Depresja, a studia

purecomedy · 2017-12-05, 22:45

Cześć. Mam 21 lat i niedawno rozpoczęłam nowe studia, jest to już mój drugi kierunek, ponieważ poprzedniego nie zaliczyłam. Od praktycznie zawsze mam gorsze i lepsze okresy, z czego te pierwsze utrzymują się znacznie dłużej, miesiącami. Lepsze okresy trwają u mnie zazwyczaj kilka tygodni. Jest połowa I semestru, a ja zawaliłam prawie całe studia. Nie chodzę na zajęcia, źle się czuję, nie mam motywacji do niczego. Boję się wychodzić do ludzi, pokazywać na zajęciach. Dostaję ataków paniki kiedy jestem poza swoją strefą bezpieczeństwa. Boję się o studia, że znowu ich nie ukończę. Nigdy w życiu praktycznie niczego nie ukończyłam. Nie mam żadnych pasji, boję się wszystkiego, nie wierzę, aby kiedykolwiek udało mi się coś osiągnąć. Studiuję coś co lubię, ale nie daje mi to żadnej motywacji. Nie wiem z czego wynikają moje problemy, tak mam od zawsze. Nikt z kim o tym rozmawiałam nie pomógł mi. Zazwyczaj słyszę "musisz wziąć się w garść", "dasz radę", ale takie rady to nie rady. Boję się, że wyrzucą mnie ze studiów ponieważ przekroczyłam limit dopuszczalnych nieobecności. Nie mam siły do nauki, nie potrafię się na niczym skupić na dłużej niż kilka minut, nie mam ochoty na wstawanie rano z łóżka. Źle się odżywiam, przygotowywanie posiłków sprawia mi wielką trudność, nie potrafię się przemóc. Całe życie cierpiałam na fobię społeczną, ale uporałam się z nią w znacznym procencie. Na ten moment myślę, że mam depresję. Nie mam żadnej chęci do życia, ani żeby walczyć o cokolwiek. Chciałabym ukończyć studia, nie chcę po raz trzeci zaczynać od nowa. Wstydzę się tego, ale nie potrafię kontrolować moich stanów emocjonalnych i psychicznych. One po prostu wracają za każdym razem kiedy już odbijam się od dna. Proszę o jakieś wsparcie abym mogła pojawić się na zajęciach i zmierzyć się z moimi lękami. Co powinnam zrobić? Czy jest szansa jeszcze abym nadrobiła zaległości?

Mia1612 · 2017-12-08, 13:03

Witaj

Po pierwsze, musisz uwierzyć że możesz z tego wyjść. Przede wszystkim nie diagnozuj sama siebie poprzez postawienie diagnozy: mam depresję. Może masz, może nie masz, to by musiał stwierdzić lekarz psychiatra.
Mam bliską osobę w otoczeniu, która również cierpiała na fobię społeczną, było jej ciężko wysiedzieć na wykładach, tak jak mówisz - poza strefą bezpieczeństwa. I ta osoba studia skończyła i uwierzyła w siebie, pokonując systematycznie swoje trudności w kontaktach z innymi/ w innym otoczeniu. Grunt to się nie poddawać i uwierzyć, że możesz żyć normalnie, ale nie tak na hura - tylko małymi kroczkami.

Po pierwsze - no cóż, musisz postawić na odżywianie organizmu! Nie ma zmiłuj, albo przygotowujesz sobie bardzo proste posiłki, pożywne, ze świeżych składników, albo chodzisz do baru studenckiego/mlecznego. Możesz nie zdawać sobie sprawy, jaki odżywianie ma wpływ na organizm, ale jest on naprawdę znaczący. Tu Twoje zdrowie fizyczne i psychiczne jest priorytetem, więc podejdź do siebie jak do swojego najlepszego przyjaciela i nakarm się

Nie bój się włączyć do diety trochę tłustszych rzeczy - pełnotłuste sery, masło, jajka, orzechy włoskie, laskowe, migdały - tłuszcz dobrze wpływa na mózg. Oprócz tego suplementacja magnezu - dawka dzienna ok 400 - 500 mg plus suplementacja wit. D, o tej porze roku ok. 2000-4000 jednostek. Banany i awokado podnoszą poziom serotoniny, czyli hormonu szczęścia w organiźmie.

Po drugie - jeśli czujesz, że nie poradzisz sobie sama, zgłoś się do psychologa na NFZ lub prywatnie. Oprócz tego staraj się mieć dobry kontakt ze znajomymi, niech studia to nie będzie tylko nauka i stresy, ale również odpoczynek.

Po trzecie - sport! Nawet krótkie, codzienne spacery dobrze wpływają na nastrój i redukują stres.

Dasz radę dziewczyno !

OliOlivia · 2017-12-08, 16:08

Mia już bardzo fajnie opisała Ci, jak się odżywiać. Mogę dodać tylko tyle, że faktycznie jest wiele badań, które pokazują, że złe odżywanie prowadzi do osłabienia, otępienia, złego samopoczucia - faktycznie odżywianie może stanowić jakąś część Twojego problemu, ale też na pewno wiele siedzi w głowie, a z tym idź do kogoś, kto się na tym zna - do psychologa albo psychiatry.
Ludzie mówią Ci rzeczy typu "weź się w garść", bo nie do końca rozumieją depresję, fobie, ja też może nie jestem ekspertem, ale wiem, że takie słowa nie załatwią problemu, bo przecież Ty nie chcesz czuć się źle, na pewno chciałabyś być szczęśliwa i sobie z tym poradzić, tylko czasem jest tak, że potrzebujemy pomocy - dlatego idź poprosić o pomoc specjalistę.

2017-12-05, 22:45	#1
purecomedy Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-12 Wiadomości: 1	Depresja, a studia Cześć. Mam 21 lat i niedawno rozpoczęłam nowe studia, jest to już mój drugi kierunek, ponieważ poprzedniego nie zaliczyłam. Od praktycznie zawsze mam gorsze i lepsze okresy, z czego te pierwsze utrzymują się znacznie dłużej, miesiącami. Lepsze okresy trwają u mnie zazwyczaj kilka tygodni. Jest połowa I semestru, a ja zawaliłam prawie całe studia. Nie chodzę na zajęcia, źle się czuję, nie mam motywacji do niczego. Boję się wychodzić do ludzi, pokazywać na zajęciach. Dostaję ataków paniki kiedy jestem poza swoją strefą bezpieczeństwa. Boję się o studia, że znowu ich nie ukończę. Nigdy w życiu praktycznie niczego nie ukończyłam. Nie mam żadnych pasji, boję się wszystkiego, nie wierzę, aby kiedykolwiek udało mi się coś osiągnąć. Studiuję coś co lubię, ale nie daje mi to żadnej motywacji. Nie wiem z czego wynikają moje problemy, tak mam od zawsze. Nikt z kim o tym rozmawiałam nie pomógł mi. Zazwyczaj słyszę "musisz wziąć się w garść", "dasz radę", ale takie rady to nie rady. Boję się, że wyrzucą mnie ze studiów ponieważ przekroczyłam limit dopuszczalnych nieobecności. Nie mam siły do nauki, nie potrafię się na niczym skupić na dłużej niż kilka minut, nie mam ochoty na wstawanie rano z łóżka. Źle się odżywiam, przygotowywanie posiłków sprawia mi wielką trudność, nie potrafię się przemóc. Całe życie cierpiałam na fobię społeczną, ale uporałam się z nią w znacznym procencie. Na ten moment myślę, że mam depresję. Nie mam żadnej chęci do życia, ani żeby walczyć o cokolwiek. Chciałabym ukończyć studia, nie chcę po raz trzeci zaczynać od nowa. Wstydzę się tego, ale nie potrafię kontrolować moich stanów emocjonalnych i psychicznych. One po prostu wracają za każdym razem kiedy już odbijam się od dna. Proszę o jakieś wsparcie abym mogła pojawić się na zajęciach i zmierzyć się z moimi lękami. Co powinnam zrobić? Czy jest szansa jeszcze abym nadrobiła zaległości?

2017-12-08, 13:03	#2
Mia1612 Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-04 Wiadomości: 299	Dot.: Depresja, a studia Witaj Po pierwsze, musisz uwierzyć że możesz z tego wyjść. Przede wszystkim nie diagnozuj sama siebie poprzez postawienie diagnozy: mam depresję. Może masz, może nie masz, to by musiał stwierdzić lekarz psychiatra. Mam bliską osobę w otoczeniu, która również cierpiała na fobię społeczną, było jej ciężko wysiedzieć na wykładach, tak jak mówisz - poza strefą bezpieczeństwa. I ta osoba studia skończyła i uwierzyła w siebie, pokonując systematycznie swoje trudności w kontaktach z innymi/ w innym otoczeniu. Grunt to się nie poddawać i uwierzyć, że możesz żyć normalnie, ale nie tak na hura - tylko małymi kroczkami. Po pierwsze - no cóż, musisz postawić na odżywianie organizmu! Nie ma zmiłuj, albo przygotowujesz sobie bardzo proste posiłki, pożywne, ze świeżych składników, albo chodzisz do baru studenckiego/mlecznego. Możesz nie zdawać sobie sprawy, jaki odżywianie ma wpływ na organizm, ale jest on naprawdę znaczący. Tu Twoje zdrowie fizyczne i psychiczne jest priorytetem, więc podejdź do siebie jak do swojego najlepszego przyjaciela i nakarm się Nie bój się włączyć do diety trochę tłustszych rzeczy - pełnotłuste sery, masło, jajka, orzechy włoskie, laskowe, migdały - tłuszcz dobrze wpływa na mózg. Oprócz tego suplementacja magnezu - dawka dzienna ok 400 - 500 mg plus suplementacja wit. D, o tej porze roku ok. 2000-4000 jednostek. Banany i awokado podnoszą poziom serotoniny, czyli hormonu szczęścia w organiźmie. Po drugie - jeśli czujesz, że nie poradzisz sobie sama, zgłoś się do psychologa na NFZ lub prywatnie. Oprócz tego staraj się mieć dobry kontakt ze znajomymi, niech studia to nie będzie tylko nauka i stresy, ale również odpoczynek. Po trzecie - sport! Nawet krótkie, codzienne spacery dobrze wpływają na nastrój i redukują stres. Dasz radę dziewczyno !

2017-12-08, 16:08	#3
OliOlivia Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-12 Wiadomości: 10	Dot.: Depresja, a studia Mia już bardzo fajnie opisała Ci, jak się odżywiać. Mogę dodać tylko tyle, że faktycznie jest wiele badań, które pokazują, że złe odżywanie prowadzi do osłabienia, otępienia, złego samopoczucia - faktycznie odżywianie może stanowić jakąś część Twojego problemu, ale też na pewno wiele siedzi w głowie, a z tym idź do kogoś, kto się na tym zna - do psychologa albo psychiatry. Ludzie mówią Ci rzeczy typu "weź się w garść", bo nie do końca rozumieją depresję, fobie, ja też może nie jestem ekspertem, ale wiem, że takie słowa nie załatwią problemu, bo przecież Ty nie chcesz czuć się źle, na pewno chciałabyś być szczęśliwa i sobie z tym poradzić, tylko czasem jest tak, że potrzebujemy pomocy - dlatego idź poprosić o pomoc specjalistę.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)