Nie mogę odciąć się od bezsensownego ''uczucia'' i imaginacji.

[biancomartini]

Witam. Mam 18 lat. Tak zdaję sobie sprawę, że :
moje zachowanie jest nielogiczne i dziecinne.W czerwcu zeszłego roku rozpoczęłam moją przygodę z prawo jazdy.
W lipcu pojechałam zdawać egzamin. I wtedy się zaczęło.
Wpadł mi w oko egzaminator, który miał ze mną teorię.
Zobaczyłam go i stwierdziłam, że według mnie to najprzystojniejszy mężczyzna, jakiego kiedykolwiek widziałam. I od tamtego czasu zdania nie zmieniłam
Później za każdym razem, gdy byłam w ośrodku lustrowałam go od stóp do głów
Za moim 3 podejściem miałam z Nim egzamin (nie, nie oblałam dlatego, że cały czas się gapiłam). Gapiłam się po zdanym egzaminie, analizując przy tym każdy, najmniejszy detal.
Za 4 razem miałam z kimś innym, zdałam ( "Mój egzaminator" nawet życzył mi powodzenia przed 4 egzaminem ha ha ).
I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie to, że najpierw po fali euforii, że zdałam, uwaga.... zaczęłam płakać, że już nigdy nie wrócę do ośrodka no i nie zobaczę, tego kogo pragnę zobaczyć. Zatem zaczęłam tworzyć w głowie scenariusze, obrazy, wymyślać sobie różne rzeczy. Przypominać sobie :klimat tego miejsca, wszystkie szczegóły. Na szczęście się pilnuję, nie opuściłam się w nauce, wręcz przeciwnie. Tylko, że praktycznie w każdej wolnej chwili miele w głowie wspomnienia. Przywołując je po tysiąckroć.
Jak znajoma jedzie do tego samego ośrodka, wypytuję ją o ...wiadomo kogo.
Ale najgorszy jest fakt, że ośmieszyłam się przy Nim Bardzo źle się z tym czuję.
Do rzeczy: Czy znacie jakieś metody, aby zapomnieć, aby jakoś ukoić ten bezsensowny ból, że osobę, która wpadła mi w oko, nie obchodzi to kompletnie? Czy znacie jakąś drogę, aby przestać żyć we własnych projekcjach?

[201712242137]

Napisane przez biancomartini

Witam. Mam 18 lat. Tak zdaję sobie sprawę, że :
moje zachowanie jest nielogiczne i dziecinne.W czerwcu zeszłego roku rozpoczęłam moją przygodę z prawo jazdy.
W lipcu pojechałam zdawać egzamin. I wtedy się zaczęło.
Wpadł mi w oko egzaminator, który miał ze mną teorię.
Zobaczyłam go i stwierdziłam, że według mnie to najprzystojniejszy mężczyzna, jakiego kiedykolwiek widziałam. I od tamtego czasu zdania nie zmieniłam
Później za każdym razem, gdy byłam w ośrodku lustrowałam go od stóp do głów
Za moim 3 podejściem miałam z Nim egzamin (nie, nie oblałam dlatego, że cały czas się gapiłam). Gapiłam się po zdanym egzaminie, analizując przy tym każdy, najmniejszy detal.
Za 4 razem miałam z kimś innym, zdałam ( "Mój egzaminator" nawet życzył mi powodzenia przed 4 egzaminem ha ha ).
I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie to, że najpierw po fali euforii, że zdałam, uwaga.... zaczęłam płakać, że już nigdy nie wrócę do ośrodka no i nie zobaczę, tego kogo pragnę zobaczyć. Zatem zaczęłam tworzyć w głowie scenariusze, obrazy, wymyślać sobie różne rzeczy. Przypominać sobie :klimat tego miejsca, wszystkie szczegóły. Na szczęście się pilnuję, nie opuściłam się w nauce, wręcz przeciwnie. Tylko, że praktycznie w każdej wolnej chwili miele w głowie wspomnienia. Przywołując je po tysiąckroć.
Jak znajoma jedzie do tego samego ośrodka, wypytuję ją o ...wiadomo kogo.
Ale najgorszy jest fakt, że ośmieszyłam się przy Nim Bardzo źle się z tym czuję.
Do rzeczy: Czy znacie jakieś metody, aby zapomnieć, aby jakoś ukoić ten bezsensowny ból, że osobę, która wpadła mi w oko, nie obchodzi to kompletnie? Czy znacie jakąś drogę, aby przestać żyć we własnych projekcjach?

Znajdź sobie jak najwięcej zajęć, żeby nie mieć czasu na myślenie. Pewnie po jakimś czasie samo przejdzie, szczególnie kiedy poznasz nowego "najprzystojniejszego mężczyznę na świecie" . Zakładam, że nie poznałaś tego instruktora jakoś dobrze, nie mieliście żadnej relacji poza kursem, więc wspomnień z nim związanych masz relatywnie mało i jeśli nie będziesz tego specjalnie rozpamietywac, to powinno w miarę szybko minąć.

[biancomartini]

Napisane przez karaba_la_sorciere

Znajdź sobie jak najwięcej zajęć, żeby nie mieć czasu na myślenie. Pewnie po jakimś czasie samo przejdzie, szczególnie kiedy poznasz nowego "najprzystojniejszego mężczyznę na świecie" . Zakładam, że nie poznałaś tego instruktora jakoś dobrze, nie mieliście żadnej relacji poza kursem, więc wspomnień z nim związanych masz relatywnie mało i jeśli nie będziesz tego specjalnie rozpamietywac, to powinno w miarę szybko minąć.

No właśnie też myślałam, że minie szybko, ale to już 5 miesiąc. Ostatnio koleżanki zdawały prawko, zaczęły mi opowiadać o swoich egzaminatorach, mój mi się przypomniał i wtedy rozdrapały się rany Zajęć mam i tak bardzo bardzo dużo. Ale gdy tylko nie wiem : jadę autobusem, albo ....zasypiam. Mózg bombarduję mnie.

[201712242137]

No to rzeczywiście juz dlugo. W sumie w tej chwili sama jestem w identycznej sytuacji, tylko.moja relacja z osobą o ktorej nie mogę zapomnieć byla ciut bardziej zaawansowana :p. W każdym razie nie trać nadziei, staraj się poznawac jak najwięcej nowych facetów, ja tego nie robię a myślę, że to mogłoby pomoc

[Vrenth]

Spróbuj zacząć myśleć o tym logicznie. Rozpamiętujesz coś, czego nie zrobiłaś? Jeśli tak, to rozwiąż jakoś ten problem - wyciągnij wnioski na przyszłość, wybacz sobie i zapomnij. Jeśli wszystko jest ok, to masz tylko dwie możliwości - albo zrobisz coś, żeby spróbować go poznać, albo o nim zapomnisz. Niestety jeśli cały czas będziesz marzyć o niedostępnym facecie to masz duże szanse, że jakiś osiągalny, fajny facet przejdzie Ci koło nosa. I w ogóle go nie zauważysz, bo ma się nijak do tego ideału. Ale może z ideałem nie miałabyś żadnych wspólnych tematów, a ktoś obok ma takie zainteresowania jak Ty, świetny charakter i mniej idealny wygląd.

[8d52f060ff4e0f29af012b7e97262db95239fded_5f04fe7261fa4]

Napisane przez biancomartini

Witam. Mam 18 lat. Tak zdaję sobie sprawę, że :
moje zachowanie jest nielogiczne i dziecinne.W czerwcu zeszłego roku rozpoczęłam moją przygodę z prawo jazdy.
W lipcu pojechałam zdawać egzamin. I wtedy się zaczęło.
Wpadł mi w oko egzaminator, który miał ze mną teorię.
Zobaczyłam go i stwierdziłam, że według mnie to najprzystojniejszy mężczyzna, jakiego kiedykolwiek widziałam. I od tamtego czasu zdania nie zmieniłam
Później za każdym razem, gdy byłam w ośrodku lustrowałam go od stóp do głów
Za moim 3 podejściem miałam z Nim egzamin (nie, nie oblałam dlatego, że cały czas się gapiłam). Gapiłam się po zdanym egzaminie, analizując przy tym każdy, najmniejszy detal.
Za 4 razem miałam z kimś innym, zdałam ( "Mój egzaminator" nawet życzył mi powodzenia przed 4 egzaminem ha ha ).
I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie to, że najpierw po fali euforii, że zdałam, uwaga.... zaczęłam płakać, że już nigdy nie wrócę do ośrodka no i nie zobaczę, tego kogo pragnę zobaczyć. Zatem zaczęłam tworzyć w głowie scenariusze, obrazy, wymyślać sobie różne rzeczy. Przypominać sobie :klimat tego miejsca, wszystkie szczegóły. Na szczęście się pilnuję, nie opuściłam się w nauce, wręcz przeciwnie. Tylko, że praktycznie w każdej wolnej chwili miele w głowie wspomnienia. Przywołując je po tysiąckroć.
Jak znajoma jedzie do tego samego ośrodka, wypytuję ją o ...wiadomo kogo.

Ale najgorszy jest fakt, że ośmieszyłam się przy Nim

Bardzo źle się z tym czuję.
Do rzeczy: Czy znacie jakieś metody, aby zapomnieć, aby jakoś ukoić ten bezsensowny ból, że osobę, która wpadła mi w oko, nie obchodzi to kompletnie? Czy znacie jakąś drogę, aby przestać żyć we własnych projekcjach?

W jaki sposób się przy nim ośmieszyłaś?[COLOR="Silver"]

[201704240947]

Nauka, dużo nauki. Przejdzie z czasem albo jak poznasz kogoś ciekawego, z kim będziesz mogła budować normalną relacje. Nie faceta o którym nic nie wiesz i nawet go nie znasz.
Daj sobie spokój z rozmninianiem na jego temat to będzie łatwiej.

[biancomartini]

[1=8d52f060ff4e0f29af012b7 e97262db95239fded_5f04fe7 261fa4;72223871]W jaki sposób się przy nim ośmieszyłaś?[COLOR="Silver"][/QUOTE]
Na egzaminie byłam tak zestresowana, że robiłam potwornie głupie błędy. Przez to mógł mnie wziąć za jakąś organiczną umysłowo

[luca1995]

Ty tego faceta zupełnie nie obchodzisz więc odpusc. A Co jeśli rozstaniesz się po długim zwiazku i będziesz ciągle o tym myśleć. Musisz się skupić na.sobie. może rozwiń jakąś pasję. Albo naucz się czegoś dodatkowego.możesz tez zająć się sportem, możesz te rzeczy zapisywać prowadząc dziennik wtedy myśli przelejesz na papier i odetchniesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz