Szampan dla dzieci

[201711281320]

Napisane przez Miramej

Wiesz co? Nie wiem, czy słusznie, bo to tylko internet w końcu, ale wydaje mi się, że jesteś złośliwa w tym poście w stosunku do mnie. Jestem po prostu zła, bo uważam, że mogłaby w takiej sprawie do mnie zadzwonić i zapytać. Powiedziałabym jej wcześniej, jakie mam zdanie, ale się nie spodziewałam. I nie chodzi o listę rzeczy, które moje dziecko może jeść i pić, bo oddając jej pod opiekę dziecko przyjmuję też to, że będzie je karmiła po swojemu, chodzi mi konkretnie o tego szampana.

Wiesz co może być tak, że Twoja teściowa po prostu nie powiązała tego szampana ze słodyczami,o których już jej wcześniej wspominałaś.
O tym ,że ten napój to substytut alkoholu i nie jest to zbyt wychowawcze też mogła nie pomyśleć.

Moi teściowie na urodziny mojej córki przywieźli dzieciom po butli piccolo, również bez jakiejkolwiek konsultacji ze mną. Przyznam, że trochę mnie to rozzłościło ale ugryzłam się w język... Myślę, że też nie widzieli w tym nic złego (hmm, a moja teściowa jest nauczycielką w przedszkolu ).
Dzieci nie wiedziały co to i powiedziałam im , że to taki napój gazowany ze strzelającym korkiem. Bardzo im się to spodobało. Nie pili jakoś chętnie.
Nawet nie wiem czy oni mają świadomość tego, że jest to taki alkohol na niby, bo raczej prawdziwego szampana nigdy nie widzieli.

Co do alkoholu i uświadamiania dzieci to myślę, że niejedna sytuacja się trafi w naszym kraju, z której wyniknie rozmowa. U nas to był widok pijanego w sztok mężczyzny z genitaliami na wierzchu zataczającego się obok sklepu . Kiedyś też o mało nie wpadł mi pod koła facet idący poboczem, kiedy jechałam z dziećmi.
Myślę, że dzieci swoje zdanie na temat alkoholu mają i doskonale rozumieją czym grozi jego nadużywanie.
Dodam, że też niejednokrotnie widzieli mnie wieczorem przy lampce wina czy tatę przy piwie.

Napisane przez Courtney_

Czy teściowa znała wcześniej twoje zdanie na temat tego Pikolo? Bo jeśli nie, to ja się nie dziwię, ze nie wpadła na pomysł spytać ciebie o zdanie. Ona widocznie nie widzi w tym powiązania do alkoholu. Ja w sumie też nie. Dla wielu dzieci jest to po prostu zwykły napój, który fajnie strzela jak się go otwiera.

Napisane przez Miramej

Zgodzę się z jednym - też uważam, że nie chciała źle. Tyle, że zawsze słyszę ten argument, mimo, że wie, co i jak. Na przykład wie, że unikamy tych gorszych słodyczy, oblepiających zęby i składających się z samych prawie E, kupuje, wręcza mojemu dziecku i mówi "Wiem, że mama nie lubi, jak jesz takie rzeczy, ale to takie smaczne, idź spytaj i zjesz, jeśli Ci pozwoli". Potem, gdy z nią rozmawiamy, mówi "Wiem, wiem, ale chciałam dobrze"

To faktycznie przegięcie...

Ja na Twoim miejscu bym przymknęła oko na tego szampana i pozwoliła wypić dziecku z normalnej szklanki, a babci gdzieś z boku bym powiedziała, że uważasz, że dawanie dziecku substytutu alkoholu jest wg. Ciebie niewychowawcze.

[wika82]

Miramej, co w końcu zrobiłaś?

[Miramej]

Jeszcze przed przyjazdem zadzwoniłam do teściowej powiedzieć, że nie podoba mi się pomysł tego szampana dla dziecka. OK, ona nie wiedziała, nie pomyślała, mam rację. I może nawet syn nie będzie chciał, bo zapomni. Pozytywnie nastawiona przyjeżdżam, a tam na tacce szampanik + kieliszki, wchodzę, dziecko do mnie - mamo, mogę wypić? Bo to nie jest taki szampan z alkoholem, jak dla dorosłych, to taki niby-szampan, specjalnie dla dzieci. Ma fajne bąble i strzela przy otwieraniu.
Pozwoliłam wypić (babcia nie doczekała do północy, szampan nie miał strzelającego korka), dzisiaj powiedziałam synowi (w obecności babci), że nie będziemy tego powtarzać. Wyjaśniłam, że babcia nie zapytała nas o zdanie, alkohol jest dla dorosłych, a naszym zdaniem udawanie przez dzieci, że piją alkohol nie jest do niczego potrzebne.
Ale ręce mi opadły do kolan

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Moim zdaniem sama kwestia czy to był szampan czy cokolwiek innego jest tu chyba najmniej problematyczna. Tylko ze babcia problemu nie widzi. Mam to samo, wręcz jestem uważana w niektórych kwestiach za dziwaka i że odbieram dziecku jakąś tam przyjemność (a je jak wiadomo do wielkich ortodoksów w sprawie jedzenia nie należę)..

[pani-jesień]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53969547]Moim zdaniem sama kwestia czy to był szampan czy cokolwiek innego jest tu chyba najmniej problematyczna. Tylko ze babcia problemu nie widzi. Mam to samo, wręcz jestem uważana w niektórych kwestiach za dziwaka i że odbieram dziecku jakąś tam przyjemność (a je jak wiadomo do wielkich ortodoksów w sprawie jedzenia nie należę)..[/QUOTE]

Nie można zmusić kogoś, żeby myślał tak jak my. Pół biedy, jeśli ktoś bierze pod uwagę nasze zdanie, gorzej, jeśli ma je w nosie i robi po swojemu, mimo próśb.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez pani-jesień

Nie można zmusić kogoś, żeby myślał tak jak my. Pół biedy, jeśli ktoś bierze pod uwagę nasze zdanie, gorzej, jeśli ma je w nosie i robi po swojemu, mimo próśb.

Wiem, dlatego ja w pewnych kwestiach (gdy są to dobre rady) nie wchodzę w dyskusję, w pewnych odpuszczam (gdy wiem, że się krzywda nie dzieje), ale w innych proszę, żeby dana osoba robiła tak, jak ja chcę (ale głównie dotyczy to sposobu mówienia do A.).

[ajah]

Napisane przez Miramej

Jeszcze przed przyjazdem zadzwoniłam do teściowej powiedzieć, że nie podoba mi się pomysł tego szampana dla dziecka. OK, ona nie wiedziała, nie pomyślała, mam rację. I może nawet syn nie będzie chciał, bo zapomni. Pozytywnie nastawiona przyjeżdżam, a tam na tacce szampanik + kieliszki, wchodzę, dziecko do mnie - mamo, mogę wypić? Bo to nie jest taki szampan z alkoholem, jak dla dorosłych, to taki niby-szampan, specjalnie dla dzieci. Ma fajne bąble i strzela przy otwieraniu.
Pozwoliłam wypić (babcia nie doczekała do północy, szampan nie miał strzelającego korka), dzisiaj powiedziałam synowi (w obecności babci), że nie będziemy tego powtarzać. Wyjaśniłam, że babcia nie zapytała nas o zdanie, alkohol jest dla dorosłych, a naszym zdaniem udawanie przez dzieci, że piją alkohol nie jest do niczego potrzebne.
Ale ręce mi opadły do kolan

współczuję. Z drugiej strony myślę, że świetnie sprawę załatwiłaś. Dziecko ma jasność sytuacji, a babcia nie będzie mogła udawać, ze ona czegoś nie zrozumiała czy dziecko coś przekręciło.
[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53969700]Wiem, dlatego ja w pewnych kwestiach (gdy są to dobre rady) nie wchodzę w dyskusję, w pewnych odpuszczam (gdy wiem, że się krzywda nie dzieje), ale w innych proszę, żeby dana osoba robiła tak, jak ja chcę (ale głównie dotyczy to sposobu mówienia do A.).[/QUOTE]

masz na myśli seplenienie czy coś innego ?

[pani-jesień]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53969700]Wiem, dlatego ja w pewnych kwestiach (gdy są to dobre rady) nie wchodzę w dyskusję, w pewnych odpuszczam (gdy wiem, że się krzywda nie dzieje), ale w innych proszę, żeby dana osoba robiła tak, jak ja chcę (ale głównie dotyczy to sposobu mówienia do A.).[/QUOTE]

U nas jest podobnie. I też zwracam głównie uwagę na sposób mówienia do synka.

[Miramej]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53969547]Moim zdaniem sama kwestia czy to był szampan czy cokolwiek innego jest tu chyba najmniej problematyczna. Tylko ze babcia problemu nie widzi. Mam to samo, wręcz jestem uważana w niektórych kwestiach za dziwaka i że odbieram dziecku jakąś tam przyjemność (a je jak wiadomo do wielkich ortodoksów w sprawie jedzenia nie należę)..[/QUOTE]

No właśnie, ja już kiedyś usłyszałam pytanie, czy moje dziecko nie może jeść słodyczy jak inne normalne dzieci i być po prostu szczęśliwe?
Ja też ortodoksem nie jestem, byłam, jak syn był młodszy, u mnie z wiekiem to się zluzowało, ale staram się wybierać zdrowsze odpowiedniki, gdy mam taką możliwość. Wolę więc marchewkę z ogródka teścia, a moja teściowa z warzywniaka, bo ta druga jest ładna

Napisane przez pani-jesień

Nie można zmusić kogoś, żeby myślał tak jak my. Pół biedy, jeśli ktoś bierze pod uwagę nasze zdanie, gorzej, jeśli ma je w nosie i robi po swojemu, mimo próśb.

Moja teściowa kiedyś wspaniałomyślnie stwierdziła, że w zasadzie nie ma mi nic do zarzucenia w kwestii dziecka, tylko właśnie żywienie. Bo jest za chudy i dostaje za mało słodyczy.

Myślałam dziś o tym wszystkim i naprawdę jedzenie to jest główny temat, gdzie nie możemy dojść do porozumienia. Są mniejsze zgrzyty, ale no właśnie, tylko zgrzyty, nie wszystkie są istotne. Ale moi teściowie nie protestują, gdy musieli być z synem przy zasypianiu, nie było żadnych komentarzy, wstawali w nocy, żeby sprawdzić, czy mu nie zimno itd. Więc chcą dobrze, kochają go, tylko to jedzenie. Teraz jestem o tyle spokojniejsza, że syn potrafi wprost powiedzieć, żeby babcia słuchała, co on do niej mówi. Ale babcia pomysłów ma wiele

[pani-jesień]

Napisane przez Miramej

No właśnie, ja już kiedyś usłyszałam pytanie, czy moje dziecko nie może jeść słodyczy jak inne normalne dzieci i być po prostu szczęśliwe?
Ja też ortodoksem nie jestem, byłam, jak syn był młodszy, u mnie z wiekiem to się zluzowało, ale staram się wybierać zdrowsze odpowiedniki, gdy mam taką możliwość. Wolę więc marchewkę z ogródka teścia, a moja teściowa z warzywniaka, bo ta druga jest ładna



Moja teściowa kiedyś wspaniałomyślnie stwierdziła, że w zasadzie nie ma mi nic do zarzucenia w kwestii dziecka, tylko właśnie żywienie. Bo jest za chudy i dostaje za mało słodyczy.

Myślałam dziś o tym wszystkim i naprawdę jedzenie to jest główny temat, gdzie nie możemy dojść do porozumienia. Są mniejsze zgrzyty, ale no właśnie, tylko zgrzyty, nie wszystkie są istotne. Ale moi teściowie nie protestują, gdy musieli być z synem przy zasypianiu, nie było żadnych komentarzy, wstawali w nocy, żeby sprawdzić, czy mu nie zimno itd. Więc chcą dobrze, kochają go, tylko to jedzenie. Teraz jestem o tyle spokojniejsza, że syn potrafi wprost powiedzieć, żeby babcia słuchała, co on do niej mówi. Ale babcia pomysłów ma wiele

Co niektórzy mają z tymi słodyczami, to ja nie wiem U nas, na szczęście, nie ma tego problemu, mój tato jest stomatologiem, więc wiadomo A teściowie też nasze zdanie w tej kwestii szanują.
Swoją drogą, chudzina od słodyczy nie przytyje, wiem po sobie

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez ajah

współczuję. Z drugiej strony myślę, że świetnie sprawę załatwiłaś. Dziecko ma jasność sytuacji, a babcia nie będzie mogła udawać, ze ona czegoś nie zrozumiała czy dziecko coś przekręciło.


masz na myśli seplenienie czy coś innego ?

Nie, raczej chodzi o konkretne teksty, ktore uważam za szkodliwe dla dziecka. Przykładów na szybko nie podam, bo na szczęście nie zdarza się to często, ale czasami TZ czy moja mama z czymś wypalą, ale ja od razu proszę (na boku) , żeby tak nie mówić, bo Artur wie/rozumie coś tam i raczej nie ma z żadnej strony większej dyskusji.

---------- Dopisano o 21:16 ---------- Poprzedni post napisano o 21:15 ----------

Napisane przez pani-jesień

Co niektórzy mają z tymi słodyczami, to ja nie wiem U nas, na szczęście, nie ma tego problemu, mój tato jest stomatologiem, więc wiadomo A teściowie też nasze zdanie w tej kwestii szanują.
Swoją drogą, chudzina od słodyczy nie przytyje, wiem po sobie

No wszyscy dorośli chyba oceniają po sobie, że od słodyczy się tyje :P

[pani-jesień]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53969899]Nie, raczej chodzi o konkretne teksty, ktore uważam za szkodliwe dla dziecka. Przykładów na szybko nie podam, bo na szczęście nie zdarza się to często, ale czasami TZ czy moja mama z czymś wypalą, ale ja od razu proszę (na boku) , żeby tak nie mówić, bo Artur wie/rozumie coś tam i raczej nie ma z żadnej strony większej dyskusji.[/QUOTE]

Identyko u nas. To są teksty typu "nie płacz, nic się nie stało, jesteś mężczyzną, przestań płakać", "chodź do mnie, nie bój się, tchórzu" itd. Telepie mną, jak ktoś tak mówi, nie toleruję takich słów.

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

Nie można zmusić kogoś, żeby myślał tak jak my. Pół biedy, jeśli ktoś bierze pod uwagę nasze zdanie, gorzej, jeśli ma je w nosie i robi po swojemu, mimo próśb.

Właśnie.
Przez telefon rozumie i przyjmuje do wiadomości, a potem aranżuje taką sytuację z dzieckiem, że każde wyjście jest złe.
Ja bym dostała szału.

---------- Dopisano o 21:23 ---------- Poprzedni post napisano o 21:20 ----------

Napisane przez pani-jesień

Identyko u nas. To są teksty typu "nie płacz, nic się nie stało, jesteś mężczyzną, przestań płakać", "chodź do mnie, nie bój się, tchórzu" itd. Telepie mną, jak ktoś tak mówi, nie toleruję takich słów.

Jak słyszę: "nic się nie stało", to mam ochotę trzasnąć po głupim łbie.
No, naprawdę..

[Miramej]

Napisane przez ajah

współczuję. Z drugiej strony myślę, że świetnie sprawę załatwiłaś. Dziecko ma jasność sytuacji, a babcia nie będzie mogła udawać, ze ona czegoś nie zrozumiała czy dziecko coś przekręciło.

Oby tak było.

Napisane przez pani-jesień

Co niektórzy mają z tymi słodyczami, to ja nie wiem U nas, na szczęście, nie ma tego problemu, mój tato jest stomatologiem, więc wiadomo A teściowie też nasze zdanie w tej kwestii szanują.
Swoją drogą, chudzina od słodyczy nie przytyje, wiem po sobie

A najlepsze jest, jak teściowa mi mówi, że jej dzieci jadły tyle słodyczy, ile chciały i co? Nic im nie zaszkodziło. Tyle, że mój mąż ma w prawie każdym zębie plombę i od słodyczy do dziś nie stroni

Napisane przez pani-jesień

Identyko u nas. To są teksty typu "nie płacz, nic się nie stało, jesteś mężczyzną, przestań płakać", "chodź do mnie, nie bój się, tchórzu" itd. Telepie mną, jak ktoś tak mówi, nie toleruję takich słów.

Też muszę czasem coś prostować, ale nie aż takie dosadne. Bardziej tłumaczę, że dziecko ma prawo sobie popłakać, jeśli przeżywa jakąś stratę i nie trzeba udawać, że nic się nie stało i odwracać uwagi, że wie lepiej, czy mu zimno, czy ciepło, że nie trzeba go wyręczać, bo świetnie sobie radzi itd.

[pani-jesień]

Napisane przez Miramej

Oby tak było.



A najlepsze jest, jak teściowa mi mówi, że jej dzieci jadły tyle słodyczy, ile chciały i co? Nic im nie zaszkodziło. Tyle, że mój mąż ma w prawie każdym zębie plombę i od słodyczy do dziś nie stroni



Też muszę czasem coś prostować, ale nie aż takie dosadne. Bardziej tłumaczę, że dziecko ma prawo sobie popłakać, jeśli przeżywa jakąś stratę i nie trzeba udawać, że nic się nie stało i odwracać uwagi, że wie lepiej, czy mu zimno, czy ciepło, że nie trzeba go wyręczać, bo świetnie sobie radzi itd.

Z tym płaczem to nawet obcy ludzie na ulicy potrafią wyskoczyć

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

Z tym płaczem to nawet obcy ludzie na ulicy potrafią wyskoczyć

Nie spotkałam się z tym.. jeszcze. :P

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez pani-jesień

Z tym płaczem to nawet obcy ludzie na ulicy potrafią wyskoczyć

Nawet mi nie mów. Byliśmy w wigilię przelotem w Tesco, nie było tam tego, czego szukałam, ale Artek coś wypatrzył i zrobił mega histerię. W ciągu 10 minut na ulicy zaczepiło nas dwóch starszych panów z tekstem: to teraz pójdziesz ze mną.. Ja nie wiem, o co chodzi tym ludziom. Mnie by do głowy nie przyszło tak mówić do obcego dziecka..

[pani-jesień]

Napisane przez wika82

Nie spotkałam się z tym.. jeszcze. :P

My jesteśmy dość często zaczepiani Zagadują młodego, biją mu brawo, każą przestać płakać, jeśli akurat płacze, podają mu rękę (na szczęście synek jest mądry i nie podaje ). A mnie szlag trafia.

[wika82]

Ja jeszcze oprócz zwracania się do dziecka nie toleruję jak teściowie, (niestety / na szczęście, w moim otoczeniu tylko oni się tak zachowują), brzydko się do siebie zwracają, w sensie teść tyra teściową. Teksty: "cicho bądź, bredzisz" i inne takie. Teściowa potrafi powiedzieć np. "te downy".
Po prostu szlag mnie trafia na taki prymitywizm.
Igi ma 19 miesięcy i póki co, nic nie mówię, ale chyba od następnego spotkania po każdym takim wyskoku zacznę mu mówić głośno coś w stylu: "nie słuchaj kochanie, babcia / dziadek mówi bardzo brzydko, do nikogo nie można mówić w ten sposób".
Innego pomysłu mi brakuje. Nie zrozumieją jak im się zwróci uwagę.

[pani-jesień]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53970111]Nawet mi nie mów. Byliśmy w wigilię przelotem w Tesco, nie było tam tego, czego szukałam, ale Artek coś wypatrzył i zrobił mega histerię. W ciągu 10 minut na ulicy zaczepiło nas dwóch starszych panów z tekstem: to teraz pójdziesz ze mną.. Ja nie wiem, o co chodzi tym ludziom. Mnie by do głowy nie przyszło tak mówić do obcego dziecka..[/QUOTE]


Też tego nie rozumiem

[Ingrid80]

Napisane przez Miramej

No właśnie, ja już kiedyś usłyszałam pytanie, czy moje dziecko nie może jeść słodyczy jak inne normalne dzieci i być po prostu szczęśliwe?
Ja też ortodoksem nie jestem, byłam, jak syn był młodszy, u mnie z wiekiem to się zluzowało, ale staram się wybierać zdrowsze odpowiedniki, gdy mam taką możliwość. Wolę więc marchewkę z ogródka teścia, a moja teściowa z warzywniaka, bo ta druga jest ładna



Moja teściowa kiedyś wspaniałomyślnie stwierdziła, że w zasadzie nie ma mi nic do zarzucenia w kwestii dziecka, tylko właśnie żywienie. Bo jest za chudy i dostaje za mało słodyczy.

Myślałam dziś o tym wszystkim i naprawdę jedzenie to jest główny temat, gdzie nie możemy dojść do porozumienia. Są mniejsze zgrzyty, ale no właśnie, tylko zgrzyty, nie wszystkie są istotne. Ale moi teściowie nie protestują, gdy musieli być z synem przy zasypianiu, nie było żadnych komentarzy, wstawali w nocy, żeby sprawdzić, czy mu nie zimno itd. Więc chcą dobrze, kochają go, tylko to jedzenie. Teraz jestem o tyle spokojniejsza, że syn potrafi wprost powiedzieć, żeby babcia słuchała, co on do niej mówi. Ale babcia pomysłów ma wiele

Nie bardzo rozumiem o co chodzi z ttm zasypianiem i wstawaniem w nocy. Jak syn zostawal u nich to mówiłaś im jak go mają usypiac i że muszą wstawać w nocy żeby sprawdzać czy mu nie zimno?

[pani-jesień]

Napisane przez wika82

Ja jeszcze oprócz zwracania się do dziecka nie toleruję jak teściowie, (niestety / na szczęście, w moim otoczeniu tylko oni się tak zachowują), brzydko się do siebie zwracają, w sensie teść tyra teściową. Teksty: "cicho bądź, bredzisz" i inne takie. Teściowa potrafi powiedzieć np. "te downy".
Po prostu szlag mnie trafia na taki prymitywizm.
Igi ma 19 miesięcy i póki co, nic nie mówię, ale chyba od następnego spotkania po każdym takim wyskoku zacznę mu mówić głośno coś w stylu: "nie słuchaj kochanie, babcia / dziadek mówi bardzo brzydko, do nikogo nie można mówić w ten sposób". Innego pomysłu mi brakuje.

A nie możecie poprosić, żeby nie mówili tak w obecności dziecka? Czy to i tak nic nie da?
Rozumiem wkurzenie, masakra.

[wika82]

Napisane przez Ingrid80

Nie bardzo rozumiem o co chodzi z ttm zasypianiem i wstawaniem w nocy. Jak syn zostawal u nich to mówiłaś im jak go mają usypiac i że muszą wstawać w nocy żeby sprawdzać czy mu nie zimno?

A co w tym dziwnego?
Moje dziecko nie zaśnie samo, też bym musiała powiedzieć, że trzeba je utulić do snu, albo że ma tendencję do rozkopywania się i trzeba sprawdzić w nocy czy tego nie zrobił, (teoretycznie, bo jeszcze śpi w śpiworkach).

---------- Dopisano o 21:45 ---------- Poprzedni post napisano o 21:42 ----------

Napisane przez pani-jesień

A nie możecie poprosić, żeby nie mówili tak w obecności dziecka? Czy to i tak nic nie da?
Rozumiem wkurzenie, masakra.

Nic nie da, oni nie widza w tym nic złego.
Najbardziej uśmiałam się, jak mąż opowiadał o naszym sąsiedzie, że pozornie miły facet, ale jest strasznym bucem, bo strasznie odnosi się do żony, ja sprecyzowałam, że rzuca w jej kierunku: "zamknij się, cicho bądź", etc., czyli dokładnie tak samo.. A teść: "no straszny buc". I nic do niego nie dotarło, że mówi tak samo.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez wika82

A co w tym dziwnego?
Moje dziecko nie zaśnie samo, też bym musiała powiedzieć, że trzeba je utulić do snu, albo że ma tendencję do rozkopywania się i trzeba sprawdzić w nocy czy tego nie zrobił, (teoretycznie, bo jeszcze śpi w śpiworkach).

U mnie na szczęście nie ma z tym problemu, bo mama w tej kwestii jest mocno nazwijmy to rb :P Ale Artek i tak nie zaśnie z nikim innym, tylko ze mną. Ale musimy jeszcze do października sprawdzić, bo w Łodzi The Cure grają i mam ochotę dziadków pooglądać

[pani-jesień]

Napisane przez wika82

Nic nie da, oni nie widza w tym nic złego.
Najbardziej uśmiałam się, jak mąż opowiadał o naszym sąsiedzie, że pozornie miły facet, ale jest strasznym bucem, bo strasznie odnosi się do żony, ja sprecyzowałam, że rzuca w jej kierunku: "zamknij się, cicho bądź", etc., czyli dokładnie tak samo.. A teść: "no straszny buc". I nic do niego nie dotarło, że mówi tak samo.

"Widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w swoim oku nie widzisz"

[wika82]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;53970263]U mnie na szczęście nie ma z tym problemu, bo mama w tej kwestii jest mocno nazwijmy to rb :P Ale Artek i tak nie zaśnie z nikim innym, tylko ze mną. Ale musimy jeszcze do października sprawdzić, bo w Łodzi The Cure grają i mam ochotę dziadków pooglądać [/QUOTE]

Moja też. Moi rodzice mogą z moim synkiem zrobić wszystko bez żadnych oporów z jego strony.
Pisałam teoretycznie, bo teściom bym w życiu nie powierzyła dziecka do samodzielnej opieki, a już na pewno nie teraz. W każdym razie gdybym zostawiała synka pod czyjąkolwiek opieką oprócz rodziców, musiałabym powiedzieć co i jak, tak samo, jak początkowo niani.

[Ingrid80]

Po prostu uważam ze jak się korzysta z pomocy np dziadków to nie można od nich oczekiwać że będą postępować identycznie tak jak my. Jeżeli rodzic nie może się z tym pogodzić to chyba musi nie prosić innych osób o zajmowanie się dzieckiem...

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

"Widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w swoim oku nie widzisz"

Dramat, dramat.
Na szczęście kontakt mamy rzadki, przeciętnie raz na 3 miesiące, teraz będzie jeszcze rzadziej..

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja wam powiem, co działa najlepiej. Terapia szokowa. U nas tak raz było, jak TZ się zorientował, że Artek raz podlapal jakiś jego wredny (na szczęście nie przekleństwo) tekst, to od razu zaczął myśleć, zanim coś mówi.. Na szczęście nie powtórzyło się to. Ale wszyscy chyba myślą, że dzieci nic nie rozumieją. Guzik, rozumieją wszystko.

[wika82]

Napisane przez Ingrid80

Po prostu uważam ze jak się korzysta z pomocy np dziadków to nie można od nich oczekiwać że będą postępować identycznie tak jak my. Jeżeli rodzic nie może się z tym pogodzić to chyba musi nie prosić innych osób o zajmowanie się dzieckiem...

Ale nie możesz utożsamiać oczekiwań z roszczeniami.
Ogólnie zakładam, że jeśli ktoś deklaruje chęć opieki nad dzieckiem, to chce to zrobić jak najlepiej dla niego. Każde dziecko jest inne, jedno zasypia samo, jedno nie zaśnie bez opiekuna. Nie zostawiłabym dziecka z kimś, kto by nie zapytał jak przeciętnie wygląda plan dnia, co dziecko lubi, czego nie, etc.