35 lat i pierwsze dziecko :)

[Linka25]

Napisane przez lavieenrose789

Moja koleżanka urodziła w wieku 45 lat pierwsze dziecko. Wcześniej z mężem nie chcieli. Odstawiła tabletki i od razu w pierwszym cyklu.

35 lat to dla mnie nie jakieś wielkie halo. Zaraz skończę 33, dzieci planuję, ale nie ma na razie sprzyjających okoliczności. Każdy ma swoje życie i nie ma co się porównywać do innych.

to raczej trzeba traktować w kategoriach ewenementu.. A może miała in vitro? nawet in vitro w tym wieku łatwe nie jest

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Linka25

to raczej trzeba traktować w kategoriach ewenementu.. A może miała in vitro? nawet in vitro w tym wieku łatwe nie jest

Jasne, zgadzam się, że to ewenement, ale w moim bliskim otoczeniu i myślę, że kogoś może podnieść na duchu. No i nie powinien to być argument, żeby czekać z ciążą do takiego wieku.

Koleżanka zaszła wciążę naturalnie, od razu w pierwszym cyklu po odstawieniu pigułki.

[basiczek24]

Ja miałam 33, ale staraliśmy się 3 lata, niby wszystko było dobrze ale nie wychodziło, później chciałam drugie ale znów problemy, teraz mam 38 i chyba już nie chcę. Jedynie dziecko czesto pyta kiedy będzie miało braciszka lub siostrzyczkę. Ja z mężem już się pogodzilismy z tą sytuacją no ale córcia jest w takim wieku że chce rodzeństwo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez basiczek24

Ja miałam 33, ale staraliśmy się 3 lata, niby wszystko było dobrze ale nie wychodziło, później chciałam drugie ale znów problemy, teraz mam 38 i chyba już nie chcę. Jedynie dziecko czesto pyta kiedy będzie miało braciszka lub siostrzyczkę. Ja z mężem już się pogodzilismy z tą sytuacją no ale córcia jest w takim wieku że chce rodzeństwo.

Chcielibyście, czy nie? Boisz się próbować znowu?

Ja 39 lat, za moment 40, więc będę rodziła już jako 40-latka i muszę przyznać, że znoszę dosyć ciężko. Bardzo łatwo zaszłam w ciążę, ale sama ciąża to... yyy. Nie pamiętam kiedy ostatnio coś zjadłam i czułam się dobrze, bez jakichś przebojów. A I trymestr praktycznie cały przespałam - ciągle byłam zmęczona. Oczywiście nie żałuję. Oby dzieciątko było zdrowe.

[Mimiko]

W tym roku skończę 31 lat i na razie nie planuje dziecka. Dopiero w tym roku dostałam stabilniejszą umowę o pracę, dopiero teraz wiem, że moja kariera jest na właściwym torze. Chciałabym kiedyś mieć dziecko, ale ciągle czuje, że to nie jest ten moment. Rozumiem, że czas leci, ale nic z tym nie zrobię. Nie wyobrażam sobie, że mogłabym zajść w ciąże bez pracy albo w wynajętym mieszkaniu, w którym nie dałoby się upchać wózka dziecięcego, łóżeczka itd. Teraz też przeraża mnie pandemia i to, co dzieje się w szpitalach, nie chciałabym być na łasce lekarzy i położnych bez możliwości odwiedzin bliskich osób.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Mimiko

W tym roku skończę 31 lat i na razie nie planuje dziecka. Dopiero w tym roku dostałam stabilniejszą umowę o pracę, dopiero teraz wiem, że moja kariera jest na właściwym torze. Chciałabym kiedyś mieć dziecko, ale ciągle czuje, że to nie jest ten moment. Rozumiem, że czas leci, ale nic z tym nie zrobię. Nie wyobrażam sobie, że mogłabym zajść w ciąże bez pracy albo w wynajętym mieszkaniu, w którym nie dałoby się upchać wózka dziecięcego, łóżeczka itd. Teraz też przeraża mnie pandemia i to, co dzieje się w szpitalach, nie chciałabym być na łasce lekarzy i położnych bez możliwości odwiedzin bliskich osób.

Na wszystko jest czas. Nic na siłę. Jeszcze kilka lat wstecz ciąża by mnie nie cieszyła. Uważam, że jak ktoś ma mieć problem z płodniścią, to będzie go miał. Jasne, po którymś roku życia to spada, ale antykoncepcja hormonalna dużo ratuje. Trzeba tylko wiedzieć kiedy odstawić.

[Linka25]

Napisane przez Ellen_Ripley

Na wszystko jest czas. Nic na siłę. Jeszcze kilka lat wstecz ciąża by mnie nie cieszyła. Uważam, że jak ktoś ma mieć problem z płodniścią, to będzie go miał. Jasne, po którymś roku życia to spada, ale antykoncepcja hormonalna dużo ratuje. Trzeba tylko wiedzieć kiedy odstawić.

W jakim sensie ratuje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Linka25

W jakim sensie ratuje?

Większość kobiet "w pewnym wieku" w moim otoczeniu przed zajściem w ciążę brała antykoncepcję hormonalną z prikazu lekarza i odstawiły w odpowiednim momencie i potem udało im się zajść. Kilka ciąż mnogich (po cichu również liczyłam na bliźnięta). Dlatego mam takie skojarzenie, że to jednak w czymś pomaga. Nie wiem na czym to polega, może zupełnie źle to interpretuję. Ja sobie to tłumaczyłam tak, że to oszczędza jajeczka, bo gdy bierze się tabletki, to nie są takie prawdziwe miesiączki.

[karamelli]

Napisane przez Ellen_Ripley

Większość kobiet "w pewnym wieku" w moim otoczeniu przed zajściem w ciążę brała antykoncepcję hormonalną z prikazu lekarza i odstawiły w odpowiednim momencie i potem udało im się zajść. Kilka ciąż mnogich (po cichu również liczyłam na bliźnięta). Dlatego mam takie skojarzenie, że to jednak w czymś pomaga. Nie wiem na czym to polega, może zupełnie źle to interpretuję. Ja sobie to tłumaczyłam tak, że to oszczędza jajeczka, bo gdy bierze się tabletki, to nie są takie prawdziwe miesiączki.

wprost przeciwnie. wiele kobiet nie moze zajsc w ciaze poniewaz dlugo braly antykoncepcje hormonalna. pierwszy raz w zyciu slysze aby to pomagalo.

[Linka25]

Napisane przez Ellen_Ripley

Większość kobiet "w pewnym wieku" w moim otoczeniu przed zajściem w ciążę brała antykoncepcję hormonalną z prikazu lekarza i odstawiły w odpowiednim momencie i potem udało im się zajść. Kilka ciąż mnogich (po cichu również liczyłam na bliźnięta). Dlatego mam takie skojarzenie, że to jednak w czymś pomaga. Nie wiem na czym to polega, może zupełnie źle to interpretuję. Ja sobie to tłumaczyłam tak, że to oszczędza jajeczka, bo gdy bierze się tabletki, to nie są takie prawdziwe miesiączki.

Antykoncepcja hormonalna nie oszczędza jajeczek w tym sensie że opoznia wystąpienie menopauzy czy utratę płodności. Niestety tak to nie działa. Tu cytat:

https://pytania.abczdrowie.pl/pytani...iaja-menopauze

Niestety doustna antykoncepcja nie opóźnia klimakterium pomimo iż teoretycznie zmniejsza ilość "zużytych" komórek jajowych. Za menopauzę odpowiedzialne jest jednak przede wszystkim wygaśnięcie czynności hormonalnej jajników, a to zjawisko nie jest hamowane przez antykoncepcję.

Ale jest coś w tym co piszesz, to krotkotrwaty efekt po odstawieniu.

https://mamaginekolog.pl/prawda-mity...i-hormonalnej/

Co do samych pierwszych kilku miesięcy od czasu odstawienia antykoncepcji to sprawa płodności może być bardzo różna – wręcz przechodzi ze skrajności w skrajność. U pewnej grupy kobiet – istnieje coś takiego jak „przejściowa amenorrhea” po stosowaniu AH – mówiąc wprost kobieta może nie miesiączkować lub bardzo nieregularnie miesiączkować – okres ten może trwać do pół roku i tak długo nie stanowi dla nas lekarzy niczego niepokojącego.
Z drugiej strony mamy grupę kobiet, która po odstawieniu AH bardzo szybko dostaje owulacji – i to z obu jajników! U tej grupy kobiet jest zatem zwiększona płodność w okresie zaraz pod odstawieniu AH i co więcej jest zwiększone ryzyko (szanse) na ciąże mnogie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Oj tam bez histerii z tą ciążą po 40tce. Kiedyś kobity rodziły od pokwitania do menopauzy i nikomu kopara ze zdziwienia nie opadała. Moje obie babcie ostatnie dzieci rodziły po 40tce, a teściowa mojej kuzynki urodziła w wieku 50 lat - naturalną drogą zaszła, chłopak donoszony i zdrowy jak tur. Sama rodziłam tuż przed 40tką, planuję jeszcze dzieciaka (ale na pewno nie w Polsce ), robiłam nawet niedawno badania hormonalne na rezerwę jajnikową i wszystko OK. Mam 42 lata.

W Niemczech (mojej drugiej ojczyźnie) nikt tak nie s*a żarem na myśl o ciąży w dojrzałym wieku, lekarze są pomocni, zachęcają wręcz do starań o ile kobieta jest zdrowa. W Polsce wiecznie wszystkie na wszystko za stare, wszyscy wszystkich straszą - lekarze kobiety, kobiety siebie na wzajem i tak ciągle jak w jakimś kołowrocie absurdu, serio już rzygam tym czasami.
35latka, która się zastanawia czy nie jest za stara na ciążę - to jakiś kosmiczny absurd, ale idealny przykład na mentalność Polek.

---------- Dopisano o 18:45 ---------- Poprzedni post napisano o 18:41 ----------

Napisane przez Ellen_Ripley

Ja 39 lat, za moment 40, więc będę rodziła już jako 40-latka i muszę przyznać, że znoszę dosyć ciężko. Bardzo łatwo zaszłam w ciążę, ale sama ciąża to... yyy. Nie pamiętam kiedy ostatnio coś zjadłam i czułam się dobrze, bez jakichś przebojów. A I trymestr praktycznie cały przespałam - ciągle byłam zmęczona. Oczywiście nie żałuję. Oby dzieciątko było zdrowe.

Nie wiesz jak byś się czuła gdybyś była młodsza.
W ciąży większość kobiet nie czuje się rewelacyjnie (w pierwszych trymestrze to już w ogóle). To nie musi być kwestia wieku w ogóle.
Dopóki nie wypada Ci dysk, nie wyhacza się biodro, nie pękają żylaki, to nie starość jest powodem złego samopoczucia

[Ellen_Ripley]

[1=a240a5cdc9601fd61cd3ffc 006c0fc885123340f_657b970 2b0d25;88559620]Oj tam bez histerii z tą ciążą po 40tce. Kiedyś kobity rodziły od pokwitania do menopauzy i nikomu kopara ze zdziwienia nie opadała. Moje obie babcie ostatnie dzieci rodziły po 40tce, a teściowa mojej kuzynki urodziła w wieku 50 lat - naturalną drogą zaszła, chłopak donoszony i zdrowy jak tur.
(...)
Nie wiesz jak byś się czuła gdybyś była młodsza.
W ciąży większość kobiet nie czuje się rewelacyjnie (w pierwszych trymestrze to już w ogóle). To nie musi być kwestia wieku w ogóle.
Dopóki nie wypada Ci dysk, nie wyhacza się biodro, nie pękają żylaki, to nie starość jest powodem złego samopoczucia [/QUOTE]

W sumie całkowita racja. Pocieszyłaś mnie. Mnie tak trochę negatywnie nakręciło kilka osób z otoczenia, że "uuuu, bo to wiek...".

---------- Dopisano o 23:44 ---------- Poprzedni post napisano o 23:40 ----------

Napisane przez karamelli

wprost przeciwnie. wiele kobiet nie moze zajsc w ciaze poniewaz dlugo braly antykoncepcje hormonalna. pierwszy raz w zyciu slysze aby to pomagalo.

Podobno to właśnie mit, że to przeszkadza w zajściu w ciążę. Chodzi chyba o to kiedy po odstawieniu zaczęto się starać. Jest to chyba nieco opóźnione w czasie, ale nie że uniemożliwia.

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez Ellen_Ripley

W sumie całkowita racja. Pocieszyłaś mnie. Mnie tak trochę negatywnie nakręciło kilka osób z otoczenia, że "uuuu, bo to wiek...".

Ja tam uważam, że akurat w takich sprawach, które są na maksa indywidualne, nie ma sensu ani słuchać, ani oglądać się na innych. A już na pewno nie tych, co wszędzie węszą nieszczęścia i czarne scenariusze.
Tak jak rozwijamy się w różnym tempie, tak i starzejemy się inaczej. Jedna przejdzie menopauzę przed 40tką, inna sporo po 50tce, jedna ma lekkie i łatwe życie przez co wolniej się zużywa biologicznie, inna ciągłe stresy i zasuw od rana do nocy, jedna jest wege, inna wpiernicza czysty cholesterol, jedna chleje co weekend, inna pali jak smok, jeszczej innej matka nie wie co ona ćpie No jest różnie. Kwadratowo i podłużnie.
Trzeba po prostu dabać o siebie, dbać o zdrowie (od 'zawsze', a nie na pół roku przed planowanym zajściem w ciążę), to będzie szansa i płodność zachować na dłużej. Aczkolwiek pewne są tylko: śmierć i podatki.

Wiadomo, że spłodzić dzieciaka to jest ledwo część sukcesu. Potem trzeba go jeszcze wychować. A do tego, po pierwsze trzeba już mieć co nieco we łbie zamiast sieczki, a po drugie - jakiś materialny status, żeby potem nie dziadować i wiecznie na tym dziecku oszczędzać i mu wszystkiego odmawiać w myśl barejowskiej zasady 'ja w twoim wieku nie jadłam'.
Ogólnie myślę, że życie trzeba brać na luzie i z dystansem, to nie jest lista zadań do odhaczenia, tylko ciekawa (i oby!) fajna przygoda do przejścia. Warto ją przechodzić w swoim tempie, a nie lecieć za stadem, bo oszalałe pędzi na złamanie karku. Kobieta w Polsce średnio żyje 83 lata bodajże. Jak urodzisz koło czterdziestki, to przecież masz jeszcze połowę życia przed sobą >> co prawda już tę z górki połowę, ale jednak.

[Zorzoli]

U mnie w pracy mamy babkę na macierzyńskim rocznik 82.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ladylajla]

Napisane przez Zorzoli

U mnie w pracy mamy babkę na macierzyńskim rocznik 82.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A to Ci dopiero stara babka!
Dziewczyny...

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez ladylajla

A to Ci dopiero stara babka!
Dziewczyny...

To jest nienormalne. Ludzie tak długo nie żyją, a co dopiero mówić o seksie.

No ale jak moja siostra w wieku 37 lat poszła do ginekologa potwierdzić ciążę (drugą), to ją pani 'doktor' też potraktowała mądrościami, że w TYM wieku to już się powoli na wnuki czeka, a nie robi sobie kłopot kolejną ciążą. Było to ledwo 6 lat temu, także to nie jakaś zapyziała przeszłość.
A jak ja urodziłam w wieku 38 lat, to też mnie w szpitalu traktowali per noga, wszystkie zgłaszane przeze mnie problemy tłumacząc wyłącznie wiekiem. O losie ile ja się nasłuchałam 'No ale co pani by chciała w tym wieku? Lepiej nie będzie' - kiedy były problemy z laktacją, 'No niestety, dwadzieścia lat wcześniej by nie było tego problemu' - słabo goiło mi się nacięcie itd. itp. Szpital w Bydgoszczy więc też nie jakaś zapadła pipidówa. Ale mentalność tych ludzi....miazga. Jedna położna była najlepsza. Jakoś w wieku mojej matki, czyli okolice 60tki i potrafiła do mnie wyskoczyć z tekstem w stylu 'no w czasach naszej młodości, to było inaczej' Ja się w życiu tak nie naripostowałam jak ten tydzień w szpitalu po porodzie.
Powiedziałam sobie, że w życiu już nie skorzystam z polskiej tzw. na wyrost - opieki medycznej - jak chodzi o moje ginekologiczne sprawy. To jest jakaś dzicz, a nie medycyna. Wieczne ocenianie i pouczanie. Na każdym kroku. Traktowanie dorosłej kobiety jak niedorozwiniętej kretynki. Żenujące po prostu.

[Linka25]

[1=a240a5cdc9601fd61cd3ffc 006c0fc885123340f_657b970 2b0d25;88560941]To jest nienormalne. Ludzie tak długo nie żyją, a co dopiero mówić o seksie.

No ale jak moja siostra w wieku 37 lat poszła do ginekologa potwierdzić ciążę (drugą), to ją pani 'doktor' też potraktowała mądrościami, że w TYM wieku to już się powoli na wnuki czeka, a nie robi sobie kłopot kolejną ciążą. Było to ledwo 6 lat temu, także to nie jakaś zapyziała przeszłość.
A jak ja urodziłam w wieku 38 lat, to też mnie w szpitalu traktowali per noga, wszystkie zgłaszane przeze mnie problemy tłumacząc wyłącznie wiekiem. O losie ile ja się nasłuchałam 'No ale co pani by chciała w tym wieku? Lepiej nie będzie' - kiedy były problemy z laktacją, 'No niestety, dwadzieścia lat wcześniej by nie było tego problemu' - słabo goiło mi się nacięcie itd. itp. Szpital w Bydgoszczy więc też nie jakaś zapadła pipidówa. Ale mentalność tych ludzi....miazga.
Powiedziałam sobie, że w życiu już nie skorzystam z polskiej tzw. na wyrost - opieki medycznej - jak chodzi o moje ginekologiczne sprawy. To jest jakaś dzicz, a nie medycyna. Wieczne ocenianie i pouczanie. Na każdym kroku. Traktowanie dorosłej kobiety jak niedorozwiniętej kretynki. MASAKRA.[/QUOTE]ja nie usłyszałam ani jednego niemilego komentarza, chociaz urodziłam nie tak późno bo w wieku 37 l.
wręcz przeciwnie, oboje moich najbliższych lekarzy kilka razy wspomniało że to ciągle wcześnie

raz tylko, na samym początku ciąży, gdy robiłam usg ginekologiczne (jeszcze nie wiedziałam o ciąży, to mógł być 1-2 tydzien) inny lekarz zapytał mnie czy planuję drugie dziecko i na moją twierdzącą odpowiedź powiedzial: to proszę się spieszyć. Nie miało to związku z wynikiem badania bo sam powiedział że wszystko jest bardzo dobrze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez Linka25

ja nie usłyszałam ani jednego niemilego komentarza, chociaz urodziłam nie tak późno bo w wieku 37 l.
wręcz przeciwnie, oboje moich najbliższych lekarzy kilka razy wspomniało że to ciągle wcześnie

raz tylko, na samym początku ciąży, gdy robiłam usg ginekologiczne (jeszcze nie wiedziałam o ciąży, to mógł być 1-2 tydzien) inny lekarz zapytał mnie czy planuję drugie dziecko i na moją twierdzącą odpowiedź powiedzial: to proszę się spieszyć. Nie miało to związku z wynikiem badania bo sam powiedział że wszystko jest bardzo dobrze.

Fajnie miałaś. Też spotkałam kilka normalnie się zachowujących lekarzy i osób z personelu, nie mówię, że nie.
Ale jednak sam fakt, że trzeba było rozkręcić gigantyczną akcję pod wezwaniem 'rodzić po ludzku', żeby w ogóle zaczęto traktować kobiety jak ludzi na porodówkach, o czymś świadczy.
Niedawno zresztą - kilka lat temu - czytałam raport tej fundacji o tym jak sytuacja wygląda teraz i cóż - dalej nie było różowo.
https://tvn24.pl/polska/porodowki-w-...972419-2287625

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Linka25

Antykoncepcja hormonalna nie oszczędza jajeczek w tym sensie że opoznia wystąpienie menopauzy czy utratę płodności. Niestety tak to nie działa. Tu cytat:

https://pytania.abczdrowie.pl/pytani...iaja-menopauze

Niestety doustna antykoncepcja nie opóźnia klimakterium pomimo iż teoretycznie zmniejsza ilość "zużytych" komórek jajowych.
(...)

Ale jednak oszczędza rezerwę jajnikową:
https://parenting.pl/4-najczesciej-z...da-ginekolog/5

O opóźnianiu menopauzy nie pisałam, chociaż osobiście wierzę że może jednak nieznacznie przedłużyć płodność.

[Linka25]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ale jednak oszczędza rezerwę jajnikową:
https://parenting.pl/4-najczesciej-z...da-ginekolog/5

O opóźnianiu menopauzy nie pisałam, chociaż osobiście wierzę że może jednak nieznacznie przedłużyć płodność.

ja czytałam w kilku miejscach że to praktycznie bez znaczenia dla plodnosci

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Melissa86]

Cześć dziewczyny

Jeśli mogę zapytać, to jak długo starałyście się o pierwsze dziecko, mając 35 lat?
Jaką miałyście rezerwę jajnikową AMH (o ile badałyście)?

[bonnie_j]

Napisane przez Linka25

Antykoncepcja hormonalna nie oszczędza jajeczek w tym sensie że opoznia wystąpienie menopauzy czy utratę płodności. Niestety tak to nie działa. Tu cytat:

https://pytania.abczdrowie.pl/pytani...iaja-menopauze

Niestety doustna antykoncepcja nie opóźnia klimakterium pomimo iż teoretycznie zmniejsza ilość "zużytych" komórek jajowych. Za menopauzę odpowiedzialne jest jednak przede wszystkim wygaśnięcie czynności hormonalnej jajników, a to zjawisko nie jest hamowane przez antykoncepcję.

Ale jest coś w tym co piszesz, to krotkotrwaty efekt po odstawieniu.

https://mamaginekolog.pl/prawda-mity...i-hormonalnej/

Co do samych pierwszych kilku miesięcy od czasu odstawienia antykoncepcji to sprawa płodności może być bardzo różna – wręcz przechodzi ze skrajności w skrajność. U pewnej grupy kobiet – istnieje coś takiego jak „przejściowa amenorrhea” po stosowaniu AH – mówiąc wprost kobieta może nie miesiączkować lub bardzo nieregularnie miesiączkować – okres ten może trwać do pół roku i tak długo nie stanowi dla nas lekarzy niczego niepokojącego.
Z drugiej strony mamy grupę kobiet, która po odstawieniu AH bardzo szybko dostaje owulacji – i to z obu jajników! U tej grupy kobiet jest zatem zwiększona płodność w okresie zaraz pod odstawieniu AH i co więcej jest zwiększone ryzyko (szanse) na ciąże mnogie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jasne, że nie. Po odstawieniu hormonów nie miałam własnego okresu przez rok. Staraliśmy się z mężem o pierwszego malucha i nie powiem bardzo mnie to wszystko martwiło. Lekarze nie brali pod uwagę, że to od tabletek tylko mówili, że mam pcos i już. Tak mam obraz jajników jak przy pco, ale nie mam pcos. Tylko takie rozwiązanie i odpowiedz były najłatwiejsze więc na co się wysilać. Jak okres wrócił i zanim zdążyłam się wybrać do kliniki leczenia niepłodności zaszłam w ciążę w 3 moim własnym cyklu. Moje pierwsze urodziłam mając prawie 32 lata. Teraz jestem w drugiej ciąży. Zaszłam od pierwszego "strzału" a w tym roku kończę 35 lat.
Uważam, że każdy powinien się starać o dzieci kiedy uważa, że jest gotowy. I "późne" rodzicielstwo jest normalne i sensowne. Ja zawsze myślałam, że muszę mieć stabilną sytuację zawodową, że jak coś to jestem w stanie sama utrzymać dom i rodzinę.
I prawda, że znaczna większość kobiet które miały dzieci młodo nie radzi sobie w życiu zawodowym i często jest po rozwodzie.
Jeśli idzie o siły. To jest ich tyle samo. Tylko inaczej podchodzisz do życia i masz inne potrzeby. Po 20stce chcesz chodzić na imprezy a po 30stce wolisz spędzać czas z mężem oglądając film.
Ja jeszcze myślę o trzecim dziecku. Chce się wyrobić do 40stki. Jak będzie zobaczymy ale nie widzę problemu. Lekarze też mi nic nie mówią.
A niestety problemy z zajściem w ciążę można mieć w każdym wieku, ale też może być tak że nawet po 40stce ich nie będzie. Kwestia bardzo indywidualna. I zwykle to się dopiero okaże jak zaczynasz starania 🤷


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mairi]

Mam 41 lat i jestem w szóstym miesiącu. Staraliśmy się przez cztery lata- jak zaczęliśmy miałam 37. Daliśmy sobie rok a potem badania, lekarze itp. Co mnie bardzo irytowało to wszyscy lekarze u których byliśmy automatycznie zakładali, że to ja nie mogę zajść w ciążę a tu z badań wychodziło, że raczej kwestie po stronie partnera. Była przymiarka do invitro (ale zraziliśmy się do kliniki bo po pierwsze brudno tam było a po drugie jak na taśmie produkcyjnej), zaczęliśmy szukać innego lekarza, pandemia, do super polecanego lekarza trafiliśmy finalnie w październiku ubiegłego roku. W noc po wizycie zmajstrowaliśmy małego całkowicie naturalnie

Co do energii i stanu zdrowia- ja generalnie jestem w fatalnym stanie, choruję na dystrofię mięśniową (jeszcze chodzę o własnych siłach, ale raczej słabo). A tu niespodzianka- ciążę przechodzę super, zwymiotowałam raz, odmłodniałam jakieś 10 lat (przestały mi siwe włosy wyrastać nawet), zero zmarszczek, napływ energii. Nawet od sześciu miesięcy jestem w stanie funkcjonować bez leków przeciwbólowych, które zażywałam regularnie. Zobaczymy jak będzie dalej, ale na razie nie jest źle.

No i faktycznie, jesteśmy już odrobieni, kariery rozkręcone, nianię zatrudnimy do pomocy, jesteśmy w stanie zapłacić za wszelkie badania, itp. To jednak daje duży spokój ducha


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magdamarysia84]

Cześć
W tym roku skończę 37 lat i za kilka miesięcy chcemy z mężem zacząć starać się o dziecko. Musimy jeszcze trochę ustabilizować nasze życie, mąż zawodowe, ja natomiast jestem na studiach podyplomowych, które wiążą się z wysiłkiem fizycznym i bałabym się, że ciąża uniemożliwi mi uczestnictwo w zajęciach, bo przecież nie zawsze można ten wysiłek wykonywać, jak coś źle się dzieje w ciąży, a nikt nie zagwarantuje, że u mnie będzie ok.
Trochę się obawiam ciąży, ale nie ze względu na mój wiek, tylko dlatego, że bardzo jestem przyzwyczajona do wygodnego trybu życia i będzie ciężko mi się przestawić na inny tryb. Kiedyś w ogóle myślałam, że nie chcę mieć dzieci, ale zmieniło mi się, jak poznałam mojego męża i coraz częściej myślę o dziecku, zaczęłam zwracać uwagę na cudze dzieci, czytać, interesować się itd.
W kwestii wieku, to trochę boję się głupich komentarzy lekarzy na ten temat. Niestety w Polsce takie kobiety bywają traktowane przez personal medyczny jak stare baby, które mają jakieś fanaberie czy coś w tym stylu...
Na szczęście moi lekarze (leczę kilka jednostek chorobowych), na wieść o planowanej ciąży reagują bardzo pozytywnie.
O ewentualnych problemach z zajciem w ciążę nie myślę. Po prostu będziemy się starać, a ewentualne problemy będziemy starać się rozwiązać później, jak przez dłuższy czas się nie uda. Wykluczamy jednak in vitro. Mąż jest przeciwny ze względu na swoje poglądy, ja natomiast nie chciałabym przechodzić tej procedury, więc ta metoda zdecydowanie odpada, choć ogólnie uważam, że in vitro to błogosławieństwo dla wielu par.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ateris]

Napisane przez magdamarysia84

Cześć
W tym roku skończę 37 lat i za kilka miesięcy chcemy z mężem zacząć starać się o dziecko. Musimy jeszcze trochę ustabilizować nasze życie, mąż zawodowe, ja natomiast jestem na studiach podyplomowych, które wiążą się z wysiłkiem fizycznym i bałabym się, że ciąża uniemożliwi mi uczestnictwo w zajęciach, bo przecież nie zawsze można ten wysiłek wykonywać, jak coś źle się dzieje w ciąży, a nikt nie zagwarantuje, że u mnie będzie ok.
Trochę się obawiam ciąży, ale nie ze względu na mój wiek, tylko dlatego, że bardzo jestem przyzwyczajona do wygodnego trybu życia i będzie ciężko mi się przestawić na inny tryb. Kiedyś w ogóle myślałam, że nie chcę mieć dzieci, ale zmieniło mi się, jak poznałam mojego męża i coraz częściej myślę o dziecku, zaczęłam zwracać uwagę na cudze dzieci, czytać, interesować się itd.
W kwestii wieku, to trochę boję się głupich komentarzy lekarzy na ten temat. Niestety w Polsce takie kobiety bywają traktowane przez personal medyczny jak stare baby, które mają jakieś fanaberie czy coś w tym stylu...
Na szczęście moi lekarze (leczę kilka jednostek chorobowych), na wieść o planowanej ciąży reagują bardzo pozytywnie.
O ewentualnych problemach z zajciem w ciążę nie myślę. Po prostu będziemy się starać, a ewentualne problemy będziemy starać się rozwiązać później, jak przez dłuższy czas się nie uda. Wykluczamy jednak in vitro. Mąż jest przeciwny ze względu na swoje poglądy, ja natomiast nie chciałabym przechodzić tej procedury, więc ta metoda zdecydowanie odpada, choć ogólnie uważam, że in vitro to błogosławieństwo dla wielu par.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam 33 lata i też nigdy nie chciałam mieć dzieci. Myślę o tym dopiero odkąd jestem z obecnym parterem. Też boję się utraty wygodnego życia. Odkładam tą decyzję jeszcze na za 2 lata. Chociaż mam obawy czy to aby nie będzie już za późno. Jednak patrząc po tym wątku chyba nie ma się czego obawiać jeśli chodzi o wiek..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magdamarysia84]

Napisane przez ateris

Ja mam 33 lata i też nigdy nie chciałam mieć dzieci. Myślę o tym dopiero odkąd jestem z obecnym parterem. Też boję się utraty wygodnego życia. Odkładam tą decyzję jeszcze na za 2 lata. Chociaż mam obawy czy to aby nie będzie już za późno. Jednak patrząc po tym wątku chyba nie ma się czego obawiać jeśli chodzi o wiek..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No ja już nic nie odkładam, tylko te kilka miesięcy, max do września, bo wtedy najpóźniej będę miała egzamin końcowy na studiach. Jeśli dobrze pójdzie, to w wieku 38 lat zostanę mamą, ale może się zdarzyć, że będzie to później, bo wiadomo, że to nie zawsze jest "stoliczku nakryj się".
U mnie jest jeszcze taka kwestia, że ja biorę leki, których nie wolno stosować w ciąży i będę musiała je odstawić przed rozpoczęciem starań. Dużo będzie zależało od mojego samopoczucia bez leków...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ingrid80]

Napisane przez mairi

Mam 41 lat i jestem w szóstym miesiącu. Staraliśmy się przez cztery lata- jak zaczęliśmy miałam 37. Daliśmy sobie rok a potem badania, lekarze itp. Co mnie bardzo irytowało to wszyscy lekarze u których byliśmy automatycznie zakładali, że to ja nie mogę zajść w ciążę a tu z badań wychodziło, że raczej kwestie po stronie partnera. Była przymiarka do invitro (ale zraziliśmy się do kliniki bo po pierwsze brudno tam było a po drugie jak na taśmie produkcyjnej), zaczęliśmy szukać innego lekarza, pandemia, do super polecanego lekarza trafiliśmy finalnie w październiku ubiegłego roku. W noc po wizycie zmajstrowaliśmy małego całkowicie naturalnie

Co do energii i stanu zdrowia- ja generalnie jestem w fatalnym stanie, choruję na dystrofię mięśniową (jeszcze chodzę o własnych siłach, ale raczej słabo). A tu niespodzianka- ciążę przechodzę super, zwymiotowałam raz, odmłodniałam jakieś 10 lat (przestały mi siwe włosy wyrastać nawet), zero zmarszczek, napływ energii. Nawet od sześciu miesięcy jestem w stanie funkcjonować bez leków przeciwbólowych, które zażywałam regularnie. Zobaczymy jak będzie dalej, ale na razie nie jest źle.

No i faktycznie, jesteśmy już odrobieni, kariery rozkręcone, nianię zatrudnimy do pomocy, jesteśmy w stanie zapłacić za wszelkie badania, itp. To jednak daje duży spokój ducha


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Czy Twoja dystrofia jest dziedziczna?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ateris]

Napisane przez magdamarysia84

No ja już nic nie odkładam, tylko te kilka miesięcy, max do września, bo wtedy najpóźniej będę miała egzamin końcowy na studiach. Jeśli dobrze pójdzie, to w wieku 38 lat zostanę mamą, ale może się zdarzyć, że będzie to później, bo wiadomo, że to nie zawsze jest "stoliczku nakryj się".
U mnie jest jeszcze taka kwestia, że ja biorę leki, których nie wolno stosować w ciąży i będę musiała je odstawić przed rozpoczęciem starań. Dużo będzie zależało od mojego samopoczucia bez leków...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No to już w sumie niedługo startujesz. Powodzenia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magdamarysia84]

Napisane przez ateris

No to już w sumie niedługo startujesz. Powodzenia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak Dłużej nie ma co zwlekać. Młodsza już nie będę Do tego mam PCOS, więc może być różnie, choć moja endo twierdzi, że nie widzi przeciwskazań i jej zdaniem nie powinnam mieć większych problemów.

Bratowa męża wczoraj urodziła córeczkę i ja rozpływam się teraz nad jej zdjęciami. Mój brat ma 10-miesięcznego synka i też go uwielbiam. Coraz bardziej ciągnie mnie do dzieci, aż sama jestem w szoku, bo kiedyś ich nie znosiłam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ateris]

Napisane przez magdamarysia84

Tak Dłużej nie ma co zwlekać. Młodsza już nie będę Do tego mam PCOS, więc może być różnie, choć moja endo twierdzi, że nie widzi przeciwskazań i jej zdaniem nie powinnam mieć większych problemów.

Bratowa męża wczoraj urodziła córeczkę i ja rozpływam się teraz nad jej zdjęciami. Mój brat ma 10-miesięcznego synka i też go uwielbiam. Coraz bardziej ciągnie mnie do dzieci, aż sama jestem w szoku, bo kiedyś ich nie znosiłam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie tak coś walnęło w sumie w zeszłym roku, więc 32 lata powiedzmy żyłam w przekonaniu, że dzieci nigdy w życiu Nadal mam pewne wątpliwości, ale też mam wrażenie, że jak nie spróbuję to coś fajnego mnie ominie. Ale też mam tak, że jak nie wyjdzie, to też tragedii nie będzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz