Jak nawiązać bliższą relację?

[ssylwiaa93]

Witajcie. Mam jakiś głupi problem z nawiązywaniem bliższych relacji z innymi ludźmi. Obserwując widzę, że ludzie najpierw są znajomymi, a potem w jakiś naturalny sposób tworzy się przyjaźń. U mnie wszystko zatrzymuje się na etapie znajomości. Mam znajomych na uczelni, mogę z nimi pogadać, jednak mam jakąś blokadę w nawiązaniu bliższych relacji. Cały czas tak jakby testuje ludzi. Najpierw ja wychodzę z inicjatywą, a potem odpuszczam, chcę zobaczyć, czy innym na mnie zależy. Nie wiem, czy takim sposobem nie tracę szans na stworzenie bliskich relacji.


A teraz jeszcze pojawiła się u mnie nowa sytuacja z pewnym mężczyzną. Zainteresował mnie bardzo swoją osobą, chciałabym go bliżej poznać, jesteśmy znajomymi, ale znów mam blokadę, aby zbliżyć się do tej osoby. Pojawia się strach.


Czy uważacie, że to jest normalne ? Czy jednak nie powinnam się tak zachowywać? Często się zastanawiam, dlaczego tak trudno jest mi budować bliskie relacje z innymi ludźmi. Pomimo tego, że bardzo tego potrzebuję.

[AlaZala]

Napisane przez ssylwiaa93

Witajcie. Mam jakiś głupi problem z nawiązywaniem bliższych relacji z innymi ludźmi. Obserwując widzę, że ludzie najpierw są znajomymi, a potem w jakiś naturalny sposób tworzy się przyjaźń. U mnie wszystko zatrzymuje się na etapie znajomości. Mam znajomych na uczelni, mogę z nimi pogadać, jednak mam jakąś blokadę w nawiązaniu bliższych relacji. Cały czas tak jakby testuje ludzi. Najpierw ja wychodzę z inicjatywą, a potem odpuszczam, chcę zobaczyć, czy innym na mnie zależy. Nie wiem, czy takim sposobem nie tracę szans na stworzenie bliskich relacji.

A teraz jeszcze pojawiła się u mnie nowa sytuacja z pewnym mężczyzną. Zainteresował mnie bardzo swoją osobą, chciałabym go bliżej poznać, jesteśmy znajomymi, ale znów mam blokadę, aby zbliżyć się do tej osoby. Pojawia się strach.

Czy uważacie, że to jest normalne ? Czy jednak nie powinnam się tak zachowywać? Często się zastanawiam, dlaczego tak trudno jest mi budować bliskie relacje z innymi ludźmi. Pomimo tego, że bardzo tego potrzebuję.

Jeśli najpierw sama wychodzisz z inicjatywą, a potem odpuszczasz, to inni ludzie myślą, że przestało Ci zależeć na znajomości. Bliższe relacje można budować tylko w oparciu o szczerość. Musisz jasno komunikować swoje potrzeby, na przykład: "Zależy mi na znajomości z Tobą, ale nie chcę cały czas wychodzić z inicjatywą. Oczekuję więcej inicjatywy z Twojej strony."

Na jakim etapie zatrzymują się Twoje znajomości? Spotykasz się z tymi ludźmi poza zajęciami? Jeśli tak, to pojedynczo, czy w większych grupach? Rozmawiacie o swoich problemach osobistych? Śledzisz na bieżąco wydarzenia w ich życiu, pytasz o osiągnięcia, ważne egzaminy, o ich rodziny, bliskich, partnerów?

Nawiązywanie znajomości jest dosyć skomplikowane i często nawet przez wiele lat można nie być pewnym, czy dana relacja jest w pełni szczera i trwała...

[ssylwiaa93]

No właśnie mam problem z zaproponowaniem znajomym jakiegoś wyjścia poza uczelnię. Jeśli ktoś mi niczego nie zaproponuje, to ja też tego nie robię i możliwe, że przez to dużo tracę. Ale mam jakąś blokadę w pokazaniu komuś, że chcę nawiązać z tą osobą bliższą relację. Tak jakbym bała się odsłonić i pokazać to, co czuje.

[AlaZala]

Napisane przez ssylwiaa93

No właśnie mam problem z zaproponowaniem znajomym jakiegoś wyjścia poza uczelnię. Jeśli ktoś mi niczego nie zaproponuje, to ja też tego nie robię i możliwe, że przez to dużo tracę. Ale mam jakąś blokadę w pokazaniu komuś, że chcę nawiązać z tą osobą bliższą relację. Tak jakbym bała się odsłonić i pokazać to, co czuje.

Czyli to Twoje wychodzenie z inicjatywą na początku nie wiąże się się z proponowaniem wyjść poza uczelnię? To taka słaba inicjatywa. Ja nie zorientowałabym się, że zależy Ci na jakiejś bliższej relacji. Sama wychodzę na lunch lub kawę między zajęciami lub po zajęciach z osobami, które ledwo znam, ale akurat mamy oboje chwilę czasu lub oboje jesteśmy głodni i, przy okazji, możemy chwilę porozmawiać.

Musisz bardziej wyraźnie pokazywać ludziom, że chcesz mieć z nimi kontakt i to poza uczelnią. Nie muszą to być jakieś wielkie zaproszenia, ale wystarczyłoby czasami powiedzieć "Jestem strasznie głodna. Nie poszedłbyś ze mną na kanapkę do tej knajpy dwie ulice dalej?"...

[ssylwiaa93]

Chodziło mi bardziej o to, że na początku to ja zagaduje, zaczynam kontakt, jednak po jakimś czasie kiedy troszkę się oddalę, to nie czuję i nie widzę tego, że inni chcą nawiązać ze mną jakiś kontakt. Pogadać sobie pogadam raz z jedną osobą, raz z drugą, trzecią, czasami z grupką osób, ale nie czuje żadnej większej więzi z nimi. I mam wrażenie, że jeśli ja nie zagadam do kogoś, to ktoś tego nie zrobi w stosunku do mnie. A z osobami, z którymi najlepiej mi się rozmawia tak się składa, że na uczelni ani nie siedzimy obok siebie, ani nie robimy żadnych zadań w grupkach razem. Czasami tylko jak jest okazja, że gdzieś na uczelni jesteśmy blisko siebie, to jak zaczniemy gadać, to widzę, że super nam się rozmawia, ale mimo to, nie trzymam się z tymi ludźmi, bo oni już mają swoje osoby, obok których siedzą, czy robią prace w grupach. Nie wiem, co robię źle.
Ale też zauważyłam, że np. jeśli osoby, z którymi super mi się rozmawia stoją na przerwie z innymi osobami (których powiedzmy nie lubię jakoś bardzo), to wtedy mam problem z podejściem i z pogadaniem. Tak jakbym nie chciała im przeszkadzać. A jeśli widzę te osoby same, to wtedy łatwo mi przychodzi zagadanie i rozmowa super nam się rozwija.