Kocham Cię, ale nie wiem czy chcę z Tobą być

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Napisane przez Evex29

Cześć dziewczyny,
Proszę pomóżcie mi bo nie daję rady.
Odkąd zakończył się mój pseudozwiązek , nie zapłakałam ani razu. Jest wręcz odwrotnie. Chodzę tak zdenerwowana , że nie potrafię się opanować. Zaraz po prostu wybuchnę.
Siedzę ciągle myślę, kalkuluję gdzie ja przeoczyłam jakiś znak. Nigdy nie miałam czegoś takiego, zawsze leżałam i wyłam w poduszkę. Nie potrafię się uspokoić.
Nie czekam czy on wróci czy nie wróci, bo doskonale wiem że to jest koniec. Analizuję całą tą historię od początku , i im bardziej do mnie dociera co on mi zrobił to aż mną telepie.
Macie jakieś rady na to jak się zwyczajnie uspokoić?

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:17 ----------

Cześć dziewczyny,

Proszę pomóżcie mi bo nie daję rady.

Odkąd zakończył się mój pseudozwiązek , nie zapłakałam ani razu. Jest wręcz odwrotnie. Chodzę tak zdenerwowana , że nie potrafię się opanować. Zaraz po prostu wybuchnę.

Siedzę ciągle myślę, kalkuluję gdzie ja przeoczyłam jakiś znak. Nigdy nie miałam czegoś takiego, zawsze leżałam i wyłam w poduszkę. Nie potrafię się uspokoić.

Nie czekam czy on wróci czy nie wróci, bo doskonale wiem że to jest koniec. Analizuję całą tą historię od początku , i im bardziej do mnie dociera co on mi zrobił to aż mną telepie.

Macie jakieś rady na to jak się zwyczajnie uspokoić?

Chyba jedyna rada, to przeczekać. Najlepiej przekierowując tę energię w pracę, naukę, sport. W coś, gdzie będziesz mogła tę złość rozładować. Jest naturalna, mimo że kiedyś inaczej przechodziłaś rozstania.

Najważniejsze to przygotować się na fale emocji. Przez jakiś czas będziesz czuła wściekłość, a niewykluczone, że potem rozpacz, rezygnację, smutek i żal... Aż pewnego dnia złapiesz się na tym, że W OGÓLE nie myślałaś o tym związku. To naturalny proces żałoby.

Chociaż powiem Ci szczerze, że kiedy byłam w podobnej sytuacji, uznałam, że sorry, ale szkoda mojego cennego czasu na rozpaczanie po kimś, kto mnie tak potraktował. Włączył mi się instynkt "uciekania do przodu" i całą uwagę poświęciłam innym sprawom.

Na szczęście życie jest na tyle bogate, że kiedy przekierujesz myślenie z jakiegoś zakłamanego dziada na inne sprawy, będziesz miała co robić. Polecam Ci w szczególności sport, świeże powietrze, przykładanie się do zadań w pracy, przystąpienie do ważnego egzaminu, odświeżenie kontaktów z przyjaciółmi. Jakkolwiek głupio to zabrzmi, mi pomogła też wymiana kosmetyków, garderoby i przemeblowanie Po prostu zaczynasz nowe życie...

Wysłane z mojego SM-A320FL przy użyciu Tapatalka

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Te nerwy wynikają z tego że facet przyzwyczaił Cię do mylnych znaków. Mówił jedno robił drugie więc i teraz kiedy jesteście po zerwaniu podświadomie pewnie czujesz że to nie koniec. I słusznie bo nie rozumiem po co on po rozstaniu dalej do Ciebie coś pisał. Na 99% żeby sobie podbić ego i zostawić furtkę. Facet jest skończonym manipulantem i tak o nim myśl. Takich typków jak on najbardziej właśnie boli fakt że nie może Tobą już sterować choć pewnie jeszcze będzie próbował. Olej go bo serio z tego i tak nic by nie było. On Cię nigdy nie szanował a jak po takich akcjach dalej byś z nim gadała nawet na stopie koleżeńskiej to by już było żałosne. Za dobra jesteś na takiego dupka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Hmm. Z drugiej strony, kiedy pomyślę o swoich dawnych znajomych, którzy latami z wściekłością wspominali swoich byłych/byłe partnerów/partnerki, to wydaje mi się, że po rozstaniu warto skupić się bardziej na swoim życiu niż rozpamiętywaniu i nienawidzeniu tej drugiej osoby.
Też, nie oszukujmy się, w związku są zawsze 2 osoby. To nie tak, że ktoś nami steruje czy nas do czegoś zmusza. Warto wziąć odpowiedzialność za swoją część tej relacji. Bo z jednej strony facet Autorkę zwodził, a z drugiej - ona sama tkwiła w relacji mimo coraz żadszych spotkań i częstszych wymówek z jego strony. Z jednej strony on do niej nadal pisze - z drugiej, ona mu odpowiada i jeszcze się nakręca po alko.
Ja bym sobie po prostu odpuściła taką szamotaninę i skupiła się na innych sprawach. Bo związku się już nie uratuje, a naprawdę szkoda życia na babranie się we dwoje w nerwach tygodniami czy miesiącami.

Daj facetowi tyle wolności, ile chciał, i jeszcze więcej. Gwarantuję, że jeszcze wiele razy będzie próbował wrócić. Tylko lepiej, gdybyś była już wtedy spokojna, z dystansem, po przemyśleniu sobie wszystkiego na spokojnie.

Wysłane z mojego SM-A320FL przy użyciu Tapatalka

[minttee]

[1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;89276183]Gwarantuję, że jeszcze wiele razy będzie próbował wrócić. Tylko lepiej, gdybyś była już wtedy spokojna, z dystansem, po przemyśleniu sobie wszystkiego na spokojnie.
[/QUOTE]
Gwarantujesz, serio?
Nie, nie wszyscy próbują wrócić.

[chwast]

A co za różnica czy akurat ten będzie czy nie. Co to w ogóle za wytlumaczenie


Sent from my iPhone using Tapatalk

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Znaczenie ma to takie, że lepiej, żeby Autorka była na to psychicznie przygotowana, czyli spokojna. Inaczej może znów pod wpływem emocji zacząć mu odpisywać, kłócić się itp. A to naprawdę nie jest jej potrzebne.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

[1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;89276346]Znaczenie ma to takie, że lepiej, żeby Autorka była na to psychicznie przygotowana, czyli spokojna. Inaczej może znów pod wpływem emocji zacząć mu odpisywać, kłócić się itp. A to naprawdę nie jest jej potrzebne.[/QUOTE]

Przygotować można kogoś bez takich kategorycznych stwierdzeń. Chyba trochę zbyt emocjonalnie podchodzisz do sytuacji.

[chwast]

Nie wiem, dla mnie to dość szkodliwe - kończyć związek i zamiast skupić się na sobie, na niepielęgnowaniu negatywnych odczuc, to mam „czekać” i „przygotowywać się” aż facet spróbuje do mnie wrócić?


Bardzo nie polecam tej drogi autorce wątku.

To nie jest w ogóle tego warte, żeby później sobie powiedzieć - aha i co miałam racje, masz za swoje - nie, nie miałaś racji przez cały czas trwania tej relacji :brzyda: wiec nie ma co udawać twardej baby, nie ma tez przed kim.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Evex29]

Dziękuję Wam za wszystkie cenne rady.
Co do sprzecznych sygnałów to tak masz zdecydowanie rację. Nie wiem już co w tej relacji było prawdą a co nie. Najpierw afera o to, że się nie widujemy. A później odejście bo w końcu ma czas dla siebie. Tęsknie za Tobą - ale zróbmy sobie przerwę. Kocham Cię - ale nie wyobrażam sobie takiego życia. Dlaczego? Mowienie o zamieszkaniu razem - gdzie poymsły wychodziły z jego ust na ten temat. A kiedy podczas kłótni o tym , że się nie spotykamy sama podrzuciłam pomysł zamieszkania razem to spierdzielił. Ja już nie wiem co tutaj jest prawdą. Nie wiem o co chodzi. Zaczął mi też pisać, że gdyby mnie nie kochał to nie byłby ze mną rok. A skoro uważa, że mnie kocha to czemu chce mnie opuścić? Z jednej strony gadał, że nie chce mnie stracić i w ogóle nie myślał o końcu relacji, a z drugiej proponuje mi miesiąc , dwa przerwy. Czemu ta przerwa ma służyć? Z jakiej przyczyny ta przerwa? Ja tutaj nic nie rozumiem.
Właściwie to ja nie wiem czy on chciał przerwy, czy być ze mną bo uznał - że na ten moment on nie da rady tak żyć. Po co mnie zatrzymywał przez 3 tygodnie, kiedy sam z nas zrezygnował. Boże drogi ja tak od rana do nocy kotłuje to w głowie. Szukam racjonalnego wytłumaczenia co się stało i dlaczego. Wiem, że pewnie się nie dowiem. Przeżyłam z nim ponad rok, mieliśmy wiele wspaniałych chwil.
Nie widzę w tym wszystkim żadnej konkretnej przyczyny.
Podświadomie czekam aż on wróci. Mamy zbyt wiele nie pozałatwianych spraw.
Z drugiej strony nie jest to też typ człowieka, który jest ckliwy, uległy czy empatyczny. On jak coś postanowi to choćby miał rękę sobie urwać, to on nie ulegnie. Dlatego ja wiem, że jego decyzja jest w pełni przemyślana i nieodwracalna.
Na razie nie mam siły na to żeby wstać urządzać się czy mieć siłę aby cokolwiek robić. Przyjdzie pewnie taki dzień ,ale dzisiaj jeszcze nie mam siły życ

[Mahdab]

Teraz nie myślisz racjonalnie, ale to co on zrobił jest ludzkie. Też ma swoje uczucia i mimo, że ma pewnie powody, żeby z tobą nie być, to czuje przywiązanie, przyzwyczajenie i poprostu miotał się. Z jednej strony nie chciał tego ciągnąć, a z drugiej żal zostawić. A z trzeciej mogł chcieć egoistycznie zostawić sobie furtkę.
Czasami się nie chce z kimś być i nie ma tego racjonalnego powodu. Niepotrzebnie to mielisz w głowie.
A to co piszesz, że nie jest uległy i empatyczny, to może świadczyć, że nie zależało mu na 100%. Ludzie czasami się zmieniają zależnie od tego z kim są. Ja sobie przestałam szybko zadawać pytanie "dlaczego?", bo szkoda czasu na to. Po co analizować człowieka, który będzie za jakiś czas mglistym wspomnieniem.
Ja pamiętam jak byłam młodsza i przeżyłam drugie w życiu rozstanie, pomyślałam poprostu, że to minie, jak ostatnio, to nie koniec świata i nie będzie miało znaczenia.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez Mahdab

Teraz nie myślisz racjonalnie, ale to co on zrobił jest ludzkie. Też ma swoje uczucia i mimo, że ma pewnie powody, żeby z tobą nie być, to czuje przywiązanie, przyzwyczajenie i poprostu miotał się. Z jednej strony nie chciał tego ciągnąć, a z drugiej żal zostawić. A z trzeciej mogł chcieć egoistycznie zostawić sobie furtkę.
Czasami się nie chce z kimś być i nie ma tego racjonalnego powodu. Niepotrzebnie to mielisz w głowie.
A to co piszesz, że nie jest uległy i empatyczny, to może świadczyć, że nie zależało mu na 100%. Ludzie czasami się zmieniają zależnie od tego z kim są. Ja sobie przestałam szybko zadawać pytanie "dlaczego?", bo szkoda czasu na to. Po co analizować człowieka, który będzie za jakiś czas mglistym wspomnieniem.
Ja pamiętam jak byłam młodsza i przeżyłam drugie w życiu rozstanie, pomyślałam poprostu, że to minie, jak ostatnio, to nie koniec świata i nie będzie miało znaczenia.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie, świetna wypowiedz


Sent from my iPhone using Tapatalk

[minttee]

Nie ma sensu tego analizowac, na niektóre pytania nigdy nie znajdziesz odpowiedzi.
Tak jak pisałam wyżej, niektórzy nie potrafią powiedzieć wprost, że kończą związek więc rozstanie trochę przeciągają i wtedy lecą teksty typu 'a może przerwa', 'kocham Cię ale..'
Ja od swojego exa usłyszałam, że 'powinniśmy zacząć się od siebie oddalać żeby przygotować się na rozstanie'
Druga sprawa, że jak byłam 'stroną odchodząca', to też nie było mi łatwo. Nie zawsze sytuacja jest zero jedynkowa, czasami człowiek zwyczajnie biję się z myślami. Szczególnie kiedy druga osoba nie zrobiła nic złego, ot po prostu zauroczenie minęło albo uczucia się wypaliły i trzeba zakończyć relację wiedząc, że ją zranimy.
Skup się teraz na sobie. O jakich niedokończonych sprawach mówisz?

[Evex29]

W sumie macie też rację dziewczyny. Wiem co chcecie mi powiedzieć. Powinnam po prostu zaakceptować jego decyzję. W sumie dzięki Wam nie patrzę na niego teraz jak na skończonego dupka. Chyba najgorsze uczucie jakie może być , to żal do takiego człowieka. Tak jak mówicie, miał prawo mnie nie chcieć. Bolesne ale prawdziwe

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez Evex29

Przeżyłam z nim ponad rok, mieliśmy wiele wspaniałych chwil.
Nie widzę w tym wszystkim żadnej konkretnej przyczyny.
Podświadomie czekam aż on wróci.

Zadręczasz się, ale która z nas się nie zadręczała w podobnej sytuacji?
Nie wspominała właśnie tych wspaniałych chwil, i czy podświadomie nie marzyła o tym, by one wróciły?

'A wise girl kisses but doesn't love, listens but doesn't believe, and leaves before she is left.'

[MiamiGlow]

Napisane przez Evex29

W sumie macie też rację dziewczyny. Wiem co chcecie mi powiedzieć. Powinnam po prostu zaakceptować jego decyzję. W sumie dzięki Wam nie patrzę na niego teraz jak na skończonego dupka. Chyba najgorsze uczucie jakie może być , to żal do takiego człowieka. Tak jak mówicie, miał prawo mnie nie chcieć. Bolesne ale prawdziwe

Taka praktyczna rada - weź kartkę i napisz wszystko, co o nim myślisz. Jakby list do niego. Wylej z siebie wszystkie żale i złość. To naprawdę pomaga. Tylko później kartkę zniszcz i mu jej nie dawaj.
Chodzi o to, by dać ujście emocjom i trochę spojrzeć na nie z innej strony, pisanie ma działanie terapeutyczne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Evex29]

W sumie z drugiej strony, on mi powiedział jasno- nie wiem czy chcę takiego życia, zamieszkać nie chciał, nie szukał żadnego rozwiązania żeby polepszyć naszą sytuację, stwierdził że ona obecny moment nie da rady tak żyć ( jak nie wiem), że odkąd się nie odzywamy to on w końcu odpoczął, nie siadł ze mną i nie porozmawiał jak z człowiekiem co jest grane. Jak się to weźmie w kupę to nie ma co tej sytuacji rozgrzebywać. Pora się po prostu poddać. Nie ma już znaczenia czy się chciał tylko zabawić, i co jest powodem jego zachowania. Prawda jest taka, że szukał łagodnego sposobu żeby spieprzyć, a ja powinnam to zaakceptować

[chwast]

Napisane przez Evex29

W sumie z drugiej strony, on mi powiedział jasno- nie wiem czy chcę takiego życia, zamieszkać nie chciał, nie szukał żadnego rozwiązania żeby polepszyć naszą sytuację, stwierdził że ona obecny moment nie da rady tak żyć ( jak nie wiem), że odkąd się nie odzywamy to on w końcu odpoczął, nie siadł ze mną i nie porozmawiał jak z człowiekiem co jest grane. Jak się to weźmie w kupę to nie ma co tej sytuacji rozgrzebywać. Pora się po prostu poddać. Nie ma już znaczenia czy się chciał tylko zabawić, i co jest powodem jego zachowania. Prawda jest taka, że szukał łagodnego sposobu żeby spieprzyć, a ja powinnam to zaakceptować

To jest niesamowite ciężkie na początku, ale musisz próbować patrzeć na to z innej perspektywy - patrzeć ze strony obiektywnej. Ten związek nigdy nie był fajny, nigdy nie miał się polepszyć, spełnić Twoich oczekiwań.
Trwalas w nim, bo się zakochałaś. A takie związki zawsze się kończą, bo po prostu nie są nam pisane.

Czytałam kiedyś o związkach karmicznych - to te, przez które przechodzimy w ciągu życia, ale nigdy nie miały prawa przetrwać jako, ze istnieją byśmy wyciągali z nich wioski na przyszłość.

I jestem pewna, ze doświadczenie tej relacji, jak już się uporasz z jej zniknięciem - wniesie do Twojego życia wiele.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Evex29

Cześć dziewczyny,
Proszę pomóżcie mi bo nie daję rady.
Odkąd zakończył się mój pseudozwiązek , nie zapłakałam ani razu. Jest wręcz odwrotnie. Chodzę tak zdenerwowana , że nie potrafię się opanować. Zaraz po prostu wybuchnę.
Siedzę ciągle myślę, kalkuluję gdzie ja przeoczyłam jakiś znak. Nigdy nie miałam czegoś takiego, zawsze leżałam i wyłam w poduszkę. Nie potrafię się uspokoić.
Nie czekam czy on wróci czy nie wróci, bo doskonale wiem że to jest koniec. Analizuję całą tą historię od początku , i im bardziej do mnie dociera co on mi zrobił to aż mną telepie.
Macie jakieś rady na to jak się zwyczajnie uspokoić?

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:17 ----------

Cześć dziewczyny,
Proszę pomóżcie mi bo nie daję rady.
Odkąd zakończył się mój pseudozwiązek , nie zapłakałam ani razu. Jest wręcz odwrotnie. Chodzę tak zdenerwowana , że nie potrafię się opanować. Zaraz po prostu wybuchnę.
Siedzę ciągle myślę, kalkuluję gdzie ja przeoczyłam jakiś znak. Nigdy nie miałam czegoś takiego, zawsze leżałam i wyłam w poduszkę. Nie potrafię się uspokoić.
Nie czekam czy on wróci czy nie wróci, bo doskonale wiem że to jest koniec. Analizuję całą tą historię od początku , i im bardziej do mnie dociera co on mi zrobił to aż mną telepie.
Macie jakieś rady na to jak się zwyczajnie uspokoić?

Idz pobiegać, bo zdecydowanie za dużo myślisz i roztrząsasz

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Idz pobiegać, bo zdecydowanie za dużo myślisz i roztrząsasz

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tragiczna i jakże ignorancka rada. Po co w ogóle się udzielać z takim nastawieniem.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez chwast

Tragiczna i jakże ignorancka rada. Po co w ogóle się udzielać z takim nastawieniem.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Ale przecież to prawda. Autorka za dużo o tym myśli. Z tym bieganiem to chyba miało być w cudzysłowiu w sensie żeby zajęła się czymś dla siebie. Ja to tak zrozumiałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

Czemu ignorancka? Zmęczy się fizycznie to odetchnie psychicznie. Nie będzie miała siły się zadręczać, bo robi to cały czas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Czemu ignorancka? Zmęczy się fizycznie to odetchnie psychicznie. Nie będzie miała siły się zadręczać, bo robi to cały czas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak to dla mnie zabrzmiało.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[ParasolkaMaryPoppins]

Bez przesady. To nie jest wcale głupia rada. Bieganie odpręża, nie pozwala myśleć o głupotach, a nabite kilometry i zbite kilogramy poprawiają humor. Sama po rozstaniach zawsze wracam do biegania.

[minttee]

Napisane przez chwast

Tragiczna i jakże ignorancka rada. Po co w ogóle się udzielać z takim nastawieniem.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Dlaczego ignorancka? Autorka pytała o rady, Ty pisałaś o spotykaniu z bliskimi, ktos inny o bieganiu.
Prawda jest taka, że po rozstaniu każdy musi znaleźć swój sposób na przeżycie żałoby, nie ma jednej uniwersalnej rady jak sobie z tym poradzić. Mnie na przykład, na początku pomagało porządne wypłakiwanie się w poduszkę. Nie chcialam ani wychodzić, ani biegać. Chciałam być sama i to przepłakać, przeboleć, przemyśleć. I to też jest ok.

[chwast]

Napisałam już, ze tak to dla mnie po prostu zabrzmiało. Takie rzucone na odwal. Później dopiero autorka tego posta rozwinęła.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Evex29]

Cześć dziewczyny.
Każda rada jest tak naprawdę dla mnie cenna. Już moment wypłakania w poduszkę chyba mam za sobą.
Dzisiaj z tego łóżka próbowałam wstać i spakować jego rzeczy. Zrozumiałam, że on tu ma wszystko, Poduszki, kubki, narzędzia, sprzęt, lampa, perfumy, konsole , telewizory tu wygląda jakby ten człowiek tutaj mieszkał. Nie wiem co mam mu oddać, co zostawić, kupił tu dwa telewizory, nie wiem czy je zabiera czy oddać mu kasę.
Ja chodzę i się obijam o jego rzeczy, to jest niepojęte.
Jego ubrania, ręczniki. I jak tak siadłam rozjerzałam się to ,aż jestem w szoku ile ten człowiek tu zainwestował. Autentycznie w każdym pokoju jest coś od niego.
Tym bardziej do mnie nie dochodzi jak mógł tak po prostu to wszystko zostawić , albo inwestować tyle kasy po to żeby się zabawić?
To jest tak denna sytuacja. Człowiek patrzy na to i myśli, że przecież gdyby mu nie zalezało i nie traktował mnie poważnie, tych rzeczy by tu nie było. Skoro mu zależało to czemu tak postąpił? Zostawił tu wszystko i spieprzył bez słowa wyjaśnienia.
Czuję się jak w jakimś filmie, To jest po prostu straszne.
Na razie przestałam ryczeć. Postanowiłam zrezygnować z mediów społecznościowych i odciąć się na jakiś czas od ludzi. Muszę pobyć sama, muszę się uspokoić, a jak tylko ktoś do mnie dzowni od razu to roztrząsam, ktoś mi mówi co o tym myśli i później zaczynam myśleć i ja.
Mój mózg ciągle szuka jakiegokolwiek racjonalnego wytłumaczenia. Ale go nie znajduję.

[ridley92]

Spakuj rzeczy w karton i mu to wyślij uderkiem czy czymś takim i tyle. Ja osobiście polecam zablokować i wywalić typa z mediów społecznościowych, zablokować i usunąć numer tel typa po tym jak obierze swoje rzeczy. Odizoluj się od typa, widzenia jego zdjęć, smsów itp. Nawet niech mu się nie śni to by się odzywać do Ciebie i odkopywać relację. Typ pokazał, że gdy jest coś nie tak w relacji to będzie zrzucać winę na Ciebie...

[minttee]

Napisane przez Evex29

Cześć dziewczyny.
Każda rada jest tak naprawdę dla mnie cenna. Już moment wypłakania w poduszkę chyba mam za sobą.
Dzisiaj z tego łóżka próbowałam wstać i spakować jego rzeczy. Zrozumiałam, że on tu ma wszystko, Poduszki, kubki, narzędzia, sprzęt, lampa, perfumy, konsole , telewizory tu wygląda jakby ten człowiek tutaj mieszkał. Nie wiem co mam mu oddać, co zostawić, kupił tu dwa telewizory, nie wiem czy je zabiera czy oddać mu kasę.
Ja chodzę i się obijam o jego rzeczy, to jest niepojęte.
Jego ubrania, ręczniki. I jak tak siadłam rozjerzałam się to ,aż jestem w szoku ile ten człowiek tu zainwestował. Autentycznie w każdym pokoju jest coś od niego.
Tym bardziej do mnie nie dochodzi jak mógł tak po prostu to wszystko zostawić , albo inwestować tyle kasy po to żeby się zabawić?
To jest tak denna sytuacja. Człowiek patrzy na to i myśli, że przecież gdyby mu nie zalezało i nie traktował mnie poważnie, tych rzeczy by tu nie było. Skoro mu zależało to czemu tak postąpił? Zostawił tu wszystko i spieprzył bez słowa wyjaśnienia.
Czuję się jak w jakimś filmie, To jest po prostu straszne.
Na razie przestałam ryczeć. Postanowiłam zrezygnować z mediów społecznościowych i odciąć się na jakiś czas od ludzi. Muszę pobyć sama, muszę się uspokoić, a jak tylko ktoś do mnie dzowni od razu to roztrząsam, ktoś mi mówi co o tym myśli i później zaczynam myśleć i ja.
Mój mózg ciągle szuka jakiegokolwiek racjonalnego wytłumaczenia. Ale go nie znajduję.

Czasami ludziom uczucia po prostu wyparowywują. To, że przestał być zainteresowany, nie znaczy że nigdy nie był. Mógł być w tym wszystkim szczery ale mu przeszło.
Niektórzy mają wspólne dzieci, kredyty i psa a i tak podejmują decyzję o odejściu. To, że ktoś inwestuje w związek czy wspólne mieszkanie nie daje żadnej dożywotniej gwarancji. Nie myśl o tym bo i tak nie zrozumiesz co on miał w głowie.
O rzeczy bym zapytała albo wysłała na jego koszt.