Matka partnera ogranicza nam spanie razem

[serotonina22]

Mam problem ze swoim partnerem, a właściwie jego mamą. Mamy po 20 lat, wiem że to nie jest jeszcze niewiadomo ile, ale z jakiejś tam strony jesteśmy już dorośli i świadomi wielu rzeczy. Jesteśmy razem 2 lata, po pół roku związku zaczęliśmy współżyć, zawsze z zabezpieczeniem, wiadomo dzieci nie planujemy.

Ja dorastałam w normalnej rodzinie, z tradycjami chrześcijańskimi, ale bardzo na luźnej zasadzie czyli obchodzimy święta i wszelkie tradycje, ale nie praktykujemy regularnego chodzenia do kościoła.
Natomiast jego rodzina jest mocniej wierząca, może też nie jakoś przesadnie, ale u niego w domu kościół i msza niedzielna to świętość.

On natomiast wraz z dorastaniem nie do końca czuje potrzebę być co niedzielę w kościele. To nie tak, że ja go jakoś odmieniłam, bo mówiłam mu, że jeśli chce chodzić to ja mu nie bronię, ale on sam przyznał, że jemu to obojętne. Więc wraz ze związkiem ze mną przestał chodzić regularnie na msze. Później zamieszkaliśmy razem na studiach. Jego mamie zaczęło się to nie podobać, że jak wracał do domu to na niedzielę nie szedł do kościoła, wytykała mu, że inaczej go wychowali i ma szanować rodziców, więc on pod ścianą do tego kościoła jak jest w niedzielę w domu chodzi.

Później zaczęły się schody gdy chciał zrezygnować na 2 roku ze studiów, co spowodowało to, że rodzice kazali mu wrócić do domu rodzinnego, a ja nadal pozostałam w naszym wynajmowanym mieszkaniu. Nie spodobało jej się to, bo to ona napierała na niego żeby poszedł od razu na studia, on chciał☠jednak dać sobie czas i rozwinąć się w innych kierunkach. Długo nie mogła się z tym pogodzić, bo syn zawsze idealny, przynosił do domu zawsze świadectwa z paskiem, stypendia, chodził na wszelkie zajęcia dodatkowe, więc jak on może nie studiować. No i po tym wszystkim zaczepki zaczęły się w naszą stronę. On przyjeżdżał nadal do mnie i zostawał, co mamie ciągle się nie podobało, bo on przecież ma gdzie mieszkać, poza tym nie powinniśmy spać razem

O to zawsze jest problem, musiał wracać podczas studiów często do domu, bo tak kazała mu mama, bo go długo nie widziała, a mijał tylko tydzień. Ogólnie wiecznie nadaje mu jakieś szlabany albo rozkazy, próbuje nadawać jakieś zasady typu, że możemy zostać ze sobą na noc raz na jakiś czas, co dla mnie jest dosyć śmieszne, jak on się buntuje to ona się na niego obraża. Okej, rozumiem że nie jesteśmy jeszcze jakoś niewiadomo jak dorośli i może mamy na to czas, ale ja nie widzę przeciwwskazań, ja wychowałam się w luźnej rodzinie gdzie moim rodzicom to nie przeszkadza, więc dla mnie to jest niepojęte.

Co wy myślicie?

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

czy chłopak sam się utrzymuje?

[Vanir410]

Pierwsza rzecz, to sprawa między NIM, a JEGO mamą. Nie Tobą.


Kto utrzymuje chłopaka? Bo nic nie piszesz o pracy. Mama kazała mu wracać. W sumie po co miała fundować mieszkanie, skoro on się nie uczył?



I ogólnie mama mu rozkazuje. Może odwrócić się na pięcie, iść do pracy i olać mamę. Pofocha się, kiedyś jej przejdzie.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Nie masz problemu z matką chłopaka, a z samym chłopaki, zwłaszcza jego niedojrzałością i uzależnieniem od rodziców. Tzn on jest młody, więc może być jeszcze niedojrzały, ale po kij się w takim razie pakuje w związki to ja nie wiem. Także jedyne rozwiązanie jakie ja widzę, to żeby twój facet uniezależnił się finansowo i emocjonalnie od mamusi. Niestety ty tego za niego nie zrobisz, możesz go co najwyżej wspierać. Czy on w ogóle rozumie, że nie jest już dzieckiem i nie musi słuchać rodziców? Czy studiuje coś innego? Jeśli nie to niech może idzie do pracy. Będzie miał swoje pieniądze na utrzymanie to nie będzie musiał pytać rodziców o zdanie, gdzie ma mieszkać i jak rozporządzać swoim czasem.

[astral_magneta]

Matka daje szlabany 20 latkowi? Co ja czytam?

[serotonina22]

.

---------- Dopisano o 15:12 ---------- Poprzedni post napisano o 15:06 ----------

Napisane przez Vanir410

Pierwsza rzecz, to sprawa między NIM, a JEGO mamą. Nie Tobą.


Kto utrzymuje chłopaka? Bo nic nie piszesz o pracy. Mama kazała mu wracać. W sumie po co miała fundować mieszkanie, skoro on się nie uczył?



I ogólnie mama mu rozkazuje. Może odwrócić się na pięcie, iść do pracy i olać mamę. Pofocha się, kiedyś jej przejdzie.

Nie do końca jest to problem między nim a rodzicami, bo odbija się to też na nas.

Owszem, to prawda, że nie musiał mu nikt fundować mieszkania jak przerwał naukę i z tym nigdzie tutaj nie wyraziłam sprzeciwu. Chodzi o to, że jest problem z tym, że on przyjeżdża do mnie i często zostaje, a nie powinien ponieważ 1. on ma gdzie mieszkać i 2. nie powinniśmy spać razem, bo takie mają upodobania moralne.

Tyle, że on nie chce się z nimi kłócić. Jak próbuje się sprzeciwiać, to jego mama się obraża i nie pogodzi się ani nawet nie odezwie dopóki ktoś w końcu nie przyzna jej racji. Grozi też rozwodem, więc chłopak obwiniony, że rozwali całą rodzinę w końcu też się jej słucha. Mówi też, że dużo mu dali więc nie chce się kłócić, więc w końcu daje spokój i się podporządkowywuje, żeby była normalna atmosfera w domu.

Wcześniej był na wymagających studiach dziennych, obecnie jest dosyć poważnie chory, także nie miał jak iść do pracy.

[thankyounext_]

A co to za choroba? Czy w bliskiej przyszłości będzie mógł podjąć pracę?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez serotonina22

Tyle, że on nie chce się z nimi kłócić. Jak próbuje się sprzeciwiać, to jego mama się obraża i nie pogodzi się ani nawet nie odezwie dopóki ktoś w końcu nie przyzna jej racji. Grozi też rozwodem, więc chłopak obwiniony, że rozwali całą rodzinę w końcu też się jej słucha. Mówi też, że dużo mu dali więc nie chce się kłócić, więc w końcu daje spokój i się podporządkowywuje, żeby była normalna atmosfera w domu.

Wcześniej był na wymagających studiach dziennych, obecnie jest dosyć poważnie chory, także nie miał jak iść do pracy.

Jego matka jest typowym toksycznym rodzicem tzw kontrolerem. Ryje mu psychikę ze względu na egoizm i własne irracjonalne lęki, głównie strach przed utratą dziecką i przestaniem być potrzebnym. Nie chodzi o to, że twój facet ma się z nim kłócić. On ma:
a) wyznaczyć granice
b) uniezależnić się od nich finansowo i emocjonalnie od rodziców

Powinien też rozważyć terapię, jeśli będzie w wyniku powyższego odczuwał poczucie winy. Niestety póki Twój facet tego nie rozumie i nie podejmie prawdziwych kroków w dorosłość to będziecie się tak bujać w takiej toksycznej atmosferze. Jeśli nie podejmie to ja poważnie bym rozważała rozstanie, gdyż związek z taką osobą nie ma racji bytu. Chyba, że chcesz żyć w trójkącie z jego matką. Rozumiem, że w tym momencie ogranicza go poważna choroba, ale czy to jest chwilowa sytuacja czy długoterminowa?

[Vanir410]

Napisane przez serotonina22

.

---------- Dopisano o 15:12 ---------- Poprzedni post napisano o 15:06 ----------



Nie do końca jest to problem między nim a rodzicami, bo odbija się to też na nas.

Dalej - to sprawa między nim, a jego mamą.


No ciężka kobieta, ale to ON musi chcieć zmiany. Poważnie, MATKA rozwiedzie się z OJCEM, bo syn jest nieposłuszny ?


Im bardziej ulega tej kobiecie, tym większy wpływ będzie ona wywierać. Dzisiaj tylko mieszkanie, jutro praca, Ty, imię dla dziecka. Dlatego chłopak powinien usamodzielnić się jak najszybciej jest to możliwe.

[serotonina22]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88416801]Jego matka jest typowym toksycznym rodzicem tzw kontrolerem. Ryje mu psychikę ze względu na egoizm i własne irracjonalne lęki, głównie strach przed utratą dziecką i przestaniem być potrzebnym. Nie chodzi o to, że twój facet ma się z nim kłócić. On ma:
a) wyznaczyć granice
b) uniezależnić się od nich finansowo i emocjonalnie od rodziców

Powinien też rozważyć terapię, jeśli będzie w wyniku powyższego odczuwał poczucie winy. Niestety póki Twój facet tego nie rozumie i nie podejmie prawdziwych kroków w dorosłość to będziecie się tak bujać w takiej toksycznej atmosferze. Jeśli nie podejmie to ja poważnie bym rozważała rozstanie, gdyż związek z taką osobą nie ma racji bytu. Chyba, że chcesz żyć w trójkącie z jego matką. Rozumiem, że w tym momencie ogranicza go poważna choroba, ale czy to jest chwilowa sytuacja czy długoterminowa?[/QUOTE]

Ja go kocham i czuję, że to odpowiedni partner, ale właśnie mam dosyć tego życia w ciągłej symbiozie, a raczej helotyźmie z jego matką. On też mówi, że ma już tego dosyć, chce spokojnie żyć, a jednocześnie nie kłócić się z nimi bo jak stawia swoją granicę to z tyłu głowy ma poczucie winy o to że matka jest zła na niego i wszystkich dookoła. Raczej jest to sytuacja krótkotrwała, czeka go operacja a później czas rekonwalescensji. Mimo wszystko ma obawy, bo chce też powrócić na studia, ale inne i nie wie czy da radę utrzymać się pracując i studiując dziennie bez żadnego wsparcia finansowego.

[Vanir410]

Napisane przez serotonina22

Mimo wszystko ma obawy, bo chce też powrócić na studia, ale inne i nie wie czy da radę utrzymać się pracując i studiując dziennie bez żadnego wsparcia finansowego.

Aha, czyli jeszcze 3 lata licencjat plus 1.5 magistra będzie żył jak mama kichnie? To nie lepiej poczekać, odłożyć kasę, pójść na zaoczne?... cokolwiek?

[Overcooked]

Rozwiodę się dorosłemu synowi na złość, tego jeszcze nie grali xdd


Niech się obraża, stosuje to bo widzi że działa i typ leci na każde skinienie. Jak nie będzie to na was działało a każde pouczenia będziecie ucinali to świat się nie zawali i wcale źródełko nie wyschnie. Niech teraz idzie do pracy, uzbiera oszczędności to nie będziecie drżeć na każdą głupotę.

[e36b38c1b02253f65e484b4d30ebb09d9d5f8578_646d4571ebe9e]

Chłopak jets jeszcze bardzo młody, nie zaczął dorosłego życia. Ja mu trochę współczuję, nie jest w łatwej sytuacji. Stan zdrowia na razie go uziemia, a takie osoby jak jego matka potrafią bardzo mocno zmanipulować osoby w otoczeniu. Kobieta wywołuje u niego poczucie winy, stosuje terror psychiczny, a on jest od niej w tym momencie zależny. Pewnie matkę mimo wszystko kocha, nie chce jej krzywdzić i to nie jest nic złego.

Pogadałabym z nim. Jeśli jest to sytuacja przejściowa a on planuję się uniezależnić, jak tylko wyzdrowieje, to wszystko ok, choć może być ciężko mimo wszystko, bo takie harpie jak jego matka łatwo się nie poddają.
A jeśli planuje się tak przebimbać przez całe studia, to bym zerwała. Żaden facet nie jest wart takich nerwów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez serotonina22

Ja go kocham i czuję, że to odpowiedni partner, ale właśnie mam dosyć tego życia w ciągłej symbiozie, a raczej helotyźmie z jego matką. On też mówi, że ma już tego dosyć, chce spokojnie żyć, a jednocześnie nie kłócić się z nimi bo jak stawia swoją granicę to z tyłu głowy ma poczucie winy o to że matka jest zła na niego i wszystkich dookoła. Raczej jest to sytuacja krótkotrwała, czeka go operacja a później czas rekonwalescensji. Mimo wszystko ma obawy, bo chce też powrócić na studia, ale inne i nie wie czy da radę utrzymać się pracując i studiując dziennie bez żadnego wsparcia finansowego.

Czasem miłość nie wystarcza. Jeżeli facet nie weźmie się za siebie to nie wróżę mu sukcesów związkowych. Ani z tobą, ani z kimkolwiek innym. Chociaż to niewykluczone, że weźmie. Mój partner pochodzi z podobnej rodziny. Z tym, że miał świadomość, że to co robi jego matka jest nie w porządku i że on nie chce żyć według ich zasad. Już na 2 roku studiów powiedział stanowcze 'nie' ingerencjom w jego życie. Pomocna była wyprowadzka z dala od domu rodzinnego. Teraz jak nie jest zależny od rodziców to wszystko jest w najlepszym porządku i jego matka też spuściła z tonu, bo wie, że manipulacje czy histerie nic nie dadzą.

Niech się skupi teraz na swoim stanie zdrowia, a potem na odcięciu pępowiny, a ty obserwuj czy sytuacja rokuje. Ja bym się raczej na taki trójkącik z teściową w perspektywie 5 lat nie zdecydowała, ale co kto lubi.

[I am Rock]

Napisane przez serotonina22

.

Nie do końca jest to problem między nim a rodzicami, bo odbija się to też na nas.

Owszem, to prawda, że nie musiał mu nikt fundować mieszkania jak przerwał naukę i z tym nigdzie tutaj nie wyraziłam sprzeciwu. Chodzi o to, że jest problem z tym, że on przyjeżdża do mnie i często zostaje, a nie powinien ponieważ 1. on ma gdzie mieszkać i 2. nie powinniśmy spać razem, bo takie mają upodobania moralne.

Tyle, że on nie chce się z nimi kłócić. Jak próbuje się sprzeciwiać, to jego mama się obraża i nie pogodzi się ani nawet nie odezwie dopóki ktoś w końcu nie przyzna jej racji. Grozi też rozwodem, więc chłopak obwiniony, że rozwali całą rodzinę w końcu też się jej słucha. Mówi też, że dużo mu dali więc nie chce się kłócić, więc w końcu daje spokój i się podporządkowywuje, żeby była normalna atmosfera w domu.

Wcześniej był na wymagających studiach dziennych, obecnie jest dosyć poważnie chory, także nie miał jak iść do pracy.

1. Obstawiam raczej, że obawiają się nieplanowanej ciąży w sytuacji, gdy chłopak bez studiów, pracy i z problemami zdrowotnymi.
2. Grożenie synowi rozwodem to jakaś totalna abstrakcja. Inna sprawa, czy słyszałaś te groźby na własne uszy, czy też chłopak serwuje ci te opowieści dziwnej treści.
3. Gdybym miała poważnie chore dziecko, to też wolałabym, by było w domu, a nie przepadało gdzieś na noc.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez serotonina22

Nie do końca jest to problem między nim a rodzicami, bo odbija się to też na nas.

Odbija się na was na jego własne życzenie. To dorosły facet i może spokojnie olać idiotyzmy wygadywane przez matkę. Jednak z jakiegoś powodu tego nie robi i jedyne co ty w tej sytuacji możesz zrobić, to zasugerować mu rozwiązanie tego problemu. Do niczego go niestety nie zmusisz ani nie przekonasz dopóki on sam nie będzie na serio chciał czegoś tutaj zmienić.

[tinkerver2]

Napisane przez serotonina22

.

---------- Dopisano o 15:12 ---------- Poprzedni post napisano o 15:06 ----------





Nie do końca jest to problem między nim a rodzicami, bo odbija się to też na nas.



Owszem, to prawda, że nie musiał mu nikt fundować mieszkania jak przerwał naukę i z tym nigdzie tutaj nie wyraziłam sprzeciwu. Chodzi o to, że jest problem z tym, że on przyjeżdża do mnie i często zostaje, a nie powinien ponieważ 1. on ma gdzie mieszkać i 2. nie powinniśmy spać razem, bo takie mają upodobania moralne.



Tyle, że on nie chce się z nimi kłócić. Jak próbuje się sprzeciwiać, to jego mama się obraża i nie pogodzi się ani nawet nie odezwie dopóki ktoś w końcu nie przyzna jej racji. Grozi też rozwodem, więc chłopak obwiniony, że rozwali całą rodzinę w końcu też się jej słucha. Mówi też, że dużo mu dali więc nie chce się kłócić, więc w końcu daje spokój i się podporządkowywuje, żeby była normalna atmosfera w domu.



Wcześniej był na wymagających studiach dziennych, obecnie jest dosyć poważnie chory, także nie miał jak iść do pracy.

Zaraz poczekaj. Matka grozi rozwodem własnemu synowi, bo ten sypia u laski?
"słuchaj Zenek, kocham twojego ojca i przeżyłam z nim 30 lat, ale twoje nocowania u Serotoniny sprawiają, że myślę o rozwodzie"?
Czyli rozwód ok, nie jest sprzeczny z religią, wszystko cacy, ale zostanie u laski na noc to olaboga hańba?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[parallel_roads]

Napisane przez serotonina22

Tyle, że on nie chce się z nimi kłócić. Jak próbuje się sprzeciwiać, to jego mama się obraża i nie pogodzi się ani nawet nie odezwie dopóki ktoś w końcu nie przyzna jej racji. Grozi też rozwodem, więc chłopak obwiniony, że rozwali całą rodzinę w końcu też się jej słucha. Mówi też, że dużo mu dali więc nie chce się kłócić, więc w końcu daje spokój i się podporządkowywuje, żeby była normalna atmosfera w domu.

Wcześniej był na wymagających studiach dziennych, obecnie jest dosyć poważnie chory, także nie miał jak iść do pracy.

Tekst z rozwodem wygrał XD

Niestety, ale matka Twojego chłopaka jest absolutnie toksyczna, syn jej ulega. No, ale to jego decyzja, że tańczy jak ona mu zagra.

Co Twój chłopak na to? Narzeka? Czy ma tzw. wywalone, byleby mieć święty spokój

[ANKA54321]

Napisane przez astral_magneta

Matka daje szlabany 20 latkowi? Co ja czytam?

Jeśli mama 20 latka utrzymuje to tak, może mu dawać szlabany. Chyba, że zarabia SAM na siebie to co innego.

[serotonina22]

Napisane przez parallel_roads

Tekst z rozwodem wygrał XD

Niestety, ale matka Twojego chłopaka jest absolutnie toksyczna, syn jej ulega. No, ale to jego decyzja, że tańczy jak ona mu zagra.

Co Twój chłopak na to? Narzeka? Czy ma tzw. wywalone, byleby mieć święty spokój

Niestety jak ktoś stosuje różne manipulacje typu powoduje, że człowiek ma poczucie winy, że zawiedli się na nim, dali mu wszystko, a on tak się zachowuje. Ale szczerze nie rozumiem, co on takiego robi złego, przecież nie jest złym człowiekiem, chce tylko trochę wolności. Ma szacunek do rodziców, za wszystko co dostał i czuje poczucie winy.

Stara się sprzeciwiać, ale wychodzi to właśnie z takim skutkiem, dotyka to go bardzo.

I rozumiem, że dotychczas był na utrzymaniu rodziców co równa się z tym, że mają prawo od niego wymagać, ale chciałam zobaczyć jak na to patrzą inni ludzie, bo jednak według mnie to jednak jak na jego wiek jest trochę ograniczanie tej swobody, nie robi problemów swoim rodzicom i pomaga im zawsze więc nie wiem dlaczego tak jest.

[tinkerver2]

Napisane przez ANKA54321

Jeśli mama 20 latka utrzymuje to tak, może mu dawać szlabany. Chyba, że zarabia SAM na siebie to co innego.

Jak sobie ktoś robi dziecko, to ma zakichany obowiązek go utrzymywać, nie tylko dopóki się uczy, ale ogólnie - dopoki nie będzie w stanie się utrzymać sam. I to nie oznacza, że ma nad nim władzę i traktować jak 13 latka "bo sam się nie utrzymuje".
Rozumiem, że jeśli żona jest na utrzymaniu męża to również mąż może jej dawać szlabany? Jeśli matka jest na utrzymaniu własnego dziecka, bo jej emerytura nie wystarcza na samodzielne życie, to dziecko ma prawo dawać jej szlabany?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ANKA54321

Jeśli mama 20 latka utrzymuje to tak, może mu dawać szlabany. Chyba, że zarabia SAM na siebie to co innego.

Nie, nie może.
Może najwyżej przestać dawać mu pieniądze, a on wtedy może pozwać rodziców o alimenty jeśli ma podstawy. Cała reszta to puste gadanie.

Napisane przez serotonina22

Niestety jak ktoś stosuje różne manipulacje typu powoduje, że człowiek ma poczucie winy, że zawiedli się na nim, dali mu wszystko, a on tak się zachowuje. Ale szczerze nie rozumiem, co on takiego robi złego, przecież nie jest złym człowiekiem, chce tylko trochę wolności. Ma szacunek do rodziców, za wszystko co dostał i czuje poczucie winy.

Ale tutaj nie chodzi o robienie czegoś "złego", tylko o to, że jego matka ma chorą potrzebę sprawowania kontroli. Założę się, że gdyby facet przestał robić "złe" rzeczy, to wynalazłaby inne obszary do manipulowania nim.

[serotonina22]

[1=e36b38c1b02253f65e484b4 d30ebb09d9d5f8578_646d457 1ebe9e;88417010]Chłopak jets jeszcze bardzo młody, nie zaczął dorosłego życia. Ja mu trochę współczuję, nie jest w łatwej sytuacji. Stan zdrowia na razie go uziemia, a takie osoby jak jego matka potrafią bardzo mocno zmanipulować osoby w otoczeniu. Kobieta wywołuje u niego poczucie winy, stosuje terror psychiczny, a on jest od niej w tym momencie zależny. Pewnie matkę mimo wszystko kocha, nie chce jej krzywdzić i to nie jest nic złego.

Pogadałabym z nim. Jeśli jest to sytuacja przejściowa a on planuję się uniezależnić, jak tylko wyzdrowieje, to wszystko ok, choć może być ciężko mimo wszystko, bo takie harpie jak jego matka łatwo się nie poddają.
A jeśli planuje się tak przebimbać przez całe studia, to bym zerwała. Żaden facet nie jest wart takich nerwów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Czeka go przeszczep nerki, a jak wszystko będzie później okej to mówił, że idzie do pracy, tylko zjada go poczucie winy, boi się odwrócenia od rodziców bo będzie się cały czas czuł winny, a on nie chciał się kłócić

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez serotonina22

Czeka go przeszczep nerki, a jak wszystko będzie później okej to mówił, że idzie do pracy, tylko zjada go poczucie winy, boi się odwrócenia od rodziców bo będzie się cały czas czuł winny, a on nie chciał się kłócić

No to powinien iść na terapię, bo to nie jest normalne, żeby odczuwać poczucie winy, dlatego, że wyfruwasz z gniazdka, zajmujesz się swoim dorosłym życiem, zakładasz własną rodzinę. To jest naturalny stan rzeczy i każdy normalny rodzic by się cieszył, że dziecko się usamodzielnia, a nie manipulował nim, wtrącał się w jego związek, rościł sobie prawo do decydowania jak ma żyć.

[parallel_roads]

Napisane przez serotonina22

Niestety jak ktoś stosuje różne manipulacje typu powoduje, że człowiek ma poczucie winy, że zawiedli się na nim, dali mu wszystko, a on tak się zachowuje. Ale szczerze nie rozumiem, co on takiego robi złego, przecież nie jest złym człowiekiem, chce tylko trochę wolności. Ma szacunek do rodziców, za wszystko co dostał i czuje poczucie winy.

Stara się sprzeciwiać, ale wychodzi to właśnie z takim skutkiem, dotyka to go bardzo.

I rozumiem, że dotychczas był na utrzymaniu rodziców co równa się z tym, że mają prawo od niego wymagać, ale chciałam zobaczyć jak na to patrzą inni ludzie, bo jednak według mnie to jednak jak na jego wiek jest trochę ograniczanie tej swobody, nie robi problemów swoim rodzicom i pomaga im zawsze więc nie wiem dlaczego tak jest.

Ale to nie chodzi, że on robi coś złego i że to źle, że chce spać ze swoją dziewczyną, problem leży w jego matce, która jest toksyczna.

Jest na utrzymaniu rodziców, ale to też nie znaczy, że nie ma prawa się odezwać i matce sprzeciwić. Widać, że przez lata już mu namieszała w głowie i udało jej się go tak zmanipulować, że ma to poczucie winy.