Nie mam po co wstawać rano z łóżka

[czerwonajarzebina]

[czerwonajarzebina]

Nikt?

[4ac7eae5f92dfa622d89f024e559f952d8de277a_657b9774600aa]

Przeniosłabym ten temat na Intymne, tam będzie większy odzew

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

jak idziesz do pracy to nie jestes zmotywowana sie pomalowac?
ja chce w pracy ladnie wygladac i zawsze sie maluje
moze zapisz sie na jakis wolontariat jak masz za duzo wolnego czasu ,wez psa na trening tam mozna poznac innych ludzi ktorzy tez przyjda z psem,zapisz sie na jakis kurs moze jezykowy
o ile sie nie myle sa organizowane urlopy dla singli gdzie cala grupa singli jedzie kazdy ma swoj pokoj ale np wieczory spedzaja razem,razem zwiedzaja itp moze na cos takiego sie wybierz

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Oganiam psa, gotuję obiad, siedzę w internecie, planuję urlop, idę na spacer, idę sobie poleżeć nad wodą, idę na wystawę, idę na spotkanie autorskie w bibliotece, robię zakupy, idę do kina, rozmawiam ze znajomymi, chodzę na randki.
Ale ja nie mam takich sytuacji, że mam wolne "całymi dniami", bo chodzę codziennie do pracy, dojazd też zajmuje, a spać też muszę.

Możesz sobie chodzić na basen, na siłownię, jeździć na rowerze, udzielać się w jakieś organizacji, zapisać się na jakiś kurs czy warsztaty (językowy, ceramiki, czegokolwiek).

Załóż sobie tindera, to ci się przestanie nudzić.

[mariola_rudakowska]

Jak ktoś się czuje źle sam ze sobą,to i z drugą połową,źle mu i niewygodnie będzie.Polecam przejść się na oddział onkologii.I nie plotę głupot.Jestem osobą niepełnosprawną od urodzenia,ale zawsze,zawsze miałam w życiu co robić.Zawsze znajdowałam sobie pasję,która pochłaniała mnie bez reszty.A Ty,zgaduję że jesteś zdrowa,sprawna,samodzieln a.Wszystko możesz przy sobie zrobić.Dla wielu,takich jak ja,to wielkie szczęście.100% samodzielność. Źle się to czyta.

[sunshinebutterfly]

Zastanawiam się czym się zajmujesz zawodowo skoro jak piszesz 'budzisz się rano i całymi dniami chodzisz w piżamie i oglądasz seriale'

Ale abstrahując, cele, cele, cele. Nie masz celu w życiu. Wszystko co sobie założyłaś osiągnełaś (gratulacje btw) i po tym wszystkim zapomniałaś o wyznaczeniu sobie kolejnych celów i........... Utknęłaś w martwym punkcie. Wbrew pozorom, bardzo często spotykane zjawisko jak ktoś już osiągnie to co sobie kiedyś założył.

Wyznacz sobie cele najpierw roczne, a potem na ich podstawie kwartalne, miesięczne, tygodniowe.

Co do podróży i wakacji zapisz się na FB na grupy podróżnicze. Tam co rusz ludzie szukają kogoś do wspólnych wojaży. Gdybyś chciała to jechać możesz nawet jutro, bo sporo tam jest też ofert last minute.

[jasperin]

Ja mam zupełnie odwrotnie, bo czasu brakuje mi na wszystko Ale miałam w życiu momenty nudy, powiem Ci co mi pomagało - plan dnia. Może to błahe, ale z doświadczenia wiem, że im więcej mamy wolnego czasu na robienie co nam się żywnie podoba, tym trudniej znaleźć na to motywację, bo 'przecież mam czas, zrobię to jutro' - i być może to jest przyczyną słomianego zapału również w Twoim przypadku.

Także zapisz sobie np. poniedziałek - poszukać kursów językowych (swoją drogą polecam busuu, bardzo wciągające ), wtorek - dzień domowego spa, środa - wypróbować nowy przepis na ciasto, czwartek - poszukać ciekawych treningów na YT, itd.

Wszystko powyższe możesz robić w domu, albo poszukać alternatyw na zewnątrz. Z jakiego jesteś miasta?

[Zorzoli]

Napisane przez czerwonajarzebina

Cześć Kobietki Jestem nowa na forum. Niestety nie widzę kategorii psychologia więc jeżeli źle podpięłam wpis proszę o przeniesienie

Jestem 30-letnia singielką. Mieszkam sama z psem. Wszystko co sobie w życiu założyłam udało mi się już zrealizować. Od 4 lat kompletnie nic nowego nie dzieje się w moim życiu. Każdy dzień wygląda tak samo - nic nie robię. Mam bardzo dużo wolnego czasu w którym nie wiem co mam ze sobą zrobić. Nie mam żadnej pasji, celu do którego bym dążyła. Budzę się rano i potrafię całymi tygodniami chodzić w piżamie i oglądać seriale (poza wyjściami do pracy). Wyjście do sklepu to moje wydarzenie dnia Czuje, że moje życie przelatuje przez palce, ale nie mam pomysłu czym mogłabym się zająć. Moje koleżanki pozakładały rodziny i spotykam się z nimi na kawę może raz w miesiącu bo nie mają czasu. Rodzinę mam za granicą. Próbowałam znaleźć sobie jakieś hobby, próbowałam wielu rzeczy, ale nic mnie nie wciągnęło na tyle, żeby to kontynuować.

Zdaje sobie sprawę, że gdybym kogoś poznała i założyła rodzinę wszystko by się zmieniło, ale ileż można czekać na tą drugą połówkę? Może się pojawi, a może nie, a życie ucieka. Chce zacząć wreszcie żyć! Wstać rano i mieć motywację żeby się chociaż pomalować.

Od 4 lat nie byłam na wakacjach bo nie mam z kim pojechać, a z samotnych wakacji nie miałabym przyjemności.

Wiem, że patrząc z boku mój problem to żaden problem, ale to już strasznie męczy. Tak się nie da żyć.

Singielki - proszę wypowiedzcie się, co wy robicie całymi dniami jak nie jesteście w pracy, dom lśni, a paznokcie są pomalowane?

To co ty juz takiego osiągnełaś, że nie masz już na nic pomysłu i lażysz całymi dniami przed tv?
Większość ludzi jak wykona jakiś cel to od razu znajduje sobie jakiś inny, niekoniecznie ambitniejszy ale by coś właśnie mieć.

Ja nawet jak byłam singielką to miałam ciągle za mało czasu: spotykałam się ze znajomymi prawie codziennie, chodziliśmy na rower, zjeść na mieście, na siłownię czy po prostu na spacer. Mając multisporta próbowałam różnych sportów i zajęć od wspinaczki po box i pole dance. Dodatkowo dorabiałam sobie w zajęciu powiązanym z moim hobby i bardzo duzo podróżowałam.

[Ballantines_1]

Napisane przez czerwonajarzebina

Cześć Kobietki Jestem nowa na forum. Niestety nie widzę kategorii psychologia więc jeżeli źle podpięłam wpis proszę o przeniesienie

Jestem 30-letnia singielką. Mieszkam sama z psem. Wszystko co sobie w życiu założyłam udało mi się już zrealizować. Od 4 lat kompletnie nic nowego nie dzieje się w moim życiu. Każdy dzień wygląda tak samo - nic nie robię. Mam bardzo dużo wolnego czasu w którym nie wiem co mam ze sobą zrobić. Nie mam żadnej pasji, celu do którego bym dążyła. Budzę się rano i potrafię całymi tygodniami chodzić w piżamie i oglądać seriale (poza wyjściami do pracy). Wyjście do sklepu to moje wydarzenie dnia Czuje, że moje życie przelatuje przez palce, ale nie mam pomysłu czym mogłabym się zająć. Moje koleżanki pozakładały rodziny i spotykam się z nimi na kawę może raz w miesiącu bo nie mają czasu. Rodzinę mam za granicą. Próbowałam znaleźć sobie jakieś hobby, próbowałam wielu rzeczy, ale nic mnie nie wciągnęło na tyle, żeby to kontynuować.

Zdaje sobie sprawę, że gdybym kogoś poznała i założyła rodzinę wszystko by się zmieniło, ale ileż można czekać na tą drugą połówkę? Może się pojawi, a może nie, a życie ucieka. Chce zacząć wreszcie żyć! Wstać rano i mieć motywację żeby się chociaż pomalować.

Od 4 lat nie byłam na wakacjach bo nie mam z kim pojechać, a z samotnych wakacji nie miałabym przyjemności.

Wiem, że patrząc z boku mój problem to żaden problem, ale to już strasznie męczy. Tak się nie da żyć.

Singielki - proszę wypowiedzcie się, co wy robicie całymi dniami jak nie jesteście w pracy, dom lśni, a paznokcie są pomalowane?

Proponuję poczynić nowe założenia i dążyć do nowych rzeczy - może jakiś kurs? Nowy język? Spotkania jakiejś grupy tematycznej albo grupa grająca w planszówki? U mnie w mieście coś takiego jest co czwartek, fajni ludzie tam przychodzą.. poszukaj u siebie. Co do wakacji, polecam grupę "szukam towarzysza podróży" na fb - często zbierają większą ekipę, grupy wiekowe też bardzo różne, a to często ludzie, którzy pół świata zwiedzili i potrafią fajnie ugryźć temat, zarazić pasją.
Mówisz, że próbowałaś wielu rzeczy - czego na przykład? Ile takich prób było?
I dlaczego nie szukasz partnera aktywnie, tylko czekasz, aż Ci z nieba spadnie? Jeśli jesteś singielką nie w wyboru, a z "konieczności", a tak wywnioskowałam z posta to ja nie wiem na co ty czekasz.. zainstaluj aplikację lub wychodź na jakiekolwiek zajęcia grupowe, no gdziekolwiek. Rycerz na koniu nie zapuka do twych drzwi, z takim podejściem będziesz sama już na zawsze.
Kolejny plus aktywnego szukania to fakt, że na randkę wypada przyjść jednak w stanie wyjściowym - masz motywację do ogarnięcia się z piżamy. Do tego randka to nie tylko kawa lub obiad w knajpie, można robić milion fajnych rzeczy.
Jak byłam singielką to zazwyczaj prosto po rozstaniu miałam kaca i interesowałam się sobą (sport, kurs językowy, znajomi), jak kac mijał to zaczynałam randkować. Z tego też powodu raczej nie bywałam sama dłużej niż rok, półtorej..

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;88114539]Oganiam psa, gotuję obiad, siedzę w internecie, planuję urlop, idę na spacer, idę sobie poleżeć nad wodą, idę na wystawę, idę na spotkanie autorskie w bibliotece, robię zakupy, idę do kina, rozmawiam ze znajomymi, chodzę na randki.
Ale ja nie mam takich sytuacji, że mam wolne "całymi dniami", bo chodzę codziennie do pracy, dojazd też zajmuje, a spać też muszę.

Możesz sobie chodzić na basen, na siłownię, jeździć na rowerze, udzielać się w jakieś organizacji, zapisać się na jakiś kurs czy warsztaty (językowy, ceramiki, czegokolwiek).

Załóż sobie tindera, to ci się przestanie nudzić.[/QUOTE]
Ona podobno tez chodzi do pracy
Mnie tez to dziwi bo sama chodze do pracy i to mi zajmuje wiekszosc dnia plus jakies zakupy,ogarniecie domu ,wyjscia z psami ,podroz z i do pracy ,korki w drodze do sklepu ,ugotuje cos ani sie obejrze a dzien minal
Nie wierze ze nie mozesz juz nic wiecej osiagnac rozwinac w pracy ,pouczyc sie czegos innego
Ja sama mam wrazenie ze dzień jest za krótki na wszystkie rzeczy ktore musze w nim zmiescic

[sunshinebutterfly]

Napisane przez Zorzoli

To co ty juz takiego osiągnełaś, że nie masz już na nic pomysłu i lażysz całymi dniami przed tv?
Większość ludzi jak wykona jakiś cel to od razu znajduje sobie jakiś inny, niekoniecznie ambitniejszy ale by coś właśnie mieć.
.

Dlatego ja nie wnikałam co takiego osiągnęła Autorka. Mam znajomego, który z zawodu jest rentierem, nie pracuje i kasy ma jak lodu i jak była kwarantanna to jęczał podobnie jak Autorka. I twierdził, że celi sobie nowych stawiać nie będzie, bo już wszystko osiągnął także ten.....

[cava]

Może kobieta siedzi na HO, lub ma własna działalność którą wykonuje z domu przez internet, tygodniami nie widząc nikogo poza kasjerkami w sklepie.
Ten system pracy nie jest dla każdego, a zwłaszcza długofalowo.

To serio może dać na głowę i wpędzić w marazm, a jak jeszcze singielka sama mieszkająca. Ja nie wiem czy bym to przeżyła bez popadnięcia w jakiś stupor.

Może autorko wątku, trzeba zmienić prace na taka poza domem i z jakimś choć szczątkowy kontaktem z ludzmi. Choćby sobie wynająć mikrobiuro w jakimś większym biurowcu.

[kennedy]

zapisalabym sie na scianke / ju jitsu / treninigi grupowe

[Jacqueline27]

Masz psa wiec już nie jest złe
U mnie w mieście w psim parku dużo osób się spotyka. Psy się bawią a ludzie gadają. Zawsze można kogoś poznać
Co do podróży to mam podobnie. Obecnie mam partnera i to z nim wyjeżdżam, ale jak byłam sama to nigdzie nie jeździłam koleżanki nie chciały ( wolały z facetami) a jakoś do tych samotnych podróży albo z obecnymi nie mogłam się przemóc
Jak byłam singielka to dużo randkowalam - Tinder/ Sympatia. Do tego siłownia, rower, bieganie, książki, seriale, jakieś zabiegi na twarz ( u kosmetyczki), spacery, spotkania ze znajomymi oraz szukanie nowych znajomosci ( tutaj na wiazazu np), spa ( jacuzzi, sauna), zdrowe gotowanie i sprzątanie jakoś ten czas zlatywał.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[czerwonajarzebina]

.

[Nette]

Mój brat poznał żonę właśnie na spacerze z psem staruszkiem. Oboje chodzili w to samo miejsce, długo kojarzyli się tylko z widzenia, aż w końcu jedno zagadało i tak się potoczyło... Także nawet mniej sprawny fizycznie pies może być punktem zaczepienia.
Ludzi można poznać w różnych miejscach. Np. można się umówić z grupą obcych ludzi na wspólne jeżdżenie na rowerze, można się uaktywnić w grupach sąsiedzkich, coś porobić. Jeśli mieszkasz w większym mieście (zakładam że przy Twojej pracy pewnie tak, bo to praktyczne), to można np. wkręcić się w grupę expatów i zawierać nowe znajomości pomagając ludziom w formalnościach. Albo po prostu spotykać się dla samej przyjemności spotykania - w tej grupie jest sporo ludzi dość samotnych i szukających kontaktu z innymi. Można się z kimś umawiać na konwersacje przez language exchange groups, nawet jeśli z Twojej strony to by miała być tylko pogawędka, a nie nauka. Zawsze to jakiś powód do wyjścia z domu.
Możesz chodzić np na lunch na miasto - ja tak spędzam wolne dni, gdy wszyscy pracują, nie siedzę w domu, ale szukam nowych miejsc do przetestowania lub chodzę w ulubione, zawsze to okazja do wyjścia z łóżka i odpicowania się.
Może koleżanki, które założyły rodziny, będą chętne na spotkania w ciągu dnia, z dziećmi? Moje tak mają, że mimo dzieci chcą się spotykać, bo im brakuje kontaktów/rozmów oderwanych od dzieci. Czasem wystarczy zagadać - im się może wydawać, że to Ty stronisz od spotkań.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Jacqueline27]

Napisane przez czerwonajarzebina

Bardzo dziękuję dziewczyny za wasz odzew! Jesteście super! Każdy komentarz czytałam po 3 razy i próbowałam coś z niego wyciągnąć.

Kocham psy i jeżeli cokolwiek miałoby mi sprawić przyjemność to kontakt ze zwierzętami. Na trening z psem nie pójdę bo nie jest do końca sprawny fizycznie, ale może pomoc w jakiejś fundacji?

Co do nowych celi w życiu, no właśnie oprócz założenia rodziny ciężko tak wymyślić coś na siłę. To nie jest tak że nic z tym nie robię i czekam na królewicza. Mam Tindera. Byłam na kilku randkach, które okazały się klapą. Jeżeli już gdzieś wychodzę z kimś to też staram się dobrze wyglądać. Chodziłam na salsę, lekcje rysunku, na siłownię, ale szybko do tego traciłam zapał i rezygnowałam.

A co takiego osiągnęłam już że nie mam nowego celu? Skończyłam Iberystykę. Przez okres studiów nauczyłam się płynnie hiszpańskiego, portugalskiego i angielskiego. Miałam chłopaka z Hiszpanii, dużo podróżowaliśmy. Zostałam stewardessa tak jak zawsze marzyłam, a z czasem awansowałam na szefowa pokładu. Kupiłam swoje mieszkanie, które kończę spłacać, auto, wzięłam psa ze schroniska. No jakby nie wiem, może dla kogoś to jest nic, ale ja więcej od życia nie potrzebuję. Już się wyszalałam, mam stabilną sytuację finansową na razie itd.

Mam tyle wolnego czasu bo latamy teraz max 2 dni w tygodniu. Mam też dużo dni gdzie muszę być na dyżurze pod telefonem, ale jestem w domu. Przez okres lockdown 4 miesiące w ogóle nie pracowałam. Mamy też ograniczenia co do godzin więc od kiedy pamiętam to miałam mnóstwo czasu dla siebie.

Gratuluje sukcesów!

Co do randkowania to nie ma co się zrażać, ja przez 3 lata miałam Tindera nim poznałam obecnego faceta ( z przerwami oczywiście)

Wolontariat to dobra opcja. Na pewno poznasz kogoś, chociażby nowe koleżanki


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Ballantines_1]

Napisane przez czerwonajarzebina

Bardzo dziękuję dziewczyny za wasz odzew! Jesteście super! Każdy komentarz czytałam po 3 razy i próbowałam coś z niego wyciągnąć.

Kocham psy i jeżeli cokolwiek miałoby mi sprawić przyjemność to kontakt ze zwierzętami. Na trening z psem nie pójdę bo nie jest do końca sprawny fizycznie, ale może pomoc w jakiejś fundacji?

Co do nowych celi w życiu, no właśnie oprócz założenia rodziny ciężko tak wymyślić coś na siłę. To nie jest tak że nic z tym nie robię i czekam na królewicza. Mam Tindera. Byłam na kilku randkach, które okazały się klapą. Jeżeli już gdzieś wychodzę z kimś to też staram się dobrze wyglądać. Chodziłam na salsę, lekcje rysunku, na siłownię, ale szybko do tego traciłam zapał i rezygnowałam.

A co takiego osiągnęłam już że nie mam nowego celu? Skończyłam Iberystykę. Przez okres studiów nauczyłam się płynnie hiszpańskiego, portugalskiego i angielskiego. Miałam chłopaka z Hiszpanii, dużo podróżowaliśmy. Zostałam stewardessa tak jak zawsze marzyłam, a z czasem awansowałam na szefowa pokładu. Kupiłam swoje mieszkanie, które kończę spłacać, auto, wzięłam psa ze schroniska. No jakby nie wiem, może dla kogoś to jest nic, ale ja więcej od życia nie potrzebuję. Już się wyszalałam, mam stabilną sytuację finansową na razie itd.

Mam tyle wolnego czasu bo latamy teraz max 2 dni w tygodniu. Mam też dużo dni gdzie muszę być na dyżurze pod telefonem, ale jestem w domu. Przez okres lockdown 4 miesiące w ogóle nie pracowałam. Mamy też ograniczenia co do godzin więc od kiedy pamiętam to miałam mnóstwo czasu dla siebie.

No to rzeczywiście, gratuluję sukcesów i nie dziwię się, że zawodowo jesteś spełniona
Nie zarażaj się Tinderem - trzeba czasu, sama nie raz miałam problem odsiać sensownych facetów.
Teraz mamy okres przejściowy jeśli chodzi o wirusa, zapewne chandra Ci minie kiedy wrócisz do narmalnego trybu pracy.
Postaraj się znaleźć sobie jakiekolwiek zajęcie, bo jakby nie patrzeć takie nic nie robinie szkodzi, głównie na głowę. Ewentualnie w tym okresie zaangażuj się mocniej w tindera, bo może akurat ktoś tak jak Ty ma z nieswojej winy więcej czasu i akurat coś wyjdzie.
Wolontariat to super rzecz, popieram pomysł



Z ciekawości - jak ogarniasz opiekę nad psem jak pracujesz? Zawsze byłam ciekawa ile trwa praca na pokładzie samolotu, bo chyba nie 8h?

[Limonka2738]

Napisane przez cava

Może kobieta siedzi na HO, lub ma własna działalność którą wykonuje z domu przez internet, tygodniami nie widząc nikogo poza kasjerkami w sklepie.
Ten system pracy nie jest dla każdego, a zwłaszcza długofalowo.

To serio może dać na głowę i wpędzić w marazm, a jak jeszcze singielka sama mieszkająca. Ja nie wiem czy bym to przeżyła bez popadnięcia w jakiś stupor.

Może autorko wątku, trzeba zmienić prace na taka poza domem i z jakimś choć szczątkowy kontaktem z ludzmi. Choćby sobie wynająć mikrobiuro w jakimś większym biurowcu.

Zgadzam się, też należę do tych ludzi.

Jak mam papiery do przekopania, to idę do biura, choć wcale nie muszę.

Bo jak nie pójdę, to będę się snuła cały dzień. A tak się ubiorę, uczeszę, zrobię robotę, pogadam z kimś, jakąś herbatkę wypijemy, pożartujemy, zawsze coś. ^^



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nette]

My też 100% czasu w trybie HO, od marca 24/7 z mężem w domu. Ja to przynajmniej wychodzę, ale on ma takie tygodnie, gdzie w dni robocze przez cały tydzień nosa za próg nie wystawia, dopiero w weekend. HO ma dużo atutów, ale nie wtedy, kiedy jest przymusowy przez tak długi okres.
Dodatkowo w tym roku nie da się robić tego, co się lubi. To musi bardzo źle wpływać na psychikę niektórych ludzi.

[Rena]

Jak wolontariat to moze wlasnie w schronisku dla psow?

[goslawka]

A może właśnie jeszcze jakiś język? W sensie kurs językowy ja mojego męża poznalam na sympatii, ale było to już z 9 lat temu i popieram zagadanie do dzieciatych koleżanek. Jeśli nie przeszkadza Ci obecność dziecka oczywiście. Ja od marca siedziałam na HO sama z dziećmi (mąż mógł pracować normalnie) i bardzo mi brakowało dorosłych. No i ja zapisałam się od marca na studia takze też poznalam super osoby

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[meliandra]

Przede wszystkim nie uzależniaj swojego szczęścia od drugiej osoby, bo co będzie jak się rozstaniecie? Musisz nauczyć się być szczęśliwa sama ze sobą. Poza tym są ludzie, którzy wolą inspirujące osoby, a nie takie, które cały dzień snują się w piżamie i siedzą przed tv. Skoro nic nie lubisz robić, to co będziesz robić z potencjalnym partnerem? Swoją drogą ciężko mi uwierzyć, że nic Ci się nie podoba. Mi zwykle brakuje czasu, rzadko kiedy nie mam co robić. Poza pracą spotykam się ze znajomy i rodziną, chodzę na fitness, biegam, jeżdżę na rowerze, w zimie na nartach, czytam książki, spaceruję, uwielbiam gotować i piec, uczę się języków. Opcji jest naprawdę mnóstwo

[Ballantines_1]

Napisane przez meliandra

Przede wszystkim nie uzależniaj swojego szczęścia od drugiej osoby, bo co będzie jak się rozstaniecie? Musisz nauczyć się być szczęśliwa sama ze sobą. Poza tym są ludzie, którzy wolą inspirujące osoby, a nie takie, które cały dzień snują się w piżamie i siedzą przed tv. Skoro nic nie lubisz robić, to co będziesz robić z potencjalnym partnerem? Swoją drogą ciężko mi uwierzyć, że nic Ci się nie podoba. Mi zwykle brakuje czasu, rzadko kiedy nie mam co robić. Poza pracą spotykam się ze znajomy i rodziną, chodzę na fitness, biegam, jeżdżę na rowerze, w zimie na nartach, czytam książki, spaceruję, uwielbiam gotować i piec, uczę się języków. Opcji jest naprawdę mnóstwo

To akurat prawda, ludzie bez zainteresowań są nudni, za to Ci, którzy z pasją opowiadają o hobby bądź mają szczególną wiedzę w jakimś temacie przyciągają. To działa też długoterminowo, bo partner nie jest klaunem do umilania czasu, w końcu motyle odfruną, każdy zapragnie chwili czasu dla siebie i wypadałoby się mieć czym zająć, a nie wisieć na drugiej osobie bądź wrócić do oglądania seriali w piżamie.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Ja czasami tęsknie wręcz za samotnością XD

[meliandra]

Napisane przez Ballantines_1

To akurat prawda, ludzie bez zainteresowań są nudni, za to Ci, którzy z pasją opowiadają o hobby bądź mają szczególną wiedzę w jakimś temacie przyciągają. To działa też długoterminowo, bo partner nie jest klaunem do umilania czasu, w końcu motyle odfruną, każdy zapragnie chwili czasu dla siebie i wypadałoby się mieć czym zająć, a nie wisieć na drugiej osobie bądź wrócić do oglądania seriali w piżamie.

Dokładnie. Potem partner chce wyjść na piwo z kumplami albo na trening i jest płacz i lament, bo co tu robić bez misia. Oprócz wspólnego życia każdy powinien mieć swoje.

[ineedyourtime]

Napisane przez meliandra

Dokładnie. Potem partner chce wyjść na piwo z kumplami albo na trening i jest płacz i lament, bo co tu robić bez misia. Oprócz wspólnego życia każdy powinien mieć swoje.

o, to to! Zgadzam się w 100%.

Do autorki - od dawna się u Ciebie utrzymuje taki nastrój?

[MsN]

Napisane przez czerwonajarzebina

Cześć Kobietki Jestem nowa na forum. Niestety nie widzę kategorii psychologia więc jeżeli źle podpięłam wpis proszę o przeniesienie

Jestem 30-letnia singielką. Mieszkam sama z psem. Wszystko co sobie w życiu założyłam udało mi się już zrealizować. Od 4 lat kompletnie nic nowego nie dzieje się w moim życiu. Każdy dzień wygląda tak samo - nic nie robię. Mam bardzo dużo wolnego czasu w którym nie wiem co mam ze sobą zrobić. Nie mam żadnej pasji, celu do którego bym dążyła. Budzę się rano i potrafię całymi tygodniami chodzić w piżamie i oglądać seriale (poza wyjściami do pracy). Wyjście do sklepu to moje wydarzenie dnia Czuje, że moje życie przelatuje przez palce, ale nie mam pomysłu czym mogłabym się zająć. Moje koleżanki pozakładały rodziny i spotykam się z nimi na kawę może raz w miesiącu bo nie mają czasu. Rodzinę mam za granicą. Próbowałam znaleźć sobie jakieś hobby, próbowałam wielu rzeczy, ale nic mnie nie wciągnęło na tyle, żeby to kontynuować.

Zdaje sobie sprawę, że gdybym kogoś poznała i założyła rodzinę wszystko by się zmieniło, ale ileż można czekać na tą drugą połówkę? Może się pojawi, a może nie, a życie ucieka. Chce zacząć wreszcie żyć! Wstać rano i mieć motywację żeby się chociaż pomalować.

Od 4 lat nie byłam na wakacjach bo nie mam z kim pojechać, a z samotnych wakacji nie miałabym przyjemności.

Wiem, że patrząc z boku mój problem to żaden problem, ale to już strasznie męczy. Tak się nie da żyć.

Singielki - proszę wypowiedzcie się, co wy robicie całymi dniami jak nie jesteście w pracy, dom lśni, a paznokcie są pomalowane?

Co takiego osiągnęłaś, że to wszystko już masz i nie masz żadnych już celów? Nic do roboty? Tu nie chodzi oczywiście o to, że każdy a mieć doktorat z fizyki kwantowej, polecieć w kosmos czy objechać świat w 365 dni, ale zawsze cele, które da się osiągnąć można sobie założyć te takie przyziemne. Coś co nie musi zajmować dużo czasu, ale może być przyjemne. Nauka języków obcych, taniec, sport (siłownia, sporty walki, inne), może jakieś kursy - gotowanie, kosmetyczne? możesz zająć się wolontariatem, pomocą starszym osobom, wyprowadzaniem psów i co Ci jeszcze ślina na język przyniesie, a w mózgu ''zapali się ta żarówka'' z pomysłem.

Bo dla przykładu języków obcych można uczyć się nie tylko w szkołach językowych, ale też on-line, sprzątając, gotując - podczas takich zwykłych czynności dnia codziennego, a można też oglądać, choć lepiej słuchać jeśli słownik i rozmówki są dla ''przeciętnego zjadacza chleba'' zbyt nudne.

No ale jak wiadomo do wszystkiego należy mieć chęci i ja bym też powiedziała, że tę motywację. Jednak gorsza motywacja jak się po pracy na przykład całe dnie spędza z netflixem i chipsami na kanapie. Chyba, że jesteś chora to możesz sobie wybaczyć. W każdym innym przypadku - nie. Wtedy gorzej wstać i ruszyć dvpsko na tą siłownię czy żeby poszukać sobie wartościowego, ciekawego hobby, jakiejś pasji. Takie życie jak wyżej to wegetacja. Zwykłe spanie w ciągu dnia to również wegetacja, a ja o tym nie wiedziałam.

Napisane przez czerwonajarzebina

Singielki - proszę wypowiedzcie się, co wy robicie całymi dniami jak nie jesteście w pracy, dom lśni, a paznokcie są pomalowane?

Dla mnie na chwilę obecną tzn na najbliższe lata ważne są studia czyli dalsza edukacja, kształcenie się i chciałabym się dorobić w życiu własnego mieszkania aby pójść na swoje plus oczywiście kilka hobby, które mam w głowie i chcę rozwijać, ale do tego jeszcze kilka lat bo obecnie mam ważniejsze sprawy na głowie no i one są priorytetem, a hobby/pasje mogą jeszcze poczekać jeśli chodzi o realizacje.

Musisz mieć mega nudne życie skoro do pracy się nawet nie malujesz i życie spędzasz po przed netflixem/tv i chipsami. Ubierasz się jak menel na codzień? Dzieci nie masz, matką nie jesteś więc powinnaś się cieszyć, że nie masz żadnych zobowiązań typu rodzina, a tutaj 30 na karku i nuda w życiu, nuda w głowie. Brzmisz jak emerytka ciotka klotka a przed Tobą jeszcze dobre oże z 50-60 lat życia. Tragedia.

Może masz jakieś początki depresji? Jeśli czujesz się źle czy czujesz, że musisz z kimś porozmawiać to niech będzie to psycholog, nie rodzina, przyjaciółka, koleżanka czy znajoma. Na chandrę mi to nie wygląda, chandra mija, a u Ciebie raczej od dawna jak nie od wielu lat się u Ciebie utrzymuje taki ''stan''.

[Nette]

Napisane przez MsN

Co takiego osiągnęłaś, że to wszystko już masz i nie masz żadnych już celów? Nic do roboty?

Przeczytaj wątek.