Życie z jednej pensji przed ślubem

[olilkaa]

Mamy po 22 lata, w związku jesteśmy 3.
Oboje studiujemy, nie pracujemy. Mój chłopak niedługo kończy inżynierkę, planuje pójść do pracy i jednocześnie zaocznie zrobić magisterkę. Otrzymał niedawno ofertę pracy, w której mógłby na początek zarabiać 3500zł miesięcznie, ale odrzucił, bo nie udałoby mu się pogodzić pracy ze studiami. Ja jestem na drugim roku kierunku lekarskiego, przede mną jeszcze 4 lata. Obecnie ze względu na ilość zajęć nie jestem w stanie pójść do pracy.

Zawsze marzyłam o tym, by w wieku ok. 24/25 lat wyjść za mąż, pożyć razem, nie spieszyć się ze staraniem o dziecko, nacieszyć się sobą.

Rodzice zaoferowali, że jeśli faktycznie chciałabym wyjść za mąż jeszcze podczas studiów, są w stanie pomóc. Oni widzą to tak: 5 rok studiów, wychodzę za Tż, rodzice biorą z nami kredyt (który później przeszedłby na nas), tworzymy nową rodzinę, więc pomagają nam finansowo. Tż z pensji spłaca powoli kredyt, ja dostaję pieniądze na życie od rodziców. Żyjemy tak aż do momentu, w którym rozpocznę pracę (czyli pewnie ok. rok).

Dla nich ślub to przepustka do wszystkiego. Kocham ich i bardzo szanuję, jestem wdzięczna za wszystko, co dla mnie robią, ALE! Tż ostatnio zapytał, kiedy w takim razie zamieszkamy razem. To jest właśnie nasz problem. Rodzice jasno określili, że przed ślubem nie dostanę żadnego wsparcia finansowego, że nie akceptują czegoś takiego, jak wspólne mieszkanie przed ślubem, bo: "PO CO? JEŚLI SIĘ KOCHACIE, TO WEŹCIE ŚLUB. Niech wszystko będzie po bożemu. Jeśli Tż chce Cię utrzymywać, to proszę bardzo, ale my jesteśmy przeciw".
Tż zaproponował, żebyśmy zamieszkali razem, jeśli znajdzie dobrze płatną, stabilną pracę. Odłożył już sporo pieniędzy, na wypadek, gdyby pojawiły się po drodze jakieś problemy. Twierdzi, że mnie bardzo kocha i wie, że to "inwestycja" na całe życie, bo chce spędzić ze mną przyszłość. Mówi, że pieniądze nie są dla niego ważne, chce mieć mnie na co dzień (nie jak teraz - 1-3 razy w tygodniu po 2h). Zaproponował, żeby stworzyć wspólne konto albo umożliwić mi korzystanie z jego ("skoro mieszkamy razem, to wszystko jest wspólne"). Kiedy zaśmiałam się, że będę się bała z nim pokłócić, bo będę na jego utrzymaniu, zrobił smutną minę i zapytał, czy mówię poważnie

Kochamy się, dużo rozmawiamy, wszystkie problemy rozwiązujemy na bieżąco, Tż rozumie, że muszę się uczyć, ale wydaje mi się, że to nie wystarczy do tego, żeby wyjść za mąż. Zawsze myślałam, że zamieszkanie razem przed ślubem to jednak podstawa.

Wszystko pięknie, Tż ma idealny plan, ale jak tak żyć? Czy tak się da? Czy powinnam się na to zgodzić? Czy powinnam mieć wyrzuty sumienia, że on całe dnie pracuje, a ja się tylko uczę i korzystam? Jaką Wy podjęłybyście decyzję?

[TakaSamaInna]

Napisane przez olilkaa

Mamy po 22 lata, w związku jesteśmy 3.
Oboje studiujemy, nie pracujemy. Mój chłopak niedługo kończy inżynierkę, planuje pójść do pracy i jednocześnie zaocznie zrobić magisterkę. Otrzymał niedawno ofertę pracy, w której mógłby na początek zarabiać 3500zł miesięcznie, ale odrzucił, bo nie udałoby mu się pogodzić pracy ze studiami. Ja jestem na drugim roku kierunku lekarskiego, przede mną jeszcze 4 lata. Obecnie ze względu na ilość zajęć nie jestem w stanie pójść do pracy.

Zawsze marzyłam o tym, by w wieku ok. 24/25 lat wyjść za mąż, pożyć razem, nie spieszyć się ze staraniem o dziecko, nacieszyć się sobą.

Rodzice zaoferowali, że jeśli faktycznie chciałabym wyjść za mąż jeszcze podczas studiów, są w stanie pomóc. Oni widzą to tak: 5 rok studiów, wychodzę za Tż, rodzice biorą z nami kredyt (który później przeszedłby na nas), tworzymy nową rodzinę, więc pomagają nam finansowo. Tż z pensji spłaca powoli kredyt, ja dostaję pieniądze na życie od rodziców. Żyjemy tak aż do momentu, w którym rozpocznę pracę (czyli pewnie ok. rok).

Dla nich ślub to przepustka do wszystkiego. Kocham ich i bardzo szanuję, jestem wdzięczna za wszystko, co dla mnie robią, ALE! Tż ostatnio zapytał, kiedy w takim razie zamieszkamy razem. To jest właśnie nasz problem. Rodzice jasno określili, że przed ślubem nie dostanę żadnego wsparcia finansowego, że nie akceptują czegoś takiego, jak wspólne mieszkanie przed ślubem, bo: "PO CO? JEŚLI SIĘ KOCHACIE, TO WEŹCIE ŚLUB. Niech wszystko będzie po bożemu. Jeśli Tż chce Cię utrzymywać, to proszę bardzo, ale my jesteśmy przeciw".
Tż zaproponował, żebyśmy zamieszkali razem, jeśli znajdzie dobrze płatną, stabilną pracę. Odłożył już sporo pieniędzy, na wypadek, gdyby pojawiły się po drodze jakieś problemy. Twierdzi, że mnie bardzo kocha i wie, że to "inwestycja" na całe życie, bo chce spędzić ze mną przyszłość. Mówi, że pieniądze nie są dla niego ważne, chce mieć mnie na co dzień (nie jak teraz - 1-3 razy w tygodniu po 2h). Zaproponował, żeby stworzyć wspólne konto albo umożliwić mi korzystanie z jego ("skoro mieszkamy razem, to wszystko jest wspólne"). Kiedy zaśmiałam się, że będę się bała z nim pokłócić, bo będę na jego utrzymaniu, zrobił smutną minę i zapytał, czy mówię poważnie

Kochamy się, dużo rozmawiamy, wszystkie problemy rozwiązujemy na bieżąco, Tż rozumie, że muszę się uczyć, ale wydaje mi się, że to nie wystarczy do tego, żeby wyjść za mąż. Zawsze myślałam, że zamieszkanie razem przed ślubem to jednak podstawa.

Wszystko pięknie, Tż ma idealny plan, ale jak tak żyć? Czy tak się da? Czy powinnam się na to zgodzić? Czy powinnam mieć wyrzuty sumienia, że on całe dnie pracuje, a ja się tylko uczę i korzystam? Jaką Wy podjęłybyście decyzję?

Nie ma co mieć takiej presji, że koło 24-25 idealny wiek na ślub. Na Twoim miejscu poczekałabym jednak do końca studiów i dopiero jak znajdę pracę planowała ślub by już być na swoim za swoje, a nie tylko liczyć na innych. Inną opcją jest też wyjazd do pracy za granicę na wakacje i odłożenie na ten rok z TŻ gdybyś nie miała pracy.

[olilkaa]

Napisane przez TakaSamaInna

Nie ma co mieć takiej presji, że koło 24-25 idealny wiek na ślub. Na Twoim miejscu poczekałabym jednak do końca studiów i dopiero jak znajdę pracę planowała ślub by już być na swoim za swoje, a nie tylko liczyć na innych. Inną opcją jest też wyjazd do pracy za granicę na wakacje i odłożenie na ten rok z TŻ gdybyś nie miała pracy.

Teraz mam 22 lata, zacznę pracę - 26/27, rok mieszkania razem przed ślubem, ślub i już nie będzie za bardzo czasu na to, by pomieszkać razem kilka lat bez dzieci... Stąd właśnie dylemat.
Widujemy się rzadko, a kiedy już się widzimy, to jest to albo impreza rodzinna (ostatnio zdarza się to często), albo siedzimy w domu pełnym ludzi, albo na mieście - 0 prywatności. Przy założeniu, że poczekamy do końca studiow, do 27 roku życia tak będzie to wyglądało

Uważasz, że pozostałe opcje kompletnie nie mają sensu?

[Luxanna]

Napisane przez olilkaa

Teraz mam 22 lata, zacznę pracę - 26/27, rok mieszkania razem przed ślubem, ślub i już nie będzie za bardzo czasu na to, by pomieszkać razem kilka lat bez dzieci... Stąd właśnie dylemat.
Widujemy się rzadko, a kiedy już się widzimy, to jest to albo impreza rodzinna (ostatnio zdarza się to często), albo siedzimy w domu pełnym ludzi, albo na mieście - 0 prywatności. Przy założeniu, że poczekamy do końca studiow, do 27 roku życia tak będzie to wyglądało

Uważasz, że pozostałe opcje kompletnie nie mają sensu?

Dlaczego? Bo póki co wydaje mi się, że dla Ciebie 26/27 lat to ostatni dzwonek na macierzyństwo. Chcesz dopiero co skończyć studia i zaczać pracę, a potem od razu iść na ciążowe?

[januszpolak]

Ja bym na Twoim miejscu normalnie zamieszkała z TŻ wtedy, kiedy macie na to ochotę. Rodzice nie mają prawa pozbawić Cię źródła utrzymania za to, że mieszkasz z TŻ, to ich obowiązek. W przypadku takiego zachowania ze strony rodziców normalnie złożyłabym wniosek do sądu o pomoc materialną od nich, wtedy sąd może nakazać im dalej łożyć na Twoje utrzymanie (mieszkanie z facetem nie będzie mieć wpływu na tą decyzję, a jedynie Twoja możliwość lub brak możliwości zarobkowania). W międzyczasie może utrzymywać Cię TŻ, skoro jemu to i tak nie przeszkadza, a po kilku miesiącach procesowania powinnaś dostać zwrot za zaległe miesiące + regularne miesięczne przelewy na życie.

[TuRQoUiS]

Napisane przez januszpolak

Ja bym na Twoim miejscu normalnie zamieszkała z TŻ wtedy, kiedy macie na to ochotę. Rodzice nie mają prawa pozbawić Cię źródła utrzymania za to, że mieszkasz z TŻ, to ich obowiązek. W przypadku takiego zachowania ze strony rodziców normalnie złożyłabym wniosek do sądu o pomoc materialną od nich, wtedy sąd może nakazać im dalej łożyć na Twoje utrzymanie (mieszkanie z facetem nie będzie mieć wpływu na tą decyzję, a jedynie Twoja możliwość lub brak możliwości zarobkowania). W międzyczasie może utrzymywać Cię TŻ, skoro jemu to i tak nie przeszkadza, a po kilku miesiącach procesowania powinnaś dostać zwrot za zaległe miesiące + regularne miesięczne przelewy na życie.

Naprawde myslisz ze procesowanie sie z rodzicami to dobry pomysl? Ja mysle ze nie ma gorszego sposobu na zepsucie relacji z rodzicami. Maja swoje zasady- nalezy to uszanowac. Dziewczyna ma 22 lata - dawanie pieniedzy na studia i utrzymywanie to nie jest obowiazek w tym wieku. Ne wiem skad bierze sie taka postawa.

[skara]

Ja bym była za wyjazdem w wakacje za granicę. Wiem że praktyki itd., ale choć na półtora miesiąca bym pojechała dorobić. Nie chciałabym być zupełnie zależna od chłopaka w takim wieku, wolałabym chociaż za własne przyjemności płacić sama i jednak móc w części dołożyć się do wspólnego życia. Ja bym osobiście nie zasądziła własnych rodziców o alimenty. Po prostu nie i już, więc uznałabym, że trzeba sobie radzić inaczej.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez TuRQoUiS

Naprawde myslisz ze procesowanie sie z rodzicami to dobry pomysl? Ja mysle ze nie ma gorszego sposobu na zepsucie relacji z rodzicami. Maja swoje zasady- nalezy to uszanowac. Dziewczyna ma 22 lata - dawanie pieniedzy na studia i utrzymywanie to nie jest obowiazek w tym wieku. Ne wiem skad bierze sie taka postawa.

Skad? Z polskiego prawodawstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez olilkaa

Teraz mam 22 lata, zacznę pracę - 26/27, rok mieszkania razem przed ślubem, ślub i już nie będzie za bardzo czasu na to, by pomieszkać razem kilka lat bez dzieci... Stąd właśnie dylemat.

Zdradzę ci dwa sekrety:

1) W okolicach 30tki jeszcze się nie korkuje ze starości.
2) Chcesz być dorosła, to żyj jak dorosła. Czyli: sama podejmuj decyzje i mierz się z konsekwencjami. Całe życie się będziesz oglądać na tatusia i mamusię ?

I rada od serca: nie spiesz się do tego miodku, jeszcze ci się przeje. Jesteś jeszcze bardzo młoda, daj sobie czas na dorosłe życie, obowiązki i cały ten syf. Dojrzej, dorośnij, wyluzuj.

[Motylineczka]

Jak dla mnie, to nie ma nic gorszego, niż słuchanie rodziców i robienie czegoś pod ich dyktando, bo trzeba "po bożemu".
A czy Ty chcesz "po bożemu"?

Twój TŻ ma bardzo fajne i dojrzałe podejście.
Jak będzie w stanie Was utrzymywać, to zamieszkajcie razem.
Warto

[201803111829]

Napisane przez TuRQoUiS

Naprawde myslisz ze procesowanie sie z rodzicami to dobry pomysl? Ja mysle ze nie ma gorszego sposobu na zepsucie relacji z rodzicami. Maja swoje zasady- nalezy to uszanowac. Dziewczyna ma 22 lata - dawanie pieniedzy na studia i utrzymywanie to nie jest obowiazek w tym wieku. Ne wiem skad bierze sie taka postawa.

Oczywiście, że JEST. Rodzice mają obowiązek lozyc na autorkę dopóki ta się uczy.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[ajah]

Napisane przez _Tinkerbell

Oczywiście, że JEST. Rodzice mają obowiązek lozyc na autorkę dopóki ta się uczy.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

nieprawda.
obowiazek alimentacyjny nie jest związany z wiekiem ani tym czy osoba ubiega się o alimenty się uczy.



autorko wg mnie nie ma co się spieszyc do ślubu/ wspólnego mieszkania ani nadmiernie polegać w kwestii finansowej na rodzicach, którzy chcą wpływać na twoje decyzje.


Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[Adrianna_8]

Ile Twój facet ma szansę realnie zarabiać? Ile kosztuje wynajem w waszym mieście? Jakie są koszty utrzymania? Ile pieniędzy potrzebujesz Ty na bilet? Jakieś dodatki do studiów? Nie masz szansy w ogóle zarobić? Musisz chodzić regularnie do jakiegokolwiek lekarza? Kupować leki? Ile Wam zostanie realnie na życie?



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[melkmeisje]

Skoncz studia, idz do pracy, zarób własne pieniądze i wtedy planuj śluby i mieszkania zamiast liczyć na łaskę i sponsoring ze strony rodziców i faceta.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Buzzerka]

Napisane przez _Tinkerbell

Oczywiście, że JEST. Rodzice mają obowiązek lozyc na autorkę dopóki ta się uczy.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Nie.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[letik]

Serio? Jak jej sie zamarzy studiowanie do 40-tki kilku kierunków to tak samo mamusia ma dać?
Wspólczuje Twoim rodzicom jesli wychowali Cie na osobe z postawą "bo mi sie należy".

Co do Autorki : bycie cały czas na czyimś utrzymaniu to nie jest dorosłosc. Jesli rodzice chcą i pomogą pomoc - czemu nie. Jednak jie rob z tego swojego jedynego zródła, tak samo zresztą jak i z chlopaka.
Rozumiem, ze masz wymagający kierunek ale uwazam, ze kazdy powinien najpierw stworzyc dla siebie jakąs opcje w razie gdyby cos nie wyszlo tzn mieć jakies minimalne chociazby zabezpieczenie..
Nie sadze abys czula sie komfortowo bedac ciagle czyjas utrzymanką..chociaz są i takie osoby ktore nie maja amnicji bo przeciez IM SIE NALEZY

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Jesli tz zarabialby te 3,5 tys to wg mnie nie ma o czym mowic. Z tego co zrozumialabym nie macie mieszkania, musielibyscie wynajmowac. Jak wy planujecie utrzymac za takie pieniadze? Liczylas ile kasy byscie potrzrbowali? Zdajesz sobie sprawe niecala polowe moze pochonal wynajem i rachunki a gdzie cala reszta?
Chyba ze zdecydujecie sie razem wynajac pokoj. Ale czy jestes gotowa zyc na malej powierzchni z obcymi ludzmi?

Wysłane z mojego LG-H955 przy użyciu Tapatalka

[Mojwa]

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;80924086]Jesli tz zarabialby te 3500 tys to wg mnie nie ma o czym mowic. Z tego co zrozumialabym nie macie mieszkania, musielibyscie wynajmowac. Jak wy planujecie utrzymac za takie pieniadze? Liczylas ile kasy byscie potrzrbowali? Zdajesz sobie sprawe niecala polowe moze pochonal wynajem i rachunki a gdzie cala reszta?
Chyba ze zdecydujecie sie razem wynajac pokoj. Ale czy jestes gotowa zyc na malej powierzchni z obcymi ludzmi?

Wysłane z mojego LG-H955 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
Przede wszystkim albo 3,5 tys albo 3500, jakby zarabiał ponad 3 miliony to by nie było problemu

A poważnie: za jakieś 3-3,5 tysiąca utrzymywalam się z facetem wynajmując kawalerke. Dało radę bez większych problemow.

Autorko - a jakieś możliwości dorobienia sobie, żebyś nie była tak w 100% na jego utrzymaniu? On normalna praca, Ty chociażby jakieś korepetycje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ajah]

autorko a tak w ogóle to wg mnie do małżeństwa potrzebna jest dojrzałość, której tobie jeszcze brakuje.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[yoona]

Napisane przez ajah

autorko a tak w ogóle to wg mnie do małżeństwa potrzebna jest dojrzałość, której tobie jeszcze brakuje.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Tez tak uwazam.

Ja wynajmowalam z chlopakiem pokoj,przez trzy lata,zadna krzywda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mariamalaria]

Napisane przez melkmeisje

Skoncz studia, idz do pracy, zarób własne pieniądze i wtedy planuj śluby i mieszkania zamiast liczyć na łaskę i sponsoring ze strony rodziców i faceta.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Życie na koszt partnera jest normalne, jeśli druga osoba nie ma kasy. To nie sponsoring tylko wspólne życie.

[Mojwa]

Napisane przez melkmeisje

Skoncz studia, idz do pracy, zarób własne pieniądze i wtedy planuj śluby i mieszkania zamiast liczyć na łaskę i sponsoring ze strony rodziców i faceta.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

A w czasie studiów z czego ma żyć?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

1. zamieszkałabym normalnie z facetem jak tylko zacznie pracować, tak jak to on chce, w pełni olewając rodzicielski szantaż. Dołożą się albo nie mają już córki, proste jak budowa cepa, nie chcą pomagać to niech zapomną o tym, że mają dziecko i zostaną sobie sami ze swoimi ukochanymi ''moralnymi'' pieniąszkami.

2 Wzięłabym ten ślub. Jak się okaże że między wami to jednak nie to , można się rozwieść.

Wybrałabym opcję nr 1.

[mariamalaria]

Napisane przez januszpolak

Ja bym na Twoim miejscu normalnie zamieszkała z TŻ wtedy, kiedy macie na to ochotę. Rodzice nie mają prawa pozbawić Cię źródła utrzymania za to, że mieszkasz z TŻ, to ich obowiązek. W przypadku takiego zachowania ze strony rodziców normalnie złożyłabym wniosek do sądu o pomoc materialną od nich, wtedy sąd może nakazać im dalej łożyć na Twoje utrzymanie (mieszkanie z facetem nie będzie mieć wpływu na tą decyzję, a jedynie Twoja możliwość lub brak możliwości zarobkowania). W międzyczasie może utrzymywać Cię TŻ, skoro jemu to i tak nie przeszkadza, a po kilku miesiącach procesowania powinnaś dostać zwrot za zaległe miesiące + regularne miesięczne przelewy na życie.

Wiesz, większość ludzi kocha swoich rodziców i woli się z nimi dogadać niż procesować. Postawa dorosłego dziecka "bo mi się nalezy" zamiast wdzięczności, dowodzi niedojrzalosci, a nawet głupoty. Jak krzyki i tupanie dzieciaka, bo "ja chcę i już ".

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez melkmeisje

Skoncz studia, idz do pracy, zarób własne pieniądze i wtedy planuj śluby i mieszkania zamiast liczyć na łaskę i sponsoring ze strony rodziców i faceta.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Jw.
Dla mnie dziwna postawa. Chcesz być dorosła, bawić się w dom i rodzinę, a finansować Cię ma albo facet albo rodzice.

---------- Dopisano o 09:59 ---------- Poprzedni post napisano o 09:57 ----------

Napisane przez Mojwa

A w czasie studiów z czego ma żyć?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W czasie studiów utrzymują ją rodzice.
Ale jak postanowi założyć własną rodzinę, to wypadałoby podejść do tego odpowiedzialnie. Albo po prostu poczekać, aż się będzie miało taką możliwość.

[Hultaj]

dla nich ślub to przepustka do wszystkiego dla ciebie uzależnianie własnej drogi od rodziców, ich finansów, tego, że kredyt wam wezmą.

jak dla mnie zamieszkaj z facetem im wczesniej tym lepiej, przy tym trybie widywania który opisałaś nie znasz tego chlopaka za wiele ani on ciebie.

nie widzę nic złego w opcji przejścia na jego utrzymanie skoro byłby w stanie, skoro studiujesz i nie możesz pracować to skup się na tym.

[la'Mbria]

Istnieje coś takiego jak kredyt studencki.
Warto rozważyć, nie tylko z powodu chęci mkeszkania z chłopakiem, ale ogólnie- zeby nie brać kasy od rodziców i nie być zaleznym od ich widzimisię.

Najgorsza opcja z mozliwych to przystać na pomysł rodziców. Zero dorosłości. Spod skrzydeł rodziców, na utrzymanko męża...super wizja. Niech ci się z mężem przestanie układać to będziesz w czarnej doopie!
A rodzice jeszcze może dołożą "cierp, skork chciałaś meżusia".

Dorośnij. Nawet za cenę tych magicznych "lat".
Pokaż samej sobie, ale też rodzicom, że nie jestes już dzieciakiem, tylko dorosłą kobietą i umiesz odłożyć swoje marzenia na czas, aż na nie zarobisz.

No i dobrze kminisz- zamieszkanie z TŻem plus bycie na jego całkowitym utrzymaniu teraz może się wydawać dobrą opcją, a przy byle spięciu/sprzeczce o np.podział obowiązków- w końcu to utrzymanie może zostać wyciagnięte jako argument. Po co Wam to?


Wysłane z mojego SM-J710F przy użyciu Tapatalka

[januszpolak]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;8092198 6]
I rada od serca: nie spiesz się do tego miodku, jeszcze ci się przeje. Jesteś jeszcze bardzo młoda, daj sobie czas na dorosłe życie, obowiązki i cały ten syf. Dojrzej, dorośnij, wyluzuj.[/QUOTE]

Ciekawa jestem czym jest "ten cały syf" w kontekście mieszkania z TŻ. Przecież ono nie zakłada ani większej ilości obowiązków, ani dorosłego życia. No tak ale lepiej mieszkać ze współlokatorami, z obcymi ludźmi byle mama i tata byli zadowoleni. Jak dla mnie tak duża ingerencja w życie dziecka w tym wieku nie jest normalna.

Rodzice mają obowiązek łożyć na jej utrzymanie dopóki się uczy i ona nie ma obowiązku spełniać wszystkich ich zachcianek czy okazywać "wdzięczność". Wielkie poświęcenie rodziców - wydali ją na świat, to minimum przyzwoitości nakazuje utrzymywać do momentu ukończenia edukacji. Łaski jej nie robią.

[mariamalaria]

Dorośniesz, to zrozumiesz, jak jest.

[Rena]

Faktycznie rodzice sa zobowiazani utrzymywac Cie cale studia. Skad w ogole pomysl, ze chca Ci odciac gotowke? To nie jest "pomoc" tylko obowiazek.