Czas we dwoje w związku

[Black890]

Zastanawiam się, czy ja za dużo oczekuję. Jestem niby w świeżym związku, ale ostatnio coraz rzadziej mamy czas dla siebie. Oboje mamy bardzo rozwinięte życie zawodowe i naukowe, a partner mieszka z 2 swoich dzieci z poprzedniego małżeństwa. Prawie w ogóle nie spędzamy czasu we dwoje, właściwie z bycia razem został już tylko seks, wciąż tylko zajmujemy się jego dziećm. Dzieciaki bardzo mnie polubiły, same proszą żebym do nich przyjechała i chcą się razem bawić.

Brakuje mi wyjść na randki, kolacje, imprezę. Sama też nie mam za wiele czasu i spędzenie całego dnia na zabawie z dzieciakami żeby może w międzyczasie wyżebrac chwilę czasu dla nas to dla mnie spory problem organizacyjny, bo potem muszę nadrabiać po nocach, ale to i tak facet wiecznie powtarza, że on nie ma czasu i jest zmęczony.

Lubię te dzieciaki, ale czuję się przytłoczona. Kiedyś chociaż wpadał wieczorami do mnie i mieliśmy chwilę dla siebie, teraz już spotykamy się tylko u niego...

Nie wiem jak podejść do tego tematu. Jak porozmawiać? Nie chcę przecież konkurować z dziećmi o czas taty. Do tej pory zawsze się zgadzałam nimi zajmować, właściwie to zawsze się zgadzałam na wszystko i mam wrażenie, że stworzyło mu się w głowie wyobrazienie mojej osoby jako takiej, której wszystko pasuje i nie ma żadnych wymagań i oczekiwań, bo i żadnych roszczeń nie zgłaszałam gdy kiedyś sam z siebie się starał.

[skara]

Ja bym nie weszła w związek z dzieciatym. Ale mleko się już rozlało. Myślę, że powinnaś stanowczo optować za dniami / wieczorami tylko dla Was. On chyba ma jakąś opiekę naprzemienną z matką tych dzieci? Wszystkie chwile kiedy one są z matką automatycznie może spędzać z Tobą, nawet jeśli czasem na pracy własnej czy oglądaniu telewizji. Ważne że razem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Black890]

Jedno dziecko mieszka z nim i matka tylko odwiedza je na godzinę, czy dwie z raz w miesiącu. Niby jest w tym wieku, że może zostawac spokojnie samo w domu i wcześniej tak było, ale zawsze jest coś (a to sprawdzian z matmy, a to facet ma dużo pracy)

[skara]

Myślę, że on po prostu nie chce inaczej. Jeśli rozmowa nie pomoże to albo się z tym godzisz albo odchodzisz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Po prostu to zakończ. Przecież wiadomo, że lepiej nie będzie.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[v-x-n]

Troche nie rozumiem czego Ty oczekujesz w tym zwiazku.

Ogolnie twoje oczekiwania sa jak najbardziej normalne, w zwiazku czas tylko dla siebie powiniem byc oczywisty.

ALE.

Patrzac na sytuacje obiektywnie - facet mieszka z dzieckiem, matka dziecka wpada na godzine czy dwie, wiec de facto mowimy o samotnym ojcu.

Jak widzisz przyszlosc tego zwiazku? W sensie: to dziecko nie zniknie, piszesz, ze wczesniej zdarzalo wam sie spedzac samotnie dni czy wieczory - obawiam sie, ze to nie jest przyszlosc, jaka cie czeka - przyszlosc bedzie tylko z dzieckiem w komplecie. Co zrobisz, jak zwiazek pojdzie dalej i bedziecie chcieli razem zamieszkac? Dla mnie sprawa jest prosta, albo bierzesz go w dwupaku i akceptujesz fakt, ze wasz zwiazek jest w pakiecie z dzieckiem, albo oszczedzasz sobie problemu I to konczysz (jak ktos wyzej napisal - lepiej nie bedzie, bo on jest przede wszystkim rodzicem).

[Overcooked]

Zamiast być jako jego dziewczyna, randkować, poznawać się, budować od podstaw relacje weszłaś gładko w rolę żonki co dzieci ogarnie i z którą można się przespać - bez prawdziwej emocjonalnej więzi która sprawiłaby, że taki tryb życia razem byłby jakkolwiek satysfakcjonujący. Nie da się przeskoczyć kilku-kilkunastu lat wspólnego życia. Jak on tego nie widzi to sensu tu nie ma, ba, jemu mega wygodnie - życie się nie wywróciło do góry nogami bo podmienił kobiety. A ty tylko tracisz jako robiąc za niankę.

[Azhaar]

Napisane przez v-x-n

Troche nie rozumiem czego Ty oczekujesz w tym zwiazku.

Ogolnie twoje oczekiwania sa jak najbardziej normalne, w zwiazku czas tylko dla siebie powiniem byc oczywisty.

ALE.

Patrzac na sytuacje obiektywnie - facet mieszka z dzieckiem, matka dziecka wpada na godzine czy dwie, wiec de facto mowimy o samotnym ojcu.

Jak widzisz przyszlosc tego zwiazku? W sensie: to dziecko nie zniknie, piszesz, ze wczesniej zdarzalo wam sie spedzac samotnie dni czy wieczory - obawiam sie, ze to nie jest przyszlosc, jaka cie czeka - przyszlosc bedzie tylko z dzieckiem w komplecie. Co zrobisz, jak zwiazek pojdzie dalej i bedziecie chcieli razem zamieszkac? Dla mnie sprawa jest prosta, albo bierzesz go w dwupaku i akceptujesz fakt, ze wasz zwiazek jest w pakiecie z dzieckiem, albo oszczedzasz sobie problemu I to konczysz (jak ktos wyzej napisal - lepiej nie bedzie, bo on jest przede wszystkim rodzicem).

No ale ludzie w "normalnych", tradycyjnych rodzinach też chyba chodzą na randki mając dzieci?

Znajomi posiadający nawet paroletnie dzieci potrafią sobie ogarnąć od czasu do czasu nianię (jak nie mają nawet rodziny blisko), żeby wyskoczyć razem do restauracji, do teatru, whatever.

Poza tym, Autorka napisała, że dziecko mieszkające z ojcem jest na tyle duże, że już zostawało samo w domu, więc w ogóle nie widzę związku, mogą wyjsć na randkę w każdym momencie. Nie mówimy raczej o 2-latku. Tylko facetowi się trochę chyba nie chce.

Autorko, piszesz, że stworzyłaś jakieś wyobrażenie siebie, ale zawsze możesz to zmienić. Przecież, jak sama piszesz, on też się zmienił - piszesz, że kiedyś sie starał i wpadał do Ciebie, a teraz tylko siedziecie u niego. Więc skoro układ się zmienił, to Tobie może to nie pasować, nic w tym zaskakującego. Piszesz, że związek jest "świezy" - nie wiem co to oznacza, ale tym bardziej - skoro sprawa jest świeża, to dopiero się poznajecie, zazwyczaj przez te parę pierwszych miesięcy ludzie sprawdzają czy do siebie pasują i jak nabardziej masz prawo zmienić zdanie.

Więc po prostu zakomunikuj, czego Ci brakuje, a jak on tego nie będzie nawet próbować zmienić, to chyba lepiej się pożegnać.

[Aelora]

Pewnych kwestii nie da się ominąć wiążąc się z partnerem mającym dzieci z poprzedniego związku. Te dzieci zawsze będą obecne w jego życiu i nawet gdy znajdziecie czas dla siebie może wydarzyć się mnóstwo nieprzewidzianych sytuacji gdy one będą go potrzebować. Sama piszesz, że coraz trudniej Ci to znieść bo Wasze relacje spłyciły się do praca-dzieci-sypialnia, a do tego macie dużo swoich obowiązków. Spróbuj z nim porozmawiać i wyjaśnić czego oczekujesz oraz brakuje Ci obecnie, ale jeśli on zareaguje negatywnie lub nie podejmie prób zmiany pomyśl czy ten związek ma przyszłość.

[evonla]

Wchodząc w relację z kimś, kto ma dzieci i z nimi mieszka, mogłaś spodziewać się tego, że nie będzie to wyglądało tak, jak w przypadku osoby bezdzietnej, która nie musi w swój wolny czas uwzględniać dzieci..

[v-x-n]

Napisane przez Azhaar

No ale ludzie w "normalnych", tradycyjnych rodzinach też chyba chodzą na randki mając dzieci?

Znajomi posiadający nawet paroletnie dzieci potrafią sobie ogarnąć od czasu do czasu nianię (jak nie mają nawet rodziny blisko), żeby wyskoczyć razem do restauracji, do teatru, whatever.

Poza tym, Autorka napisała, że dziecko mieszkające z ojcem jest na tyle duże, że już zostawało samo w domu, więc w ogóle nie widzę związku, mogą wyjsć na randkę w każdym momencie. Nie mówimy raczej o 2-latku. Tylko facetowi się trochę chyba nie chce.

Autorko, piszesz, że stworzyłaś jakieś wyobrażenie siebie, ale zawsze możesz to zmienić. Przecież, jak sama piszesz, on też się zmienił - piszesz, że kiedyś sie starał i wpadał do Ciebie, a teraz tylko siedziecie u niego. Więc skoro układ się zmienił, to Tobie może to nie pasować, nic w tym zaskakującego. Piszesz, że związek jest "świezy" - nie wiem co to oznacza, ale tym bardziej - skoro sprawa jest świeża, to dopiero się poznajecie, zazwyczaj przez te parę pierwszych miesięcy ludzie sprawdzają czy do siebie pasują i jak nabardziej masz prawo zmienić zdanie.

Więc po prostu zakomunikuj, czego Ci brakuje, a jak on tego nie będzie nawet próbować zmienić, to chyba lepiej się pożegnać.

Tak, ale ona ma problem, ze musi za duzo i za czesto uczestniczyc w zyciu tego dziecka. Jak to ma wedlug ciebie funkcjonowac na dluzsza mete, np. tak jak pisalam po wspolnym zamieszkaniu??? Przeciez ten dzieciak sie nie rozplynie, wiazac sie z tym facetem na stale nalezaloby szykowac sie do roli macochy, a autorka brzmi jakby chciala zwyklego zwiazku bez dzieciowego bagazu. Niania raz na tydzien jej problemu nie rozwiaze, bo w dlugofalowej perspektywie to dziecko jest, zawsze bedzie i jezeli razem zamieszkaja, to od niego nie ucieknie.

[Anna1522]

Heloł. Tak to już jest, że ludzie realizujący się w pracy mają mniej czasu na życie osobiste. Tak właśnie funkcjonuje świat.

[kokolins]

Odpowiadając na tytułowe pytanie - tak. Facet jest samodzielnym tatą i jeśli myśli i Tobie poważnie, to szuka nie tylko partnerki dla siebie, ale i macochy dla swoich dzieci. Owszem, na początku było więcej czasu bez dzieci, no bo nie od razu i nie pierwszą lepszą osobę wprowadza się do rodziny. Serio nie wiem na co liczyłaś i jak to sobie wyobrażałaś wiążąc się z dzieciatym facetem...

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[alicjaross]

Ale to pogadaj facetem, że raz na jakiś czas chciałabyś wyjść tylko z nim, chyba dzieci też są u matki

[CielakHej]

Napisane przez Overcooked

Zamiast być jako jego dziewczyna, randkować, poznawać się, budować od podstaw relacje weszłaś gładko w rolę żonki co dzieci ogarnie i z którą można się przespać - bez prawdziwej emocjonalnej więzi która sprawiłaby, że taki tryb życia razem byłby jakkolwiek satysfakcjonujący. Nie da się przeskoczyć kilku-kilkunastu lat wspólnego życia. Jak on tego nie widzi to sensu tu nie ma, ba, jemu mega wygodnie - życie się nie wywróciło do góry nogami bo podmienił kobiety. A ty tylko tracisz jako robiąc za niankę.

No taka żonka i opiekunka ale dochodząca i bez zobowiązań ..
przyjdzie ogarnie dzieci prześpi się i pójdzie

[Black890]

Wiele osób w związkach mając dzieci wciąż ma czas na randki czy wieczory we dwoje. Tym bardziej, że sam na jakieś imprezy (służbowe) czasem chodzi i dzieci same bez problemu mogą zostawać

---------- Dopisano o 19:49 ---------- Poprzedni post napisano o 19:46 ----------

Nie mam problemu z jego dziećmi, mam problem z tym, że nie ma już prawie w ogóle czasu we dwoje bez nich. Mogę siedzieć wolny dzień na zabawie z dziećmi, ale chciałabym też mieć jakiś wieczór tylko dla nas

[CielakHej]

Napisane przez Black890

Wiele osób w związkach mając dzieci wciąż ma czas na randki czy wieczory we dwoje. Tym bardziej, że sam na jakieś imprezy (służbowe) czasem chodzi i dzieci same bez problemu mogą zostawać

---------- Dopisano o 19:49 ---------- Poprzedni post napisano o 19:46 ----------

Nie mam problemu z jego dziećmi, mam problem z tym, że nie ma już prawie w ogóle czasu we dwoje bez nich. Mogę siedzieć wolny dzień na zabawie z dziećmi, ale chciałabym też mieć jakiś wieczór tylko dla nas

Dzieci są na tyle duże żeby zostać same w domu a jak jesteście w domu to cały czas trzeba się nimi zajmować i bawić?
Nie umieja zająć się sobą te dzieci? A wy w drugim pokoju?

Przecież już 5 latek powinien umieć się zająć trochę sam sobą

[wiekanka]

Napisane przez Ellen_Ripley

Po prostu to zakończ. Przecież wiadomo, że lepiej nie będzie.

Też tak radziłabym.

[Stysia21]

Ile lat mają te dzieci, że mogą zostawać same w domu, a trzeba się z nimi całymi dniami bawić?

[Lumimi]

Ja bym z nim szczerze pomówiła. Wprost bym mu powiedziała że potrzebujesz więcej czasu dla was dwoje, że przecież na początku wam się udawało być więcej we dwoje. Jak się nie poprawi to bym się rozstała.

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

[alicjaross]

To może być Twoja "wina", bo jak sama mówiłaś wszystko Ci pasowało, więc może facet uznał, że nie ma sensu gdzieś wychodzić czy się wysilać, skoro Tobie pasuje spędzanie czasu z dziećmi

[Black890]

Dzieciaki są mocno atencyjne, jeśli już zajmą się sobą to jest to tylko granie na kompie non stop. Trzeba ich pilnować, żeby zrobili najdrobniejszą rzecz bo same się za nic nie wezmą i kończy się godziną dywagacji, żeby dziecko zrobiło ćwiczenia które zajmują 10 minut

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:15 ----------

Ostatnio jest progres, bo zaczął sam powtarzać, że powinniśmy się częściej spotykać i gdzieś razem wychodzić. Chyba zrobił się zazdrosny, że chodzę z kolegami na imprezy. Tylko obawiam sie, ze na gadaniu się skończy.

[alicjaross]

Napisane przez Black890

Dzieciaki są mocno atencyjne, jeśli już zajmą się sobą to jest to tylko granie na kompie non stop. Trzeba ich pilnować, żeby zrobili najdrobniejszą rzecz bo same się za nic nie wezmą i kończy się godziną dywagacji, żeby dziecko zrobiło ćwiczenia które zajmują 10 minut

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:15 ----------

Ostatnio jest progres, bo zaczął sam powtarzać, że powinniśmy się częściej spotykać i gdzieś razem wychodzić. Chyba zrobił się zazdrosny, że chodzę z kolegami na imprezy. Tylko obawiam sie, ze na gadaniu się skończy.

Pogadaj z nim, że chciałabyś wychodzić, zaproponuj spotkanie np jakieś kino, jak się będzie wykręcał, to chyba lepiej się rozstać, po co taki związek gdzie nie jesteś zadowolona

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

w jakim wieku są te dzieci?

[Sylia166]

Właśnie dlatego dzieciaty byłby u mnie od razu skreślony
Jak się nic nie zmieni to lepiej się rozstać niż męczyć skoro już jesteś sfrustrowana, jak dla mnie szkoda czasu, ale rób jak uważasz.

[CielakHej]

Napisane przez Sylia166

Właśnie dlatego dzieciaty byłby u mnie od razu skreślony
Jak się nic nie zmieni to lepiej się rozstać niż męczyć skoro już jesteś sfrustrowana, jak dla mnie szkoda czasu, ale rób jak uważasz.

I dziecko zawsze jest wymówka na wszystkie rzeczy które Ci nie pasują
A jak siè sprzeciwiasz czy myślisz o sobie , stawiasz granice to jesteś jsk ta wyrodna macocha z bajki i chcesz złe dla bombelka i go nie akceptujesz xD
Taki facet wzbudza poczucie winy nieustanne i wtłacza kobietę w role takiej matki Teresy

[Stysia21]

Zastanawia mnie unikanie odpowiedzi, ile te dzieci mają lat. To jest dosyć istotna kwestia wg mnie, bo trudno wymagać, by 7 letnie dziecko nie było atencyjne (ja w tym wieku przynajmniej potrzebowałam dużo uwagi, zwłaszcza, że nie miałam rówieśników w otoczeniu), no a 12latek już raczej nie chce spędzac tyle czasu z rodzicami/dorosłymi.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Stysia21

Zastanawia mnie unikanie odpowiedzi, ile te dzieci mają lat. To jest dosyć istotna kwestia wg mnie, bo trudno wymagać, by 7 letnie dziecko nie było atencyjne (ja w tym wieku przynajmniej potrzebowałam dużo uwagi, zwłaszcza, że nie miałam rówieśników w otoczeniu), no a 12latek już raczej nie chce spędzac tyle czasu z rodzicami/dorosłymi.

Słuszna uwaga.

[Black890]

8 i 12 lat, przy czym to 8 letnie jest tylko połowicznie z ojcem, 12 latek non stop