Singielki 25+ cz. XVI

[lolek9000]

Oczywiście, że tak - bycie na siłę z kimś to recepta na katastrofę

A dlaczego nie ? Nie mógłbym być ojcem dla takiego dziecka i prędzej czy później wydaje mi się, że byłoby to destrukcyjne dla relacji
Wiem,że wielu się to udaje ale ja bym się nie zdecydował

[Indecence]

Napisane przez herbata_z_miodem

Mogę wiedzieć dlaczego?

ponieważ nie każdy facet chce wychowywać cudze dzieci, skoro woli miec swoje?

[lolek9000]

Jest jedna rzecz która totalnie nie ma dla mnie znaczenia - nie interesuje mnie jej kariera zawodowa , wykształcenie etc.

[herbata_z_miodem]

Napisane przez lolek9000

Oczywiście, że tak - bycie na siłę z kimś to recepta na katastrofę

A dlaczego nie ? Nie mógłbym być ojcem dla takiego dziecka i prędzej czy później wydaje mi się, że byłoby to destrukcyjne dla relacji
Wiem,że wielu się to udaje ale ja bym się nie zdecydował

Rozumiem. To co napisałeś, wydaje się być to uczciwe, a przynajmniej szczere, że po prostu wiesz, ze nie byłbyś dobrym ojczymem, więc rzeczywiście nie ma co się pakować w związku "a bo jakoś będzie".

Napisane przez lolek9000

Jest jedna rzecz która totalnie nie ma dla mnie znaczenia - nie interesuje mnie jej kariera zawodowa , wykształcenie etc.

Ja na to zwracam uwagę. Tzn.nie mogłabym być z kimś, kto ledwo ukończył zawodówkę i nie ma żadnych ambicji. Facet moze mniej zarabiać niż ja i może mieć fizyczną prace, ale ważne, żeby miał jakiś pomysł na siebie i żeby faktycznie robił coś, co lubi robić i starał się być w tym dobrym. Np. jest budowlańcem, bo lubi zajmować się tym i rzeczywiście zna się na tej robocie, a nie ze nie mógł znaleźć żadnej innej roboty i robi to, bo musi jakoś przeżyć.

Wspomniałeś, ze chciałbyś, żeby była z dzieckiem te 2 lata i nie pracowała, jeśli dobrze kojarzę. To chyba jednak kariera ma znaczenie. Bo gdyby miała własną firmę albo ważne stanowisko, to nie zawsze da się mieć tą dwuletnią przerwę.

[werka89]

Treść usunięta

[lolek9000]

Napisane przez herbata_z_miodem

Rozumiem. To co napisałeś, wydaje się być to uczciwe, a przynajmniej szczere, że po prostu wiesz, ze nie byłbyś dobrym ojczymem, więc rzeczywiście nie ma co się pakować w związku "a bo jakoś będzie".



Ja na to zwracam uwagę. Tzn.nie mogłabym być z kimś, kto ledwo ukończył zawodówkę i nie ma żadnych ambicji. Facet moze mniej zarabiać niż ja i może mieć fizyczną prace, ale ważne, żeby miał jakiś pomysł na siebie i żeby faktycznie robił coś, co lubi robić i starał się być w tym dobrym. Np. jest budowlańcem, bo lubi zajmować się tym i rzeczywiście zna się na tej robocie, a nie ze nie mógł znaleźć żadnej innej roboty i robi to, bo musi jakoś przeżyć.

Wspomniałeś, ze chciałbyś, żeby była z dzieckiem te 2 lata i nie pracowała, jeśli dobrze kojarzę. To chyba jednak kariera ma znaczenie. Bo gdyby miała własną firmę albo ważne stanowisko, to nie zawsze da się mieć tą dwuletnią przerwę.

Hmmm.. rzeczywiście tu masz racje, a więc kariera ma znaczenie w sensie negatywnym - nie chciałbym byc z kobieta nastawiona na karierę .

[tinkerver2]

Ja chyba wracam do grona singielek. Poznałam kogoś w maju, było fajnie, aż do początku sierpnia. Facet zaczął mnie totalnie olewać, ciągle i ciągle tłumacząc się zmęczeniem po pracy "bo ma ciężki czas i jest sam na zmianie". Nie uważam, że ma najlżejszą pracę, ale też nie uważam, żeby to była robota na poziomie tyrania w kopalni. A on przez 2 tygodnie spotkał się ze mną raz, dodatkowo kilka razy byliśmy umówieni, to po prostu nie przyszedł "bo spał". Nasz kontakt był ograniczony do "omg, ale jestem zmęczony, zjem obiad i idę spać". Jak zapytałam, czy mogę do niego przyjechać to odmówił.
Wczoraj miałam z nim poważną rozmowę, niby doszliśmy do porozumienia, ale ja się czuje jakby wszystkie moje uczucia zrobiły puff i nagle ulecialy. Zniknęły.
I tak wiecie, patrzę na te związki, śluby, zaręczyny, to robi mi się bardzo przykro i się zastanawiam czy ja też kiedyś do kogoś poczuję jakieś stałe uczucia, takie "chcę z nim być na stałe"? Czy już do końca życia będę sama?

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[werka89]

Treść usunięta

[herbata_z_miodem]

Napisane przez tinkerver2

Wczoraj miałam z nim poważną rozmowę, niby doszliśmy do porozumienia, ale ja się czuje jakby wszystkie moje uczucia zrobiły puff i nagle ulecialy. Zniknęły.
I tak wiecie, patrzę na te związki, śluby, zaręczyny, to robi mi się bardzo przykro i się zastanawiam czy ja też kiedyś do kogoś poczuję jakieś stałe uczucia, takie "chcę z nim być na stałe"? Czy już do końca życia będę sama?

Wydaje mi się, że te 2 tygodnie to dosc krótko, może facet mial gorszy okres. Jednakże sama też czułabym się wypalona, skoro już tak szybko zacżeło się "psuć" po zaledwie po trzech miesiącach. Co innego jakby sam był szczery i mówił, ze ma trudny okres, ze ciezko mu wstawac i dlatego tak nie dąży do kontaktu. Wiele ludzi wspomina, że pierwsze miesiace/lata były najlepsze dla związku, bo dużo tych motylek, a tu nawet nie minęly chyba 3 miesiące, a już zaczął olewać. Też bym miała mieszane uczucia. A jak to wyjaśniliście, jeśli mozna wiedzie?

Napisane przez tinkerver2

I tak wiecie, patrzę na te związki, śluby, zaręczyny, to robi mi się bardzo przykro i się zastanawiam czy ja też kiedyś do kogoś poczuję jakieś stałe uczucia, takie "chcę z nim być na stałe"? Czy już do końca życia będę sama?

Ja raczej nie mam takich odczuć, może dlatego, że zakładam, że część zaręcza sie czy bierze śluby bez tej pewności, ze się chce byc z ta osobą na stałe, bo cał yczas są wątpliwosci, ale i tez nadzieja, że "po ślubie" będzie lepiej.Nie bez powodu jedna trzecia malzenstw konczy się rozwodem w Polsce.

Sama jeszcze niedawno byłam w kilkuletnim związku i po prostu jak myśle o zaręczynach, to wiem, ze nie czułabym się gotowa i wolałam być sama niż być z kimś z "przyzwyczajenia".

[lolek9000]

Ja uważam,że zakładanie najgorszego scenariusza to błąd, a pewności się nigdy nie będzie miało
Warto spróbować aniżeli żyć samemu i żałować ze się nie spróbowało

[Sylia166]

Napisane przez lolek9000

A co jeśli potencjalny partner/partnerka miałby już dziecko? Przeszkadzało by Wam?

Teraz na pewno by mi przeszkadzało, bo jestem młoda i nie mam bagażu w postaci dziecka to po co mi dzieciaty facet, ale jakbym miała powiedzmy 35-40 lat i szukała kogoś w podobnym wieku to wiadomo trzeba się liczyć, że tacy faceci już mogą mieć dzieci, inaczej już bym na to patrzyła, oczywiście dobrze by było jakby już było w miarę odchowane Najlepiej i tak jakby był bezdzietny, ale różnie w życiu bywa, może akurat zakocham się w dzieciatym kto to wie

[this_witch]

Napisane przez tinkerver2

Ja chyba wracam do grona singielek. Poznałam kogoś w maju, było fajnie, aż do początku sierpnia. Facet zaczął mnie totalnie olewać, ciągle i ciągle tłumacząc się zmęczeniem po pracy "bo ma ciężki czas i jest sam na zmianie". Nie uważam, że ma najlżejszą pracę, ale też nie uważam, żeby to była robota na poziomie tyrania w kopalni. A on przez 2 tygodnie spotkał się ze mną raz, dodatkowo kilka razy byliśmy umówieni, to po prostu nie przyszedł "bo spał". Nasz kontakt był ograniczony do "omg, ale jestem zmęczony, zjem obiad i idę spać". Jak zapytałam, czy mogę do niego przyjechać to odmówił.
Wczoraj miałam z nim poważną rozmowę, niby doszliśmy do porozumienia, ale ja się czuje jakby wszystkie moje uczucia zrobiły puff i nagle ulecialy. Zniknęły.
I tak wiecie, patrzę na te związki, śluby, zaręczyny, to robi mi się bardzo przykro i się zastanawiam czy ja też kiedyś do kogoś poczuję jakieś stałe uczucia, takie "chcę z nim być na stałe"? Czy już do końca życia będę sama?

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

Ja Cię doskonale rozumiem, bo mam podobnie. Największym zabójcą moich uczuć do kogoś jest jego brak entuzjazmu i brak inicjatywy. Jeżeli to trwa tylko krótki czas to może faktycznie ma gorszy okres i to tylko przejściowe, ale jakby mu zależało na rozwijaniu waszej relacji to imho szukałby rozwiązania i komunikował się na bieżąco. A nie że nie przyszedł bo zaspał xD Więc nie dziwię się, że masz wątpliwości co do tej relacji.
Nie oglądaj się na innych. Sama wiesz najlepiej, że zaręczyny i śluby to żaden gwarant życia razem długo i szczęśliwie. Nie ma żadnego powodu żebyś myślała, że do końca życia będziesz sama. Żyj bez presji, jak to poczujesz to poczujesz, jeszcze wiele lat przed Tobą.

[SanaPL]

Napisane przez this_witch

Ja Cię doskonale rozumiem, bo mam podobnie. Największym zabójcą moich uczuć do kogoś jest jego brak entuzjazmu i brak inicjatywy. Jeżeli to trwa tylko krótki czas to może faktycznie ma gorszy okres i to tylko przejściowe, ale jakby mu zależało na rozwijaniu waszej relacji to imho szukałby rozwiązania i komunikował się na bieżąco. A nie że nie przyszedł bo zaspał xD Więc nie dziwię się, że masz wątpliwości co do tej relacji.
Nie oglądaj się na innych. Sama wiesz najlepiej, że zaręczyny i śluby to żaden gwarant życia razem długo i szczęśliwie. Nie ma żadnego powodu żebyś myślała, że do końca życia będziesz sama. Żyj bez presji, jak to poczujesz to poczujesz, jeszcze wiele lat przed Tobą.

Klap! Klap!
Totalnie się z tym zgadzam. Sama też mam podobnie jak Wy dziewczyny i jestem zdania, że jeżeli nie ma tego uczucia entuzjazmu od jakiegoś czasu i ktoś mimo wypowiedzenia moich odczuć co do tego drugiej osobie nadal nie zważa na moje potrzeby, to bym jednak zrezygnowała.

[XmasVvir]

Ja za miesiąc kończę 28 lat i jestem przerażona. xD Jak czytam właśnie różne historie, że faceci nagle zlewają, nie przychodzą na randki, bo sobie zaspali... z takim zaspaniem to raz mi się zdarzyło jak miałam pierwszego faceta w wieku 20 lat i się nie mogłam do niego dodzwonić... Głupia ja, wsiadłam w 2 autobusy, żeby zapukać do niego do domu, bo byliśmy umówieni na większy wypad po czym otwarła mi jego mama i mówi "ale X śpi...". Nie mogłam się do niego dodzwonić od 12, a to była 20 wieczorem.......... Każdemu się może zdarzyć niby, ale czasem los daje znak, że coś nie wypali, a to nie wypalało 3 lata.

Mam pytanie, laski, jak to wygląda właśnie z umawianiem się z facetami około 30stki? Czy większość z nich już zaznało życia poza rodzinnym gniazdem czy większość z nich dalej mieszka z rodzicami? Już miałam jednego faceta co się wyprowadził w wieku 28 lat ze mną i podziękuję. :c Co prawda to było 6 lat temu, ale jakoś po prostu nie wiem... w moich oczach to jest słabe. Wiadomo, że czasami sytuacja rodzinna zmusza, ale jeżeli ktoś tak robi całe życie, bo jest wygodnie i dodatkowo nawet nie ma żadnych oszczędności, to będzie dla mnie (chyba?) odpychające. Nie wiem, jeszcze nie założyłam żadnych kont ani nic, bo minęły 3 miesiące od zakończenia mojej drugiej poważniejszej relacji w życiu, ale jestem ciekawa. Czy Tinder i Facebook randki to dobry pomysł?

[lolek9000]

Napisane przez XmasVvir

Ja za miesiąc kończę 28 lat i jestem przerażona. xD Jak czytam właśnie różne historie, że faceci nagle zlewają, nie przychodzą na randki, bo sobie zaspali... z takim zaspaniem to raz mi się zdarzyło jak miałam pierwszego faceta w wieku 20 lat i się nie mogłam do niego dodzwonić... Głupia ja, wsiadłam w 2 autobusy, żeby zapukać do niego do domu, bo byliśmy umówieni na większy wypad po czym otwarła mi jego mama i mówi "ale X śpi...". Nie mogłam się do niego dodzwonić od 12, a to była 20 wieczorem.......... Każdemu się może zdarzyć niby, ale czasem los daje znak, że coś nie wypali, a to nie wypalało 3 lata.

Mam pytanie, laski, jak to wygląda właśnie z umawianiem się z facetami około 30stki? Czy większość z nich już zaznało życia poza rodzinnym gniazdem czy większość z nich dalej mieszka z rodzicami? Już miałam jednego faceta co się wyprowadził w wieku 28 lat ze mną i podziękuję. :c Co prawda to było 6 lat temu, ale jakoś po prostu nie wiem... w moich oczach to jest słabe. Wiadomo, że czasami sytuacja rodzinna zmusza, ale jeżeli ktoś tak robi całe życie, bo jest wygodnie i dodatkowo nawet nie ma żadnych oszczędności, to będzie dla mnie (chyba?) odpychające. Nie wiem, jeszcze nie założyłam żadnych kont ani nic, bo minęły 3 miesiące od zakończenia mojej drugiej poważniejszej relacji w życiu, ale jestem ciekawa. Czy Tinder i Facebook randki to dobry pomysł?

Tak , po 30tce większość ma już własne mieszkanie, stabilną sytuację finansową

[Agnek]

Ja z innej beczki, jak któryś raz z kolei Wam nie wyjdzie z kimś to poddajecie sie czy szukacie dalej? Bo ja po kolejnym byciu zghostowaną nie mam siły do tego już. Nie mam ochoty na spotkania, opowiadanie o sobie, jeśli facet nawet nie ma odwagi napisać że nic z tego. Wcześniej pisaliście o posiadaniu dzieci. Ja bardzo chciałabym je mieć, móc założyć rodzinę z ukochaną osobą.. ale to jedna wielka abstrakcja i marzenie równoznaczne z podróżą dookoła świata (chociaż nawet ona brzmi bardziej realnie).


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[lolek9000]

Napisane przez Agnek

Ja z innej beczki, jak któryś raz z kolei Wam nie wyjdzie z kimś to poddajecie sie czy szukacie dalej? Bo ja po kolejnym byciu zghostowaną nie mam siły do tego już. Nie mam ochoty na spotkania, opowiadanie o sobie, jeśli facet nawet nie ma odwagi napisać że nic z tego. Wcześniej pisaliście o posiadaniu dzieci. Ja bardzo chciałabym je mieć, móc założyć rodzinę z ukochaną osobą.. ale to jedna wielka abstrakcja i marzenie równoznaczne z podróżą dookoła świata (chociaż nawet ona brzmi bardziej realnie).


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Szukam dalej choć coraz mocniejsze mam przekonanie, że jestem Don Kichotem I ruszam do walki z wiatrakami

[Sylia166]

Napisane przez Agnek

Ja z innej beczki, jak któryś raz z kolei Wam nie wyjdzie z kimś to poddajecie sie czy szukacie dalej? Bo ja po kolejnym byciu zghostowaną nie mam siły do tego już. Nie mam ochoty na spotkania, opowiadanie o sobie, jeśli facet nawet nie ma odwagi napisać że nic z tego. Wcześniej pisaliście o posiadaniu dzieci. Ja bardzo chciałabym je mieć, móc założyć rodzinę z ukochaną osobą.. ale to jedna wielka abstrakcja i marzenie równoznaczne z podróżą dookoła świata (chociaż nawet ona brzmi bardziej realnie).


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Prawda jest taka, że nie każdemu dana jest miłość, szczęśliwy związek. Istnieją ludzie, którzy będą żyć w pojedynkę, co nie oznacza, że trzeba być zamkniętym na innych, ale warto być świadomym, że akurat nam może nie wyjść założenie rodziny.

[aninudy]

Napisane przez Agnek

Ja z innej beczki, jak któryś raz z kolei Wam nie wyjdzie z kimś to poddajecie sie czy szukacie dalej? Bo ja po kolejnym byciu zghostowaną nie mam siły do tego już. Nie mam ochoty na spotkania, opowiadanie o sobie, jeśli facet nawet nie ma odwagi napisać że nic z tego. Wcześniej pisaliście o posiadaniu dzieci. Ja bardzo chciałabym je mieć, móc założyć rodzinę z ukochaną osobą.. ale to jedna wielka abstrakcja i marzenie równoznaczne z podróżą dookoła świata (chociaż nawet ona brzmi bardziej realnie).


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Może odpocznij od tego na jakiś czas? Daj sobie miesiąc na odpoczynek albo jakoś tak.

Ja zlikwidowałam konto na tinderze i na myśl o powrocie tam mnie skręca. Nie podoba mi się to miejsce, ale też chyba za jakiś czas wrócę. Zobaczymy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[werka89]

Treść usunięta

[lolek9000]

Ja jestem na takim etapie że przyjaciele dopiero założyli rodziny ,a jeszcze się nie rozwodzą
W związku z czym kontakt jest już iluzoryczny - nie mam do nikogo pretensji , naturalna kolej rzeczy

[werka89]

Treść usunięta

[karawanna]

Napisane przez Agnek

Ja z innej beczki, jak któryś raz z kolei Wam nie wyjdzie z kimś to poddajecie sie czy szukacie dalej? Bo ja po kolejnym byciu zghostowaną nie mam siły do tego już. Nie mam ochoty na spotkania, opowiadanie o sobie, jeśli facet nawet nie ma odwagi napisać że nic z tego. Wcześniej pisaliście o posiadaniu dzieci. Ja bardzo chciałabym je mieć, móc założyć rodzinę z ukochaną osobą.. ale to jedna wielka abstrakcja i marzenie równoznaczne z podróżą dookoła świata (chociaż nawet ona brzmi bardziej realnie).


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Wolę zawiesić/usunąć konto na jakiś czas niż robić coś na siłę, gdy czuje ze mam dość albo z desperacji. W sumie to z tindera usunęłam konto ponad rok temu i też jakoś na myśl o powrocie tam i wymienianiu wiadomości po raz kolejny o tym samym z kompletnie obcymi ludźmi, to mi się odechciewa

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[XmasVvir]

Napisane przez karawanna

Wolę zawiesić/usunąć konto na jakiś czas niż robić coś na siłę, gdy czuje ze mam dość albo z desperacji. W sumie to z tindera usunęłam konto ponad rok temu i też jakoś na myśl o powrocie tam i wymienianiu wiadomości po raz kolejny o tym samym z kompletnie obcymi ludźmi, to mi się odechciewa

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

Słyszałam, że podobno Tinder pod względem sensownych znajomości jest już w pełni wymarły, ale jednak gdzieś tam znajdują się ukryte diamenty, ponieważ mam kilku znajomych w bliskim gronie co znaleźli tam drugą połówkę np. 2 lata temu i są zaręczeni. Tylko, że to może być wyjątek od reguły.

Druga sprawa jest taka, że poznanie kogoś w naturalny sposób jest dosyć ciężkie, zwłaszcza kiedy się pracuje zdalnie w domu tak jak np. ja, w dodatku na drugą zmianę, bo prawie do północy. Wiem, że kiedyś będę chciała zmienić godziny pracy na normalne, ale na razie to jest dobre dla mojego rozwoju, ponieważ niedawno dostałam awans, a w innym zespole zaczynałabym od początku. Ale ciężko mi uwierzyć, że ktoś będzie "wytrzymywał" widzenie się ze mną głównie w weekendy i to jeszcze niecałe, bo musi być też czas na przyjaźnie i rodzinę. xD Wiem, że jak ktoś będzie chciał to na początku będzie to robił, ale z czasem wiem, że może wyjść z tego jakiś żal do mnie i się wpakuję w coś bezsensownego.

W dodatku jestem ambiwertykiem, ale w publicznych miejscach z nowopoznaną osobą czuję się... no właśnie, nie na miejscu. Uwielbiam takie bardziej casual spotkania, spontaniczne, np. na spacer albo po prostu na kebaba w nocy, albo przejażdżkę autem z muzyką, ewentualnie jakieś koncerty itd. Ale nie cierpię jak z taką osobą siedzę w kawiarni albo jak mnie zabierze do wypasionej restauracji gdzie boję się odchrząknąć! Mam wrażenie, że wtedy wychodzi ze mnie lekki introwertyk albo, że udaję kogoś kim nie jestem. Mam tak nawet z jakimiś koleżankami, z którymi po prostu spotykam się nadrobić czas - co prawda mówię wtedy dużo, ale jakoś taka sceneria mnie strasznie męczy. Dziewczyny, macie jakieś rady co do tego? Może jakieś miejsca i pomysły, żeby nie wychodziło, że ja to tylko spacer, przejażdżka autem i dom. Mam ogólnie wrażenie, że faceci często myślą, że muszą się wysilić z pomysłem mocno i idą w takie banały właśnie. A w realnym świecie nigdy mi z takimi osobami nie wychodziło, bo się czułam niekomfortowo i zawsze się z facetami najpierw przyjaźniłam albo ich spotkałam w gronie znajomych.

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez aninudy

Ja zlikwidowałam konto na tinderze i na myśl o powrocie tam mnie skręca. Nie podoba mi się to miejsce, ale też chyba za jakiś czas wrócę. Zobaczymy.

Mam tak samo. Ogólnie kilka lat temu założyłam konto na Tinderze i wtedy miałam wrażenie, że naprawdę można tam kogoś sensownego poznać. Wróciłam w zeszłym roku i już był dramat. Wszyscy faceci, z którymi rozmawiałam dłużej lub się spotykałam, szukali tak naprawdę tylko seksu albo po paru spotkaniach mówili, że są dopiero w trakcie rozstania, nie są jeszcze gotowi na nowy związek i chcą się wyszaleć (a szukałam w przedziale wiekowym 30-40 lat).
Mega się zraziłam i na chwilę obecną nie wyobrażam sobie powrotu na Tindera.

Ogólnie najgorzej, że trochę się nawet przez to zraziłam do mężczyzn w ogóle, więc chyba potrzebuję przerwy.

[lolek9000]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

Mam tak samo. Ogólnie kilka lat temu założyłam konto na Tinderze i wtedy miałam wrażenie, że naprawdę można tam kogoś sensownego poznać. Wróciłam w zeszłym roku i już był dramat. Wszyscy faceci, z którymi rozmawiałam dłużej lub się spotykałam, szukali tak naprawdę tylko seksu albo po paru spotkaniach mówili, że są dopiero w trakcie rozstania, nie są jeszcze gotowi na nowy związek i chcą się wyszaleć (a szukałam w przedziale wiekowym 30-40 lat).
Mega się zraziłam i na chwilę obecną nie wyobrażam sobie powrotu na Tindera.

Ogólnie najgorzej, że trochę się nawet przez to zraziłam do mężczyzn w ogóle, więc chyba potrzebuję przerwy.

Ja miałem chwilę ale nie mialem matchy - za brzydki /za stary na obecny tam rynek matrymonialny

[kasia5266]

Ja założyłam Tindera w 2021 roku i już wtedy było średnio. Większość facetów wprost twierdziło, że chcą tylko popisać, albo ewentualnie spotkać się niezobowiązująco. Wróciłam w czerwcu tego roku i jest jeszcze gorzej, bo dodatkowo zaczęłam trafiać na frustratów. Tydzień temu usunęłam. Podobno najlepsze lata Tindera to 2016-2018.

[werka89]

Treść usunięta

[Agnek]

To ja tindera mam prawie 4 lat xd z tym, że w tym roku spotkałam się z tyloma z iloma przez pierwsze 3 lata i może to był błąd, ale wtedy byłam tak niepewna siebie że i tak nic z nikim nie miało szansy sie udać. Teraz może i gotowa jestem, ale co z tego jak nie ma z kim.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Ja założyłam tindera pierwszy raz w 2017 i faktycznie - z roku na rok było coraz gorzej z jakością. Mam wrażenie, że kiedyś dosyć łatwo było się umówić na randkę, a później to porażka. Ale swojego TŻ złapałam na tinderze w 2022, więc da się Ale co tu dużo mówić - lekko nie jest. Często kasowałam i wracałam na tindera, bo własnie miałam dosyć pewnych zachowań.