Ludzie i zachowania, które nas dziwią + ot, część 60.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

A ptopos LP3 to czytaliście to

https://wiadomosci.wp.pl/trojka-i-ka...1927588361857a


"W poniedziałkowym wydaniu "Wiadomości" TVP o godz. 19:30 wyemitowano materiał dotyczący afery z Kazikiem i Radiową Trójką. Poinformowano w nim, że w notowaniu Listy Przebojów z piątku doszło do "ręcznej manipulacji". - Nie brak opinii, że w celu wywołania politycznej awantury - skomentowano w materiale.

Oceniono, że osoba prowadząca audycję w radiu miała umieścić na pierwszym miejscu listy piosenkę Kazika "Twój ból jest lepszy niż mój".

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

[1=71253839b04673f7804766e 160d807ea33c37805_6578f48 49ccb9;87864613]A ptopos LP3 to czytaliście to

https://wiadomosci.wp.pl/trojka-i-ka...1927588361857a


"W poniedziałkowym wydaniu "Wiadomości" TVP o godz. 19:30 wyemitowano materiał dotyczący afery z Kazikiem i Radiową Trójką. Poinformowano w nim, że w notowaniu Listy Przebojów z piątku doszło do "ręcznej manipulacji". - Nie brak opinii, że w celu wywołania politycznej awantury - skomentowano w materiale.

Oceniono, że osoba prowadząca audycję w radiu miała umieścić na pierwszym miejscu listy piosenkę Kazika "Twój ból jest lepszy niż mój".[/QUOTE]

No ale co w tym dziwnego?
TVP to szambo, nie wiem, po co się skupiać na ich treściach.

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Napisane przez Mimiko

Dzięki za ten post. Przyznam, że mam dość czytania kupoburzy i żali za jakąś użytkowniczką. Rozumiem, że była tu zadomowiona i część osób ją kojarzy (ja niestety nie,poza wątkiem o wirusie), ale jesteśmy dorośli, a to jest tylko forum internetowe. Nie widzę sensu w kręceniu dramy i kłótniach, w których padają tak górnolotne stwierdzenia jakby to była sprawa wagi państwowej.





Dzięki za odpowiedź. Tak mniej więcej sobie to wyobrażałam. Pisząc o osobliwym zachowaniu miałam na myśli dziecko z rodziny, które ma niby zdiagnozowaną fobię jedzeniową. Ogólnie nie mam za dużo kontaktu z jego rodzicami, ale kiedyś rozmawiałam z babcią tego dziecka i ona załamywała ręce, że wnuczek niczego nie je, nie chce próbować nowych rzeczy, ma fazy, że np. zje posiłek tylko przygotowany przez tatę itd. Podobno chodzą z dzieckiem do jakiegoś specjalisty, ale szczegółów nie znam. Oprócz tego chłopiec nie chce się też ubierać, tzn. ma jakiś ulubiony zestaw ubraniowy i tylko to zakłada. Ale czasami zupełnie odmawiał ubrania się (teraz ma coś koło 5-6 lat), co skutkowało tym, że nie szedł do przedszkola, albo nie jechał w gości do dziadków. Tak mi przyszło na myśl czy to można podciągnąć pod zaburzenia integracji sensorycznej, czy jednak to coś innego. Nie znam się na psychice dzieci, więc nie chce się wymądrzać, ale mam wrażenie, że w tym przypadku dość nieuporządkowany styl życia rodziców mógł mieć wpływ na niego, tzn. rodzice długi czas nie mieszkali ze sobą i syn znał ojca tylko z doskoku. A wtedy wiadomo, tata się pobawi, da cukierka, a mama to ta zła od "wmuszania" normalnego jedzenia. Ale to tylko takie moje gdybanie, bo może faktycznie to nie błędy wychowawcze a jakieś zaburzenia.






To aż tak nie znam jej wypowiedzi, chociaż zajrzałam kiedyś na stronę czy tam bloga, którego prowadzi dr Ania i jakoś mnie zniechęciły te "faki", które ona daje produktom ze złym składem. Chyba rozumiem o czym mówisz.

Mamę ginekolog kojarzę z akcji o przypinkach dla ciężarnych. Była zresztą dyskusja na wizażu, więc nie chcę jej znowu rozpoczynać, ale też mi się to wydało takie obciachowe dość. Ogólnie teraz to co chwilę wyskakuje jakaś mama ginekolog, mama fizjoterapeuta, mama coś tam.

No właśnie mam takie samo zdanie.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Szczerze mówiąc nawet nie zdawałam sobie sprawy, że są osoby tak nadwrażliwe na bodźce i problemem może być nawet dotykanie czegos. Pouczające.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka

[invisible_01]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;87864655]Szczerze mówiąc nawet nie zdawałam sobie sprawy, że są osoby tak nadwrażliwe na bodźce i problemem może być nawet dotykanie czegos. Pouczające.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Właśnie mnóstwo osób nie zdaje sobie z tego sprawy. Całe życie słyszałam o sobie, że wybrzydzam, że jestem francuskim pieskiem, mam poprzewracane w dupie, trzeba nauczyć mnie życia itp. Na koloniach i szkolnych obiadach przeżywałam koszmary. Nauczycielki i opiekunki stały nade mną i zmuszały do jedzenia, a mnie wymioty stawały w gardle. Dostawałam kary za niezjedzony obiad w domu. No cyrk.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Snowdrop_]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864486]Ja muszę go diagnozować, bo nie będę mu wiecznie gotować blendowanych zupek (to jedyna forma, w jakiej je większość warzyw), a chcę, żeby jadł w miarę zdrowo. Nawet jeśli to nie to, to oczekuję pomocy innej niż "rób mu drzewka z brokułów", bo to jest oczywiście bajeczka.



Ja czekam na termin z poradni (ale prywatnie to robię).[/QUOTE]Kurcze, ja niedawno byłam opiekunką takiego pięciolatka - niejadka chudego jak patyk. Jego rodzice załamani, że nic poza ryżem z mlekiem nie je i opiekunki też nic innego w niego nie wmusza, myślę ciekawe.
Jestem jedną z osób gotujących dla wegan na Chilli Vege, powiedziałam o tym małemu, pokazywałam mu zdjęcia jedzenia w telefonie mówiąc jak to uwielbiam i że Asia na tym wyrosła jak drzewko i tak często, potem zaczęłam robić najpierw dla siebie zapiekanki z warzyw, młody to zobaczył, chciał spróbować. Po kilku dniach jadł ze mną słupki marchewek jak chipsy, kanapki z dwóch kromek zapieczone z papryką, ogórkiem w środku, frytki z selera posypane ziołami i inne takie wynalazki dla niego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Snowdrop_

chciał spróbować

To znaczy, że nie miał takich problemów, o jakich piszemy.

[invisible_01]

Napisane przez Snowdrop_

Kurcze, ja niedawno byłam opiekunką takiego pięciolatka - niejadka chudego jak patyk. Jego rodzice załamani, że nic poza ryżem z mlekiem nie je i opiekunki też nic innego w niego nie wmusza, myślę ciekawe.
Jestem jedną z osób gotujących dla wegan na Chilli Vege, powiedziałam o tym małemu, pokazywałam mu zdjęcia jedzenia w telefonie mówiąc jak to uwielbiam i że Asia na tym wyrosła jak drzewko i tak często, potem zaczęłam robić najpierw dla siebie zapiekanki z warzyw, młody to zobaczył, chciał spróbować. Po kilku dniach jadł ze mną słupki marchewek jak chipsy, kanapki z dwóch kromek zapieczone z papryką, ogórkiem w środku, frytki z selera posypane ziołami i inne takie wynalazki dla niego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To nie jest analogiczny przykład. Ja nigdy nie chciałam niczego spróbować. Mogłabyś mi to przyszykować, zjeść, tańczyć na stole, a mnie na myśl o spróbowaniu czegokolwiek nowego momentalnie cofało. Miałam 3 rzeczy, które chciałam jeść. Mogłam jeść je codziennie bez znudzenia. Nie było czegoś takiego, że mi obrzydły. Nie było mowy, żebym spróbowała coś nowego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Snowdrop_]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864711]To znaczy, że nie miał takich problemów, o jakich piszemy.[/QUOTE]Możliwe. No szkoda mi było dzieciaka, rodzice zapracowani a on wymizerowany... Nie byłabym jego opiekunką, bo nigdy nie dawałam ogłoszeń, gdyby nie to że to nasi znajomi, musieli pilnie kogoś znaleźć na kilka dni i z nim posiedziałam. Ciekawe czy młody przekonał się na stałe do jedzenia, które nie jest ryżem z mlekiem, nie pytałam ich jeszcze o to.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

O borze, chyba byłam tym dzieckiem z zaburzeniami sensorycznymi. Dużo objawów pasuje. Albo po prostu byłam niezdarą

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mimiko]

Napisane przez invisible_01

Właśnie mnóstwo osób nie zdaje sobie z tego sprawy. Całe życie słyszałam o sobie, że wybrzydzam, że jestem francuskim pieskiem, mam poprzewracane w dupie, trzeba nauczyć mnie życia itp. Na koloniach i szkolnych obiadach przeżywałam koszmary. Nauczycielki i opiekunki stały nade mną i zmuszały do jedzenia, a mnie wymioty stawały w gardle. Dostawałam kary za niezjedzony obiad w domu. No cyrk.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Współczuję. Moją kuzynkę tak tresowała prababcia. Przynajmniej tak słyszałam z opowieści, bo nie było mnie jeszcze na świecie wtedy, ale prababcia sadzała ją na krześle i nie pozwoliła odejść od stołu dopóki nie zjadła wszystkiego. A ona jeść nie chciała/nie mogła i były krzyki, płacze, rzygania i inne cuda. Dopiero niedawno dowiedziałam się, że kuzynka ma zwężony przełyk, tzn. problemem jest dla niej czasami nawet połknięcie tabletki. W sumie to straszne, że dorośli tak są ograniczeni często, że będą na siłę wmuszać w dzieciaka to żarcie. Choćby się porzygał to ma zjeść. Jestem wdzięczna, że moi rodzice nie urządzali żadnych cyrków przy jedzeniu.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Snowdrop_

Możliwe. No szkoda mi było dzieciaka, rodzice zapracowani a on wymizerowany... Nie byłabym jego opiekunką, bo nigdy nie dawałam ogłoszeń, gdyby nie to że to nasi znajomi, musieli pilnie kogoś znaleźć na kilka dni i z nim posiedziałam. Ciekawe czy młody przekonał się na stałe do jedzenia, które nie jest ryżem z mlekiem, nie pytałam ich jeszcze o to.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nawet nie wiesz, jak mi jest mojego szkoda, jak pół dnia się pyta, co tu tak pięknie pachnie, a potem jak ma na talerzu, to prędzej zwymiotuje lub się pobeczy niż weźmie do ust.

[invisible_01]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864749]Nawet nie wiesz, jak mi jest mojego szkoda, jak pół dnia się pyta, co tu tak pięknie pachnie, a potem jak ma na talerzu, to prędzej zwymiotuje lub się pobeczy niż weźmie do ust.[/QUOTE]Mnie też jego szkoda, bo znam ten ból, ale super, że ma mamę, która dostrzega ten problem i chce mu pomóc. Gratulacje dla Ciebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez invisible_01

Mnie też jego szkoda, bo znam ten ból, ale super, że ma mamę, która dostrzega ten problem i chce mu pomóc. Gratulacje dla Ciebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję, ale ja to powinnam dawno zrobić, on już jest dość duży
Tylko zawsze było: a może w przedszkolu się zmieni, a może w szkole zmieni.
Dodatkowo poza tym, że nie je wielu rzeczy, to z kolei je także sporo wartościowych: pełnoziarniste pieczywo, nabiał (głównie mleko i jogurty), dużo owoców, jajka, mięso. Nie wszystko w idealnej formie (np. mięso tylko panierowane), no ale zawsze mam nadzieję, że jakieś tam wartości przemycam. I to też uśpiło czujność, trochę myślę, że jestem z ręką w nocniku, ale zobaczymy po testach.

[Mimiko]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864749]Nawet nie wiesz, jak mi jest mojego szkoda, jak pół dnia się pyta, co tu tak pięknie pachnie, a potem jak ma na talerzu, to prędzej zwymiotuje lub się pobeczy niż weźmie do ust.[/QUOTE]


A wiadomo z czego takie zaburzenia wynikają? Bo rozumiem, że dziecko wie, że coś jest smaczne, nawet miałoby ochotę tego spróbować (bo ładnie pachnie), ale dosłownie nie jest w stanie zjeść?

[invisible_01]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864824]Dziękuję, ale ja to powinnam dawno zrobić, on już jest dość duży
Tylko zawsze było: a może w przedszkolu się zmieni, a może w szkole zmieni.
Dodatkowo poza tym, że nie je wielu rzeczy, to z kolei je także sporo wartościowych: pełnoziarniste pieczywo, nabiał (głównie mleko i jogurty), dużo owoców, jajka, mięso. Nie wszystko w idealnej formie (np. mięso tylko panierowane), no ale zawsze mam nadzieję, że jakieś tam wartości przemycam. I to też uśpiło czujność, trochę myślę, że jestem z ręką w nocniku, ale zobaczymy po testach.[/QUOTE]E, to nie jest tak źle. Z tego co kojarzę, to ma jakieś 6 lat, więc tragedii nie ma. Wszystko co najgorsze dopiero przed nim, nie martw się. Oszczędzisz mu mnóstwo problemów. Dla mnie najgorsze były lata szkolne (kolonie, obiady w szkole itd), więc nie zauważyłaś tego za późno. Na dodatek łatwo jest to pomylić z wybrzydzaniem albo czymkolwiek innym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Mimiko

A wiadomo z czego takie zaburzenia wynikają? Bo rozumiem, że dziecko wie, że coś jest smaczne, nawet miałoby ochotę tego spróbować (bo ładnie pachnie), ale dosłownie nie jest w stanie zjeść?

Nie wiem, pewnie nie wiadomo, bo to jest raczej wrodzone.
Tak samo, jak nie wiadomo, jaka jest geneza autyzmu.

Napisane przez invisible_01

E, to nie jest tak źle. Z tego co kojarzę, to ma jakieś 6 lat, więc tragedii nie ma. Wszystko co najgorsze dopiero przed nim, nie martw się. Oszczędzisz mu mnóstwo problemów. Dla mnie najgorsze były lata szkolne (kolonie, obiady w szkole itd), więc nie zauważyłaś tego za późno. Na dodatek łatwo jest to pomylić z wybrzydzaniem albo czymkolwiek innym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Higurashi]

Napisane przez invisible_01

E, to nie jest tak źle. Z tego co kojarzę, to ma jakieś 6 lat, więc tragedii nie ma. Wszystko co najgorsze dopiero przed nim, nie martw się. Oszczędzisz mu mnóstwo problemów. Dla mnie najgorsze były lata szkolne (kolonie, obiady w szkole itd), więc nie zauważyłaś tego za późno. Na dodatek łatwo jest to pomylić z wybrzydzaniem albo czymkolwiek innym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

O tak, ja jako dziecko byłam okropnie wybredna. Nie wynikało to z żadnych problemów ani zaburzeń, ale byłam okrutnym niejadkiem, nie szło zapisać mnie na szkolne obiady czy cokolwiek. Wyrosłam. Także z dzieciakami nigdy nic nie wiadomo i nie zawsze łatwo wyłapać ewentualne problemy

[invisible_01]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864852]Nie wiem, pewnie nie wiadomo, bo to jest raczej wrodzone.
Tak samo, jak nie wiadomo, jaka jest geneza autyzmu.



[/QUOTE]Teraz widzę, że napisałam, że najgorsze dopiero przed nim. Źle to zabrzmiało. Chodziło mi o to, że najgorsze rzeczy byłyby potencjalnie przed nim (gdybyś nic z tym nie zrobiła), dlatego to nic, że zwlekałaś z tym, bo jesteś w stanie przed naprawdę mnóstwem rzeczy go uchronić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mimiko]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864852]Nie wiem, pewnie nie wiadomo, bo to jest raczej wrodzone.
Tak samo, jak nie wiadomo, jaka jest geneza autyzmu. [/QUOTE]


Rozumiem. Też uważam, że łatwo tego typu zaburzenia przegapić. Nie byłam niejadkiem, ale zawsze wolałam zjeść tonę słodyczy niż normalny posiłek, mimo że rodzice ani nie zabraniali słodkości, ani nie faszerowali mnie nimi. Oni jedzą zdrowo, jako dziecko też jadłam zdrowo, a jako dorosła mogłabym odżywiać się słodyczami. Nie ma dla mnie takiego pojęcia jak "za słodkie".

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez invisible_01

Teraz widzę, że napisałam, że najgorsze dopiero przed nim. Źle to zabrzmiało. Chodziło mi o to, że najgorsze rzeczy byłyby potencjalnie przed nim (gdybyś nic z tym nie zrobiła), dlatego to nic, że zwlekałaś z tym, bo jesteś w stanie przed naprawdę mnóstwem rzeczy go uchronić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Rozumiem, o co Ci chodzi
Na szczęście nauczycielka też jest sensowna, sama zauważyła, że ma osobliwe podejście do jedzenia.

Napisane przez Mimiko

Rozumiem. Też uważam, że łatwo tego typu zaburzenia przegapić. Nie byłam niejadkiem, ale zawsze wolałam zjeść tonę słodyczy niż normalny posiłek, mimo że rodzice ani nie zabraniali słodkości, ani nie faszerowali mnie nimi. Oni jedzą zdrowo, jako dziecko też jadłam zdrowo, a jako dorosła mogłabym odżywiać się słodyczami. Nie ma dla mnie takiego pojęcia jak "za słodkie".

U nas słodycze są tylko po zjedzonym konkretnym posiłku.
My (tzn. ja i mąż) jemy wiele rzeczy, jemy sami dużo warzyw, ogólnie sądzę, że dość zdrowo się odżywiamy (tzn. standardem bardziej u nas są warzywa+coś niż np. schabowy). Dlatego jak słyszę od kogoś rady, że dziecko musi brać przykład z rodziców albo "ja zaczynałam rozszerzanie diety od brokułów" to mi się flaki wywracają.
No ale rzeczywiście świadomość społeczna takich zaburzeń jest dość niska, więc też się z nikim nie kłócę (tylko najczęściej mówię, że "aha, a ja jako pierwszy dałam lizak" i kończę temat).

[Dobranka]

Ja się z(a)dziwiłam, jak kolor zmienia postrzeganie tego, co się widzi - tutaj jest przedwojenna (1938) Warszawa w kolorze, i jak ktoś napisał pod filmikiem, że "nagle uświadamiasz sobie, jak podobni do nas byli".

https://www.youtube.com/watch?v=8Lt3VUO-lKw

[Linka25]

Napisane przez meliandra

wrzucać zdjęcia i filmiki kompromitujące jej rodzinę to odpuściłam. W życiu bym nie chciała się leczyć u kogoś takiego. Przeraża mnie, że ma tyle fanów.

Az tak? Co masz na mysli?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mimiko]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864961]
U nas słodycze są tylko po zjedzonym konkretnym posiłku.
My (tzn. ja i mąż) jemy wiele rzeczy, jemy sami dużo warzyw, ogólnie sądzę, że dość zdrowo się odżywiamy (tzn. standardem bardziej u nas są warzywa+coś niż np. schabowy). Dlatego jak słyszę od kogoś rady, że dziecko musi brać przykład z rodziców albo "ja zaczynałam rozszerzanie diety od brokułów" to mi się flaki wywracają.
No ale rzeczywiście świadomość społeczna takich zaburzeń jest dość niska, więc też się z nikim nie kłócę (tylko najczęściej mówię, że "aha, a ja jako pierwszy dałam lizak" i kończę temat).[/QUOTE]


Rozumiem. W przypadku tego dziecka z rodziny, o którym pisałam to wiem, że jego rodzice nie podchodzili zbyt racjonalnie do diety małego, sami się przyznali do tego. Jak nie chciał jeść obiadu to dostawał cukierka, oni nie wiedzieli, że kubusie i danonki to niekoniecznie dobry pomysł na przekąskę dla dziecka. Jak w końcu się ogarnęli z tematem, to był problem, bo pięciolatek żądał codziennie słodki soczek (bo do tej pory dostawał codziennie) i inne przekąski, a lekarz kategorycznie zabronił. Dlatego podejrzewam, że u nich to problemy z integracją sensoryczną i jednak błędy w żywieniu dziecka. Z twojej perspektywy to wiadomo, że nie pasie się dzieci słodyczami, ale jednak nie wszyscy to wiedzą i potem wychodzą kwiatki, że niby zdrowe jedzenie, ale batonik zamiast obiadu.


Moi rodzice też jedzą zdrowo i jak byłam dzieckiem to podawali mi zupy, warzywa, sery, nie tylko ziemniory i mięcho, ale co z tego. Ja i tak wolę ziemniora ze schabem niż zdrową zupę. Nie znam uczucia zemdlenia od słodkości, mogłabym jeść słodycze na wszystkie posiłki każdego dnia, mimo że nie byłam tak wychowana.

[Linka25]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864575]Mimiko, jeśli ma też problemy z ubraniami, np. jakieś faktury go gryzą albo jest nadwrażliwy na metki, to może być jak najbardziej integracja Zachowanie rodziców tu raczej nie ma nic do rzeczy.[/QUOTE]Moja córka miała przejściowe problemy z ubraniami (przeszkadzało wszystko) koło 4 roku życia. Jako niemowlę nie zdarzyło sie jej brać przedmiotow do buzi. Też się czasem zastanawiam, czy to nie ma jakiejś przyczyny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mimiko]

Napisane przez Linka25

Moja córka miała przejściowe problemy z ubraniami (przeszkadzało wszystko) koło 4 roku życia. Jako niemowlę nie zdarzyło sie jej brać przedmiotow do buzi. Też się czasem zastanawiam, czy to nie ma jakiejś przyczyny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Myślę, że akurat dużo dzieci ma problem z gryzącymi tkaninami czy metkami i nie zawsze to musi wiązać się z zaburzeniami. Pamiętam, że też nie chciałam nosić niektórych swetrów albo majtek, bo "gryzą". Ale wyrosłam z tego. Rozumiem, że dzieci powinny gryźć zabawki? Wkładać stopy do ust?

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Zadziwiające jak ludzie jedno mówią, a robią zupełnie cos odwrotnego.

Marudzenie na swoje kilogramy, ze trzeba schudnąć. Gdzie dosłownie po 2 minutach wrzucać swój deserek czy sniadanie w postaci drożdżówek

No nie lubię takich ludzi. Nie lubię jak ludzie marudzą ale nic nie robią aby dążyć do celu.

[Linka25]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864824]Dziękuję, ale ja to powinnam dawno zrobić, on już jest dość duży
Tylko zawsze było: a może w przedszkolu się zmieni, a może w szkole zmieni.
Dodatkowo poza tym, że nie je wielu rzeczy, to z kolei je także sporo wartościowych: pełnoziarniste pieczywo, nabiał (głównie mleko i jogurty), dużo owoców, jajka, mięso. Nie wszystko w idealnej formie (np. mięso tylko panierowane), no ale zawsze mam nadzieję, że jakieś tam wartości przemycam. I to też uśpiło czujność, trochę myślę, że jestem z ręką w nocniku, ale zobaczymy po testach.[/QUOTE]Chyba niepotrzebnie sobie wyrzucasz. Wiele rzeczy u dzieci jest przejściowych, normalnych, trudno odróżnić co jest kwestia czasu, rozwoju, a co już zaburzeniem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kociaak]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;87863456]Da sie bez octu ocet sie daje bo białko szybciej sie ścina. Nie czuć w smaku

Ja robie bez octu.


A jako na parze jest super.
Tylko trzeba przyprawić... to chyba normalne.[/QUOTE]


Normalne, ale jak zaczynasz rozszerzać dietę, to warto podać najpierw bez przypraw żeby dziecko poznało smak "gołego" produktu, a potem przyprawiać Przynajmniej tak mi się wydawało i tak zrobiłam.

Napisane przez natalia_t

Da się. Dla dzieci super

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Spróbuję na dniach, dzięki za radę


[1=71253839b04673f7804766e 160d807ea33c37805_6578f48 49ccb9;87863513]5 powiem Ci jak - może byli poczestowani na zapoznanie smaku szpinaku taka brejowata papką bez smaku jak ja kiedyś? I od tamtej pory na sam widok szpinaku mi się niedobrze robili. Po czym kilka lat temu ktoś mnie piczestowal naleznikami ze szpinakiem i odrobiną sera - byłam w szoku, ze to dobre!

Ja wiem,ze surowe mięso ryzykowne, bo różne bakterie, pasozyty tam mogą być, no ale teoretycznie powinno być przebadane, tak?

Tatara uwielbiam. Ja to bym nawet surowe grzyby jadła, gdyby było można, bo tak mi pięknie pachną[/QUOTE]


Kiedyś ciocia dała nam (mnie i kuzynostwu) szpinak do obiadu, ani to nie było posolone ani nic- no paskudna rozgotowana ciapa.


A teraz, z czosnkiem, pestkami dyni, serem, mięsem czy innymi dodatkami to wcinam jak głupia


[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;87863660]Ja co jakis czas próbuje, czy nadal nie lubie czegoś tam, a może mi się odwidziało. Tym sposobem zajadam brukselkę, która jeszcze parę lat temu była dla mnie trująca.
A szpinak bardzo lubię, ake to sama odkrylam , bo w domu ridzinnym szpinaku ( i brukselki) nie bylo.

Sent from my SM-G973F using Tapatalk[/QUOTE]


U mnie tak było z kompotem- rodzice nie robili, ale w knajpie do obiadu zawsze zamówię

Napisane przez meliandra

Polecam omlety, są zdecydowanie moją miłością I na słodko i na słono, i na ciepło i na zimno.





Dr Ania ma wg mnie jakąś obsesje na punkcie słodyczy i cukru i męczyło mnie jej ciągłe oburzenie, że to reklamują i że ludzie to jedzą i, że to ma taki skład zły i jak to można w ogóle jeść. Dziwi mnie jej brak dystansu i jakiegoś zdrowego rozsądki i wrzucanie wciąż tego samego zamiast zdrowych alternatyw. Nie potrafi zrozumieć, że ktoś kto kupuje słodycze niekoniecznie żre je od rana do nocy i demonizuje jakiekolwiek spożywanie cukru. Do tego przeklina i jakoś tak wulgarnie się wypowiada i myśli, że to jest takie fajne, a mi trąci jakąś zbuntowaną gówniarą z gimnazjum.



Co do mamy ginekolog, to kiedyś ją obserwowałam, ale jak zaczęła sprzedawać wszystko co się, udawać, że wymyśliła coś co już od dawna istnieje, być znawcą wszystkiego, pisać grafomańskie książki, zdawać relację z całego dnia, wrzucać zdjęcia i filmiki kompromitujące jej rodzinę to odpuściłam. W życiu bym nie chciała się leczyć u kogoś takiego. Przeraża mnie, że ma tyle fanów.

Mama ginekolog na początku fajnie pisała, wiele kwestii około- i medycznych stawało się bardziej zrozumiałych i przystępnych (cel, przebieg badań, itd).


Teraz to jest jakiś misz masz nie wiadomo czego.

Napisane przez Mimiko

Dzięki za ten post. Przyznam, że mam dość czytania kupoburzy i żali za jakąś użytkowniczką. Rozumiem, że była tu zadomowiona i część osób ją kojarzy (ja niestety nie,poza wątkiem o wirusie), ale jesteśmy dorośli, a to jest tylko forum internetowe. Nie widzę sensu w kręceniu dramy i kłótniach, w których padają tak górnolotne stwierdzenia jakby to była sprawa wagi państwowej.





Dzięki za odpowiedź. Tak mniej więcej sobie to wyobrażałam. Pisząc o osobliwym zachowaniu miałam na myśli dziecko z rodziny, które ma niby zdiagnozowaną fobię jedzeniową. Ogólnie nie mam za dużo kontaktu z jego rodzicami, ale kiedyś rozmawiałam z babcią tego dziecka i ona załamywała ręce, że wnuczek niczego nie je, nie chce próbować nowych rzeczy, ma fazy, że np. zje posiłek tylko przygotowany przez tatę itd. Podobno chodzą z dzieckiem do jakiegoś specjalisty, ale szczegółów nie znam. Oprócz tego chłopiec nie chce się też ubierać, tzn. ma jakiś ulubiony zestaw ubraniowy i tylko to zakłada. Ale czasami zupełnie odmawiał ubrania się (teraz ma coś koło 5-6 lat), co skutkowało tym, że nie szedł do przedszkola, albo nie jechał w gości do dziadków. Tak mi przyszło na myśl czy to można podciągnąć pod zaburzenia integracji sensorycznej, czy jednak to coś innego. Nie znam się na psychice dzieci, więc nie chce się wymądrzać, ale mam wrażenie, że w tym przypadku dość nieuporządkowany styl życia rodziców mógł mieć wpływ na niego, tzn. rodzice długi czas nie mieszkali ze sobą i syn znał ojca tylko z doskoku. A wtedy wiadomo, tata się pobawi, da cukierka, a mama to ta zła od "wmuszania" normalnego jedzenia. Ale to tylko takie moje gdybanie, bo może faktycznie to nie błędy wychowawcze a jakieś zaburzenia.






To aż tak nie znam jej wypowiedzi, chociaż zajrzałam kiedyś na stronę czy tam bloga, którego prowadzi dr Ania i jakoś mnie zniechęciły te "faki", które ona daje produktom ze złym składem. Chyba rozumiem o czym mówisz.

Mamę ginekolog kojarzę z akcji o przypinkach dla ciężarnych. Była zresztą dyskusja na wizażu, więc nie chcę jej znowu rozpoczynać, ale też mi się to wydało takie obciachowe dość. Ogólnie teraz to co chwilę wyskakuje jakaś mama ginekolog, mama fizjoterapeuta, mama coś tam.

Mama ortodonta nie jest zła- niektóre wpisy porządkują fajnie wiedzę o zgryzie i wpływie zgryzu na zęby i inne kwestie


[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87864575]Mimiko, jeśli ma też problemy z ubraniami, np. jakieś faktury go gryzą albo jest nadwrażliwy na metki, to może być jak najbardziej integracja Zachowanie rodziców tu raczej nie ma nic do rzeczy.[/QUOTE]


Jedyny wpływ zachowania rodziców w tym przypadku jaki widzę, to może taki, że przez brak wspólnej polityki wychowawczej i opiekuńczej, problem został zauważony później niż wcześniej.


Perse, a co do twojego dziecka, to on przypadkiem nie jest też wcześniakiem? Dobrze kojarzę?

[Taranka]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;87865030]Zadziwiające jak ludzie jedno mówią, a robią zupełnie cos odwrotnego.

Marudzenie na swoje kilogramy, ze trzeba schudnąć. Gdzie dosłownie po 2 minutach wrzucać swój deserek czy sniadanie w postaci drożdżówek

No nie lubię takich ludzi. Nie lubię jak ludzie marudzą ale nic nie robią aby dążyć do celu.[/QUOTE]

To jest bardzo częste i też mnie irytuje.
Bardzo mnie drażni gadanie o tym jak to źle i niedobrze, a potem czekanie aż samo się magicznie zmieni.
Staram się nie utrzymywać bliższych kontaktów z takimi jęczybułami.

Sent from my Mi 9T using Tapatalk