nie mówiąc już o tym, że mało kto chce wynajmować kobiecie z dzieckiem. Więc jakbym chciała się rozwodzić i to wszystko poukaldac, to przede mną lata sądowania się i wydawania kasy, której nie mam na adwokatów. Już czasami naprawdę marzę o tym, żeby znalazł sobie jakąś inną kobietę, żeby coś mnie od niego uwolniło. Miłości już nie ma.

Jeśli nie stać Cię na prawników, możesz spróbować poszukać pomocy w fundacji. Nie mam praktycznego doświadczenia, ale może np. Centrum Praw Kobiet? Generalnie w Warszawie powinno być łatwiej, bo to duże miasto, więc pewnie wiele organizacji tak działa. Najlepiej jakbyś już teraz zaczęła się orientować, bo z dzieckiem będzie Ci trudniej.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez Jogurtowe_love

Mieszkanie jest wspólne. Wkładu własnego płaciliśmy po 100 tys na głowę. Zostało nam 28 lat spłacania kredytu... Wiem że mąż nie będzie chciał się zgadzać na sprzedaż i nie mam jak go zmusić do wyprowadzki, więc jakby co czeka mnie długa batalia w sądzie. Moja kuzynka od 6 lat próbuje odzyskać kasę ze wspólnego mieszkania, które zamieszkuje były mąż, a u nich byla niebieska karta założona. Ja nie mam na razie podstaw do udowodnienia winy, jakby co to jest słowo przeciwko słowu. U nas te zachowania męża są na tyle przemyślane, że z zewnątrz to nie wygląda bardzo drastycznie, rzadko kiedy zdarza mu się duży wybuch, najczęściej to są małe przytyki ale trwają dosłownie całymi dniami. Jak udowodnić, że to przemoc? To samo będzie z opieką nad dzieckiem. Pensji mam 4,5 tys, jak na macierzyńskim będę dostawać 80% to się zesram z cenami wynajmu czegokolwiek w Warszawie. Nie mówiąc już o tym, że mało kto chce wynajmować kobiecie z dzieckiem. Więc jakbym chciała się rozwodzić i to wszystko poukaldac, to przede mną lata sądowania się i wydawania kasy, której nie mam na adwokatów. Już czasami naprawdę marzę o tym, żeby znalazł sobie jakąś inną kobietę, żeby coś mnie od niego uwolniło. Miłości już nie ma.

Czy masz kogoś z bilskiej rodziny lub znajomych u których mogłabyś się zatrzymać na czas uregulowania swojej sytuacji finansowej? Pamiętaj że po porodzie przysługuje Ci 500+ oraz w trakcie rozwodu możesz złożyć wniosek o zabezpieczenie alimentów do czasu uzyskania prawomocnego orzeczenia. Przy dobrych wiatrach to 1 500 zł do przodu co miesiąc. Nie musisz też decydować się na 12 miesięczny urlop macieżyński. Przy okresie 6 miesięcy będziesz otrzymywać 100% swojego wynagrodzenia. Sprawa z mieszkaniem jest prosta. Jeżeli partner nie będzie chciał się dogadać to sąd dokona podziału majątku za was. Ja od razu zawnioskowałabym o to żeby mąż w miesięcznych ratach w wysokości 1000 zł - 1500 zł spłacał mój wkład. Będziesz miała dodatkowy spory przychód do budżetu domowego oraz w oczach sądu wyjdziesz na osobę która realnie próbuje się dogadać a nie przepychać. Jako samotna matka będziesz miała pierwszeństwo w żłobkach państwowych które są tańsze.
Najlepiej udaj się po bezpłatną poradę prawną i zacznij działać jak najszybciej. Ja na Twoim miejscu przed rozwodem zaczęłabym również nagrywać rozmowy w których prosisz aby Twój mąż nie zwracał się do Ciebie w ten sposób i jego reakcję na Twoje słowa. Przemocowcy mają to do siebie że z czasem się rozkręcają jeżeli ofiara reprezentuje bierną postawę. Nie karzę Ci iść na noże ale spokojnie mów za każdym razem ze to co robi to przemoc i nie życzysz sobie aby zwracał się do Ciebie w taki sposób. Co to w ogóle znaczy że mąż decyduje kiedy masz iść spać a kiedy nie? Co się wydarzy jeżeli się nie zastosujesz do jego wytycznych?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Elliott_2020]

Obie dziewczyny przestały odpisywać, czyżby dlatego, że nie takich komentarzy się spodziewały, jak dostały? Jeżeli to czytacie to proszę, zróbcie coś, żeby się wydostać z tej sytuacji. Jak nie dla siebie, to chociaż dla tych biednych dzieci.