Czy znacie ten wiersz? "Śmierć nie jest końcem wszystkiego..."

[natka_pietruszki]

Natrafiłam w Internecie na wiersz, którego fragment chciałabym wykorzystać w pisanej przeze mnie pracy. Widziałam go w dwóch miejscach i, niestety, w obu był nie podpisany. Nie wiem, kto jest jego autorem - czy to po prostu wiersz internauty czy może jakiegoś poety. Wrzucałam niektóre fragmenty do googli, ale nie znalazło nic więcej. Gdyby któraś z Was znała jego autora będę bardzo wdzięczna za pomoc.

Oto wiersz:

"Śmierć nie jest końcem wszystkiego.
Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju... Nadal jestem sobą...
I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem.
Zatem nazywaj mnie wciąż moim imieniem, mów do mnie, jak zawsze...
Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny.
Śmiej się, tak jak dawniej robiliśmy to razem...
Uśmiechaj się, myśl o mnie, módl się za mnie...

Niech moje imię będzie wciąż wymawiane, ale tak, jak było zawsze - zwyczajnie i
bez oznak zmieszania.
Życie przecież oznacza to samo, co przedtem, jest tym samym, czym zawsze było...
Żadna nić nie została przerwana...
Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach tylko dlatego, że nie
możesz mnie zobaczyć?
Czekam na ciebie bardzo blisko... Tuż-tuż...
Po drugiej stronie drogi.
..."

[Atram]

nie wiem kto jest autorem.. chcialam napsiac tylko ze sliczny..

[Anett_]

Niestety nie znam autora, zamieszczonego przez Ciebie tesktu.
Także próbowałam odszukać go dla Ciebie przez google, wpisując wybrane zdania- tekst ten znajduje się na kilku blogach, bezimiennie.

Bardzo mnie poruszył, choć jest i piekny i groźny jednoczesnie.

ps. Może Autor bloga, będzie mógł Ci pomóc?http://blog.tenbit.pl/yolaos

[natka_pietruszki]

Napisane przez Anett_

ps. Może Autor bloga, będzie mógł Ci pomóc?http://blog.tenbit.pl/yolaos

Zdaje się, że autor tego bloga wziął wiersz ze strony www.leszek.rawski.art.pl, którą ma w linkach i na której wiersz także ne jest podpisany (wydaje mi się, że może być napisany przez rodziców Leszka, któremu poświęcona jest ta strona bądź inną bliską mu osobę, niestety nie znalazłam tam żadnego kontaktu). Tak czy siak od autora bloga rzeczywiście spróbuję się czegoś dowiedzieć.

[Rosario]

Piękny wiersz...

[cosma]

Nie znam wiersza,ale ten fragment przypomniał mi tekst z filmu Mumia wypowiedziany przez kapłana Imphotepa: "śmierć to dopiero początek".

[natka_pietruszki]

Napisane przez Rosario

Piękny wiersz...

To prawda, bardzo piękny...

[natka_pietruszki]

Pozwolę sobie zacytować odpowiedź z księgi gości na stronie www.leszek.rawski.art.pl: Ten tekst pochodzi z książki Magdaleny Krzeptowskiej "Moja droga od rozpaczy do nadziei - pocieszenie po śmierci dziecka". Autorka cytuje ten tekst (we własnym tłumaczeniu) z zawiadomienia o śmierci tragicznie zmarłego syna swoich francuskich przyjaciół. Nie wiem, czy jest to jakiś znany cytat, czy słowa napisane przez rodziców...

Oryginalny tekst kończy się słowami "(...) po drugiej stronie drogi. Widzisz, wszystko jest dobrze!", ale pani, która stworzyła tą stronę, nie chciała go użyć, więc zmieniła końcówkę.

[robaczek41]

przepiękny tekst, bardzo smutny. aż się spłakałam

[Asia31]

Piekne

[Leonata]

Napisane przez natka_pietruszki

Natrafiłam w Internecie na wiersz, którego fragment chciałabym wykorzystać w pisanej przeze mnie pracy. Widziałam go w dwóch miejscach i, niestety, w obu był nie podpisany. Nie wiem, kto jest jego autorem - czy to po prostu wiersz internauty czy może jakiegoś poety. Wrzucałam niektóre fragmenty do googli, ale nie znalazło nic więcej. Gdyby któraś z Was znała jego autora będę bardzo wdzięczna za pomoc.

Oto wiersz:

"Śmierć nie jest końcem wszystkiego.
Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju... Nadal jestem sobą...
I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem.
Zatem nazywaj mnie wciąż moim imieniem, mów do mnie, jak zawsze...
Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny.
Śmiej się, tak jak dawniej robiliśmy to razem...
Uśmiechaj się, myśl o mnie, módl się za mnie...

Niech moje imię będzie wciąż wymawiane, ale tak, jak było zawsze - zwyczajnie i
bez oznak zmieszania.
Życie przecież oznacza to samo, co przedtem, jest tym samym, czym zawsze było...
Żadna nić nie została przerwana...
Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach tylko dlatego, że nie
możesz mnie zobaczyć?
Czekam na ciebie bardzo blisko... Tuż-tuż...
Po drugiej stronie drogi.
..."

Ten tekst został przeczytany w trakcie mszy z okazji śmierci Króla Edwarda VII. przez kanonika Henry Scott Holland 15.05.1910 w St. Paul`s Catedral w Londynie.
Przez przypadek usłyszałam to dzisiaj na pożegnaniu zmarłej córki mojej przyjaciółki. Znam to tylko w wersji angielskiej. Niestety po polsku zostało to już parę razy zmieniane. Mimo wszystko jest nadal piękne. Pewnie się parę lat spóźniłam z odpowiedzią, ale może jednak w czymś pomogę.

---------- Dopisano o 21:33 ---------- Poprzedni post napisano o 21:17 ----------

Napisane przez natka_pietruszki

Natrafiłam w Internecie na wiersz, którego fragment chciałabym wykorzystać w pisanej przeze mnie pracy. Widziałam go w dwóch miejscach i, niestety, w obu był nie podpisany. Nie wiem, kto jest jego autorem - czy to po prostu wiersz internauty czy może jakiegoś poety. Wrzucałam niektóre fragmenty do googli, ale nie znalazło nic więcej. Gdyby któraś z Was znała jego autora będę bardzo wdzięczna za pomoc.

Oto wiersz:

"Śmierć nie jest końcem wszystkiego.
Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju... Nadal jestem sobą...
I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem.
Zatem nazywaj mnie wciąż moim imieniem, mów do mnie, jak zawsze...
Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny.
Śmiej się, tak jak dawniej robiliśmy to razem...
Uśmiechaj się, myśl o mnie, módl się za mnie...

Niech moje imię będzie wciąż wymawiane, ale tak, jak było zawsze - zwyczajnie i
bez oznak zmieszania.
Życie przecież oznacza to samo, co przedtem, jest tym samym, czym zawsze było...
Żadna nić nie została przerwana...
Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach tylko dlatego, że nie
możesz mnie zobaczyć?
Czekam na ciebie bardzo blisko... Tuż-tuż...
Po drugiej stronie drogi.
..."

Ten tekst został napisany i przeczytany w trakcie mszy z okazji śmierci Króla Edwarda VII. przez kanonika Henry Scott Holland 15.05.1910 w St. Paul`s Catedral w Londynie.
Przez przypadek usłyszałam to dzisiaj na pożegnaniu zmarłej córki mojej przyjaciółki. Znam to tylko w wersji angielskiej. Niestety po polsku zostało to już parę razy zmieniane. Mimo wszystko jest nadal piękne. Pewnie się parę lat spóźniłam z odpowiedzią, ale może jednak w czymś pomogę.