Jak być szczęśliwą bez chłopaka?

[Humanitka]

Czy w ogóle tak się da? Mam 17 lat i nie miałam jeszcze chłopaka tak na poważnie. Nie przejmowałam się tak tym bardzo, dopóki moja koleżanka, która ma tego samego chłopaka od 15 roku życia, nie powiedziała mi, że nie można być szczęśliwym w pojedynkę, ona nie mogłaby żyć tak jak ja. Są już razem 6 lat. Nawet jak sobie poczytam tutaj kilka wątków, to jest masa dziewczyn, które w moim wieku były już w szczęśliwym związku. Na innych forach to samo. Czy ze mną jest coś nie tak? Natomiast bardzo mało było wątków, w których dziewczyna do 20 r.ż nikogo nie miała i potem znalazła TŻ Powoli już mnie to męczy, boję się, że nikogo nie znajdę. Dziewczyny, jak myślicie mam szanse na znalezienie TŻ? Jak jakiś chłopak mi się podoba to albo jest mną nie zainteresowany albo ma dziewczynę ;( Kiedyś wpadł mi w oko wątek o pierwszym razie i z tego wynikało, że większość dziewczyn w moim wieku ma już to za sobą, a jest nie to czekają na ten moment, ale mają chłopaków. Podobno dla większości była to najpiekszniejsza noc w ich życiu. Ja martwię się, że nigdy tego nie przeżyje, bo nie będę miała z kim. Większość moich koleżanek jest w związkach, a jeżeli nie to już z kimś chodziły. Tak mnie to dołuje, boli, że nie wiem co mam już robić. Jak mam byc znowu szczęśliwa i mieć nadzieje, że kiedyś znajdę druga połówkę? Czy już powinnam powoli zacząć godzić się z samotnością?

[ridley92]

Słabe dzisiaj te trolle.

[Michiru]

Serio, serio? Naprawdę w wieku 17lat można się martwić o takie rzeczy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Czarna2000]

Po pierwsze, facet w żadnym wypadku nie jest gwarancją szczęśliwego życia. Na szczęście składa się tyle różnych aspektów, że trudno by je wszystkie wymienić, zwłaszcza, żeby mogą być różne u różnych osób. Można być szczęśliwym i spełnionym będą singlem, a także nieszczęśliwym, mimo trwania w udanym związku.
Po drugie, jesteś jeszcze bardzo młoda i jeszcze masz masę czasu na poznanie kogoś. Większość znanych mi par poznała się na studiach albo w pracy. Nie masz się co martwić, wszystko z Tobą w porządku.
Po kolejne, w wieku 17 lat bardzo duża liczba dziewczyn to wciąż dziewice. Inicjacja seksualna to nie wyścigi, serio nie ma się do czego spieszyć. Jak naczytałaś się jakiś głupot w internecie to może Ci się wydawać, że w tym wieku wszyscy już to robią, ale wierz mi, że tak nie jest.
Po ostatnie, pierwszy raz najpiękniejszą nocą?

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Czarna2000

Po pierwsze, facet w żadnym wypadku nie jest gwarancją szczęśliwego życia. Na szczęście składa się tyle różnych aspektów, że trudno by je wszystkie wymienić, zwłaszcza, żeby mogą być różne u różnych osób. Można być szczęśliwym i spełnionym będą singlem, a także nieszczęśliwym, mimo trwania w udanym związku.
Po drugie, jesteś jeszcze bardzo młoda i jeszcze masz masę czasu na poznanie kogoś. Większość znanych mi par poznała się na studiach albo w pracy. Nie masz się co martwić, wszystko z Tobą w porządku.
Po kolejne, w wieku 17 lat bardzo duża liczba dziewczyn to wciąż dziewice. Inicjacja seksualna to nie wyścigi, serio nie ma się do czego spieszyć. Jak naczytałaś się jakiś głupot w internecie to może Ci się wydawać, że w tym wieku wszyscy już to robią, ale wierz mi, że tak nie jest.
Po ostatnie, pierwszy raz najpiękniejszą nocą?

Szczególnie jak się wejdzie z desperacji/braku doświadczenia w beznadziejny związek

Co do tej najpiękniejszej nocy, to po pierwsze nie musi to być noc A po drugie często też wcale pierwszy raz taki przyjemny nie jest. A już najgorzej jak z nieodpowiednim facetem. Ja swoj pierwszy raz przezylam z moim owczesnym facetem, ale po tym, jak po czasie okazalo sie jaka jest świnia, to na pewno to nie jest i nie bylo to dla mnie nic pieknego




Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dobranka]

Im bardziej nie będziesz myślała o tym, że chcesz poznać chłopaka i zajmiesz się sobą, tym bardziej będą się koło kręcić faceci. Tak myślę.

[Azhaar]

Napisane przez Michiru

Serio, serio? Naprawdę w wieku 17lat można się martwić o takie rzeczy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Cóż, ja myślę, że można.

Szczerze? Bardziej przeżywałam brak jakiekolwiek chłopaka w wieku 17 lat niż bycie singielką kiedy miałam 28 lat.

Najwięcej kompleksów miałam wlaśnie za czasów bycia nastolatką, więc jestem w stanie to zrozumieć. To był czas wiecznego porównywania się do innych i próby dostosowania się do otoczenia i standardów wytyczanych przez młodzież.

Poza tym, w tym wieku zazwyczaj nie ma się innych problemów zyciowych więc te urastają do rangi największych.

Z wiekiem nabiera się dystansu do wielu spraw i ma się też inne sprawy na głowie.

[Roksia88]

Napisane przez Azhaar

Szczerze? Bardziej przeżywałam brak jakiekolwiek chłopaka w wieku 17 lat niż bycie singielką kiedy miałam 28 lat.

Najwięcej kompleksów miałam wlaśnie za czasów bycia nastolatką, więc jestem w stanie to zrozumieć. To był czas wiecznego porównywania się do innych i próby dostosowania się do otoczenia i standardów wytyczanych przez młodzież.

O to to, dokładnie to! To ciągłe porównywanie się. I tak jako nastolatka zawsze mówiłam, że jestem oryginalna i mam własny styl i nie można mnie z nikim porównywać, ale patrząc wstecz to widzę jakie to było kłamstwo wobec samej siebie. Trzeba sobie szczerze powiedzieć, że młodzi ludzie często tak mają.

[6007d5c0f676d2f478e53ddb9b0578e19bc7453a_5eb09e8463afa]

Jejku, w wieku 17 lat też się przejmowałam czymś takim, w głowie miałam czarny scenariusz starej i zgorzkniałej panny wiedźmy.

A teraz gdy myślę sobie co czasami odwala mój chłop i co ja z nim mam* to z nostalgią wspominam tamte czasy kiedy przejmowałam się odpryśniętym lakierem do paznokci, ilością kalorii w plastrze sera żółtego i tym, że nie mam chłopaka



Patrząc z perspektywy czasu to ja się cieszę, że wtedy nie miałam chłopaka, bo jednak nie byłam na to gotowa i dojrzała.

Miałam dużo czasu dla siebie, spędzałam go beztrosko na swoich pasjach, robiłam co lubię i byłam całkiem zadowoloną z życia nastolatką. Nawet jeśli przejmowałam się tym, że nie miałam chłopaka



*i tak go kocham