Strach przed ludźmi ze studiów

[Astoriia]

Witam serdecznie!

Mam nadzieję, że uzyskam jakieś rady, które zdołają pomóc mi z moim problemem. Obecnie moje życie układa się po mojej myśli. Zdałam maturę w tym roku i udało mi się dostać na kierunek, z którym wiążę swoją przyszłość. Cieszę się z tego niesamowicie, ale widocznie lubię stwarzać sobie problemy i zamiast być pozytywnie nastawiona, tworzę negatywne scenariusze odnośnie ludzi, których będzie dane mi tam spotkać. Jestem lekko nieśmiała, ale walczę z tym. Jedynie przy pierwszych minutach rozmowy z kimś nowym czuję stres, potem idzie dobrze. Staram się być otwarta i przyjazna dla innych. Mam dosyć sporo swoich znajomych. Jednak bardzo zależy mi na tym, abym miała na uczelni dobrą atmosferę. W szkole średniej źle trafiłam z klasą i wstawanie rano przez tych ludzi było dla mnie męczarnią. Ciągle mam obawy, że nikt mnie tam nie polubi albo będą same fałszywe osoby. Poza tym dowiedziałam się, że dziewczyna z mojej klasy, której nie cierpię wybiera się na tam, gdzie ja. Boję się, że będę z nią w grupie i tak jak poprzednio ona będzie błyszczeć, a mnie będzie z wszystkimi obgadywać.

Może mieliście podobne obawy, a mimo to ułożyło się? Jak sobie poradziliście z tym strachem przed zmianą otoczenia?

Dziękuję z góry za odpowiedzi

[supsassy]

Mam wrażenie, że problemem jest to, że sądzisz, że przez dziewczynę ze szkoły, której nie znosisz, na studiach będziesz przeżywała deja vuze szkoły. Jeżeli faktycznie będziecie razem w grupie i będzie to dla Ciebie nie do zniesienia, nie ma sytuacji bez wyjścia - możesz przenieść się do innej. Popatrz na pozytywy, masz znajomych, na studiach na pewno poznasz kolejnych. Może przed rozpoczęciem roku powstaną grupy na fb i będzie okazja do wcześniejszej integracjiJa na studia przeniosłam się do innego miasta i nikogo nie znałam, pewnie że też wcześniej miałam obawy, ale okazały się bezpodstawne. Nie ma co pisać tysięcy scenariuszy, bo żaden z nich może się nie sprawdzić

[karolina437]

Hej!
Sama miałam ten problem, gdy 2 lata temu wybierałam się na studia. Bałam się zmiany.
Okazało się jednak, że nie byłam jedyna - pamiętaj o tym, że mnóstwo ludzi będzie w takiej samej sytuacji i będzie chciało zawrzeć jakieś nowe znajomości. Wiem, że to trudne, ale staraj się być otwarta.
Pomimo tego, że byłam strasznie nieśmiała, stworzyłam grupę na facebooku dla osób z mojego rocznika i kierunku, po tygodniu była już tam większość i zaproponowałam spotkanie jeszcze przed rozpoczęciem roku akademickiego -tak żeby przełamać lody i w pierwszy dzień nie stresować się samotnie. Co prawda pojawiło się tylko kilka osób, ale nawiązaliśmy super kontakt - po prostu poszliśmy do knajpy na piwo i rozmawialiśmy
Pamiętaj, że studia to taki nowy start - większości osób nie będziesz znała, ale np. dla mnie był to ogromny plus i szansa na pracę nad nieśmiałością. Studia to dobra szansa na nowe znajomości, wybierz się na kilka imprez i nawet nie będziesz myśleć o tym, że 'musisz' kogoś poznać

[supsassy]

Napisane przez karolina437

Hej!
stworzyłam grupę na facebooku dla osób z mojego rocznika i kierunku, po tygodniu była już tam większość i zaproponowałam spotkanie jeszcze przed rozpoczęciem roku akademickiego -tak żeby przełamać lody i w pierwszy dzień nie stresować się samotnie. Co prawda pojawiło się tylko kilka osób, ale nawiązaliśmy super kontakt - po prostu poszliśmy do knajpy na piwo i rozmawialiśmy

No to jest świetny pomysł, a jeszcze lepiej, jeżeli autorka sama wyjdzie z taką inicjatywą

[Vanir410]

Studia, a szkoła to dwa różne światy. Przynajmniej u mnie ludzie wydawali się doroślejsi. Większość ma własne życie i w czterech literach plotki, jakieś spory.

[agnieszka_008]

Powiem na swoim przykładzie. W gimnazjum trafiłam na słabą klasę, z którą się nie dogadywałam. Więc liceum przespałam, wolałam nie nawiązywać zbyt wielu znajomości, bo mogłyby okazać się słabe, a nie chciałam już takich kwiatków jak w gimnazjum. Ogarnęłam dopiero w ostatniej klasie, jaką głupotę zrobiłam, trzymając się na uboczu i utrzymując kontakty tylko minimalne. Jasne, coś tam z życia szkolnego korzystałam, ale żałuję, że byłam aż tak zdystansowana.

Idąc na studia już się niczym nie przejmowałam, nie z każdym przecież muszę się lubić. Nie każdemu dogodzisz, nie z każdym złapiesz kontakt - czasem po prostu nie nadajecie na tych samych falach. Więc byłam totalnie sobą od początku, w miarę jak się poznawaliśmy zaczęłam bardziej pokazywać siebie i czuć się swobodniej. Przede wszystkim wychodziłam z inicjatywą i chętnie przystawałam na propozycje znajomych, chodziłam na imprezy integracyjne - a że przemiał ludzi na studiach jest spory, to poznałam ich wielu i trafiłam na swoją paczkę. Wiadomo, nie ze wszystkimi się lubię, ale nie ma takiej osoby na świecie, którą by wszyscy lubili Ludzie są jacyś dojrzalsi, bardziej wyrozumiali, więc sytuacje, w których ktoś ośmiesza specjalnie drugą osobę się praktycznie nie zdarzają. No więc mam swoją paczkę, grono znajomych i osoby za którymi nie przepadam ze wzajemnością - ale w sposób kulturalny, po prostu utrzymujemy niezbędny, minimalny kontakt w grzecznej atmosferze, kiedy trzeba coś załatwić czy jest jakieś większe grupowe wyjście. Na uczelnię chodzę chętnie, choć wstawać nadal mi się rano nie chce

Konkluzja jest taka, że przestań się przejmować jak coś pójdzie nie tak, jak jest okazja na jakąś integrację to korzystaj, z czasem sama wychodź z inicjatywą do osób, które wydają ci się fajne jak i w większym gronie, a od razu zostaniesz pozytywnie odebrana, byle nie przesadzać, żeby nie wyjść na nachalną. A koleżanką się nie przejmuj, a jak tak bardzo przeszkadzałoby ci, że trafisz z nią do grupy, to zawsze możesz przepisać się do innej