Ludzie z nerwicą oraz depresją - grupa wsparcia cz. III.

[khloe]

Napisane przez ColourTheSmallOne

Czesc! Czy ktoras z was bierze Prozac z powodu depresji?
Lekarz powiedzial, ze poprawe nastroju powinnam zauwazyc juz trzeciego dnia, jak na razie nic nie zauwazylam... Dzisiaj zwiekszam dawke do 40 mg, po przez pierwsze 3 dni kazal mi brac 20, a potem 40.

Brałam fluoksetynę, czyli prozac 2 miesiące, zero efektów, mimo podwyższania dawki do 60 mg.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ColourTheSmallOne]

Napisane przez khloe

Brałam fluoksetynę, czyli prozac 2 miesiące, zero efektów, mimo podwyższania dawki do 60 mg.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No to nie napawasz mnie optymizmem... Też mam fluoksetynę. Na razie czuję się nawet lekko gorzej xd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[khloe]

Napisane przez ColourTheSmallOne

No to nie napawasz mnie optymizmem... Też mam fluoksetynę. Na razie czuję się nawet lekko gorzej xd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Chyba lekarz z lekka cię oszukał, bo generalnie z antydepresantami jest tak, że najwcześniej możesz czuć poprawę po 2 tygodniach, a przez ten czas nawet możesz czuć się gorzej, to zupełnie normalne.


Mi przy każdym leku psychiatra to podkreślała.

Nie wiem który to twój antydepresant, ale generalnie to metoda prób i błędów.
Na jednych działa, na innych nie 🤷


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magbeth]

Napisane przez ColourTheSmallOne

No to nie napawasz mnie optymizmem... Też mam fluoksetynę. Na razie czuję się nawet lekko gorzej xd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To jest zupełnie normalnie do ca 4 tygodni, ze możesz czuć się ciut gorzej. Produkcja serotoniny musi się przyzwyczaić
Nie bazuj na opiniach z netu, bo tak jak khloe pisze, reakcje są indywidualne. Znam wiele udanych farmakoterapii z fluoksetyna w roli głównej, ale nie każdemu ona spasuje. Fluo na pewno warto wybierać jeśli depresji towarzyszy lek oraz tendencja do zachowań bulimicznych. Generalnie to lek bezpieczny i dobrze przebadany.
40 mg to średnia dawka. Co do info, ze poprawa ma być od trzeciego dnia - znowu, może, ale nie musi. Wielu pacjentów czuje praktycznie od razu cos w rodzaju zobojętnienia na silne bodźce emocjonalne, co w ciężkich stanach bywa wybawieniem i strzelam, ze stad taka informacja do Ciebie.
Ja bym brała spokojnie przez minimum miesiąc i jeżeli w tym czasie nie nastąpi kompletnie żadna zmiana w samopoczuciu albo wręcz stale pogorszenie to wtedy trzeba albo rozważyć ew. zwiększenie dawki albo zmianę leku. I wszystkie swoje skutki uboczne lub obawy (np. lek przed przytyciem na antydepresantach albo przed utrata libido) etc trzeba koniecznie powiedzieć lekarzowi.
Tak apropos wagi, fluoksetyna jest neutralna wagowo.

[natalcia250]

Napisane przez magbeth

To jest zupełnie normalnie do ca 4 tygodni, ze możesz czuć się ciut gorzej. Produkcja serotoniny musi się przyzwyczaić
Nie bazuj na opiniach z netu, bo tak jak khloe pisze, reakcje są indywidualne. Znam wiele udanych farmakoterapii z fluoksetyna w roli głównej, ale nie każdemu ona spasuje. Fluo na pewno warto wybierać jeśli depresji towarzyszy lek oraz tendencja do zachowań bulimicznych. Generalnie to lek bezpieczny i dobrze przebadany.
40 mg to średnia dawka. Co do info, ze poprawa ma być od trzeciego dnia - znowu, może, ale nie musi. Wielu pacjentów czuje praktycznie od razu cos w rodzaju zobojętnienia na silne bodźce emocjonalne, co w ciężkich stanach bywa wybawieniem i strzelam, ze stad taka informacja do Ciebie.
Ja bym brała spokojnie przez minimum miesiąc i jeżeli w tym czasie nie nastąpi kompletnie żadna zmiana w samopoczuciu albo wręcz stale pogorszenie to wtedy trzeba albo rozważyć ew. zwiększenie dawki albo zmianę leku. I wszystkie swoje skutki uboczne lub obawy (np. lek przed przytyciem na antydepresantach albo przed utrata libido) etc trzeba koniecznie powiedzieć lekarzowi.
Tak apropos wagi, fluoksetyna jest neutralna wagowo.

z tym dzieleniem się obawami, to z moich doświadczeń wynika, że psychiatrów to często, nie wiem, drażni? serio, zawsze jak mówiłam, że martwię się ewentualnymi skutkami ubocznymi, to było niemalże wywrócenie oczami, stwierdzenie, że on/a nie może mi zagwarantować, że skutków ubocznych nie będzie i czy w końcu chce Pani te leki czy nie

[VivelaPologne]

Ja biorę fluoksetynę (dawka 30 mg) i zauważyłam dość znaczną poprawę po ok. miesiącu. Startowałam z bardzo małej dawki

10 mg. Też na początku nie wierzyłam, że te leki zadziałają, bo pierwsze dwa tygodnie czułam się jeszcze gorzej niż przed podjęciem leczenia.

[wiejskie_ziemniaczki89]

Ostatnio żyje tylko swoimi problemami i nie umiem się otrząsnąć. Niby jestem po terapii a to zmienia tylko tyle że wiem co się ze mną dzieje i wiem co powinnam zmienić w moim myśleniu i zachowaniu a nie jestem w stanie. Totalna niemoc. Czy da się z tego wyjść ? Zwątpiłam już we wszystko.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[Interceptor]

Napisane przez wiejskie_ziemniaczki89

Ostatnio żyje tylko swoimi problemami i nie umiem się otrząsnąć. Niby jestem po terapii a to zmienia tylko tyle że wiem co się ze mną dzieje i wiem co powinnam zmienić w moim myśleniu i zachowaniu a nie jestem w stanie. Totalna niemoc. Czy da się z tego wyjść ? Zwątpiłam już we wszystko.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Może powinnaś się wspomóc farmakologicznie, żeby odzyskać moc na tyle, żeby dokonywać tych zmian w myśleniu i zachowaniu?

[agnyska81]

Napisane przez wiejskie_ziemniaczki89

Ostatnio żyje tylko swoimi problemami i nie umiem się otrząsnąć. Niby jestem po terapii a to zmienia tylko tyle że wiem co się ze mną dzieje i wiem co powinnam zmienić w moim myśleniu i zachowaniu a nie jestem w stanie. Totalna niemoc. Czy da się z tego wyjść ? Zwątpiłam już we wszystko.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Miałaś wcześniej zdiagnozowaną depresję? Może warto przejść się do psychiatry i sprawdzić czy dziadostwo nie wraca. Trzymaj się

[wiejskie_ziemniaczki89]

Napisane przez agnyska81

Miałaś wcześniej zdiagnozowaną depresję? Może warto przejść się do psychiatry i sprawdzić czy dziadostwo nie wraca. Trzymaj się

Nie miałam. Ale nie zdziwilabym się gdyby to było to.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[ColourTheSmallOne]

Masakrycznie sie czulam wczoraj wieczorem, bardzo niespokojna, napieta i caly czas myslalam obsesyjnie o niedawno zakonczonej relacji z kims. Zjadlam tylko jogurt i banana przez caly dzien i wieczorem bylam bardzo glodna, ale nie moglam nic przelknac, wiec polozylam sie do lozka ze scisnietym zoladkiem. Do tego czulam sie tez bardzo samotna i jakby porzucona przez swiat. Jakos zasnelam, ale rano znowu obudzilam sie z poczuciem duzego niepokoju i napiecia i jakbym miala goraczke. Juz umowilam sie na wizyte do psychiatry, ale dopiero we wtorek. Masakra, jesli tak mam sie czuc na tych lekach, to zostanie ze mnie skora i kosci i wykorkuje.

[Sok_z_buki]

Miałam wczoraj pierwszą konsultację online z psychologiem. Jestem po długiej relacji. Nasz kontakt przez miesiąc był na tyle obciążający, że skończyło się atakami paniki. Był to pierwszy raz i było to przerażające. Psycholog kazał się mi zająć sobą i zadbać o swoją psychikę. Stawianie granic jest dla mnie czymś abstrakcyjnym... Ale muszę, bo inaczej zwariuję.

[servatka]

Znaleźć dobrego terapeutę to jest wyczyn... Wróciłam jakiś czas temu na terapię, bo czułam jakby depresja znów była za rogiem. Terapeutka wydawała mi się średnia, ale nie miałam siły szukać nowej. Spotkania mi pomogły, tzn. na tyle że odzyskałam równowagę, ale potem już to dalej nie szło. I w którymś momencie, podczas spotkań, już wiedziałam, że za chwilę usłyszę pytanie "Kiedy w przeszłości czuła się pani podobnie?", i że odpowiedź to ...(werble) ... w domu rodzinnym! Już do mnie dotarło, że wszystkiemu złemu co się ze mną dzieje, winni są rodzice, ale co dalej? Ile można dyskutować tylko o ich winie? Jak to przepracować? Na to mi pani nie odpowiedziała. Tylko oczekiwała, że będę wnosić tematy, będziemy o nich gadać i tyle, następny temat proszę. Jak podziękowałam za terapię, to zasugerowała, że nie chciałam wnosić tematów - nie przekonało ją, że nie miałam już co wnosić. Jeszcze rozłożyła mnie tekstem, że przecież to nie była terapia, tylko konsultacje, my tu się dopiero rozeznawałyśmy. Kilka miesięcy?? Poprzednia terapeutka potrzebowała jednego spotkania, żeby uzyskać obraz, z czym ma do czynienia. Ciekawe kiedy ona zamierzała zacząć tę faktyczną terapię, a ile zamierzała jeszcze słuchać w kółko tych samych moich historii o rodzinie.

[lettuce96]

Napisane przez ColourTheSmallOne

Masakrycznie sie czulam wczoraj wieczorem, bardzo niespokojna, napieta i caly czas myslalam obsesyjnie o niedawno zakonczonej relacji z kims. Zjadlam tylko jogurt i banana przez caly dzien i wieczorem bylam bardzo glodna, ale nie moglam nic przelknac, wiec polozylam sie do lozka ze scisnietym zoladkiem. Do tego czulam sie tez bardzo samotna i jakby porzucona przez swiat. Jakos zasnelam, ale rano znowu obudzilam sie z poczuciem duzego niepokoju i napiecia i jakbym miala goraczke. Juz umowilam sie na wizyte do psychiatry, ale dopiero we wtorek. Masakra, jesli tak mam sie czuc na tych lekach, to zostanie ze mnie skora i kosci i wykorkuje.

Ojjj jak ja cię rozumiem. Jestem po terapii dla par i podjęciu decyzji o przerwie, z której nie wiem co wyniknie i mimo że wiem że to moja inicjatywa to nadal nie mogę spać bo nie wiem czy to była dobra decyzja i nie rozwali mi czegoś pięknego...

Napisane przez Sok_z_buki

Miałam wczoraj pierwszą konsultację online z psychologiem. Jestem po długiej relacji. Nasz kontakt przez miesiąc był na tyle obciążający, że skończyło się atakami paniki. Był to pierwszy raz i było to przerażające. Psycholog kazał się mi zająć sobą i zadbać o swoją psychikę. Stawianie granic jest dla mnie czymś abstrakcyjnym... Ale muszę, bo inaczej zwariuję.

Trzymaj się girl. Mam nadzieję, że idzie ci coraz lepiej i wszystko będzie ok

[agnyska81]

Napisane przez lettuce96

Ojjj jak ja cię rozumiem. Jestem po terapii dla par i podjęciu decyzji o przerwie, z której nie wiem co wyniknie i mimo że wiem że to moja inicjatywa to nadal nie mogę spać bo nie wiem czy to była dobra decyzja i nie rozwali mi czegoś pięknego...

Czy mogłabyś napisać coś więcej? Sama rozważam terapię (a może tylko kilka konsultacji) dla par.
Jak długo uczęszczaliście, z czyjej to było inicjatywy, czy może to jakieś ultimatum jednej ze stron, jakieś większe problemy, jaki staż związkowy?

Skoro nie chcesz tej przerwy, to może powiedz to drugiej stronie.

Edit:
A może ktoś jeszcze tutaj ma jakieś doświadczenia z terapią par? Podzielcie się, chętnie posłucham. Ja mam takie wahania - czasem łapię doła, że się nie dogadujemy, że w koło wałkujemy te same problemy. Potem znowu dochodzimy do jakichś ustaleń i wszystko działa ok, aż do następnego doła. No i w tych momentach załamania myślę sobie, że fajnie byłoby mieć spojrzenie kogoś z boku. Czasem ze swojej terapii jestem w stanie wynieść to inne spojrzenie, ale no mój partner tak jakby nie ma nikogo takiego, kto mógłby go wesprzeć. Ja jestem czasem zmęczona tym, że skoro jestem osobą tą "bardziej oświeconą" muszę rozładowywać te wszystkie sytuacje, które między nami narosły, a nie jestem terapeutą jego ani naszym.

[lettuce96]

Napisane przez agnyska81

Czy mogłabyś napisać coś więcej? Sama rozważam terapię (a może tylko kilka konsultacji) dla par.
Jak długo uczęszczaliście, z czyjej to było inicjatywy, czy może to jakieś ultimatum jednej ze stron, jakieś większe problemy, jaki staż związkowy?

Skoro nie chcesz tej przerwy, to może powiedz to drugiej stronie.

Do tej pory mieliśmy sześć wizyt co 2-3 tygodnie. Nie było ultimatum, zgodziliśmy się na terapii, że nasze problemy albo zostaną rozwiązane albo związek się nam i tak rozpadnie po pięciu latach razem. Boję się tej przerwy, ale z drugiej strony z terapii wychodzi, że jest nam ona potrzebna i zgodziliśmy się wspólnie na takie rozwiązanie. Zobaczymy jak to będzie...

[Triszuniek]

A może polecacie jakiegoś terapeutę, który przyjmuje też online? Chciałabym nie zakończyć mojej "przygodny" tylko na konsultacji psychologicznej tylko chciałabym iść dalej w to i zrozumieć plus walczyć ze swoimi mechanizmami po tym jak zakończyłam związek. Znacie może kogoś wartego uwagi?

[effcia82]

Czy ktoś z was bierze bupropion? Dostałam zamiast fluoksetyny ale widzę, że jest jakiś problem z dostępnością w aptekach i hurtowniach.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Czy jest sens zaczynać spotkania z psychologiem, gdy wiem, że nie będę na te wizyty uczęszczać zbyt często?


Wyjaśniam; doszłam do etapu dojrzałości emocjonalnej i chce przepracować kilka spraw (samoocena, lęki). Zaczęłam wizyty od psychiatry i ta jak jak najbardziej poleca terapię, aczkolwiek nic na siłę. Chodzi głównie o koszty, chodziłabym prywatnie. I nie wiem, czy nie uzbierać jakieś kwoty, poczekać, chodzić częściej, czy jednak zacząć teraz i zobaczyć jak będzie. Wiadomo, że jak się zdecydowałam w końcu pójść to chciałabym już... ale obiektywnie patrząc czekałam tyle to mogę i jeszcze trochę poczekać.

[HermiJona]

Czy jesteś w stanie określić się na regularność spotkań np. co 2-3 tygodnie? Niektóre nurty (nie wiem czy psychologia ma tak samo jak psychoterapia) są nastawione na przepracowanie konkretnych, sprecyzowanych obszarów i krótkoterminowe - myślę, że spróbować zawsze warto, jeśli czujesz, że to dla Ciebie i nie jest wtedy wymagana tak częsta cykliczność, jak np. co tydzień, ale raz w miesiącu, raz na 2 tygodnie itp. Natomiast wydaje mi się, że raz rozpoczętej terapii nie warto przerywać - i Ty i Ty twój terapeuta gubicie wątek, a tu jednak chodzi o jakąś ciągłość, która może dać efekt.
Ja na początku pokusiłam się na taką "urwaną" (ze względów finansowych) terapię (co 2 tygodnie, jakiś miesiąc, potem 2 przerwy, znowu jakiś czas, przerwa itd) i nie było to dobre - w trakcie otwierałyśmy pewne sprawy i potem zostawałam z nimi sama. Ostatecznie zrezygnowałam na 1,5 roku, teraz jak się znalazły finanse, uczęszczam regularnie.
Może spróbuj właśnie w takim nurcie "krótkoterminowym"? Wszystko zależy od człowieka, inni potrzebują regularności co tydzień, innym raz w miesiącu wystarczy - decyzja należy do Ciebie

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[agnyska81]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89700893]Czy jest sens zaczynać spotkania z psychologiem, gdy wiem, że nie będę na te wizyty uczęszczać zbyt często? [/QUOTE]
Z jaką częstotliwością i czy będzie to w miarę regularnie, np. regularnie po dwa razy w miesiącu/co dwa tygodnie? Jeśli tak to jak najbardziej widzę sens. Pytanie tylko, czy terapeucie będzie to pasować, bo jedna do której chodziłam chciała umawiać się na stałe na dzień i godzinę (w sensie, że co tydzień ta godzina zarezerwowana dla mnie), a teraz mam taką, z którą umawiam się na bieżąco i nie ma z tym problemu, że to jest w różne dni tygodnia i godziny.

[tinkerver2]

Wczoraj psychiatra stwierdził u mnie dodatkowo PTSD. masakra. Terapeutka z którą miałam się widzieć w zeszły piątek się rozchorowała i widzę się z nią dopiero 3 listopada. Ciężko mi ostatnio. Biorę leki, psychiatra póki co nie zmienia dawkowania.
Nie śpię w nocy, tzn zasypiam np. O22, wstaje o 2-3 i już nie śpię. Zrobiłam badania kortyzolu, zawyzony o 1/3.


Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[karawanna]

Macie jakieś swoje sposoby, jak walczyć z natrętnymi myślami? Jak się na czymś zafiksuje, to potrafię myśleć o tym całymi dniami :/ Kiedyś wydawało mi się, że mam dobrą intuicję, wyczuwam ludzkie intencje, nastroje względem mnie itp. A teraz już nie wiem, które z moich myśli są prawdziwe a które zakrzywione przez zaburzenia lękowe :/

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[wiejskie_ziemniaczki89]

Napisane przez karawanna

Macie jakieś swoje sposoby, jak walczyć z natrętnymi myślami? Jak się na czymś zafiksuje, to potrafię myśleć o tym całymi dniami :/ Kiedyś wydawało mi się, że mam dobrą intuicję, wyczuwam ludzkie intencje, nastroje względem mnie itp. A teraz już nie wiem, które z moich myśli są prawdziwe a które zakrzywione przez zaburzenia lękowe :/

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

Może spisanie tych myśli w zeszycie, plus zadawanie sobie samej pytań "czy te myśli są prawdziwe", "czy mam na to jakieś dowody" " czy mam na to wpływ" i odpowiadanie sobie samej na te pytania. Mnie psychoterapeutka radziła, żeby po pierwsze zauważyć ten moment w którym zaczynają się natrętne myśli a po drugie przerywać takie natrętne myśli poprzez np. zmianę otoczenia, albo jakiś silny bodziec który pozwoli się zdystansować np. jak siedzę i myślę tak w pokoju to wyjść na dwór, pobiegać, wziąć zimny prysznic.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

[karawanna]

Napisane przez wiejskie_ziemniaczki89

Może spisanie tych myśli w zeszycie, plus zadawanie sobie samej pytań "czy te myśli są prawdziwe", "czy mam na to jakieś dowody" " czy mam na to wpływ" i odpowiadanie sobie samej na te pytania. Mnie psychoterapeutka radziła, żeby po pierwsze zauważyć ten moment w którym zaczynają się natrętne myśli a po drugie przerywać takie natrętne myśli poprzez np. zmianę otoczenia, albo jakiś silny bodziec który pozwoli się zdystansować np. jak siedzę i myślę tak w pokoju to wyjść na dwór, pobiegać, wziąć zimny prysznic.

Wysłane z mojego 2201117SY przy użyciu Tapatalka

Dziękuję! Niektóre myśli standardowo, są całkiem realne, a niektóre są kompletnie od czapy a i tak mi potrafią zepsuć dzień Mimo że staram się je jak najbardziej racjonalizować w głowie to jednak w większości przypadków wygrywają ze mną. Dzięki za podsunięcie pomysłów, będę się starać coś wcielić w życie

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[magbeth]

Napisane przez karawanna

Macie jakieś swoje sposoby, jak walczyć z natrętnymi myślami? Jak się na czymś zafiksuje, to potrafię myśleć o tym całymi dniami :/ Kiedyś wydawało mi się, że mam dobrą intuicję, wyczuwam ludzkie intencje, nastroje względem mnie itp. A teraz już nie wiem, które z moich myśli są prawdziwe a które zakrzywione przez zaburzenia lękowe :/

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

Zerknij tutaj może:
https://opsychologii.pl/o-mysleniu-z...-nad-soba.html

Trochę kognitywnego materiału do pomocy, może akurat cos Ci spasuje.

[PurePurr]

Napisane przez karawanna

Macie jakieś swoje sposoby, jak walczyć z natrętnymi myślami? Jak się na czymś zafiksuje, to potrafię myśleć o tym całymi dniami :/ Kiedyś wydawało mi się, że mam dobrą intuicję, wyczuwam ludzkie intencje, nastroje względem mnie itp. A teraz już nie wiem, które z moich myśli są prawdziwe a które zakrzywione przez zaburzenia lękowe :/

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

Moja psycholożka powiedziała mi ostatnio, że możemy kogoś znać nawet 20 lat, ale jeżeli nie istnieje jasna komunikacja to tak naprawdę jedyne co mamy w głowie to nasz domniemany obraz danej osoby i podejrzenia a nie realną sytuacje.

[karawanna]

Napisane przez magbeth

Zerknij tutaj może:

https://opsychologii.pl/o-mysleniu-z...-nad-soba.html



Trochę kognitywnego materiału do pomocy, może akurat cos Ci spasuje.

Dzięki wielkie! Ciekawie wyglądają te ćwiczenia, zawsze to coś czym można sobie samemu spróbować pomóc

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[PurePurr]

Od kilku tygodni prowadzę dziennik na potrzeby terapii, jak czytam wszystko co spisuję to tym bardziej mam mnóstwo obaw co do tego ile błędów zostało popełnionych i czy nie jesteśmy na pełnym kursie do mocnej destruktywności i popełniania "za ciosem" fatalnych decyzji zamiast zatrzymać to szaleństwo i zastanowić się nad wszystkim jeszcze raz.