Jak odejść od męża

[Forsycja1]

Witajcie,

Święta, a ja mam mętlik w głowie.... Jestem mężatką od prawie 13 lat, mam 3ke dzieci 10, 8 i 5 lat.

Nasz związek od początku był burzliwy, było wiele kłótni, wiele chwilowych rozstań i powrotów, tak przed ślubem jak i po. Potem pojawiły się dzieci, był pozorny spokój, aż 6 lat temu byliśmy już bardzo blisko decyzji i rozstaniu.

Ale od tamtego czasu wydaje się, że jest po prostu dobrze.

A teraz do sedna... jakiś czas temu kogoś poznałam. Jest to internetowa znajomość. Dużo piszemy ze sobą, w zasadzie o wszystkim, rozmowa zawsze się klei. Zaprzyjaźniliśmy się, a po czasie bardzo tymi rozmowami zbliżyliśmy. Oboje mamy rodziny, oboje nie chcemy nikogo skrzywdzić, oboje wiemy, że w naszych związkach jest ok, ale wiemy czego nam brakuje, czego nigdy nie było... I mało tego, wydaje się nam, że jesteśmy w stanie sobie to dać...

Zaczęły się delikatne rozmowy, że może kiedyś moglibyśmy sprobowac być razem... dziś wiem, że nie chcę czekać na kiedyś, nie chcę skończyć życia w związku, gdzie jest po prostu ok...

Ale boję się, boję się, że skrzywdzę dzieci, dlatego nie rozstałam się z mężem 6 lat temu, bo dzieci muszą mieć ojca...

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...

Boję się opinii znajomych, bo mają nas za udane i wzorowe małżeństwo.. ciężko mi się cieszyć w te święta...

[catja]

Jeśli nie poznałaś go osobiście i to tylko internetowa znajomość to mega ryzykowne. Panowie są bardzo kreatywni w budowaniu swojego wizerunku w sieci, kiedy nie można tego skonfrontować na miejscu- poznać znajomych, otoczenie itp. Znam dziewczynę która się wkręciła w gościa z Irlandii, rzekomego rozwodnika z 3 dzieci, które bardzo kocha itd. Kiedy przyleciał do Polski miały być wspólne wakacje, ale po bardzo romantycznym weekendzie w hotelu oznajmił, że jednak nie może opuścić dzieci. Odezwał się po 2mies. i dalej czarował, kłamał. Okazał się zwykłym PUA, urabiał takie dziewczyny na pęczki. Życzę Ci abyś spotkała wielką miłość, ale miej w sercu lisa, jak śpiewała Kora i bądź ostrożna.

[Forsycja1]

Staram się sensownie ogarnąć głowę. On też ma żonę i dwie córki, oglądaliśmy swoje fb, bardziej na chwilę obecną tego nie da się skonfrontować.

Mimo wszystko w głowie mam, że to ja będę ta zła, ta, która zostawiła dzieci, bo jak matka może tak zrobić...

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Zejdź na ziemię, naprawdę planujesz już wspólną przyszłość z kimś, z kim tylko pisalas w internecie i wyjechanie do obcego kraju? W głowie się to nie mieści.
Nie jesteś szczęśliwa w małżeństwie, to się rozwiedź, przecież to nie oznacza, że dzieci tracą kontakt z jednym z rodziców.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Dzieci muszą mieć ojca? Przecież równie dobrze mogą z nim zostać. Nie masz żadnej gwarancji, że dzieci byłyby przy Tobie - szczególnie, że to Ty będziesz odpowiedzialna za rozstanie.



Brak Ci odpowiedzialności autorko. Najpierw wychodzisz za mąż pomimo kłótni. Potem masz dzieci, pomimo kłótni. Teraz rozważasz zostawienie całego życia dla kogoś, kogo na oczy nie widziałaś...



Pomiędzy tkwieniem w związku w którym jest Ci źle, a wyjazdem do obcego typa z dziećmi jak planujesz jest coś jeszcze. I szczerzę mówiąc tak łatwo przychodzi Ci przestawienie całego życia dzieciom? ( wyjazd do innego kraju)?

[Lagun]

Napisane przez Forsycja1

Staram się sensownie ogarnąć głowę. On też ma żonę i dwie córki, oglądaliśmy swoje fb, bardziej na chwilę obecną tego nie da się skonfrontować.

Mimo wszystko w głowie mam, że to ja będę ta zła, ta, która zostawiła dzieci, bo jak matka może tak zrobić...

Ochłoń albo przestań trollować.
Pan się wycofa rakiem, a ty zostaniesz bez pracy, bezpiecznej przystani i rodziny.

Czy poinformował żonę o rozstaniu? Jaki ma plan na przyjęcie Ciebie z trójką dzieci? Jak wyobraża sobie utrzymanie 5 dzieci i Ciebie jeżeli nie masz opcji na dobrze płatną robotę, która pozwoli Ci natychmiastową samodzielność w nowym kraju? Orientujesz się co ze szkołą, językiem w przypadku potomstwa? Już nie mówiąc o tym, że bez pozwolenia ojca dzieci nie mogą wyjechać.

Wiesz, jak tak bardzo marzysz o romansie to wymysl historię o podróży słuzbowej i po prostu spędzcie razem weekend czy coś.
Po co snuć jakieś kocopoły o nowym życiu?

Nie będziesz ta zła tylko ta głupia i słusznie.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Natalie_Alex]

Napisane przez Forsycja1

Witajcie,

Święta, a ja mam mętlik w głowie.... Jestem mężatką od prawie 13 lat, mam 3ke dzieci 10, 8 i 5 lat.

Nasz związek od początku był burzliwy, było wiele kłótni, wiele chwilowych rozstań i powrotów, tak przed ślubem jak i po. Potem pojawiły się dzieci, był pozorny spokój, aż 6 lat temu byliśmy już bardzo blisko decyzji i rozstaniu.

Ale od tamtego czasu wydaje się, że jest po prostu dobrze.

A teraz do sedna... jakiś czas temu kogoś poznałam. Jest to internetowa znajomość. Dużo piszemy ze sobą, w zasadzie o wszystkim, rozmowa zawsze się klei. Zaprzyjaźniliśmy się, a po czasie bardzo tymi rozmowami zbliżyliśmy. Oboje mamy rodziny, oboje nie chcemy nikogo skrzywdzić, oboje wiemy, że w naszych związkach jest ok, ale wiemy czego nam brakuje, czego nigdy nie było... I mało tego, wydaje się nam, że jesteśmy w stanie sobie to dać...

Zaczęły się delikatne rozmowy, że może kiedyś moglibyśmy sprobowac być razem... dziś wiem, że nie chcę czekać na kiedyś, nie chcę skończyć życia w związku, gdzie jest po prostu ok...

Ale boję się, boję się, że skrzywdzę dzieci, dlatego nie rozstałam się z mężem 6 lat temu, bo dzieci muszą mieć ojca...

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...

Boję się opinii znajomych, bo mają nas za udane i wzorowe małżeństwo.. ciężko mi się cieszyć w te święta...

Jak jesteś nieszczęśliwa z mężem, to rozwiedz się. To, że tkwisz w związku, w którym jesteś nieszczęśliwa rzeczywiście nie ma sensu. Ale postaraj się wszystko jak najlepiej zaplanować, tzn. pracę i mieszkanie.
Jeśli chodzi o faceta, którego znasz online, to za wcześnie by coś planować. Jakbyś go poznała osobiście, np. on by przyjechał na weekend do twojego miasta i byście mieli okazję się spotkać, to chociaż byś zobaczyła co to za człowiek (zaproponuj mu to, jeśli jest naprawdę tak zainteresowany to zgodzi się bez problemu). Może faktycznie w przyszłości będziecie razem, skoro oboja was tak trafiło. W końcu różne historie się zdarzają. Jednak na twoim miejscu podeszłabym do tego na chłodno i najpierw jak najlepiej zaplanowała rozwód.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

czy już nie było takiego wątku gdzie kobieta na wariata chciała zabrać dzieci za granicę do nowopoznanego kolesia?

[Indecence]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89449109]czy już nie było takiego wątku gdzie kobieta na wariata chciała zabrać dzieci za granicę do nowopoznanego kolesia? [/QUOTE]


był. ale ona go znała i już była po rozwodzie planując wyjazd. wyjechała, wyszla za niego za mąż i ma już kolejne dziecko.



a w tym przypadku to mnie normalnie zatkało. czy ten facet wie, że już pakujesz walizki? ja bym była przerażona na jego miejscu, jakby mi się po pisaninie w necie i obejrzeniu mnie na fejsie władował na głowę obcokrajowiec z 3 dzieci. przecież to chore, podejmować życiowe decyzje na podstawie czczej paplaniny w necie.

Oderwanie od rzeczywistości level master - albo troll.

[Gwiazdeczka223]

Napisane przez Forsycja1

Staram się sensownie ogarnąć głowę. On też ma żonę i dwie córki, oglądaliśmy swoje fb, bardziej na chwilę obecną tego nie da się skonfrontować.

Mimo wszystko w głowie mam, że to ja będę ta zła, ta, która zostawiła dzieci, bo jak matka może tak zrobić...

Ale ty jesteś ta zła. Snujesz jakieś wizje o zostawieniu męża i przeprowadzce z dziećmi za granicę do faceta którego nigdy nie widziałaś na oczy. Jak Wam się nie układa to się po ludzku rozstańcie. To co ty teraz robisz to kompletny brak szacunku dla człowieka z którym wzięłaś ślub. Gdyby moja rodzina albo koleżanka odwaliła taką akcję to sama nie chciałabym z nią gadać bo totalnie wychodzi to poza mój odbiór moralności.

A ten typ z którym gadasz pewnie nie ma nawet pojęcia że mu się z 3 dzieci planujesz zwalić na głowę - dla niego to równie dobrze może być taka pisanina która nic nie znaczy. Rozmawiałaś z nim chociaż kiedyś przez telefon?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Flashdance]

Chcesz zostawić męża i wyjechać z kraju dla internetowej znajomości? Przecież Ty tak naprawdę nie znasz tego faceta. Wiesz o nim tylko tyle ile chciał Ci napisać, równie dobrze to wszystko mogą być kłamstwa. Ochłon i włącz rozum. Nie jesteś szczęśliwa w związku to porozmawiaj o tym z mężem. Albo próbujecie ratować, albo rozstanie, separacja, rozwód. Ale robienie tego na szybko tylko dlatego że przez internet fajnie Ci się z kimś pisze to absurd.

Dzieci się same, magicznie nie pojawiają. Piszesz że 6 lat temu prawie się rozwiedliscie, że zostałaś tylko że względu na dzieci. Ale macie 5 letnia córkę. Czyli aż tak bardzo źle w małżeństwie nie było skoro zdecydowałaś się na kolejne dziecko. Odpowiedzialni ludzie nie decydują się na dziecko jeśli przechodzą kryzys i nie wiadomo czy w ogóle będą razem.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Forsycja1

Witajcie,

Święta, a ja mam mętlik w głowie.... Jestem mężatką od prawie 13 lat, mam 3ke dzieci 10, 8 i 5 lat.

Nasz związek od początku był burzliwy, było wiele kłótni, wiele chwilowych rozstań i powrotów, tak przed ślubem jak i po. Potem pojawiły się dzieci, był pozorny spokój, aż 6 lat temu byliśmy już bardzo blisko decyzji i rozstaniu.

Ale od tamtego czasu wydaje się, że jest po prostu dobrze.

A teraz do sedna... jakiś czas temu kogoś poznałam. Jest to internetowa znajomość. Dużo piszemy ze sobą, w zasadzie o wszystkim, rozmowa zawsze się klei. Zaprzyjaźniliśmy się, a po czasie bardzo tymi rozmowami zbliżyliśmy. Oboje mamy rodziny, oboje nie chcemy nikogo skrzywdzić, oboje wiemy, że w naszych związkach jest ok, ale wiemy czego nam brakuje, czego nigdy nie było... I mało tego, wydaje się nam, że jesteśmy w stanie sobie to dać...

Zaczęły się delikatne rozmowy, że może kiedyś moglibyśmy sprobowac być razem... dziś wiem, że nie chcę czekać na kiedyś, nie chcę skończyć życia w związku, gdzie jest po prostu ok...

Ale boję się, boję się, że skrzywdzę dzieci, dlatego nie rozstałam się z mężem 6 lat temu, bo dzieci muszą mieć ojca...

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...

Boję się opinii znajomych, bo mają nas za udane i wzorowe małżeństwo.. ciężko mi się cieszyć w te święta...

jesli nie uklada ci sie z mezem to sie z nim poprostu rozwiedz
twoje plany o wyjezdzie za granice i sprowadzeniu dzieci sa praktycznie nierealne ,jesli ojciec dzieci nie zgodzi sie na ich wyjazd to nie bedziesz mogla ich wywiesc
,poza tym wyjazd za granice do nie znanego ci wogole goscia zostanie odebrany przez sad jako porzucenie rodziny wiec prawdopodobnie skonczysz z alimentami na ta trojke dzieci a dzieci zostana przy ojcu
jestes dorosla kobieta a myslisz jak nastolatka,nie znasz goscia ,praktycznie to moze byc ktokolwiek moze nawet nie ma zadnej zony moze jest handlarzem zywym towarem,moze jakims bajkopisarzem ktory tworzy nowa rzeczywistosc w necie i dla kogos takiego chcesz porzucac swoje dzieci ,cale dotychczasowe zycie?
ja nie neguje ani rozwodow ani tego ze ktos chce ukladac zycie z kims nowym ale nie na podstawie wymiany wiadomosci w necie i ukradkowych rozmow przez telefon-takie zachowanie jest dla mnie poprostu infantylne i zenujace

na twoim miejscu zakonczylabym ta nierokujaca znajomosc i skupila sie na rodzinie a jesli meza naprawde nie kochasz i nie chcesz z nim byc to sie z nim normalnie rozwiedz i ukladaj zycie bez niego ale nie z mrzonkami o kims o kim nic praktycznie nie wiesz
#
jednym slowem zenada co tu wypisujesz

[Mija62]

Troll, dwoje dzieci w wieku szkolnym i takie durne dywagacje.

[Ellen_Ripley]

Pewnie troll, ale tacy ludzie niestety istnieją - chcący porzucać rodzinę, pracę dla słodkich słówek. Brakuje tu jeszcze wątku "internetowy narzeczony poprosił o pożyczkę, bo utknął w Nigerii".

Nie chcesz już być z mężem? Nie bądź. Życie ma się jedno. Natomiast jak już, to rozstań się nie dla jakiegoś internetowego bytu.

[rukolka]

Rozmawiałaś z nim chociaż na kamerce? Z jakiego kraju on jest? Przecież internet, a prawdziwe życie to dwa różne światy. Możecie się wcale nie dogadywać, może nie być chemii. Skoro kogoś szukasz to i tak się lepiej rozwiedź, bo widocznie mąż jest niewystarczający. Ale nie bądź taka naiwna, by jechać do obcego faceta.

[morning_coffee]

Skoro, jak piszesz, z mężem jest po prostu dobrze, to może skup się jednak na Waszym związku? Rozmawiałaś z nim o tym, czego Ci brakuje, myśleliście o jakiejś terapii? Bo to, co chcesz zrobić, to rzeczywiście brak szacunku dla człowieka, za którego wyszłaś, jak ktoś wyżej pisał. Z tym facetem znacie się tylko online, a Ty już jesteś tak zauroczona, że chętnie pakowałabyś siebie i dzieci. A on może Cię zwyczajnie zwodzić. Ochłoń, bo stawiasz na szali rodzinę i człowieka, którego na oczy nie widziałaś i o którym tak naprawdę nic nie wiesz.

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

O rany, i jesteś matka trójki dzieci? No brak odpowiedzialności razy milion. Znaczy ja rozumiem, można się rozstać, czasem dochodzi do zdrady...No życie. Ale Ty chłopa na oczy nie widziałaś! Jesteś matką trójki dzieci, halo tu ziemia! Nie jesteś nastolatka, która sobie spróbuje, a jak nie wyjdzie to life goes on. Nie wiem czym i jak musiałby mi zaimponować facet żebym zaryzykowała życie 4 osób dla niego. Jeszcze z jednym dzieckiem jest trochę inaczej, a tu trzy mózgi do ogarnięcia i byty do utrzymania. Jak dla mnie to musiałby być jakiś książę z bajki i to z fantastyczna sytuacja materialną.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[White_Dove]

Piszesz że nie rozstałaś się z mężem 6 lat temu a wasze dziecko ma 5 lat czyli to trzecie dziecko miało poprawić małżeństwo?

[skara]

Dla mnie to też abstrakcja. Rozwieść się z mężem możesz, skoro wam się nie układa, ale zrób wszystko dobrze, po kolei i z głową. Nowego faceta poznaj bardzo dobrze na neutralnym gruncie, nigdzie się nie przeprowadzaj, bo prawdopodobnie stracisz dzieci.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DrDoom]

Napisane przez Forsycja1

Witajcie,

Święta, a ja mam mętlik w głowie.... Jestem mężatką od prawie 13 lat, mam 3ke dzieci 10, 8 i 5 lat.

Nasz związek od początku był burzliwy, było wiele kłótni, wiele chwilowych rozstań i powrotów, tak przed ślubem jak i po. Potem pojawiły się dzieci, był pozorny spokój, aż 6 lat temu byliśmy już bardzo blisko decyzji i rozstaniu.

Ale od tamtego czasu wydaje się, że jest po prostu dobrze.

A teraz do sedna... jakiś czas temu kogoś poznałam. Jest to internetowa znajomość. Dużo piszemy ze sobą, w zasadzie o wszystkim, rozmowa zawsze się klei. Zaprzyjaźniliśmy się, a po czasie bardzo tymi rozmowami zbliżyliśmy. Oboje mamy rodziny, oboje nie chcemy nikogo skrzywdzić, oboje wiemy, że w naszych związkach jest ok, ale wiemy czego nam brakuje, czego nigdy nie było... I mało tego, wydaje się nam, że jesteśmy w stanie sobie to dać...

Zaczęły się delikatne rozmowy, że może kiedyś moglibyśmy sprobowac być razem... dziś wiem, że nie chcę czekać na kiedyś, nie chcę skończyć życia w związku, gdzie jest po prostu ok...

Ale boję się, boję się, że skrzywdzę dzieci, dlatego nie rozstałam się z mężem 6 lat temu, bo dzieci muszą mieć ojca...

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...

Boję się opinii znajomych, bo mają nas za udane i wzorowe małżeństwo.. ciężko mi się cieszyć w te święta...

A kto powiedział, że dzieci będą się chciały z Tobą gdzieś za granicę przeprowadzić bo sobie czatowałaś online


Jak Ci w małżeństwie źle to się rozwiedź, i wylej kubeł zimnej wody na głowę bo rzucać wszystko i lecieć do jakiegoś gościa z rodziną z którym tylko pisałaś brzmi absurdalnie
Nie zdziwiłbym się gdyby sprawa o dzieci trafiła do sądu, a rodzina była przeciwko Tobie, aby nie rozwalać im życia. Rozwód czy romans, pół biedy, ale jechać z 3ką dzieci do innego kraju, do gościa który też ma dzieci i nawet go nie poznałaś to jakiś żart.

[stussy]

Zacznij szanować człowieka za którego wyszłaś a nie szukasz bzdurnych wymówek typu „nie układa nam się” żebyś mogła JUŻ TERAZ zdradzać swojego męża.

Paskudny charakter, daj chłopu być szczęśliwym bez takiej żonki u boku. Myślisz tylko o sobie, a gdzie rozmowa z mężem?

Zamiast wchodzić ze związku w związek popracuj nad sobą

[tinkerver2]

Ja tam nie widzę problemu, chcesz się rozstać z mężem dla jakiegoś Enrique z Madrytu czy Marcina z Głogowa - luz. Twoje życie, nikt Ci nie każe ze swoim mężem siedzieć. Zwłaszcza, że przy 3 dzieci życie nie jest łatwe i pewnie twoje małżeństwo to zwykła rutyna, przyzwyczajenie, więc to naturalne, że jak ktoś oferuje ci nowe, nieznane uczucia to jesteś zainteresowana i najchętniej rzuciłabyś wszystko, wsiadła w samolot (albo PKS) I ruszyła na podbój serca innego.
Tylko po co ci do tego wszystkiego dzieci? Zostaw je z mężem
Dzieci będą musiały porzucić wszystko co mają - szkole, przyjaciół, ojca, dziadków, ciocie, wujków, kluby sportowe, drużyny - całe swoje życie, żebyś TY mogła być szczęśliwa. Żebyś TY była zaspokojona.
A przecież wcale nie muszą. Mogą zostać w domu, uczyć się w tym samym miejscu, pykać w piłkę na tym samym boisku co zawsze z tym, że będą cię widywać raz na 3 miesiące. I wilk syty i owca cała


Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[linaya]

Mnie to trochę pachnie oszustwem typu "amerykański żołnierz" czy inny lekarz na misji. Ale cóż, dopóki będą panie, które się na takie historie nabierały, dopóty będą istnieć tacy oszuści. Jest popyt, jest podaż.


Co do chęci rozwodu i zmiany życia dla osoby, której się nawet nie widziało na oczy na żywo, to skomentuję to krótko: głupota do entej potęgi.

[Rena]

Napisane przez Forsycja1

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...
...

To z kim bys zostawila dzieci, gdyby Ciebie nie bylo?
Troche to wyglada jakbys Ty unikala macierzynstwa.

[wlosomaniaczkaaa]

Trzeba mieć zero oleju w głowie, żeby porywać się na kota w worku przy trójce dzieci, bo się trochę popisało. Obys była nieprawdziwa, bo żal dzieci, że mają taką naiwna matkę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

Napisane przez Forsycja1

jest po prostu dobrze
..

Tak to jest, jak się chleb ma w domu, ale bułek się chce

[cb0d8ace8e3f55c20d6852271041c68dd40c3dc3_65540ac21a6bc]

Napisane przez linaya

Mnie to trochę pachnie oszustwem typu "amerykański żołnierz" czy inny lekarz na misji. Ale cóż, dopóki będą panie, które się na takie historie nabierały, dopóty będą istnieć tacy oszuści. Jest popyt, jest podaż.

Są też gangi pedofilskie, które urabiają matki małych dzieci na zagraniczny wyjazd.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez White_Dove

Piszesz że nie rozstałaś się z mężem 6 lat temu a wasze dziecko ma 5 lat czyli to trzecie dziecko miało poprawić małżeństwo?

No standard. Jest problem? Nie rozwiązujmy go, zróbmy sobie dziecko

[undecided_1994]

Napisane przez Forsycja1

Witajcie,

Święta, a ja mam mętlik w głowie.... Jestem mężatką od prawie 13 lat, mam 3ke dzieci 10, 8 i 5 lat.

Nasz związek od początku był burzliwy, było wiele kłótni, wiele chwilowych rozstań i powrotów, tak przed ślubem jak i po. Potem pojawiły się dzieci, był pozorny spokój, aż 6 lat temu byliśmy już bardzo blisko decyzji i rozstaniu.

Ale od tamtego czasu wydaje się, że jest po prostu dobrze.

A teraz do sedna... jakiś czas temu kogoś poznałam. Jest to internetowa znajomość. Dużo piszemy ze sobą, w zasadzie o wszystkim, rozmowa zawsze się klei. Zaprzyjaźniliśmy się, a po czasie bardzo tymi rozmowami zbliżyliśmy. Oboje mamy rodziny, oboje nie chcemy nikogo skrzywdzić, oboje wiemy, że w naszych związkach jest ok, ale wiemy czego nam brakuje, czego nigdy nie było... I mało tego, wydaje się nam, że jesteśmy w stanie sobie to dać...

Zaczęły się delikatne rozmowy, że może kiedyś moglibyśmy sprobowac być razem... dziś wiem, że nie chcę czekać na kiedyś, nie chcę skończyć życia w związku, gdzie jest po prostu ok...

Ale boję się, boję się, że skrzywdzę dzieci, dlatego nie rozstałam się z mężem 6 lat temu, bo dzieci muszą mieć ojca...

Boję się tego, że musiałabym zostawić dzieci na jakiś czas, bo On mieszka w innym kraju, muszę się tam zaaklimatyzować znaleźć pracę, mieszkanie i dopiero potem ściągnąć dzieci, a jestem pewna, że mąż może się nie zgodzić, żeby ich wywieźć...

Boję się opinii znajomych, bo mają nas za udane i wzorowe małżeństwo.. ciężko mi się cieszyć w te święta...

Znam bardzo podobny przypadek, różnica taka że kochanek nie miał żony i nie mieszkał za granicą, a po prostu nie widział się w roli ojca jej dzieci. Więc kobieta zostawiła dzieci z mężem, rozwód, on pełna opieka ona alimenty, zamieszkała z kochankiem, po czym klasyk- rozstali się. Najstarsze dziecko które rozumiało sytuację obecnie nie ma ochoty jej znać, jej najlepsza przyjaciółka nadal odwiedza jej byłego męża i dzieci- jej nie chce znać. W rodzicach wsparcia nie ma. Kobieta w zasadzie została sama, z tego co wiem to otwarcie przyznaje że to był największy błąd w jej życiu i od lat walczy aby odzyskać rodzinę- w tym męża. Dobrze że młodsze dzieci nie pamiętają najgorszego momentu i mieszkanie z tatą to jedyne co znają i pamiętają, więc na ten moment nie rozumieją że ona ich kiedyś porzuciła dla kochanka.
Autorko ja bym radziła przede wszystkim urwanie kontakty z OBCYM gościem, którego nawet na oczy nie widziałaś i spróbowanie terapii małżeńskiej. Jeżeli nie widzisz sensu to rozwód. Nie jestem za trwaniem w beznadziejnym związku dla dzieci, ale rozstawać się też trzeba umieć zwłaszcza jak dzieci są. To co opisałaś, to najgorsze co mogłabyś zrobić. Jak już chcesz się rozwieść, to przede wszystkim myśl o dzieciach i o tym aby w ich życiu jak najmniej się zmieniło i aby ustabilizować im sytuację, przyzwyczaić ich do nowej rzeczywistości, a dopiero potem zajmuj się romansowaniem.

[Miss_Suze]

Równie dobrze ten Twój facet to może być jakieś dziecko, któremu się nudzi.. Dorosła jesteś, a żyjesz jakimiś mrzonkami. Chyba nawet nastolatki nie mają pomysłów, żeby przeprowadzać się do obcego typa za granicę xD