Mąż jednak nie chce dzieci

[mocnaczarnakawa]

Cześć,
chciałabym Was prosić o radę.
Jestem z mężem 2 lata po ślubie, ogólnie razem jesteśmy 7 lat. Ja mam 28 lat, mój mąż 34.
Kwestie dzieci mieliśmy gdzieś na początku omówioną, ustalone że oboje chcemy mieć dwójkę, ale temat nie był poruszany bo oboje wiedzieliśmy, że chcemy dzieci dopiero po ślubie.
Przyszedł moment ślubu, mieliśmy mnóstwo różnych wydatków, zaplanowanych podróży, które nam się przesunęly i tak stwierdziliśmy, że poczekamy jeszcze ze 2 lata. Dodam, że były to wspólne decyzje.
Teraz minęły te dwa lata i ja doszłam do wniosku, że najwyższa pora zacząć się starać o dziecko. Mój mąż nagle stwierdza, że może jednak warto by było jeszcze troche zaczekać. Przecież oboje jesteśmy jeszcze bardzo młodzi (mój mąż uważa, że ciągle ma 20 lat ), że przecież mieliśmy jeszcze podróże zaplanowane, a przez covid wszystko odwołane, że on zmienił teraz stanowisko w pracy i ma za dużo obowiązków, żeby się jeszcze na dziecku skupiać, no i że może byśmy to jeszcze przesunęli.
No i niby wiem, że teraz najlepszą radą jest jak zwykle rozmowa i z gory dziękuję za komentarze, że nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Ale na prawdę nie wiem co robić, ja czuję że chciałabym już dziecko, mam taką sytuację w pracy, chciałabym teraz odchować dzieci, żeby powiedzmy za te 5 lat móc się znów skupić bardziej na pracy. Jesteśmy w dobrej sytuacji materialnej, mamy własny dom, duże oszczędności, więc tu nie stoi nic na przeszkodzie.
Starałam się wytłumaczyć mężowi, że ja już młodsza nie będę i staranie się o dziecko też nie oznacza, że zajdę w pierwszym miesiącu, coraz częściej się słyszy że kobiety latami się starają zajść w ciąże. Ale do mojego męża nic nie trafia, on się czuje cały czas młody i uważa, że wciąż mamy wiele czasu (wiem, że teraz kobiety później rodzą, ale ja sobie nie wyobrażam zajść w pierwszą ciąże koło 40stki - oczywiście pomijam sytuacje, gdy faktycznie są problemy z zajściem i ludzie leczą się latami). Z drugiej strony nie chcę męża na siłe przekonywać, bo boję się że może mieć później do mnie o to pretensje, bo przecież on jeszcze nie chciał

Z góry dziękuję za wszystkie rady

[this_witch]

Napisane przez mocnaczarnakawa

Cześć,
chciałabym Was prosić o radę.
Jestem z mężem 2 lata po ślubie, ogólnie razem jesteśmy 7 lat. Ja mam 28 lat, mój mąż 34.
Kwestie dzieci mieliśmy gdzieś na początku omówioną, ustalone że oboje chcemy mieć dwójkę, ale temat nie był poruszany bo oboje wiedzieliśmy, że chcemy dzieci dopiero po ślubie.
Przyszedł moment ślubu, mieliśmy mnóstwo różnych wydatków, zaplanowanych podróży, które nam się przesunęly i tak stwierdziliśmy, że poczekamy jeszcze ze 2 lata. Dodam, że były to wspólne decyzje.
Teraz minęły te dwa lata i ja doszłam do wniosku, że najwyższa pora zacząć się starać o dziecko. Mój mąż nagle stwierdza, że może jednak warto by było jeszcze troche zaczekać. Przecież oboje jesteśmy jeszcze bardzo młodzi (mój mąż uważa, że ciągle ma 20 lat ), że przecież mieliśmy jeszcze podróże zaplanowane, a przez covid wszystko odwołane, że on zmienił teraz stanowisko w pracy i ma za dużo obowiązków, żeby się jeszcze na dziecku skupiać, no i że może byśmy to jeszcze przesunęli.
No i niby wiem, że teraz najlepszą radą jest jak zwykle rozmowa i z gory dziękuję za komentarze, że nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Ale na prawdę nie wiem co robić, ja czuję że chciałabym już dziecko, mam taką sytuację w pracy, chciałabym teraz odchować dzieci, żeby powiedzmy za te 5 lat móc się znów skupić bardziej na pracy. Jesteśmy w dobrej sytuacji materialnej, mamy własny dom, duże oszczędności, więc tu nie stoi nic na przeszkodzie.
Starałam się wytłumaczyć mężowi, że ja już młodsza nie będę i staranie się o dziecko też nie oznacza, że zajdę w pierwszym miesiącu, coraz częściej się słyszy że kobiety latami się starają zajść w ciąże. Ale do mojego męża nic nie trafia, on się czuje cały czas młody i uważa, że wciąż mamy wiele czasu (wiem, że teraz kobiety później rodzą, ale ja sobie nie wyobrażam zajść w pierwszą ciąże koło 40stki - oczywiście pomijam sytuacje, gdy faktycznie są problemy z zajściem i ludzie leczą się latami). Z drugiej strony nie chcę męża na siłe przekonywać, bo boję się że może mieć później do mnie o to pretensje, bo przecież on jeszcze nie chciał

Z góry dziękuję za wszystkie rady

Moim zdaniem argumenty Twojego męża są bardzo sensowne. Między 28 a 40 masz jeszcze mnóstwo lat na zachodzenie w ciążę. Covid pokrzyżował ludziom wiele planów, nie dziwię się, że ktoś chce to sobie jeszcze "odbić" zanim utonie w pieluchach.
Co do trudności w zachodzeniu to może ten czas oczekiwania warto poświęcić na przebadanie się i realną ocenę ile macie czasu i czy w ogóle jest się czym martwić

[Shar14]

Wg mnie zachodzenie w ciążę w trakcie pandemii to jest kiepski pomysł. Jest problem z leczeniem, a może być taka konieczność. A naciskanie na faceta za jeszcze gorszy. Porozmawiaj, zapytaj się realnie co się musi stać, żeby się zdecydował. Badania to też dobry pomysł, bo zobaczysz ile masz czasu.

Wysłane z mojego motorola one vision przy użyciu Tapatalka

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja rowniez zgadzam sie z przedmowca
meza argumenty sa sensowne
nie umawialiscie sie na jakis konkretny wiek zeby miec dzieci
tytul twojego topiku sugeruje ze on wogole nie chce miec dzieci a nie jest to zgodne z prawda
on nie chce miec dzieci teraz poniewaz pandemia pokrzyzowala kilka jego planow nie zrobil wszystkiego co planowal zrobic zanim zrobi dziecko
moim zdaniem bez zadnej spiny moglabys poczekac nastepne 4 lata z ciaza wiek 32 to wciaz dosyc mlody wiek na zajscie w ciaze,wydeje mi sie ze w dzisiejszych czasach to juz taki przecietny wiek na pierwsza ciaze
te starania o ciaze tez nie koniecznie beda trwaly miesiacami,mam 2 kolezanki ktore zaszly w ciaze za pierwszym podejsciem obie 40latki
napewno nie polecam zachodzic w ciaze mimo wszystko wbrew woli meza bo to sie prawdopodobnie zakonczy samotnym maciezynstwem
wyluzuj

[mocnaczarnakawa]

Dzięki Dziewczyny, trochę mnie uspokoiłyście.
Tak jak pisałam, na pewno nie zamierzam na niego naciskać, bo wiem że to do niczego nie prowadzi.
Wiem, że czasy są niepewne i ciężko cokolwiek planować, ale boję się że to będzie jeszcze trwało i trwało i takie rzeczy jak np. podróże (mąż chce zwiedzić Azje) to jeszcze długo nie będą możliwe do zrealizowania.
O zdrowie dbam, badania robiłam 2 miesiące temu i mam zielone światło od ginekologa i endokrynologa.
Chciałabym też wiedzieć, czego się spodziewać odnośnie mojej pracy, czy siedzieć już tu gdzie jestem od dawna, czy jednak starać się szukać czegoś nowego (wtedy wiadomo że nie chciałabym pójść od razu na L4), no u kobiet nie jest to tak łatwe do zaplanowania jak u facetów, nie ma co ukrywać.
Ale na pewno muszę zluzować.

[Krystal_26]

A ja się nie zgadzam z dziewczynami, za te 4 lata możesz od męża dalej słyszeć, że jeszcze za wcześnie, jeszcze poczekajmy, albo się okaże, że on faktycznie jednak nie chce dzieci bo mu dobrze tak, jak jest teraz. I co wtedy? Masz najlepszy okres na zajście w ciążę, po 30 już jest coraz ciężej, możesz coraz gorzej znosic ciążę albo w ogóle mieć problemy z donoszeniem ciąży. Ja bym się czuła oszukana, jeśli rozmawialiście z mężem, że chcecie mieć dwójkę dzieci a potem on by to tak odkładał w nieskończoność.

[ateris]

Ja to mam wrażenie, że na dziecko nigdy nie ma dobrego czasu.. Do 30tki ludzie się kształcą i zdobywają doświadczenie. Po 30tce zaczynają zarabiać sensowne pieniądze i chcą się pocieszyć życiem Zawsze coś. Ja mam takie dni, że chce mieć dziecko, a za chwilę znowu myślę, że to jeszcze nie ten czas. Masakra. Nie mam pojęcia kiedy przychodzi TEN czas. Czy nagle nachodzi jakieś olśnienie, że to już. Trochę więc rozumiem twojego męża. Zawsze chciałoby się coś jeszcze zrobić, zdobyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

ja bym wolala pierwsze dziecko jeszcze przed 30 urodzic, zwlaszcza jesli chcecie miec wiecej. po co sie spinac zeby zrobic jak najwiecej w nastepne 3-5 lat, skoro za te 3-5 moglibyscie miec juz dzieci, z ktorymi mozna zaczac jezdzic, macie wtedy jeszcze mnostwo lat na zwiedzanie swiata, a do tego budowalibyscie te wspomnienia z dziecmi.

teraz i tak nigdzie nie pojedziecie bo lockdowny wszedzie, wiec akurat moglabys odsiedziec z niemowlakiem.

[ateris]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;88653569]ja bym wolala pierwsze dziecko jeszcze przed 30 urodzic, zwlaszcza jesli chcecie miec wiecej. po co sie spinac zeby zrobic jak najwiecej w nastepne 3-5 lat, skoro za te 3-5 moglibyscie miec juz dzieci, z ktorymi mozna zaczac jezdzic, macie wtedy jeszcze mnostwo lat na zwiedzanie swiata, a do tego budowalibyscie te wspomnienia z dziecmi.

teraz i tak nigdzie nie pojedziecie bo lockdowny wszedzie, wiec akurat moglabys odsiedziec z niemowlakiem.[/QUOTE]No, ale jej mąż nie chce teraz mieć dziecka więc sama sobie go nie zrobi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;88653569]ja bym wolala pierwsze dziecko jeszcze przed 30 urodzic, zwlaszcza jesli chcecie miec wiecej. po co sie spinac zeby zrobic jak najwiecej w nastepne 3-5 lat, skoro za te 3-5 moglibyscie miec juz dzieci, z ktorymi mozna zaczac jezdzic, macie wtedy jeszcze mnostwo lat na zwiedzanie swiata, a do tego budowalibyscie te wspomnienia z dziecmi.

teraz i tak nigdzie nie pojedziecie bo lockdowny wszedzie, wiec akurat moglabys odsiedziec z niemowlakiem.[/QUOTE]

a wez daj spokoj jezdzenie po swiecie z dzieciakiem to udreka ,wieksze koszta i zero relaksu,nie wiem czy masz dzieci ale wedlug mnie to wogole nie ma porownania do jezdzenia jako bezdzietna para.
do tego majac dzieci jestes ograniczona w czasie kiedy mozesz pojechac(w czasie ich wakacji np)
piszesz ze teraz sa lockdowny wiec nigdzie by nie pojechali za 9 miesiecy juz tych lockdownow moze nie byc a dziecko dopiero sie urodzi i z takim niemowlakiem raczej sie nie najezdzi i nie pozwiedza ,to kompletnie zmienia styl wczasowania ,zero odpoczynku przez nastepne 5 lat conajmniej(karmienie,wyci eranie tylka,uwazanie czy sie nie utopi itp,jak dla mnie koszmar

[this_witch]

Napisane przez mocnaczarnakawa

Dzięki Dziewczyny, trochę mnie uspokoiłyście.
Tak jak pisałam, na pewno nie zamierzam na niego naciskać, bo wiem że to do niczego nie prowadzi.
Wiem, że czasy są niepewne i ciężko cokolwiek planować, ale boję się że to będzie jeszcze trwało i trwało i takie rzeczy jak np. podróże (mąż chce zwiedzić Azje) to jeszcze długo nie będą możliwe do zrealizowania.
O zdrowie dbam, badania robiłam 2 miesiące temu i mam zielone światło od ginekologa i endokrynologa.
Chciałabym też wiedzieć, czego się spodziewać odnośnie mojej pracy, czy siedzieć już tu gdzie jestem od dawna, czy jednak starać się szukać czegoś nowego (wtedy wiadomo że nie chciałabym pójść od razu na L4), no u kobiet nie jest to tak łatwe do zaplanowania jak u facetów, nie ma co ukrywać.
Ale na pewno muszę zluzować.

Mąż też mógłby się zbadać, nie tylko Ty.
Ja się po części Twojemu mężowi nie dziwię, podróż do Azji może nie być możliwa przez wiele lat jeśli chcecie dwójkę dzieci.
No nie zmusisz go, możesz zapytać czy ma jakiś konkretny plan w głowie kiedy będzie gotowy. Ale z tego co opisujesz to najwyraźniej nie zależy mu na dzieciach tak bardzo jak Tobie, skoro przedstawia całą listę innych priorytetów.

[mocnaczarnakawa]

Napisane przez Krystal_26

A ja się nie zgadzam z dziewczynami, za te 4 lata możesz od męża dalej słyszeć, że jeszcze za wcześnie, jeszcze poczekajmy, albo się okaże, że on faktycznie jednak nie chce dzieci bo mu dobrze tak, jak jest teraz. I co wtedy? Masz najlepszy okres na zajście w ciążę, po 30 już jest coraz ciężej, możesz coraz gorzej znosic ciążę albo w ogóle mieć problemy z donoszeniem ciąży. Ja bym się czuła oszukana, jeśli rozmawialiście z mężem, że chcecie mieć dwójkę dzieci a potem on by to tak odkładał w nieskończoność.

Właśni tego wiecznego przekładania się boję, bo jakbym wiedziała, że za rok czy dwa już zaczniemy się starać to nie byłoby aż takim problemem, ale boję się że wtedy znów coś się znajdzie i on dalej będzie chciał czekać.

Napisane przez ateris

Ja to mam wrażenie, że na dziecko nigdy nie ma dobrego czasu.. Do 30tki ludzie się kształcą i zdobywają doświadczenie. Po 30tce zaczynają zarabiać sensowne pieniądze i chcą się pocieszyć życiem Zawsze coś. Ja mam takie dni, że chce mieć dziecko, a za chwilę znowu myślę, że to jeszcze nie ten czas. Masakra. Nie mam pojęcia kiedy przychodzi TEN czas. Czy nagle nachodzi jakieś olśnienie, że to już. Trochę więc rozumiem twojego męża. Zawsze chciałoby się coś jeszcze zrobić, zdobyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No i to też prawda, zawsze znajdzie się coś co jeszcze można by zrobić i w zasadzie to można by tak w nieskończoność. Bo nawet jak człowiek zrealizuje taką swoją listę, to w międzyczasie pewnie pojawią się na niej nowe rzeczy do odhaczenia.

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;88653569]ja bym wolala pierwsze dziecko jeszcze przed 30 urodzic, zwlaszcza jesli chcecie miec wiecej. po co sie spinac zeby zrobic jak najwiecej w nastepne 3-5 lat, skoro za te 3-5 moglibyscie miec juz dzieci, z ktorymi mozna zaczac jezdzic, macie wtedy jeszcze mnostwo lat na zwiedzanie swiata, a do tego budowalibyscie te wspomnienia z dziecmi.

teraz i tak nigdzie nie pojedziecie bo lockdowny wszedzie, wiec akurat moglabys odsiedziec z niemowlakiem.[/QUOTE]

Też tak pomyślałam, że i tak się w domu siedzi, więc tak to bym z dzieckiem już odsiedziała. I w zasadzie nie wiadomo kiedy to się wszystko skończy. A taki miałam początkowy plan, żeby "ogarnąć się" z dziećmi powiedzmy do 33 roku i póxniej skupić się znów bardziej na sobie i na pracy.

Napisane przez ateris

No, ale jej mąż nie chce teraz mieć dziecka więc sama sobie go nie zrobi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No i tu jest problem...

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88653579]a wez daj spokoj jezdzenie po swiecie z dzieciakiem to udreka ,wieksze koszta i zero relaksu,nie wiem czy masz dzieci ale wedlug mnie to wogole nie ma porownania do jezdzenia jako bezdzietna para.
do tego majac dzieci jestes ograniczona w czasie kiedy mozesz pojechac(w czasie ich wakacji np)
piszesz ze teraz sa lockdowny wiec nigdzie by nie pojechali za 9 miesiecy juz tych lockdownow moze nie byc a dziecko dopiero sie urodzi i z takim niemowlakiem raczej sie nie najezdzi i nie pozwiedza ,to kompletnie zmienia styl wczasowania ,zero odpoczynku przez nastepne 5 lat conajmniej(karmienie,wyci eranie tylka,uwazanie czy sie nie utopi itp,jak dla mnie koszmar[/QUOTE]

Mam tego świadomość, że to już nie byłoby takie podróżowanie jak byśmy sami polecieli. Z drugiej strony nawet nic na razie nie wiadomo, kiedy mielibyśmy możliwość lecieć sami i to mnie troche przeraża. Jakbym wiedziała, że np. w te wakacje już pojedziemy, albo teraz jeszcze nie ale następne to już na pewno, no to ok, mamy jakiś plan. A tu w zasadzie nic nie wiadomo...

Napisane przez this_witch

Mąż też mógłby się zbadać, nie tylko Ty.
Ja się po części Twojemu mężowi nie dziwię, podróż do Azji może nie być możliwa przez wiele lat jeśli chcecie dwójkę dzieci.
No nie zmusisz go, możesz zapytać czy ma jakiś konkretny plan w głowie kiedy będzie gotowy. Ale z tego co opisujesz to najwyraźniej nie zależy mu na dzieciach tak bardzo jak Tobie, skoro przedstawia całą listę innych priorytetów.

Masz rację, zasugeruje mężowi, żeby też się przepadał
Mąż nie ma żadnego planu, bo i taki czas że ciężko coś zaplanować. Ja wiem, że on o tych podrózach marzył od dawna, więc to nic nowego. No ale prawda też taka, że nie wiadomo kiedy będzie można to zrealizować (bo nie chodzi tylko o otwarcie granic, ale też żeby dało się w miare normalnie zwiedzać na miejscu, no i żebyśmy się oboje zgrali z urlopami, a to też nie jest najłatwiejsze) no i boję się takiego przesuwania w nieskończoność. Ja wiem, że on chce dzieci, ale cały czas powtarza, jak to jeszcze dużo czasu na to mamy (a inna sprawa, to to że mąż na prawdę zapomina że ma tyle lat ile ma i mu się wydaje, że ma wciąż 20 ).

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[this_witch]

Napisane przez mocnaczarnakawa

Mąż nie ma żadnego planu, bo i taki czas że ciężko coś zaplanować. Ja wiem, że on o tych podrózach marzył od dawna, więc to nic nowego. No ale prawda też taka, że nie wiadomo kiedy będzie można to zrealizować (bo nie chodzi tylko o otwarcie granic, ale też żeby dało się w miare normalnie zwiedzać na miejscu, no i żebyśmy się oboje zgrali z urlopami, a to też nie jest najłatwiejsze) no i boję się takiego przesuwania w nieskończoność. Ja wiem, że on chce dzieci, ale cały czas powtarza, jak to jeszcze dużo czasu na to mamy (a inna sprawa, to to że mąż na prawdę zapomina że ma tyle lat ile ma i mu się wydaje, że ma wciąż 20 ).

Może chce dzieci, ale nie pragnie ich tak bardzo żeby odłożyć inne plany życiowe. Albo im dłużej to odwleka tym czuje, że lepiej mu się żyje bez, ale ta chęć jeszcze cały czas mu gdzieś z tyłu głowy siedzi.
Może ma takie podejście, że jak dzieci będą to fajnie, ale jak ich nigdy nie będzie to nic się nie stanie. Ale to tylko gdybanie, Ty znasz swojego męża najlepiej.
No i ma 34 lata, to nie 20, ale nie na tyle dużo żeby o tym wieku ciągle myśleć i pamiętać to nadal młody wiek.

[evonla]

Twój mąż ma realne podejście, Ty natomiast już nie za bardzo.. Jest pandemia i dostęp do pomocy lekarskiej jest wręcz całkowicie utrudniony. Druga sprawa to to, że dziecko wywraca życie do góry nogami i wówczas całe swoje życie dostosowujesz pod dzieciaka - praca, wyjazdy, wycieczki, albo nawet głupi obiad u rodziny, więc jednym słowem przez najbliższe kilka lat bylibyście uziemieni.

[NocnaWiedma]

A ja Ci się nie dziwię, że chciałabyś teraz. Czasy są takie, że ciężko coś zaplanować i wykonać i póki co wiele planów i marzeń trzeba zawiesić.
W planach masz żeby za parę lat skupić się bardziej na pracy, innych planów nie możesz teraz wykonać, więc czujesz, że dla Ciebie byłby najlepszy moment.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mocnaczarnakawa]

Napisane przez evonla

Twój mąż ma realne podejście, Ty natomiast już nie za bardzo.. Jest pandemia i dostęp do pomocy lekarskiej jest wręcz całkowicie utrudniony. Druga sprawa to to, że dziecko wywraca życie do góry nogami i wówczas całe swoje życie dostosowujesz pod dzieciaka - praca, wyjazdy, wycieczki, albo nawet głupi obiad u rodziny, więc jednym słowem przez najbliższe kilka lat bylibyście uziemieni.

Czemu uważasz, że moje podejście jest nierealne?
Tak, zdaje sobie sprawę, że dziecko wywraca wszystko do góry nogami, ale czy teraz przewróciłoby je bardziej niż za np. 5 lat. Tym tokiem myślenia, lepiej żebym miała dziecko wcześniej niż później, bo im będę starsza tym będę miała mniej siły, aby to wszystko ogarnąć.

Co do dostępności lekarzy, to zdaję sobie sprawę, że jest teraz gorzej, ale wiesz kiedy będzie lepiej? Za pół roku? Rok? 2 lata?

Napisane przez NocnaWiedma

A ja Ci się nie dziwię, że chciałabyś teraz. Czasy są takie, że ciężko coś zaplanować i wykonać i póki co wiele planów i marzeń trzeba zawiesić.
W planach masz żeby za parę lat skupić się bardziej na pracy, innych planów nie możesz teraz wykonać, więc czujesz, że dla Ciebie byłby najlepszy moment.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak, czuję że dla mnie teraz byłby to najlepszy czas

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez mocnaczarnakawa

Czemu uważasz, że moje podejście jest nierealne?
Tak, zdaje sobie sprawę, że dziecko wywraca wszystko do góry nogami, ale czy teraz przewróciłoby je bardziej niż za np. 5 lat. Tym tokiem myślenia, lepiej żebym miała dziecko wcześniej niż później, bo im będę starsza tym będę miała mniej siły, aby to wszystko ogarnąć.

Co do dostępności lekarzy, to zdaję sobie sprawę, że jest teraz gorzej, ale wiesz kiedy będzie lepiej? Za pół roku? Rok? 2 lata?



Tak, czuję że dla mnie teraz byłby to najlepszy czas

dziecko wywraca wszystko do gory nogami na zawsze
naprawde myslisz ze za 2-3 lata juz nie bedziesz miala sily zeby wszystko ogarnac?to nie wiem czy powinnas decydowac sie na dziecko bo bedziesz sie musiala porzadnie ogarniac przez okolo 10-12 pierwszych lat zycia dziecka,jesli myslisz ze za kilka lat juz nie bedziesz miala na to sily to ja czarno to widze

[mocnaczarnakawa]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88654121]dziecko wywraca wszystko do gory nogami na zawsze
naprawde myslisz ze za 2-3 lata juz nie bedziesz miala sily zeby wszystko ogarnac?to nie wiem czy powinnas decydowac sie na dziecko bo bedziesz sie musiala porzadnie ogarniac przez okolo 10-12 pierwszych lat zycia dziecka,jesli myslisz ze za kilka lat juz nie bedziesz miala na to sily to ja czarno to widze[/QUOTE]

A gdzie napisałam że za 2-3 lata nie będę miała siły tego ogarnąć? Ja napisałam, że za parę lat to chciałabym mieć dzieci wstępnie odchowane (przedszkole, żłobek) i wziąć się porzadnie za pracę i karierę zawodową, więc prosze nie nadinterpretuj moich słów
Ale tak, uważam, że miałabym więcej siły do dzieci rodząc je w wieku 25-30 lat niż w wieku 40-45 lat.

[chacaos]

Będziesz chciała z dzieckiem siedzieć sama, gdy mąż będzie zapieprzał w robocie i nadrabiał to co mu z życia przepadło podczas pandemii? Porównując jego ze wszystkimi tatuśkami z bożej łaski, którym bardzo się śpieszy by mieć bobasa i do zapładniania są pierwsi, ale do pobycia z dzieckiem ostatni, powinnaś się cieszyć, że facet szczerze i realistycznie określił, czego chce od najbliższych miesięcy czy lat życia.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez mocnaczarnakawa

A gdzie napisałam że za 2-3 lata nie będę miała siły tego ogarnąć? Ja napisałam, że za parę lat to chciałabym mieć dzieci wstępnie odchowane (przedszkole, żłobek) i wziąć się porzadnie za pracę i karierę zawodową, więc prosze nie nadinterpretuj moich słów
Ale tak, uważam, że miałabym więcej siły do dzieci rodząc je w wieku 25-30 lat niż w wieku 40-45 lat.

a kto mowi o rodzeniu w wieku 40-45 lat? mozesz urodzic za 3-4 lata bedziesz miala dopiero max 32 lata to nie jest starosc
twoj maz nie chce dziecka jesli na nim to wymusisz nikt nie bedzie szczesliwy w tym ukladzie

[madzil]

Może taki kompromis niech twój mąż zrobi badanie spermy w klinice niepłodności jeżeli będzie miał bardzo dobre wyniki to możesz poczekać a jeżeli będzie miał takie sobie wyniki to zaczynacie starać się o dziecko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4bf691ac28ce4b7c42a5e5e37940d2d92e088cdd_611061f254610]

Napisane przez this_witch

Mąż też mógłby się zbadać, nie tylko Ty.

Racja. Niech on też się przebada.

[this_witch]

Napisane przez mocnaczarnakawa

A gdzie napisałam że za 2-3 lata nie będę miała siły tego ogarnąć? Ja napisałam, że za parę lat to chciałabym mieć dzieci wstępnie odchowane (przedszkole, żłobek) i wziąć się porzadnie za pracę i karierę zawodową, więc prosze nie nadinterpretuj moich słów

Ale tak, uważam, że miałabym więcej siły do dzieci rodząc je w wieku 25-30 lat niż w wieku 40-45 lat.

Piszesz tylko o sobie i o swojej karierze, a gdzie w tym wszystkim plany i marzenia Twojego męża?
No niestety, jeśli te dzieci chcesz mieć z nim to musisz brać jego chęci pod uwagę.
Ty się zafiksowałaś, że musisz to dziecko mieć tu i teraz, mąż ma rację, nie pali się. Karierę możesz porozwijać w tym momencie równie dobrze. Nawet nie wiesz czy będziesz miała siłę i ochotę na drugie dziecko prawie zaraz po pierwszym, a Ty już ułożyłaś w głowie idealny plan pięcioletni, w życiu nie zawsze się układa pod linijkę.

[evonla]

Napisane przez mocnaczarnakawa

Czemu uważasz, że moje podejście jest nierealne?
Tak, zdaje sobie sprawę, że dziecko wywraca wszystko do góry nogami, ale czy teraz przewróciłoby je bardziej niż za np. 5 lat. Tym tokiem myślenia, lepiej żebym miała dziecko wcześniej niż później, bo im będę starsza tym będę miała mniej siły, aby to wszystko ogarnąć.

Co do dostępności lekarzy, to zdaję sobie sprawę, że jest teraz gorzej, ale wiesz kiedy będzie lepiej? Za pół roku? Rok? 2 lata?

Myślę, że tak.. skoro macie w planach podróże to jeśli teraz zdecydowalibyście się na dziecko to równa się to rezygnacji z własnych marzeń. W przeciągu 5 lat można sporo miejsc zwiedzić, wyszaleć się jeszcze we dwoje, a później wychowywać dzieci. Chyba nie do końca zdajesz sobie sprawę z tego jak wygląda posiadanie dziecka. To nie jest zwierzak, który może zostać sam na kilka godzin, sam sobą również się nie zajmie.. Masz dopiero 28 lat, więc jeśli jesteś zdrowa, Twój mąż także to spokojnie możecie poczekać z tym jeszcze kilka lat. Poza tym do tanga trzeba dwojga, a Twój mąż dziecka nie chce, więc chyba go do tego nie zmusisz.

[Hultaj]

Wg mnie racja w większym stopniu jest po twojej str. 7 lat razem za wami, 30 to nie 20, dobry moment by przerobić pieluchy - na co sztucznie czekać, za 2 lata np. będzie nie bo nie bo coś. Jemu się może nie chciec się w rodzinę i dzieciaki ale ty masz się dostosowac i odkładać plany ciążowe bo koleś nie pojechal na wycieczkę. Trochę cię zrobił na szaro mógł mówić że mu się nie chce dzieci.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[skara]

Napisane przez Hultaj

Wg mnie racja w większym stopniu jest po twojej str. 7 lat razem za wami, 30 to nie 20, dobry moment by przerobić pieluchy - na co sztucznie czekać, za 2 lata np. będzie nie bo nie bo coś. Jemu się może nie chciec się w rodzinę i dzieciaki ale ty masz się dostosowac i odkładać plany ciążowe bo koleś nie pojechal na wycieczkę. Trochę cię zrobił na szaro mógł mówić że mu się nie chce dzieci.

Też tak myślę. Nigdy nie ma dobrego czasu, zawsze są kolejne wycieczki, awanse, projekty itp. Mąż może Cię kilka lat zwodzić, a potem powiedzieć, że jednak nie chce dzieci w ogóle. Starałabym się ustalić jakieś konkrety.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 01:28 ---------- Poprzedni post napisano o 01:23 ----------

Napisane przez evonla

Myślę, że tak.. skoro macie w planach podróże to jeśli teraz zdecydowalibyście się na dziecko to równa się to rezygnacji z własnych marzeń. W przeciągu 5 lat można sporo miejsc zwiedzić, wyszaleć się jeszcze we dwoje, a później wychowywać dzieci. Chyba nie do końca zdajesz sobie sprawę z tego jak wygląda posiadanie dziecka. To nie jest zwierzak, który może zostać sam na kilka godzin, sam sobą również się nie zajmie.. Masz dopiero 28 lat, więc jeśli jesteś zdrowa, Twój mąż także to spokojnie możecie poczekać z tym jeszcze kilka lat. Poza tym do tanga trzeba dwojga, a Twój mąż dziecka nie chce, więc chyba go do tego nie zmusisz.

No nie do końca. Ja też robiłam różne ciekawe rzeczy, byłam młoda, zdrowa i na dzieci miałam czas. Około 33 r.ż. zaczęliśmy się starać, po drodze były różne historie okołociążowe i finalnie dzieci nie mamy. Bo już było na nie za późno.
Po prostu biologicznie nie ma pewności i odkładanie, bo jest się młodym, różnie może się skończyć.
Jeśli ktoś to akceptuje, to ok, ale jeśli komuś bardzo na dzieciach zależy, to powinien brać pod uwagę różne scenariusze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Zgadzam się z osobami, które popierają Autorkę w jej chęci, aby zaczęli się starać o dziecko (co przecież może potrwać z rok, czy nawet dwa). To jest związek ze sporym stażem. W dodatku mieli pewne ustalenia, od których facet się teraz odżegnuje. Niefajnie. Obawiam się, że dla niego nigdy nie będzie dobrego momentu na ciążę partnerki. Pandemia od tak sobie nie minie. Przestańmy się czarować, że świat wróci do normy. Już nie mówiąc o tym, że wskutek postępowania człowieka na Ziemi będą kolejne pandemie. Sorry, taki mamy klimat.


Tylko, Autorko, zastanów się, czy chcesz rozmnażać się z kimś, kto w dziecku widzi uber ograniczenie, wręcz koniec normalnego życia. Bo może wybłagasz tą ciążę, ale dziecko nie będzie miało realnie ojca.

[Mimiko]

Napisane przez Ellen_Ripley

Zgadzam się z osobami, które popierają Autorkę w jej chęci, aby zaczęli się starać o dziecko (co przecież może potrwać z rok, czy nawet dwa). To jest związek ze sporym stażem. W dodatku mieli pewne ustalenia, od których facet się teraz odżegnuje. Niefajnie. Obawiam się, że dla niego nigdy nie będzie dobrego momentu na ciążę partnerki. Pandemia od tak sobie nie minie. Przestańmy się czarować, że świat wróci do normy. Już nie mówiąc o tym, że wskutek postępowania człowieka na Ziemi będą kolejne pandemie. Sorry, taki mamy klimat.


Tylko, Autorko, zastanów się, czy chcesz rozmnażać się z kimś, kto w dziecku widzi uber ograniczenie, wręcz koniec normalnego życia. Bo może wybłagasz tą ciążę, ale dziecko nie będzie miało realnie ojca.

Ale jednak dzieci to jest uber ograniczenie, nie ma się co czarować, że nie. Jestem po stronie męża. Nie chciałabym być w ciąży w pandemii, mierzyć się z samotnym leżeniem w szpitalu, problemami z dostępem do lekarza itd. Możliwe, że nigdy nie wrócimy do normalności, ale jednak możliwe, że sytuacja będzie lepsza za rok czy dwa.
Ale tak naprawdę to z tej sytuacji nie ma wyjścia. Albo autorka odpuści i będzie nieszczęśliwa, albo jej mąż zgodzi się na dziecko dla świętego spokoju i też będzie nieszczęsliwy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz