brak związków i dziewictwo przed trzydziestką

[Midnight Summer Dream]

Zastanawiałam się, czy założyć ten wątek na forum Seks, czy na Intymnie. Jednak odniosłam wrażenie, że na forum Seks omawiane są raczej kwestie biologiczno-techniczne , natomiast mój post dotyczy raczej pewnego aspektu psychologicznego. Jeśli jednak ktoś z moderatorów uzna, że nie jest to odpowiednie miejsce, to proszę o przeniesienie.

By uniknąć podejrzenia o prowokację od razu na początku wyjaśniam, że mam inne konto na Wizażu, a to założyłam głównie na potrzeby tego wątku, gdyż dotyczy on tak intymnych kwestii, że nie chciałabym być rozpoznana przez znajomych z realu (a moje główne konto jest jednak możliwe do rozpoznania). Jeśli ktoś mnie skojarzy z jakąś Wizażanką, to też prosiłabym o nieujawnianie mojej tożsamości

Otóż wyobraźcie sobie, że spotykacie dziewczynę, czy może raczej należałoby powiedzieć kobietę, której niewiele zostało do trzydziestki. W jakiś sposób dowiadujecie się, że jest ona do tej pory dziewicą. Zaznaczam, że nie jest to jakaś, jak to w innym wątku zostało określone, "półdziewica" czy "niby-dziewica", która tak naprawdę próbowała prawie wszystkiego poza pełnym stosunkiem, byle błonę zachować tlyko osoba z zerowym doświadczeniem w tych sprawach. Jakie są Wasze reakcje? Jakie przychodzą Wam do głowy wyjaśnienia takiego stanu rzeczy? I przede wszystkim - jak Wam się wydaje, jak taką osobę odebrałby potencjalny partner (załóżmy, że ktoś się w niej zakochuje i myśli o zwiazku)? Jakiej mogłaby oczekiwać reakcji, gdy dowie się on o jej dziewictwie? Poza tym - czy myślicie, że taka osoba ma szansę na ułożenie sobie satysfakcjonującego związku?

Teraz powiem wprost - taką dziewczyną jestem ja. Do założenia wątku skłoniło mnie kilka niedawno przeczytanych wypowiedzi na innym portalu, z których można było wywnioskować, że takie osoby muszą być dziwadłami lub straszliwymi paszczurami, skoro nikt ich nigdy nie chciał, że mają jakieś straszne zaburzenia, a przede wszystkim są już spisane na straty, bo żaden "normalny" facet nie będzie chciał na taką czekać aż się przełamie. Zgadzacie się z tym? Nawet na Wizażu przeczytałam ostatnio wypowiedź, ze osoby, które czekają z seksem do trzydziestki mają potem jakieś zaburzenia. Podzielacie ten pogląd? Proszę o szczere wypowiedzi, bo się już w tym wszystkim gubię i nie wiem co myśleć.

Jeśli chodzi o to, dlaczego do tej pory nie mam takich doświadczeń - jestem w stnaie to wyjaśnić, ale wolałabym to uczynić nieco później. Chciałabym bowiem najpierw się przekonać, jak zinterpretują to osoby, które nie znają całej historii mojego życia.

[Reijel]

Po pierwsze ogarnęłoby mnie zdziwienie, zapewne jak większość osób.
Po drugie: pomyślałabym, że jesteś bardzo religijna i uznajesz jedynie seks małżeński.
Po trzecie: możesz być po prostu bardzo nieśmiała.

[dominiiisia]

Witaj,
na pewno jest to dość nietypowa sytuacja jak na dzisiejsze czasy, gdzie seks w wieku 16 lat bywa na porządku dziennym. Są różne powody dla których kobiety decydują sie czekać z tymi sprawami i wcale nie uważam, ze muszą to być jakieś dziwadła i nikt ich nie zechciał. ;/ Takie opinie biorą się pewnie stad, ze obecnie sprawy seksu są na porządku dziennym już od nastoletnich lat. Gazety, programy, teledyski aż ociekają seksem. Wydaje mi się, ze takie opinie może wygłaszać raczej nastolatek, bo wśród nich panuje jakaś ogromna presja pierwszego razu, posiadania chłopaka/dziewczyny. Dla dorosłego, dojrzałego mężczyzny taki stan może być nawet zaletą No i dla Ciebie również. Z resztą jeżeli z kimś się zwiążesz i ktoś Cię pokocha, to na pewno dla niego ta sprawa nie będzie miała żadnego znaczenia. Seks jest wyrazem miłości, bliskości a nie prześciganiem się w technikach czy ilościach partnerów. Raczej tez nie da się tego wyuczyć ze względu na to, że każdy lubi co innego i ma inne potrzeby, więc doświadczenie nie gra dużej roli. Z tymi zaburzeniami, to też jakaś bujda chyba...Nie słyszałam nigdy o czymś takim. Raczej w odwrotną stronę, osoby zaczynające zbyt wcześnie wspólżycie mogą mieć pózniej jakies problemy na tle emocjonalnym. Ale też nie wiem dokładnie jak to z tym jest.
Trzymaj się ciepło!

[syntagma]

na pewno nigdy bym nie pomyslala, ze zaden Cie nie zechcial... tylko, ze Ty z jakis wzgledow stronilas od kontaktow, i dalej bylabym ciekawa z jakich to... bo to mysle, ze jest fundamentalne i bez tego nie ocenialabym Cie, ani nie wyrokowalabym nic

Nawet na Wizażu przeczytałam ostatnio wypowiedź, ze osoby, które czekają z seksem do trzydziestki mają potem jakieś zaburzenia. Podzielacie ten pogląd?

nie podzielam takiego pogladu

[bess]

prawde powiedziawszy to myslalam o Tobie ostatnio i zastanawialo to jak taka dziewczyna mogla sie tyle czasu obronic przed jakimkolwiek zwiazkiem lub blizsza znajomoscia
taka byla moja pierwsza reakcja ,zdzwienie ale na plus
Dopiero pozniej jest mysl,ze mozesz byc niesmiala,miec trudny charakter,miec wysokie wymagania,nie spotkalas nikogo na tyle interesujacego,albo nie masz szczescia i Ci ktorzy sie Tobie podobaja nie sa zainteresowani i na odwrót.
Uwazam,ze nie powinnas sie martwic na zapas ew.reakcjami faceta

Poza tym - czy myślicie, że taka osoba ma szansę na ułożenie sobie satysfakcjonującego związku?

mysle ,ze tak.

[Lemirka]

Napisane przez Reijel

Po pierwsze ogarnęłoby mnie zdziwienie, zapewne jak większość osób.
Po drugie: pomyślałabym, że jesteś bardzo religijna i uznajesz jedynie seks małżeński.
Po trzecie: możesz być po prostu bardzo nieśmiała.

jak wyżej

[Broniecka]

Jeśli poza problemami ze stworzeniem związku z mężczyzną, nie masz problemu z zawieraniem znajomości, masz grono przyjaciół i właściwie poza brakiem doświadczenia w sferze seksu nie różnisz się niczym od swoich koleżanek, to nie powinnaś się przejmować. Ja byłam tylko raz w kilkumiesięcznym związku z facetem, dość późno, bo w połowie studiów i była to kompletna pomyłka, uważam ten czas za zmarnowany i patrząc z perspektywy czasu żałuję, że dałam się w to wciągnąć. Zmarnowałam ponad pół roku i do dzisiaj nie wiem, czemu ludzie robią takie halo na temat seksu. Jest to po prostu jeden z aspektów życia, a nie jego sens. Dodam, że nie jestem w religijna, ani nieśmiała.
Jeśli trafisz na właściwego faceta, który nie jest ogłupiony przez slogan 'wszyscy muszą TO robić', to na pewno stworzycie udany związek Tylko nie daj się zwariować!

[mary_alice_young]

na pewno nie pomyślałabym że jestes nienormalna, ale zastanawiałabym się czemu tak się stało. Pomyślałabym, że nie spotkałaś nigdy nikogo kto spodobałby Ci się na tyle, że chciałabys wejsc w nim w związek, albo, że z upływem czasu zaczęłaś wstydzić się braku doświadczenia i bałaś się bliższych relacji z mężczyznami.

ale myślę, że miało by to znikomy wpływ na moją pozytywną albo negatywną opinię o Tobie.

I myślę, ze masz takie same szanse na ułożenie satysfakcjonującego związku jak każda inna kobieta

[Midnight Summer Dream]

Napisane przez Reijel

Po pierwsze ogarnęłoby mnie zdziwienie, zapewne jak większość osób.
Po drugie: pomyślałabym, że jesteś bardzo religijna i uznajesz jedynie seks małżeński.
Po trzecie: możesz być po prostu bardzo nieśmiała.

Religijna zdecydowanie nie jestem Nie nazwałabym siebie ateistką ani niewierzącą, natomiast nie umiem się określić, w co lub kogo tak naprawdę wierzę. Nie uważam, ze seks tylko po ślubie, ale uważam, że seks tylko z kimś kogo się kocha i komu się ufa. A ja nie trafiłam jeszcze na kogoś, komu byłabym w stanie zaufać do tego stopnia. Nieśmiała - tak, nawet bardzo. To rzeczywiscie jest jedna z przyczyn.

Napisane przez dominiiisia

Witaj,
na pewno jest to dość nietypowa sytuacja jak na dzisiejsze czasy, gdzie seks w wieku 16 lat bywa na porządku dziennym. Są różne powody dla których kobiety decydują sie czekać z tymi sprawami i wcale nie uważam, ze muszą to być jakieś dziwadła i nikt ich nie zechciał. ;/ Takie opinie biorą się pewnie stad, ze obecnie sprawy seksu są na porządku dziennym już od nastoletnich lat. Gazety, programy, teledyski aż ociekają seksem. Wydaje mi się, ze takie opinie może wygłaszać raczej nastolatek, bo wśród nich panuje jakaś ogromna presja pierwszego razu, posiadania chłopaka/dziewczyny. Dla dorosłego, dojrzałego mężczyzny taki stan może być nawet zaletą No i dla Ciebie również. Z resztą jeżeli z kimś się zwiążesz i ktoś Cię pokocha, to na pewno dla niego ta sprawa nie będzie miała żadnego znaczenia. Seks jest wyrazem miłości, bliskości a nie prześciganiem się w technikach czy ilościach partnerów. Raczej tez nie da się tego wyuczyć ze względu na to, że każdy lubi co innego i ma inne potrzeby, więc doświadczenie nie gra dużej roli. Z tymi zaburzeniami, to też jakaś bujda chyba...Nie słyszałam nigdy o czymś takim. Raczej w odwrotną stronę, osoby zaczynające zbyt wcześnie wspólżycie mogą mieć pózniej jakies problemy na tle emocjonalnym. Ale też nie wiem dokładnie jak to z tym jest.
Trzymaj się ciepło!

Miło mi przeczytać opinię skrajnie różną od tego, co pisali ludzie na tamtym forum Dzięki za podniesienie na duchu

Napisane przez bess

prawde powiedziawszy to myslalam o Tobie ostatnio i zastanawialo to jak taka dziewczyna mogla sie tyle czasu obronic przed jakimkolwiek zwiazkiem lub blizsza znajomoscia
taka byla moja pierwsza reakcja ,zdzwienie ale na plus
Dopiero pozniej jest mysl,ze mozesz byc niesmiala,miec trudny charakter,miec wysokie wymagania,nie spotkalas nikogo na tyle interesujacego,albo nie masz szczescia i Ci ktorzy sie Tobie podobaja nie sa zainteresowani i na odwrót.
Uwazam,ze nie powinnas sie martwic na zapas ew.reakcjami faceta

Hmmm, więc chyba jednak skojarzyłaś sobie, kim jestem Trudny charakter? Pewnie tak, ale chyba wszystkie DDA taki mają - w każdym razie trudny do zrozumienia dla kogoś, kto wie, co to normalna, prawidłowa rodzina i kogo rodzice się kochali. Szczęścia też nie miałam - właśnie jak piszesz, ci, którzy mi się podobali, zawsze byli niezainteresowani lub zajęci, a nie popieram ładowania się w cudze związki.

[Lexie]

Ja bym chyba była ciekawa dlaczego do tej pory nie zdecydowałaś się na związek, czy to nieśmiałość, czy wysokie wymagania, lęk przed związkiem, czy może jeszcze coś innego. Na pewno trochę zdziwienia, bo teraz to rzadkość.
Wcale nie uważam, że to musi znaczyć, że jesteś brzydka albo, że masz okropny charakter, takie wyjaśnienia są zdecydowanie zbyt proste

P.S. Ja też skojarzyłam Twój "regularny" nick

[syntagma]

tak mi tez przyszlo do glowy, czy moze jestes typem perfekcjonistki? Chodzi mi o to, ze przewaznie ludzie w mlodosci popelniaja bledy, a jednym z wielu bledow jest wlasnie pakowanie sie w jakies nieudane, niedojrzale zwiazki. Ty jakby tego wszystkiego nie mialas, wiec to by mnie zdziwilo.

[bess]

Napisane przez Midnight Summer Dream

Hmmm, więc chyba jednak skojarzyłaś sobie, kim jestem Trudny charakter? Pewnie tak, ale chyba wszystkie DDA taki mają - w każdym razie trudny do zrozumienia dla kogoś, kto wie, co to normalna, prawidłowa rodzina i kogo rodzice się kochali. Szczęścia też nie miałam - właśnie jak piszesz, ci, którzy mi się podobali, zawsze byli niezainteresowani lub zajęci, a nie popieram ładowania się w cudze związki.

o wplywie jakichs czynników rodzinnych,wychowaniu,obs erwacji najblizszego otoczenia tez pomyslalam ale duzo pozniej.
Wlasciwie to moglabys isc do psychologa i on byc moze by dotarl do tego dlaczego tak jest.Jesli Cie to męczy oczywiscie,bo jesli nie to pozostaje Ci czekac albo ew czasem wykazac jakas mala inicjatywe

[carolinascotties]

nie śmiałabym tego oceniać...

wierzę, że jest to możliwe - bez względu na to, czy jest się piękną kobietą, czy brzydkim kaczątkiem, bez względu na temperament i cechy charakteru...

Czytając Twój wątek nie przyszło mi do głowy nic, co wiąże się z zaburzeniami.

[Midnight Summer Dream]

Napisane przez Broniecka

Jeśli poza problemami ze stworzeniem związku z mężczyzną, nie masz problemu z zawieraniem znajomości, masz grono przyjaciół i właściwie poza brakiem doświadczenia w sferze seksu nie różnisz się niczym od swoich koleżanek, to nie powinnaś się przejmować. Ja byłam tylko raz w kilkumiesięcznym związku z facetem, dość późno, bo w połowie studiów i była to kompletna pomyłka, uważam ten czas za zmarnowany i patrząc z perspektywy czasu żałuję, że dałam się w to wciągnąć. Zmarnowałam ponad pół roku i do dzisiaj nie wiem, czemu ludzie robią takie halo na temat seksu. Jest to po prostu jeden z aspektów życia, a nie jego sens. Dodam, że nie jestem w religijna, ani nieśmiała.
Jeśli trafisz na właściwego faceta, który nie jest ogłupiony przez slogan 'wszyscy muszą TO robić', to na pewno stworzycie udany związek Tylko nie daj się zwariować!

Pewne problemy z zawieraniem znajomosci jednak mam. Centrum mojego życia towarzyskiego właściwie jest internet Jednak przy tym zdarzało mi się przenosić znajomości do realu i do tej pory utrzymuję większość z nich.

Mam nadzieję, że trafię na takiego faceta jak piszesz, bo z tego co widzę, większość jednak wydaje się ogłupiona. Jednak przy tym nie mogę powiedzieć, że znam wielu facetów, więc nie jest to grupa reprezentatywna

Napisane przez mary_alice_young

na pewno nie pomyślałabym że jestes nienormalna, ale zastanawiałabym się czemu tak się stało. Pomyślałabym, że nie spotkałaś nigdy nikogo kto spodobałby Ci się na tyle, że chciałabys wejsc w nim w związek, albo, że z upływem czasu zaczęłaś wstydzić się braku doświadczenia i bałaś się bliższych relacji z mężczyznami.

ale myślę, że miało by to znikomy wpływ na moją pozytywną albo negatywną opinię o Tobie.

I myślę, ze masz takie same szanse na ułożenie satysfakcjonującego związku jak każda inna kobieta

O właśnie, ten brak doświadczneia i przyznanie się do niego już się staje problematyczny. Zwłaszcza jak się posłucha niektórych rozmów czy poczyta takie wypowiedzi jak te, które przytoczyłam w pierwszym poście. Ale Wy przywracacie mi wiarę, że nie jest jeszcze tak tragicznie

Napisane przez lexie

Ja bym chyba była ciekawa dlaczego do tej pory nie zdecydowałaś się na związek, czy to nieśmiałość, czy wysokie wymagania, lęk przed związkiem, czy może jeszcze coś innego. Na pewno trochę zdziwienia, bo teraz to rzadkość.
Wcale nie uważam, że to musi znaczyć, że jesteś brzydka albo, że masz okropny charakter, takie wyjaśnienia są zdecydowanie zbyt proste

P.S. Ja też skojarzyłam Twój "regularny" nick

Chyba jestem bardziej charakterystyczna niż mi się wydawało

Napisane przez syntagma

tak mi tez przyszlo do glowy, czy moze jestes typem perfekcjonistki? Chodzi mi o to, ze przewaznie ludzie w mlodosci popelniaja bledy, a jednym z wielu bledow jest wlasnie pakowanie sie w jakies nieudane, niedojrzale zwiazki. Ty jakby tego wszystkiego nie mialas, wiec to by mnie zdziwilo.

W pewnym stopniu tak. Uważam, że błędne decyzje i ich konsekwencje są naturalną koleją rzeczy. Natomiast mam obsesję na punkcie opinii innych o mnie. Panicznie boję się ośmieszyć, wypaść z roli, pokazać się z jakiejś mniej miłej czy estetycznej strony lub po prostu pozwolić sobie na spontaniczność.

[agat337]

...Ja pomyślałabym sobie, że jesteś kimś wyjątkowym dla wyjątkowego mężczyzny.

Oprócz tego dodam też /z serca/ że w życiu trzeba ryzykować, doświadczać, wyciągać ręce /oczywiście bez przesady - ale po prostu "żyć życie" w pełnym znaczeniu/.
Nieczęsto się zdarza że spotykamy swojego księcia, jesteśmy razem i wszystko gra. Głupie porównanie ale to tak jak powiedzmy z jazdą samolotem - siedzisz na lotnisku one śmigają w różne strony a Ty nie wsiadasz do żadnego. Jaka będzie Twoja pierwsza podróż ? Zależy od wielu czynników - ludzi/sąsiada obok, jedzenia jakie podadzą, miejsca /może być mniej lub bardziej komfortowe/, tego czy wiesz gdzie jest toaleta, czy pojawią się turbulencje etc. Kiedy lecisz po raz drugi, jest już lepiej - bardziej się orientujesz i wiesz czego się spodziewać.
Ja nie mówię tylko o seksie - mówię generalnie o bliskiej życiowej relacji z drugim człowiekiem.
Świat we dwoje jest inny niż kiedy żyjesz w pojedynkę, lepszy - gorszy - na pewno bogatszy. Mniej spokojny ale też mniej statyczny, bardziej kolorowy i emocjononujący.
Osobiście polecam. W wieku 30 lat jesteś w stanie czuć inaczej niż w wieku 40 czy 50 lat - warto tego doświadczyć. Nie stopuj się tym że jesteś "dziwna", "inna" - na pewno uda Ci się stworzyć wartościową relację z kimś, niekoniecznie od razu - ale do odważnych świat należy, "samo" się nic nie zaczyna

[musicman]

Ja pomyślałam, że pewnie jesteś DDA, a potem przeczytałam że jesteś. WIęc to zupełnie normalne, myślę że gdyby moje życie ułożyłoby się inaczej też byłabym do tej pory sama.

[suszarka]

Jesteś najzupełniej normalną osobą, aczkolwiek potrzebującą małej pomocy.Odpowiedź dlaczego masz w poscie koleżanki wyżej. Pozdrawiam Cię ciepło.

[ehjano]

Moim zdaniem jesteś kimś wartościowym a nie dziwadłem!!
Wytrzymać tak długo, aż sama się dziwie.
Na koniec mogę dodać iż lepiej czekać na ta odpowiednią osobę i przespać sie z kimś wartościowym niż zrobić to z pierwszym lepszym i później żałować.

[anna jeszcze panna]

A ja sobie pomyślałam, że jeśli poczekasz z seksem do ślubu, to twój przyszły mąż będzie najszczęśliwszym i najdumniejszym facetem na świecie.
Dla wielu panów bycie "tym pierwszym" odgrywa bardzo dużą rolę i przez ten pryzmat potrafią zmienić stosunek do kobiety.
Ja sama niestety dosyć wcześnie przeżyłam inicjację seksualną ze szkolnym kolegą, którego ani nie kochałam, ani on mnie. To był błąd przez duże "B".
Pozdrawiam

[bess]

Napisane przez anna jeszcze panna

A ja sobie pomyślałam, że jeśli poczekasz z seksem do ślubu, to twój przyszły mąż będzie najszczęśliwszym i najdumniejszym facetem na świecie.
Dla wielu panów bycie "tym pierwszym" odgrywa bardzo dużą rolę i przez ten pryzmat potrafią zmienić stosunek do kobiety.
Ja sama niestety dosyć wcześnie przeżyłam inicjację seksualną ze szkolnym kolegą, którego ani nie kochałam, ani on mnie. To był błąd przez duże "B".
Pozdrawiam

ale takiego faceta to ja bym jej nie zyczyła

[roux666]

a ja sie usmiechnęłam do siebie i pomyślałam w duchu, że ON- TŻ Twoj przyszły, bedzie najszcześliwszym człowiekiem pod słońcem.

pozdrawiam!

[Gwiazdeczka1978]

Powiem szczerze ze zdziwiłabym sie bardzo mocno... Wiesz jednych to odstrasza, ale innych pociaga. Jesli spotkasz odpowiedniego faceta, to na pewno nie bedzie stanowiło zadnego problemu.

[bura kocurka]

Napisane przez Midnight Summer Dream

W pewnym stopniu tak. Uważam, że błędne decyzje i ich konsekwencje są naturalną koleją rzeczy. Natomiast mam obsesję na punkcie opinii innych o mnie. Panicznie boję się ośmieszyć, wypaść z roli, pokazać się z jakiejś mniej miłej czy estetycznej strony lub po prostu pozwolić sobie na spontaniczność.

Taka cecha charakteru przyszła mi na myśl, jak przeczytałam pierwszy post - do tego pewna nieśmiałość, strach przed nieznanym (i tym, że zaangażujesz się...a ktoś może Cię oszukać/zostawić) i to że zapewne ciężko znaleźć Ci kogoś odpowiedniego - wszyscy wydają się nie godni zaufania
Z całą pewnością nie pomyślałam sobie, że masz jakieś zaburzenia! Chociaż po trudnych przeżyciach z dzieciństwa wiadomo, że na pewno znacznie ostrożniej podchodzisz do związków niż inni.

Ja myślę, że mężczyzna, który Cię zainteresuje będzie z pewnością wartościową osobą i wszystko zrozumie. A na pewno takiego faceta wybierzesz, tylko musisz zaufać intuicji. Brak doświadczenia może Cię stresować, ale nie sądzę, żeby komuś kto kocha i komu zależy w jakikolwiek sposób to przeszkadzało Wcale nie jest lepiej stracić dziewictwo z byle kim byle by to było jak najwcześniej...i nie wiem po co - żeby móc się tym chwalić koleżankom?

Życzę Ci, żebyś spotkała mężczyznę godnego zaufania

[martagg]

Witam wrażliwą autorkę, ciekawy wątek.

po 1 nie rozumiem dlaczego przywiązujesz tak duża wagę do kwestii seksu- że jeszcze nie, co Potencjalny powie, co powiedzą inni. Bo z tego co przeczytałam, to tego dotyczy główny problem- jak nawet kogoś spotkam, to to będą przeszkody. No to będą. Będziesz musiała dość wcześnie (jak dla siebie) uczciwie powiedzieć że chcesz z tym zaczekać, bo tego dotąd nie robiłaś, choć możesz się poprzytulać

Wbrew pozorom faceci to ludzie tak samo wrażliwi jak my, kobiety. Też szukają wielkiej miłości, tej jedynej i chcą przeżyć coś pięknego. Chcą też seksu, ale mam wrażenie, że dziko pragną go na samym początku, jak go jeszcze nie ma, a po chwili się uspakajają bo widzą że warto poczekać, by i ta druga osoba tego zapragnęła. Może Ty w tym pierwszym momencie uciekałaś?

Bycie DDA nie jest łatwe, może jak ktoś zacznie wokoło Ciebie krążyć, to lekko pozwól sobie go poznać. Bo co ma być to będzie.

piszesz że posądzano Cie o zaburzenia. Ja bym się tylko "martwiła" (duuuży cudzysłów!) jednym. Kobieta się wolno rozkręca. Zanim nauczy się czerpać prawdziwą przyjemność ze zbliżeń, zanim pokona strach, wstyd, zanim się przyzwyczai do swoich i partnera reakcji, musi upłynąć trochę czasu, powiem lata. U mnie okazało się nawet że zmiana partnera po latach okazała się zbawienna, tak jak bym dotychczasowe wątpliwości zostawiła w tamtej sypialni. Więc pomyślałabym że ograniczasz sobie strefę doznań, które mogą być cudowne, ale tylko jak się spotka właściwą osobę, rozwinie z nią związek i pokocha. Bo inaczej do seksu dążyć nie warto.


ps decyzja w wieku 30lat kogo wybrać jest szalenie trudna. szalenie. bo nawet poryw namiętności będziesz chciała kontrolować. jak trafisz na fajnego faceta, będzie Wam się dobrze spędzało czas, będziecie mieli o czym gadać godzinami, to małymi kroczkami dojdziesz do bliskości, potem fizycznej. Ale ja bym już zaczekała do ślubu...

Ktoś na górze napisał, że facet będzie Cię szanował za to dziewictwo. Tego nie życzę. Życzę szacunku za bycie wyjątkową, cudowną Kobietką.

[laviareno7]

[quote=lexie;10332952]Ja bym chyba była ciekawa dlaczego do tej pory nie zdecydowałaś się na związek, czy to nieśmiałość, czy wysokie wymagania, lęk przed związkiem, czy może jeszcze coś innego. Na pewno trochę zdziwienia, bo teraz to rzadkość.
Wcale nie uważam, że to musi znaczyć, że jesteś brzydka albo, że masz okropny charakter, takie wyjaśnienia są zdecydowanie zbyt proste





Zgadzam sie

[frywolna franka]

Zapytałabym w jakim środowisku się obracasz, skąd pochodzisz, czy masz rodzeństwo, jakie jest Twoje wykształcenie, jaki jest Twój stosunek do ojca, jakie masz pierwsze doświadczenie seksualne w ogóle... to oczywiście pytania retoryczne.

Doskonale Cię rozumiem i wiem, że jesteś mega-wrażliwcem.
Dziewczyny piszą, że facet będzie szczęściarzem... hm będzie, jeśli jakiegokolwiek do siebie dopuścisz... w sensie nawet czysto kumpelskim

[bess]

Napisane przez givemethereason

mam wiele znajomych ktore po 30 roku życia wyszły dopiero za mąż jedna ma 36 nawet nie pocalowała nigdy faceta ... i cały czas szuka tego jedynego!!!! kibitka jest atrakcyjna zadbana jak na swój wiek (ja mam 18 wiec tak pisze "jak na swoj wiek") . myślę, że wartościowy mężczyzna uzna to za zaletę (zero kontaku sexualnego z innymi). ja np gdybym byla mężczyzna zreszta nawet mój facet twierdzi, że byłby najszczęśliwszym facetem na świecie gdyby mógł dostać taki skarb od kobiety. no bo w końcu dziewictwo jest najpiękniejszym skarbem jaki może dostać on od swojej ukochanej!!!



co do tego, że kobieta ma potem jakieś powikłania od nie uprawiania sexu... hehehe to chyba jakieś bajery:P jedna z mioch znajomych poznala swopjego przyszlego męża wwieku 35 lat (3 lata temu miała ślub) szybko postarali sie o dzieci (wiadomo wiek) do dziś urodzila 4 dzieci i jest zdrowa nie ma zadnych powikłań a też nigdy nie miała żadnych przygód z sexem

ja bym powiedziala,ze lepszym skarbem jest wiernosc,troska,lojalnosc ,dziecko

[margitta]

A ja doskonale wiem jak potrafi ludziom uciekać życie przez palce latami. Szkoła-dom-szkoła dom potem praca-dom-praca-dom i tak lata lecą i nawet nie ma okazji kogoś poznać. Jest impreza, a tam same pary. A jak już jakiś wolny facet to nam się nie podoba albo jakiś dziwny. Znam dookoła siebie mnóstwo takich przypadków. Nawet jeżeli nie jest tak, że z nikim nigdy, to i tak teraz są same od paru lat i póki co bez żadnych perspektyw na związek. Takie dobieranie się ciągłe w pary widać najbardziej u nastolatków, dwudziestolatków. Potem jest coraz gorzej. W pracy ciężko znaleźć kogoś, w ogóle ciężko o wolnego faceta. Imprezy wtedy wyglądają inaczej, a może nawet wcale nie ma, bo w tym wieku większość ludzi spędza weekendy z rodziną.

Tak bym właśnie pomyślała. I sądzę, że jak spotkasz kogoś, to nie będzie miało to żadnego znaczenia. Tylko nie warto o tym mówić na wstępie.

[miphuhiz]

Napisane przez margitta

A ja doskonale wiem jak potrafi ludziom uciekać życie przez palce latami. Szkoła-dom-szkoła dom potem praca-dom-praca-dom i tak lata lecą i nawet nie ma okazji kogoś poznać. Jest impreza, a tam same pary. A jak już jakiś wolny facet to nam się nie podoba albo jakiś dziwny. Znam dookoła siebie mnóstwo takich przypadków. Nawet jeżeli nie jest tak, że z nikim nigdy, to i tak teraz są same od paru lat i póki co bez żadnych perspektyw na związek. Takie dobieranie się ciągłe w pary widać najbardziej u nastolatków, dwudziestolatków. Potem jest coraz gorzej. W pracy ciężko znaleźć kogoś, w ogóle ciężko o wolnego faceta. Imprezy wtedy wyglądają inaczej, a może nawet wcale nie ma, bo w tym wieku większość ludzi spędza weekendy z rodziną.

Tak bym właśnie pomyślała. I sądzę, że jak spotkasz kogoś, to nie będzie miało to żadnego znaczenia. Tylko nie warto o tym mówić na wstępie.

dotknelas bardzo powaznego problemu.
ja mam 25 lat, jestem singlem i sama widze, ze normalnych facetow w moim wieku juz nie ma. A jesli sa to ja jakos ich nie poznaje :/ bo szczerze to nie mam gdzie. Wszyscy znajomi sparowani, kiedy idziemy na imprezy, piwo do kina czy gdzies nie pojawia sie nikt nowy, a jesli nowy to i tak jest jakis "podejrzany". w pracy tez nikogo juz nie poznam takze nie wiem co pozostaje :/
Przy czym ja jestem dosyc przebojowa, nie mialam nigdy problemow z nazwiazywaniem znajomosci, nie bylam nigdy niesmiala. Jesli ja mam ten problem to co dopiero autorka watku

[Paraboliczna]

Ja uważam, że nie ma co z dziewictwa robić wielkiej sprawy (o czym zresztą pisałam w innych wątkach)
Nie ma takiego przykazania, że cnotę trzeba tracić w danym momencie życia.
Niektórzy w wieku 30 lat mieli 12 kochanków, inni jednego a jeszcze inni zero. Mnie się nie wydaję, by dla jakiegokolwiek normalnego, inteligentnego faceta stanowiło to problem. Ok, może małą ciekawostkę przyrodniczą, ale nie przeszkodę, barierę.

Zwłaszcza, że jak już wspomniały dziewczyny w wątku, o faceta niesparowanego z wiekiem coraz trudniej. Poniekąd jest to zadziwiające zjawisko. Ja też, gdzie się nie obejrzę, same pary i luzem dziewczyny. "Luźnych" facetów jest mało, a niby jest nas po połowie. Będąc na studiach na typowo babskim kierunku w grupie mamy 1 rodzynka (on akurat wolny, dość fajny, ale mentalnie gimnazjum) na roku jest ich z 5. Ciężko kogoś poznać, zwłaszcza w wieku "po studiach" czyli od ok 26 lat w górę, który nie byłby zaobrączkowany (albo emocjonalnym popaprańcem)
Z drugiej strony znam sporo singli w okolicach 33-35, co prawda są abo z odzysku, albo po przejściach ale oni też chcą być jeszcze szczęsliwi.

Tak naprawdę dużo zależy od Ciebie. Od Twojego nastawienia, od tego, czy będziesz potrafiła sobie popuścić, czy stać Cię na szalone rzeczy.
Ja jestem bardzo ciekawa, dlaczego tak jest, że nigdy z nikim nic nie próbowałaś.