Nie potrafię rozmawiać z ludźmi

**AndrzejZProblemem** · 2022-10-09, 18:14

Dzień dobry wszystkim,

Piszę z prośbą o pomoc. Jestem trochę ograniczoną osobą, której od zawsze nie szło zbyt dobrze w życiu prywatnym. Mam problemy z czytaniem emocji i z wyczuciem sytuacji. Nie mam bladego pojęcia o czym rozmawiać i nie widzę w tym sensu w sytuacjach towarzyskich.

Potrafię rozmawiać o konkretach, np: jak mamy coś zrobić w pracy, to jest absolutny luz, naturalność i pewność siebie. Umiem osiągać cele i mam całkiem nieźle ogarnięte życie. Wyglądam chyba dobrze, bo kobiety reagują na mnie bardzo fajnie, a nie mam nic do powiedzenia (oczywiście czar pryska po 15 minutach z dziwakiem).

Byłem na terapii i wyszły tam pewne bardzo patologiczne braki w relacjach z rodzicami (ojciec uciekł, matka miała mnie w d...ie i o emocjach się nie rozmawiało). Na dziś nie mamy już konfliktu. Jednak przez te braki wyszło, ze mam wiele cech socjopatycznych i uciekam od emocji. Nie jestem incelem i o nic nie obwiniam kobiet, choć miałem okres, w którym byłem zły na okrutny świat (wyszedłem z tego).

Mam 28 lat i chciałbym móc po prostu cieszyć się życiem bez poczucia zagubienia. Umawiać się z dziewczynami, wychodzić ze znajomymi bez dyskomfortu. A przede wszystkim, wiedzieć o czym rozmawiać w towarzyskich sytuacjach i jaki jest w tym sens.

Każde słowo rady będzie bardzo mile widziane.

Overcooked · 2022-10-09, 20:52

Cytat:

Napisane przez AndrzejZProblemem

Dzień dobry wszystkim,

Piszę z prośbą o pomoc. Jestem trochę ograniczoną osobą, której od zawsze nie szło zbyt dobrze w życiu prywatnym. Mam problemy z czytaniem emocji i z wyczuciem sytuacji. Nie mam bladego pojęcia o czym rozmawiać i nie widzę w tym sensu w sytuacjach towarzyskich.

Potrafię rozmawiać o konkretach, np: jak mamy coś zrobić w pracy, to jest absolutny luz, naturalność i pewność siebie. Umiem osiągać cele i mam całkiem nieźle ogarnięte życie. Wyglądam chyba dobrze, bo kobiety reagują na mnie bardzo fajnie, a nie mam nic do powiedzenia (oczywiście czar pryska po 15 minutach z dziwakiem).

Byłem na terapii i wyszły tam pewne bardzo patologiczne braki w relacjach z rodzicami (ojciec uciekł, matka miała mnie w d...ie i o emocjach się nie rozmawiało). Na dziś nie mamy już konfliktu. Jednak przez te braki wyszło, ze mam wiele cech socjopatycznych i uciekam od emocji. Nie jestem incelem i o nic nie obwiniam kobiet, choć miałem okres, w którym byłem zły na okrutny świat (wyszedłem z tego).

Mam 28 lat i chciałbym móc po prostu cieszyć się życiem bez poczucia zagubienia. Umawiać się z dziewczynami, wychodzić ze znajomymi bez dyskomfortu. A przede wszystkim, wiedzieć o czym rozmawiać w towarzyskich sytuacjach i jaki jest w tym sens.

Każde słowo rady będzie bardzo mile widziane.

Widocznie warto było wrócić do terapii (niekoniecznie u tej samej osoby czy w tym samym nurcie) i ukierunkować ją na poprawę twojego samopoczucia. Terapia (czy leczenie np. możliwej depresji) trwa dłuuugo żeby zmienić uciążliwe schematy i faktycznie poczynić postęp a nie tylko na odkryciu co jest nie tak i diagnozie.

Bo jeśli będziesz w nieprawidłowy sposób skupiał się na tym że twój fragment życia dotyczący znajomych/relacji romantycznych/życia towarzyskiego po pracy jest do dupy to się na tym podczas wychodzenia do ludzi starał ukryć i albo zbywał temat/wycofywał się albo udawał wg ciebie "normalne szczęśliwe życie" co nie będzie działać tylko nakręci cały ten mechanizm. Żeby jakoś rozwiązać ten supeł to jednak przydałoby się wygadanie się na terapii i omówienie bieżących spraw/bolączek i stopniowe ogarnianie życia prywatnego.

chwast · 2022-10-10, 07:16

Nie pomogę Ci, bo jeśli ja nie mam z kimś od razu flow, to już nigdy go nie złapię i w większości sytuacji też nie wiem jak się zachować towarzysko. Wiem o czym ludzie rozmawiają, ale ja nie widzę w tym sensu, żeby też tak rozmawiać. Jeśli chodzi o bliskie osoby to gadam jak najęta, słucham, jest sporo fajnych dyskusji. W pracy, czy z jakimiś koleżankami no jest masakra, bardzo się męczę i odliczam kiedy do chaty, zaanagażowanie w rozmowę jest z mojej strony często sztuczne i wymuszone, chociaż te osoby lubię i nic do nich nie mam.
Dlatego już się nie zmuszam do takich spotkań i nie ulegam presji. Chodzę tam, gdzie wiem, że będę czuć się komfortowo, a nie siedzieć zesztywniała :p

Sent from my iPhone using Tapatalk

**b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4** · 2022-10-10, 08:01

W tzw.small talku treść rozmowy ma znaczenie drugorzędne. Celem takiej rozmowy nie jest wymiana informacji a kurtuazji, okazanie serdeczności i poprawa atmosfery w danym miejscu. Sygnalizowane, że jest się przyjaznym a nie wrogim.
Prowadzenie takiej rozmowy to umiejętność, której można się nauczyć. Ja przeważnie w takich sytuacjach staram się słuchać drugiej osoby i okazywać zainteresowanie i entuzjazm. Na przykład ktoś mówi "ale były korki dzisiaj rano" odpowiadam "ojej, serio? O kurcze a jak długo stałaś?" "A 30 minut" "oh wow to bardzo długo! Rzeczywiście korki bywają super upierdliwe!"
Oczywiście nie interesuje się korkami i temat rozmowy jest dla mnie tutaj nieważny. Po prostu staram się okazać uważne zainteresowanie aby dać tej osobie do zrozumienia, że jest mile widziana i mam do niej przyjazne nastawienie.

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

Ryba147 · 2022-10-10, 08:33

To jest umiejętność jak każda inna. Powiedz mi, czy Ty boisz się tych sytuacji społecznych, czujesz lęk przed nimi, niechęć, stresują Cię, czy jedynie brak Ci tych umiejętności? Jedyne rozwiązanie to jest próbować, stawiać się w większej ilości takich sytuacji, ćwiczyć, wyłapuj od innych o czym rozmawiają.
Ja jestem dość introwertyczny i zamknięty, często nie mam na przykład potrzeby mówienia dużo, raczej w towarzystwie nowym jestem najbardziej milczącą osobą, ale to nie jest tak, że nie potrafię gadać. Bardziej wychodzę z zasady, że lepiej mądrze milczeć, niż głupio gadać. Kiedyś też miałem ogromną fobię przed rozmawianiem, co wynikało z kompleksów i niskiej samooceny. Dzisiaj już to mam za sobą, przestałem się czuć niekomfortowo z tym, że mało mówię. I co ciekawe na przykłąd zauważam, że ludzie mega uważnie słuchają tego co mam do powiedzenia, bo nie mówię byle gadać, tylko wtedy kiedy mam coś ciekawego do powiedzenia.

Osleidis · 2022-10-10, 08:37

A ta nieumiejętność rozmowy występuje na początku znajomości z kimś, z jakimiś randomowymi osobami np w kuchni w pracy, czy jak kogoś dobrze znasz to nadal nie masz nic do powiedzenia?

**AndrzejZProblemem** · 2022-10-10, 08:42

Cytat:

Napisane przez Ryba147

Powiedz mi, czy Ty boisz się tych sytuacji społecznych, czujesz lęk przed nimi, niechęć, stresują Cię, czy jedynie brak Ci tych umiejętności?

Nie czuję tego. Nie wiem o czym mógłbym porozmawiać, zeby nie palnąc czegoś z czapy. Nie wiem, jaki to ma sens (tzn. niby wiem, że budujemy relacje, ale nie czuje tego emocjonalnie).

---------- Dopisano o 08:42 ---------- Poprzedni post napisano o 08:41 ----------

Cytat:

Napisane przez Osleidis

A ta nieumiejętność rozmowy występuje na początku znajomości z kimś, z jakimiś randomowymi osobami np w kuchni w pracy, czy jak kogoś dobrze znasz to nadal nie masz nic do powiedzenia?

W pracy na spokojnie, jak robimy robotę, a w międzyczasie jest gadka, to bez problemu. Ze znajomymi jak np: gramy w kręgle też mogę gadać. Ale jak siadam na kawie z kimś nowo poznanym, to nie wiem, co robić.

**b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4** · 2022-10-10, 16:09

Cytat:

Napisane przez AndrzejZProblemem

Ze znajomymi jak np: gramy w kręgle też mogę gadać. Ale jak siadam na kawie z kimś nowo poznanym, to nie wiem, co robić.

W takim razie na pierwsze spotkanie zamiast na kawę umów się na kręgle/bilard

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

**AndrzejZProblemem** · 2022-10-10, 21:17

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89375487]W takim razie na pierwsze spotkanie zamiast na kawę umów się na kręgle/bilard[/QUOTE]
No, to jest myśl. O czym byśmy rozmawiali? (nie podrywam Cię, po prostu chcę przykład, może coś mi się zaświeci)

kennedy · 2022-10-11, 10:08

Mialam kolege, byl niesmialy. Zaczal chodzic na zajecia ( albo grupe towarzyskanie pamietam zczegolow) ludzi, ktorzy ucza sie mowic publicznie.
To bylo w Krakowie.
Nie dosc ze poznal dziewczyne i nowych znajomych to zwalczyl swoj strach przed publicznym odzywaniem.

Moze poszukaj czegos takiego dla siebie>

**980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328** · 2022-10-11, 11:42

Cytat:

Napisane przez AndrzejZProblemem

No, to jest myśl. O czym byśmy rozmawiali? (nie podrywam Cię, po prostu chcę przykład, może coś mi się zaświeci)

To ciekawe, bo ja też jestem introwertyczna i często męczą mnie rozmowy z ludźmi, ale akurat sytuacja, gdzie dopiero kogoś poznaję, jest dla mnie najłatwiejsza. Nic jeszcze nie wiesz o tej osobie ani ona o tobie, więc można rozmawiać o wszystkim (oczywiście jeżeli na tyle złapiecie wspólny język). Czy długo jest w twoim mieście, gdzie mieszkała wcześniej, czym się zajmuje, czy jej się to podoba, co robi w wolnym czasie, czy gdzieś podróżowała, co myśli na temat xyz... Samemu też się o tym opowiada. Jeśli jest dobry flow, to można zejść na bardziej delikatne tematy, np. związki, rodzina, problemy, marzenia, religia lub jej brak.

A jaki jest tego sens? Wymiana doświadczen, poglądów. Mnie ciekawi, jak myślą inni ludzie, bo dzięki temu m.in. mogę się rozwijać, nie uważać swojego myślenia za jedyne słuszne. Może czegoś się dzięki komuś dowiem albo zyskam inspirację do czegoś. Np. pewna znajomość zainspirowała mnie do zainteresowania się nową branżą.
Ale tak jak pisze chwast, nie ze wszystkimi będzie można się dogadać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4** · 2022-10-11, 11:57

Cytat:

Napisane przez AndrzejZProblemem

No, to jest myśl. O czym byśmy rozmawiali? (nie podrywam Cię, po prostu chcę przykład, może coś mi się zaświeci)

Czy jesteś team Green czy team Black w house of the dragon

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

2022-10-09, 18:14	#1
AndrzejZProblemem BAN stały Zarejestrowany: 2022-10 Wiadomości: 7	Nie potrafię rozmawiać z ludźmi Dzień dobry wszystkim, Piszę z prośbą o pomoc. Jestem trochę ograniczoną osobą, której od zawsze nie szło zbyt dobrze w życiu prywatnym. Mam problemy z czytaniem emocji i z wyczuciem sytuacji. Nie mam bladego pojęcia o czym rozmawiać i nie widzę w tym sensu w sytuacjach towarzyskich. Potrafię rozmawiać o konkretach, np: jak mamy coś zrobić w pracy, to jest absolutny luz, naturalność i pewność siebie. Umiem osiągać cele i mam całkiem nieźle ogarnięte życie. Wyglądam chyba dobrze, bo kobiety reagują na mnie bardzo fajnie, a nie mam nic do powiedzenia (oczywiście czar pryska po 15 minutach z dziwakiem). Byłem na terapii i wyszły tam pewne bardzo patologiczne braki w relacjach z rodzicami (ojciec uciekł, matka miała mnie w d...ie i o emocjach się nie rozmawiało). Na dziś nie mamy już konfliktu. Jednak przez te braki wyszło, ze mam wiele cech socjopatycznych i uciekam od emocji. Nie jestem incelem i o nic nie obwiniam kobiet, choć miałem okres, w którym byłem zły na okrutny świat (wyszedłem z tego). Mam 28 lat i chciałbym móc po prostu cieszyć się życiem bez poczucia zagubienia. Umawiać się z dziewczynami, wychodzić ze znajomymi bez dyskomfortu. A przede wszystkim, wiedzieć o czym rozmawiać w towarzyskich sytuacjach i jaki jest w tym sens. Każde słowo rady będzie bardzo mile widziane.

2022-10-10, 07:16	#3
chwast Zakorzenienie Zarejestrowany: 2010-11 Wiadomości: 24 370	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi Nie pomogę Ci, bo jeśli ja nie mam z kimś od razu flow, to już nigdy go nie złapię i w większości sytuacji też nie wiem jak się zachować towarzysko. Wiem o czym ludzie rozmawiają, ale ja nie widzę w tym sensu, żeby też tak rozmawiać. Jeśli chodzi o bliskie osoby to gadam jak najęta, słucham, jest sporo fajnych dyskusji. W pracy, czy z jakimiś koleżankami no jest masakra, bardzo się męczę i odliczam kiedy do chaty, zaanagażowanie w rozmowę jest z mojej strony często sztuczne i wymuszone, chociaż te osoby lubię i nic do nich nie mam. Dlatego już się nie zmuszam do takich spotkań i nie ulegam presji. Chodzę tam, gdzie wiem, że będę czuć się komfortowo, a nie siedzieć zesztywniała :p Sent from my iPhone using Tapatalk

2022-10-10, 08:01	#4
b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4 Konto usunięte Zarejestrowany: 2010-05 Wiadomości: 2 825	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi W tzw.small talku treść rozmowy ma znaczenie drugorzędne. Celem takiej rozmowy nie jest wymiana informacji a kurtuazji, okazanie serdeczności i poprawa atmosfery w danym miejscu. Sygnalizowane, że jest się przyjaznym a nie wrogim. Prowadzenie takiej rozmowy to umiejętność, której można się nauczyć. Ja przeważnie w takich sytuacjach staram się słuchać drugiej osoby i okazywać zainteresowanie i entuzjazm. Na przykład ktoś mówi "ale były korki dzisiaj rano" odpowiadam "ojej, serio? O kurcze a jak długo stałaś?" "A 30 minut" "oh wow to bardzo długo! Rzeczywiście korki bywają super upierdliwe!" Oczywiście nie interesuje się korkami i temat rozmowy jest dla mnie tutaj nieważny. Po prostu staram się okazać uważne zainteresowanie aby dać tej osobie do zrozumienia, że jest mile widziana i mam do niej przyjazne nastawienie. Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

2022-10-10, 08:33	#5
Ryba147 Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-01 Wiadomości: 172	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi To jest umiejętność jak każda inna. Powiedz mi, czy Ty boisz się tych sytuacji społecznych, czujesz lęk przed nimi, niechęć, stresują Cię, czy jedynie brak Ci tych umiejętności? Jedyne rozwiązanie to jest próbować, stawiać się w większej ilości takich sytuacji, ćwiczyć, wyłapuj od innych o czym rozmawiają. Ja jestem dość introwertyczny i zamknięty, często nie mam na przykład potrzeby mówienia dużo, raczej w towarzystwie nowym jestem najbardziej milczącą osobą, ale to nie jest tak, że nie potrafię gadać. Bardziej wychodzę z zasady, że lepiej mądrze milczeć, niż głupio gadać. Kiedyś też miałem ogromną fobię przed rozmawianiem, co wynikało z kompleksów i niskiej samooceny. Dzisiaj już to mam za sobą, przestałem się czuć niekomfortowo z tym, że mało mówię. I co ciekawe na przykłąd zauważam, że ludzie mega uważnie słuchają tego co mam do powiedzenia, bo nie mówię byle gadać, tylko wtedy kiedy mam coś ciekawego do powiedzenia.

2022-10-10, 08:37	#6
Osleidis Rozeznanie Zarejestrowany: 2009-01 Lokalizacja: zza kurtyny Wiadomości: 867	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi A ta nieumiejętność rozmowy występuje na początku znajomości z kimś, z jakimiś randomowymi osobami np w kuchni w pracy, czy jak kogoś dobrze znasz to nadal nie masz nic do powiedzenia?

2022-10-10, 21:17	#9
AndrzejZProblemem BAN stały Zarejestrowany: 2022-10 Wiadomości: 7	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi [1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89375487]W takim razie na pierwsze spotkanie zamiast na kawę umów się na kręgle/bilard[/QUOTE] No, to jest myśl. O czym byśmy rozmawiali? (nie podrywam Cię, po prostu chcę przykład, może coś mi się zaświeci)

2022-10-11, 10:08	#10
kennedy Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-02 Wiadomości: 18 401	Dot.: Nie potrafię rozmawiać z ludźmi Mialam kolege, byl niesmialy. Zaczal chodzic na zajecia ( albo grupe towarzyskanie pamietam zczegolow) ludzi, ktorzy ucza sie mowic publicznie. To bylo w Krakowie. Nie dosc ze poznal dziewczyne i nowych znajomych to zwalczyl swoj strach przed publicznym odzywaniem. Moze poszukaj czegos takiego dla siebie> __________________ Kiedy kobiety kogoś poznają to myślą, że to fajny facet. Jest już wstępnie zaakceptowany jako partner, a później może to tylko zepsuć lub nie. Kiedy mężczyźni kogoś poznają to myślą: „Ma niezłe nogi”.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)