Co jest ze mną nie tak?

[Chicatimida89]

Dziwne jest to, że nigdy nie byłam w związku pomimo mojego wieku...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Chicatimida89

Dziwne jest to, że nigdy nie byłam w związku pomimo mojego wieku...

Ale co z tego właściwie wynika? Po co w ogóle bierzesz pod uwagę facetów, którzy nie będą cię akceptować za to kim naprawdę jesteś?

[Chicatimida89]

Nie wiem kogo spotkam na swojej drodze. Żeby móc nawiązać bliższy kontakt będę musiała się otworzyć. Każde niepowodzenie spowodowane brakiem akceptacji będzie mnie drogo kosztować. Myśl, że ludzie poznają mnie naprawdę jest dla mnie przerażająca. Uznają mnie za dziwadło, którym właściwie jestem.
No i co jeśli nie ma kogoś takiego kto by mnie zaakceptował taką jaka jestem?
To jest najgorsze.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Chicatimida89

Nie wiem kogo spotkam na swojej drodze. Żeby móc nawiązać bliższy kontakt będę musiała się otworzyć. Każde niepowodzenie spowodowane brakiem akceptacji będzie mnie drogo kosztować. Myśl, że ludzie poznają mnie naprawdę jest dla mnie przerażająca. Uznają mnie za dziwadło, którym właściwie jestem.
No i co jeśli nie ma kogoś takiego kto by mnie zaakceptował taką jaka jestem?
To jest najgorsze.

Dziwadło to pojęcie względne, a jak nie ma nikogo, kto by to zaakceptował, to nie będziesz miała partnera i tyle. Ale nierealne jest, by ktoś taki nie istniał. I dziwnym trafem już trafiłaś na ludzi, którzy cię jednak akceptują - twoje koleżanki.
Jak już dobrze wiesz, twój problem jest natury psychologicznej i to twoje nastawienie do ciebie jest problemem, a nie nastawienie innych ludzi. Gdy to nastawienie zmienisz, to twoje ewentualne przyszłe niepowodzenia wcale nie będą cię dużo kosztować. Nigdy nie uda się nikomu być kimś, kto byłby akceptowany przez wszystkich zawsze. Dlatego należy dokonywać selekcji znajomych i wybierać nie przypadkowych ludzi, którzy się napatoczyli, tylko takich, cokolwiek cię łączy.

[doki03]

Hej Byłam kiedyś w podobnej sytuacji. Byłam taka nieśmiała, że aż wstydziłam się dzwonić przy kimś zamówić jedzenie, naprawdę. Kiedy wychodziłam z koleżankami i spotkałyśmy jakichś ich znajomych prawie w ogóle się nie odzywałam, bo nie wiedziałam co mówić, wstydziłam się, że zaraz palnę coś głupiego, siedziałam tylko obok i czasem wtrąciłam jakieś słówko. Cały czas wydawałam się jakaś spięta, myślałam o sobie w taki sposób: Gdybym była obcą osobą, nie chciałabym się zadawać z kimś tak nudnym jak ja, bo w ogóle nie można ze mną luźno porozmawiać. Podobał mi się jakiś chłopak? W życiu sama nie napiszę, nie ma mowy. Kontakty z potencjalnymi chłopakami, którzy do mnie pisali i tak zaraz się urywały, bo naprawdę byłam zbyt cicha i nieśmiała, nigdy nie pozwoliłam sobie na to, żeby pokazać komuś, że mi zależy, mimo tego, że mi zależało. Dlaczego? Nie mam pojęcia...
Zmieniło się, kiedy zaczęłam spotykać się z obecnym chłopakiem.
Zaczął mnie wyciągać do swoich znajomych, często byliśmy na imprezach i teraz mogę stwierdzić, że zmieniłam się o 180 stopni. Bardzo dużo osób to zauważyło, lubię podchodzić do ludzi, rozmawiać z nimi, nie brakuje mi tematów do rozmów. Sama nie wiem jak to się do końca stało. To tylko moja historia.
A na Twoim miejscu na pewno nie oceniałabym siebie przez pryzmat jakichś kolesi w klubie, przecież to nie jest żaden wyznacznik. Może również warto udać się do psychologa tylko po to, żeby porozmawiać z kimś obiektywnym? Dla samej zwykłej rozmowy. Uważam jednak, że to kontakt z ludźmi najbardziej zmienia nastawienie. Postarałabym się częściej wychodzić do ludzi. Sama coś zaproponuj. Pracujesz?
Czat to też dobry pomysł.

[Chicatimida89]

Fajnie to brzmi, jak piszesz, ale mam wrażenie, że jesteś nastolatką, a ja już swoje lata mam więc...chłopak i te sprawy to raczej u mnie odpada. Pewnie by mi to pomogło bo poczułabym się dowartościowana, ale mój problem właśnie na tym polega, że nie mam ani śmiałości ani wiary w to, że ktoś się mną zainteresuje jak Tobą...
To z jedzeniem itp jest mi bliskie. Do dziś jeszcze się zdarza, zwłaszcza jeśli jestem sama.
Dziękuję za odpowiedzi.
Co do pracy to ostatnio byłam na staży, ale tam same kobiety. Na studiach też w grupie ani jednego faceta. Może teraz po mgr uda mi się coś stosunkowo szybko znaleźć i będę miała okazję więcej po-przebywać z płcią przeciwną...
Tak czy inaczej czekają mnie ciężkie czasy bo chcę coś zmienić w życiu, ale wiem że to będzie jak starcie z tytanem i na pewno nie raz popłaczę.

[aleksssy]

Masz 29 lat, dlaczego uważasz, że to wszystko za Tobą? Masz bardzo zrezygnowane podejście do tej sprawy. Ja uważam, że właśnie w tym podejściu jest problem. Jesteś młodą kobietą, która jeszcze dużo powinna mieć przed sobą.

[Chicatimida89]

Ciężko mi zmienić podejście, kiedy widzę brak zainteresowania moją osobą.
Faceci oglądają się za innymi dziewczynami. Byłam tego nieraz świadkiem, a ja nigdy nie zauważyłam zainteresowania mną. Za wiele sobą nie reprezentuję, a jeśli dodać do tego jeszcze wątpliwą urodę to raczej nadziei za wiele mi nie pozostaje ...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Chicatimida89

Ciężko mi zmienić podejście, kiedy widzę brak zainteresowania moją osobą.
Faceci oglądają się za innymi dziewczynami. Byłam tego nieraz świadkiem, a ja nigdy nie zauważyłam zainteresowania mną. Za wiele sobą nie reprezentuję, a jeśli dodać do tego jeszcze wątpliwą urodę to raczej nadziei za wiele mi nie pozostaje ...

A ty sama się kimkolwiek interesujesz, czy tylko czekasz aż się samo zrobi?

[Chicatimida89]

Hmmm jakoś ciężko mi sobie wyobrazić mnie starającą się (nieudolnie) zwrócić na siebie uwagę płci męskiej...przy tym z nieśmiałością, jaka mnie charakteryzuje

Może i czekam aż samo się zrobi, ale to jest właśnie główna zagwozdka. Niby chcę i wyrywam się ku temu, ale silny opór jaki we mnie jest, uniemożliwia mi to.
Chcę, ale nie mogę. Nie mogę więc się frustruję...

[socrates74]

Hej!

Wypowiem się jako facet

Moim zdaniem w obecnych czasach odpowiednio dobrany makijaż plus strój plus fryzura potrafią czynić cuda.
Jeśli więc czujesz się nieatrakcyjna popracuj nad tym - najlepiej z profesjonalistą. Moim zdaniem czasem warto zainwestować parę złotych w taką usługę, która uzmysłowi nam w czym wyglądamy atrakcyjnie. Być może w Twoim wypadku bardziej atrakcyjnie wyglądasz po prostu z kucykiem.
O ile pamiętam pisałaś, że jesteś szczupła. Statystycznie - to jest plus dla Ciebie więc byłoby łatwiej uczynić z Ciebie "obiekt męskiego zainteresowania"

Jeśli w klubie miałaś/miewasz małe zainteresowanie swoją osobą przyczyną może być też Twój sposób bycia. Rada - ćwiczenie uśmiechu - najlepiej z lusterkiem jak filmie "Szczęśliwego Nowego Yorku"
Uśmiech zazwyczaj przyciąga więc dobrze go trenować, jeśli nie mamy tego w swojej naturze. Polecam też ćwiczenie go w każdej możliwej sytuacji - szczególnie witając się z kimkolwiek.
Dodatkowo naucz się tańczyć. Zmysłowe poruszanie się na parkiecie na pewno będzie przyciągało wzrok facetów.
No i do klubu idź się dobrze bawić, a nie testować swoją atrakcyjność - to moim zdaniem przyniesie nieoczekiwane efekty.

Rozmowa - spróbuj czatu. Tylko bądź bardzo ostrożna! Nigdy nie wiesz naprawdę, kto jest po drugiej stronie.
Oczywiście jeśli tylko rozmawiasz, to nie ma żadnego niebezpieczeństwa.
Na czacie możesz po prostu bezkarnie trenować na facetach różne formy rozmowy. Trenuj jak to jest być trochę niedostępną, trochę uległą, czasem otwartą, a czasem mniej, albo co tam sobie innego wymyślisz. Będziesz wtedy widziała, jak rozmawiać z płcią przeciwną. To się da wytrenować

Ja osobiście lubię uśmiechnięte i bezczelne zołzy

[Chicatimida89]

Hej! Ciekawa wypowiedź.
No to się odniosę.
1) Wiele osób mówiło mi, że lepiej mi w rozpuszczonych włosach więc kucyk odpada
2)nad uśmiechem pomyślę, bo faktycznie zazwyczaj chodzę jakbym szła na ścięcie.
3)tańczyć umiem, zwłaszcza "w kółku", tu akurat jak lecą moje piosenki to po prostu się wczuwam...
Gorzej jest jak tańczę z kimś bo wtedy nie wiem gdzie podziać oczy hmmm
4)o czacie pomyślę...

Co do klubu to można rzec, że to było moje pierwsze takie wielkie wyjście. Wcześniej byłam ale np z bratem i wtedy nikt nie podchodził no bo może sprawialiśmy wrażenie, że jesteśmy razem...
Za jakiś czas może znowu się wybiorę i będzie lepiej.
Teraz po czasie myślę, że byłam bardzo spięta i to było widać. No i, że moja twarz mogła bezwiednie wskazywać na ... niechęć.
Potrenuję na pewno z tym uśmiechem

[Chicatimida89]

Szybkimi krokami zbliżam się do magicznej 30stki.
Z różnych powodów (nie będę się powtarzać) do tej pory z nikim jeszcze nie byłam nigdy w związku
Wciąż wydaje mi się to nierealne i nie czuję się gotowa, ale chyba coś się we mnie budzi bo coraz częściej myślę o tym, że chciałabym być z kimś bliżej.
Zastanawiam się czy mam jeszcze jakieś szanse i czy w ogóle ktokolwiek mnie zechce. Czuję się jak dinozaur na wymarciu
Poza tym dość późno zacznę...no i czy można jeszcze spotkać 30latka, który ma dobrze w głowie poukładane...

[stewardesa]

A można jeszcze spotkać 30-latkę, która ma poukładane w głowie?

[Chicatimida89]

No cóż, spodziewałam się, że ktoś mi tak odpowie. Sama mam pewne problemy więc w pewnym sensie zakładam, że nie...

[kotyksiazki]

Nie zalamuj się tak brakiem faceta. Naprawdę radzę bardziej skupić się na szukaniu dobrej pracy i psychoterapii. Potem możesz poprobowac z facetami będzie dobrze, ale koniecznie rozpocznij pracę nad sobą!

[HejkaHejka87]

Cześć, mam wrażenie że jestem w podobnej sytuacji więc chętnie podzielę się moimi przemyśleniami, jednak wiadomo komuś łatwiej radzić, jak takie madrości przedstawiam sama sobie to wiadomo nic z tego nie wychodzi... Przekroczyłam już magiczną granicę 30tki i nadal mam nikłe doświadczenia związkowe i damsko-męskie. Od zawsze zmagam się z różnymi kompleksami które mnie totalnie blokują, a jakby tych problemów było mało to sam fakt wieku i braku doświadczenia działa na niekorzyść. Także strasznie się boję że facet uzna mnie no za jakieś dziwadło jak to już zostało ładnie ujęte
Ale patrząc z drugiej strony najbardziej boję się oceny jakichś tpowych przypadkowych facetów o niekoreślonych cechach, a wiadomo że interesowałaby mnie tylko ocena tego jednego faceta który zwróci na mnie uwagę a ja na niego, a chciałabym żeby był wyrozumiały i tolerancyjny i coś we mnie dosrzegł, bo inaczej to po co mi taki facet? Więc nie warto się przejmować. Co do przekroczenia własnych barier to wiem że będzie słabo ale z facetem kiedy jest chemia i poczucie komfortu da radę to ogarnąć, też bym nie chciała faceta który by mnie jakoś krytycznie oceniał przez pryzmat łóżka, więc nie warto.
A czy wiek jest zawsze minusem? Szczerze to patrząc wstecz na swoje problemy emocjonale to jak byłam młodsza to i tak nie umiałabym wtedy stworzyć związku, trudno, tak było czasu nie cofnę a z czasem jednak poznaję siebie i robię się madrzejsza życiowo. Chociaż i tak jestem na swój wiek mało dojrzała to myślę że mogłabym mieć młodszego faceta, co nawet zwiększa szanse w szukaniu
Oczywiście najważniejsze to cieszyć się życiem niezależnie od posiadania/nieposiadania faceta bo różnie jeszcze może być. Obecnie dla mnie to trudne ale poprostu nie ma wyjścia, bo życie mamy jedno. A im człowiek bardziej się robi zgorzkniały i zazdrosny tym jest trudniej i w sferze damsko-męskiej i przyjacielskiej, zawodowej i rodzinnej.
Odniosę się jeszcze do mieszkania w domu. Nie chodzi o to ze to wstyd, ale czasem rodzice swoimi toksycznymi poglądami nas "uziemiają" i trztmają w takiej stagnacji. A niezależność i ogarniaie się samemu jest miło i budujące psychicznie. Czasem lepiej się troszkę odciąć.
I jeszcze tak - chodziłam jakiś czas na terapię i uważam ze warto ale terapeuta nie odwali za nas roboty, ja jeszcze do końca nie umiałam sobie z tym poradzić i jest jak jest. Mimo okropnych dołków staram się walczyć o każdy dzień.
Pozdrawiam autorkę.

[kotyksiazki]

W tym wieku warto się skupić na usamodzielnieniu, stawianiu na własne nogi, a nie panikowaniu, że nie ma nas kto rozdziewiczyc. Jak leżą podstawy, to wszystko inne też kuleje.

[Chicatimida89]

Dziękuję HejkaHejka87. Rzeczywiście, mamy dość podobną sytuację. Ja mam jeszcze dodatkowo problemy zdrowotne, które jakby mnie hamują i odbierają motywację do pewnych działań Najważniejsze, że mam jakąś pracę więc coś ruszyło A z facetami to nwm co będzie...

[Chicatimida89]

Znowu potrzebuję się wyżalić. Niestety
Byłam na weselu. Odstawiona jak nigdy. Miałam profesjonalny makijaż (pierwszy raz w życiu!), piękną sukienkę itp i co z tego? To nie wystarczyło. Jak to nie to już nie wiem co. Żaden facet na tym weselu się za mną nie oglądał, żaden nie poprosił do tańca. Nawet mój podstawiony partner wodził wzrokiem za inną... Masakra.
Czy naprawdę jestem skazana na samotność. Mam tak wielkie niepowodzenie, że to się w głowie nie mieści. Może ja jestem po prostu brzydka jak noc tylko nikt mi tego nie powie wprost. Znowu przeżyłam coś w stylu: Każda tylko nie ty

[CwiercMotyla]

Autorko. Bardzo emocjonalnie do tego podchodzisz i przez to wykańczasz się takim myśleniem. Przecież na weselu chodzi przede wszystkim o dobrą zabawę, a nie nerwowe roztrząsanie Twojego subiektywnego powodzenia u mężczyzn. Pewnie wyolbrzymiasz powodzenie innych dziewczyn, a swojego nie doceniasz. Być może ten facet, z którym byłaś na weselu nie miał po prostu kultury.

Co do Twojej sytuacji. Myślę, że nie mam w tym wiele Twojej winy. Jednym życie układa się tak, a innym inaczej. Sam jestem w trochę podobnej sytuacji. Wydaje mi się, że mimo wszystko dobrym rozwiązaniem jest skupienie się na czymś innym niż roztrząsanie dlaczego się nie jest w związku. Nie tylko wokół tego świat się kręci.

[Jogurtowe_love]

Wiesz, na wesele zwykle chodzi się w parach więc nic dziwnego, że obcy faceci z Tobą nie tańczyli.

[linkinpaark]

Napisane przez Jogurtowe_love

Wiesz, na wesele zwykle chodzi się w parach więc nic dziwnego, że obcy faceci z Tobą nie tańczyli.

No właśnie. Autorka chyba by chciała, żeby każdy porzucił swoją kobietę dla takiego bóstwa (z profesjonalnym makijażem!) jakim jest ona. A oni siedzą i skupiają się na Paniach z którymi przyszli. No nienormalni.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Chicatimida89

Znowu potrzebuję się wyżalić. Niestety
Byłam na weselu. Odstawiona jak nigdy. Miałam profesjonalny makijaż (pierwszy raz w życiu!), piękną sukienkę itp i co z tego? To nie wystarczyło. Jak to nie to już nie wiem co. Żaden facet na tym weselu się za mną nie oglądał, żaden nie poprosił do tańca. Nawet mój podstawiony partner wodził wzrokiem za inną... Masakra.
Czy naprawdę jestem skazana na samotność. Mam tak wielkie niepowodzenie, że to się w głowie nie mieści. Może ja jestem po prostu brzydka jak noc tylko nikt mi tego nie powie wprost. Znowu przeżyłam coś w stylu: Każda tylko nie ty

W swoim drugim, równoległym wątku napisałaś coś przeciwnego. W którymś z wątków kłamiesz, albo trollujesz w obydwu. Lub chcesz na siłę zrobić z siebie ofiarę.

[Mijanou]

Zgadzam się, Ellen.
Zechcesz wyjaśnić te rozbieżności, Autorko?

[Chicatimida89]

Już wyjaśniłam w drugim wątku.
Chodzi mi o to, że byli też faceci solo, ale jakoś nie widziałam spojrzeń w moją stronę. A kolega z którym byłam nie odstępował mnie na krok, ale jedna z dziewczyn zwróciła jego uwagę i mi o tym powiedział. Czasem zerkał w jej stronę, ale to nie było tak, że mnie olał. Chodzi mi tylko o to, że nikt mi nie dał poczuć, że wyglądałam fajnie...
Rzeczywiście, za bardzo emocjonalnie to traktuję.
Nie traktuję siebie jak bóstwa. Gdyby tak było to nie pisałabym tutaj o mojej frustracji.

[annn_]

Napisane przez Chicatimida89

Już wyjaśniłam w drugim wątku.
Chodzi mi o to, że byli też faceci solo, ale jakoś nie widziałam spojrzeń w moją stronę. A kolega z którym byłam nie odstępował mnie na krok, ale jedna z dziewczyn zwróciła jego uwagę i mi o tym powiedział. Czasem zerkał w jej stronę, ale to nie było tak, że mnie olał. Chodzi mi tylko o to, że nikt mi nie dał poczuć, że wyglądałam fajnie...
Rzeczywiście, za bardzo emocjonalnie to traktuję.
Nie traktuję siebie jak bóstwa. Gdyby tak było to nie pisałabym tutaj o mojej frustracji.

Skomplementował ją?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Chicatimida89]

Pytał kim ona jest, zwrócił uwagę, że jej partner jakiś kiepski no i skwitował, że za daleko mieszka żeby coś z nią kiedy powiedziałam mu skąd ona jest. Ewidentnie wykazał nią zainteresowanie.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez Chicatimida89

Już wyjaśniłam w drugim wątku.
Chodzi mi o to, że byli też faceci solo, ale jakoś nie widziałam spojrzeń w moją stronę. A kolega z którym byłam nie odstępował mnie na krok, ale jedna z dziewczyn zwróciła jego uwagę i mi o tym powiedział. Czasem zerkał w jej stronę, ale to nie było tak, że mnie olał. Chodzi mi tylko o to, że nikt mi nie dał poczuć, że wyglądałam fajnie...
Rzeczywiście, za bardzo emocjonalnie to traktuję.
Nie traktuję siebie jak bóstwa. Gdyby tak było to nie pisałabym tutaj o mojej frustracji.

Widocznie nie byłaś w ich typie, skoro się nie oglądali za Tobą, proste, co tu więcej tłumaczyć? Pomijam że wieje desperacją.

Poza tym piszesz że kolega nie odstępował Ciebie na krok, to niby jak mieli się za Tobą uganiać, skoro z ochroniarzem chodziłaś? Było iść samej, bez kolegi, miałabyś wolną rękę do podrywania wolnych facetów, wolałaś iść z towarzystwem, więc przestań zrzędzić.

Jeszcze winę na kolegę zrzucasz, że się za jakąś oglądał, dramat.

[zaklopotany1992]

Droga autorko, widzę, że masz poważne problemy z samo oceną. Jak to się pięknie mówi, pierwsze musisz pokochać samą siebie a potem czekać na miłość od innej osoby (a jak nie miłość to przynajmniej zainteresowanie). Im bardziej brniesz w zastanawianie się co z Tobą nie tak, tym bardziej się zamykasz i nie dostrzegasz wszystkiego. Miałem to samo po ciężkim rozstaniu, czułem się jak śmieć. Teraz powoli akceptuję samego siebie i wiem, że kobiety zwracają na mnie uwagę.

Raz znajomy miał podobne myślenie jak Ty i wiesz co zrobił? Dla wielu wyda się to śmieszne ale pobrał aplikację Tinder - nie aby znaleźć tam "miłość" bo na takich apkach tego nie znajdziesz, tylko i wyłącznie chciał sprawdzić czy wzbudza czyjeś zainteresowanie. Miesiąc później zaczął umawiać się poprzez portal randkowy i na dzień dzisiejszy ma bardzo fajną partnerkę. Głowa do góry, 29 lat to jeszcze najlepszy okres w Twoim życiu. Jesteś młoda