Za późno na zmianę zawodu?

[747bf32364fc13da37122d49c7e01f75501e8a1a_65540b783ff7c]

Bo zmiana pracy to nie jest pstryknięcie palcami, o przebranżowieniu się nawet nie wspominając. No i bardzo na miejscu jest przepowiadania autorce romansów i ucieczek męża kiedy ta pyta po prostu o radę w kwestii pracy. Ja też przed każdą zmianą się najojczałam, że co mam zrobić, że jak mam zrobić, aż w końcu zrobiłam i tyle. Może żyję w innym świecie, ale duże zmiany zajmują trochę więcej czasu niż przeczytanie kilku rad na forum. I trochę się musi w człowieku "pomielić", zanim się realnie do nich zabierze.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez I am Rock

Jakoś mnie to nie dziwi.

Trzeba zajrzeć na wcześniejsze wątki, by przekonać się, że doradzanie w czymkolwiek autorce, to daremny trud.

Ach, czyli już były wątki... To wiele wyjaśnia.

[bloom26]

Patrząc na poprzednie wątki to rzeczywiście szkoda się produkować

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

[1=747bf32364fc13da37122d4 9c7e01f75501e8a1a_65540b7 83ff7c;89277523][...] Ale autorka ośmieliła się napisać, że planuje drugie dziecko nie mając doktoratu zrobionego na Harvardzie i kierowniczego stanowiska w korpo, to oczywiście ją wizaż zeżre z kosteczkami i przedstawi wszystkie najczarniejsze scenariusze. Bo to takie niesłychane, żeby przy planowaniu rodziny brać pod uwagę zarobki drugiej połówki, a nie tylko własne...

[...] [/QUOTE]

Sugeruję przeczytać pierwszy post autorki zamiast odwracać kota ogonem. Wątek nie zaczął się od dylematu "planujemy z mężem drugie dziecko, finansowo ogarniamy, ale w niedługiej przyszłości chciałabym mieć lepszą pracę", tylko od słów: "Jestem załamana moja sytuacja zawodową, chciałabym coś zmienić i zarabiać tyle żeby starczyło mi na normalne życie". Autorka otrzymała konstruktywne porady, ale odniosła się do nich sceptycznie, dopiero po jakimś czasie wyszło, że priorytetem jest powiększenie rodziny, a na życie jednak starcza. Nikt nie oczekuje od Autorki stopni naukowych, na początek wystarczy spójne formułowanie myśli skoro prosi się o poradę.

[747bf32364fc13da37122d49c7e01f75501e8a1a_65540b783ff7c]

Niczego nie odwracam, po prostu niektóre komentarze tutaj były nie na miejscu i tyle. Autorka dostała sporo fajnych rad, to jej broszka, czy z nich skorzysta, ale dywagacje o przyszłej niewierności męża ewidentnie można było sobie darować.

[niepogodna]

Ja rozumiem autorkę. Może nie w kwestii dzieci, ale w kwestii zawodu, poczucia beznadziei. Tak, można być sfrustrowanym swoją sytuacją finansową i nie chcieć pracować w korpo, na kasie w Biedronce czy w Lidlu. Tak, można nie mieć do żadnej z takich prac uwarunkowań i zasobów psychicznych i próbując pracy w takim zawodzie od razu można wiedzieć, że to strata czasu i zdrowia, a lekarze niestety kosztują... Najwięcej psychiatra, który po pracy pod presją czasu i w atmosferze pełnej mobbingu (co zdarza się często zarówno w sklepie, jak i w korpo - wiem z doświadczeń) może być wyjątkowo potrzebny.



To jest chyba najgorsze w tym kraju. Nie móc pracować za godną stawkę w swoim zawodzie, będąc osobą z odpowiednim ku temu wykształceniem. Nie móc się rozwijać, bo i tak za to nie zapłacą. Albo własny biznes, na który też trzeba mieć kasę i zdrowie psychiczne, albo korpo, do którego nie każdy się nadaje. Albo zaiwanianie na 1.5 czy 2 etaty, po kilkanaście h dziennie, żeby zarabiać pieniądze, które wydasz na coś, czym się nie będziesz cieszyć, no bo kiedy, jak wiecznie pracujesz? Za 40h uczciwej pracy tygodniowo każdy powinien otrzymywać co najmniej tyle, żeby w spokoju móc się utrzymać.

[ojejuniu1974]

Napisane przez niepogodna

Ja rozumiem autorkę. Może nie w kwestii dzieci, ale w kwestii zawodu, poczucia beznadziei. Tak, można być sfrustrowanym swoją sytuacją finansową i nie chcieć pracować w korpo, na kasie w Biedronce czy w Lidlu. Tak, można nie mieć do żadnej z takich prac uwarunkowań i zasobów psychicznych i próbując pracy w takim zawodzie od razu można wiedzieć, że to strata czasu i zdrowia, a lekarze niestety kosztują... Najwięcej psychiatra, który po pracy pod presją czasu i w atmosferze pełnej mobbingu (co zdarza się często zarówno w sklepie, jak i w korpo - wiem z doświadczeń) może być wyjątkowo potrzebny.



To jest chyba najgorsze w tym kraju. Nie móc pracować za godną stawkę w swoim zawodzie, będąc osobą z odpowiednim ku temu wykształceniem. Nie móc się rozwijać, bo i tak za to nie zapłacą. Albo własny biznes, na który też trzeba mieć kasę i zdrowie psychiczne, albo korpo, do którego nie każdy się nadaje. Albo zaiwanianie na 1.5 czy 2 etaty, po kilkanaście h dziennie, żeby zarabiać pieniądze, które wydasz na coś, czym się nie będziesz cieszyć, no bo kiedy, jak wiecznie pracujesz? Za 40h uczciwej pracy tygodniowo każdy powinien otrzymywać co najmniej tyle, żeby w spokoju móc się utrzymać.

Mobbing zdarza sie tez w placowkach na stanowiskach budzetowych (szkoly, urzedy, szpitale...), oraz w malych firmach (ah te slynne okreslenie - januszex). Ze nie wspomne o ogromnym strasie zwiazanym z odpowiedzialnoscia przy prowadzeniu wlasnego biznesu. Najlepiej wszyscy zamknijmy sie w domu i nie chodzmy do zadnej pracy Platki sniegu.
Niska aktywnosc zawodowa kobiet to powazny problem w Polsce.

[Agsiagg]

Witajcie, tak czytam ten wątek i postanowiłam napisać...

Miałam 29 lat, gdy postanowiłam zmienic coś w swoim życiu. Byłam po polonistyce, pracowałam w sklepie, nic się nie układało. Zawsze chciałam pracować w przedszkolu, poszłam na pomoc, poszłam na studia podyplomowe pedagogiczne. I zostałam terapeuta, logopeda itd. Żeby zarabiać w szkolnictwie, trzeba się uczyć, inwestować w w siebie. Mam wiele koleżanek które skończyły jedne studia nauczycielskie, osiadły najczęściej w przedszkolach, mają męża i dzieci teraz marudzą, jak ciężko. A jednocześnie krytyka na mnie, że ja po kończyłam tyle, że zarabiam. Bo nie bieduje, inwestycje w siebie procentują potem. Ale uważam, że na siebie trzeba dobry plan ułożyc, zainwestować, a nie pchać się najpierw w zakładanie rodziny, w dzieci. Teraz mam 36 lat, powoli myślimy o dziecku, ktoś napisze że to późno. Jednak z drugiej strony, najpierw trzeba w siebie zainwestować, odłożyć pieniądze, mieć pewna sytuację.

[niepogodna]

ojejuniu1974 to, że ty nie masz empatii i zrozumienia dla osób, które nie mają uwarunkowań psychicznych do pewnego typu prac, to nie znaczy, że takie osoby to płatki śniegu. Uważam, że każdy powinien mieć pracę dopasowaną do potrzeb i osobowości, to bardzo duża część życia i w dodatku ważna. Spędzasz tam tyle godzin dziennie, że przewlekły, co najmniej ośmiogodzinny stres pięć dni w tygodniu prędzej cię wykończy niż cokolwiek innego. I to, że nie płacą godnie to też fakt.

[ojejuniu1974]

Napisane przez niepogodna

ojejuniu1974 to, że ty nie masz empatii i zrozumienia dla osób, które nie mają uwarunkowań psychicznych do pewnego typu prac, to nie znaczy, że takie osoby to płatki śniegu. Uważam, że każdy powinien mieć pracę dopasowaną do potrzeb i osobowości, to bardzo duża część życia i w dodatku ważna. Spędzasz tam tyle godzin dziennie, że przewlekły, co najmniej ośmiogodzinny stres pięć dni w tygodniu prędzej cię wykończy niż cokolwiek innego. I to, że nie płacą godnie to też fakt.

Do jakiego typu prac? Pracy w korpo? Nie ma czegos takiego, w korpo jest mnostwo roznych stanowisk i kazde wymaga innych umiejetnosci i propozycji.

Czasu PRL-u i przymusowego przydzialu do zakladow pracy juz minely. Kazdy ma prawo probowac roznych rzeczy w roznych miejscach. (Co warto docenic, bo w nie wszystkich krajach tak to wyglada.) Problem z tym, ze autorka nie sprobowala, tylko zgaduje.

Tez bylam ofiara mobbingu w korpo, i wiesz co zrobilam? Zmienilam korpo na inne, duzo lepsze. Nikt mnie w starym nie trzymal przymusowo. Normalnie magia.

A jesli ktos uwaza ze na swiecie serio jest tak zle i ciezko bo trzeba chodzic do niefajnej pracy, to po co decydowac sie na dzieci i skazywac je na taki los?

[squirrelqa]

Napisane przez niepogodna

Uważam, że każdy powinien mieć pracę dopasowaną do potrzeb i osobowości, to bardzo duża część życia i w dodatku ważna.

Jasne, każdy powinien mieć też pieniądze na dobre jakościowo jedzenie, własne mieszkanie i dobre zdrowie. Tylko to nie jest z przydziału, na to się pracuje.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Agsiagg

Witajcie, tak czytam ten wątek i postanowiłam napisać...

Miałam 29 lat, gdy postanowiłam zmienic coś w swoim życiu. Byłam po polonistyce, pracowałam w sklepie, nic się nie układało. Zawsze chciałam pracować w przedszkolu, poszłam na pomoc, poszłam na studia podyplomowe pedagogiczne. I zostałam terapeuta, logopeda itd. Żeby zarabiać w szkolnictwie, trzeba się uczyć, inwestować w w siebie. Mam wiele koleżanek które skończyły jedne studia nauczycielskie, osiadły najczęściej w przedszkolach, mają męża i dzieci teraz marudzą, jak ciężko. A jednocześnie krytyka na mnie, że ja po kończyłam tyle, że zarabiam. Bo nie bieduje, inwestycje w siebie procentują potem. Ale uważam, że na siebie trzeba dobry plan ułożyc, zainwestować, a nie pchać się najpierw w zakładanie rodziny, w dzieci. Teraz mam 36 lat, powoli myślimy o dziecku, ktoś napisze że to późno. Jednak z drugiej strony, najpierw trzeba w siebie zainwestować, odłożyć pieniądze, mieć pewna sytuację.

Żebyś się nie zdziwiła jak będzie problem z zajściem w ciążę chociażby.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magmag0194]

[1=747bf32364fc13da37122d4 9c7e01f75501e8a1a_65540b7 83ff7c;89277714]Niczego nie odwracam, po prostu niektóre komentarze tutaj były nie na miejscu i tyle. Autorka dostała sporo fajnych rad, to jej broszka, czy z nich skorzysta, ale dywagacje o przyszłej niewierności męża ewidentnie można było sobie darować.[/QUOTE]

Moim zdaniem nie ma nic złego w nakreśleniu autorce, że w życiu różnie może być i opieranie się na mężu może się dla niej źle skończyć.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Żebyś się nie zdziwiła jak będzie problem z zajściem w ciążę chociażby.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tylko, że młodzi ludzie też już miewają poważne problemy z płodnością. Zwłaszcza mężczyźni. Także takie komentarze możesz sobie odpuścić, bo nigdy nie wiadomo. Jak ktoś wie, na 100% że chce mieć biologiczne dzieci to powinien w dniu 18 urodzin mrozić spermę/komórki jajowe. Ale nie każdy ma ciśnienie na dziecko. Jak ktoś ma podejście 'fajnie jakby pojawiło się dziecko, kiedy będziemy mieć warunki' to nie będzie tak naprawdę rozpaczać, jeśli się nie uda. Lepiej tak niż rozmnażać się z kompletnie niewłaściwą osobą, bez przepracowania swoich problemów albo w ogóle w jakimś ubóstwie (zwłaszcza, że u nas wsparcie systemowe jest zwyczajnie słabe).

---------- Dopisano o 07:40 ---------- Poprzedni post napisano o 07:36 ----------

Napisane przez niepogodna

ojejuniu1974 to, że ty nie masz empatii i zrozumienia dla osób, które nie mają uwarunkowań psychicznych do pewnego typu prac, to nie znaczy, że takie osoby to płatki śniegu. Uważam, że każdy powinien mieć pracę dopasowaną do potrzeb i osobowości, to bardzo duża część życia i w dodatku ważna. Spędzasz tam tyle godzin dziennie, że przewlekły, co najmniej ośmiogodzinny stres pięć dni w tygodniu prędzej cię wykończy niż cokolwiek innego. I to, że nie płacą godnie to też fakt.

Ja to rozumiem. Środowisko pracy jest ogromnie ważne dla wielu osób. Natomiast, żeby wiedzieć, że coś nie jest dla nas to zwykle trzeba spróbować. A nie tylko narzekać, że się nie da i użalać nad swoją sytuacja. 'Korpo nie jest dla mnie, bo nie jestem przebojowa' z ust osoby, która nie pracowała w korporacji brzmi jak wymówka i kierowanie się stereotypami. Poza tym jako psycholog w korporacji mogłaby pracować w zawodzie. Nikt jej tutaj nie proponował przebranżawiania się na architekta rozwiązań chmurowych... Tutaj, jak i w poprzednim wątku autorki, wyłania się obraz osoby łagodnie mówiąc - biernej. Z takim podejściem znalezienie fajnej pracy z dobrymi zarobkami może być naprawdę ciężkie. Ale tak jak pisałam, nie ma takiego obowiązku. Może przecież nic nie zmieniać.

[MiamiGlow]

Napisane przez skara

Tylko żeby być takim coachem, trenerem czy czymś tam to trzeba to czuć. To musi być osoba przebojowa, pewna siebie, pewna własnych umiejętności i swojej wartości na rynku pracy. No i też nie w każdym miejscu to wyjdzie. W małych miejscowościach w Polsce B takie rzeczy raczej są uważane za fanaberie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Szczerze to mam wrażenie, że zajmuje się takimi rzeczami mnóstwo osób powiedzmy, średnio ogarniętych, a i tak dają radę i utrzymują się na rynku. Pracuję w marketingu i od czasu do czasu mamy właśnie jakiegoś coacha czy trenera za klienta. Bardzo dużo rzeczy odbywa się zdalnie - konsultacje, jakieś webinary, warsztaty, sprzedaż ebooków itd. Ogólnie żeby osiągnąć sukces to trzeba mieć dużo pewności siebie i tyle. Takie mam wrażenie.
Ale wypadałoby też jednak mieć jakieś wyczucie i odpowiedzialność zawodową.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Calla_]

Ja rozumiem, że atmosfera w pracy jest ważna, ale z doświadczeń i moich i znajomych wynika raczej, że lepiej pracować w korpo niż w małej firmie jak się myśli o dzieciach. Zazwyczaj to zagraniczne firmy, gdzie centrala narzuca pewne normy swoim filiom, więc benefity i warunki pracy są często lepsze. Korpo stać też na to, żeby cię doszkalać w zawodzie, więc nie musiałabyś dodatkowo za to płacić (mam znajomych, którym korpo opłacają np. podyplomówki, kursy językowe, szkolenia czy aplikację adwokacką/radcowską). Work-life balance też prezentuje się lepiej. W sierpniu powinny się pojawić nowe zmiany w kodeksie pracy umożliwiające większą elastyczność pracy i zmiany w urlopach rodzicielskich/ojcowskich/macierzyński i ma wprowadzić dodatkowo inaczej rozumiany urlop opiekuńczy i dodatkowo dni wolne z powodu siły wyższej - generalnie zmiany bardzo korzystne dla osób, które planują dzieci i dla kobiet, które nie chcą się wyłączać na kilka lat z pracy zawodowej z powodu potomka, jeśli nasz rząd dobrze wykona unijną dyrektywę to może być naprawdę spoko.

Autorka już dostała wystarczająco dużo rad, więc ma nad czym myśleć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PaulinciaKWC]

Napisane przez niepogodna

ojejuniu1974 to, że ty nie masz empatii i zrozumienia dla osób, które nie mają uwarunkowań psychicznych do pewnego typu prac, to nie znaczy, że takie osoby to płatki śniegu. Uważam, że każdy powinien mieć pracę dopasowaną do potrzeb i osobowości, to bardzo duża część życia i w dodatku ważna. Spędzasz tam tyle godzin dziennie, że przewlekły, co najmniej ośmiogodzinny stres pięć dni w tygodniu prędzej cię wykończy niż cokolwiek innego. I to, że nie płacą godnie to też fakt.

Jasne, tylko nie oczekuj, że ktoś kto sobie niespiesznie skręca długopisy (lub wstaw cokolwiek innego), będzie miał tak samo dobre wynagrodzenie jak ktos kto bardziej angazuje się w pracę. I nie mam na mysli tego, ze musi harować jak wół, ale moze miał dobry pomysł na biznes albo często awansuje w pracy, bo się szybko rozwija i zmienia obowiązki itd. Nie ma tak, że każdemu się cos należy. Równie dobrze można powiedzieć, ze sie pracuje juz tak ciezko, ze powinno cie byc stac na ferrari a nie na seata i na dom 400m2 a nie na mieszkanie 50m2. Gadac mozna, tylko co w zwiazku z tym?

Owszem są zawody zbyt nisko opłacane i to jest patologia np. opiekun społeczny. Ale nie oszukujmy się, zawsze ktos jest na dole drabinki, bo wykonuje proste, niewymagające prace a Polska nie jest krajem bogatym i długo nie będzie. Nie ma takiej mozliwosci, zeby pensja minimalna gwarantowała wygodne zycie.

---------- Dopisano o 09:55 ---------- Poprzedni post napisano o 09:53 ----------

Napisane przez Calla_

Ja rozumiem, że atmosfera w pracy jest ważna, ale z doświadczeń i moich i znajomych wynika raczej, że lepiej pracować w korpo niż w małej firmie jak się myśli o dzieciach. Zazwyczaj to zagraniczne firmy, gdzie centrala narzuca pewne normy swoim filiom, więc benefity i warunki pracy są często lepsze. Korpo stać też na to, żeby cię doszkalać w zawodzie, więc nie musiałabyś dodatkowo za to płacić (mam znajomych, którym korpo opłacają np. podyplomówki, kursy językowe, szkolenia czy aplikację adwokacką/radcowską). Work-life balance też prezentuje się lepiej. W sierpniu powinny się pojawić nowe zmiany w kodeksie pracy umożliwiające większą elastyczność pracy i zmiany w urlopach rodzicielskich/ojcowskich/macierzyński i ma wprowadzić dodatkowo inaczej rozumiany urlop opiekuńczy i dodatkowo dni wolne z powodu siły wyższej - generalnie zmiany bardzo korzystne dla osób, które planują dzieci i dla kobiet, które nie chcą się wyłączać na kilka lat z pracy zawodowej z powodu potomka, jeśli nasz rząd dobrze wykona unijną dyrektywę to może być naprawdę spoko.

Autorka już dostała wystarczająco dużo rad, więc ma nad czym myśleć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie, mnostwo osob np. studiuje na koszt pracodawcy

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez PaulinciaKWC

Owszem są zawody zbyt nisko opłacane i to jest patologia np. opiekun społeczny. Ale nie oszukujmy się, zawsze ktos jest na dole drabinki, bo wykonuje proste, niewymagające prace a Polska nie jest krajem bogatym i długo nie będzie. Nie ma takiej mozliwosci, zeby pensja minimalna gwarantowała wygodne zycie.

Z tym się nie zgodzę. Polska w skali świata jest krajem bogatym. Pod względem PKB jesteśmy na 23 miejscu pośród prawie 200 krajów. Pensja minimalna powinna gwarantować zaspokojenie podstawowych potrzeb takich jak jedzenie, leczenie, dach nad głową itp. Bez zagranicznych wycieczek i drogich ciuchów, ale bez stresu o jutro. Jak dla mnie to już by się wpisywało w wygodne życie. Inna sprawa, że jak na tak bogaty kraj w środku Europy to mamy skandaliczny wręcz dostęp do usług publicznych np. transportu, przedszkoli/żłobków, leczenia, kultury, mieszkań czynszowych. Ale to już kwestia rządzących i tego na co przeznaczają publiczne pieniądze, a na co nie.

[Magmag0194]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89278089]Z tym się nie zgodzę. Polska w skali świata jest krajem bogatym. Pod względem PKB jesteśmy na 23 miejscu pośród prawie 200 krajów. Pensja minimalna powinna gwarantować zaspokojenie podstawowych potrzeb takich jak jedzenie, leczenie, dach nad głową itp. Bez zagranicznych wycieczek i drogich ciuchów, ale bez stresu o jutro. Jak dla mnie to już by się wpisywało w wygodne życie. Inna sprawa, że jak na tak bogaty kraj w środku Europy to mamy skandaliczny wręcz dostęp do usług publicznych np. transportu, przedszkoli/żłobków, leczenia, kultury, mieszkań czynszowych. Ale to już kwestia rządzących i tego na co przeznaczają publiczne pieniądze, a na co nie.[/QUOTE]

Dokładnie. Dla mnie wręcz nieporozumieniem jest, że stanowiska "państwowe" tak bardzo okdleiły się od wolnorynkowych. A to wszystko wina rządzących teraz i wcześniej.
Gdyby NFZ był dobrze finansowany, to lekarze nie bawiliby się w siedzenie popołudniami w gabinetach. Gdyby nauczyciele byli dobrze opłacani, to nie byłoby problemu w rekrutacją - i można tak dalej wymieniać.
Mieszkania to w ogóle sklandal - za czasów poprzednich rządów był chociaż ten program "mieszkanie dla młodych". A teraz? Nic tylko siąść i płakać.
Każdy pracujący człowiek powinien zarabiać tyle, żeby miał gdzie mieszkać, co zjeść i w co się ubrać - i to powinna gwarantować pensja minimalna. Za niewiwele ponad 2k jest to totalnie nierelane.

[PaulinciaKWC]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89278089]Z tym się nie zgodzę. Polska w skali świata jest krajem bogatym. Pod względem PKB jesteśmy na 23 miejscu pośród prawie 200 krajów. Pensja minimalna powinna gwarantować zaspokojenie podstawowych potrzeb takich jak jedzenie, leczenie, dach nad głową itp. Bez zagranicznych wycieczek i drogich ciuchów, ale bez stresu o jutro. Jak dla mnie to już by się wpisywało w wygodne życie. Inna sprawa, że jak na tak bogaty kraj w środku Europy to mamy skandaliczny wręcz dostęp do usług publicznych np. transportu, przedszkoli/żłobków, leczenia, kultury, mieszkań czynszowych. Ale to już kwestia rządzących i tego na co przeznaczają publiczne pieniądze, a na co nie.[/QUOTE]

Ale nadal nie nazwałabym Polski bogatym krajem, zwłaszcza pod obecnymi rządami. Podstawowe potrzeby to sprawa dyskusyjna. Wydaje mi się, że osoby, którym wystarcza na podstawowe potrzeby nie powiedzą, że mają wygodne życie. Wygodne życie to coś ponad podstawowy poziom i do tego wiekszość ludzi dąży. Ludzie chcą, żeby ich było stać na wakacje, kino, droższe ubrania czy obiad w knajpie. Często jak ktoś narzeka, że nie stać go na "normalne życie" to mówi własnie o takim życiu a nie o tym, żeby wystarczyło na jedzenie, opłaty i będzie ok.

---------- Dopisano o 10:46 ---------- Poprzedni post napisano o 10:36 ----------

Napisane przez Magmag0194

Dokładnie. Dla mnie wręcz nieporozumieniem jest, że stanowiska "państwowe" tak bardzo okdleiły się od wolnorynkowych. A to wszystko wina rządzących teraz i wcześniej.
Gdyby NFZ był dobrze finansowany, to lekarze nie bawiliby się w siedzenie popołudniami w gabinetach. Gdyby nauczyciele byli dobrze opłacani, to nie byłoby problemu w rekrutacją - i można tak dalej wymieniać.
Mieszkania to w ogóle sklandal - za czasów poprzednich rządów był chociaż ten program "mieszkanie dla młodych". A teraz? Nic tylko siąść i płakać.
Każdy pracujący człowiek powinien zarabiać tyle, żeby miał gdzie mieszkać, co zjeść i w co się ubrać - i to powinna gwarantować pensja minimalna. Za niewiwele ponad 2k jest to totalnie nierelane.

Ale ciągłe podnoszenie płacy minimalnej nie jest rozwiazaniem tej sytuacji. Jak PiS ustali minimalną na poziomie 6.000 to za minimalną nadal nie bedzie wygodnego życia.

[squirrelqa]

Napisane przez PaulinciaKWC

Ale nadal nie nazwałabym Polski bogatym krajem, zwłaszcza pod obecnymi rządami. Podstawowe potrzeby to sprawa dyskusyjna. Wydaje mi się, że osoby, którym wystarcza na podstawowe potrzeby nie powiedzą, że mają wygodne życie. Wygodne życie to coś ponad podstawowy poziom i do tego wiekszość ludzi dąży. Ludzie chcą, żeby ich było stać na wakacje, kino, droższe ubrania czy obiad w knajpie. Często jak ktoś narzeka, że nie stać go na "normalne życie" to mówi własnie o takim życiu a nie o tym, żeby wystarczyło na jedzenie, opłaty i będzie ok.

---------- Dopisano o 10:46 ---------- Poprzedni post napisano o 10:36 ----------



Ale ciągłe podnoszenie płacy minimalnej nie jest rozwiazaniem tej sytuacji. Jak PiS ustali minimalną na poziomie 6.000 to za minimalną nadal nie bedzie wygodnego życia.

Kompletnie się nie zgadzam. Wychodząc poza bańkę ludzi z aspiracjami, którzy do czegoś tam dążą w życiu (czyli wizaż ) można natknąć się na ogromne liczby ludzi, którym zwykła egzystencja z jedzeniem i dachem nad głową absolutnie wystarcza.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PaulinciaKWC]

Napisane przez squirrelqa

Kompletnie się nie zgadzam. Wychodząc poza bańkę ludzi z aspiracjami, którzy do czegoś tam dążą w życiu (czyli wizaż ) można natknąć się na ogromne liczby ludzi, którym zwykła egzystencja z jedzeniem i dachem nad głową absolutnie wystarcza.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jasne, wierzę ze są tacy. Tylko to bedzie wlasnie podstawowa egzystencja, nie nazwalabym tego wygodnym zyciem.

[squirrelqa]

Tak jest świat zbudowany, że za wygodę się płaci (czyli na nią pracuje). Nie ma wyższego standardu za darmo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Napisane przez squirrelqa

Tak jest świat zbudowany, że za wygodę się płaci (czyli na nią pracuje). Nie ma wyższego standardu za darmo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No ale czy nauczyciel albo przedstawiciel innego, nisko płatnego zawodu nie pracuje i nie wykonuje pożytecznej pracy? Przecież to są zawody bardzo potrzebne, a zarazem wynagradzane tak, że nieraz w ogóle lepiej nie pracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[vanja__se]

Później doprecyzowałam, napisałam, że jako rodzina mamy dobre warunki, jedynie ja nie jestem zadowolona z mojej pensji i ścieżki kariery. Drugie dziecko w planach jest, na pewno go chcemy ale nie musi przecież być już teraz, tym bardziej, że pierwsze jest jeszcze małe.

Pomysłu z korporacją nie odrzucam, zdaję sobie sprawę z tego, że ma wiele plusów, ale po prostu nigdy nie pracowałam w takiej firmie, więc nie wiem czy to dla mnie. Na pewno się rozejrzę.

---------- Dopisano o 10:12 ---------- Poprzedni post napisano o 10:06 ----------

Doprecyzowałam później, że jako rodzina mamy stabilna sytuację, jedynie przeszkadza mi to, że ja dokładam mniej i nie rozwijam się w obecnej pracy i nie rozwinę, nie będę zarabiała w niej nigdy sporo więcej. Drugiego dziecka bardzo chcemy ale nie musi przecież być już teraz. Napisałam o nim by wiedzieć kiedy korzystniej zaplanować przerwę na nie.

Co do pracy w korporacji, ja jej nie wykluczam. Na pewno rozejrzę się. Może mam błędne wyobrażenia na ten temat.

[PaulinciaKWC]

autorko, dlaczego w takim razie w pierwszym poscie napisałaś, że cała wypłata i oszczędności idą na zycie, na twoje dziecko? wydajesz swoje oszczędności, zeby utrzymać poziom? co z wyplatą meża?

[vanja__se]

Wydajemy po równo na codzienne życie, rachunki, utrzymanie dziecka. Kasę, która zostaje wydaje na siebie, np na lekarzy czy inne konieczne rzeczy więc po odliczeniu nie zostaje dużo. Mężowi zostaje dużo więcej plus ma więcej oszczędności. O to mi chodziło.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez squirrelqa

Tak jest świat zbudowany, że za wygodę się płaci (czyli na nią pracuje). Nie ma wyższego standardu za darmo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Stąd pisałam wyżej, że nie ma takiej możliwości, żeby za minimalna było wygodne życie. Z tym, ze część wymagających zawodów ma zarobki minimalne lub niewiele wyższe i to jest już chora sytuacja.

[skara]

Ale dlaczego nie ma całkiem wspólnej kasy? Nie bardzo rozumiem takie twoje- moje w małżeństwie i mając dziecko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PaulinciaKWC]

Napisane przez vanja__se

Wydajemy po równo na codzienne życie, rachunki, utrzymanie dziecka. Kasę, która zostaje wydaje na siebie, np na lekarzy czy inne konieczne rzeczy więc po odliczeniu nie zostaje dużo. Mężowi zostaje dużo więcej plus ma więcej oszczędności. O to mi chodziło.

Czyli żyjecie jak współlokatorzy, którzy mają wspólne dziecko. W takim układzie nigdy nie będziesz miała pieniędzy na podniesienie kwalifikacji, bo pieniądze są męża.